✨دستِ غیب و لطف پنهان 💠قسمت اول ایران که بودم علاقه‌ی زیادی به هیات‌های مذهبی داشتم. البته هیات‌ها هم تنوع خاص خودشان را دارند و به سلایق مختلف برگزار می‌شوند. علاقه‌ام به شرکت در هیات‌های دوست داشتنی خودم بود. در کنار این علاقه، علاقه زیادی هم به اماکن مقدس داشتم. حرم ائمه، امام زاده ها، گلزار شهدا و... در کنار این دو، علاقه زیادی به جمع های مذهبیِ منطبق بر همان سلیقه‌ام داشتم. دوستان ناب مومن به خدا. و این سفر همه را از من گرفت... به معنی واقعی کلمه تنها شدم و ساکن در شهری از کشوری که هیچ کدام آن‌ها پیدا نمی شد... اکثر زمان در خانه بودم. نه حرمی وجود داشت نه گلزار شهدایی. نه رفقایی که از وجودشان بهره ببرم نه مراسمی. ایام خاص مثل میلادها، شهادت ها، محرم و ایام فاطمیه، ماه مبارک رمضان، نیمه شعبان و عید غدیر می‌آمد و می‌رفت و همه تنها... نه هیاتی نه مسجدی، نه جمع خانگی‌ای، نه سفره‌های افطاری جمعی شب‌های ماه مبارک رمضان، نه مراسم‌های شب‌های قدر، همه و همه در خانه... خیلی سخت بود، خیلی. گاهی که با دوستان داخل ایران تماس داشتم هرچه از درد دلم می گفتم برایشان ملموس نبود. هرچه می‌گفتم شما در بهشتید، هرچند تلاش می‌کردند همدردی کنند اما می‌دانستم تا تجربه مشابه نداشته باشند برایشان قابل درک نیست. کم کم سعی کردم به وضعیت موجود خودم را وفق بدهم. گاهی با برخی هیات‌های بر خط، لحظات خاص را می‌گذراندم و گاهی حتی تحمل همین را هم نداشتم و خودم می‌ماندم و خدا. خودم می ماندم و اهل بیت. خودم می ماندم و شهدا. این تجربه عبادت‌های تک نفره در غربت خیلی جدید و خاص بود. دریافت‌ها و تفکرها بیشتر شده بود، در خود فرو رفتن ها و تأمل‌ها، فرصت مناجات و صحبت با خالق بیشتر شده بود، حدیث نفس کردن‌ها و بازخوانی‌ها. هم رنج می‌بردم از غربت، هم بهره می‌بردم از برخی تجاربی که تا امروز بسیار پیش می‌آمد که فرصتش را نداشتم. ایام و تعطیلات عیدی که ناخواسته وقت بسیار زیادی را می‌گرفت. دید و بازدیدهای گاهی زیادی و پشت هم. بالا رفتن نمودار تفریح و به حداقل رسیدن نمودار مطالعه و عبادت و تفکر... هم از دوری از خانواده رنج می بردم هم از فرصت به وجود آمده بهره. هم قدر خانواده و دوست و محیط معنوی موجود در بسیاری از فضاهای #کشورم_ایران را بیش از هر زمان درک می‌کردم هم از آنچه به طور ویژه و خاص بسترش برایم فراهم شده بود که تاکنون اینطور تجربه‌اش نکرده بودم استفاده می‌بردم. امروز فکر می کنم به بالاترین درک مشترک با دوستان ایرانی ام رسیده‌ایم... آن ها که ایمان به مسبب الاسباب بودن خداوند دارند می‌گویند: بیندیش که چرا خداوند اجازه داده است چنین شرایطی برای همه مردم جهان پیش آید... بیندیش چرا همه جا را خلوت کرده است؟ چرا همه را تنها کرده است؟ چرا برهم زننده شرایط عادی و روزمره انسان‌ها شده است؟ چرا آدم ها فرصت پیدا کرده‌اند که بیشتر بیندیشند، بیشتر مطالعه کنند، بیشتر عبادت کنند و کمتر با افراد و کار و تعامل و حتی عبادت و جشن و عزا در کنار هم قرار بگیرند؟!... 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

این روزها در فرانسه هم قهرمانان خط مقدم مبارزه با دشمن سلامتی و حیات انسان، پزشکان و پرستاران شدند. تصویر بالا سمت راست نوشته: شما قهرمانان ما هستید؛ ممنون. سمت چپش نمایش زخم شدن جای ماسک بر صورت را اشاره داره و مهر امید. سمت راست پایین میان قهرمانان افسانه‌ای پزشک را جا داده و سمت چپش پرستاری که درخواست دارد در 🏠 بمانید... دوست فرانسوی‌مان گفت: قرار گذاشته‌ایم هر شب ساعت ۲۰ به بالکن خانه‌هایمان بیاییم و یک دقیقه برای تشکر از کادر درمانی کشورمان کف بزنیم... @ninfrance

مکرون، دیشب برای چهارمین بار در مدت فراگیر شدن ویروس کرونا، مستقیم با مردم صحبت کرد. بعد از گذشت یک ماه از دستور تعطیلی همه‌جا و در خانه ماندن مردم، این حصر را برای مهار همه‌گیری ویروس کرونا تا یک ماه دیگر یعنی تا ۱۱ ماه می، تمدید مجدد کرد. بلافاصله این تصویر در فضای مجازی بین کاربران دست به دست شد... چهره پیر شده مکرون (گذشت زمان طولانی) که مثلا از زبان او نوشته: خوبه. تمام شد. می تونید بیایید بیرون.☺️ @ninfrance

