eitaa logo
دروس استاد احدی حفظه الله تعالی
112 دنبال‌کننده
44 عکس
10 ویدیو
136 فایل
این کانال جهت نشر دروس خارج فقه و اصول استاد می باشد. ارتباط با ادمین sd1251356@
مشاهده در ایتا
دانلود
سعید دینی 📗📙📗📙📗📙📗📙️️️️📗📙📗📙📗📙📗📙️️️️ @ostadahadi 🍏🍏🍏🍏🍎🍎🍎🍎🍎 ۹۷/۸/۱ ۱۷ استاد راه حل نایینی را پذیرفتند ایشان قائل به ورودند و مرحوم امام قائل به حکومتند. (شیخ انصاری در رسائل): موضوع آیه لا تقف علم نیست بلکه حجت است یعنی خبر واحد ثقه و ظهورات الفاظ قرآن حجت اند آنگاه ادله حجیت ظهورات و خبر واحد بر آیات ناهیه ورود دارند. : این جواب در صورتی درست است که بتوانیم ثابت کنیم مراد از علم حجت است در حالیکه علم و حجت تباین مفهومی دارند و تصرف در آیه دلیل می‌خواهد. : آیا ما تابع علم هستیم یا هر چه منتهی به علم شود کافی است ؟ دو مبنا است: 1- و این است که مدلول آیه تیعیت از علم است اعم از اینکه خودش علم باشد یا بمنزله علم مثلا اطمینان و ظنِ غالب منتهی به علم است. 2- عده ای از اصولیین قائلند که علم به احکام لازم نیست بلکه بمنزله علم کافی است که چند دسته اند: 2.1. بعضی ها مدلول ادله شرعیه را اعتبارِ جعلِ مؤدّی می دانند یعنی اگر بناء عقلا بر حجیت خبر ثقه است و ثقه ای از امام (ع) خبر داد که نماز جمعه در عصر غیبت واجب است مؤدّای آن خبر وجوب نماز جمعه است اما اگر ینبغی گفت دیگر وجوب نیست. مؤدّا= دلالت لفظی و مطابقی است. 2.2. مدلول ادله حجیت خبر جعل حکم مماثل می‌کند یعنی تجب الصلاة الجمعة فی العصر الغیبة یک وجوب ظاهری مثل وجوب مطابقی برای ما جعل می‌کند بعنوان أنّه واقع. 2.3. منظور از ادله حجیت خبر واحد اینست که چون راوی موثق است با خبر معامله علم کن گرچه وثوق علم نیست و این امر تعبدی است. : هدف ما از حجیت خبر و ظهورات قسم سوم است. 🍃 🌹🍏🍃🌾🌷 🍃🍀🌾🌷➖➖🌷 🔴🍏🍏🍏🍏🍎🍃🌾🍏 📚📖📚📖📚📖📚📖📚📖 @ostadahadi 🔴➖➖➖➖➖➖➖➖🔴📕📕📕⚫🔴🔵⚫🔴🔵🔴🌷🍃 🔵⚫🔴🔵🔴➖➖➖➖🔴🍃🌷🍇
سعید دینی 📗📙📕📗📙📕📗📙📕📗📙 ⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵 🔴➖➖➖➖➖➖➖➖🔴 @ostadahadi 🌹🍃🌾🌷🍃🍀🍃 🍃🌾🌷🍃 🌾🌷🍃 🌷🍃 /12/11 _ _ @ostadahadi ایا خمر نجس است یا نه؟ گفته شد روایات دو دسته اند دسته ای حکم به نجاست و دسته ای حکم به طهارت می کنند و هردو دسته هم صحیح السندهستند پس باید راهی پیدا کنیم. سه راه حل ذکر شد و هردو رد شد اما : جمع دلالی کنیم اخبارنجاست اظهراست و اخبارطهارت ظاهراست اظهربرظاهرمقدم است امایانکه اخبارطهارت ظاهراست بخاطراین است که دربارۀ خمرکلمۀ طاهر ندارد بلکه دربارۀ دوری کردن از لباس و عدم دوری کردن از لباس آلوده به خمراست مثل کلمۀ لابأس بکار رفته است این کلمه ظاهر در طهارت است و نص در طهارت نیست اما اخبار نجاست دربرخی از روایات تصریح به نجاست دارد و در برخی از روایات تصریح به نجاست ندارد ولی مارا از استفادۀ به این شراب و طعام منع می کند می فرماید ابی که داخلش قطره ای خمر افتاد نخورید لذا اظهردر نجاست است اشکال: اولا این قاعده درجایی استفاده می شود که عرف بتواند قرینیت یکی از دو طرف برای طرف دیگر را بفهمد درحالی که دراینجا عرف نسبت به هردو دسته روایت متحیر است چون یک طرف اراقه و اهراق دارد دورریختن ابی که قطرۀ خون و شراب دران افتاده دارد و از طرف دیگر لا باس دارد عرف می ماند که به کدام طرف عمل کند قرینۀ صارفه ندارد تا بتواند در یکی