eitaa logo
دروس استاد احدی حفظه الله تعالی
108 دنبال‌کننده
44 عکس
10 ویدیو
136 فایل
این کانال جهت نشر دروس خارج فقه و اصول استاد می باشد. ارتباط با ادمین sd1251356@
مشاهده در ایتا
دانلود
سعید دینی 📗📙📕📗📙📕📗📙📕📗📙 ⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵 🔴➖➖➖➖➖➖➖➖🔴 @ostadahadi 🌹🍃🌾🌷🍃🍀🍃 🍃🌾🌷🍃 🌾🌷🍃 🌷🍃 /2/4 @ostadahadi عرق جنب از حرام نجس است؟ گفتیم دلیلی بر نجاست نداریم . قول2/ عرق جنب از حرام، مانع نماز است. ازظاهر روایت فقه رضوی و روایت علی بن مهزیار مانعیت عرق جنب از حرام استفاده می شود چون دراین روایت دارد که اگرعرق، ازجنابت حرام باشد فلا تجوزالصلاة فیه.فرمودند که جایز نیست دراین لباس نماز خواند از3جهت با دلالت حدیث واستفادۀ مانعیت از حدیث مشکل داریم: 1- اشکال اول؛ ضعف سند: امام راحل در کتاب الطهاره فرمودند که اثبات مانعیت با این روایات ضعیف هم مشکل است و هم ممنوع است اما اینکه فرمود مشکل است چون بعضی از فقها قائل به جبران ضعف سند به توسط شهرت اند اگرکسی شهرت را جابرضعف سند بداند بازهم اثبات مانعیت ازاین روایات مشکل است چون این شهرت مخالف زیادی دارد لذا مقاومت برای افتا ندارد وهم ممنوع است چون ایشان شهرت را جابرضعف سند نمی داند 2- اشکال دوم؛ این سوال و جواب تاقبل از امام عسکری ع درمیان شاگردان سایرائمۀ ما رایج نبود و همین امرکاشف از این است که مسالۀ نجاست یا مانعیت عرق جنب از حرام درمیان متشرعه مقبولیت نداشت چیزی که درمیان متشرعه مقبول نباشد و فقط از امام عسکری یک حدیثی نقل شود باتوجه به اینکه سند هم ضعیف است نمی توان اثبات مانعیت کرد. 3- اشکال سوم؛ سوالات و جوابها نسبت به مطلق عرق جنب، دربارۀ خصوص جنب از حرام سوالی نشده بود ائمۀ ما عهم جوابی که برای عرق جنب دادند مطلق است مثل روایتی که امام علی ع دارد که از رسول خدا دربارۀ عرق جنب و حائض پرسیدم که به لباسش می چسبد رسول خدا فرمود ان الحیض و الجنابة حیث جعلهم الله عزوجل لیس فی العرق فلا یغسلان ثوبهما یعنی دربارۀ عرق جنب و حائض حکمی از طرف خدا نیامده پس لباسشان را نباید بشویند و نیازی به شستشو ندارد لایغسلان ثوبهما مطلق است چه جنب از حلال یا جنب از حرام باشد نیازی به شستن لباس نیست همچنین در روایت حمزة بن حمران که گذشت انهم مطلق است که لایجنب الثوب الرجل و لا یجنب الرجل الثوب که نقل مرحوم فیض کاشانی بیان شد پس ما از این روایات نمی توانیم حتی مانعیت را بفهمیم سید حکیم در مستمسک ج 1 ص 435 : از دو روایت مذکور(فقه الرضا و علی بن مهزیار) استفادۀ نجاست کرد و گفته می توانیم بفهمیم که عرق جنب از حرام نجس است. ایشان از راه ارتکاز عرفی وارد شد و می فرماید اینکه امام جمود می کند برعدم جواز صلاة در لباس الوده به عرق جنب از حرام بخاطراین نیست که اگر لباس را بشویند پاک نمیشود بلکه دو احتمال است یا بخاطر این است که در حال نماز عرق می کند لذا امام اجازه نمی دهد که دران لباس