سازندگی و آثار شداید قصد دارم صحبت های دیشب ایمانوئل مکرون را ترجمه کنم. اما فعلا یک جمله اش توجه ام را جلب کرد و فکرم را مشغول؛ جمله ای که اکثر روسای کشورهای درگیر با این بحران به زبان آوردند: "این دوران بهمون یادآوری کرد که چقدر آسیب پذیریم" شنیدن این جمله در این روزها با خواندن دوباره کتاب «بیست گفتار»، کتاب علامه مرتضی مطهری، بخش «شداید و گرفتاریها» همراه شد. و حس بسیار خوب و خوشایند اینکه در بسته جامع اندیشه اسلامی، از هر موضوع پر سوالی که برای انسان در طول حیاتش رخ می دهد، پاسخی و راه نمایی، هست. "بحث سر «سازندگی شداید» است، بحث سر فکر کردن به فلسفه بلایا و شداید و سختی ها و اثر آنها در وجود آدمی است. معلوم می شود که به حکم قانون و ناموس خلقت، بسیاری از کمالات است که جز در مواجهه با سختی ها و شداید، جز در نتیجه تصادمها و اصطکاکهای سخت،جز در میدان مبارزه و پنجه نرم کردن با حوادث، جز در روبرو شدن با بلایا و مصائب حاصل نمی شود. زندگی سخت نیرو را نمی کاهد، تنعم و نازپروردگی است که موجب کاهش نیرو می گردد. مردان سرد و گرم چشیده و فراز و نشیب دیده و زحمت کشیده و با سختی ها و شداید و مشکلات دست و پنجه نرم کرده، طاقت و قدرتشان از مردهای نازپروده بیشتر است. فرق است بین نیرویی که از داخل و باطن بجوشد با نیرویی که از خارج کمک بگیرد. عمده این است که استعدادها و نیروهای بی حد و حصر باطنی بشری بروز کند." امام اول شیعیان فرمودند: "خداوند همواره بندگان خود را به انواع شداید مواجه می کند و اقسام کوشش ها و مجاهدتها جلو پای آن ها می گذارد، تکالیفی گوناگون بر خلاف طبع آسایش طلب آن ها بر آنها مقرر می دارد تا غرور و تکبر از دلشان بیرون رود، نفوسشان عادت کند به عبودیت خدا، و این وسیله ای است برای اینکه درهای فضل و رحمت و عنایت پروردگار به روی آن ها گشوده شود." و من اینجا به این فکر می کنم که در این دنیا چه کسانی، متوجه پیام خدا در این ابتلا می شوند؟ چه گروهی دست از غرور و بی خدایی بر می دارند، و کدام مردم از این مسیر، شامل فضل و رحمت عنایت برنامه نویس هستی قرار می گیرند... این مطلب را متصل می کنم به مطلب بعدی که بعد از دیدن فیلم حضرت موسی، ساخته هالیوود در ذهنم چینش شد... 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

فرعون‌ها و موسی‌ها چند روز پیش در این فرصت قرنطینگی، فیلم Exodus: Gods and Kings ساخت 2014 هالیوود را دیدیم. طبق روال این سینما، قاعده ثابت تحریف تاریخ و وقایع برقرار بود. اما نمایش برخی موارد که با اعتقادات قرآنی ما نیز هماهنگی داشت، بخصوص در این دوره زمانی خیلی برایم قابل توجه و تأمل بود. بیشترین زمان فیلم مربوط به آن قطعه از زندگی حضرت موسی علیه‌السلام است که فرعونِ زمانِ خود را به دست برداشتن از ظلم و جنایتِ به تعریف فیلم، 400 ساله، دعوت می کند. اما فرعون تن نمی‌دهد. موسی و خدایش را به سخره می‌گیرد و فریاد می‌زند که خدا، منم! موسی رنجور از این همه تلاش بی‌پاسخ و ادامه دادن فرعون به جنایاتش، به خدا پناه می‌برد و فصل انتقام سخت خدایی شروع می‌شود. ابتلاهایش را برای فرعون و پیروانش می فرستد که شاید در فشار و مشاهده ناتوانی شان در حلش و دیدن آثار قدرت حق، دست از تکبر و خودستایی باطلی که محصولش ظلم و جنایتشان است، بردارند. ابتلای اول: طوفان "باریدن باران و طغیان رود نیل بود که ناگهان به صورت سیلاب‏ از هر سو شهر را تهدید نمود، خانه ‏ها را فرا گرفته و فرو ریخت و کشتزارها را گل و لجن دریا فراگرفته، زراعت‌ها را به کلی خراب و فاسد نمود. " اما...کم نیاورند و کوتاه نیامدند... ابتلای دوم: هجوم ملخ ها " که زمین را از گیاه، زرع و درختان خالی می‌کند. وجود ملخ‌ها در شهر آن قدر کثرت پیدا کرد که حتی چوب، آهن، درب منازل، درختان و سقف عمارات را از بین بردند و تمام لباس‌های آنها را جویدند و بر سر و صورت آنها می‌نشستند." اما کوتاه نمی آیند و دست از باطل و ظلم بر نمی دارند. ابتلای سوم: حمله قورباغه ها "که در غذاها و در زیر لباس‌های قبطیان (فرعون و پیروانش ) و جایگاه خواب آنها می‌رفتند. منجم می آورند و با تحقیقات علمی سعی می کنند شرایط را استدلال یا به دست خود حل کنند و از رو نمی روند و دست از ظلم بر نمی دارند. ابتلای چهارم: خون شدن آب! «آب رود نیل به خون تبدیل شد و قبطیان آب را، خون می‌دیدند اما اسرائیلیان (بنی‌اسرائیل که در اسارت و بردگی فرعون بودند) آن را آب می‌دیدند. وقتی اسرائیلی می‌نوشید، آب بود و وقتی قبطی آن را می‌نوشید، خون بود؛ تا آنجا که افراد قبطی به افراد بنی‌اسرائیلی می‌گفتند: آب را در دهانت بگذار و بعد آن را در دهان من بریز؛ اما وقتی آب را در دهان قبطی می‌ریخت، باز تبدیل به خون می‌شد." "یکی از خارق‌العاده بودن این معجزات این بود که این عقوبت‌ها اختصاص به قبطیان داشته و طوفان و حشرات نام‌برده، نسبت به پیروان موسی علیه‌السلام، وسیله‌ی تهدید نبود." و ابتلای آخر که البته در فیلم نشان می‌دهد و در روایات ما نیست... با آخرین هشدار و ابتلا، فرعون (در ظاهر) تسلیم می‌شود و البته ایمان نمی‌آورد، فقط به موسی و پیروانش اجازه می‌دهد آن سرزمین را ترک کنند و بروند. اما بعد از حرکت آن‌ها، سپاهی را تدارک میبیند که از پشت به آنان حمله کرده و همه را قتل عام کنند. غافل از اینکه در عالم واقع نه توهم فانتزی فرعون، موسی پیغام آور حقیقی است و خدای قدرتمند واقعی همراه اوست، و فرعون فقط یک مخلوق ضعیف پر ادعاست. با خبر رساندنِ قاصد که لشگر فرعون با شتاب به سمت آن‌ها می‌آیند، همراهان موسی هراسان می‌شوند اما موسی فریاد می‌زند که نترسید! خدا با ماست! به امر خدا عصا به رود خروشان نیل می زند... تک تک همراهان عبور می کنند و لشگر فرعون و همراهانش غرق می شوند. تمامشان... دیدن این فیلم در این ایام خاص بود برایم... فرعون زمان و پیروانش و عملکرد چند صد ساله‌شان... و رهبری که امروز، مدام و پر تکرار در گفتارش، داستان حضرت موسی را یادآور می شود و می گوید: نترسید خدا با ماست! و فرعونی که هیچ ابتلائی و نشانه‌ای موثر نمی‌شود که غرور و تکبر کاذب بی‌ارزشش را بشکند و هر روز به ظلمش می‌افزاید. همیشه با خود می‌گفتم: چرا انقدر پر تکرار داستان حضرت موسی در قرآن، کتاب آسمانی آخرالزمانی ما و با جزئیات، تشریح شده. فکر می کنم امروز بهتر می‌فهمم! چه شفاف است پایان این داستان... فرعون مشخص، موسی مشخص، اعمال و عملکرد هر یک مشخص، تکرار ابتلاها و عکس العمل ها مشخص، ایمان آوردن‌ها و تمسخرها مشخص، و تاریخی که مدام تکرار می‌شود... پیش از نوشتن، مواجهه با آیات ۲۱ تا ۳۰ سوره مبارکه سجده هم بر توجهم افزود. «مطالبی که در گیومه آمده برگرفته از نشانی زیر است که فیلم فوق الذکر با آن منطبق بود.» https://bit.ly/34DZY83 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

