💞﷽💞                      #مجنون_تراز_من🌿 #قسمت_هفتصد_شانزدهم به قلم #نون_حِ🌿 با همکاری #زِ_میم🌿 ذهنم پر از سوال بود اما الان موقعه ی پرسیدنش نبود رضا هم چیزی نگفت . رضا : سجاد خوابه؟ -آره ؛ شام برات گرم کنم؟ رضا: نه ، هیچی نمی خوام ؛ فقط میخوام بخوابم . -پس پاشو لباس هات رو عوض کن و برو توی اتاق بخواب رضا : باور کن اصلا حال هیچ کاری رو ندارم چشم هاش رو روی هم گذاشت و گفت : می شه چراغ رو خاموش کنی؟ -چشم بلند شدم . برق رو خاموش کردم و بعد دوباره  برگشتم و کنار مبل نشستم . دستش رو به ستم دراز کرد و دستم رو گرفت و زیر سرش گذاشت . روی دستم بوسه ای نشاند و آروم گفت : شبت بخیر قشنگم دست دیگه ام رو لای موهاش بردم و گفتم : شب توام بخیر عزیزدلم به صورتش خیره شدم . حتی توی تاریکی هم جذاب بود ؛ جذاب تر از همیشه . بعد از مدت ها فرصت پیدا کرده بودم تا بدون هیچ مانعی ، فقط و فقط نگاهش کنم و دلم نمیخواست به چیز دیگه ای جز خودش فکر کنم . دو هفته تا رفتنش مونده بود . دوهفته ی دیگه هم خیلی زود از راه می رسید و من دیگه رضا رو کنار خودم نداشتم . فکر نبودش کنارم ، حالم رو بد میکرد ... خیلی بد.. ... ✨🌿✨🌿✨🌿✨🌿✨🌿✨🌿✨🌿 #ادامه_دارد ▪️کپی از این رمان حرام است و پیگیری الهی دارد و نویسنده به هیچ وجه راضی نیست▪️