📡🔴 سرگذشت #آب‌آشامیدنے اهالے روستاے تاریخے مالواجرد ✍ به‌قلم : حجت‌اله صادقی 7⃣ #قسمت‌هفتم 🌾در مسیر " کوچه خرابلر " چند فضاب وجود داشت که در زمان آبسالے (سالے که بارندگے خوب و به‌اندازه باشد) دائما ً جارے بودند معروف‌ترین آن‌ها فضاب " گمیچےحیدر " بود که به جوق اندےبالا ریخته و از آنجا با فضاب بخشے از زمین‌هاے کشاورزے غرب صحراے اندےبالا جمع می‌شد و نهایتا سر از صحراے " بوسنجر " در می‌آورد بخشے از زمین‌هاے بی‌آب صحراے اندے پائین را بوسنجر گویند اضافه‌ے فضاب کل صحراهاے مالورد در انتهاے صحراے اندے پائین جارے بود و از آنجا به‌طرف شرق و نهایتا به معدن نمڪ می‌رفت در جادّه قدیم " پیراسماعیل " به #آب‌غازغازے معروف بود فضابها بخاطر جارے بودن در عمق زمین نسبت به آب چشمه‌ شورتر اما خنڪ بودند بیان این مطالب به‌این دلیل است که : در دهه‌ے پنجاه جاے شما خالے بود بعضے وقت‌ها نداشتن کوزه‌ے آب و عدم دسترسے به خمره آب گمبه‌ها، تشنگے در فصل گرما امثال بنده و دیگران را ناچار به خوردن آب همین فضابها می‌کرد پاچه ےشلوار را بالا زده و وارد جوے یا ناکش می‌شدیم و با دوکف دست آب‌جارے از #گمیچےحیدر را پُرکرده و بالا می‌آوردیم آب سرد و گوارا که شور و گاهے مزه‌ے تلخے داشت نوش جان می‌کردیم شورے آب فضاب عطش و تشنگے را زیاد می‌کرد که با خوردن چند کف دست سيراب می‌شدیم و آن آب شور چقدر گوارا بود و می‌چسبید گاهے اوقات براے چاشتونه ماست چکيده با خود به‌صحرا می‌بردیم و با آب فضاب خنڪ دوغ درست می‌کردیم که البته خوشمزه هم می‌شد از فضاب گمیچےحیدر بگذریم و دوباره برگردیم به خانه‌ها ... 👈ادامه‌ے مطلب را فرداشب تقدیم حضورتان خواهیم کرد 📡 #مجموعه‌ےفرهنگےهنرےپابرج لینڪ ما در ایتا eitaa.com/paborjemalvajerd لینڪ ما در بله https://ble.ir/paborjemalvajerd

📡🌟 گذرے بر #زندگی عالِمِ عامِلِ مالواجردی 💠 #او_یک_روحانی_بود ✍ نوشته‌ی: حجت‌اله صادقی 🎙به‌روایت: حاج‌یحیی‌عبدالجباری #قسمت‌سیزدهم 🔹یکی از جمله کارهائى که مرحوم حاج‌ملاعباس به آن مشغولیت داشت کار و تلاش بر روز زمین‌های کشاورزی بود که همانند سائر کشاورزان روستا بیل به دست از شخم زدن زمین گرفته تا بذر پاشی، آبیاری وجین‌کردن، دروگری، بوجاری و...بود 💫روزگار قدیم اغلب زمین‌های کشاورزی در روستا به کشت 🌾گندم و جو اختصاص داده می‌شد و در فصل سرما معمولا بخاطر اینکه یخبندان بود این زمین‌ها آبیاری نمی‌شد و گیاه گندم و جو در فصل سرما نیازی به آب نداشت و مابقی زمین‌های کشاورزی شامل محصولات دیگر 👇 👈در روز آبیاری می‌شد و آب چشمه‌های روستا از غروب تا صبح روز بعد آب در هر صحرا #هرز می‌رفت 👈یعنی آب تمامی چشمه‌ها از طریق جوی‌ها و کانال‌هائی که در همه‌ی صحراها وجود داشت به سمت #آب‌غازغازی در جنوب‌ شرقی مالواجرد هدایت شده و از آن‌ جا ابتدا به معدن #پوزریگ در شرق روستا و سپس به #باتلاق گاوخونی می‌ریخت 🌾 بعضی از زمین‌های اطراف روستا از آب چشمه آبیاری نمی‌شد به این زمین‌های بی‌آب #خرابه می‌گفتند اراضی بسیاری از این خرابه‌ها گاها خاڪ شوری داشت و #برداشت حاصل از آنها به سختی انجام‌ می‌شد و 🌾با زحمت و تلاش پدران ما #آباد شده بودند اما هیچ #سهمی از آب چشمه‌ها نداشتند و حتی در فصل سرما که محصولات جو و گندم ۲ الی ۳ نوبت نیاز به آبیاری داشتند #کشاورزان از آب اضافه که شب‌ها هرز می‌رفت آن زمین‌ها را آبیاری می‌کردند 🌾 این زمین‌ها در فصل بهار از جمع‌آوری آب #زهکش زمین‌های آباد (آب‌دار) در #حوضچه‌هائی به نام #سلخ آبیاری می‌شدند آب زهکش ها از آب چشمه #شورتر بود ⚜مرحوم حاج‌ملاعباس زمین خرابه‌اش در صحرای #بنگی (bengi) را جو و گندم کاشته بود و برای اینکه محصولش را با آب چشمه که گرم و از شوری کمتری برخودار بود آبیاری کند شب‌ها پس از هرز کردن آب چشمه آن را به خرابه اش هدایت می‌کرد ✍داستان دیگری از طبابت مرحوم حاج‌ملاعباس به روایت جناب آقای #کربلائی‌حاج‌یحیی‌عبدالجباری در یکی از شب‌های بسیار سرد زمستان حاج‌ملاعباس در دل سیاه شب به قصد بستن آب به خرابه اش از منزل به‌سمت صحرای بنگی حرکت می‌کند 👈ادامه این مطلب را فرداشب تقدیم خواهیم کرد 👇ادامه فرداشب... ✅ #باماهمراه‌باشید 📡 #مجموعه‌فرهنگی‌هنری‌پابرج @paborjemalvajerd