#سواد_رسانه‌ای این فیلمِ پخش شده در فضای مجازی، با صدای یه آقایی است که می گه: مکرون ژتون های کمک فرستاده براشون و اگر گفته در خانه باشید حمایت مالی پر و پیمون هم می کنه... این کمک‌ها مربوط به این ایام کرونا نیست؛ قبل از کرونا هم در فرانسه بوده. یه نوعش برای کارمندان شرکت هاست که با 50 درصد تخفیف بتوانند ناهار روزانه خود را از رستوران ها تهیه کنند که 50 درصد هم در واقع بخشی از حقوق است که به این کار تعلق می‌گیره. https://www.edenred.fr/ticket-restaurant بخشی هم برای افرادی است که زیر خط فقر هستند و واقعا اگر کارشان مثل کار در رستوران ها و ... را از دست بدهند توان تهیه خوراک روزانه را هم از دست می‌دهند. این کمک برای همه‌ی مردم نیست. و افراد نیازمند یا قشرآسیب دیده را در بر می‌گیرد و اگر این آقا این برگه ها را در این ایام واقعا دریافت کرده‌ باشند، یا ممکن است پناهنده بوده باشد که هنوز شغلی ندارند یا به هر دلیل نیازمند مالی اثبات شده. در پیام بعدی سعی می‌کنم بهمراه لینک‌های مرتبط، کمیت و کیفیت کمک دولت فرانسه به مردم نیازمند را که مکرون در سخنرانی اخیرش وعده داده بود ترجمه شده، ارسال کنم. @ninfrance

#سواد_رسانه‌ای کمک به نیازمندان در فرانسه (۱) دولت فرانسه هم مثل برخی دولت های دیگر وقتی دوره قرنطینه خانگی و تعطیلی مشاغل طولانی شد، به افراد نیازمند جامعه خودش وعده کمک و مساعدت ویژه داد. این کمک ها توسط عموم دولت ها انجام میشه، حالا برخی بیشتر برخی کمتر. اما اونچه باید بهش توجه داشت اینه که این کمک ها به قشر آسیب پذیر و نیازمند تعلق می گیره. مال این ایام هم نیست. در همه ایام کمک ها و مساعدت های غذایی، پوشاک و خوراکی در طول سال توسط شهرداری ها در کشورهای مختلف برقراره. اینکه یک ایرانی در کانادا یا فرانسه از کمکی که بهش شده بیاد فیلم بگیره و در این شرایط سخت هم دست از سر افکار عمومی مردم کشورش بر نداره خیلی خیلی غم انگیز و تاسف آوره. خب ماجرای اون فیلم در کانادا مشخص شد که اصلا آن بسته ارسالی به آن فرد از طرف یک خیریه ایرانی در کانادا بوده و این کمک هم فقط شامل افرادیه که اعلام نیاز کنند که احتیاج به کمک دارند... اما آن فرد اعلام می کند که این کمک توسط دولت کانادا انجام شده و قابل تحسینِ!! حالا هم فیلمی که در پست قبل ارسال کردم که یک ایرانی بیاید اعلام کند که فرانسه به همه کمک کرده و انقدر کمک کرده که بیش از نیازشان هم حتی هست... ما هم از این دفترچه ها دیدیم در فرانسه. در پست قبلی گفتم که مثلا افرادی که در برخی شرکت ها کار می کنند از این دفترچه های تخفیفی برای تهیه غذا از رستوران ها می توانند استفاده کنند. سقف هم دارد از 9 یورو تا 19 یورو روزانه بیشتر نمی توانند استفاده کنند. مثلا می توانند با آن خرید هم بکنند از سوپر مارکت ها اما باز با همان کارت باید یک مبلغی هم نقدی بپردازند. یعنی کامل رایگان نمی توانند خرید کنند. حالا این دفترچه ها به برخی نیازمندان که به هر دلیل اثبات شده که توان تهیه خوراک روزانه هم ندارند تعلق می گیره. مثل مراکزی که غذای رایگان می دهند به فقرا و ... حالا به دلیل بحران به وجود آمده شرایط برای برخی ها در فرانسه خیلی سخت شده، مثلا در فرانسه ناهار مدرسه بچه ها با چیزی شبیه این ژتون ها بوده اما حالا که بچه ها در خانه هستند، برای برخی خانواده ها تامین خوراک روزانه برای بچه ها، آن ها را متحمل هزینه بیشتر کرده. حالا با بررسی های انجام شده حدود چند میلیون نفر نیاز مضاعف به این مساعدت ها برای گذراندن این روزها هستند و خیلی طبیعی است که دولت نقش اول را در نجات مردم از این وضعیت بازی کنه. موارد زیر ترجمه سایت های فرانسوی در این خصوص است که چند نمونه را قرار می دهم که لینک های آن در ادامه می آید: ـ در مواجهه با طولانی شدن قرنطینه ، امانوئل مکرون ، دوشنبه ، ۱۳ آوریل ، در سخنرانی های خود قول "كمكی ویژه" برای " ضعیفترین و محروم ترین طبقه " ، به ویژه " کم درامدترین خانواده های دارای فرزند" ، را به مردم داد. ـ کلیه وعده های غذایی کودکان، با عدم وجود غذاخوری و به این دلیل که درآمد بالقوه به دلیل بیکاری کاهش می یابد، تهیه می شود... ـ قرنطینه جهت مبارزه با ویروس کورونا ، حداقل تا یازدهم می ، تمدید شده ، بسیاری از مردم فرانسه را به منطقه ناامن مالی فرو می برد. با توجه به اینکه این هفته های قرنطینه "بسیار دشوار برای اقشار ضعیف و کم درامد" است ، امانوئل مکرون در طول سخنرانی عصر دوشنبه، اشاره کرد که دولت "کمک های ویژه بدون تأخیر" را پرداخت کرده تا " نیازهای اساسی آنها را برآورده شود. شرایط دریافت این کمک ها امروز چهارشنبه و پس از شورای وزیران ، توسط ادوارد فیلیپ اعلام شد. چند نفر تحت پوشش قرار می گیرند؟ ادوارد فیلیپ گفت: "از زمان آغاز قرنطینه ، خانواده ها مجبور شده اند با مشکلات دیگری روبرو شوند که می تواند آنها را در موقعیت های ناراحت کننده ای قرار دهد. وی ادامه داد: ما همچنین درخواست های انجمن هایی را که علیه فقر مبارزه می کنند شنیده ایم. در مجموع ، به گفته نخست وزیر ، چهار میلیون خانوار این "کمک همبستگی ویژه" را دریافت می کنند. این شامل افراد ذینفع ( آر اس آ ) ، ( آ اس اس ) و خانواده هایی که کمک هزینه مسکن دریافت می کنند ، می باشد ـ خانواده های محروم در دسترسی به سیستم های کمک به مواد غذایی که توسط انجمن ها ایجاد شده اند مشکل بیشتری دارند و با برخی از هزینه های اضافی - از جمله تغذیه فرزندان خود در هنگام ظهر ، درحالی که عموما از تعرفه های اجتماعی ، یا حتی رایگان در ناهارخوری های مدرسه بهرمند می شدند ، مواجه هستند که توسط دبیرخانه ایالتی مسئول مبارزه با فقر به آن اشاره کرده است. https://bit.ly/2XXS0oG ادامه دارد... 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