نماز بخواند یا بخاطران است که این عرق نجس است و مانع نماز است و باید این لباس عرقی را می شست . ایشان می فرماید ارتکاز عرفی بردومی است وقتی ظهورعرفی لاتجوزالصلاة براین است که این لباس باید شسته شود کشف می کنیم که سوال و جواب از نجاست و طهارت عرق جنب از حرام بود پس حدیث، دلالت برنجاست عرق جنب از حرام می کند. 2اشکال برمرحوم حکیم: 1) شما از ظاهر حدیث دو وجه فهمیدید 1- لاتجوز الصلاه بخاطران است که در حال نماز عرق می کنید2- بخاطران است که لباس عرقی را نشستید لکن معنای سومی هم هست چه بسا قوی تر هم هست یا اینکه لاتجوزالصلاة فیه دلالت برحرمت نماز در لباس عرق جنب از حرام می کند وقبلا بخث شد که حرمت ملازمه با نجاست ندارد اینگونه نیست که هرچه حرام است نجس هم باشد وقتی حدیث 3احتمالی شد حکم به اجمال می شود لذا از دلالت حدیث نمی توان مانعیت یا نجاست عرق جنب از حرام را استفاده کرد چون قرینه ای برتعیین نداریم 2) ارتکاز عرفی در جایی است که غلبه باشد مثلا ارتکاز عرفی بازار این است که گوشت حلال به مسلمین می فروشند چون غالب بازار بخاطراینکه مسلمان اند ذبیحۀ حلال عرضه می کنند اما درمسالۀ عرق جنب از حرام چنین غلبه ای نبود چون تازمان امام عسکری ع یک حدیث نداریم که از امام باقر یا امام صادق یا بقیۀ ائمه عهم بپرسند که ایا عرق جنب از حرام مانع نماز هست یا نه فقط درزمان امام عسکری ع بیان شده چنین غلبه ای نبود پس چنین ارتکازی اصلا وجهی ندارد. مرحوم گلپایگانی قائل به نجاست و مانعیت عرق جنب از حرام بود و می فرمود که باید با اب سرد غسل کند. 🌷🍃 🌾🌷🍂 🍃🌾🌷🍃 🌹🍃🌾🌷🍃🍀🍃 📚📖📚📖📚📖📚📖📚📖📚📖 @ostadahadi 🔴➖➖➖➖➖➖➖➖🔴
خارج اصول...برائت جلسه110.mp3
5.4M
خارج اصول برائت...شنبه 7 اردیبهشت جلسه110
خارج فقه..عرق جنب حرام جلسه107.mp3
7.01M
خارج فقه..عرق جنب از حرام....شنبه 7 اردیبهشت جلسه107
سعید دینی 📗📙📕📗📙📕📗📙📕📗📙 ⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵 🔴➖➖➖➖➖➖➖➖🔴 @ostadahadi 🌹🍃🌾🌷🍃🍀🍃 🍃🌾🌷🍃 🌾🌷🍃 🌷🍃 /2/7 @ostadahadi امرهشتم این بود که قاعدۀ شمول حدیث رفع چقدراست؟ تحقیق در دائره حدیث رفع تکالیف دردوقسم است: 1- تکالیف استقلالی مثل واجبات. هرواجبی یک تکلیف مستقل است یا مثل محرمات که هرحرامی یک تکلیف جداگانه است ما می خواهیم بدانیم اگردچاراضطرار یا اکراه شده اند چه حکمی دارد؟ 2- تکالیف ضمنی: هرجزئی از اجزاء واجب یا هرقیدی از قیود واجبات یک تکلیف ضمنی است در ضمن اقیموا الصلاة. اقراء سوره هم صادرشد و رکوع و سجود هم صادر شد اگراینها تحت اضطرار بودند چه حکمی دارند ؟ اما تکالیف استقلالی دو قسم اند: أ‌- تارة: متعلق استقلالی مطلق الوجود است یعنی وجود خاص نیست مثلا شراب حرام است و به هرخمری تعلق می گیرد. ب‌- اخری: متعلق استقلال صرف الوجود است یعنی کلی و طبیعت اگرمولا به عبدش بگوید اقیموا الصلاة صروف الوجود بخواهد تحت امر «صلّ» می رود اما صرف الوجود نیازی به تعدد نمازهای شبانه روز نیست یکی از نمازهارا بخواند استقلال ساقط شد. حرف ما این است که اگریکی ازاین موارد مورد اضطرار و اکراه یا عدم طاقت قرار گرفت چه وضعیتی پیدا می کند. اگرتکلیف استقلالی بود و متعلق تکلیف مطلق الوجود بود. اگرمضطربه یک فردی شد بقیۀ افراد به حال خود باقی اند مثلا مضطربه شرب خمراین شیشه شد مضطربودن این شیشه برداشته می شود ولی بقیۀ خمرها حرمتش باقی است. ثمره اش این است که درماه رمضان اگرکسی مضطربه خوردن آب یا غذاشود برای نجات جانش مانعی ندارد به او اب بدهند حال که اب خورد و تصمیم به جماع پیداکرد ایا می تواند در ماه رمضان این فعل را انجام دهد؟ خیرحد اضطرار را باید رعایت کند .یا مثلا شخصی روزه ندارد ایا می تواند روزه خواری هم کند؟ خیر. هرچیزی در تکالیف استقلالی مطلق الوجود حد خودش را دارد اما اگرمتعلق تکلیف صرف الوجود بود و به صرف الوجود مضطرشد دراینجا اضطراربه تمام افراد واجب و حرام است چون طبیعت و کلی مورد اضطرار واقع شد وجود طبیعت به وجود برخی از افرادش است اما اضطرار به طبیعت اضطرار به همه افرادش است هرکدام از این افراد رفع اضطرار حاصل کند کافی است چون طبیعت و صرف الوجود محقق شد. اگربه ترک صلاة دراول وقت مضطرشد این اضطرار باعث نمی شود که در اوقات دیگررفع تکلیف شود چون متعلق تکلیف، صرف الوجود است وقتی مضطریا مکره به ترک نماز ظهر دراول وقت شد ، وجوب برداشته شد چون طبیعت به فرد محقق شد، رفع اکراه و اضطرا شد مثلا 4بعداز ظهر تا8 که اذان مغرب است 4ساعت وقت هست الان دیگراضطرارو اکراهی نیست پس همۀ خصوصیات زمانی و مکانی در صرف الوجود ملغی است چون قصد امر، مربوط به خصوص نماز در فلان مکان یا زمان نیست بلکه متعلق قصد امر، طبیعی نماز است لذا تاز مانی که افراد این طبیعت در خارج هستند باید عمل شود نسبت به برخی افراد مکره شدی بقیه اش که هست را نباید از دست داد . اما اگرتکلیف ضمنی بود مثلا اضطرا به ترک سوره شد دراینجا بقیۀ اجزا به وجوبشان باقی است هرگز از وجوب نمی افتد لذا می گویند تکلیف ضمنیه دو حیث دارد یکی حیث تکلیفی و دیگری حیث وضعی یعنی از یک جهت وجوب سوره با اکراه و اضطرار برداشته و از یک طرف جزئیت سوره برای ایشان برداشته می شود یا مثلا نسبت به طهارت مضطرشده وجوب طهارت از او برداشته می شود . به همین خاطرقاعدۀ «المیسور لا یسقط بالمعسور» جاری می شود یا مثلا اقل و اکثر ارتباطی مثلا شک کردم که سوره جزء نماز است یا نه دراینجا هم می گویند مانسبت به سوره شک داریم و برائت جاری می کنیم اما نسبت به بقیۀ اجزا وجوب باقی است. 🌷🍃 🌾🌷🍂 🍃🌾🌷🍃 🌹🍃🌾🌷🍃🍀🍃 📚📖📚📖📚📖📚📖📚📖📚📖 @ostadahadi 🔴➖➖➖➖➖➖➖➖🔴
