وقتی که می رفتند دنیا گریه می کرد شهر مدینه مثل زهرا گریه می کرد وقتی که می رفتند پشت پای آن ها چشمان جبرائیل حتی گریه می کرد پائین پای ناقه مریم گریه می کرد دورِ سر گهواره عیسی گریه می کرد این است آن داغ عظیمی که برایش حتّی میان تشت یحیی گریه می کرد این است زینب بانویی که زیر پایش زانوی لرزه دار سقا گریه می کرد بوسید اکبر دست های مادرش را در زیر چادر، ام لیلا گریه می کرد بر روی دامن مادری در گوش طفلش آهسته تا می گفت لالا گریه می کرد یک کاروانِ گریه شد وقتی رقیه با گفتن بابا، بابا گریه می کرد در زیر پای محمل مستوره ی عشق منزل به منزل ریگ صحرا گریه می کرد وقتی که می رفتند عالم سینه می زد وقتی که می رفتند دنیا گریه می کرد #علی_اکبر_لطیفیان #حرکت_امام_حسین_ع_از_مدینه_به_سمت_کربلا @nohe_sonnati

غمگینم و شوقِ لبالب از بیانم می رود دارد غریب و خسته یارِ مهربانم می رود دار و ندارم از وطن رخت سفر را بسته و سست است زانوانم و تاب و توانم می رود ای شهر پُر اندوه، ای کابوسِ کوچه الوداع با خاطراتِ از مدینه مرثیه خوان می رود مقصد به ظاهر کعبه اما راهیِ مقتل شده پشت سرش اشکی روان از دیدگانم می رود آورده با خود هرچه دارد را که قربانی کنَد خورشید و ماه و کهکشان و آسمانم می رود وقتِ اذان زل می زند تا بر علیِ اکبرش یک بغض دردآلود، در صوتِ اذانم می رود در هر قدم با غصه و دلشوره ی زینب مدام یک داغِ دائم شعله ور در استخوانم می رود بر خاک می نشیند و تا آب می نوشد حسین جان می دهم! آرامش از روح و روانم می رود این کاروان با آه بسته بند محمل را اگر- بند دلم شد پاره چون جانِ جهانم می رود بی تابم و دلواپسم! تندی نکن! آرامتر... «ای ساربان آهسته ران کآرام جانم می رود»! #مرضیه_عاطفی #حرکت_امام_حسین_ع_از_مدینه_به_سمت_کربلا @nohe_sonnati

گفته بودم، که به هر جا بروی می آیم گرچه آواره به صحرا بشوی می آیم گفته بودم، به سفر یا به حضر یار توام در غم و درد و بلا، مونس و غمخوار توام زینب آن نیست که تنها بگذارد بروی ترسم ای یوسفِ من، طعمه ی گرگان بشوی مادرم پیرهنی بافته بر قامت تو بر تنت کن، که عدو نشکند این حرمت تو آری امنیتِ مظلوم دگر رفته ز دست کار خونبار شده، پیکر و سر رفته ز دست دانم ای سرورِ من، وقت قیام است حسین نوبت ریختنِ خونِ امام است حسین کاش یک مو ز سرت کم نشود، سرورِ من کاش جای تنِ تو، لِه بشود پیکر من خواب دیدی که تو را خوانده شهادت، آری و مرا خوانده خدا بهرِ اسارت، آری تو که اَسرارِ دلِ خواهر خود می دانی مو پریشان شدنِ من به غمت اَرزانی وقت آن است که بار و بُنه را بربندیم چند تا معجرِ محکم، همه بر سر بندیم وقتِ آن است که بر امر تو معطوف شویم شاهدِ کعب نی و روضه ی مکشوف شویم دانم آخر ز غمت خونِ جگر می ریزم دست و پا می زنی و خاک به سر می ریزم وقت آن است که در نیمه شب اقدام کنی با همه اهل حرم یاریِ اسلام کنی باید از شهر مدینه بروی سوی قتال یا ز محراب و ز مسجد بروی تا گودال مقتلِ سرخِ تو پیداست، بیا تا برویم "کربلا منتظر ماست بیا تا برویم" من در این نهضتِ خون، بر تو کمک خواهم داد زیر خنجر بروی، تن به کتک خواهم داد چون روَد رَأسِ تو بر نیزه، قسم بر حسنم سرِ خود را به لبِ چوبه ی محمل بزنم زیر چکمه نروی، دین خدا می میرد به اسیری نروم، کرب و بلا می میرد همه اصحاب و بنی هاشم اگر کشته شوند کشته ها روی هم ای یار اگر پشته شوند ذره ای بعدِ تو از پای نخواهیم نشست تا نفَس داریم بر جای نخواهیم نشست این پیام است که پرچم شود از خونِ شهید آهِ مظلوم، چو ویرانه کند کاخ یزید #محمود_ژولیده #حرکت_امام_حسین_ع_از_مدینه_به_سمت_کربلا @nohe_sonnati