#سواد_رسانه‌ای کمک به نیازمندان در فرانسه (۲) در فیلمی که گذشت که این آقا، نام رئیس جمهور فرانسه را مااکرون خطاب می کند، در حالیکه حتی یکبار هم در فرانسه چنین تلفظی را نشنیده ام! بلکه همه مَکرون تلفظ می کنند، می گوید که هنوز دفترچه قبلی تمام نشده، دفترچه های بعدی هم رسیده... حالا شما این توضیح را با ادامه متن های ترجمه مقایسه کنید که پس از صحبت مکرون در 13 آوریل تازه وارد شور و مشورت تصمیم گیری برای انجام این طرح شده اند. واقعا یک حس خود تحقیری متاسفانه به چشم می آید که برخی افرادی که در خارج از کشورِ خودشان کیفیتی از زندگی را دارند که نیازمند این دفترچه ها باشند، برای مردم کشور خود نقش بازی کنند و خود را غرق در امکانات نشان دهند... ادامه ترجمه ها: ـ در حین قرنطینه ، فقیرترین خانواده ها ممکن است بخاطر از دست دادن درآمد رنج ببرند ، به عنوان مثال به دلیل این که آنها فرصت انجام برخی از کارهای کوچک را از دست می دهند. ساختارهای همبستگی مانند Resto du Coeur هم مشکلات بیشتری در اطمینان از ارائه سرویس معمول ، در این شرایط قرنطینه دارند. به عنوان مثال می دانیم که سه میلیون خانواده کمک هزینه مدرسه را دریافت می کنند ، این کمک به والدین فقیری که فرزندان محصل بین ۶ تا ۱۸ سال دارند ، پرداخت می شود. این که آنها از پشتیبانی ریاست جمهوری سود ببرند، منطقی خواهد بود. رقم دیگری که توجه را جلب می کند : چهار میلیون خانوار که از حداقل های اجتماعی بهرمند می شوند. در مورد دانشجویان ، تخمین زده می شود که ۲۰٪ از آنها زیر خط فقر زندگی می کنند. به طور خلاصه ، این باید حدود سه تا چهار میلیون خانوار را شامل باشد ـ مطمئناً ، چندین بخش یا اجتماع سعی کرده اند ، درهمه بخش ها این کمبود را جبران کنند و وعده های غذایی را برای افراد آسیب پذیر توزیع کنند ، اما این کافی نیست و مهمتر از همه ، بستگی به سرزمین ها دارد. از این رو امانوئل مکرون اعلام کرده است که: کمک های استثنایی، نوعی "کمک " برای مهار فقیرترینهاست.... ـ انجمن هایی مانند Secours Catholique درخواست پاداش همبستگی ۲۵۰ یورویی به ازای هر نفر در ماه را دارند. یکشنبه ، الیویه فور ، شماره یک PS ، "یک کمک ویژه ی ۳۰۰ یورو برای هر خانواده برای محرومان" درخواست کرد که دست بالا گرفته است در حالیکه به نظر می رسد کمک ها در هر صورت با توجه به شرایط هر شخص تعدیل می شوند. برای خانواده های دارای فرزند ، تصور نمی کنیم که کمتر از ۱۰۰ یورو باشد. در هر صورت ، امانوئل ماکرون ، رئیس جمهوری فرانسه ،گفت که متعهد است که آن را سریع انجام دهد: "بدون تأخیر" . این اقدام فردا در شورای وزیران ، احتمالاً برای پرداخت در پایان این ماه یا اوایل ماه می، ثبت می شود. ـ نخست وزیر اعلام کرد این کمک هزینه ۱۵۰ یورو به ازای هر خانواده ذینفع (آر اس آ) یا (آ اس اس) خواهد بود که به هر کودک ۱۰۰ یورو اضافه می شود. وی افزود: "ما همچنین تصمیم گرفتیم برای هر کودک ۱۰۰ یورو برای خانواده هایی که واجد شرایط (آر اس آ) یا (آ اس اس) نیستند ، اما از آنها کمک هزینه مسکن استفاده می کنند ، پرداخت کنیم." این دستگاه نزدیک به یک میلیارد یورو برای دولت هزینه خواهد داشت. https://bit.ly/3arFAYS 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