سعید دینی 📗📙📕📗📙📕📗📙📕📗📙 ⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵 🔴➖➖➖➖➖➖➖➖🔴 @ostadahadi 🌹🍃🌾🌷🍃🍀🍃 🍃🌾🌷🍃 🌾🌷🍃 🌷🍃 /2/7 @ostadahadi دربارۀ عرق جنب از حرام چند مطلب باقی ماند که باید بیان شود 1- ایا عرق جنب از حرام درزمانی است که هنگام جماع از بدن تعریق خارج می شود یا شامل تعریق بعداز جماع هم می شود؟ اتفاق فقهای ما براین است که هرکسی عرق از جنب حرام را نجس می داند فرقی بین تعریق حال الجماع و بعدالجماع نمی گذارد و قائل به تعمیم است. مرحوم محقق ثانی در جامع المقاصد ج 1 ص 165: وربما قُید العرق الجنب من الحرام بکونه حال الفعل ..وما ظفرنا به ...خال من هذا القید در عبارت علما که گشتم چنین قیدی ندیدم که عرق جنب از حرام فقط در حال فعلش حرام است مفتاح الکرامه ج2 ص 71: اطلاق ادلۀ نجاست عرق جنب از حرام شامل عرق حال الفعل و بعدالفعل می شود و نباید بینشان تفصیل داد مرحوم فاضل آبی در کشف اللثام ج 1 ص 415: ثم الاخبار و کلام الاصحاب یعم العرق الحادث عندالجنابه وغیره ...وقیل اختصاصه بالاول دیگر قائل را ذکر نکرده. استد: حق باسید است و باید قائل به تعمیم شویم البته اگر کسی قائل به نجاست عرق باشد باید تعمیم را بپذیرد. 2- حرمت دوقسم است : 1/ حرمت ذاتیه مثل زنا و ربا و ..2/ حرمت عرضیه مثل وطی همسردرزمان حیض یا وطی همسری که نذربرترک وطیش خورده علامه در منتهی ج 1 ص 170: عرق جنب از حرام نجس است و مصادیق حرمت ذاتیه را ذکر می کند مثل عرق جنب از استمنا و لواط و زنا و نسبت به مصادیق حرمت عرضیه می نویسد که والاقرب مرحوم سید در عروه می نویسد بل الاقوی معلوم می شود که سید از علامه گرفته درواقع فتوا به تعمیم نجاست داده اند فرقی بین مصادیق حرمت ذاتیه و عرضیه نگذاشته اند مرحوم خوئی: قائل به تعمیم نیست ایشان ازروایات، حلیت و حرمت ذاتیه می فهمد نه عرضیه چون می گوید نهی درحدیث، یا کلمۀ حرمت و حلال در حدیث، دوتا اطلاق دارد تارة حرمت و حلیت فعلیه را شامل می شود یعنی اگر عرق جنب از حرام حرمت فعلیه داشته باشد شامل هم ذاتی و هم عرضی می شود واخری حرمت فعلیه قائل نیستند و می گویند منظوراز حلیت و حرمت، ذاتیه است دراین صورت عرضیه را شامل نمی شود حق با همین قول دوم است چون نهی از اجزای مالایاکل لحمه نهی ذاتی است یعنی ذاتا گوشت خوک و سگ حرام است و نجس حال اگر کسی مضطربه این گوشت شد یا مکره به خوردن این گوشت شود حرمت فعلیه اش برداشته می شود نجاست فعلیه اش از بین می رود اما حرمت ذاتیه اش باقی است دراینجاهم اگر زن حائض مکره به وطی شود حرمت فعلیه از بین می رود واین زن معصیت نکرده اما حرمت ذاتی که نداشت تا بگوئیم حرمت ذاتیه اش باقی است ازاینجا کشف می کنیم که امام درروایت علی بن مهزیار و کفرسوسی حکم به حرمت نماز در عرق جنب از حرام کرد شامل عرق جنب از حرام عرضی نمی شود و فقط شامل عرق جنب از حرام ذاتی می شود مثل زنا و لواط و استمنا اما کسی که به زور با همسرش نزدیکی کرد این حرمت فعلیه اش برداشته شد و حرمت ذاتیه که نبود پس اطلاق این روایات انصراف به ذاتی دارد نه به عرضی یعنی در عرق جنب از حرام ذاتیه اگرلباس الوده به عرق شد نباید دران لباس نماز بخواند . پس تا قبل از مرحوم خوئی فقها قائل به تعمیم بودند اما مرحوم خوئی مساله را از تعمیم