رقیب عاطفی کودکان در خانه نشینی کرونا؟ والدین بسیاری هستند که میزان وقت‌گذرانیِ فرزندانشان در ایام قرنطینه خانگی با گوشی‌های هوشمند ‌نگرانشان کرده است. آن‌ها می‌خواهند بدانند «اعتیاد» کودکان و نوجوانان به این فناوری‌ها چه تأثیراتی بر زندگی آن‌ها خواهد داشت و آیا این اعتیاد واقعیت دارد؟ با جستجویی ساده در موتورهای جستجوگر پاسخ های زیادی در این باره پیدا خواهیم کرد. اما شاید بد نباشد سوال مهمتری را هم پاسخ دهیم: اعتیاد و پرمصرفی والدین در خانه ،چه تأثیری بر کودکان می‌گذارد؟ بررسی و پاسخ این پرسش نتایج تعجب‌ برانگیزی خواهد داشت؟ پیش از ایام خانه نشیی کرونا، بچه‌ها باید با غیبت والدینی کنار می‌آمدند که سر کار می‌رفتند، با دوستانشان وقت می‌گذراندند یا با همدیگر خلوت می‌کردند. اما این روزها تجربیات جدیدی را کودکان خانه نشینی که به مدرسه نمی روند تجربه کرده‌اند: «والدینی که از لحاظ فیزیکی نزدیک‌اند، اما ذهنشان جای دیگری است. تجربه این «دوری در عین نزدیکی» برای کودکان می‌تواند دردناک‌تر از دوری واقعی تمام شود. بهره‌مندی از توجه کامل و تمام‌عیار مخاطب در تمامی سنین یک لذت رشک‌برانگیز و کمیاب است، اما در سنین آغاز رشد که نزدیک‌ترین و شاید تنها مخاطب کودک همزمان نقش اصلی‌ترین حامی زندگی او را همبازی می‌کند، این کم‌توجهی و گاه بی‌توجهی می‌تواند معنای صریح طرد هم بدهد. ماجرا آن‌گاه وخیم تر می‌شود که والدین برای کم کردن زحمت کودک از سر خود، یکی از همین ابزارها (موبایل، تبلت، رایانه و ...) به او می‌دهند تا خود را با آن مشغول کند و شاید در شبکه شاد کمی شادی کند. کودک نیز در ادامه تقلیدهای خود از اطرافیان، رفتار والدین را درونی می‌کند و مشکل، مضاعف می‌شود. از نظر برخی والدین، این اتفاق یک مزیت دیگر هم دارد؛ عادت کردن کودک به همراهی با یک همدم و هم‌صحبت فناورانه که گاه امن‌تر و کم‌حاشیه‌تر از دوستان غیرمجازی به نظر می‌آید چون کودک در دایره ایمن خانه می‌ماند و از آسیب‌هایی که شاید بیرون خانه او را تهدید کنند در امان می‌ماند. مجموعه این عوامل به خلق فضایی منجر می‌شود که عادت والدین به واسطه‌گری فناوری‌های ارتباطی در ارتباطات میان‌فردی‌شان، به فرزندان هم منتقل می‌شود. اوج ماجرا را می‌توان در آن لحظه‌هایی دید که فناوری‌های ارتباطی، واسطه تماس میان والد و فرزندی می‌شوند که حتی از لحاظ جغرافیایی و فیزیکی در مجاورت همدیگر و در خانه (!)به سر می‌برند برای مثال برای صدا کردن کودک به جهت آمدن به سر سفره غذا از چت استفاده می شود. و به مرور زمان اگر این خانه نشینی کرونایی طولانی تر شود، تقسیم توجه‌ها میان فناوری بی‌جان و اولاد جاندارمان چنان هنجار می شود و به آنها عادت میکنیم که انگار این گوشی های هوشمند جزءی از زندگی‌مان هستند و در اینده به راحتی نمی توان میان آن کودک و گوشی مان یکی را انتخاب کنیم ؟. اما راه حل چیست؟ راه‌حل‌ها ازقضا ساده‌اند؛ تعیین قوانین سخت گیرانه به منظور محدودسازی و مدیریت مصرف استفاده از این ابزارهای فناورانه و بیرون راندنشان از لحظات گران‌قدر صمیمیت و نزدیکی میان والد و فرزند در ایام کرونایی؛ البته به‌شرط آنکه بتوان بر وسوسه فناوری و ضرورت های این روزگار غلبه کرد؛ اتفاقی که در عمل چندان ساده نیست. اما به هیچ عنوان قیمتی تر از فرزندان مان نیست نظرتان چیست ؟ " پژوهشگده رسانه ای امید" @nooredideh

🎴 سلام و عرض ادب؛ با توجه به نزدیکی ایام شهادت اسوه اخلاق و یتیم نوازی حضرت علی ابن ابی طالب علیه السلام میخوایم تعدادی دام قربانی و ذبح کنیم و بین ایتام و خانواده های بد سرپرست(پدر معتاد، مطلقه و...) فقیر توزیع کنیم. #نکته: شما میتونید به نیت آمرزش اموات، شفای بیمار، سلامتی خانواده یا با هر نیت خیر دیگری در این نذر شریک باشید. اگر مایل بودید حتی ده هزار تومن کمک کنید، به شماره کارت زیر واریز بفرمایید؛ 6104337808028102 IR 100120010000005788111492 بنام داوود ورمزیار

راضى باش، تا به آسايش دست يابى "امام على عليه السلام" #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

کار خوب فرزندمان را ببینیم. مشکل ما این نیست که این کار را نمی کنیم بلکه مشکل ما این است که اصلاً کار خوب نمی بینیم. مثل لیستی که برای حرف های بد و خوب تهیه کردید یک لیست هم از کارهای خوب فرزندتان تهیه کنید و ببینید که اصلاً می توانید کار خوب در فرزندتان ببینید و بررسی کنید که چندتا کار خوب می بینید و چندتا کار بد. یک مادری قسم می خورد که دو هفته است که دنبال بچه ام می کنم که یک کار خوب پیدا کنم، نمیشه!! به اوگفتم توی این دو هفته فرزندتون جیش کرده یا نه؟ گفت بله، گفتم کجا جیش کرد؟ رفت دستشویی یا توی هال و مبل جیش کرد؟ مادر گفت: نه بابا رفت دستشویی، 10 سالشه دیگه گنده شده گفتم: خب این یک کار خوب، قربونش هم می رفتی. ما کار خوب را وظیفه می دانیم و اصلاً آن را نمی بینیم. در سلسله مراتب اجتماعی نیز همین گونه هستیم همسر، کارمند، شاگرد و غیره را هم نمی بینیم. رسالت ما این شده که مچ بگیریم. پس مچ بچه هاتون رو موقع انجام کار خوب بگیرید مثل وقتی که ظرفی را سرجایش گذاشت یا کفش هایش را جفت کرد، واکنش های هیجانی خلاق از خودتان نشان دهید و کارش را توصیف کنید و دائماً روی یک کار نایستید بلکه کارهای جدید پیدا کنید تا کودک متوجه شود که اگر توجه می خواهد باید رشد کند. بحث خودپنداره و خودایده آل را یکبار دیگر مرور کنید، این فاصله باید متعادل باشد. بچه باید بداند که اگر می خواهد نظر مادرش را جلب کند باید کار خوبش را زیاد کند و حتماً می کند چون بچه ها زود متوجه می شوند که قضیه چیست. ما هر وقت مسئول بودیم، مقصر شدیم؛ هیچ وقت به ما اجازه نداند که جبران کنیم. ما را همیشه به چشم گناهکار دیده اند. پس نگاهمان را عوض کنیم، کار خوب را ببینیم، توصیف کنیم و یک واکنش جذاب و بعد عبور کنیم نه اینکه تا آخر عمر بچه بیاد و بگه ببین مامان دارم میرم دستشویی جیش کنم ها!!!!!!!!!!! پس شما واکنش هایتان را تنظیم کنید تا کودک مجبور شود چیز جدید برای جلب توجه شما پیدا کند. (ادامه دارد...) #شخصیت {قسمت59} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

از تشویق کردن کار خوب فرزندتان نترسید، از احترام گذاشتن به فرزندتان و از بخشیدن خطاهای فرزندتان نترسید، از بی اعتنایی به کار بد اما بی خطر او واز اشتباهاتش نترسید، از بهانه گیری های گاه و بیگاه فرزندتان، از دادن عشق بی قید و شرط به او نترسید، از آزادی دادن معقول به فرزندتان نترسید، زیرا فرزندتان لوس نخواهد شد. اگر به فرزندتان اجازه ندهید به حق کسی تجاوز کند یا به خود و دیگران صدمه بزند، با دادن احترام، عشق، محبت، بخشش، گذشت و تشویق فرزندتان ضعیف و لوس نخواهد شد بلکه فرزندتان خواهد شکفت و حرمت نفس و اعتماد به نفس در او نهادینه خواهد شد. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

🔴 پساکرونا و اختلالات وسواسی فکر و خیال‌های اضطراب‌زا که این روزها به واسطه کرونا بیشتر شده، اکثراً موجب بروز اختلالات وسواسی میشه و در کودکان شدت بیشتری هم داره! این وسواس احتمالاً همراهمون می‌مونه؛ اِلی یوم ال... اینکه این روزها مدام صحبت از فاصله‌گذاری اجتماعی و رعایت بهداشت فردی و اجتماعی میشه خیلی خوبه و موجب میشه جسم‌مون سلامت بمونه اما به همون میزان برای افراد زیادی اضطراب و ترس از بیماری ایجاد شده و سلامت روانی اون‌ها رو به شدت تهدید کرده. این اضطراب موجب میشه اختلالات وسواسی از هر دو نوع #فکری و #عملی برای افراد مختلف و خصوصاً کودکان ایجاد بشه. بدترین کارِ ممکن در این روزها هم اینه که اطلاعات تأیید نشده رو همینطوری هیجانی و احساسی با دیگران به اشتراک بگذاریم. این کار حتی اگر جلوی کودکان هم نباشه، باعث میشه والدین بچه‌هاشون رو بیش از حد در فشارهای روحی و روانی قرار بدن که این کار رو بکن و اون کار رو نکن! به این دست بزن و به اون دست بزن! نتیجه اینکه بچه‌ها رو از دنیای کودکی‌شون دورتر و دورتر می‌کنن. به بیان دیگه؛ به هر میزانی که فرد، خانواده و جامعه از نشاط و شادابی فاصله بگیره، ترس‌ها، اضطراب‌ها و دلهره‌ها جایگزین اون میشه که در مورد کرونا بخش زیادی از این اضطراب‌ها ناشی از اطلاعات غیرضروری و بعضاً غیرعلمی هست. (داخل پرانتز بگم شادابی و نشاط با الکی خوش بودن یا شادی‌های غیرمتعارف که خودشون عوارض بیشتری ایجاد میکنن، متفاوته 😏) ما وقتی روزانه از سی جا مطلب می‌خونیم یا می‌بینیم، قدرت تسلط روی افکارمون رو از دست میدیم - مگر اینکه مهارت‌های مدیریت افکار رو از قبل برای خودمون ایجاد کرده باشیم که غالباً نکردیم! - بعد این افکار مزاحم در شرایط خاص کرونا که حمایت‌های عاطفی اطرافیان‌مون رو هم کمتر کرده، کار رو سخت‌تر می‌کنه و به صورت تناوبی باعث میشه از دیگران بیشتر و بیشتر بترسیم! ترس از آدم‌ها، اشیاء، حیوانات، طبیعت و ... این باعث میشه میل به استفاده از ماسک، دستکش، مواد ضدعفونی و .... در ما و بچه‌ها مدام بیشتر بشه! حالا نقطه‌ی بد داستان کجاست؟! اونجایی که این اضطرابِ بچه‌ها و خود ما باعث تغییرات خُلقی در ما بشه. این موضوع علائمی داره که به صورت تغییر الگوی خواب، پرخاشگری، دل‌درد، سردرد، کابوس‌های شبانه و ... ممکنه بروز داشته باشه و کار رو سخت‌تر بکنه. خُب قبول! حالا چی کار بکنیم؟! اونی که من می‌فهمم اینه که قبل از اینکه برسیم به بعد از کرونا یه سری کارها رو توی همین دوران میشه کرد تا عوارض کمتر بشه. بخشی رو قبلا گفتم، بخشیش هم ایناست 👇 ⁦1️⃣⁩ حتی‌المقدور جلوی بچه‌ها کمتر و کمتر در مورد دلهره‌هاتون بگید! یه راه‌حل ساده‌اش هم اینه که اخبار رو مدیریت شده دنبال کنید! گرچه اگر دنبال هم نکنید، احتمالاً چیز خاصی رو از دست نمی‌دید! 😐 ⁦2️⃣⁩ توی صحبت‌هاتون بیشتر روی نکات مثبت و خوب این روزها تمرکز کنید و نه نگرانی‌هاتون. یافتن این نکات مثبت هنر میخواد که شما حتماً دارید. ⁦3️⃣⁩ حتماً برای خواب به موقع بچه‌ها برنامه‌ریزی داشته باشید، خصوصاً که شب‌های قدر هم در پیش هست و باید با برنامه‌ریزی جلو رفت. ⁦4️⃣⁩ محیط رو امن کنید و کمتر به بچه‌ها گیر بدید! تعداد قوانین و مقررات رو برای #خودتون زیاد کنید و نه بچه‌ها. طبیعیه کارمون یه ذره سخت‌تر میشه اما گریزی ازش نیست ... ⁦5️⃣⁩ خیلی از کارها رو برای بچه‌ها تبدیل به بازی کنید، مثلاً اینکه وقتی از بیرون میایم، باید دم در لباسامون رو در بیاریم و عین انسان‌های اولیه وارد خونه بشیم، عین گوریل هم راه برید تا دم دستشویی 😂😂 یا مثلاً هر کی دستش به جایی بخوره سوخته، اول باید دستامون رو به شیر آب و مایع دستشویی برسونیم و ... ⁦6️⃣⁩ حتماً برای تخلیه هیجانات بچه‌ها برنامه داشته باشید. حداقلش شبی یه کتک‌کاری و کُشتی مفصل با باباها یا بدو بدوی خانوادگی داشته باشیم. بقیه‌اش رو هم خودتون فکر کنید 😊😊 این شب‌ها هم حسابی التماس دعا 🙏🌹 #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4