#سواد_رسانه‌ای کمک به نیازمندان در فرانسه (۳) #کشورم_ایران تقریبا هر روز برنامه‌های تلویزیون ایران را مرور می‌کنم. از اخبارش تا برنامه های متنوعی که در شبکه های مختلف در خصوص این دوران شیوع ویروس و وضعیت متفاوت ایجاد شده پخش می‌شود. ـ از جان گذشتگی کادر درمانی مان در اوج جوانی و دوری از خانه و خانواده ـ کمک های دولت و مردم خیر برای مهار این بیماری ـ کمک های داوطلبانه اقشار مختلف مردم به هم ـ کمک های طلبه ها به مردم تا سخت ترین بخش کار که شستن و غسل دادن فوتی های این بیماری باشد. ـ کمک های بچه های کم سن و سال و جوان با نام بسیجی، از پخش مواد ضد عفونی به درب خانه ها تا ضدعفونی کردن سطح معابر و ماشین ها ـ بخشش های اجاره ها توسط مالکان و صاحبان خانه ها و مراکز تجاری ـ مرکزشدن مساجد و مدارس و زیارتگاه ها برای ماسک دوزی و لباس دوزی به دست معمولی ترین افراد برای مردم و کادر درمانی ـ قربانی کردن و تقسیم بندی گوشت برای رساندن به دست مردم مستضعف - حضور فعالانه و موثر بخش نظامی کشور در یاری مردم - برنامه‌های دعا و توسل و تزریق نور و معنویت که موثر در صبر و حفظ آرامش و اتصال به منبع لایتناهی رحمت حق است. - برگزاری برنامه‌های شاد در ایامی مثل نیمه شعبان در کوچه‌ها برای روحیه بخشی حقیقی به مردم و کارهای متنوع دیگر برای عبور از این بحران، به دست همه و نه با قهر که با مهر... یک مقایسه سطحی هم، متفاوت بودن، خاص بودن، متعالی بودن ایران را در نسبت با بسیاری از کشورهای جهان به انسان ثابت می کند. و در این میان ایرانی هایی وجود دارند در آن سوی آب ها هرگز هیچ یک از این صحنه ها را رسانه ای نمی کنند، نه برای مردم کشور خودشان نه برای مردم جهان. اما می نشینند ذره بین می اندازند خطایی یا اشتباهی را بیابند و هزار رنگ خبرسازی بزنند که باز مردم کشور خودشان را آزار بدهند، مایوس کنند، غصه دار کنند... خب اینها شغلشان این است؛ برای این کار حقوق می گیرند. شایعه پراکنی، دروغ پراکنی میزان حقوقشان را مشخص می کند. هرچه قوی تر و اثرگذار تر، پول بیشتر... به دوستم گفتم: واقعا هرکس این حجم از خبر خوب و کارهای خوب را در کشور ببیند قلبش سراسر امید و نشاط و انگیزه می شود، چرا برخی انقدر منفی نگر و سیاه بین و ناباور هستند نسبت به وطن خود... گفت: آخه این دست از مردم کشورمون متاسفانه اصلا تلویزیون ندارند. یعنی کلا شبکه های داخلی را ندارند و فقط از شبکه هایی که به دست غیر دوست ها اداره می شود اخبار دنیا را دنبال می کنند. اخباری که برنامه نویسی می شود که به چه شکل نشر داده شود... هر روز حق و باطل روشن‌تر می شود و هر روز کار کسانی که هنوز به سمت حق برنگشته‌اند، برای روز حساب، سخت‌تر... 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

💫نقطه‌ی آغازِ شکل‌گیریِ یک قدرت جهانی در طول زمانی که برخی ایرانیان، برای تضعیف و تخریب کشورشان در خارج، شبانه روز کار می‌کنند و بخاطرش 💰 دریافت می‌کنند... ایرانیانی در #کشورم_ایران شبانه روز برای عزت و اعتبار و حراست از وطن خود کار کردند تا در چنین روزهایی که همه در بحران جهان‌گیر کرونا دست و پا می‌زنند، امکانی را ایجاد کنند که راهی نورانی تا آسمان گشوده شود و فضایی شویم و زین پس، از آسمان به زمین نگاه کنیم و یک گام بلند دیگر در برپایی تمدن نوین ایران اسلامی برداریم. امروز دیدم France24 از این موفقیت بزرگ و غافل‌گیر کننده خبر گذاشته بود. و چه حس قدردانی و سپاسی در هر ایرانی ایجاد می‌کنند، آنان که نام ایران اسلامی‌مان با آن پرچم پرمعنای سه رنگش را، باافتخارآفرینی، تیتر اخبار جهان می‌کنند. 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance https://www.instagram.com/p/B_SD4poIvMT/?igshid=l3qa84th18fc

می‌خوام برگردم... یه فرصت دیگه بده... @ninfrace

#ارسالی_مخاطبین✨ سلام؛ افزون بر مطالبی که تو کانالتون میزارین اینم باید متذکر بشم که تو ایران علاوه بر کمک، به اموات کرونایی هم احترام میزار.ن چه پیر باشن چه جوون. همه رو غسل میدن و این غسل توسط طلاب صورت میگیره. کاملا ضدعفونی و بهداشتی. با شیوه ی شرعی. که بعید میدونم تو خارج از کشور مخصوصا کشورهای اروپایی تا این حد اموات کرونایی رو احترام بزارن و این همه مواد ضدعفونی براش هزینه کنن... راستی اینم عکس حقیر و دو تا از دوستان معلمم که طلبه ان اماده برای تغسیل و دو نفر از مرکز بهداشت برای نظارت بر امور بهداشتی. 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

به صورت اتفاقی با این تصاویر مواجه شدم. گزارش مجله لوموند فرانسه از وضعیت کرونا در ایران... تابحال ندیدم یک تصویر از مشارکت بی پایان مردمی یا مساعدت دولتی، یک تصویر از ساخت تجهیزات بهداشتی یا کیت های تشخیص، یک تصویر از عظمت مرکز تجاری ایران مال که به مراقبت از بیماران کرونایی در تهران اختصاص یافته و یا نقاهت‌گاههای چندهزار تخت تابی نیروی نظامی کشورم را بنام نامی ایران برای مردم کشورش منتشر کند... تصاویری سراسر جهت‌دار و منفی که به خورد مردم کشورشان می‌دهند. کشوری عقب‌مانده که ماسک‌های یک‌بار مصرف را هم مجبور است بشوید، زنی که حجاب از سر افتاده در حال دستکش سازی است و بازارهای قدیمی از کسب و کار افتاده. و البته ایرانی که در اخبار پشت پرده، قدرت هفتم جهان شده است.☺️ خبری که مردم کشورها نباید باخبر شوند... در این خصوص مطلبی نوشتم که در پست بعدی تقدیم می‌کنم. @ninfrance

