eitaa logo
نکته باران
114 دنبال‌کننده
1 عکس
1 ویدیو
0 فایل
✨️ مجالی برای ارائه برخی سرنخ های مطالب فقهی و اصولی ✨️ 💬 تبادل نظرات و پیشنهادات 👇👇 @mmmoghiseh محمد مهدی مقیسه
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم الحمدالله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا محمد و آله الطاهرین و لعنه الله علی اعدائهم اجمعین
با استعانت از مولای دو عالم حضرت بقیه الله الاعظم امام زمان روحی و ارواح العالمین له الفداء ، قصد دارم در این بستر و کانال به برخی از نکات فقهی و اصولی که قابلیت تحقیق و پژوهش برای فضلای گرامی را دارد اشاره کنم شاید سرنخی برای توفیقات بعدی خود و عزیزان در امر پژوهش باشد. البته برای بهره مندی بیشتر از سنتهای طلبگی ، شاید در لابلای مطالب توفیق یار شود و به برخی از سجایای رفتاری فقهای عظام در زندگی علمی ، اجتماعی و فردی ایشان اشاره کنم که هم برای بنده و هم برای فضلای گرامی امیدبخش و سازنده خواهد بود.
🔴 طلاب علم سه دسته‌اند... 🔶 مجلسی اول (شیخ محمدتقی مجلسی) رحمه الله تعالی: «طالبان علم سه طايفه‌اند كه باید ايشان را و صفات ايشان را بشناسى تا متابعت خوبانِ ايشان بكنى و از بدانِ ايشان دور باشى: 🔻 اول: طايفه‌اند كه طلب علم مى كنند از جهت آنكه قوت بحث بیابند كه با ديگران مجادله توانند كرد و غالب توانند شد. 🔸 دوم: طايفه‌اند كه طلب علم مى‌كنند بواسطه اعتبار دنيوى و زيادتى اموال و اسباب كه از روى خدعه و فريب تحصيل آن كنند. 🔹 سوم: گروهى‌اند كه مطلب ايشان تحصيل علم است از جهت رضاى الهى، و عمل نمودن به آن. و اما صفات و علامات ايشان آنست كه : 👈 طايفه اول كار ايشان آزار مؤمنانست به مجادله، و اگر مجلسى باشد كه جمعى در آنجا باشند بسخن در مى‌آيند، و ذكر كمالات علمى خود مى كنند كه با فلان عالِم چندين بحث دارم، و چندين تصنيف كرده‌ام، و نظيرِ خود ندارم؛ و حلم و بردبارى كه ندارد در مجالس را نقل مى‌كند كه فلان طالب علم با من درشتى كرد گذشتم از او با آنكه قدرت بر ضرب و قتل او داشتم.❗️شايد كه از امثال خود شخصى را بسخن در آورَد و با او بحث كند و هرچند داند كه حق بجانب اوست مجادله كند و درشتى كند كه تو نمى‌فهمى، تُرا كجا قابليت آن هست كه با من سخن گويى، من فلان فاضل و فلان عالِم را الزام داده‌ام.❗️و امثال اينها از اقوال و افعال مخالفِ حلم و ورع، و اگرچه اظهار خشوع و حلم مى‌كند، اما در واقع از حق سبحانه و تعالى شرم ندارد و كاذبست، پس حضرت نفرين فرمودند او را كه حق سبحانه و تعالى او را هميشه خوار و زار كند و بر كمرش زند. 👈🏻 اما طايفه دوم: چون غرض ايشان تحصيل مال و جاه است چون به اهل دنيا مى‌رسند تملق و تواضع به ايشان مى‌كنند كه ايشان را بفريبند، و چون به امثال خود از فضلا و طلبه مى رسند با ايشان نهايت تكبر مى كنند❗️خصوصا اگر عياذا باللَّه يك كتاب بيشتر از او خوانده باشد، با آنكه اگر اغنيا هيچ نخوانده باشند با ايشان تواضع مى كنند و با علما تكبّر مى‌كنند، پس او رشوه يا شيرينی‌هاى اغنيا را مى‌خورد، و دين خود را بر باد مى‌دهد، پس حق سبحانه و تعالى چشم بصيرت او را كور گرداند، و قطع كند اثر او را از آثار علما كه نام و نشان اين جماعت نماند. 👈🏻 و اما طايفه سوم: هميشه غم و اندوه آخرت دارند شبها بيدارند از جهة بندگى تحت الحنك بر كلاه عبادت بسته، و در ظلمت شبهاى تار به عبادت الهى برپاى خاسته، هميشه بندگى مى‌كنند و نهايت خوف دارند كه مبادا شرايط آن مفقود باشد، و مقبول درگاه الهى نبوده باشد، و خداوند خود را مى خواند با نهايت خوف از آخرت، و عاقبت و همگى متوجه احوال خود شده اند و رو از همه كس گردانيده، و به اهل زمان خود بينا شده مى دانند كه مصاحبت ايشان مضرّ است، پس حق سبحانه و تعالى قوت او را زياده گرداند در عبادت و طاعت، و روز قيامت او را امان دهد از عذاب خويش. 📚 لوامع صاحبقرانى ، جلد ١ / صفحه ٥٣ @noktebaran
