🎥، بهترین روش برای ارزیابی مراتب علمی افراد، همین مباحثات علمی است ✔️ آیت‌‌الله‌ شبیری زنجانی: در گذشته، طرح مسائل علمی و مباحثۀ در جلسات، درحوزه‌های علمیه رایج بود، عموم مجالس طلبگی، همراه با بحث و نقض و ابرام بود. این یکی از ویژگی‌های ممتاز حوزه‌های علمیه است که باید تقویت و حفظ شود و جلسات عمومی و دوستانه نیز همراه با مباحث علمی باشد. مباحثات نشانگر واقعیت علمی افراد است چون مربوط به یک روز دو روز نیست در هر شرایطی آنها با هم مباحثه می‌کنند تصادف نیست بهترین روش برای شناخت مراتب علمی افراد، همین مباحثات علمی است https://eitaa.com/shfeghhi https://t.me/shfeghhi

💠 ارکان اربعۀ یک عالِم ارکان اربعۀ یک عالِم - که اگر در او جمع شوند، صلاحیّت مرجعیّت دارد -، در میرزا وجود داشته: علمیّتش در درجۀ اول، تقوایش در درجۀ اول، اخلاقش در درجۀ اول، عقلش هم در درجۀ اول بوده. این چهار چیز در میرزا در حدّ اعلا بوده و هیچ نباید کسی شک در علمیّت میرزا بکند و اگر هیچ شاهدی نبود جز همین شاگرد‌ها، همین که هر چه ملّای متفکّر می‌بینیم، تربیت‌شده اویند، کافی بود؛ مثل وحید بهبهانی که شاگردانی همانند بحر‌العلوم، صاحب ریاض، کاشف الغطاء، میرزا مهدی شهرستانی، سید محسن اعرجی و ملا مهدی نراقی نشان‌دهندۀ موقعیت علمی ممتاز اوست. دو نفر ملّا هست در تاریخ شیعه که شاگرد‌های آن‌ها مهم‌ترین شاگرد‌های اعصارند: یکی وحید بهبهانی است و دیگری میرزای شیرازی. 🔻جرعه_ای_از_دریا. https://eitaa.com/shfeghhi https://t.me/shfeghhi

#فقه #معاملات #بیع_فضولی ✅ مرحوم شهید اول ره در بحث رجوع مشتری به ثمن به بایع فضولی در صورت عدم اجازه مالک و علم مشتری ، مطلبی را متذکر می شود که حاکی از اختلافی روشن بین قدماء و ایشان در این بحث است ✅ مشهور قدماء بر این باورند که مشتری در صورت علم ، مطلقا حق رجوع به بایع فضولی را ندارد خواه ثمن نزد او موجود باشد یا تلف شده باشد چراکه قاعده اقدام که در اینجا مستند به علم مشتری است از رجوع مشتری به ثمن جلوگیری می کند و این بدین معنی است که ثمن در حکم تالف فرض می شود . ✅در مقابل شهیدین ره هستند که در هیچ صورتی این مقاله را تایید نمی کنند گرچه در صورت بقاء ثمن ، منع آن را افحش و التزام بدان را ابعد از قواعد می دانند. 🦠 دلیل شهیدین ره بر این مدعی : ایشان بر این باورند که مشتری در هر دو علم و جهل خود به فضولیت بایع و و بقاء و تلف ثمن ،مغرور شده و طبق قاعده غرور باید حق رجوع بر غار که بایع فضولی باشد را داشته باشد چراکه در صورت جهل مشتری ، مغرور شدن او پر واضح است کما اینکه در صورت علم مشتری و بقاء ثمن نیز نیاز به دلیل برای استحقاق مشتری در رجوع نداریم . 🦠 تمام شبهه و اشکال در صورت علم مشتری و تلف ثمن در دست بایع فضولی است که چرا قاعده غرور شامل وی شده و استحقاق رجوع را برای او ثابت می کند . شهید ثانی ره در توضیح و پاسخ به این شبهه می فرماید : رضایت مشتری به تسلط بایع بر مال او در صورت علم وی به فضولیت بایع رضایت مطلق نبوده بلکه این رضایت از جانب وی نسبی صادر شده بدین معنی که اگر بایع فضولی اجازه مبیع را از مالک بگیرد مشتری رضایت در تسلط بایع بر ثمنش و تسلط در رساندن ثمن به مالک را دارد و در غیر این صورت این رضایت وجود ندارد پس مشتری علی ای حال مغرور بایع فضولی واقع شده چون شرط این رضایت که گرفتن اذن و اجازه نقل مبیع به مشتری بود محقق نشد علاوه بر اینکه طبق همین تحلیل ید بایع در تلف ثمن عدوانی بوده و فقط در رساندن ثمن به مالک ید امانی داشته است که فرض این است که ثمن به مالک نرسیده است پس در هر صورت ضامن ثمن خواهد بود . ❇️ پیگیری این دو مقاله از مشهور قدماء ره و شهیدین ره در این اختلاف ❇️ همچنین پیگیری ثمرات رضایت نسبی و علی الاطلاق در فقه ❇️ همچنین تعارض قاعده اقدام و غرور و وجه ترجیح یکی بر دیگری از برکات و فوائدی است که بر این نوشتار مترتب است و ظرفیت قرار گرفتن در قالب مقاله را دارد . @noktebaran