واقعیت‌ها واقعیت این است که مردم هر کشوری تصوری که از کشور دیگر دارند غالبا بر اساس آن چیزی است که از رسانه‌ها به آن ها ارائه می‌شود. حالا باید بیندیشیم اگر این رسانه ها دست آدم های خوبی نباشد چه می شود؟؟ از زمانی که امکان ارتباط مردم با مردم شکل گرفت، چه حضوری چه غیرحضوری، جهت دار بودن بسیاری از اخبار و گزارشات رسانه های غربی هویدا شد. من به عنوان یک ایرانی و با یک غرور و افتخاری به فرانسه سفر کردم. و با یک اعتماد به نفس و سربلندی اعلام می کردم ایرانی هستم. اما به مرور متوجه شدم انقدر نگاه عموم فرانسوی ها نسبت به ایران سیاه است که تعجب آنان را از این افتخار کردن بر می انگیزاند! در این ایام کرونایی چندبار پیش آمد که دوستان فرانسوی با نگرانی جویای حال ما به عنوان ایرانی شدند، چرا که باخبر شده بودند که در ایران وضعیت خیلی خراب است. از چه طریق؟ از طریق رسانه هایشان. چند روز پیش به طور اتفاقی خبری را در مجله لوموند فرانسوی دیدم ( که برخی از تصاویرش را در پست قبلی دیدید) و تازه متوجه عمق مساله شدم. متن خبر دروغ، تصاویر جهت دار و مردمی که همین را از کشور ایران دریافت می کنند. خب مردم این کشور که خبری از ایران ندارند، جز آنچه رسانه‌هایشان تحویلشان می‌دهند و همه ما اول همه چیز را حمل بر صحت می‌کنیم. چون بنای آدمی بر راستگویی است و روال طبیعی این نیست که انسان حرف معمولی‌اش هم دروغ باشد. در وضعیتی که حتی در سایت بهداشت جهانی که آمار مبتلاها و مرگ و میرها را روزانه به روز می کند و ایران در این طبقه بندی در رتبه ای بعد از ایتالیا و اسپانیا و فرانسه و انگیس قرار گرفته و وضعش از هر نظر بسیار بهتر از آن هاست، رسالت رسانه هایشان چیز دیگری است. یک دفعه یاد آن روز افتادم که از استاد با تعجب و ناراحتی پرسیدم چرا عموم اخبار منتشر شده در رسانه های شما در خصوص ایران منفی و سیاه نمایی است؟ استاد هم با ناراحتی و تعجب پاسخ داد: نمی دانم! در رسانه های ما همیشه در خصوص دو کشور اخبار منفی منتشر می شود: یکی ایران. یکی چین... بعد در بحث های متخصصین خارجی می‌بینی که مدام بحث این است که ایران و چین ابرقدرتهای آینده این سیاره خاکی خواهند بود... و کمی معما حل و آسان می شود. واقعیت این است که من شخصا با رصد اخبار رسانه های ایران و فرانسه به این نتیجه رسیدم که جهت داری و هدفمندی اخبار فرانسه خیلی زیاد است متاسفانه. اما در اخبار و گزارشات ایران، عناد و منظور و جهت گیری دیده نمی‌شود. این واقعیت برای هرکس قابل سنجش است و چیز پنهانی نیست. برای آرمان برحقت، جهانی بیندیش! مردم جهان عمیقا نیاز دارند از حقیقت باخبر شوند و این حقی عمومی است که به عنوان تکلیف بر گردن همه ما سنگینی می‌کند. همان طور که رهبر فرزانه #کشورم_ایران مستقیم به جوانان اروپایی نامه نوشت، بر همه ما فرض است که به مردم و بخصوص جوانان اروپایی و سایر مردم جهان نامه بنویسیم و در فضای مجازی منتشر کنیم و پرده‌های ضخیمی که توسط رسانه های تسخیر شده، بر دیده های مردم جهان قرار گرفته را کنار بزنیم و حقیقت رشد و تعالی و نشاط غیرقابل مقایسه با وضعیت آنان در کشورهایشان را که محصول ایمان و عمل صالح است به سمع و نظر آنان برسانیم. بی خبر نیستم از ضعف‌ها و نقص‌های کشورم، اما وقتی ضعف‌ها و نقص‌های جهانی را دیدم و از نزدیک تجربه کردم، تفاوت موجود و دست برتر کشورم را به سمت عاقبت بخیری و سرانجام نیکو با همه‌ی وجود درک کردم. 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه

روز معلم و اساتید فرانسوی امروز به اساتیدم ایمیل زدم با این محتوا: «سلام استاد... امیدوارم حالتان خوب باشد. در ایران، امروز، روز معلم است. ما می گوییم: بهترین مردم، معلم می‌شوند... من از شما در این سال تحصیلی، درس‌های زیادی گرفتم. درس لطف و تواضع و اخلاق خوب. در پناه خداوند، در امنیت و آرامش باشید. با کمال احترام ... » واکنش اساتیدم شیرین بود. خیلی با لطف پاسخم را دادند و یکی از ایشان اظهار تأسف کردند که نیمه اول سال بخاطر اعتصابات و نیمه دوم سال بخاطر کرونا تقریبا دانشگاه تعطیل شد و فرصت آشنایی بیشتر را گرفت. بعد هم پر تواضع نوشته بودند: امیدوارم که مقالات و کتبی که نوشتم و در اختیار شما قرار دادم کمی جبران کننده این شرایط شده باشد. بعد هم آرزوی موفقیت و سلامت... 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

#خلاصه_نویسی_هایم « تمام کسانی که به بشریت خدمت کرده‌اند حقی بر بشریت دارند، از راه علم یا صنعت و هنر یا اکتشاف و اختراع و یا حکمت و فلسفه یا ادب و اخلاق و از هر راهی، ولی هیچ کس به اندازه شهدای راه حق بر بشریت حق ندارد و از همین جهت هم عکس العمل بشریت و ابراز عواطف بشر درباره آنها بیش از دیگران است، زیرا عدل و آزادی برای محیط اجتماعی بشر و برای روح بشر به منزله هواست برای تنفس ریه؛ بدون آن ادامه حیات ممکن نیست. عالم در علم خود و مکتشف در اکتشاف خود و مربی و معلم اخلاق در تعلیمات خود و حکیم و فیلسوف در حکمت و فلسفه خود مدیون و مرهون شهدا هستند و شهدا در کار خود مدیون کسی نیستند، زیرا شهدا بودند که محیط آزاد به دیگران دادند تا آنها توانستند نبوغ خود را ظاهر کنند. مثَل شهید مثَل شمع است که خدمتش از نوع سوخته شدن و فانی شدن و پرتو افکندن است، تا دیگران در این پرتو که به بهای نیستی او تمام شده بنشینند و آسایش بیابند و کار خویش را انجام دهند. آری، شهدا شمع محفل بشریت‏‌اند؛ سوختند و محفل بشریت را روشن کردند. اگر این محفل تاریک می‌ماند هیچ دستگاهی نمی‌توانست کار خود را آغاز کند یا ادامه بدهد. داستان شهید و غیر شهید داستان همان شمع و شاهد است که پروین به نظم آورده است: شاهدی گفت بشمعی کامشب در و دیوار، مزین کردم دیشب از شوق، نخفتم یکدم دوختم جامه و بر تن کردم کس ندانست چه سحرآمیزی به پرند، از نخ و سوزن کردم تو بگرد هنر من نرسی زانکه من بذل سر و تن کردم شمع خندید که بس تیره شدم تا ز تاریکیت ایمن کردم پی پیوند گهرهای تو، بس گهر اشک بدامن کردم خوشم از سوختن خویش از آنک سوختم، بزم تو روشن کردم خرمن عمر من ار سوخته شد حاصل شوق تو، خرمن کردم کارهائیکه شمردی بر من تو نکردی، همه را من کردم» ✨برگرفته از کتب معلم شهید علامه مرتضی مطهری 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

ایران همدل از دریچه 📷 برای مردم جهان شاید باورش سخت باشه که چرا؟! اما رسانه‌های رسمی جهان نمی‌گذارند ایران شناخته شود. شاید ترس از شناخته شدن الگوی جدید جهانی که تمام سیستم اداره کشور را با مکاتب دست ساز بشری‌اش، زیر سوال می‌برد. مثل واجب کفایی شده است که چون زمین مانده، واجب عینی شده... بر هر ایرانی معتقدی واجب است این #رزمایش_همدلی را به مردم جهان بشناساند. دیدم سایت رهبر فرزانه بخشی را برای ارسال فعالیت‌های مومنانه این روزها و رسانه‌ای کردنش قرار داده، این یعنی این همدلی‌ها باید دیده بشه. حتما مشارکت کنید. http://farsi.khamenei.ir/razmayesh-hamdeli/ و چه عالی می‌شود اگر اینها را با زیر نویس زبان‌های مختلف در فضای مجازی مثل فیس بوک، توییتر و اینستا پخش کنید. دیروز دوست طلبه لندنی ساکن ایران می‌گفت، دوستانش تماس گرفته‌اند که زنده‌ای در ایران؟ چیزی برای خوردن یافت میشه؟؟.... لندن. انگلیس! با وضعیت بحرانی‌اش در خصوص کرونا و بیکاری‌ها...! یعنی در رسانه‌ها برای مردمش از ایران چه گفته؟ 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