دوبیتی دل از مدینه بریده ، خدا نگهدارت ز سینه آه کشیده ، خدا نگهدارت برو که مادر تو بهر دیدنت آید به قتلگاه خمیده ، خدا نگهدارت #علی_سلطانی #حرکت_امام_حسین_ع_از_مدینه_به_سمت_کربلا @nohe_sonnati

مدینه حسینت کجا می‌رود؟ اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟ غریب وطن نیمه‌شب از وطن غریبانه پیش خدا می‌رود دلِ شب خدا را صدا می‌زند چرا ساکت و بی‌صدا می‌رود؟ اجل پیش رو، مادرش فاطمه، به دنبال او از قفا می‌رود به تعجیل رو در کجا می‌برد؟ مگر سر برای خدا می‌برد؟ صدای جرس آه جان بر لب است جگرسوز چون ناله ی زینب است «طِرِمّاح» یک لحظه محمل مران! خدا را! که وقت نماز شب است نفس‌ها همه ناله ی یا حسین دعاها همه سوز و تاب و تب است به هر منزلی مرگ، چشم انتظار به هر محملی نغمه ی «یارب» است شما هم چو مرغ شب، ای ناقه‌ها! بنالید با زینب، ای ناقه‌ها! شب است و بیابان پر از ولوله مدینه دعا کن به این قافله همانا به شوق وصال خدا گرفتند از دیگران فاصله خدا رحم آرد به حال رباب که بر کف گرفته کمان حرمله پدر را ببرّند لب‌تشنه سر پسر را ببندند در سلسله شرار جگر شمع محمل شده نوای جرس آتش دل شده مدینه دعا کن برای حسین که خالی بُوَد در تو جای حسین مدینه مدینه دگر نشنوی دل شب صدای دعای حسین مدینه به اهل مدینه بگو که فرداست روز عزای حسین خدایت دهد صبر، ام‌البنین! که عباس گردد فدای حسین دلش یاد رخسار پیغمبر است نگاهش به روی علی‌اکبر است مدینه دعا کن که این انجمن بیایند بار دگر در وطن از آن بیم دارم که دخت علی ز شش یوسف آرد یکی پیرهن از آن بیم دارم که رأس حسین لب تشنه گردد جدا از بدن از آن بیم دارم که پرپر شود چو گل پیکر قاسم‌بن‌حسن الهی به دنبال این کاروان بُوَد روز و شب اشک «میثم» روان #استاد_غلامرضا_سازگار #حرکت_امام_حسین_ع_از_مدینه_به_سمت_کربلا @nohe_sonnati

