📌 حرم حضرت معصومه(س) - بزرگداشت شهادت سیدحسن نصرالله/ بخش اول 💠 تفکر مقاومت؛ اولین امکان مورد نیاز برای مقابله با اسرائیل 💠 ضرورت پاسخ مثبت به آیات الهی 💠 بر اساس محاسبه غلط یا از روی ترس، تفکر مقاومت را کنار نگذاریم استاد #علیرضا_پناهیان: تفکر مقاومت؛ اولین امکان مورد نیاز برای مقابله با اسرائیل ما امروز در شرایطی هستیم که نیاز به مهمات داریم. نیاز به قوی‌ترین سلاح‌ها برای درهم کوبیدن دشمن داریم. این استعداد و امکانِ ضروری و مهم، لزوماً داشتن تجهیزات و امکانات مادی نیست، نیروی انسانی به معنای افرادی که برای نبرد اعزام بشوند هم مدنظر نیست. مهمّات ما اولاً موشک‌ها و پهپادهای ما نیستند. مهمترین امکانات مورد نیاز در درجۀ اول تا درجۀ صد، تفکر مقاومت است. ضرورت پاسخ مثبت به آیات الهی ما در صورتی دشمن را نابود کرده و امنیت خودمان را تضمین خواهیم کرد که به کلمات خدا در قرآن پاسخ مثبت بدهیم. تفکر مقاومت در قرآن تبیین شده است. وقتی امر جهاد می‌رسد، آیا تو از خانۀ خودت دل می‌کَنی؟ اگر گفتی نه! حاضر نیستم! در این امتحان الهی مردود شده‌ای. امنیت ما در صورتی تأمین و تضمین می‌شود که شجاعانه بگوییم ما چیزی برای از دست دادن نداریم. فقط در این صورت امنیت ما باقی خواهد ماند. و خدا امتحان می‌گیرد. بر اساس محاسبه غلط یا از روی ترس، تفکر مقاومت را کنار نگذاریم تصمیم برای انتقام و چگونگی آن چیزی نیست که ما ورود کنیم، اما نباید براساس محاسبۀ غلط و از روی ترس! و جا زدن! و عقب‌نشینی از تفکرِ مقاومت! انتقام گرفته نشود. ما باید رک و بی‌رودربایستی با هم حرف بزنیم. آیا اینکه صهیونیست‌ها خانه‌های اهالی غزه را این‌جوری بمباران می‌کنند و ده‌ها هزار نفر را به شهادت می‌رسانند، در نقشۀ امتحانات خدا نبوده است؟ آیا این جنایات برای خدا قابل پیش‌بینی نبوده؟ آیا دین خدا در مقابل چنین جنایتکارهایی معطل می‌ماند و عقب‌نشینی می‌کند؟ من نمی‌دانم زمان حملۀ ما کِی خواهد بود و چگونه حمله خواهیم کرد اما توجه داشته باشیم که این خداست که دارد از ما امتحان می‌گیرد. به خدا چه پاسخی می‌دهیم؟ اگر به خدا پاسخ مثبت دادیم، کمترین هزینه را خواهیم داد. 📢 صوت: @panahian_mp3 🚩 حرم حضرت معصومه(س) - بزرگداشت شهادت سیدحسن نصرالله - ۱۴۰۳.۰۷.۰۸ @Panahian_text

📌 حرم حضرت معصومه(س) - بزرگداشت شهادت سیدحسن نصرالله/ بخش دوم 💠 تبیین تفکر مقاومت در قرآن کریم 💠 تفکر مقاومت در وجود سیدحسن نصرالله 💠 ضرورت تفکر مقاومت برای مسئولین استاد #علیرضا_پناهیان: تبیین تفکر مقاومت در قرآن کریم خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: «قُلْ إِنْ كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِيرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُمْ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّى يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ؛ بگو: اگر پدرانتان و فرزندانتان و برادرانتان و همسرانتان و خویشانتان و اموالی که فراهم آورده‌اید و تجارتی که از بی‌رونقی و کسادی‌اش می‌ترسید و خانه‌هایی که به آنها دل خوش کرده‌اید، نزد شما از خدا و پیامبرش و جهاد در راهش محبوب‌ترند، پس منتظر بمانید تا خدا فرمان عذابش را بیاورد؛ و خدا گروه فاسقان را هدایت نمی‌کند(سوره توبه، آیه ۲۴، ترجمه انصاریان). تفکر مقاومت در وجود سیدحسن نصرالله سید حسن نصرالله هم می‌توانست این آیه را فراموش کرده و عافیت را انتخاب کند ولی این کار را نکرد. می‌توانست بگوید اگر بزنم، آنها هم می‌زنند! بمب‌های چند تُنی ممکن است بریزند! می‌توانست این‌ها را بگوید. شاید همۀ جهان هم از او می‌پذیرفت! اما سیدحسن نصرالله جواب خدا را چی بدهد؟ جواب تاریخ را چی بدهد؟ خدا امتحان می‌گیرد. خدایا در امتحاناتت به ما رحم کن! امتحان‌های صدر اسلام را ببینید. این گروهی که پای رکاب علی بن ابی طالب(ع) آمدند، زیاد طاقت ندارند، امتحان جنگ از آنها نگیر! تابستان و زمستان آنها را به جنگ نفرست! ولی خدا امتحان می‌کند. خدایا! ما نماز می‌خوانیم! به تو مؤمن هستیم! ما را با جهاد و مقاومت امتحان نکن! اما خدا حرف شما را گوش نخواهد کرد. ضرورت تفکر مقاومت برای مسئولین سال‌هاست که بعضی‌ها خواسته‌اند تفکر مقاومت را در این کشور ریشه‌کن کنند. بعد از دوران دفاع مقدس تلاش شد که مقاومت در فرهنگ و فکر جامعه فراموش شود و اگر دشمن، خودش این جنایات را نکرده بود؛ چه بسا ما هم کلاً مقاومت را فراموش کرده بودیم. اگر رهبری مقاومت نکرده و چفیه به گردن نیانداخته بود، فرهنگ مقاوت در کشور در شرایط فعلی نبود. در سبک پوشش علما، اضافه کردن یک لباس به این لباس مرسوم عالمان دینی کار ساده‌ای نیست. ایشان در واقع یک لباس اضافه کرد و دائماً چفیه انداخت که فرهنگ مقاومت را فراموش نکنیم. امروز باید تک تک ما از تک تک مسئولین باید سؤال کنیم که چه چیزی را مراعات می‌کنید؟ آیا ما را مراعات می‌کنید؟ جواب خدا را چه می‌دهید؟ 📢 صوت: @panahian_mp3 🚩 حرم حضرت معصومه(س) - بزرگداشت شهادت سیدحسن نصرالله - ۱۴۰۳.۰۷.۰۸ @Panahian_text

📌 دانشگاه امام صادق(ع) - بزرگداشت شهادت سیدحسن نصرالله/ بخش اول 💠 پایان جنگ‌های نیابتی و آغاز مواجهه با دشمن اصلی 💠 ایران و لبنان؛ پابه‌پای هم، همدل و هم‌داستان استاد #علیرضا_پناهیان: پایان جنگ‌های نیابتی و آغاز مواجهه با دشمن اصلی ما در شرایط فعلی با اصل دشمن مواجه شدیم. ما با یهود عنود که یک دشمنی تاریخی با اسلام و مسلمانان، مسیحیت و مسیحیان و بشریت دارد، مواجه شدیم. اگر رونق دین اسلام و مسیحیت کماً و کیفاً بیشتر از این نیست که امروز شاهدیم، بخش عمده‌‌اش تقصیر یهود است؛ و اگر ظلمی در جهان به‌ویژه در صدۀ اخیر دارد صورت می‌گیرد، پایگاه اصلی‌اش یهود است. ما در دوران انقلاب اسلامی تاکنون با جریان‌های نیابتی مبارزه داشتیم. اگر با شاه مبارزه کردیم، یکی از دلایل مهمّش رخنۀ یهود در پادشاهی ایران بود. جریان بابیّت و بهایّت را دست‌کم نگیرید. یهود سازمانی در کشور اسلامی ایجاد کرده بود و بدون اینکه بخواهد از یهود دم بزند یا علیه تشیّع کاری بکند با فرقه‌سازی، دنبال اِعمال دشمنی‌های خودش و به بردگی‌کشیدن دیگران بود که در دین تحریف‌شدۀ خودشان تعبیه کرده‌اند. در دوران دفاع مقدس هم صدام به نیابت از جریان صهیونیستی با ما می‌جنگید. در جریان دفاع از حرم که دواعش و تکفیری‌ها با ما می‌جنگیدند، سربازان نیابتی صهیونیسم بودند. در جریان تحریم‌های اقتصادی هم کشورهای غربی به نیابت از صهیونیست‌ها با ما نبرد داشته و دارند. خدا از چند جهت کار را برای ما سهل کرد. یکی از این جهت که شیشۀ عمر صهیونیست‌ها را در دست ما قرار داد. این خیلی مهم است. تصور بکنید اگر پایگاه صهیونیست‌ها که دشمنی اساسی با مسیحیت، اسلام و با بشر دارند، نه در منطقۀ عمومی ما، بلکه در اروپا، آفریقا یا جای دیگری بود کار سخت‌تر می‌شد. شیشۀ عمر آنها را خدا در قلب کشورهای اسلامی و نزدیک ما قرار داد. درست است ظلمش برای ما بیشتر و دردناک‌تر است، ولی شما به حُسن‌ آن نگاه کنید. این خیلی مهم است. ایران و لبنان؛ پابه‌پای هم، همدل و هم‌داستان انقلاب اسلامی با هوشیاری تمام توانست پایگاهی در کنار شیشۀ عمر استکبار جهانی یعنی صهیونیست بین‌الملل قرار بدهد و آن جریان حزب‌الله لبنان بود. حزب‌الله اولین بخشی است که در خارج از سرزمین ایران شکل گرفت و قوام و دوام پیدا کرد که از الطاف جلیّۀ الهی بود. این هوشیاری دربارۀ لبنان را انقلابیون از قبل از انقلاب داشتند. ای کاش به جای بخش‌ ایران زندگی شهید چمران، بخش لبنانی زندگی چمران در اولویت ساخت فیلم قرار می‌گرفت تا ما با این تاریخ بسیار ارزشمند ارتباط ملموس برقرار می‌کردیم. باید فعالیت‌های امام موسی صدر و شهید چمران که هر دو از ایران به آنجا مهاجرت کرده بودند را به‌دقت مطالعه کنیم. چرا لبنان از اول پابه‌پای ایران مهم بوده است؟ داستان‌هایش را باید بخوانیم. لبنان از کجا به اینجا رسیده؟ مظلومیت تشیّع در همۀ سرزمین‌های اسلامی زیاد بوده، ولی بیشترین مظلومیت در لبنان بوده است. در این دوران، آن مظلومیت‌ها به ثمر نشست. معروف است که لبنان منطقه‌ای است که با ابوذر به سمت این معرفت ولایی حرکت کرده است. چون ابوذر شخصیت اصیلی بود کار و اثر کارش هم اصیل بود. باید داستان رابطۀ لبنان و ایران روایت بشود. این رابطه قبل از تأسیس حزب‌الله لبنان هم بوده است. این‌طور نیست که ما امروز و دیروز به لبنان رسیده باشیم. پابه‌پای انقلاب و مظلومیت تشیّع در تاریخ انقلاب لبنان و ایران، این همدلی و هم‌داستانی را داشته‌اند. این رابطه مربوط به خیلی قدیم‌ها است. 📢 صوت: @panahian_mp3 🚩 دانشگاه امام صادق(ع) - مراسم سومین روز شهادت سید حسن نصرالله - ۱۴۰۳.۰۷.۱۰ @Panahian_text

📌 دانشگاه امام صادق(ع) - بزرگداشت شهادت سیدحسن نصرالله/ بخش دوم 💠 جنگ با یهود، نبرد تاریخی دوهزار ساله با دشمنان انبیاء 💠 روند نجات دنیا از دست یهود عنود 💠 ما در زمان خاصی زندگی می‌کنیم استاد #علیرضا_پناهیان: جنگ با یهود، نبرد تاریخی دوهزار ساله با دشمنان انبیاء الآن جنگ‌های نیابتی به پایان رسیده و ما به‌صورت مستقیم با خودِ صهیونیست‌ها مواجه شدیم و به شیشۀ عمر آنها ضربه می‌زنیم. این انتقام نه یک تاریخ هزار و چهارصد ساله بلکه یک تاریخ دو هزار ساله دارد. صهیونیست‌ها در حقّ حضرت مسیح(ع)، آخرین پیامبر اولوالعزم قبل از رسول ما هم جنایت کردند. مقام معظم رهبری چنین اشاره‌ای داشتند که اگر مسیحی‌ها در اروپا بدانند ریشۀ مصائبشان همین صهیونیست‌ها هستند، ورق برخواهد گشت. آنها برای اینکه این ریشه معرفی نشود و خودشان را پیش اروپایی‌ها مظلوم و وجیه جلوه بدهند، کارهای زیادی کردند. هولوکاست یک نمونه‌ آن است. روند نجات دنیا از دست یهود عنود نه فقط ما بلکه جهان دارد از یهود عنود -به یهودیان عوام کاری نداریم- نجات پیدا می‌کند. ولی این رسالت را چه کسی می‌تواند انجام بدهد؟ یاران علی‌بن‌ابی‌طالب(ع)؛ کما اینکه علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) هم در صدر اسلام ریشۀ اینها را زد. داستان را باید عمیق و تاریخی دید. ضمن اینکه این موضوع به آیندۀ ما –ظهور- هم کاملاً وابسته است. ایرانی‌ها یا قبل از ظهور یهود عنود را از بین می‌برند، یا بعد از ظهور. بالاخره ایرانی‌ها و پیروان علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) پای ثابت این قصه هستند. اینها باید به‌عنوان امور بدیهی، جذاب و حماسی در فرهنگ، زبان و فکر مردم ما جاری باشد. متأسفانه دست‌هایی در کار است که ما این تاریخ بلند را ندانیم و نشناسیم تا با یهود عنود، دشمنی نورزیم و فراموششان کنیم. این نکات خیلی مهم است. ما در عاشورا و فاطمیه یا وقتی به زیارتگاه بقیع می‌رسیم، یهود را لعن نمی‌کنیم درحالی‌که آنها در تمام این موارد نقش داشتند. الان به اصل ماجرا رسیده‌ایم. یک توفیق بزرگ الهی این بود که پایگاهی در نزدیکی آنها همپای جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی ایران از ابتدا تأسیس شد و از این امر مهم غفلت نشد. ما در زمان خاصی زندگی می‌کنیم متأسفانه دانش‌آموزان ما دشمنی یهود عنود را به‌خوبی نمی‌شناسند و باید تردید کرد که آیا دستی در کار است؟ ما نباید از این امور به راحتی بگذریم. ما الآن در نبرد تاریخی دوهزار ساله با دشمنان انبیاء هستیم، با بخش عنود قوم بنی‌اسرائیل مواجهیم که ابتدا کمر حضرت موسی(ع) را شکستند و اول گوساله‌پرست شدند و بعداً به‌خاطر دنیاطلبی، حاضر به جهاد نشدند و دچار سرگردانی در بیابان‌ها شدند. بیشترین داستان‌های قرآن دربارۀ قوم بنی‌اسرائیل است. ما نباید از قرآن جدا شویم تا این قوم را بهتر بشناسیم. ما الآن به اصل ماجرا رسیده‌ایم. آیه‌های قرآن امروز زنده می‌شوند. ببینید خدا با چه غضبی از اینها در قرآن یاد می‌کند. این نکته خیلی مهم است. ما در زمان خاصی زندگی می‌کنیم. 📢 صوت: @panahian_mp3 🚩 دانشگاه امام صادق(ع) - مراسم سومین روز شهادت سید حسن نصرالله - ۱۴۰۳.۰۷.۱۰ @Panahian_text

📌 دانشگاه امام صادق(ع) - بزرگداشت شهادت سیدحسن نصرالله/ بخش سوم 💠 برخی از برکات شهادت سید حسن نصرالله 💠 اهمیت فرهنگ جهاد و شهادت 💠 ضرورت پرهیز از اختلاف‌ها استاد #علیرضا_پناهیان: برخی از برکات شهادت سید حسن نصرالله غیر از فعالیت حزب‌الله لبنان که ما را مستقیماً با صهیونیست‌ها درگیر کرده، لطف دیگر خدا در این ماجرا، حماقت صهیونیست‌ها در جنایتی است که علیه لبنان عزیز با به شهادت رساندن دبیر کل حزب الله لبنان انجام دادند. با شهادت سیدحسن نصرالله، در جهان اسلام صداهایی ساکت شده که علیه ما بود و فریادهایی بلند شده که به نفع خطّ انقلاب است. اگر آمار این تغییر وضعیت را بدانید، خواهید دید خون این شهید به اندازۀ عظمت داغ و مصیبتش برکات خواهد داشت. شما مطمئن باشید از بس تشیّع در لبنان خوب و درست معنا شده هیچ خللی پدید نخواهد آمد، کما اینکه بعد از رحلت حضرت امام(ره) نیز هیچ خللی در ایران پدید نیامد، در حالی‌که رادیوهای خارجی می‌گفتند در ایران حمام خون راه خواهد افتاد. نه‌تنها انقلاب متوقف نشد، بلکه تکامل پیدا کرد. بعضی از دشمنان هم می‌گفتند سید حسن را نزنید، چون اوضاع فرقی نخواهد کرد. آنجا که دشمنان هم چنین پیش‌بینی‌ای نمی‌کردند، ببینید دل دوستان چقدر باید آرام و استوار باشد. اهمیت فرهنگ جهاد و شهادت داستان «تیه» را مطالعه کنید. این داستان مربوط به دوران سرگردانی بنی‌اسرائیل است که از جنگ با دشمن عقب نشستند و مدت‌های طولانی در صحراها سرگردان بودند. در موضوع جهاد و شهادت، فقط به ثواب جهاد نگاه نکنید. به ضرورت آنکه دچار دوران تیه نشویم هم نگاه بکنیم. بگذارید هیجان جهاد ما را زنده بدارد. ما متأسفانه کمی از جهاد و شهادت فاصله گرفته‌ایم. ضرورت پرهیز از اختلاف‌ها امروز نیروهای مؤمن کشور باید فکر خود و افکار عمومی را متوجه چه چیزی کنند؟ برخی اختلافات بین نیروهای مؤمن جای تأسف دارد. شک نکنید دست دشمن در این اختلاف‌ها هست. شما ردّپای دشمن یا خارج‌نشین‌ها را در رفت و برگشت پیام‌ها -صریح یا غیرصریح- می‌بینید. کسانی هستند که به‌صورت کامنت‌ها یا صفحات ناشناس آتش‌بیار معرکه می‌شوند. گاهی صفحاتی شناسایی می‌شوند که ظاهراً حزب‌اللهی تند هستند ولی بعد معلوم می‌شود که از آلبانی اداره می‌شوند تا ایجاد اختلاف کنند. بعضی‌ها بی‌تابلو و بعضی‌ها با تابلو، هزار تا حرف حق می‌زنند تا یک کلام ناحق را بگویند و پذیرفته شود. الآن انتخابات گذشته است و در یک رسالت تاریخی دو هزار ساله در مواجهه با شیشۀ عمر استکبار جهانی و یهود عنود هستیم. ما الآن باید جهان مسیحیت را باخبر کنیم که داریم با چه کسی می‌جنگیم؟ جهان اسلام به یُمن سید حسن نصرالله تا حدّ زیادی آگاه شده است. جامعۀ خودمان را باید بیشتر آگاه کنیم. الآن خط‌ صهیونیست‌ها در لبنان این است که در شهادت سیدحسن نصرالله، ایران را زیر سؤال ببرند و خطّ صهیونیست‌ها در ایران این است که بین نیروهای معتقد به نظام، اختلاف بیاندازند. حزب‌اللهی‌هایی که می‌خواهند از صهیونیست‌ها تأثیر نپذیرند این خط را رها کنند که عملکرد و موضع‌گیری فلان گروه، مقدمه‌ساز شهادت ایشان شد. از انتخابات گذشته عبور کنیم. هنوز برخی دربارۀ مواضع انتخاباتی از من سؤال می‌کنند، یا به دولت و هر کسی که به آنها رأی نداده حمله می‌کنند. نیروهای انقلابی باید نه در حقّ هم جفا بکنند و نه در حقّ این دولت. نباید میدان و دیپلماسی در مقابل هم قرار بگیرند یا با هم فاصله داشته باشند، بلکه باید یگانه باشند. الحمدلله اخبار رسیده هم حاکی از این است که اصلاً در این دولت جدایی بین میدان و دیپلماسی وجود ندارد. 📢 صوت: @panahian_mp3 🚩 دانشگاه امام صادق(ع) - مراسم سومین روز شهادت سید حسن نصرالله - ۱۴۰۳.۰۷.۱۰ @Panahian_text

📌 دانشگاه امام صادق(ع) - بزرگداشت شهادت سیدحسن نصرالله/ بخش چهارم 🔻چهار پیشنهاد و راهکار برای شرایط فعلی: 💠 روشنگری برای مردم منطقه و جهان 💠 مطالبه و درخواست از مسئولین 💠بازگشت به بسیج و احیای آن 💠 تأثیر حیات‌بخش کمک به لبنان استاد #علیرضا_پناهیان: چهار پیشنهاد و راهکار برای شرایط فعلی: ۱- روشنگری برای مردم منطقه و جهان پیشنهاد اول این است که با توجه به اینکه در مواجهه با دشمن اصلی دیگر راه عقب‌نشینی نداریم، ما باید در قدم اول، این درگیری را روشن و واضح، تبیین کنیم. باید نقش یهود عنود را برای همگان بگوییم. باید بگوییم یهود عنود در طول تاریخ چقدر به جریان اصیل حضرت مسیح(ع) صدمه زده و در نابودی آن کوشیدند. باید برای مردم اروپا توضیح بدهیم که ما داریم شرّ یهود عنود را از سر شما کم می‌کنیم. باید توضیح بدهیم که همان‌طور که سید حسن نصرالله بر گردن کلّ عرب حق دارد، بر گردن همۀ اروپایی‌ها هم حق دارد. باید مردم خودمان، مردم منطقه و مردم جهان را بیشتر آگاه کنیم. ما رسالت بزرگی بر عهده داریم. دوره‌های آموزشی در مورد یهود عنود و فرصت‌ موجود برای نجات دنیا برگزار کنیم. آیات مربوط به بنی‌اسرائیل را بخوانیم که بعضاً مربوط به ظهور هم هست. مذموم بودن سازشکاری را توضیح بدهیم. ۲- مطالبه و درخواست از مسئولین از مسئولین چه مطالبه‌ای داشته باشیم؟ یک، وحدت میدان و دیپلماسی. تا الان هم مطّلعین می‌گویند الحمدلله عدم ‌وحدت دیده نشده است. این‌قدر این وحدت را فریاد می‌زنیم که مبادا یک جدایی حاصل بشود، چون جدایی ضربه می‌زند. دوم اینکه یک‌وقت در مواجهۀ با دشمن، مسئولین دچار تردید نشوند که آیا مردم ما طاقت دارند یا ندارند؟ این نبرد، نبرد مرگ و زندگی است. این را بدانیم که اگر نزنیم، نابودمان خواهند کرد. مسئلۀ امنیت ملی در میان است. این مسئله که ما باید اسرائیل را نابود کنیم و باید ضربۀ ما ضربۀ نهایی و فلج‌کننده باشد، یک مسئلۀ امنیتی است. ۳- بازگشت به بسیج و احیای آن کار دیگر این است که باید به بسیج برگردیم و بسیج را احیا کنیم. سایر کانون‌های فعالیت‌های فرهنگی، دینی، انقلابی و سیاسی هم در ذیل بسیج تعریف ‌شوند. همان بسیج را گسترش بدهیم که بسیج، شجرۀ طیبه است. یکی از محسّنات بسیج که فراموش شده این است که گفتگو در مسجد و پایگاه بسیج، رودررو است و رشد حاصل می‌شود. مقام معظم رهبری به تشکیل هیئت اندیشه‌ورزی توصیه فرمودند. هیئت اندیشه‌ورزی و اتاق فکر یعنی از اساس در همۀ موضوعات فکر کنیم؛ نه اینکه فقط دستور اجرا کنیم. بنابر نظر رهبری باید در همۀ لایه‌های بسیج هیئت اندیشه‌ورزی شکل بگیرد. ۴- تأثیر حیات‌بخش کمک به لبنان لبنان الآن به کمک ما احتیاج دارد. حرکت گسترده برای کمک‌رسانی به لبنان، نه‌تنها ثوابش به ما می‌رسد، نه‌تنها حماسه‌ای است که جان ما را جلا خواهد داد، نه‌فقط آثاری روی مردم لبنان دارد و وظیفۀ ما است که به آنها خدمت کنیم؛ بلکه ما را از دل‌مردگی در می‌آورد و موجب صفای باطن می‌شود. من شنیدم برخی از خانم‌ها بخشی از طلای خودشان را برای کمک به لبنان اختصاص داده‌اند. می‌دانید موج این کار در کشور چه حیاتی به ما می‌دهد؟ در قرآن کریم هم غالباً جهاد با اموال است و بعد با جان. ما لبنان را فراموش نخواهیم کرد. 📢 صوت: @panahian_mp3 🚩 دانشگاه امام صادق(ع) - مراسم سومین روز شهادت سید حسن نصرالله - ۱۴۰۳.۰۷.۱۰ @Panahian_text

📌رویکرد تاریخی قرآن برای تعلیم و تربیت دینی/ج ۵ - قسمت دوم 💠 چند خبر تاریخی و تغییر تصور از اسلام 💠 خبر اول: اول سیاست، بعداً عبادت 💠 خبر دوم: لزوم هجرت مسلمانان به مدینه 💠 خبر سوم: تبدیل مدینه به یک پادگان 💠 خبر چهارم: عادت دادن مردم به زندگی جمعی 💠 معجزه‌ای به نام زندگی جمعی اربعینی 💠 علت دست برداشتن مردم از مسیر پیغمبر(ص) استاد #علیرضا_پناهیان در حسینیۀ ام‌ابیها(س) چند خبر تاریخی و تغییر تصور از اسلام اگر به چهار خبر تاریخی دربارۀ چگونگی شکل‌گیری دین اسلام توجه کنید، تصورتان از اسلام تغییر می‌کند. خبر اول: اول سیاست، بعداً عبادت وقتی 72 نفر از اهالی مدینه در عقبۀ دوم با رسول‌خدا(ص) پیمان بستند که از ایشان دفاع می‌کنند، همان موقع حضرت تصمیم به هجرت گرفتند. پیامبر(ص) قبل از هجرت به مدینه برای دوازده محلۀ مدینه، دوازده‌‌ رئیس تعیین کردند. پیامبر(ص) از خدا خواست این دوازده نفر را تعیین کند و جبرئیل اسامی آنها را برای پیامبر(ص) آورد. الآن وقتی ما را به شهری دعوت می‌کنند اصلاً نمی‌پرسیم فرماندار و استاندار آنجا کیست، اما وقتی پیغمبر اکرم(ص) جایی می‌رود، اول رؤسایش را تعیین می‌کند. اولین کار رسول‌خدا(ص) برای مدینه انتخاب رئیس بود نه ساختن مسجد، چون آنها هنوز مسلمان نشده بودند. پس اول سیاست، بعداً عبادت. خبر دوم: لزوم هجرت مسلمانان به مدینه بعد از هجرت رسول‌خدا(ص) هرکس مسلمان می‌شد، باید زن، بچه، شغل، زمین، کشاورزی، خلاصه زندگی‌اش را می‌‌گذاشت و به مدینه هجرت می‌کرد، و الّا اسلامش قبول نبود. این برنامه تا سال آخر ادامه داشت. این‌طور نبود که مسلمان شدن و اعتقاد پیدا کردن کافی باشد؛ هرکس ایمان می‌آورد باید هجرت می‌کرد. خبر سوم: تبدیل مدینه به یک پادگان رسول‌خدا(ص) فرمودند هیچ‌کس بدون اجازۀ نباید از مدینه خارج شود. مدینه شد یک پادگان! پرسیدند یا رسول‌الله(ص) پس باید مرز مدینه را برای ما مشخص کنید. پیامبر(ص) از جانب خداوند متعال یک نفر را مأمور مشخص کردن مرز برای مدینه کرد تا مردم تکلیف خودشان را بدانند. خبر چهارم: عادت دادن مردم به زندگی جمعی اکثر وقت پیامبر(ص) در مدینه به اردوکِشی برای جنگ گذشت؛ یعنی مدام مردم را از خانه‌هایشان بیرون می‌آورد تا دور همدیگر یک زندگی جمعی به آنها یاد بدهد. در طیّ ده سال به جمعی زندگی کردن عادت کرده بودند. معجزه‌ای به نام زندگی جمعی اربعینی دین می‌خواهد شما را دیندار بار بیاورد یعنی از اول تا آخر می‌خواهد شما را اجتماعی کند. امروز بشر شاهد معجزه بزرگی در مورد زندگی جمعی است. این معجزۀ بزرگ الهی که با هیچ علمی از علوم بشری قابل توجیه نیست، اینک برای ما ظاهر شده است تا ما حقیقت اسلام را بفهمیم. آن معجزۀ بزرگ، اربعین امام حسین(ع) است که بیست میلیون انسان را دور هم جمع می‌کند. علت دست برداشتن مردم از مسیر پیغمبر(ص) پیامبر(ص) در صدر اسلام مسلمانان را «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ» و «رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ» کرد. حالا «رحماء بینهم» را در اربعین ببینید. این کار امام حسین(ع) است. حسین(ع) دین رسول‌خدا(ص) را حفظ می‌کند. این زندگی جمعی مقصود رسول‌خدا(ص) است. چرا مردم دست از مسیر پیغمبر(ص) برداشتند؟ چون زندگی جمعی سخت بود. 📢 صوت: @panahian_mp3 🚩 حسینیۀ ام‌ابیها(س) - ۱۴۰۳.۰۴.۲۰ @Panahian_text

📌رویکرد تاریخی قرآن برای تعلیم و تربیت دینی/ج ۶ - قسمت اول 💠 غربت رسول‌خدا(ص)، ریشۀ غربت امیرالمؤمنین(ع) 💠 علت غربت پیامبر(ص) 💠 ریشۀ روانشناختی کنار گذاشتن امیرالمؤمنین(ع) 💠 نشانه‌های خستگی مردم از روش پیغمبر(ص) استاد #علیرضا_پناهیان در حسینیۀ ام‌ابیها(س) غربت رسول‌خدا(ص)، ریشۀ غربت امیرالمؤمنین(ع) یکی از ایرادهای بزرگ شیعیان این است که تصور می‌کنند به رسول‌خدا(ص) بدهکار نیستند و ایشان در تاریخ غربت و مظلومیتی نداشتند؛ کسی در جهان اسلام سر پیامبر(ص) دعوایی ندارد. مشکل پذیرفتن ولایت امیرالمؤمنین(ع) بود و ما مسئول رفع غربت از ایشان هستیم. اما این تصور درست نیست. ریشۀ غربت امیرالمؤمنین(ع) در غربت رسول‌ خدا(ص) است. ما شیعیان باید خودمان را مأمور برطرف کردن غربت رسول‌ خدا(ص) بدانیم. باید به برادران اهل سنت بگوییم شما که دربارۀ رسول ‌خدا(ص) مشکل ندارید، بیایید ببینیم چرا الآن هم شیعیان و هم اهل سنت در حق پیامبر(ص) مقصرند؟ علت غربت پیامبر(ص) پیغمبر(ص) چه گفت که ما هم طاقت نداریم اجرا کنیم؟! رسول‌ خدا(ص) جامعه‌ای شکل دادند که مردم در آن در یک دور‌همی منسجم و متصل به یکدیگر، ایثارگرانه زندگی کنند. اکثر ما تحمل زندگی در مدینةالرسول را نداریم و نمی‌توانیم آن‌طور مؤمنانه زندگی کنیم؛ چون می‌گوییم حساب حساب است، کاکا برادر! غربت پیغمبر(ص) برای این بود که مردم نمی‌توانستند آن زندگی را تحمل کنند. امیرالمؤمنین(ع) را قبول نکردند چون می‌‌دانستند او راه پیغمبر(ص) را ادامه می‌دهد و می‌خواستند از زیر دستورش فرار کنند. پیغمبر(ص) جامعۀ یکپارچه‌ای درست کرد که واقعاً «امّت» بود. در جامعه‌ای که «امّت» باشد، مردم نسبت به هم مثل مادر رفتار می‌کنند. چون این کار سخت است، حاضر نیستیم مانند مادر برای هم دلسوزی کنیم. ریشۀ روانشناختی کنار گذاشتن امیرالمؤمنین(ع) بعضی‌ها این بحث را صرفاً سیاسی می‌کنند و بعضی‌ها ماجرا را به مسائل اعتقادی ربط می‌دهند. چه فرقی بین نبوت و امامت هست؟! هر دو از جانب خدا مأمور هستند. کسی که وحی را پذیرفته است - به هر دلیل - طبیعتاً باید سخن پیامبر(ص) را دربارۀ امیرالمؤمنین(ع) - من کنت مولاه فهذا علیّ مولاه - هم بپذیرد. مسئله اعتقاد نداشتن به این مولا نبود، مسئله این بود که نمی‌توانستند روش پیغمبر(ص) را تحمل کنند و می‌دانستند علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) ادامه‌دهندۀ راه اوست. کنار گذاشتن امیرالمؤمنین(ع) و پذیرفتن دیگران، ریشۀ روانشناختی داشت. اگر مردم عاشق کار پیغمبر(ص) در ایجاد آن امت واحدۀ اسلامی بودند، یقیناً می‌گفتند بهترین گزینه برای ادامه مسیر پیغمبر(ص) خود علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) است. امیرالمؤمنین به انصار فرمود شما در سقیفه گفتید فامیل پیغمبر باید جانشین شود، خب من فامیل‌ هستم! من پسرعمو، برادر و جانِ او هستم. خب چرا شما از من دست برداشتید؟ چرا خلافت را به من ندادید؟ حضرت این سؤال‌ها را می‌پرسد که روی آن‌ها فکر کنیم. نشانه‌های خستگی مردم از روش پیغمبر(ص) نشانه‌های خستگی مردم از روش پیغمبر(ص) چه بود؟ تمردهای متعدد از دستور پیامبر(ص) در سال آخر عمر شریف ایشان؛ مثل برگشتن از جیش اسامه. اگر از پیغمبر(ص) خسته نبودند، لشکری را که پیامبر(ص) فرستاد برنمی‌گشت، بلکه به‌خاطر دستور پیغمبر(ص) محکم می‌ایستاد. جامعۀ سست را با یکی دو نفر می‌شود به هم ریخت. درحالی‌که هنوز پیغمبر(ص) زنده بود، برخی می‌خواستند نماز جماعت مسجد را تصاحب کنند، مردم هم مخالفت نکردند. نمونۀ دیگر این است که نگذاشتند وصیت‌ رسول‌خدا(ص) نوشته شود و برخی مقابل پیغمبر(ص) می‌ایستادند. یکی از موارد این تمردها در غدیر بود که یک عده‌ای می‌خواستند سخنرانی پیامبر(ص) را به هم بزنند؛ وقتی دیدند پیامبر(ص) می‌خواهد امیرالمؤمنین(ع) را معرفی کند، از جلو منبر پیامبر(ص) رفتند و مجلس را خالی کردند، به‌طوری که پیامبر(ص) از امیرالمؤمنین(ص) خواست مردمی که عقب‌تر بودند را جلو بیاورد. آیا مردم با کسی که از دستش خسته نباشند و حکمش نافذ باشد، این‌طور برخورد می‌کنند؟! 📢 صوت: @panahian_mp3 🚩 حسینیۀ ام‌ابیها(س) - ۱۴۰۳.۰۴.۲۱ @Panahian_text

📌رویکرد تاریخی قرآن برای تعلیم و تربیت دینی/ج ۶ - قسمت دوم 💠 نگاه فردی به دین، علت مشکلات سیاسی در جامعه 💠 ایثار و فداکاری، لازمۀ تشکیل امّت اسلامی 💠 اربعین، طلیعۀ تمدن باعظمت اسلام استاد #علیرضا_پناهیان در حسینیۀ ام‌ابیها(س) نگاه فردی به دین، علت مشکلات سیاسی در جامعه در جامعۀ ما که دینداری، ایمان و معنویت رواج دارد، انتظار نمی‌رود مشکلات و تنش‌های سیاسی که با آن مواجهیم وجود داشته باشد. مشکلات سیاسی مانع رشد فرهنگی و اقتصادی جامعۀ ماست درحالی‌که به یکی از معارف ناب تشیع یعنی ولایت معتقد است. نیاز ما به جهاد تبیین نشان می‌دهد جامعۀ ما تحت‌تأثیر عملیات روانی دشمن قرار می‌گیرد و ما نمی‌توانیم جواب لازم را بدهیم، اگرچه ابزار دشمنان ما چندان قوی‌تر از ما نیست. علت مشکلات متنوع جامعۀ ما علی‌رغم وجود افراد مؤمن و برخورداری از منابع غنی، یعنی قرآن - بزرگترین منبع آموزش سیاسی و اجتماعی برای انسان‌ها - و زندگی اهل‌بیت(ع) «نگاه فردی به دین» است. قرآن می‌خواهد ما نگاه جمعی به دین پیدا کنیم و خود را عضو یک امت بدانیم؛ به همین خاطر سنت‌های حاکم بر اقوام را برای ما توضیح می‌دهد. با آگاهی‌های فردی عملکرد جامعه خوب نمی‌شود. نداشتن آگاهی اجتماعی باعث تزلزل حیات اجتماعی و پیدایش مشکلات سیاسی می‌شود. ایثار و فداکاری، لازمۀ تشکیل امّت اسلامی ما باید طوری خودمان را تربیت کنیم که وقتی می‌گوییم دیندار شدیم یعنی عضو یک گروه بزرگ (امّت) شدیم. لازمۀ عضویت در گروه بزرگ امت، پای رکاب امام این است که برای هم فداکاری کنیم. ما هنوز امت نیستیم. در روایتی آمده است که حضرت موسی(ع) از خدا خواست مقام امت آخرین پیامبر را به او نشان بدهد. وقتی خداوند مقام معنوی امت آخرین پیامبر را به او نشان داد ایشان بیهوش شد. هنگامی که موسی(ع) به هوش آمد گفت امت آخرین پیامبر چطور به این مقام بالای معنوی رسیدند؟! خدا فرمود: با ایثار. زندگی ایثارگرانه سخت است. نقل است که رسول‌خدا(ص) به انصار ‌فرمود: «إِنَّكُمْ سَتَلْقَوْنَ بَعْدِي أَثَرَة» (النهایه، ابن اثیر، ج۱، ص۲۲) شما بعد از من به زودی اَثَره خواهید دید. اثره نقطۀ مقابل ایثار است. ایثار یعنی مالِ خودت را به دیگری بدهی. اثره یعنی هرچه هست به کسی ندهی، یعنی انحصارطلبی. شما بعد از من با انحصارطلبی مواجه خواهید شد. اربعین، طلیعۀ تمدن باعظمت اسلام هرکس به کنسرت می‌رود باید پول خودش را بدهد، مداح‌ها هم مثل ترانه‌‌خوان‌ها زندگی دارند؛ اما دربارۀ امام حسین(ع) یک نفر به جای همه خرج مداح را می‌دهد. مگر مردم در کنسرت گرسنه می‌مانند؟ نه! پول می‌دهند غذا می‌خورند. در مجلس امام حسین(ع) و مسیر اربعین بدون پول، غذا و شربت و شیرینی می‌دهند. به فرق این دو سبک توجه کنید. اینها جلوه‌های کوچک کاری است که پیغمبر(ص) می‌خواست کند که مردم از آن فرار کردند. امام حسین(ع)، زندگی امتی را برای ما نگه داشت و اسلام پیغمبر(ص) را حفظ کرد. ما به عشق امیرالمؤمنین(ع) و حسن(ع) و حسین(ع)، با مهربانی به یکدیگر دور هم جمع می‌شویم. اربعین که طلیعۀ تمدن باعظمت اسلام است، همه‌اش قشنگ است؛ فقط حیف امام حسین(ع) خیلی رنج کشید تا کار را به اینجا رساند و به ما تحویل داد. شرمنده هستیم چون «خیلی حسین(ع) زحمت ما را کشیده است». اگر امام حسین(ع) در کتاب‌ها مانده بود فقط «مصباح الهدی» می‌شد؛ اما چون او سفینۀ النجات هم هست، فقط راه نشان نمی‌دهد بلکه دست غرق‌شده‌ها را می‌گیرد و سوار کشتی می‌کند و نجات می‌دهد. 📢 صوت: @panahian_mp3 🚩 حسینیۀ ام‌ابیها(س) - ۱۴۰۳.۰۴.۲۱ @Panahian_text

📌رویکرد تاریخی قرآن برای تعلیم و تربیت دینی/ج ۷ - قسمت اول 💠 دین یعنی عضویت ما در حزب خدا 💠 نگاه سیاسی-اجتماعی، لازمۀ درک حوادث تاریخ و هدف دین 💠 آیا فقط چند نفری که بد بودند، همه چیز را به هم زدند؟! 💠 یک برداشت نادرست در موضوع جانشینی پیامبر اکرم(ص) 💠 عدم همراهی مردم با شیوۀ مدیریتی پیامبر(ص) استاد #علیرضا_پناهیان در حسینیۀ ام‌ابیها(س) دین یعنی عضویت ما در حزب خدا حدود نیمی از محتوای قرآن تاریخ ملت‌ها و اقوام گذشته است یا خطابات قرآنی است که مخاطبش امت اسلامی است. در طول تاریخ کاری کردند که تصور رایج از دین همان اعتقاد به خدا، نبوت و ...، رعایت احکام شرعی و پایبندی به موازین اخلاق است که جنبۀ فردی دارد، درحالی‌که این تصور کاملاً غلط است. دین یعنی ما عضو حزب خدا، گروه خدا و یاوران دین خدا هستیم. نگاه سیاسی-اجتماعی، لازمۀ درک حوادث تاریخ و هدف دین چه شد بعد از رسول‌خدا(ص) مردم از جانشین او رویگردان شدند؟ این بحث فوق‌العاده حساس است. بعضی‌ها این بحث بعد را به چالش بین شیعه و سنی تبدیل کردند، یعنی یک مسئلۀ اعتقادی، درحالی‌که مسئله کاملاً اجتماعی و سیاسی است. اگر کسی از نظر اجتماعی-سیاسی تاریخ را بررسی نکند، اتفاق‌ها و حوادث تاریخی برایش جا نمی‌افتد و پیام آن حوادث بزرگ را دریافت نخواهد کرد. تا وقتی به دین به‌عنوان یک امر جمعی نگاه نکنیم و هدف دین را که می‌خواهد ما را به جامعه‌ای با ویژگی‌های خاص برساند درک نکنیم، اصلاً نمی‌توانیم تحلیل درستی دربارۀ حوادث بعد از رسول‌خدا(ص) که به شهادت امام حسین(ع) منجر شد داشته باشیم. آیا فقط چند نفری که بد بودند، همه چیز را به هم زدند؟! در روضه‌ها معمولاً دو سه نفر به‌عنوان قاتلین ائمۀ هدی و غاصبان حقشان برجسته می‌شوند و همۀ تقصیرات به گردن آنها می‌افتد. آیا فقط چند نفر که بد بودند همه چیز را به هم زدند؟! اگر این‌طور است پس بقیه یا ترسو بودند یا عوام‌ که گذاشتند کار به دست بدها بیافتد. نمی‌شود که با چند آدم بد، همۀ بساط حق و حقیقت و حکومت نبوی و علوی، تضعیف و تعطیل بشود. دشمنان و قاتلین ائمۀ هدی معمولاً هیچ قدرتی نداشتند، بلکه برعکس امتیازهای منفی هم داشتند. در ماجرای قیام امام حسین(ع) عبید الله معلون با دوازده نفر کوفه را فتح کرد. مسئلۀ اصلی مردم کوفه است. آنها چطور سی هزار نفر را مجاب کردند به کربلا بروند؟! بیماری‌ در خودِ جامعه است. یک برداشت نادرست در موضوع جانشینی پیامبر اکرم(ص) بعضی‌ها می‌گویند چون یک‌عده‌ فقط نبوت را قبول داشتند و معتقد به امامت نبودند، جلوی امیرالمؤمنین(ع) ایستادند. ولی این برداشت اعتقادی به دو دلیل، خیلی سطحی و غلط است. دلیل اول؛ کسی که پیامبر را درک کرده و بارها از ایشان شنیده که علیّ(ع) جانشین من است، چرا نباید به امامت امیرالمؤمنین(ع) معتقد باشد؟! نمی‌شود کسی یک‌مرتبه مخالف شود. دلیل دوم؛ مسئلۀ امامت جدای از مسئلۀ نبوت نیست. مخالفت با مولا بودن امیرالمؤمنین(ع) یعنی مخالف بودن با مولا بودن پیغمبر(ص). لذا بحث سر امامت نیست، بحث سر نبوت هم است. اگر کسانی امامت امیرالمؤمنین(ع) را قبول نداشتند معنایش این است که نبوت و امامت پیغمبر(ص) را هم قبول نداشتند. مگر یک‌روزه اعتقاد یک جامعه تغییر می‌کند؟! نمی‌شود کسی به مدیریت پیامبر معتقد باشد، اما به مدیریت جانشینش معتقد نباشد. چون همه می‌‌دانستند هیچ تفاوتی بین سیره و سلوک و ویژگی‌های امیرالمؤمنین(ع) با رسول‌خدا(ص) نیست. آنها با نحوۀ ادارۀ جامعه توسط پیغمبر(ص) مشکل داشتند. سال‌های‌ آخر عمر شریف پیغمبر(ص) علامت‌هایش در جامعه دیده می‌شد. بعضی‌ها به شیوۀ ادارۀ جامعه توسط رسول‌خدا(ص) ایراد می‌گرفتند. عدم همراهی مردم با شیوۀ مدیریتی پیامبر(ص) دو ویژگی‌ خیلی مهم در شیوۀ مدیریت رسول‌خدا(ص) بود. این دو شیوۀ مهم بُعد سیاسی امر امامت را به ما نشان می‌دهد که وقتی حکومت به دست امیرالمؤمنین(ع) افتاد، علت غربت آن حضرت شد. این دو ویژگی موجب شد مردم خسته شوند. این بحث شیعه و سنی هم ندارد، یک بحث اجتماعی است. الآن ما -شیعه و سنی- طاقت این دو ویژگی را نداریم. 📢 صوت: @panahian_mp3 🚩 حسینیۀ ام‌ابیها(س) - ۱۴۰۳.۰۴.۲۲ @Panahian_text

📌رویکرد تاریخی قرآن برای تعلیم و تربیت دینی/ج ۷ - قسمت دوم 💠 ویژگی‌های جامعه مورد نظر پیامبر(ص) 💠 ویژگی اول: ایجاد جامعۀ همدل و ایثارگر 💠 ویژگی دوم: مسئولیت تک‌تک افراد در ادارۀ جامعه 💠 امتناع مردم از تداوم جامعۀ نبوی استاد #علیرضا_پناهیان در حسینیۀ ام‌ابیها(س) ویژگی‌های جامعه مورد نظر پیامبر(ص) ویژگی اول: ایجاد جامعۀ همدل و ایثارگر رسول‌خدا(ص) جامعه‌ای می‌خواستند که افراد با همدیگر در اوج برادری، ایثار و زندگی همدلانه باشند. آن حد از همدلی که رسول‌خدا(ص) ایجاد کرده بود، برای ما قابل تحمل نیست، به اعتقادات هم ربطی ندارد. مهمترین کارکرد شخصیت فوق‌العاده باعظمت پیامبر(ص) این بود که توانست یک جامعۀ همگرا، همدل، صمیمی و فوق‌العاده ایثارگر ایجاد کند، به‌طوری که وقتی پیامبر(ص) از دنیا رحلت فرمودند آن جامعه از هم پاشید. دور هم نگه داشتن آن افراد به آن شکل بسیار سخت بود. خاصیت مهم و کارکرد برجستۀ خُلق عظیم پیامبر(ص) این بود که توانست جامعه‌ای درست کند که مردم در اثر عشق‌شان به پیغمبر(ص) با هم عاشقانه زندگی کنند. پیامبر اکرم این جامعه را ایجاد کرد که اسلام را نشان بدهد. بعد از رسول‌خدا(ص) بیت‌المال نامساوی تقسیم شد. تقسیم مساوی بیت‌المال فرع زندگی همدلانۀ ایثارگرانه است. آن جامعه کم‌کم از بحران‌های جنگ‌ بیرون آمد. وقتی امنیت پدید آمد، احساس ضرورت کمتری به زندگی همدلانه کردند؛ آن‌وقت هرکدام امتیازات اجتماعی خاص خودشان را ‌خواستند. وقتی مردم از آن جامعه بیرون آمدند دیگر تحمل نکردند بیت‌المال مساوی تقسیم شود. کسی که امتیازی داشت حاضر نبود خود را با کسی که قبلاً برده بوده، مساوی ببیند. ویژگی دوم: مسئولیت تک‌تک افراد در ادارۀ جامعه ویژگی دوم این بود که رسول‌خدا(ص) بسیاری از قوانین نظم‌دهندۀ اجتماعی و عوامل کنترل‌کنندۀ جامعه را حذف کرد و آن به عهدۀ تک‌تک مردم گذاشت. «خودتان نگذارید کسی تخلف بکند»؛ این طرح اسلام است. همۀ مردم مسئول هستند به جای پلیس، به جای قاضی، به جای مدیران و ... نظارت کنند. خودتان باید با سیستم امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر خودکنترلی در جامعه ایجاد کنید. اگر این مسئولیت توسط بخشی از مردم، رها شود حکومت ساقط می‌شود. مثلاً وقتی پیغمبر(ص) می‌خواست وصیتنامه بنویسد، یک نفر مانع شد و بقیه به آن یک نفر اعتراض نکردند. وقتی امیرالمؤمنین(ع) مشغول کفن و دفن پیامبر(ص) بود، دیگران حکومت را بردند، چون مردم کاری نکردند. امتناع مردم از تداوم جامعۀ نبوی امتی که رسول‌خدا(ص) ایجاد کرد دو ویژگی داشت، یک؛ همه با هم برادر بودند، دو؛ مسئولیت‌ کنترل جامعه به عهدۀ همه بود. البته هر دو ویژگی سخت بود. وقتی نوبت امیرالمؤمنین(ع) رسید، گفتند نمی‌خواهیم آن وضعیت را ادامه بدهیم. آنها از دین خسته نشده بودند، در وضو، نماز، زکات، روابط زن و مرد و ....؛ خیلی نسبت به احکام اسلام سخت‌گیر‌تر هم شدند؛ ولی می‌گفتند از دین استفاده می‌کنیم، دین برای ما سرباز شهادت‌طلب درست کند، با آن سربازها کشورگشایی می‌کنیم. آنها از ولایت علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) کوتاه آمدند؛ چون می‌گفتند اگر ولایت او را داشته باشیم باید عضوی از یک جامعۀ همدلانۀ و مسئول باشیم ولی چنین زندگی‌ای سخت است. 📢 صوت: @panahian_mp3 🚩 حسینیۀ ام‌ابیها(س) - ۱۴۰۳.۰۴.۲۲ @Panahian_text

📌رویکرد تاریخی قرآن برای تعلیم و تربیت دینی/ج ۸ - قسمت اول 💠 قرآن، کتاب جامعه‌سازی 💠 اصلاح جامعه، شرط خوب شدن مردم جامعه 💠 روش کار پیامبر برای خوب شدن همۀ مردم جامعه 💠 زندگی ایثارگرانه، اولین دستور دین استاد #علیرضا_پناهیان در حسینیۀ ام‌ابیها(س) قرآن، کتاب جامعه‌سازی متأسفانه نگاه ما به اسلام، عقیدتی است. در نگاه عقیدتی، نوعی فشار وجود دارد که اگر اعتقاد، ایمان و معرفتت به امام بالا باشد از همۀ مشکلات عبور می‌کنی، درحالی‌که نمی‌شود از همه انتظار داشت مثل آقای بهجت معتقد باشند. اگر راه درست کردن آدم‌ها سیر و سلوک انفرادی و اعتقادات فردی باشد، چرا قرآن شبیه کتاب‌های اخلاقی وزین مثل معراج السعاده و جامعه السعادات و ... نیست؟ قرآن بیشتر از اینکه دنبال خودسازی باشد دنبال جامعه‌سازی است. متأسفانه خوب‌های جامعه، کارکرد اجتماعی خودشان را بلد نیستند و به‌جای نگاه اجتماعی، نگاه فردی به دین دارند. حفظ انقلاب اسلامی با اسلام فردی سوءتفاهم درست می‌کند. اصلاح جامعه، شرط خوب شدن مردم جامعه راه خوب شدن جامعه این است که عده‌ای که قدرت و استعداد خوب شدن دارند، بدون خوب شدن جامعه خوب بشوند، سپس آنها جامعۀ خوب را بسازند. آنها قربانی می‌دهند تا جامعۀ خوب شکل بگیرد. مثال ساده‌اش این است که همۀ عزادارها هیئت راه نمی‌اندازند بلکه یک درصد آنها هیئت راه می‌اندازند، بعد بقیه در هیئت شرکت می‌کنند. این تصور که باید همۀ آحاد مردم خوب بشوند تا جامعه اصلاح شود غلط است، چون همۀ مردم استعداد ندارند بدون اصلاح جامعه خوب بشوند. تا وقتی جامعه به یک حد قابل قبول خوب نرسد، نمی‌شود انتظار داشت همۀ افراد دیندار باشند. خدا هم چنین چیزی را نمی‌خواهد. روش کار پیامبر برای خوب شدن همۀ مردم جامعه کار پیغمبر چیست: «يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَة» (جمعه،۲). اولین کار پیغمبر تلاوت آیات قرآن است، یعنی پیامبر آیات را پشت‌سرهم و بدون اینکه شرح بدهد می‌خواند. کسی که قدرت فهم و درکش زیاد است مطلب را می‌گیرد، یعنی در مرحلۀ اول، افراد مستعد جذب می‌شوند. در مرحلۀ دوم پیغمبر با کمک افراد جذب‌شده، بقیه را تزکیه می‌کند. پیغمبر با گرفتن و توزیع عادلانۀ زکات -یعنی عدالت اقتصادی- جامعه را تزکیه می‌کند؛ «خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكِّيهِمْ بِها» (توبه،۱۰۳) توزیع عادلانۀ ثروت در جامعه رفاه نسبی و آرامش پدید می‌آورد. وقتی به‌خاطر برقراری قسط و عدالت، پولدارها نتوانند مردم را به بردگی بکشند، جامعه اصلاح و پاک می‌شود. «یُزَکّیهِم» اشاره‌ای به حکومت دارد. مرحلۀ سوم، آموزش قرآن و حکمت به همۀ مردم است تا درست زندگی کنند. زندگی ایثارگرانه، اولین دستور دین اولین عملیات پیامبر(ص) بعد از هجرت وادار ساختن بقیه مسلمانان به هجرت بود؛ یعنی اولین دستور دین «زندگی ایثارگرانه» است. امروز در کدام یک از کتاب‌های تعلیم و تربیت این مطلب آمده است؟! عزاداری و روضۀ امام حسین(ع) تاریخ هزارساله دارد. چند نسل روی ما کار شده تا به اربعین برویم؛ اما پیامبر(ص) روز اول زندگی ایثارگرانه و اربعینی درست‌ کرد. زندگی ایثارگرانه قلۀ بلندی است که هنوز به آنجا نرسیدیم. 📢 صوت: @Panahian_mp3 🚩 حسینیۀ ام‌ابیها(س) - ۱۴۰۳.۰۴.۲۳ @Panahian_text

📌رویکرد تاریخی قرآن برای تعلیم و تربیت دینی/ج ۸ - قسمت دوم 💠 جدا نبودن عبادت از سیاست و مصالح اجتماعی در اسلام 💠 قدرت و تأثیر جامعه بر فرد، علت اهتمام اسلام به شأن اجتماع 💠 ایجاد محیط سالم، شرط ساختن و تربیت انسان استاد #علیرضا_پناهیان در حسینیۀ ام‌ابیها(س) جدا نبودن عبادت از سیاست و مصالح اجتماعی در اسلام امام خمینی(ره) می‌فرمودند: «این قرآن را وقتی که به عین تدبیر مشاهده بکنید،‌‎ ‌‏می‌بینید که مسئله، مسئلۀ این نیست که دعوت برای این بوده است که مردم توی خانه‏ بنشینند و ذکر بگویند و با خدا خلوت کنند. او بوده است، لکن انحصار نبوده است.‌‎ ‌‏مسئله، مسئلۀ دعوت به اجتماع، دعوت به سیاست، دعوت به مملکت‌داری، و درعین‌‎حال که همۀ اینها عبادات است، عبادات جدای از سیاست و مصالح اجتماعی نبوده‏ است. در اسلام تمام کارهایی که دعوت به آن شده است جنبه عبادی دارد. حتی در‌‎ ‌‏کارخانه‌ها کار کردن، در کشاورزی کشاورزی کردن و در مدارس تعلیم و تربیت کردن،‌‎ ‌‏همۀشان مصالح اسلامی است و جنبۀ عبادی دارد.» (صحیفۀ امام، ج۱۸، ص۴۲۲؛ ۲۳ اردیبهشت ۱۳۶۳). قدرت و تأثیر جامعه بر فرد، علت اهتمام اسلام به شأن اجتماع علامۀ طباطبایی(ره) معتقد است: «و همين معنا ملاك اهتمام اسلام به شأن اجتماع است، اهتمامى كه تا كنون نديده و ابداً نيز نخواهيم ديد كه نظيرش در يكى از اديان و در يكى از سنن ملت‏هاى متمدن يافت شود. علت اين شدت اهتمام هم روشن است، براى اينكه وقتى تربيت و رشد اخلاق و غرائز در يك فرد انسان كه ريشه و مبدأ تشكيل اجتماع است مؤثر واقع مى‏شود كه جو جامعه با آن تربيت معارضه نكند و گرنه از آنجايى كه گفتيم قدرت نيروى جامعه، فرد را در خود مستهلك مى‏كند، اگر اخلاق و غرائز جامعه با اين تربيت ضديت كند يا تربيت ما اصلاً مؤثر واقع نمى‏شود و يا آن قدر ناچيز است كه قابل قياس و اندازه‌گيرى نيست. به همين جهت است كه اسلام مهم‏ترين احكام و شرايع خود از قبيل حج و جهاد و نماز و انفاق را و خلاصه تقواى دينى را براساس اجتماع قرار داد و علاوه بر اينكه قواى حكومت اسلامى را حافظ و مراقب تمامى شعائر دينى و حدود آن كرده و علاوه بر اينكه فريضه دعوت به خير و امر به معروف و نهى از تمامى منكرات را بر عموم واجب نموده، براى حفظ وحدت اجتماعى هدف مشتركى براى جامعه اعلام نموده، و معلوم است كه كل جامعه هيچ‌وقت بى‌نياز از هدف مشترك نيست‏.» (المیزان، ج۴، ص۱۵۴). ایجاد محیط سالم، شرط ساختن و تربیت انسان مقام معظم رهبری می‌فرمایند: «آیا انبیاء مثل زاهدان و عارفان عالَم نشستند در خانقاهِ خودشان تا مردم بیایند، حال معنوی آنها را ببینند و با آنها هم‌عقیده شوند و همراه و همگام بشوند؟ آیا انبیا مثل فلاسفۀ عالَم مدرسه باز کردند، تابلو زدند، دعوت هم کردند؛ هرکه می‌خواهد از ما یاد بگیرد، بیاید اینجا پیش ما حرف یاد بگیرد، این‌جوری بودند؟ یا نه، انبیا معتقد به تربیت فردی نیستند، انبیا معتقد به دانه‌‌دانه انسان‌سازی نیستند، انبیا معتقد به کارهای اتو کشیده و نظیف نیستند؛ که خیال کنی مثل سقراط و افلاطون، می‌نشست ابراهیم خلیل الرحمان یا موسی یا عیسی یا پیغمبر ما در مدرسه، مردم می‌رفتند از او استفاده می‌کردند، این‌جوری نیستند؛ و البته اولیا مثل انبیا؛ که امام صادق(ع) ما هم، آن‌جوری است. خطاست اگر کسی خیال کند که امام صادق(ع) می‌نشست روی منبر، چهارهزار شاگرد پای منبرش می‌نشستند؛ ... انبیا می‌گویند برای ساختن انسان باید محیط متناسب، محیط سالم، محیطی که بتواند او را در خود بپروراند، تربیت کرد و بس.» (طرح کلی اندیشۀ اسلامی در قرآن، ص۳۸۵). 📢 صوت: @Panahian_mp3 🚩 حسینیۀ ام‌ابیها(س) - ۱۴۰۳.۰۴.۲۳ @Panahian_text

📌رویکرد تاریخی قرآن برای تعلیم و تربیت دینی/ج ۹ - قسمت اول 💠 برخی اشکالات شروع آموزش دین از اعتقادات 💠 عوامل اجتماعی، علت اصلی مخالفت با پیامبر(ص) 💠 لزوم زندگی‌ جمعی مومنانۀ و ایثارگرانه برای منتظران ظهور استاد #علیرضا_پناهیان در حسینیۀ ام‌ابیها(س) برخی اشکالات شروع آموزش دین از اعتقادات یکی از آثار نامطلوب رویکرد اعتقادی در تعلیم و تربیت دینی این است که وقتی آموزش دین از اعتقادات شروع شود، احساس تحمیل‌گری و چه‌بسا تنفر در انسان ایجاد شود؛ چون از یک امر فی‌نفسه معقول شروع کرده‌ایم و نه از نیاز انسان. مستدل و معقول بودن یک حرف که مخاطب راه فرار از آن را نداشته باشد، دلیل نمی‌شود که آن حرف او را جذب کند، رشد بدهد و وادار به اقدام کند؛ اما روش قرآن که روش تربیت اجتماعی‌ است، مخاطب را -به‌ویژه جوان و نوجوان- بهتر به دین جذب‌ می‌کند. عوامل اجتماعی، علت اصلی مخالفت با پیامبر(ص) تربیت اعتقادی در توجیه تاریخ اسلام هم با مشکل روبرو است؛ مثلاً اگر بگوییم دشمنان به این علت شمشیر کشیدند که پیامبر(ص) آنها را به توحید دعوت کرد و فرمود خدا یکی است، آنها گفتند: نه! خدا ده‌تا است! بعد آنها شمشیر کشیدند؛ این تعبیر، صحیح نیست. مقام معظم رهبری در کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی نظرشان این است که نه مشرکین چندان به بت‌هایشان معتقد بودند که به‌خاطر اعتقاد به بت‌ها جلو پیغمبر بایستند، نه دعوای پیغمبر با آنها به‌خاطر اعتقادات بود. ‌‌جنگ آنها بر سر قدرت بود، مشرکین نمی‌‌خواستند موقعیت اجتماعی‌شان را از دست بدهند. وقتی به رویکرد قرآن در تعلیم و تربیت انسان نگاه کنید، می‌بیند خدا انتظارات خیلی سطح بالایی دارد که مردم مکه آن انتظارات را نمی‌پذیرفتند، این نتیجه‌گیری تاریخی‌‌ است که با مضامین عالی آیات قرآن هماهنگ است. چرا مردم از رسول‌خدا(ص) روی‌گردان شدند؟ چون پیغمبر(ص) زندگی اجتماعی امت‌واری را بنیان‌گذاری کردند که آنها نتوانستند آن را تحمل کنند. مثلاً ما در محرم، اربعین، سیل، زلزله، جنگ و ... تحمل زندگی دورهمی ایثارگرانه را داریم، اما در زندگی عادی تحمل آن را نداریم. بنابراین روی‌گردانی از پیامبر(ص) دلیل اجتماعی داشت، وقتی دلیل اجتماعی وجود داشته باشد، افراد اعتقادات را هم توجیه می‌کنند. اما کسی که نمی‌خواهد زندگی ایثارگرانه داشته باشد، آیات الهی را تکذیب می‌کند. با این توضیح جواب این سؤال‌ها هم داده می‌شود که چرا پیامبر(ص) از اول با سختی مواجه شد؟ چرا مردم ایمان نیاوردند؟ آیا مردم بحث اعتقادی داشتند؟ یعنی آیا مردم اصول عقاید را بلد نبودند؟ آیا اگر بحث وحی و نبوت را خوانده بودند درست می‌‌شدند؟ آیا اگر کتاب اثبات توحید در مکه پخش می‌‌شد همه مؤمن می‌‌شدند؟! وقتی دین را فقط در قالب علم کلام آموزش می‌دهیم، جوان می‌‌گوید: «آیا آن زمان دعوا سر همین‌ها بود؟ چه درگیری‌‌های نامعقولی!» لزوم زندگی‌ جمعی مومنانۀ و ایثارگرانه برای منتظران ظهور رسول‌خدا(ص) موفق شد نمونۀ عالی حیات اجتماعی را در مدینه به منصۀ ظهور بگذارد تا در تاریخ بماند و یک ملت بتواند این سطح از زندگی را پیاده کند و مقدمه‌ساز ظهور ‌‌‌شود. کسانی که منتظر ظهور امام زمان(عج) و منتقم خونِ امام حسین(ع) هستند باید بدانند ماجرا چیست و نسبت به آن پذیرش و تمنا داشته ‌باشند. کسی که تصور می‌کند «یک آقایی می‌آید و همه مشکلات جهان را حل می‌کند» اصلاً متوجه فلسفه ظهور نشده است. اگر کسی درک کند که امام زمان(عج) می‌خواهد چه کار بکند، زندگی‌ جمعی مومنانۀ و ایثارگرانه را اجرا می‌کند. 📢 صوت: @Panahian_mp3 🚩 حسینیۀ ام‌ابیها(س) - ۱۴۰۳.۰۴.۲۴ @Panahian_text

📌رویکرد تاریخی قرآن برای تعلیم و تربیت دینی/ج ۹ - قسمت دوم 💠 قصۀ جذاب بعثت پیامبر(ص) 💠 برخی ویژگی‌های فوق‌العادۀ مردم مکه در جاهلیت 💠 احساس بی‌نیازی مردم مکه به دعوت پیامبر(ص) استاد #علیرضا_پناهیان در حسینیۀ ام‌ابیها(س) قصۀ جذاب بعثت پیامبر(ص) ایمان نیاوردن به رسول‌خدا(ص) دلایل اجتماعی داشت، نه اعتقادی. اینطور نیست که اگر حرفی براهین عقلی کامل داشته باشد، پذیرفته ‌شود. مثلاً ثروتمندان و فراعنۀ حاکم بر مکه، پیامبر(ص) را به‌خاطر قدرت انکار کردند. بعثت پیامبر(ص) یک قصه جذاب است؛ چون جنگ و درگیری دارد. ما چه بلایی سر این دین می‌آوریم که قصه‌اش برای جوان‌هایمان جذاب نیست؟ پیامبر(ص) چهل سال به‌عنوان اخلاقی‌ترین جوان در مکه زندگی کردند. ولی چی شد وقتی ایشان گفت: من پیغمبر هستم، ‌‌خواستند او را بکشند؟! علت مخالفت با پیامبر(ص) عصبیت قومی نبود، اتفاقاً براساس عصبیت قومی باید قریش به پیامبر(ص) کمک می‌کرد؛ چون رسول‌خدا(ص) به آنها فرمود اگر به من ایمان بیاورید سَرور و سلطان عالم می‌شوید. این حرف هم درست نیست که بگوییم آنها کسانی بودند که دخترانشان را زنده به گور می‌کردند و خیلی بد بودند پس حرف حق را قبول نمی‌کردند؛ چون در مکه کسی این کار را نمی‌کرد، اهل مکه برای زن احترام قائل بودند و زنده‌به‌گور کردن دختر، کار اعراب بادیه‌نشین بود؛ آن هم تعدادش فراوان نبود. برخی ویژگی‌های فوق‌العادۀ مردم مکه در جاهلیت مردم مکه خیلی باکلاس بودند. مثلاً مردمان قریش در کنار خانۀ کعبه سفره‌ می‌‌انداختند، با هم در سفره‌ انداختن مسابقه می‌‌گذاشتند و برخورد کریمانه، فرهنگ رایج بود. همچنین در سه سالی که مسلمانان در شعب ابی‌طالب محاصره بودند، در ایام حج رسول‌خدا(ص) مانند دیگران آزاد بودند، ایشان راحت تبلیغ می‌‌کرد و کسی هم کاری نداشت. معجزۀ نابودی سپاه ابرهه، ایمان قریش را به خانۀ کعبه و صاحب آن محکم کرده بود. ایمان دیگران هم به قریش خیلی بالا رفته بود به حدی که وقتی رسول‌خدا(ص) مردم طایف را به اسلام دعوت کرد، یک نفر هم مسلمان نشد. آنها پیش خود می‌گفتند حتماً ایرادی وجود دارد که قریش به پیامبر(ص) ایمان نیاورده است، پس ما هم ایمان نمی‌آوریم. امام صادق(ع) می‌‌فرماید آن‌قدر مردم دوران جاهلیت مقید بودند که یک روز هم طواف خانۀ خدا قطع نشد. آنها پیغمبرشناس بودند لذا مقام حضرت ابراهیم(ص) را نگه داشته بودند. اگر پیغمبر(ص) در جای بی‌کلاسی مبعوث می‌شد، سطح نبوتش پایین می‌آمد. مستشرقین برای اینکه ارزش پیغمبر(ص) را کم کنند، جاهلیت را خراب‌تر از چیزی که بود، نشان دادند. تاریخ اسلام‌ را براساس حرف‌های مستشرقین ننویسیم. احساس بی‌نیازی مردم مکه به دعوت پیامبر(ص) مردم مکه به‌خاطر ویژگی‌های مثبتشان به چیز فوق‌العاده بالاتری که پیغمبر(ص) به آن دعوت می‌‌کرد، احساس نیاز نمی‌کردند. سطح معرفتی، اخلاقی، دینی، انسانی و اجتماعیِ مکه فوق‌العاده بالا بود، به‌خاطر آن‎همه بخشش، آن‎همه سفره‌داری، آن‌همه فقیرنوازی، آن‌همه مهربانی با مهمانان، آن‌همه عبادت، و .....؛ وقتی سطح جامعه بالا باشد، به حرف کسی که پیام بالاتر بدهد گوش نمی‌دهد. اگر سطح پیام دین را در حد برخی فضائل پایین بیاوریم، با فیلم‌های کره‌ای و آمریکایی و ... که فضیلت‌های برجسته‌ای مثل حق و عدالت را نشان می‌دهند، چه فرقی خواهد داشت؟ دین برای پیام‌های حداقلی نیامده است. 📢 صوت: @Panahian_mp3 🚩 حسینیۀ ام‌ابیها(س) - ۱۴۰۳.۰۴.۲۴ @Panahian_text

📌رویکرد تاریخی قرآن برای تعلیم و تربیت دینی/ج ۱۰ - قسمت اول 💠 خطرناک بودن بی‌توجهی به ابعاد اجتماعی دین 💠 مهمترین قسم قرآن 💠 ترک زندگی اجتماعی، نتیجۀ تأکید زیاد بر اعتقادات استاد #علیرضا_پناهیان در حسینیۀ ام‌ابیها(س) خطرناک بودن بی‌توجهی به ابعاد اجتماعی دین چه اشکالی دارد یک دیندار به خودسازی بپردازند و دنبال جامعه‌سازی نباشد و به ابعاد اجتماعی دین توجه نکند؟! این نگاه نه‌تنها غلط بلکه خطرناک است. کسانی‌که دینداری -اخلاق و معنویت و ...- را فردی می‌دانند، کم‌کم در جامعه به قدرت و تأثیرگذاری بالایی می‌رسند که در لحظات حساس ممکن است ضربات جبران‌ناپذیری به دین و جامعه وارد کنند. تجربۀ تاریخی نشان می‌دهد رواج دینداری فردی، حداکثرِ دشمنی را ایجاد می‌کند. مهم‌ترین مظلومیت‌های ائمۀ هدی(ع) به‌خاطر این مسأله بود. کسانی که با دین فردی تعلیم و تربیت می‌شوند خطرناکند، چون بعداً می‌توانند در مقابل دستورات اجتماعی و سیاسی امام زمان(عج) هم مقاومت کنند. آنها وقتی می‌بینند حضرت چند نفر را کشته است، می‌گویند ایشان پسر پیغمبر نیست؛ چون تند برخورد می‌کند. در دین فردی، کشتن ظالمین هم بی‌رحمی است. کسی که نگاه کلان اجتماعی ندارد، ممکن است روزی امام زمان(عج) را هم نفی ‌کند. مهمترین قسم قرآن بیشتر آیات قرآن، اجتماعی‌ هستند و قرآن بیشتر از اینکه کتاب اخلاق، عقاید و احکام فردی باشد، یک کتاب اجتماعی است. مباحث اجتماعی به گفتگوی بیشتری نیاز دارد و به بصیرت افراد خیلی وابسته است، مباحث اجتماعی سَیّال است و داوری در آن بسیار سخت است. اصلاً مباحث اجتماعی «امام» می‌خواهد؛ چون ادارۀ جامعه، تحلیل وضعیت جامعه و تکلیفِ اجتماعی، پیچیدگی‌های زیادی دارد. مهمترین قسم قرآن دربارۀ اختلافات اجتماعی است. خداوند به خودش قسم می‌خورد کسانی که در اختلافاتشان، از قضاوت پیامبر(ص) در دلشان احساس ناراحتى كنند، ایمان ندارند: «فَلا وَ رَبِّكَ لا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيما شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَيْتَ وَ يُسَلِّمُوا تَسْلِيماً» (نساء،۶۵) سخت‌ترین قسمت‌ پذیرش دین، مسائل اجتماعی است، خصوصاً اگر آدم‌ها دچار بیماری دینداری فردی باشند. عده‌ای از چنین مسلمینی شمشیر کشیدند و می‌خواستند امیرالمؤمنین(ع) را بکشند؛ چون فقط قرآن می‌خواندند؛ آن هم بدون تفسیر، به همین خاطر آگاهی اجتماعی کافی نداشتند. وقتی معاویه قرآن را بر نیزه کرد، آنها به روی امیرالمؤمنین(ع) شمشیر کشیدند و گفتند نباید به قرآن بی‌احترامی کنید. ترک زندگی اجتماعی، نتیجۀ تأکید زیاد بر اعتقادات داعشی‌ها تربیت اعتقادی فردی داشتند، نه تربیت اجتماعیِ دین. اگر داعشی‌ها تحلیل سیاسی داشتند می‌فهمیدند دارند اشتباه می‌کنند. باید به دین و قرآن، نگاه اجتماعی و تاریخی پیدا کنیم. قرآن با تاریخ اقوام و جوامع کار دارد. مرحوم شاه‌آبادی استاد عرفان حضرت امام(ره) می‌فرماید مشکل اول شیعه، غرور به‌خاطر حقانیت اعتقاداتش است. اثر این غرور، ترک امر به معروف و نهی از منکر و ترک زندگی اجتماعی مؤمنانۀ و مواساتی است. دین نیامده فقط عقیدۀ انسان را نسبت به خدا، نبوت و امامت درست کند؛ پس مسئولیت اجتماعی‌ انسان چه می‌شود؟! 📢 صوت: @Panahian_mp3 🚩 حسینیۀ ام‌ابیها(س) - ۱۴۰۳.۰۴.۲۵ @Panahian_text

📌رویکرد تاریخی قرآن برای تعلیم و تربیت دینی/ج ۱۰ - قسمت دوم 💠 نبوت یعنی تنظیم‌گری اجتماعی 💠 نقش محبت به امام در نظم جامعه و احساس مسئولیت اجتماعی 💠 چه کسانی به درد امام می‌خورند استاد #علیرضا_پناهیان در حسینیۀ ام‌ابیها(س) نبوت یعنی تنظیم‌گری اجتماعی علامه طباطبایی می‌فرماید براساس قرآن کریم اولین باری که بشر به‌تفصیل متوجه منافع و مصالح اجتماعی شد و در صدد حفظ آنها برآمد -یعنی اولین باری که انسان اجتماعی شد- زمانی بود که برای اولین بار پیغمبری در میان بشر مبعوث شد. نبوت یعنی تنظیم‌گری اجتماعی. آیۀ «كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ وَ أَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ» (بقره،۲۱۳) خبر می‌دهد انسان‌ها در قدیمی‌ترین عهدشان، امت واحده و بی‌اختلاف بودند، سپس به‌خاطر غریزۀ استخدام -من خیاطی بلدم، شما نجاری، دیگری قصابی بلد است و ...، ما به‌خاطر تفاوت‌هایی که داریم همدیگر را استخدام می‌کنیم و به یگدیگر مزد می‌دهیم، تعبیر دیگرش نظام تسخیری است- اختلاف در بین افراد پیدا شد. اختلاف به مشاجره و نزاع انجامید، لذا خداوند انبیا را برانگیخت تا به وسیلۀ آنها اختلاف‌ها را برطرف کند. نگاه علامه به نبوت در مرحله اول، ایجاد نظم اجتماعی است. مهمترین قسم قرآن نیز دربارۀ پذیرش قضاوت پیامبر(ص) در اختلافات اجتماعی است که نشانۀ ایمان است. نقش محبت به امام در نظم جامعه و احساس مسئولیت اجتماعی کسانی که به امامت نگاه اجتماعی ندارند و اعتقاد به امامت را کافی می‌دانند، اصلا نفهمیدند امامت یعنی چه؟ و امام چه کار می‌کند؟ جامعه باید نظم داشته باشد. چگونه باید نظم در جامعه ایجاد شود؟ جوامع معمولاً بوسیله قانون یا فریب دادن و تبلیغات غیرانسانی، یا با زور مستقیم مثل دیکتاتوری یا بوسیله زور غیرمستقیم مثل دموکراسی که دیکتاتوری پنهان است، به دنبال نظم اجتماعی هستند؛ اما نظمی که اسلام می‌خواهد پیاده کند، با خودکنترلی جامعه است. اسم این سیستم اجتماعی امر به معروف و نهی از منکر است. خودمان چطور همدیگر را کنترل کنیم؟! اینجا وجود کسی به نام «امام» لازم می‌شود. جامعۀ «امت-امام» که افراد احساس مسئولیت دارند با عشق مولا شکل می‌گیرد، مثل اربعین که همه به عشق امام حسین(ع)، ایثارگرانه با هم زندگی می‌کنند. محبت امام تنظیم‌گر اجتماع و انگیزه‌بخش مسئولیت اجتماعی است. با وجود عشق امام، نیازی به فریب یا تطمیع مردم نیست. این مدل تمدن و جامعۀ اسلامی است. امام با دیکتاتوری و بروکراسی غیرانسانی تنظیم‌گری اجتماعی نمی‌کند که به محض اینکه کسی کار خلافی کرد، تنبیه شود یا اگر کار خوبی کرد تشویق شود. امامان ما این روش‌ها را به کار نمی‌بردند، به همین دلیل گفتند علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) مدیریت ندارد، در مورد پیغمبر هم می‌گفتند ایشان اُذن است، یعنی هرکس هرچیز بگوید، ایشان گوش می‌دهد. چه کسانی به درد امام می‌خورند امام دستور نمی‌دهد بلکه اشاره می‌کند. دینداری فردی که بویی از بصیرت اجتماعی ندارد، می‌گوید صبر کنیم تا امام زمان(عج) بیاید و با دستورش تکلیفمان را روشن کند و ما اطاعت کنیم. در حالی که امام حسین(ع) شب عاشورا نگفت بمانید بلکه فرمود بروید، اما اصحاب با توجه به بصیرتی که داشتند، فهمیدند که باید بمانند. امام زمان(عج) چنین جامعه‌ای می‌خواهد. کدام مردم به درد امام نمی‌خورند؟ منفعل‌ها، کدام مردم به درد امام می‌خورند؟ فعال‌ها. آیۀ ۷۶ سورۀ نحل این دو گروه را معرفی می‌کند: «وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً رَجُلَيْنِ أَحَدُهُما أَبْكَمُ لا يَقْدِرُ عَلى‏ شَيْ‏ءٍ وَ هُوَ كَلٌّ عَلى‏ مَوْلاهُ أَيْنَما يُوَجِّهْهُ لا يَأْتِ بِخَيْرٍ هَلْ يَسْتَوي هُوَ وَ مَنْ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ هُوَ عَلى‏ صِراطٍ مُسْتَقيم‏» خدا مثالى مى‏زند، دو نفر که يكي‌شان لال است كه به هيچ‌چيز توانايى ندارد و سربار مولاى خويش است كه هرجا او را بفرستد، سودى نياورد. آیا او با كسى كه به عدالت فرمان دهد و به راه راست می‌رود، برابر است؟! 📢 صوت: @Panahian_mp3 🚩 حسینیۀ ام‌ابیها(س) - ۱۴۰۳.۰۴.۲۵ @Panahian_text

📌رویکرد تاریخی قرآن برای تعلیم و تربیت دینی/ج ۱۱ - قسمت اول 💠 امام؛ هماهنگ‌کنندۀ جامعه 💠 تصور غلط و رایج دربارۀ رابطۀ امام و جامعه 💠 درک زندگی اجتماعی، لازمۀ درک امامت و سیاست استاد #علیرضا_پناهیان در حسینیۀ ام‌ابیها(س) امام؛ هماهنگ‌کنندۀ جامعه براساس سخن امام باقر(ع) که فرمود: «وَ لَمْ يُنَادَ بِشَيْ‏ءٍ كَمَا نُودِيَ بِالْوَلَايَة» (اصول کافی، ج۲، ص۱۸)؛ هیچ امری در دین به اندازۀ امامت و ولایت مهم نیست، امامت می‌بایست با رویکرد اجتماعی آموزش داده ‌شود، اما با رویکرد اعتقادی آموزش داده می‌شود. بر این اساس تو باید معتقد باشی که امام از جانب خدا منصوب است، فضایل خاصی را از جانب خدا دریافت کرده، خودش هم شایستگی‌هایی دارد و واجب‌الاتباع است. در رویکرد اجتماعی آموزش امامت ابتدا باید در انسان احساس نیاز به امام ایجاد شود. این احساس از اینجا شروع می‌شود که ما یک جامعه انسانی می‌خواهیم و زندگی‌ انسان‌ها را کنار همدیگر تعریف می‌کنیم، بعد کم‌کم از طریق حیات اجتماعی به امر امامت می‌رسیم. طبق روایت «كُلُّكُمْ رَاعٍ وَ كُلُّكُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِه‏» (جامع الاخبار، ص۱۱۹)؛ همۀ مردم مسئول‌اند و این‌همه مسئول، یک عنصر هماهنگ‌کننده نیاز دارند که همان امام است. به عنوان مثال می‌توان گفت ساختار امامت شبیه رهبری ارکستر است؛ هرکس باید دستگاه و ساز خودش را آماده کند و مهارت خودش را داشته باشد. او اینها را هماهنگ می‌کند. بنابراین آهنگ را مردم باید بنوازند و امام آنها را هدایت می‌کند. تصور غلط و رایج دربارۀ رابطۀ امام و جامعه تصور خیلی‌ها این است که بدون اینکه لازم باشد مردم حرکت و تلاش داشته، احساس تکلیف کرده و تکلیفشان را تشخیص بدهند و بین نیروها تجمیع ایجاد کنند؛ امام زمان(عج) می‌آید و همه ‌چیز را درست می‌کند. کسی که هیچ تأثیری بر جامعه و دیگران ندارد و سربار مولای خودش است و هیچ کاری از او برنمی‌آید «لا يَقْدِرُ عَلى‏ شَيْ‏ءٍ وَ هُوَ كَلٌّ عَلى‏ مَوْلاه‏»؛ آیا این آدم شبیه کسی است که برای عدالت تلاش می‌کند؟ «یأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ هُوَ عَلى‏ صِراطٍ مُسْتَقيمٍ» (نحل،۷۶). خدا به دنبال آمر به عدل می‌گردد؛ ولی ما دنبال امیر عدل می‌گردیم که عدل را بدون دردسر برای همگان پیاده کند. درک زندگی اجتماعی، لازمۀ درک امامت و سیاست اگر این انتظار را داشته باشیم که امام بیاید و نجاتمان بدهد ولی ما هیچ احساس مسئولیتی نکنیم، اتفاق صدر اسلام که حق امیرالمؤمنین(ع) را غصب کردند، تکرار می‌شود. رسول‌خدا(ص) فرمود: «مَثلُ الْامامِ مَثَلُ الْکعْبَةِ اذ تُوْتی وَ لَا تَأْتِی» (کفایه الاثر، ص۱۹۹)، مثل امام مثل کعبه است، مردم باید سراغ کعبه بروند، کعبه سراغ مردم نمی‌رود. عاشورا روز رسوا شدن مردمی است که خودجوش بلند نشدند تا با بصیرت همدیگر را جمع کنند و به یاری حسین(ع) بروند. خدا خباثت آن مردم را ظاهر کرد و به دست همان مردم، امام حسین(ع) به شهادت رسید تا به ما نشان بدهد سقوط مردم به کجا خواهد رسید. بدون درک زندگی اجتماعی، نه‌تنها امامت بلکه سیاست را هم نمی‌شود فهمید. در یک نظرسنجی بسیاری از مردم معتقد بوده‌اند که دین از سیاست جداست. سیاست بدون دین به لیبرال دموکراسی منتهی می‌شود که در آن پدرخوانده‌های سیاسی در بسته‌بندی جدیدی به نام حزب، بر جامعه مسلط خواهند بود. چرا امام بسیار مهم است؟ چون زندگی اجتماعی مهم است. کسی که نفهمد زندگی اجتماعی چیست و چرا مهم است، هیچ‌وقت نمی‌فهمد امامت چیست و چرا مهم است. 📢 صوت: @Panahian_mp3 🚩 حسینیۀ ام‌ابیها(س) - ۱۴۰۳.۰۴.۲۶ @Panahian_text

📌رویکرد تاریخی قرآن برای تعلیم و تربیت دینی/ج ۱۱ - قسمت دوم 💠 آگاهی از چگونگی امامت، شرط پذیرش امام 💠 انجام مسئولیت اجتماعی؛ انتظار امام از مردم 💠 چگونگی ادارۀ کشور توسط مردم استاد #علیرضا_پناهیان در حسینیۀ ام‌ابیها(س) آگاهی از چگونگی امامت، شرط پذیرش امام وقتی ندانیم امام چگونه امامت می‌کند، اگر الآن هم امیرالمؤمنین(ع) بیاید بر ما امامت کند، خیلی از ما نمی‌توانیم آن را بپذیریم. مردمانی امامت را می‌پذیرند که نظم بین آنها، مبتنی بر ایثار و امر به معروف و نهی از منکر است، نه قانون؛ تشویق‌ها و تنبیه‌های آنها مبتنی بر محبت و تعاون جمعی است، نه قانون. خاصیت قانون این است که هرجا قانون باشد یک کنترل‌کننده، ضابط و مدیر قدرت پیدا می‌کند. خدا قدرت را بین مردم پخش می‌کند و می‌گوید خودتان همدیگر را کنترل کنید و مواظب خودتان باشید. انجام مسئولیت اجتماعی؛ انتظار امام از مردم جامعۀ «انسانی» امام می‌خواهد؛ مثل جامعۀ اربعینی. امام به درد جامعۀ گرگ‌ و گوسفندها نمی‌خورد. در چنان جامعه‌ای به امیرالمومنین(ع) می‌گویند تو مدیریت بلد نیستی. امام منتظر بود آنها به مسئولیت اجتماعی‌شان عمل کنند. برخی به امام می‌گفتند: نصیحت نکن! تنبیه کن! امیرالمؤمنین(ع) نمی‌خواست پا روی تقوا بگذارد و برای ادارۀ جامعه مثل سلاطین و دیکتاتورها از شمشیر استفاده کند. مقام معظم رهبری مدام می‌فرماید: باید مردم به صحنه بیایند، کاری کنید خود مردم کارها را اداره کنند؛ اما باز هم مسئولین کارها را اداره می‌کنند. بعضی می‌گویند نمی‌شود کار را به دست مردم داد. اما در اربعین که بیش از 20 میلیون نفر حاضر هستند کار، مردمی است، پس می‌شود. کانون ادارۀ جامعه توسط مردم «مسجد» است. مسجد محل آشنا شدن مؤمنین با همدیگر و شکل گرفتن انواع تعاونی‌ها و محل حل مسائل اجتماعی می‌تواند باشد. چگونگی ادارۀ کشور توسط مردم مقام معظم رهبری فرمودند: مردم‌سالاری فقط به شرکت کردن در انتخابات نیست، مردم باید در همۀ امور حتی در زمینه‌های اقتصادی اداره‌کننده باشند. ایشان همچنین فرمودند: بسیج مظهر مردم‌سالاری دینی است؛ یعنی یک عناصری بسیجی‌وار وسط میدان بیایند و کار را به دست بگیرند. ادارۀ کشور توسط مردم به حلقه‌های میانی احتیاج دارد. حلقه‌های میانی، مسائل و مشکلات هر منطقه را پیدا می‌کنند، استعدادهای مردم را شناسایی و سازماندهی می‌کنند، آن‌وقت با نیروی مردمی و کمک دولت مسائل را حل می‌کنند. این کار، کار خود مردم است که حلقه‌های میانی و عناصر برجسته از بین مردم باید آن را انجام دهند و نه دولت و رهبری و نهادهای دیگر. طرح «محله مردم‌سالار» که توسط برخی از پایگاه‌های بسیج اجرا شد، همین است. دولت بدون مردم، شکست‌خورده‌ است. باید مردم را زنده کنیم. برای تحقق این هدف باید قوانین کشور متحول شود. هرجا این طرح اجرا شود سیاست‌بازی از بین می‌رود و دیگر فرق نمی‌کند شهردار، فرماندار، قاضی و ... اصلاح‌طلب باشد یا اصولگرا. 📢 صوت: @Panahian_mp3 🚩 حسینیۀ ام‌ابیها(س) - ۱۴۰۳.۰۴.۲۶ @Panahian_text

📌سلسله درس‌های مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، ج ۱ - قسمت اول 💠 اعتقاد به رسول خدا(ص)؛ مسئله اصلی در دین 💠 حقیقت ایمان به رسول خدا(ص)، همان ایمان به خداست! 💠 ضرورت ارتباط با شخص پیامبر اکرم(ص) و تسلیم ایشان بودن استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران اعتقاد به رسول خدا(ص)؛ مسئله اصلی در دین درگیری اصلی در طول تاریخ اسلام در مورد اثبات وجود خدا و ضرورت دینداری و همچنین معاد نمی‌باشد. معمولاً کسی با دین مشکل نداشته و طبیعتاً دین همیشه بوده است. مسئله اصلی بر سر عظمت وجودی پیامبر خداست. عظمت و بزرگی رسول خدا مختصّ به زمان خودش و فقط برای مردم زمان پیامبر (ص) نیست، همۀ انبیاء منتظر او بودند و با روح او سخن می‌گفتند و با توجه به نصّ صریح قرآن، برای ایمان به آخرین پیامبر از مردم تعهد می‌گرفتند. ما باید با پیامبر(ص) ارتباط قلبی برقرار کنیم. در واقع همۀ محبتی که ما نسبت به فرزندان پیامبر(ص) و امامان خود داریم، به خاطر نور مقدس وجودی ایشان است. همۀ ما می‌دانیم اولیاء خدا همۀ شعاع نور مقدس پیامبر(ص) هستند. ما می‌توانیم محبّت و اعتقاد به پیامبر(ص) را به عنوان یک راز و یک مسئله مهم در دین مطرح کنیم. حقیقت ایمان به رسول خدا(ص)، همان ایمان به خداست! ملاک ایمان آوردن به خدا، ایمان آوردن به رسول خدا(ص) ست. لذا باید با شخص حضرت ختمی مرتبت ارتباط برقرار کرد. اطاعت از پیامبر اکرم(ص) در واقع شاخصی است برای اینکه بگوییم خدا را باور کرده‌ایم. در قرآن کریم آمده است که اگر پیامبر را اطاعتش کنی ولی هنگام اطاعت تهِ دلت ناراحتی‌ای باشد، خداوند قسم خورده که تو ایمان نداری(سوره نساء، آیه 65). حقیقت و باطن ایمان به رسول خدا، ایمان به خداست. چطور بفهمیم راست می‌گوییم و ایمان به خدا داریم؟ شاخصش ایمان به رسول خداست. ضرورت ارتباط با شخص پیامبر اکرم(ص) و تسلیم ایشان بودن چطور باید به این باور و ایمان قلبی برسیم؟ با دیدن معجزات پیامبر؟ دیدن نمی‌خواهد، شنیدن نامِ او و خواندن تاریخ او باید این اتفاق را در دلِ ما رقم بزند. روحِ پیامبر اکرم(ص) بزرگ است و عظمت دارد و خداوند فرزندان آن حضرت را سراغ ما فرستاده، برای ارتباط گرفتن با خود آن شخصیت با عظمت. آنها رسولان رسولِ خدا هستند. پس ارتباط برقرار کردن با شخصِ رسول خدا و باور کردن عظمت شخصیت او موضوعیت دارد. تفسیر مسلمان شدن بر اساس آیات قرآن، تسلیم امر رسول خدا(ص) شدن است. «فلاَ وَ رَبِّکَ لاَ یُؤْمِنُونَ حَتَّیَ یُحَکِّمُوکَ فِیمَا شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لاَ یَجِدُواْ فِی أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّمُواْ تَسْلِیمًا؛ به پروردگارت سوگند که آنها مؤمن نخواهند بود، مگر اینکه در اختلافات خود، تو را به داوری طلبند؛ و سپس از داوری تو، در دل خود احساس ناراحتی نکنند؛ و کاملاً تسلیم باشند(سوره نساء، آیه ۶۵)؛ تسلیم بشوند به امر تو، چه تسلیم شدنی! به این می‌گویند مسلمان حقیقی. پس باید به شخص پیامبر(ص) ایمان آورد و او را تصدیق کرد. باید او را تصدیق کنیم که خدا با او سخن می‌گفت و نزد خدا بسیار عزیز بود. 📢 صوت: @Panahian_mp3 🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۶/۳۰ 🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع) @Panahian_text

📌سلسله درس‌های مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، ج ۱ - قسمت دوم 💠 پدیدۀ نفاق، بعد از زمان رسول خدا(ص) هم باقی ماند 💠 انواع نفاق در زمان رسول خدا(ص) استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران پدیدۀ نفاق، بعد از زمان رسول خدا(ص) هم باقی ماند پیامبر اکرم(ص) وقتی عَلَم به دست می‌گیرند و رسالتشان را ابلاغ می‌کنند، جامعه را تحت تأثیر قرار می‌دهند و در مقابلش، نیروهایی مقاومت می‌کنند. تمام قدرت‌طلب‌ها و تمام ضعفای ملحق‌شده به آن قدرت‌طلب‌ها، جلوی پیامبر می‌ایستند. پیامبر اکرم(ص) در چند سال مشرکین و کافران را تضعیف کرده و از این مرحله عبور کردند، تا شرایط به پدیده‌ای به نام نفاق رسید. براساس حدیث شریفی از پیامبر(ص) که فرمودند: " إنّي لا أتَخَوَّفُ على اُمَّتي مُؤمِنا و لا مُشرِكا، أمّا المُؤمنُ فيَحجُرُهُ إيمانُهُ ، و أمّا المُشرِكُ فيَقمَعُهُ كُفرُهُ، و لكن أتَخَوَّفُ علَيكُم مُنافِقا عالِمَ اللِّسانِ ؛ يَقولُ ما تَعرِفونَ ، و يَعمَلُ ما تُنكِرونَ (كنز العمّال، حدیث ۲۹۰۴۶)؛ من براى امّت خود از مؤمن و مشرك نمى ترسم؛ زيرا مؤمن را ايمانش مانع [از لطمه زدن به جامعه اسلامى] مى‌شود و مشرك را نيز همان كفرش سركوب مى‌كند. اما ترس من براى شما از منافق زبان‌بازى است كه حرف‌هايى مى‌زند كه شما بدان اعتقاد داريد و كارهايى مى‌كند كه شما به آنها اعتقاد نداريد. " پیامبر می‌فرمایند از منافق برای امتم می‌ترسم. پدیدۀ نفاق در زمان رسول خدا باقی ماند. بعد از ایشان هم پدیدۀ نفاق بلاهای زیادی بر سر اولیاء خدا و فرزندان حضرت رسول(ص) آورد. در زمان ظهور امام زمان(عج)، عالم پُر از نور، آبادانی و عدل و داد می‌شود. ایشان همۀ خوبی‌ها را در عالم می‌پراکند، زیرا دوران نفاق به پایان می‌رسد و تذلّ بها النّفاق و أهله(فرازی از دعای افتتاح) محقق می‌شود. حضرت رسول(ص) با آن عظمت و نفوذِ خودشان شرک را در هم کوبیدند و امت اسلامی را ساخته و پرداخته کردند. ولی همۀ ما می‌دانیم نفاق باقی ماند و بعد از ایشان، چه ضربه‌هایی زد. نفاق سر از بدن اباعبدالله الحسین(ع) جدا می‌کند و خانواده‌اش را به اسارت می‌برد. این نفاق پدیده‌ای است که باید آن را دقیق شناخت. انواع نفاق در زمان رسول خدا(ص) نفاق در مقابل رسول خدا(ص) چند مرحله داشت. مرحلۀ اول نفاق تخریب‌گر، کسانی بودند که مخالف شکل‌گیری امت اسلام بودند، امثال عبدالله بن اُبی که مسجد ضرار را ساختند. آنها اصلاً نمی‌خواستند امت اسلامی شکل بگیرد و تظاهر به اسلام می‌کردند. این نفاق، یک مرحله از نفاق بود. مرحلۀ دوم نفاق، نفاق تسلیم‌شونده است، نفاقی که زورش نرسید و تسلیم شد، مثل ابوسفیان که تسلیم شد و دیگر نمی‌توانست تخریب کند. مرحلۀ سوم نفاق تصاحب‌کننده است، نفاقی که نه تخریب کرد و نه تسلیم شد، بلکه نقشه کشید که جانشینی بعد از پیامبر را تصاحب کند. این نفاق، ضربه زد. ما امروز باید دربارۀ این سه نوع نفاق صحبت کنیم، چون بناست امتی باشیم که موجبات ذلت نفاق را در زمان ظهور فراهم کنیم. 📢 صوت: @Panahian_mp3 🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۶/۳۰ 🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع) @Panahian_text

📌سلسله درس‌های مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، جلسۀ ۲ - بخش ۱ 💠 امام زمان را باید با شهود قلبی و ایمان باطن پذیرفت 💠 امتحان آخرالزمان؛ امتحان بر سر نفاق استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران امام زمان را باید با شهود قلبی و ایمان باطن پذیرفت در حال حاضر زندگی ما یک زندگی عادی براساس علم، تجربه، استدلال و عقلانیت می‌باشد ولی وقتی ظهور حضرت ولی عصر(عج) اتفاق می‌افتد، ما باید به شهود قلبی برسیم و ایمان قلبی پیدا‌ کنیم. یعنی وقتی حضرت را می‌بینیم، باور‌کنیم ایشان همان کسی هستند که باید می‌آمدند و ما منتظرش بوده‌ایم. امام زمان(عج) را که دیدیم، باید بشناسیم و قلب ما باید گواهی دهد، مثل سلمان و ابوذر، که وقتی حضرت رسول(ص) را دیدند بدون بحث و جدل، ایمان آوردند و اگر ما هم در آن زمان باشیم، باید بفهمیم ایشان امام زمان هستند. باید ایمان قلبی خود را قبل از ظهور طوری تقویت کنیم که بتوانیم امام زمان(عج) را تصدیق کنیم. در روایتی امام صادق(ع) در مورد آیه شریفه یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ لا یَنْفَعُ نَفْساً إِیمانُها لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ (انعام، ۱۵۸) فرموده‌اند: الْآیَاتُ هُمُ الْأَئِمَّةُ وَ الْآیَةُ الْمُنْتَظَرَةُ هُوَ الْقَائِمُ ع، فَیَوْمَئِذٍ لَا یَنْفَعُ نَفْساً إِیمَانُهَا لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ، مِنْ قَبْلِ قِیَامِهِ بِالسَّیْفِ، وَ إِنْ آمَنَتْ بِمَنْ تَقَدَّمَهُ مِنْ آبَائِهِ ع(کمال‌الدین شیخ صدوق، ج۱، ص ۱۸)‏. ایمان‌تان را قبل از ظهور افزایش دهید. چون امتحان‌های هنگام ظهور، امتحان‌هایی است که هرکس دوام نمی‌آورد و ایمانی که بعد از ظهور ایجاد شود، فایده‌ای نخواهد داشت. امتحان آخرالزمان؛ امتحان بر سر نفاق نکتۀ بعدی این است که در زمان ظهور نه تنها ابلیس بالاترین دشمنی‌ها را می‌کند، بلکه ایادی ابلیس هم بالاترین زورشان را می‌زنند برای اینکه اسلام و امت اسلامی و ایمان مؤمنان و خودِ مؤمنان را نابودکنند و نفاق، بالاترین فتنه‌های خودش را رو خواهد کرد. اصلاً فلسفۀ فتنه‌های آخرالزمان، برای از بین بردن نفاق است. نفاق هم نهایت تلاشش را می‌کند و با چهره‌های مختلفی جلو می‌آید که بعضی‌ها هم مدعی محبت اهل‌بیت(ع) هستند ولی فتنه می‌کنند. البته به ما امیدی هم دادند، علامتی که بتوانیم منافق را بشناسیم و آن علامت این است که منافق، با دشمنان، دوستی کرده و با دوستان، دشمنی می‌کند. ما در معرض چنین امتحان‌هایی خواهیم بود و باید ارتباط قلبی‌مان را با امام زمان(ع) محکم کنیم. ما هنوز در معرض جدی چنین امتحاناتی قرار نگرفته‌ایم! ما عقلاً برایمان ثابت شده که خدا باید پیغمبری بفرستد، ولی وقتی پیامبری آمد، تمام وجود ما به چالش کشیده می‌شود. هرکس ذره‌ای شیشه‌خرده داشته باشد، نمی‌تواند بپذیرد که علی بن ابیطالب(ع) وصیّ بلافصل پیغمبر است. بسیاری از مردم آن زمان هم نتوانستند ایمان بیاورند در حالیکه پای رکاب پیغمبر(ص) جهاد کرده بودند و ایشان را قبول داشتند ولی نتوانستند امیرالمؤمنین(ع) را قبول کنند! 📢 صوت: @panahian_mp3 🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۷/۰۶ 🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع) @Panahian_text

📌سلسله درس‌های مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، جلسۀ ۲ - بخش ۲ 💠 اطاعت از حضرت رسول(ص) و امام باید قلبی باشد 💠 دوستان و یاران امام زمان(عج) را با قلبت بشناس استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران اطاعت از حضرت رسول(ص) و امام باید قلبی باشد در آیات قرآن تعبیر «فاتقوا الله و أطیعونِ» به کار رفته که شعار پیامبران است و یازده مرتبه تکرار شده است؛ به این معنا که از خدا بترسید، تقوای خدا را داشته باشید و از من(پیامبر) اطاعت کنید. در جایی این آیه را خواندم، یک نفر اعتراض کرد و گفت چرا پیغمبر می‌گوید از من اطاعت کنید؟ چرا نمی‌گوید که از خدا اطاعت کنید! اگر پیغمبری بگوید از من اطاعت کنید، مردم بدشان می‌آید! گفتم اتفاقاً کفار هم همین را می‌گفتند. از دست من ناراحت ‌شد گفت: کفار چیه؟ هر آدمی باشد بدش می‌آید! او خودش را تصور کرده بود که یک نفر بیاید به او بگوید از من اطاعت کن. می‌گفت من هفتاد سال است پای منبرها بزرگ شدم، این چه طرز حرف زدنی است؟ کسی تا به حال این طور نگفته! گفتم این ترجمۀ قرآن است، من که تفسیر نکردم! می‌گفت آدم زورش می‌آید. گفتم کفار هم زورشان می‌آمد، حرفشان در قرآن آمده است. می‌گفتند «یُریدُ أن یتفضّلَ علیکم(مؤمنون، ۲۴)»، او می‌خواهد بر شما برتری بجوید. اگر چه خدا او را انتخاب کرده ولی متأسفانه خود ایشان باید بگویند من برتر هستم. ای کاش پیامبر هیچ چیزی نمی‌گفت و مثلاً چند نفر از ملائکه می‌آمدند و می‌گفتند ای مردم از او اطاعت کنید، او برتر است! کار راحت‌تر می‌شد. ولی او خودش باید بگوید. واقعاً کار سختی است. یک پیغمبر بیاید بگوید: من خودم را معرفی می‌کنم. از رسول خدا(ص) پرسیدند شاهدت کیست؟ خدا فرمود: بگو شاهدت من هستم. خدایا این‌طور بگوید که آنها نمی‌پذیرند! ما هم باید برای امام زمان(عج) این پذیرش را پیدا کنیم و روح خودمان را صیقل دهیم. چطوری؟ از کتاب‌ها و بحث‌های عقلی بیرون بیاییم و تأثیر این بحث‌های عقلی را در قلبمان ببینیم که در دلمان چه باقی گذاشته است؟ دوستان و یاران امام زمان(عج) را با قلبت بشناس یک مرحله سخت‌تر این است که در زمان غیبت یا در محضر حضرت، یاران حضرت را هم باید با قلبت بشناسی و ایمان بیاوری. چطور دربارۀ محبت اهل‌بیت(ع) فرمودند: محبت به دوستان ما هم واجب است. محک ایمان به رسول خدا(ص)، ایمان به علی بن ابیطالب(ع) بود. ابن عباس می‌گفت که ما منافقین را زمان پیغمبر اینطور می‌شناختیم که هرکس محبت به امیرالمؤمنین علی(ع) نداشت، می‌فهمیدیم منافق است. اگر قلب‌تان را به قلب مقدس حضرت ولی عصر(عج) نزدیک کنید، یارانش را هم می‌شناسید. این ارتباط‌ها چشمی نیست، این ارتباط‌ها ارتباط‌های قلبی است. قلب را باید بیدار کرد. امام صادق(ع) می‌فرمایند: إنّما شِيعَتُنا أصحابُ الأربَعةِ الأعيُنِ: عَينانِ فِي الرَّأسِ، و عَينانِ فِي القَلبِ، ألاَ و الخلائقُ كُلُّهُم كذلكَ إلاّ أنَّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ فَتَحَ أبصارَكُم و أعمى أبصارَهُم.(كافي، ج۸، ص۲۱۵)؛ شيعيان ما داراى چهار چشم هستند: دو چشم در سر و دو چشم در دل. بدانيد كه همه مردمان چنين‌اند جز اين كه خداوند عزّ و جلّ چشمان شما را باز و بينا كرده و چشم‌هاى آنان را كور ساخته است. با چشم قلب باید امام را دید و شناخت. 📢 صوت: @panahian_mp3 🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۷/۰۶ 🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع) @Panahian_text

📌سلسله درس‌های مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، جلسۀ ۲ - بخش ۳ 💠 چه کار کنیم که امام زمانی شویم؟ 💠 ارتباط با حضرت حجت چه فوایدی دارد؟ استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران چه کار کنیم که امام زمانی شویم؟ امام زمانی شویم یعنی، ۱- خودمان را برای ظهور آماده کنیم، ۲- اگر آقا را دیدیم شک نکنیم، ۳- با این قلب، دوستان حقیقی و نایبش را بشناسیم. ۴- آن قدر قلبمان با خودِ حضرت مرتبط باشد، که منویّات حضرت را همین الآن متوجه شویم! معرفت قلبی داشتن نه تنها هنگام ظهور دست ما را می‌گیرد و یاران حضرت را به ما معرفی می‌کند، بلکه پیام‌های ایشان را هم به ما می‌رساند. مرحوم حاج آقای دولابی (اعلی الله مقامه الشریف)، می‌فرماید یک دفعه‌ای می‌بینی در چهار گوشۀ عالم، چهار نفر یک حرفی می‌زنند و یک چیز می‌گویند. اصلاً از همدیگر هم خبر ندارند. اینها پیامی از حضرت در قلب‌شان دریافت کردند و همه یک دفعه‌ای دارند به این موضوع می‌پردازند. اگر کسی معرفت به امام داشته باشد، امام حیّ است، مأمور هدایت است! دست می‌گیرد و دل می‌برد. امام حسین(ع) شب عاشورا به یارانشان فرمودند بروید، آنها با قلب‌شان فهمیدند باید بمانند. فهمیدن اینکه باید بمانید، سخت است. حالا امام زمان(عج) در همان خیمه است ولی سکوت کرده. آیا نمی‌خواهی با قلبت دریافت کنی که حضرت چه چیزی از تو چه می‌خواهد؟ بعضی‌ها با امام زمان(عج) زندگی نمی‌کنند. اگر با امام حیّ ارتباط داشته باشی، می‌فهمی این آقا چقدر قدرت دارد؟ همه چیز پیش ایشان است. ایشان وارث حسین(ع) است و همان کار اباعبدالله الحسین(ع) را با دل‌ها می‌کند. ایشان وارث فاطمۀ زهرا(س) است. پیامبر اکرم به حضرت زهرا(س) فرمودند: أبْشِري يا فاطمةُ، فإنّ المهديَّ منكِ (كنز العمّال: حدیث ۳۴۲۰۸)؛ بشارت باد تو را اى فاطمه(س) كه مهدى(عج) از توست». چنین امامی که اثر نفَس رسول خدا را دارند، خودش را دربارۀ ما متعهد می‌داند، نه بی‌تفاوت! با چنین امامی می‌توان رابطه قلبی برقرار کرد. ارتباط با حضرت حجت چه فوایدی دارد؟ اولین فایده‌اش این است که قبل از ظهور دچار فتنه‌ها و بلاهای سنگین که سرمنشأش تردید در قلبَت است، نمی‌شوی. دوم اینکه دوستان حضرت را، چه قبل از ظهور چه بعد از ظهور می‌شناسی. سوم اینکه از حضرت دستور دریافت می‌کنی. چهارمین فایده‌اش این است که منافق را می‌شناسی. نفاق را می‌شناسی. جبهۀ باطل را تشخیص می‌دهی. خداوند متعال به پیامبرش می‌فرماید: «إِذَا رَأَيْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسَامُهُمْ وَ إِنْ يَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ»(سوره منافقون، آیه ۴)؛ ای پیامبر! هنگامی که آن منافقان را مشاهده کنی، ظاهر و وجود جسمانی آنها (به دلیل آراستگی و فریبنده بودن) تو را به شگفت آورد و اگر سخن گویند (بس خوش‌گفتار و چرب زبان‌اند)، به سخن‌هاشان گوش فرا خواهی داد. اینها ظاهرشان تو را به شگفتی وادار می‌کند. نفاق‌شناسی کار ساده‌ای نیست! اگر یک کمی شُل باشیم، این نفاق هم دلت را نبرد، نفاق بعدی دلت را خواهد برد. مدل بعدی نفاق دلت را نبرد، مدل دیگری می‌آید و دلت را می‌برد. کار نفاق همین است. 📢 صوت: @panahian_mp3 🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۷/۰۶ 🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع) @Panahian_text

📌سلسله درس‌های مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، جلسۀ ۳ - بخش ۱ 💠 صفای باطن؛ عامل تعیین‌کنندۀ حیات بشر 💠 عامل تعیین‌کننده در حکومت حضرت ولیّ‌عصر(عج)، صفای باطن (ایمان) است استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران صفای باطن؛ عامل تعیین‌کنندۀ حیات بشر ما می‌خواهیم به سوی جهانی حرکت کنیم که در آن جهان؛ محور و مبنای زندگی صفای باطن باشد نه چیز دیگر؛ و صفای باطن تعیین‌کنندۀ اول و آخر در حیات بشر باشد. گاهی از اوقات جای صفای باطن، علم می‌گذاریم. علم خوب است، ولی نمی‌تواند به جای صفای باطن به کار گرفته شود. گاهی به جای صفای باطن، قانون می‌گذاریم. قانون خوب است و به جای خودش خیلی گره‌گشایی می‌کند و نظم ایجاد می‌کند؛ اما اگر به جای صفای باطن قانون بگذاریم، خوب نیست. امور دیگری، مثل جبرهای طبیعی یا جبرهای اقتصادی، معیشتی و جبرهای طبقاتی هم نمی‌تواند جای صفای باطن را بگیرد. خدا همۀ عوامل مؤثر در حیات بشر را با احکام خودش تضعیف می‌کند، مثلاً می‌فرماید فرقی بین طبقات اجتماعی نیست، فقیر و غنی یکی هستند. چرا؟ چون فقر یا ثروت نباید تعیین‌کننده باشند. هر کدام از اینها تعیین‌کننده باشند، یک نوع نظام اجتماعی را درست می‌کنند. مثلاً اهالی یک قبیله حرف‌های پسر رئیس قبیله را می‌شنوند و چون پسر رئیس قبیله‌ است، تمکین می‌کنند و بالاخره نظمی در قبیله ایجاد می‌شود. هر کدام از اینها تعیین‌کننده باشند، تنظیم‌گری می‌کنند و برای برقراری نظم در حد محدود خودشان، قدرتی دارند. هر عاملی تعیین‌کننده باشد، تنظیم‌کننده‌گی‌ای هم به همراه دارد. اگر تعیین‌کننده‌ترین عامل، صفای باطن باشد، علم کمک می‌کند که قساوت قلب را از بین ببرد، علم این کار را می‌کند که ما را در خطِ اصلی خودمان قرار دهد. قانون نظم ایجاد می‌کند و برای کسانی که می‌خواهند صفای باطن پیدا کرده و رشد کنند، قانون این کار را انجام می‌دهد. ولی نه اینکه علم یا قانون تکیه‌گاه اول و آخر ما باشد. از نظر اسلام عامل تعیین‌کننده، صفای باطن است. صفای باطن را می‌توان به ایمان تعبیر کرد، یعنی ایمان باید تعیین‌کننده باشد. عامل تعیین‌کننده در حکومت حضرت ولیّ‌عصر(عج)، صفای باطن (ایمان) است خداوند متعال انسان را خلق نکرده که با قانون، زندگی‌اش سامان پیدا کند، انسان را خلق نکرده که با ثروت زندگی‌اش نظم پیدا کند. خدا نمی‌خواهد این موارد عامل تعیین‌کننده در حیات انسان باشند. پس تعیین‌کننده‌ترین عامل چیست؟ صفای باطن، عشق، محبت، حالِ خوش و در نهایت ایمان. در زمان ظهور و در واقع عامل تعیین‌کننده در حکومت حضرت ولی عصر(عج)، صفای باطن و همان ایمان است. مردم چرا حرف ایشان را گوش می‌دهند؟ چون صفای باطن دارند. مردم چطور ایشان را باور می‌کنند؟ با صفای باطن‌شان. چه می‌شود مردم حاضر می‌شوند پای رکاب حضرت از همه چیز بگذرند؟ به خاطر صفای باطن‌. خدا می‌گوید من این زندگی را برای بشر می‌پسندم، انسان هر نوع زندگی دیگری داشته باشد، زندگی‌اش پیش نمی‌رود. عامل تعیین‌کننده باید صفای باطن باشد. اگر صفای باطن باشد، علاقۀ پاکی در انسان ایجاد می‌کند. اگر صفای باطن باشد، انگیزه‌های انسان را جلا و صفا می‌دهد. اگر صفای باطن باشد آدم بر اساس انگیزه‌ای بسیار ناب و نورانی و مخلصانه کار می‌کرد. خدا می‌خواهد یک روزی زمین تحت حکمرانیِ عامل تعیین‌کنندۀ صفای باطن باشد. 📢 صوت: @panahian_mp3 🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۷/۱۳ 🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع) @Panahian_text

📌سلسله درس‌های مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، جلسۀ ۳ - بخش ۲ 💠 آخرالزمان؛ تقابل بین صفای باطن و قساوت قلب 💠 تقوا؛ آورندۀ صفای باطن و علامت صفای باطن استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران آخرالزمان؛ تقابل بین صفای باطن و قساوت قلب ایمان که ما به صفای باطن از آن تعبیر می‌کنیم، باعث می‌شود که ما امام زمانمان را باور کنیم و حاضر باشیم که در راه حضرت جان ‌دهیم. صفای باطن اجازه نمی‌دهد ظلم کنی و یاری‌گر مظلوم نباشی. من آدم‌هایی را می‌شناسم که در این ایام به خاطر جنایت‌های رژیم صهیونیستی مریض شده‌اند. آقازادۀ آقای بهجت می‌فرمود: پدرِ ما که زیاد غذا نمی‌خورد اما وقتی یک انفجار در بغداد رخ می‌داد تا دو روز همان مقدار غذا را هم نمی‌خورد، قوتش بسته می‌شد، راه می‌رفت و می‌گفت همین‌طور آدم می‌کشند! آدم چطور تحمل کند! ولی بعضی‌ها برایشان تعداد کشته‌شدگان یک آمار است، یک رقم است. صفای باطن تو را به یک عنصر مقاومت تبدیل می‌کند که حاضر می‌شوی از خودت هم بگذری. به این می‌گویند ایمان و صفای باطن. چرا صهیونیست‌ها بد هستند؟ چون صفای باطن ندارند. صهیونیست، ولیده شومِ زندگی مبتنی بر ثروت است. اسرائیل و غرب تکنولوژی و ثروت دارند ولی همراه با چه قساوت قلبی! در قرآن می‌فرماید یهودِ عنود، به خاطر عهدشکنی‌هایش، قساوت قلب دارند (فَبِمَا نَقْضِهِم مِّيثَاقَهُمْ لَعنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِيَةً (مائده، ۱۳). در واقع آخرالزمان تقابل بین صفای باطن، صفای دل و نورانیت و پاکی دل و قساوت قلب است. قلبی که صفای باطن دارد، خدا در عرش آن قلب قرار دارد. «وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ (بقره، ۱۶۵)». مؤمنین خیلی باصفا هستند. این رنج‌های آخرالزمان برای صیقل دادن دل‌هاست. این رنج‌ها، این مظلومیت‌ها برای صفا دادن باطن است. برای این است که ما از قساوت‌ها فاصله بگیریم و از خودگذشتگی‌ کنیم. تقوا؛ آورندۀ صفای باطن و علامت صفای باطن یک تعبیر دیگر از صفای باطن، تقوا است. کسی که صفای باطن داشته باشد، تقوا را رعایت می‌کند و تقوا، علامت داشتن صفای باطن است. تقوا هم علامت صفای باطن است، هم آورندۀ صفای باطن است. اگر دلت نمی‌‌آید ظلم کنی، یعنی باتقوا هستی. اگر دلت نمی‌آید نسبت به مظلوم بی‌تفاوت باشی، یعنی با تقوا هستی. ایمان، حکایت دیگری از همین صفای باطن است. جنایت‌هایی که آدم‌های قسی‌القلب از کنارش راحت رد می‌شوند، آدم‌های رقیق‌القلب و باصفایی مثل شهید سید حسن نصرالله، نمی‌توانند بی‌تفاوت از کنارش رد شوند و ایستادگی می‌کنند. او می‌توانست کنار بکشد و بگوید که به ما ربطی ندارد، به ما که حمله نکرده‌اند ولی صفای باطنش اجازه نداد. هم اکنون نیروهای مقاومت در لبنان، ایستادگی می‌کنند و در این راه جان می‌دهند، به خاطر صفای باطن‌شان. شهدا را دیده‌اید که چه حدی از صفای باطن در وجودشان موج می‌زند؟ سردار سلیمانی چه صفای باطنی داشت؟ ما دنبال این صفای باطن هستیم. باید صفای باطن، مهمترین عامل تعیین‌کننده در حیات بشر قرار بگیرد، نه چیز دیگری. ما الآن در دوران آخرالزمان به سر می‌بریم و باید صفای باطن‌ خودمان را افزایش دهیم؛ چون می‌خواهیم به محضر حضرت ولی‌ّعصر(عج) برسیم و این خیلی مهم است. 📢 صوت: @panahian_mp3 🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۷/۱۳ 🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع) @Panahian_text