بدترین و بهترین اسارت! از خنک‌ترین نسیم‌های رحمت الهی در حرارت نفس‌گیر غربت و غرب، آشنایی با برخی دوستان ایرانی در فرانسه بود که مثل هدیه آسمانی از جایی که گمان نمی‌کردم، روزی ام شد... شیرینی صحبت به زبان مادری در فضایی که همه، زبانی و به تبع فرهنگ فکری‌ای غیر آن دارند را فقط مبتلا شده‌‌ها درک می‌کنند... تقریبا دو سه ماه پیش بود که با یکی از این روزی‌های بهشتی آشنا شدم. دختری خوش‌قلب و مهربان و مومن به خدا، که پر از خیر و برکت شد حضورش و وجودش. واقعا حصار زمان و مکان برای تحقق تقدیرات الهی شکننده‌ترین می‌شود، اگر بخواهد... از بخش‌های شیرین این گفتگوها به زبان مادری، تبادل افکار و تأملاتی است که تقریبا تحقق‌اش با دوستان خارجی، خیلی بعید به نظر می‌رسد. تبدیل افکار به کلمات نامانوس، آن هم در خصوص مسائلی این چنین که در ادامه می‌آید و درک همان چیزی که قصد انتقالش را داری برای مخاطب. حالا بعد مدت‌ها... هم‌زبانی پیدا شده بود که همراهی و تکمیل می‌کرد. غرق در تفکرات، بی‌مقدمه پرسیدم: می‌دانی سخت‌ترین اسارت چیست؟ جواب داد: وابستگی. به کسی یا چیزی مثلا... و بحث از این نقطه آغاز شد و به چالش کشیده شد ذهن‌هایمان... از فرایند بحث عبور می‌کنم تا برسم به جملات آخر که جمع‌بندی افکار و تجاربمان بود: سخت‌ترین اسارت، اسیر خود شدنِ در واقع. وقتی خودت از دست خودت خلاصی نداری! اسیر خواسته‌های دل، اسیر خواهش‌هایش، اسیر دوست‌داشتنی هایش و اصرارش برای دست‌یابی؛ دست‌یابی به خواسته‌های پرواضح نامعقول و آسیب‌زننده... آیا اسارت خوب هم داریم؟ بله... اسیر موجودیتی شدن که تو را آزاد می‌کند از تمام این اسارت‌ها. فرمود بگو: لا اله... بگو اسیر هیچی نمیشم. و بعدش بگو: الا الله... جز الله! اینجاست که به تجربه می‌شه چشید اسارت خوب هم وجود دارد... او که اسیر الله نیست، مجبور است اسیر هزاران هزار اله ریز و درشتی شود که صبح تا شب جز زمین‌گیری، محصولی برایش ندارند. اما او که فعالانه تن و جان می دهد به اسارت الله. یعنی «بنده» می‌شود، محصولش آزادی از هر قید و بند و اسارتی می‌شود که بیشمار انسان را به رنج این بردگی‌ها کشانده است. رسیدیم به اینجا که: آزادی یعنی نبود مانع برای رشد و تعالی؛ و تنها راه دست‌یابی به این آزادی، اینگونه اسیر شدن است! چه متناقض نمای شیرینی. حصارِ آزادی بخش... خیلی‌ها برای تجربه‌ی حس آزادی، از تکالیف و دستورات خالق آزادی فرار می‌کنند. در حالی‌که «او» تجربه چشیدن این حس رهایی‌بخش را در این چهارچوب قرار داده‌! از تمام دربندان و اسیرانش که «بنده» خطاب می‌شوند، بپرس... همه یک جواب مشترک می‌دهند: من از آن روز که در بند «او» و اوامر او هستم، آزادم... 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

دیدن برج ایفل بدون بازدیدکنندگان همیشگی و سکوتی که در شهر پاریس حاکم بود... #کرونا 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

مرغ مزرعه (سیاه، سفید و زرد) اینجا در فرانسه اگر بخواهیم تغذیه سالم داشته باشیم می توانیم بجای مرغ‌های کارخانه‌ای پرورش یافته در سوله، مرغ‌هایی را خریداری کنیم که در فضای باز رشد کرده اند. این مرغ‌ها بسته به نوع تغذیه و کیفیت طعم و سرعت پخت به مرغ سیاه، سفید و زرد تقسیم می شوند. ویژگی‌های این مرغی که دیروز تهیه کردیم: ۱. پرورش یافته در فضای باز Élevé en plein air ۲. سفید Blanc یعنی دارای گوشت تردتر با پخت سریع تر و چربی کم. ۳. دارای مهر حلال که یعنی ذبح شرعی انجام شده است. از مشخصات مرغی که در فضای باز پرورش یافته: ۸۱ روز زمان پرورش در مزرعه ۷۵ درصد غلات برای تغذیه مرغ قیمت این مرغ تقریبا دوبرابر قیمت مرغ کارخانه‌ای است. در صورت تمایل به اطلاعات بیشتر درخصوص تفاوت این مرغ‌ها با نام‌گذاری فوق به نشانی زیر رجوع کنید: http://www.st-sever.fr/blog/poulet-jaune-noir-blanc-volaille-choisir/ 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

شب نوزدهم شب شرمندگی به ما یاد دادند که شب نوزدهم شب مرور یک سالی است که گذشت‌ و شب ترمیم است، شب بیست و یکم شب ترسیم برنامه پیش روست است، شب بیست و سوم شب تثبیت و امضا. خیلی ایجاد حساسیت می‌کردند برای این شب‌ها و ما سراپا گوش می‌شدیم برای فهمیدن و دریافت کردن و تاثیر گرفتن... حالا امشب در شب محاسبه یکسالی که گذشت باید چه بگوییم؟ صدایشان هنوز در گوشم می پیچید... خدایا گفتی نکن، کردم. گفتی بکن، نکردم... شب شرمساری از آنچه گذشت؛ شب توبه و استغفار... چون تاکید داشتند که اگر این استغفار از کرده ها نباشد با توجه به کیفیت عملکرد گذشته، سال پیش رو ترسیم می شود و ما هم که گذشته پر خطایی داشتیم احتمال محرومیت ها را زیاد می کند. در واقع امشب شبی است که تلاش کنیم که ناظر به اعمال گذشته مان آینده مان ترسیم نشود. پس شب سرنوشت سازی است... و یاد دادند که دست خالی هم نیستیم... غرق رحمت الهی باشند و امید که ما را یاد کنند. @mojtabatehrani_ir خیلی التماس دعا دارم... ✨مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