تضمین چند بیت از قصیده ی مرحوم شهریار میل دل کندن از این دار فنا دارد حسین شوق دیدار خدای کبریا دارد حسین با عزیزان صحبت خوف و رجا دارد حسین (شیعیان دیگر هوای نیوا دارد حسین روی دل با کاروان کربلا دارد حسین) راه افتاد از مدینه کاروان آفتاب حیدریون در رکاب و فاطمیون در حجاب زینب و لیلا و فضه، ام کلثوم و رباب (بس که محمل ها رود منزل به منزل با شتاب کس نمی‌داند عروسی یا عزا دارد حسین) آبروی آسمان ها بر روی مرکب نشست با نگاهی با وداعی رشته ی دل ها گسست در حرم عهد شهادت با خدای خویش بست (از حریم کعبه ی جدش به اشکی شست دست مروه پشت سر نهاد اما صفا دارد حسین) راهی دشت بلا شد با دلی از غم دونیم کعبه هم می خواست باشد همرهش، مثل نسیم می رود تا کربلا راه صراط المستقیم (می برد در کربلا هفتاد و دو ذبح عظیم بیش از این ها حرمت کوی منا دارد حسین) با دلی خون می رود از مروه تا کوی صفا می کند پیک اجل همراهی او از قفا مکه و کوفه رهایش کرد در دام جفا (دشمنانش بی امان و دوستانش بی وفا با کدامین سر کند مشکل دوتا دارد حسین) خون خود را رهنمای دین و امت می کند خلق را دعوت به ایثار و شهادت می کند گرچه دشمن بد کند او باز رأفت می کند (آب خود با دشمنان تشنه قسمت می کند عزت و آزادگی بین تا کجا دارد حسین) مانده فرزند علی در بین قومی کینه توز دشنه بر کف رو به مقتل کرد شمر تیره روز شاه عالم، کنج مقتل با دعایی سینه سوز (دست آخر کز همه بیگانه شد دیدم هنوز با دم خنجر نگاهی آشنا دارد حسین) گوشه ی گودال می آید صدای ویلتا خواهری در رفت و آمد هست سمت خیمه ها زیر پای شمر می لرزد زمین کربلا (شمر گوید گوش کردم تا چه خواهد از خدا جای نفرین هم به لب دیدم دعا دارد حسین) #سید_روح_الله_مؤید #حرکت_امام_حسین_ع_از_مدینه_به_سمت_کربلا @nohe_sonnati

(سرود۱) ای عاشقان دوباره(آمده ماه شعبان)٢ در سومش رسیده(نورخدای رحمان)٢ گل ولا آمد خون خدا آمد حسین حسین مولا٢ بر فاطمه دوباره(نور دو عین رسیده)٢ از لطف حی داور(امشب حسین رسیده)٢ جانان پیغمبر دردانه ی حیدر حسین حسین مولا٢ زهرا ز شور شادی(بوسه زند به رویش)٢ حیدر کنار زهرا شد(مست عطر و بویش)٢ مدینه شد گلشن چشمت علی روشن حسین حسین مولا٢ امشب سپهر دین را(سر زده نور سرمد)٢ از گلشن ولایت(آمد گل محمد)٢ شمس الضحا آمد بدرالدجا آمد حسین حسین مولا٢ در این شب ولادت(من مست مست مستم)٢ از لطف و جود و رحمت(حسین گرفته دستم)٢ هستم گدای او مست ولای او حسین حسین مولا٢ آقای مهربانم(بر من نما نگاهی)٢ بنما نظر به حالم(مولا تو گاه گاهی)٢ از توست آبرویم با توست گفتگویم حسین حسین مولا٢ در کل عالم امشب(پیچیده عطر و بویت)٢ ارباب خوبم آقا(دستم بود به سویت)٢ گردیده مهمانت دستم به دامانت حسین حسین مولا٢ ای نور چشم زهرا(بر تو حسین پناهم)٢ بنما حسین تو امشب(از مرحمت نگاهم)٢ از عشق تو مستم من عاشقت هستم حسین حسین مولا٢ #رضا_یعقوبیان #ولادت_امام_حسین_ع @nohe_sonnati