📌سلسله درس‌های مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، جلسۀ ۳ - بخش ۳ 💠 بالا بردن صفای باطن، ما را به ظهور می‌رساند 💠 جهان آینده؛ جهان صفای باطن است 💠 تبلور صفای باطن در پیاده‌روی اربعین استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران بالا بردن صفای باطن، ما را به ظهور می‌رساند در این زمان برای این که بخواهیم وجه الله الأعظم را زیارت کنیم و لیاقت پیدا کنیم از محضرشان بهره ببریم، نیاز داریم صفای باطن پیدا کنیم. درحال حاضر یکی از مواردی که برای کسب صفای باطن بسیار ضروری است، کمک کردن به مردم لبنان است. آنهایی که می‌توانند کمک کنند، خداوند راه انفاق را باز گذاشته تا هرکس خودش را نشان دهد. شما وقتی شروع می‌کنی به کمک کردن، صفای باطنت افزایش پیدا می‌کند. وقایع آخرالزمان می‌خواهند صفای باطن ما را افزایش دهند تا به خدمت حضرت که می‌رسیم لایقش باشیم، حضرت را درک کنیم و به حضرت شک نکنیم. رنج‌های شخصی‌مان هم همین‌طور است، می‌خواهند صفای باطن ما را افزایش دهند. اگر ما رنج‌ها را با آدابش پشت سر بگذاریم، رنج‌هایی که برای ما پیش می‌آید همه می‌خواهد در ما رقت قلب ایجاد کنند. روضه، یکی دیگر از عوامل بالا بردن صفای باطن است. گریه کردن در غم‌ها و رنج‌های اهل بیت(ع)، یک جلوه از صفای باطن است. عالی‌ترین روش برای افزایش صفای باطن روضه است. یکی از بهترین اذکار برای افزایش صفای باطن، زیارت عاشورا است. در زیارت عاشورا لعن و نفرین نسبت به دشمنان و قاتلین امام حسین(ع) وجود دارد. این تبرّی، صفای باطن انسان را افزایش می‌دهد. جهان آینده؛ جهان صفای باطن است صفای باطن را در خانواده بیاورید. زن و شوهر از هم حساب نکشند، با صفا زندگی کنید. اگر در عالم رفاقت، صفای باطن بیاید، چه می‌شود؟ صفای باطن در زندگی اداری، نقصان و کم کاری‌ها را جبران می‌کند. اگر در محیط‌هایی مثل مدرسه صفای باطن ایجاد شود و دانش‌آموزان با صفای باطن با معلم زندگی کنند، معلم به دانش‌آموز می‌گوید هر موقع بلد بودی بیا امتحان بده. بعد هم برگه‌ات را خودت تصحیح کن و نمره بده. این کار باعث تقویت صفای باطن می‌شود و آثار عجیبی خواهد داشت که البته خیلی با آن فاصله داریم. مادر در ارتباط با کودکانش صفای باطن دارد. خدا این را در وجود مادر گذاشته و برای خدا هم خیلی ارزشمند است. این مادر هربار که بچه‌اش را شیر می‌دهد، مثل روز اولی که به دنیا آمده از گناه پاک می‌شود. تبلور صفای باطن در پیاده‌روی اربعین در اربعین، یک زندگی مبتنی بر صفای باطن را می‌بینید. پذیرایی موکب‌ها را دیده‌اید؟ زندگی مبتنی بر صفای باطن یعنی هرچقدر میل داری، خواهش می‌کنم بیا و غذا میل کن! اصلاً صفای دیگری دارد. اینها همان چیزهایی است که آن را ایمان و تقوا می‌نامیم. حاکمیت الله یعنی چی؟ یعنی این که الله تبارک و تعالی، این را از ما می‌خواهد که خودش صفادهندۀ دل‌ها باشد و صفای باطن، تنظیم‌کننده امور باشد. خودش وجه مشترک انگیزۀ دل‌های آدم‌های مختلف باشد. همه به خاطر او و به عشق او، روابط خود را تنظیم کنند. 📢 صوت: @panahian_mp3 🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۷/۱۳ 🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع) @Panahian_text

📌سلسله درس‌های مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، جلسۀ ۴ - بخش ۱ 💠 جهان در حال تغییر است 💠 تغییر قدرت از غرب به شرق 💠 دوران غیبت؛ دوران تعقل استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران جهان در حال تغییر است ما در زمانی قرار داریم که دین ما تازه در حال شکوفه‌دادن است، بهارش آمده و میوه خواهد داد. این دین قرار است در جهان، سایه‌گستر و حاکم شود. امروز فضای خاصی حکمفرماست، فضایی که رقیب جدی نداریم. فضایی که دین ما در جهان سرشار از عزت و سربلندی است و مسیر ما رو به پیروزی است. در چنین مواقع حساسی ابلیس چقدر باید تلاش کند که موفق شود ما نسبت به امور معنوی و معرفتی حساسیتی نداشته باشیم. البته تا حدی هم در این تلاش موفق بوده است. ما ظاهراً در جامعۀ خودمان بحران خاصی نداریم و مردم مشغول زندگی عادی‌ خود هستند. البته کمی آن‌طرف‌تر شاهد جنگ‌ و جنایت‌هایی هستیم که باید حساس‌تر شویم و این میزان حساسیت، مطلوب نیست. ما شاهد شهادت‌ها، رشادت‌ها و تهدیدهای جدی هستیم. اما به هر دلیل ما احساس امنیت مثبتی داریم و آرامش در کشور ما حکمفرماست. متأسفانه این آرامش با غفلت آمیخته است. ما باید برای جهانی که در پیش داریم، آمادگی داشته باشیم؛ یک جهان بسیار متفاوت با این جهانی که در آن هستیم. برای تغییر در جهان و حرکت به سمت ظهور، آمادگی کسب کنیم. تغییر قدرت از غرب به شرق چندی پیش رهبری فرمودند قدرت از غرب به شرق در حال تغییر است. ما در این تغییر قدرت در جهان، چه نقشی داریم؟ یک جابجایی قدرت پدید آمده است؛ جابجایی قدرتی که جابجایی فرهنگ، جابجایی تمدن و... را به دنبال دارد. حتی جابجایی در معیشت و سبک زندگی را هم به دنبال خواهد داشت. بالاخره زمانی غرب‌گرایی مُد بود، الآن حیرتی در جهان ایجاد شده است. الآن موقع حرف زدن‌ ما است؛ موقع به خود آمدن است، به خود آمدن دینی، به خود آمدن اجتماعی. ولی متأسفانه زیاد به این موضوعات توجه نمی‌شود. دوران غیبت؛ دوران تعقل ما در زمان امامی زندگی می‌کنیم که از او کمترین روایات، کمترین قصه‌ها و کمترین مباحث تاریخی وجود دارد. امام زمان(عج) همیشه پشت پردۀ غیبت بوده‌اند. نه قصه‌ای از ایشان داریم، نه حوادث تاریخی، نه فتوحات و نه مظلومیت‌هایی. ما به امامی معتقدیم که با تعقل به او رسیده‌ایم. خدا می‌خواست ایشان از بدو تولد غایب باشد، خدا می‌خواست ایشان در پنج سالگی به امامت برسند و دسترسی ما به حداقل برسد، تا اگر با شخص این امام ارتباط برقرار نمی‌کنیم، با شخصیت ایشان ارتباط برقرار کنیم؛ شخصیت امام را بشناسیم و به او معرفت داشته باشیم. اگر از جمکران تا مسجد سهله و در همۀ دعاهای مردم ایشان حضور دارند، به‌خاطر تعقل مردم است. نسبت به سایر ائمه هدی(ع) خیلی قصه و تاریخ داریم ولی دربارۀ امام زمان(عج) باید با تعقل پیش برویم. 📢 صوت: @panahian_mp3 🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۷/۲۰ 🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع) @Panahian_text

📌سلسله درس‌های مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، جلسۀ ۴ - بخش ۲ 💠 تفکر، عامل روشن شدن حقیقیت در آخرالزمان 💠 هدف دشمن، منجی آخرالزمان است استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران تفکر، عامل روشن شدن حقیقیت در آخرالزمان همان‌طور که دربارۀ خودِ امام زمان(عج) با تعقل و ایمان پیش می‌رویم، در ارتباط با ظهور و آخرالزمان هم باید همین کار را انجام بدهیم. آخرالزمان چه وضعیتی است؟ ما باید چه کارکنیم؟ با چه چیزی مواجه خواهیم شد؟ ما کمترین آگاهی‌ها را در این زمینه داریم. با همان کمترین‌ها باید جهان بزرگی برای خودمان بسازیم. اگر تفکر کنیم؛ با همان کمترین‌ها به بزرگترین تحولات می‌رسیم. ظهور، یک قیامتِ صغری است. واقعاً قیامت می‌شود. «خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ (واقعه، 3)» ؛ عده‌ای بالا هستند و می‌روند پایین، عده‌ای پایین هستند و می‌روند بالا. آیات در مورد ظهور در قرآن کریم، کم است ولی اگر تفکرکنیم می‌توانیم از همۀ آیات استفاده کنیم. مثلاً خدا می‌فرماید: وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ(قصص، 5)؛ من می‌خواهم مستضعفین را وارثان زمین و ائمۀ مردم قرار دهم، این ساده نیست. چطور مستضعفان، رهبران زمین خواهند شد؟ آن هم به صورت جاودانه و فراگیر؟ در این موضوعات باید تفکر کرد. امروزه ما موضوعات خیلی مهم تر از نماز و حجاب در دین داریم، نماز و حجاب هم مهم‌اند ولی ما همان مقدار که به نماز و حجاب اهمیت می‌دهیم، اگر به مهدویت و موضوعات پیرامون آن، اهمیت می‌دادیم خیلی کارمان جلوتر بود. اصلاً لازم نبود سر مسئله حجاب کسی را متقاعد کنیم، کافی بود بتوانیم آینده‌ای را که در پیش‌رو داریم، ترسیم کنیم. اگر نمی‌توانیم، چون در این‌باره، کم گفتگو کردیم. کم به توصیف وضعیتی که با آن مواجه خواهیم بود، پرداختیم. هدف دشمن، منجی آخرالزمان است تحلیل برخی از کارشناسان این است که اتفاقات و جنگ‌های اخیر مرتبط با آخرالزمان است نه چیز دیگر. اگر اعلام کنند که تمام این دعواها برای جلوگیری از ظهور است، شما حساس می‌شوی و دشمن نمی‌خواهد شما حساس شویی. دشمن مکر خودش را دارد. جریان یهود در ایران حدود صد سال پیش، چه‌کار کرد؟ بابیت و بهاییت را ساخته و پرداخته کرد و به بهانۀ نام امام زمان(عج) برای تحریف مسئلۀ امام زمان(عج) و ظهور اقدام کرد. یهود امروز هم می‌خواهد تشیع را کنترل کند. آنها سال‌ها قبل از انقلاب که اصلاً علامتی از پیروزی انقلاب نبوده برای ما فکر داشتند، برای شیعه‌گری فکر داشتند که چطور باید شیعه را کنترل و سرگرم کرده و به انحراف بکشانیم؟ بهایی‌ها معمولاً از نظر سازمانی به صهیونیست‌ها وابسته هستند. معبد و مرکزشان را هم در فلسطین اشغالی درست‌ کردند. ما برای آنها مهم هستیم؛ به عنوان یک مسلمان، به عنوان منتظران و معتقدان به امام زمان(عج). هر چه به ظهور نزدیک‌تر می‌شویم، حساسیت‌های آنها بیشتر می‌شود، بحث هم این است که چرا حساسیت‌های ما زیاد نمی‌شود؟ باید با تعقل و تفکر حساسیت‌ خود را نسبت به عملکرد دشمن بیشتر کنیم. 📢 صوت: @panahian_mp3 🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۷/۲۰ 🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع) @Panahian_text

📌سلسله درس‌های مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، جلسۀ ۴ - بخش ۳ 💠 اخباری مسلک نباشیم! 💠 ظهور و آخرالزمان با رویکرد تربیتی 💠 نگرانی پیامبر(ص) در مورد تربیت نسل آخرالزمانی استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران اخباری مسلک نباشیم! اگر دینداری ما در سطح دینداری در گذشته‌ها باشد، پس فرق آنها با گذشتگان چیست؟ بالاخره کلی زمان‌ جلو رفته و ما چه چیز بیشتری از دین برداشت کرده‌ایم. بعضی‌ها در مورد ظهور، به آیات و روایات مربوطه اکتفا کرده و نمی‌خواهند عقل و فکرشان را به‌کار بیندازند. چنین افرادی در ارتباط با ظهور و آخرالزمان، اخباری‌مسلک هستند. دچار نوعی تحجر نسبت به سطح و لایۀ اولیۀ الفاظ هستند. این خیلی بد است! ما نباید در ارتباط با ظهور اینگونه باشیم. ما باید فکر کنیم. بهره ما از امام زمان(عج) مثل دوران امام صادق(ع) راحت و شفاف نیست که برخی از مؤمنین می‌رفتند و از امام صادق(ع) برنامه می‌گرفتند. باید با تعقل و با تفکر پیش برویم، همانطور که بر اساس فکر، با امام زمان (عج) در ارتباطیم. ما با یک سلسله از معماها مواجه هستیم. گاهی رهنمودهای دینی برای آخرالزمان حالت معماگونه پیدا می‌کند که باید پاسخ آنها را با تعقل پیدا کرد. بنده معتقدم که متأسفانه جامعه به سمت تهی شدن از معارف مورد نیازش می‌رود و مهم‌ترین مانعش هم انتقال معارف غیرلازم و غیرضروری است. کفر و بی‌دینی، مانع انتقال معارف نیست. لذا ما باید در سطح جامعه به تفکر دربارۀ ظهور و آنچه قبل از ظهور شاهد هستیم، بپردازیم. در این باره هم بیشتر باید با تفکر و تعقل پیش رفت. اخباری‌مسلک نباشیم. ظهور و آخرالزمان با رویکرد تربیتی ما اگر بخواهیم بچه‌هایمان را به عنوان نسل مهدوی تربیت کنیم، باید اصولی را رعایت کنیم و نکاتی را در نظر بگیریم. چون اینها تربیت شده‌های آخرالزمان و برای ظهور و زندگی پس از ظهور هستند، در این مسیر به چه اهدافی باید بیشتر توجه کنیم؟ امروزه تربیت فرزندان با دوران قبل خیلی فرق کرده است. با تغییر شرایط و به مرور زمان، وظایف و اولویت‌های تربیتی ما در قالب دستورات دینی، باید تغییر کند. ما قرار است در مباحث مهدوی و آخرالزمانی خودمان، رویکردی تربیتی برای تربیت نسل مهدوی داشته باشیم. نگرانی پیامبر(ص) در مورد تربیت نسل آخرالزمانی روایتی از پیامبر اکرم(ص) نقل شده که خیلی جالب است. ایشان می‌فرمایند: «أَنَّهُ نَظَرَ إِلَى بَعْضِ اَلْأَطْفَالِ فَقَالَ وَيْلٌ لِأَوْلاَدِ آخِرِ اَلزَّمَانِ مِنْ آبَائِهِمْ فَقِيلَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ مِنْ آبَائِهِمُ اَلْمُشْرِكِينَ فَقَالَ لاَ مِنْ آبَائِهِمُ اَلْمُؤْمِنِينَ لاَ يُعَلِّمُونَهُمْ شَيْئاً مِنَ اَلْفَرَائِضِ وَ إِذَا تَعَلَّمُوا أَوْلاَدُهُمْ مَنَعُوهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُمْ بِعَرَضٍ يَسِيرٍ مِنَ اَلدُّنْيَا فَأَنَا مِنْهُمْ بَرِيءٌ وَ هُمْ مِنِّي بِرَاءٌ (جامع الأخبار، جلد۱، ص۱۰۶)». پیغمبر اکرم(ص) در این حدیث برای تربیت نسل آخرالزمانی اظهار نگرانی کرده و می‌فرمایند وای بر کودکان آخرالزمان به خاطر پدرانشان! چون یکی از ویژگی‌های پدر و مادرهای مؤمن آخرالزمانی این است که واجبات دینی را به فرزندان یاد ‌نمی‌دهند و نظرشان را به مهارت و دانش‌هایی جلب می‌کنند که درآمدزایی داشته باشد و اگر فرزندانشان هم بخواهند دین را یاد بگیرند، آنها را منع می‌کنند. در ادامه می‌فرمایند هم من از این‌ها بیزار هستم و هم آنها اگر حرف مرا بشنوند، از من ناراحت می‌شوند و فاصله می‌گیرند. این افراد مؤمن هستند ولی در تربیت فرزندان‌شان همّت نمی‌کنند تا آن جهان بزرگ را به کودک‌شان نشان دهند. چه بسا منظور از آباء هم صرفاً پدر و مادر نباشد، مدرسه و سایر مراکز تعلیم و تربیت هم ممکن است شامل این وَیل باشند. 📢 صوت: @panahian_mp3 🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۷/۲۰ 🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع) @Panahian_text