در هفته اخیر دولت فرانسه اعلام کرد که کشور به دو بخش وضعیتی سبز و قرمز تقسیم میشه. چه از لحاظ بحران ابتلا چه بحران امکانات بیمارستانی. به لطف خدا شهری که ما ساکن هستیم در منطقه سبز قرار داره. امید که مردم مناطق قرمز هم به زودی نجات پیدا کنند. در شهر ما به ندرت کسی ماسک بزند. البته ماسک هنوز همه‌جا موجود نیست یا به نسبت گران است. ده عدد 8.5 یورو. امروز دیدن کودکانی که بیخیال و بیخبر از تلاطم دنیا در حال دوچرخه سواری بودند، نشاط آور بود... 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

کشور جمهوری اسلامی جهان قسمت اول داشتم فکر می‌کردم هر مسئله‌ای در کشور رخ می دهد، می‌گوییم ما همه یک ملت هستیم... ما هم‌وطن هم هستیم. باید به یاری هم بشتابیم... مرز مشترک ما را یکی کرده. یک آب و یک خاک. بعد حوزه فکر را گسترش می‌دهم و می‌گویم اگر کره زمین یک کشور می‌شد، یک حکومت واحد داشت و بی‌مرز، دغدغه همراهی و درک ما به همان وسعت می شد... مثلا می‌گفتند: مردم یک گوشه‌ی از کشورمان، جهان، در بخش فرانسه، حومه شهر پاریس، دچار بحران اقتصادی شدند و در این ایام کرونا صف‌های طولانی می‌بندند برای تهیه غذای گرم. ما همه مردم یک کشوریم، یک آب و خاک، بشتابید به نجات و دستگیری ایشان. بیشتر فکر می کنم... ارزش حکومت واحد و مصیبت چند حکومتی بودن جهان امروز چه خوب به چشم می آید. رقابت‌های سیاسی، جنگ بر سر حفظ قدرت، آسیب به دیگران برای نجات خود. مثل داستان راهزنی ماسک کشوری توسط کشوری دیگر... البته برخی، در آن سوی کره‌ی ارض، پیش تر، همین به فکرشان زده بود که عنوان دهکده جهانی را به کدخدایی خانی ظالم طرح کردند و برایش تلاش هم کردند و محصولش را امروز جهان به خوبی دریافت می‌کند. یک ملت را تحریم می‌کند چون که گفته دغدغه دارد تن به ظلم و ظالم ندهد. دارایی‌اش به ظلم به غارت نرود، خودش پیش رفت علمی کند و وابسته و محتاج و ضعیف نباشد... چرا چنین می‌کند؟ چون می‌خواهد قلدر محله باقی بماند. با چیزی به نام حق و ناحق کاری ندارد و هدف را فقط و فقط حفظ قدرت برای انباشت ثروت و لذت می‌داند. اما در این سوی این سیاره خاکی، گروهی دیگر با قدمتی به بلندای سن حضرت آدم ابوالبشر، آرمان برپایی حکومتی جهانی را در ذهن و قلب پرورش می‌دهند که زمین را یکپارچه برای برپایی عدل و به مساوات تقسیم شدن دارایی آن به مخلوقات و موجودات و جنبندگان آن می‌بینند. حکومتی که اصالتش خور و خواب و شهوتش نباشد و دغدغه تعالی تک تک انسان‌ها و فلسفه خلقتش را داشته باشد و برای تحقق این آرمان جان فدا کند... چون گروه اول یکپارچگی را برای فرعونی بازی می طلبد، ولی گروه دوم دنبال رساندن دست همه بشریت به عروةالوثقی‌ای است که مردم جهان را امت واحده کند. امتی خداجویِ خداپرست، که دغدغه و هدفی مشترک را دنبال می‌کنند. تمام کتاب مقدس این گروه دوم را بگردید، (قرآن)، هیچ خطی از ملی گرایی به سبک امروزِ دست ساز بشر نمی‌بینید. یک جایش نگفته یا ایهاالعرب... ادبیاتش یا ایهالذین آمنوا، یا ایها الانسان است. پیغام آورش را رحمه للعالمین خطاب می کند. از همان ابتدای ظهورش، افقش را با بُرد و مقیاس جهانی مطرح می کند، نه ملی و نژادی. بلال حبشی را با سلمان فارسی یکی تعریف می‌کند وقتی می‌گوید: انما المومنون اخوه. یعنی انسان مومن، بدون مرز است و بدانید در نهایت هم زمین به همین‌ها خواهد رسید... 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

برخی عبارات آموزش داده شده به ما در دعا و نجوا با خداوند، انسان را متوقف می‌کند؛ یا به سکوت می‌کشد، یا اشک هایش جاری می‌شود یا صدای گریه‌اش بلند: وَ تَجعلنی مِمّن تَنتصر بِه لِدینک، و لا تَستبدِل بی‌غَیری. و مرا از کسانی قرار دهی که دینت را به وسیله‌ی او یاری کنی و کس دیگر را بجای من نگذاری. ✨مفاتیح الجنان؛ دعای شب‌های ماه مبارک رمضان #حاج_قاسم اللهم ارزقنا... 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

اولین شنبه بعد قرنطینه، شهر دیدنی بود: تصویر ۱: مردمی که با هیجان به مغازه‌های باز شده نگاه می‌کردند. برخی با ماسک، برخی بی‌ماسک. البته رستوران‌ها هنوز تعطیل بود. تصویر۲: مغازه‌های کوچک که با حساسیت تمام مشتری می‌پذیرفتند، ضدعفونی کننده دست و دستکش یکبار مصرف برای ورود قرار داده بودند و بیش از ۶ نفر راه‌ نمی‌دادند و بقیه باید در خیابان منتظر می‌ماندند. تصویر۳: صف طولانی پُست که نشان از عقب افتادن کار مردم بود. پست هم تعداد محدود می‌پذیرفت و ورودی دست‌ها را ضدعفونی می‌کرد و بقیه باید در خیابان منتظر می‌ماندند. تصویر ۴: فروشگاه لباس و صف طولانی! که حس کالای ضروری به انسان دست می‌داد😅 تصویر ۵: باز شدن پارک‌ها و نبودن چیزی به نام فاصله اجتماعی! در پارک خبری از ماسک و دستکش هم نبود و دورهم‌نشینی‌های فشرده قابل توجه بود. تصویر ۶: علامت‌های فاصله‌گذاری روی زمین در مترو و اجباری بودن ماسک زدن در آن و حتی حضور مامورین برای کنترل. به طور کلی فضاهای باز آزادی کامل بود، فضای بسته با محدودیت‌هایی. 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance