eitaa logo
نــــــــورمـــــاه
800 دنبال‌کننده
199 عکس
43 ویدیو
4 فایل
🔻کانال هنری و ادبی #نـــــــــورمــــــاه ارتباط با من: @sarbbazzaman کپی محتوا و مطالب کانال با هشگ #نور_ماه بلا مانع است ✅
مشاهده در ایتا
دانلود
یار مردان خدا باش که در کشتی نوح هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را ┈┄┅═✾ معنای کلمات ✾═┅┄┈ [ خاک ] در اینجا به معنای انسان است چون هر انسانی در ابتدا خاک بوده. همان که نظامی می گفت: ای همه هستی ز تو پیدا شده خاک ضعیف از تو توانا شده "خاک ضعیف" یعنی انسان، انسانی که سر تا پا عجز و ناتوانی است و اصلا اینکه در نماز از مهر استفاده می کنند به این دلیل بوده که گذشته را نباید فراموش کرد که در گذشته تو فقط یک خاک بودی و روزی دوباره خاک خواهی شد؛ البته همانطوری که خاک تا خاک داریم، انسان تا انسان داریم و به همین خاطر «خاکی» می گوید؛ یعنی اشاره به یک انسان متفاوت در کشتی دارد. درست است که در کشتی هم نوح بود و پیروان نوح بودند که آنها از جنس خاک بودند: إنا خلقنا من تراب ما همه ی انسان(چه نوح و چه غیر نوح) را از خاک آفریدیم؛ اما نوح با آنها فرق می کرد؛ یعنی آن خاک با خاک های دیگر متفاوت بود و فرقش هم این بود که تمام آن طوفان سهمگین در نزد او هیچ اهمیت و مَهابتی نداشت. برای بقیه هراس انگیز و خوفناک بود؛ ولی برای نوح ابدا چنین نبود [ آبی‌‌ ] آبی اندک، آبی مختصر، قطره ای [ نخرد ] به شمار نیاورد، به حساب نیاورد، اهمیتی ندهد ┄┅═✾ شرح ✾═┅┄┈ شیخ عربی در تعبیری بسیار لطیف می گوید: الرجل من جعل نفسه سفینة نوح مرد کسی است که خودش را کشتی نوح برای دیگران کند؛ یعنی مایه ی نجات دیگران باشد و کشتی را به همین علت "سفینه" گفته اند چون دریا را می خراشد و راه را باز می کند. راز اینکه ما بر پیامبر و آل پیامبر صلوات و درود می فرستیم همین است چون واقعا مَرد بودند چون خود را کشتی نوح قراردادند و لذا پیامبر فرمود: إن مثل أهل بيتی فيكم كمثل سفينة نوح اهل بیت من و فرزندان من مثال کشتی نوح را دارند؛ یعنی مایه ی نجات و رهایی بشریت هستند. حافظ از همین جا وام می گیرد و مردان خدا را به کشتی نوح تشبیه می کند که در کشتی فقط نوح نبود، آدم های دیگری هم بودند؛ ولی نوح با آنها فرق می کرد. و یا می شود به این عبارت گفت که در کشتی نوح خاک های مختلفی بودند؛ ولی یک خاک با خاک های دیگر که اسمش نوح بود فرق می کرد و پیش چشم این خاک(جناب نوح) طوفان با همه ی مهابت و شکوهی که داشت از قطره آبی کمتر بود و چنانکه یک قطره آب در چشم ما اهمیت خاصی ندارد و کوچک است، طوفان هم در مقابل نوح بی اهمیت و کوچک بود. اینک حافظ می گوید: مردان خدا مثال کشتی نوح دارند و اگر تو با آنها همدل و همراه بشوی، مثال همان نوح را پیدا می کنی، مثال همان خاک خاص را پیدا می کنی؛ یعنی در این دریای مواج و متلاطم دنیا، طوفان حوادث و مصائب و بلایا پیش چشم تو هیچ اند و هرگز گزند و آسیبی برای تو ندارند، بقول قرآن که فرمود: لَا يَـــضُــــرُّكُـــمْ | لَــنْ يَــضُـــرُّوكُــمْ ذره ای زیان به شما نمی رسانند؛ یعنی شما وقتی هم نفس اولیای خدا می شوید و با آنها پیوند می خورید، با انسان های دیگر کاملا متفاوت خواهید شد و نشکن می شوید. نمونه اش حافظ است که چون هم نفس اولیای خدا شد، در یک جا بصراحت گفت: پیشِ چشمم کمتر است از قطره‌ای این حکایت‌ها که از طوفان کنند درباره ی طوفان نوح شما قصه ها و حکایت ها شنیدید و همه ی آنچه که شنیدی و نشنیدی، پیش چشم من از قطره ای کمتر است؛ یعنی حافظ تبدیل به همان خاکی شده است که بقول خودش: به آبی نخرد طوفان را چون حافظ یار مردان خدا شده و مردان خدا مثال کشتی دارند و او هم مثال خاکی پیدا کرده که پیش چشم او طوفان ها از آبی و قطره آبی کمتر اند؛ یعنی برای خودش یک نوحی شده و خاک وجودش متفاوت با دیگران از جنس خاک نوح شده است. حافظ می گوید: مردان خدا مثال کشتی نوح را دارند که اگر تو با آنها یار و همراه بشوی، سوار کشتی شدی و آن هم سواری مثل نوح؛ یعنی خاکی که با خاک های دیگر فرق می کرد، انسانی که با انسان های دیگر فرق می کرد و فرق آن هم این بود که طوفان سهمگین پیش چشم او پوچ و هیچ بودند. حافظ می گوید: اگر خاک و آدمی باشد که طوفان ها در پیش چشمان تو کمتر از قطره ای باشند، نیست مگر اینکه در کشتی نوح باشد و یا بگویید نیست مگر اینکه در کنار مردان خدا باشد؛ یعنی اگر در کنار آنها قرار بگیری، در منتهای امنیت قرار خواهید گرفت. ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________
که نگه داشتن از به دست آوردن محترم تر است!