محمود سلطانی عبور از نگرانی ها ۵٩ @shogherouyesh

بر اساس برخورد والدین باکودک در 3 تا 6 سال، كودك يكي از سه طريق زیر رو انتخاب میکنه👇👇 🔻 همكاري، مهرباني، حل مسايل 🔻رقابت، كنترل، مسابقه 🔻جنگ و ستيز و روابطش رو بر اساس همين روش ها انتخاب میکنه. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

مهمترین عمل در شب قدر، تفکر است. فکرت رو راه بنداز... 👈چرا اومدی؟ 👈قراره کجا بری؟ 👈چجوری باید بری؟ حالا برای سالِ بعدت، هدف گذاری و برنامه ریزی کن! التماس دعا... join @nooredideh

خاله گلاب و ڪـاڪلی 🕊 ماجرای مهمونیِ خاله گلاب @ostad_shojae

#قصه_رمضان ۱۳ خاله گلاب و کاکلی 🕊 نویسنده؛ ندبه محمدی 🖋 قصه‌گو؛ زهرا نجد 🎤 تدوین‌‌وصداگذاری؛ پارساکمالی 🎧 طرح گرافیکی؛ سمانه صدیقی🎨 @ostad_shojae

چه انتظاری از فرزندتان داریم؟ متاسفانه بسياري از والدين از فرزندان شان انتظار دارند ... ساكت باشند و تسليم والدين ، به خصوص زماني كه خارج از منزل هستند ، اما به يك باره در حدود سن ٢٠ سالگي از آن ها انتظار دارند ، كه اجتماعي باشند و ارتباط خوبي با ديگران برقرار كنند . اجتماعي‌ شدن ، يك فرآيند تدريجي است که آغاز آن از دوران کودکی است. انتظاراتمان را در حد سن و توانایی فرزندمان بالا ببریم. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

