همیشه وقتی نقاشی می‌کشیدم می‌گفتم به جزئیاتشم توجه کنید. ولی الان می‌گم لطفا به جزئیاتش توجه نکنید. چون هم اولین بارم بود روی سفال کار می‌کردم هم زیاد حوصله نداشتم.

از نزدیکی بهار خرسندم.

نمیدونم برای پایان نمایش آمادم یا نه اما فقط برای جسمم روحم رو انگار فروختم انگار زنده به گورش کردم دیدی جسدا میمونن یه بوی عجیبی دارن وگندیدن... کرم ها شروع به خوردن و راه رفتن روی جسد میکنن من بوی پوسیده ی روحمو خیلی وقته حس کردم کرم هایی که دارن تجزیه اش میکنن و نمیتونم کاری کنم نمیتونم #شاید

امروز کلاسای مجازی به طرز عجیبی منو بردن تو حال و هوای سال ۹۸. از دست دادن مادربزرگم، اولین کربلا، کرونای کوفتی، عید بدون سفر و عیددیدنی..

And if somebody hurts you, I wanna fight. But my hands been broken, one to many times. •• And I wanna cry, I wanna learn to love. But all my tears have been used up..

خسته شدم انقد گریه کردم. اه.

من اینهمه برا این زحمت کشیدم. بعد فردا تعطیله؟ شوخیتون گرفته؟

به چوب خشکی که در دست داشت خیره شد. نه.. اینطور که نمی‌شود. باید فکری به حال خودش کند. اگر فقط چند دقیقه دیگر هم از ننوشتنش می‌گذشت، بی شک دیوانه می‌شد! جوهر که نداشت؛ آن چوب لعنتی هم که هیچ کمکی نمی‌کرد. نه با چاقوی جیبی بریده می‌شد و نه حتی روی کاغذ ردی می‌انداخت. چاره‌ی دیگری نبود. چاقوی کوچکش را تا دسته در ساعدش فرو برد. چوب خشک را وارد شکاف زخمش کرد و با جوهر سرخش شروع به نوشتن کرد. روزِ هفتم از آخرین ماه ِسال ِسه. #دستنویس

بچه‌ها امروز فهمیدم استادمون دوباره یه جلسه کلاس گذاشته و من اشک شوق😭✨ اگه نتونم برم جدی از زندگی لف می‌دم.

ابرهایی که در اندیشه ی دریا هستند بغض دارند ولی توی گلو می ریزند کوه من گریه نمی کرد و نمی دانستم کوهها اشک ندارند فرو می ریزند

با توجه به کارزاری که پسران سرزمینم شروع کردن باید بگم😔: هر موقع شما زاییدید و هفت روز در ماه تا لب مرگ رفتید(و خیلی چیزای دیگه که نگم بهتره) ماام میریم سربازی🎀