💞﷽💞                      #مجنون_تراز_من🌿 #قسمت_هفتصد_یکم به قلم #نون_حِ🌿 با همکاری #زِ_میم🌿 زینب : باشه ، می رم اون هارو میرسونم و خودم میام اونجا سعی کردم به خودم مسلط باشم : عزیز من ، چرا متوجه نیستی! می خوای بیای اونجا چیکار کنی؟ توی این وضع و اوضاع اصلا حضورت اونجا درسته؟ میخوای بازم یه دردسر دیگه درست کنی؟ زینب چرا متوجه نیستی ، سارا یه آدم خطرناکه!! خطرناک!! بعد تو توی این اوضاع که اون توی حال خودش نیست میخوای پاشی بیای اونجا؟ خواهش میکنم زینب! خواهش میکنم لج نکن ، اعصاب منم داغون تر از این نکن مدتی سکوت کرد و بعد گفت : برو همون جا پیدا شو نمیخواد بقیه ی راه رو خودت بری -اگه برم اونجا راه رو بلدی بری خونه؟ زینب : آره دیگه چیزی نگفتیم . سر کوچه ی عمه اینا رسیدیم . با دیدن جمعیتی از مردم که پشت در خونه ی عمه اینا جمع شده بودن و پلیس و آمبولانس و سارایی که با اون وضعیت بدش هنوز توی بالکن ایستاده بود ، عصبی نفسم رو از سینه بیرون دادم و لا اله الا اللهی زیر لب زمزمه کردم . سریع دنده عقب گرفتم و کمی پایین تر پارک کردم . خواستم پیاده بشم که یاد چیزی افتادم. در داشبرد رو باز کردم و یک ماسک برداشتم و به صورتم زدم. ... ✨🌿✨🌿✨🌿✨🌿✨🌿✨🌿✨🌿 #ادامه_دارد ▪️کپی از این رمان حرام است و پیگیری الهی دارد و نویسنده به هیچ وجه راضی نیست▪️