📚 اگر عامی از مولی صادر شود مثل (اکرم کل عالم) و به مخصص متصل یا منفصل فردی مثل زید از آن خارج شود و در غیر از زمان اول (زمان امکان اخراج فرد مستثنی) در همان فرد مستثنی شک کنیم که آیا در زمان دیگر تحت عموم عام است یا تحت عنوان مخصص مثلا در غیر از روز شنبه که امکان اخراج زید از دلیل اکرام وجود داشت شک کنیم که زید وجوب اکرام دارد یا نه ؟ ❇️ برخی از اعلام مثل سید بحرالعلوم ره تبعا للمشهور آن را از مصادیق تعارض عموم عام و استصحاب فرد مخصص دیده اند و قائل شده اند که استصحاب ، عموم عام را در زمان شک تخصیص می زند . ❇️ مرحوم شیخ اعظم ره در بحث خیار غبن و اینکه آیا این خیار بر فوریه است یا بر تراخی می فرماید : این بحث مبتنی بر آن است که لحاظ زمان در خطاب اول را بررسی کنیم چراکه اگر زمان در خطاب اول به نحو ظرف اخذ شده باشد با خروج یک فرد از آن فرقی بین اخراج تمام آنات آن فرد یا یک آن ، از او نیست پس دیگر نمی توان به عموم عام در وقت شک اخذ کرد چون قطعا عموم عام نسبت به این فرد تخصیص خورده است و اگر زمان به نحو قید در خطاب اول اخذ شده باشد پس هر فردی به حسب آنات و زمانهایش تکثیر خواهد شد و دیگر نمی توان در زمان شک ، استصحاب حکم مخصص را کرد چراکه موضوع زمان مشکوک و متیقن در آن اتحاد ندارد علاوه بر اینکه شک در اینجا شک در مقتضی است که ما استصحاب را در آن جاری نمی دانیم . در نتیجه عموم عام و استصحاب حکم مخصص هیچگاه تعارض ندارند چراکه یا عموم عام فعلی است و نوبت به استصحاب نمی رسد و یا بالعکس @noktebaran
📚 مرحوم شیخ اعظم ره در بحث صحت اشتراط شرط ضمن عقد می فرمایند یکی از شرائط آن این است که مخالف حکم کتاب و سنت نباشد . ❇️ در توضیح اینکه چه شرطی در برابر حکم کتاب و سنت مخالف شمرده می شود میفرماید : برخی از احکام مثل واجبات و محرمات علی الاطلاق بر موضوع مترتب می شود یعنی حتی با لحاظ عروض عناوینی مثل نذر و شرط تغییر نمی کنند لذا شرط ترک واجب و ارتکاب حرام مخالف کتاب و سنت است . و برخی دیگر از احکام مثل غالب مباحات و مستحبات و مکروهات بلکه تمامی آنها لو خلی الموضوع و طبعه بر آن مترتب می شود پس اگر عنوانی عارض شود که شخص را الزام به فعل یا ترک کند مخالف کتاب و سنت نخواهد بود . ❇️ در ادامه باید گفت در باب تزاحم بین ادله و احکام که فقیه به دنبال کشف اقوی الملاکین است همانطور که سبق زمانی احد الحکمین یا اشتراط قدرت عقلی در یک طرف ، مرجح یکی از دو حکم بر دیگری می شود اطلاق اخذ حکم در موضوع هم می تواند به عنوان مرجح در باب تزاحم قرار گیرد یعنی اگر یکی از دو حکم به طور مطلق بر موضوعش مترتب شود بر حکم دیگری که علی الاطلاق نیست ترجیح پیدا خواهد کرد . و راه دستیابی به آن استظهار از ادله است که آیا حکم علی الاطلاق اخذ شده یا لو خلی و طبع الموضوع . @noktebaran
💢 نیت مردد در عبادات ❇️ از اختلافات فقهاء در بحث عبادات اختلاف در تحقق نیت مردد است به این معنی که آیا ممکن است مکلف در ابتداء عمل این چنین نیت کند که اگر عمل بر وجه صحیح و شرعی انجام شود من قصد آن را دارم و الا اصلا قصد انجام چنین عملی را از ابتدا ندارم ؟ مثلا در بحث قصد احرام عمره مفرده که زوال آن را برخی از اعلام فقط به تقصیر در پایان عمل می دانند اگر کسی اینگونه نیت کند که من محرم می شوم اگر از احرام در بیایم و اعمالم را صحیح انجام دهم و در صورت کشف خلاف اصلا از ابتداء محرم نشده ام. شاید مشهور فقهاء علت عدم امکان چنین نیتی را در شرع ، عدم جزم و تعلیق نیت دانسته اند که با قصد انجام عمل که از انشائیات است نمی سازد . ✳️ لکن شاید بتوان از تعابیر مرحوم شیخ اعظم ره در بحث تنجیز العقد و بحث مسقطات خیار غبن بر امکان شرعی چنین قصدی شواهدی اقامه کرد چراکه ایشان در بحث مسقطات خیار غبن فرموده اند : فإنّ الممنوع منه هو التعليق على ما لا يتوقّف تحقّق مفهوم الإنشاء عليه، و أمّا ما نحن فيه و شبهه مثل طلاق مشكوك الزوجيّة، و إعتاق مشكوك الرقّيّة منجّزاً، و الإبراء عمّا احتمل الاشتغال به فقد تقدّم في شرائط الصيغة أنّه لا مانع منه و لو اینکه این بیان در باب معاملات است لکن می توان از آن استفاده کرد که تعلیق بر چیزی که ذاتا قصد عمل بر آن شی معلق است نباید مانعی داشته باشد . و در بحث احرام عمره مفرده در صورتی که محرم نیت کند که اگر واقعا محرم شود و از احرام دربیاید از ابتدا قصد احرام دارد و الا چنین قصدی ندارد نیت احرام را بر اعمالی تعلیق کرده است که ذاتا عمل عمره مفرده بر اتیان به آن متوقف است و تردد در نیت به این مقدار نباید مضر باشد . @noktebaran