(سرود٢) الا ای عاشقان از ره رسیده سوم شعبان بپیچیده به هر جا عطر و بوی جنت و رضوان جهان زیبا شده گل امشب واشده که زینت بر زمین گل زهرا شده حسین مولا مدد٢ مدینه امشب از لطف خدا شد همچنان گلشن بگو از دل تو بر زهرا و حیدر چشمتان روشن تمامیِ زمین شده خلد برین چو زهرا شادمان امیرالمؤمنین حسین مولا مدد٢ رسیده امشب از ره نور قلب و دیده ی زهرا ز روی ماه این گل گشته چون بستان همه دنیا جهان شد منجلی از این نور جلی عزیز فاطمه حسین ابن علی حسین مولا مدد٢ ز لطف خاص حق بیت علی گلخانه گردیده که زهرا مادرش محوِ رخ جانانه گردیده گل پیغمبر است عزیز حیدر است چو زهرا و علی شفیع محشر است حسین مولا مدد٢ به روی دست پیغمبر زند لبخند به روی او گهی گِرید گهی خندد زند بوسه گلوی او همه در شور و شین به میلاد حسین بود چون فاطمه نبی را نور عین حسین مولا مدد٢ نگاهی کن ز رحمت بر دل زارم حسین من به دل شوق طواف قبر تو دارم حسین من گل باغ ولا نما عیدی عطا نما قسمت رَوم مدینه کربلا حسین مولا مدد٢ #رضا_یعقوبیان #ولادت_امام_حسین_ع @nohe_sonnati

(سرود٣) امشب تمام لطف خود کرده حق عطایم گاهی مدینه می روم گه به کربلایم دل کرده یاد حسین در شب میلاد حسین با علی و فاطمه عالم شده شاد حسین خوش آمدی یا حسین٢ خدا نموده از کرم بر همه عنایت مدینه امشب باصفاست زین گل ولایت نور دو عین آمده مولا حسین آمده عطر و بوی کربلا در عالمین آمده خوش آمدی یا حسین٢ جبرئیل وحی آمده خانه ی پیمبر تبریک خدا گفته بر فاطمه وَ حیدر نور مبین آمده حق‌الیقین آمده سوم گل اهل بیت حبل‌المتین آمده خوش آمدی یا حسین٢ مدینه از شور و شعف گشته همچو گلشن از مقدم این نور پاک چشم هستی روشن عطر جنان می رسد عشق جهان می رسد بر همه خاکیان کهف الامان می رسد خوش آمدی یا حسین٢ خانه ی ولایت شده پر ز نور داور آمده در دنیا گلی با عطر پیمبر آمده عشق همه گل پسر فاطمه ز شادی مرتضی شیعه کند زمزمه خوش آمدی یا حسین٢ آیینه گردانی کند پیک حی داور گهوار جنبانی کند آسیه وَ هاجر نوه پیمبر رسید عزیز حیدر رسید حسین گل فاطمه هستی مادر رسید خوش آمدی یا حسین٢ امشب ز مقدم حسین در مدینه غوغاست در هر کجایی بنگری جشن شادی برپاست داده ثمر نخل دین آمده حصن حصین از قدمش نازل است رحمت حق بر زمین خوش آمدی یا حسین٢ از کودکی ام یا حسین با تو آشنایم مست ولایت تو و عطر کربلایم بهشت من کوی تو گرفته ام بوی تو حسین زهرا بود دو دست من سوی تو خوش آمدی یا حسین٢ بهشت من شش گوشه ات بی قرینه من نام قشنگت یا حسین نقش سینه من منم غلامت حسین مستم زِ جامت حسین حل شود هر مشکلم با ذکر نامت حسین خوش آمدی یا حسین٢ امشب تو مولا از کرم هستی میزبانم در شب میلادت حسین بر تو میهمانم درد مرا کن دوا حاجات من کن روا عیدی میلاد حسین عطا نما کربلا خوش آمدی یا حسین٢ #رضا_یعقوبیان #ولادت_امام_حسین_ع @nohe_sonnati