از دو طرف تصرف کند ثانیا: اگر روایات نجاست خمر اظهر می بود نباید مثل محقق در معتبر بفرماید که روایات منع بخاطرنجاست خمرنیست بلکه بخاطرحرمت خمراست مثل اینکه در دیگ غذا روغن حیوان حرام گوشت بریزند اگر ما را از خوردن این غذا منع کنند این منع از باب حرام است نه از باب نجاست پس روایات نجاست اظهر نیست چون احتمال دارد منع از استفاده از آبی که قطره ای خمردران ریخته است بخاطرتحریم خمرباشد نه بخاطرنجاستش . کتاب المعتبر ص 117 فی النجاسات سطر32 ثالثا: حرمت خمر از ضروریات دین است اگر کسی منکر حرمت خمرشود منتسب به الحاد و کفر می شود اما اگر کسی منکر نجاست خمر شود منسوب به الحاد و کفرنمی شود پس حرمت خمر بیش از نجاست خمر اهمیت دارد لذا اظهردرحرمت است نه اظهر در نجاست راه حل5/ روایات طهارت محکوم به روایات نجاست است پس روایت نجاست دلیل حاکم است مرحوم خوئی در تنقیح ج 3 ص 86 این نظریه را پذیرفته است این نظریه معروف به اخبار علاجیه هم هست چون وقتی دلیل حاکم مقدم بر دلیل محکوم شود تعارض را معالجه و درمان می کند. منظورایشان از دلیل حاکم و محکوم صحیحه علی بن مهزیار است گفت در نامۀ عبدالله بن محمد به امام هادی (علیه السلام) خواندم که نوشت: فدایت شوم زراره از امام باقر و امام صادق عها دربارۀ خمری که به لباس اصابت کرد پرسید امام فرمود لا بأس بان یصلی فیه انما حرم شربها اشکالی ندارد که در این لباس نماز بخواند خداوند نوشیدن خمر را حرام کرد اما غیر زراره سایرروات از امام صادق (علیه السلام) پرسیدند امام پاسخ داد اذا اصاب ثوبک خمر او نبیز یعنی المسکر فاغسله اذا عرفت موضعه وان لم تعرف موضعه فاغسله کله و ان صلیت فیه فاعد صلاتک اگر مسکربه لباست اصابت کرد ان محب اصابت را بشوی و اگر محل اصابت مشخص نیست کل لباس را بشوی و اگر دراین لباس نماز خواندی نمازت را اعاده کن اماما نمی دانم این حرف امام صادق را که غیر زراره نقل کرد بگیرم یا ان حرف امام صادق که زراره نقل کرد بگیرم؟ فاعلمنی ما آخذ به . به من اعلام کن کدام یک را اخذ کنم؟ امام (علیه السلام) به خط خودش نوشت و من خواندم: خذ بقول ابی عبدالله (علیه السلام) یعنی به ان حدیثی که غیر زراره نقل کرد به ان عمل کن پس خمر نجس است و قول به طهارت محکوم این دلیل نجاست خمر است موید این نظریه روایت خیران خادم است ایشان می گوید به مردی نوشتم منظور از مرد امام موسی بن جعفر است در میان اصحاب ما اختلاف است که ایا خمر نجس است یا پاک است؟ برخی لباس الوده به خمر را اجازه نماز می دهند و برخی اجازه نمی دهند. امام نوشت لا تصل فیه فانه رجس دراین لباس نماز نخوان این لباس نجس است . تهذیب الاحکام ج 1 ص 281 و وسائل ج 2 باب 38 ابواب نجاسات ح 4 ص 1055. مرحوم خوئی در این روایت از نظر سند خدشه می کند چون در سند روایت یهل بن زیاد امده که مخدوش است و توثیق ندارد ولی حکومت را قبول دارد : امام (علیه السلام) بجای اینکه بنویسد خذ بروایت ابی جعفر وابی عبدالله (علیه السلام) نوشت خذ بروایت ابی عبدالله یعنی روایتی که حکم به نجاست می کند و اگر منظور امام برای راوی مشخص نبود لا اقل سوال می کرد که منظور شما از ابی عبدالله (علیه السلام) روایت زراره است یا غیر زراره . و این که سوال نکرد دلیل براین است که روایت نجاست مقدم بر طهارت خمر است لذا حکم به نجاست خمر کنید.