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔶 پـــارســـای زریـــــن دســت سعدی در حکایت پارسا و خشت زرین می گوید: آن پارسا وقتی به خشتی از طلا دست پیدا کرد شروع به خیال پردازی نمود و گفت: خانه ای بسازم که سنگ های شالوده آن از رُخام(مرمر) باشد و از تنه های درخت های استفاده کنم که از چوب عود باشند؛ یعنی بسیار معطر باشند؛ البته آن چوب هایی تبدیل به ستون و سقف می شدند که از درون تهی نبودند چون تنه هایی که درون آنها تهی و خالی بود تنها فایده ی آنها سوختن بود. آدمی نیز مثال این چوب دارد که اگر از درون پوک و خالی شد جایگاهی جزء آتش دوزخ ندارد و اگر از درون پُر و محکم بود جایگاهی پیدا می کند که گفت‌: مگو و مپرس... یکی پارسا سیرت حق پرست فتادش یکی خشت زرین به دست سرایی کنم پای بستش رخام درختان سقفش همه عود خام ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________
به وقت آشنای کودکی... 🙂🪴
4_5805303600884222025.mp3
9.4M
●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
برو از خانه گردون به در و نان مطلب کان سیه کاسه در آخر بکشد مهمان را ┈┄┅═✾ معنای کلمات ✾═┅┄┈ [ خانه گردون ] خانه دنیا که گردون هم است؛ یعنی همه چیز دنیا گردان است و دست به دست می شود. اگر خانه و کاشانه است، امروز یکی صاحب است و فردا دیگری. اگر منصب و مقام است، امروز یکی متصدی است و فردا دیگری. اگر حکومت و حاکمیت است، امروز یکی در رأس است و فردا دیگری. خودش هم ضمنا چرخان و گردان است و به همین دلیل ساعاتی شب و ساعاتی روز است، فصلی زمستان است و فصلی تابستان است، فصلی پاییز است و فصلی بهار است که اینها محصول گردان بودن دنیا است. اساسا سیستم کشور داری را ""دولت" گويند چون بین افراد دست به دست مي گردد. [ برو به در ] بیرون شو، خارج شو. کنایه از اینکه دل مبند، اعتنا کن اما اعتماد نکن؛ بالاخره نمی توان نسبت به دنیا بی اعتنا و بی توجه بود؛ اما اتکا و تکیه مکن [ نان مطلب ] انتظار سود از این دنیا نداشته باش، متوقع نباش [ سیه کاسه ] یک ترکیب و تعبیری بود که در گذشته بکار می بردند و امروز استعمال ندارد. "سیه کاسه" به معنای خسیس و بخیل و لئیم است که مقابل "سفید کاسه" قرار دارد؛ یعنی کریم و بخشنده ┄┅═✾ شرح ✾═┅┄┈ حافظ توصیفات دقیقی از دنیا می آورد و می گوید: اول اینکه دنیا گردون است؛ یعنی ناپایدار است. همان که امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: دنیا مثال سایه را دارد که الان اینجا است و لحضه ی دیگر جای دیگری است، الان بلند است و بعد کوتاه می شود، ساعتی هست و ساعتی نیست. و دوم اینکه دنیا سیه کاسه است؛ یعنی بخیل است و نسبت به آنچه از تو می ستاند، چیزی به تو نمی دهد؛ دنیا از تو جوانی و جان می گیرد ولی در مقابل هیچ به شما نخواهد داد؛ یعنی شما از این دنیا هیچ چیزی با خود نمی برید. و سوم اینکه کشنده است و تا آدمی را به خاک بر سر نکند، رهایش نمی کند. این گورستان ها نشانه ی خوبی بر این مدعا هستند. حافظ می گوید: از این دنیای لئیم و خصیص و بخیل و ناپایدار و مهمان کُش دور شو و فاصله بگیر و دل مبند و هرگز انتظار نیکی و احسان و خوبی از او نداشته باش؛ چرا که او میزبانی ایست که میهمانان خود را از پا در می آورد و کمر به قتل آنها می بندد. ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________
و اگر بر تو ببندد همه ره ها و گذرها...
271.4K
☕خوانش شرح بیت: به ملازمان سلطان که رساند این دعا را که به شکر پادشاهی ز نظر مران گدا را
470.3K
☕خوانش شرح بیت: دود آه سینهٔ نالان من سوخت این افسردگان خام را