خارج کرد و انصراف به ذاتیه داد . نقد استاد بر مرحوم خوئی: دربرخی از روایات کنارجنب، حائض هم بیان شده اگرتنها سوال از جنابت بود حق با شما بود ولی سوال در برخی از روایات از حیض هم هست مثل روایت امام علی ع که فرمود سالت رسول الله ص عن الجنب والحائض یعرقان فی الثوب حتی یغسل علیهما منتهی بیان رسول خدا به این است که عرق جنابت و حیض پاک است و شستن لباس لازم نیست ولی سوال از امام عام است و خاص نیست ثانیا خود ایشان در مصباح الاصول ج 2 خودش قائل است به اینکه حدیث رفع، جلو اصل تکلیف را می گیرد مثل رفع القلم عن الصبی به معنای این نیست که نماز برصبی واجب است ولی فعلیت ندارد یا وقتی می گوئیم که عرق جنب از حرام نجس است خودش فرمود به معنای این است که حکم واقعی این نجاست در زمان اکراه و اضطرا برداشته می شود. فقط در تکالیف ضمنیه فرمودند تکلیف برداشته نمی شود مثلا شک می کنم سوره جزء هست یا نه فتوا داده شد که جزء نیست یا برائت جاری کرد اصل وجوب که نمی رود بلکه عوض 11 جزء باید 10 جزء بخواند نه اینکه اصلا تکلیفی نداشته باشد و نماز نخواند استاد: حق با صاحب عروه است و کسی که عرق جنب از حرام را نجس می داند نباید فرقی بین حرمت ذاتیه و عرضیه بگذارد 3- مطلب سوم مرحوم شیخ طوسی در مبسوط فتوا به وجوب شستن عرق جنب از حرام می دهد ونسبت به روایت می دهد اما روایت را نقل نمی کند که از چه حدیثی ذکر کرده؟ می گوید وان کانت الجنابة من حرام وجب غَسلُ ما عرق فیه علی ما رواه بعض اصحابنا
بسیاری از فقها تحقیق کردند که بعض اصحابنا کیست متوجه شدند که منظورایشان روایت علی بن حکم عن رجل عن ابی الحسن ع است که از امام کاظم ع نقل می کند که لا تغتسل من غسالة ماء الحمام فانه یغتسل فیه من الزنا و یغتسل ولد الزنا و الناصب لنا اهل البیت وهو شر. وسائل ج 2 باب 27 حدیث 13 ص 1039. مضمون روایت این است که اب فاضل اب حمام برای شستشو استفاده نشود چون شخص زانی و ولد زنا و ناصبی ها حمام می روند وناصبی ها از همه بدترند . عرق این افراد نجس است پس عرق جنب از حرام نجس است تحقیق: مرحوم شیخ طوسی دو کتاب فتوائی دارد و دو کتاب استدلالی دارد اما دو کتاب فتوائی شیخ یکی استبصارودیگری تهذیب است اما کتاب استدلالی ایشان مبسوط و نهایه است ایشان در ان دو کتاب فتوائی فتوای به نجاست نداد اگرمی خواست فتوا دهد باید به همین محتوا و مضمون حدیث استناد می کرد واین خودش کشف می کند که اولا این حدیث مرسله است و قابل استناد نیست ثانیا کلمۀ رجل مجهول است و معلوم نیست ثالثا مشکل ما با دلالت حدیث است چون کلمه عرق جنب از حرام نیست بلکه کلمه بدن امده بدن زناکار نجس است بحث ما روی عرق جنب از حرام است نه بدن زناکارو ..قبلا هم بیان شد که بدنشان نجس نیست مگر نجاست عرضی داشته باشند. 🌷🍃 🌾🌷🍂 🍃🌾🌷🍃 🌹🍃🌾🌷🍃🍀🍃 📚📖📚📖📚📖📚📖📚📖📚📖 @ostadahadi 🔴➖➖➖➖➖➖➖➖🔴
خارج اصول...برائت جلسه112.mp3
8.45M
خارج اصول...برائت...جلسه112...دوشنبه9اردیبهشت