🔺گر دست بگیری، عکس نگیری مردی 👌👌👌 http://eitaa.com/joinchat/1395326977C347aa51ab1

محمود سلطانی عبور از نگرانی ها ۶۰ @shogherouyesh

#دعوای_فرزندان 🔵فواید دعوا و مشاجره _دعواهای فرزندان باهم برای تسلط بر دیگری به سرعت و چابکی‌شان می‌افزاید _مشاجراتشان باعث می شود که به تفاوت میان «زیرک» و «موذی، پی ببرند _در عصبانیتهای روزمره فرا می گیرند که چگونه خود را در جامعه مطرح سازند و از خود دفاع یا با یکدیگر مصالحه کنند _برخی اوقات غبطه آنها به تواناییهای ویژه دیگران، انگیزه ای می شود برای پشتکار و تلاش آنان و دست یافتنشان به موفقیت. اینها بهترین نتایج رقابت در میان خواهر و برادرهاست و بدترین آن، به گفته والدین، سرخوردگی جدی یک یا هر دو کودک و آثار سوء دائمی آن است. 🔴رقابت از کجا آغاز می گردد؟ بنظر میرسد کارشناسان این رشته، در این مورد اتفاق نظر دارند که منشاء حسادت خواهر و برادرها به یکدیگر در میل شدید هر یک به دستیابی به عشق انحصاری والدین نهفته است. چرا این نیاز به یکتایی وجود دارد؟ زیرا تمام چیزهایی که کودک برای بقا و بالیدن به آن نیاز دارد، مثل غذا، سرپناه، محبت، نوازش، احساس هویت، احساس باارزش و خاص بودن، از پدر و مادر، این سرچشمه های حیرت انگیز، نشأت می گیرد. این گرمای زندگی بخش عشق والدین و تشویق آنهاست که کودکی را قادر می سازد تا با شایستگی و مهارت و به آرامی، بر محیط اطرافش چیره شود. چرا باید حضور خواهر و برادرهای دیگر بر زندگیشان سایه افکند؟ چون آنها آنچه را که او برای خوشبختی نیاز دارد تهدید می کنند. حضور کودک با کودکانی دیگر در خانواده به معنای دست یافتن به امتیازات کمتری است. یعنی صرف وقت کمتری با پدر و مادر (بتنهایی)، توجه کمتر پدر و مادر به ناکامیهای او، تشویق کمتر برای موفقیتها و از تمام اینها وحشتناک تر اینکه چون مامان و بابا این همه عشق و توجه و اشتیاق به خواهر یا برادرم ابراز می کنند، پس شاید او برایشان ارزش بیشتری دارد و اگر او برایشان با ارزشتر است پس من کم ارزشترم و اگر من کمتر عزیزم پس با مشکلی جدی روبه رویم.» تعجبی ندارد که بچه ها تا این حد با خشونت، برای «اول بودن» یا بهترین بودن» میجنگند. جای تعجب نیست که آنها تمام انرژیشان را برای "بیشتر" یا «بیشترین» یا بهتر بگوییم «همه چیز داشتن» بسیج می کنند. امنیت در این است که صاحب همه مامان، همه بابا، همه اسباب بازیها، همه غذاها و همه جاها شوی. چه وظیفه شگفت انگیز و دشواری بر دوش پدر و مادرهاست! آنها باید راهی بیابند که هریک از کودکان احساس امنیت، مستثنی بودن و محبوبیت کنند. آنها لازم است که به رقبای جوان کمک کنند تا به مزایای شریک شدن و همکاری پی ببرند. آنها باید مقدمات کار را به گونه ای تدارک ببینند که خواهر و برادرها بتوانند در آینده حامی و عامل خوشبختی یکدیگر باشند. 📚 کتاب خواهر و برادرهای سازگار #کانال_تربیتی_نوردیده👇 join @nooredideh

🔴چند نکته کاربردی و فوق العاده درباره بورس که همه باید بدونن: 1_بررسی بورس از لحاظ شرعی و این که آیا بورس قماراست و نظر رهبری درباره بورس چیه؟ 2_آیا بورس حباب داره؟ و سقوط میکنه؟ 3_در بدترین حالت کی بورس وضعیتش خراب میشه، و چه علامت‌هایی داره؟ 4_تازه وارد‌ها چگونه در بورس وارد بشن که ضرر نکنن؟ 5_چه سهامی بخریم و کی بفروشیم؟ 6_آیا بورس به تولید ملی کمک میکنه؟ 7_نقش دولت در بورس چیه؟ 8_نکاتی درباره سهام عدالت 9_چه اتفاقی افتاده سهام یک شرکت، سه برابر شده؟ 10_آیا موتور یا خونمون رو بفروشیم بریم و وام بگیریم بریم تو بورس؟ 11_پولامونو کجا سرمایه‌گذاری کنیم بهتره؟ بورس؟ طلا؟ ملک؟ ماشین؟ و مباحث دیگر درباره اقتصاد و.. همه این مباحث رو در دوفایل صوتی در این کانال دنبال کنید👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0

کودک را از خودتان محروم نکنید حتی در کلام هرگز از جملات زیر برای کودکتان استفاده نکنید: «من دیگه دوستت ندارم»، «من دیگه مامانت/بابات نیستم» «تو دیگه بچه من نیستی»، «من می خوام مامان یکی دیگه بشم» #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 join @nooredideh

مســابقه‌ی بــزرگ ماجرای خواب قشنگ مانی @ostad_shojae

#قصه_رمضان ۱۴ مســابقه‌ی بــزرگ نویسنده؛ سیده حاتمه سیدزاده🖋 قصه‌گو؛ نرگس خانم(۱۰ساله) 🎤 تدوین‌‌وصداگذاری؛ پارساکمالی 🎧 طرح گرافیکی؛ سمانه صدیقی🎨 @ostad_shojae

وقتی در ژاپن؛ بحرانی مثل زلزله به وجود می‌آید که آثار مخرب زیست‌محیطی در یک منطقه ایجاد می‌کند، سال‌هایِ سال - به اندازه تغییر یک نسل - در آنجا کار فرهنگی می‌کنند تا آثار مخربِ روانیِ آن را از بین ببرند. اما در کشور ما! همین که بحران تمام می‌شود، همه سر کار خودشان می‌روند، چون زیرساخت لازم برای کار فرهنگیِ پس از بحران وجود ندارد! #کرونا؛ بحرانی تجربه نشده برای جهان کنونی بود. بحرانی که از جهاتی بسیار به جنگ شبیه بود. بسیجِ همگانی امکانات کشورها برای مبارزه با دشمنی کمتر شناخته شده. در ایران اما به تبع وجود بحران‌های متمادی در سالیان گذشته نوع متفاوت و برجسته‌ای از مدیریت بحران - حداقل در عرصه بهداشت و درمان - اتفاق افتاد. 🔺 اما برای پس از کرونا چه فکری کرده‌ایم؟! دنیای پس از کرونا قطعا شبیه به قبل آن نخواهد بود! به نظر شما چه نهادها و سازمان‌های حاکمیتی، سازمان‌های مردم نهاد و چه گروه‌هایی مسئولیت کارهای فرهنگی پس از بحران را به عهده دارند؟! هنوز تصویر هشت ساله جنگ و آثار مخرب روانی اون در منطقه جنوب و غرب کشور جلوی چشم‌هامون هست. حتی خود ماها و بسیاری از خانواده‌هامون که مثلاً توی شهرهای دیگه زندگی می‌کردیم هم خیلی درگیری‌هایی داشتیم که هنوز حل نشده ... #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4

محمود سلطانی عبور از نگرانی ها ۶۱ @shogherouyesh

کودک وقتی مانعی دربرابر خواسته هایش می بیند خشمگین می شود. کمک کنید خشم کودکتان خالی شود بالشت بدید بهش مشت بزنه کاغذ بدید پاره پوره کنه پاهاشو بکوبه زمین حتی خودشم زد بزنه ولی اجازه ندهید شمارو بزنه خشمش که خالی شد خوب میشه ولی اگر تسلیم خشمش شدید یاد میگیرد تمام خواسته هایش را با خشم بگیرد حتی درآینده باهمسرش به مشکل می خورد. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

🔴 شاید ابن ملجم را بخشیدم #علی_از_زبان_علی بعد از ضربت، هنگامی که مرا به منزل آوردند، اولین سؤالی که پرسیدم دربارۀ قاتلم، ابن‌ملجم، بود. گفتند: او را دستگیر کرده‌ایم. سفارش کردم: بــا همــان غذایــی کــه بــه مــن می‌دهیــد، او را نیــز اطعــام کنیــد؛ بــا همــان نوشــیدنی‌هایی کــه بــرای مــن می‌آوریــد، او را نیــز ســیراب کنیــد. اگــر زندگــی مــن ادامــه داشــت، خــودم دربــارۀ او تصمیــم می‌گیــرم و اگــر از دنیــا رفتــم، فقــط یــک ضربــت بــر او وارد کنیــد و از زیــاده‌روی بپرهیزید. [و به حسن و حسین تأکید کردم ]: ایــن اســیر را در حبــس نگــه داریــد، اطعامــش کنیــد و ســیرابش نماییــد و به‌نیکــی بــا اســیر رفتــار کنیــد. اگــر مانــدم، بهتــر از دیگــران می‌دانــم بــا او چــه رفتــاری کنــم: اگــر خواســتم قصــاص می‌کنــم یــا از او می‌گــذرم و عفــوش می‌کنــم یــا به‌گونــۀ دیگــری بــا او مصالحــه می‌کنــم. و اگــر از دنیــا رفتــم، اختیــار بــا شماســت؛ امــا اگــر تصمیــم گرفتیــد وی را بکشــید، مبــادا کــه او را قطعه‌قطعــه کنیــد! گرچــه ایــن ضربــت را او بــر مــن وارد کــرده اســت، بــا او به‌نیکــی رفتــار کنیــد و رختخــواب نرمــی بــرای او بگســترانید [از فرزندانم خواستم ابن‌ملجم را بیاورند تا با وی سخن بگویم. از وی پرسیدم:] ای دشمن خدا، آیا من در حق تو نیکی نکردم؟! آیا آن‌همه احسان و خوبی را به‌یاد نداری؟! [گفت: آری، قبول دارم. پرسیدم ]: پس چرا چنین کردی؟ [او در پاســخ گفــت: چهــل روز بــود کــه ایــن شمشــیر را تیــز می‌کــردم؛ ســپس از خــدا خواســتم کــه به‌وســیلۀ آن بتوانــم بدتریــن خلــق خــدا را بکشــم! بــه وی گفتــم ]: آری، چنیــن خواهــد بــود؛ این‌گونــه می‌بینــم کــه تــو بدتریــن خلــق خدایــی کــه بــا همــان شمشــیر کشــته خواهــی شــد! بــه خــدا ســوگند، در حالــی بــه تــو آن همــه نیکــی می‌کــردم کــه می‌دانســتم تــو قاتــل مــن خواهی بود! ولی آن‌گونه رفتار می‌کردم، تا در محضر الهی حجت را بر تو تمام کرده باشم! کتاب علی از زبان علی، ص ۵٩٣ نوشته حجت‌الاسلام محمدیان @hosein_darabi

اگه فرزندمون رو تو محیطی بزرگ کنیم که'مهر'نباشه خشمگین بار میاد عصبانی و طلبکار و البته ناراحت و تبدیل به"یک انسان مهر طلب"میشه و در اینده خودش را دوست ندارد و برای خودش ارزش قائل نمی‌شود. Join @nooredideh

🌟 مثل ڪریــمِ اهل بیت(ع) ماجرای هدیه‌های آقاجون به بچه‌ها @ostad_shojae