eitaa logo
پاراگراف || امیرحسن‌اوصالی
966 دنبال‌کننده
182 عکس
7 ویدیو
2 فایل
روزنامه‌نگار _ حافظ‌پژوه نوشته‌هایی از سر دغدغه [اینجا قراره "نوشتن" یاد بگیری] #آموزش_نویسندگی نقد و پیشنهاد : @a_h_osali
مشاهده در ایتا
دانلود
حافظ در یک قصیده‌ای چنین می‌نویسد: ز حافظان جهان کس چو بنده جمع نکرد لطایف حکمی با نکات قرآنی در زندگینامه‌ی حافظ هست که او تسلط بر ادبیات عرب و تفسیر‌های قرآن، علی‌الخصوص تفسیر کشاف از جناب زمخشری دارد. بخواه دفتر اشعار و راه صحرا گیر چه وقت مدرسه و بحث کشف کشاف است حافظ مسلط بر قواعد و ساختار زبانی قرآن است و همین علت باعث شده است که فرم شعری او شبیه قرآن بشود. [بحث مفصلش در کلاس حافظ‌شناسی شرح داده خواهد شد] @paragraph_osali
تسلط حافظ بر این مسئله آنقدر زیاد است که به‌شکلی رندانه در یک غزل مستقیما به‌آن اشاره می‌کند: اگرچه عرض هنر پیش یار بی‌ادبی‌ست زبان خموش ولیکن دهان پر از عربی‌ست این بیت چند نکته دارد: 🔻هنرِ یار باید چیزی باشد که حافظ بدان اشاره کرده است. یعنی عربیّت. 🔻و این هنر یار به‌اندازه‌ای شدت دارد که دهان حافظ آن‌را زیره به‌کرمان بردن قلمداد می‌کند. 🔻 یار را می‌توان اینجا حضرت رسول ص دانست و هنر وی را قرآن که یک معجزه است برداشت کرد. و نکته‌ی جالب این‌جاست که حافظ با زبان رندانه خود را صاحب هنری قرآن‌گونه دانسته که ابراز آن‌را بی‌ادبی می‌داند در مقابل ساحت قدسی عقل کل عالم حضرت ختمی مرتبت'ص'. امیرحسن‌اوصالی @paragraph_osali
📕جامعه شناسی خودمانی ما در جامعه ای زندگی می کنیم که کلمه‌ی نمی دانم و بلد نیستم کمتر از هر کلمه دیگری به گوشمان می خورد. چطور جماعتی تا قبل از این که بدانند که نمی دانند، به دنبال دانستن خواهند رفت ... مگر ممکن است؟ ✍🏻حسن نراقی @paragraph_osali
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔻قسمتی از کلاسهای حافظ‌شناسی که توضیح داده‌ام چرا به حافظ‌ نیازمندیم. 🔺حافظ صرفا یک شاعر نیست، بلکه وی اندیشمندی است که نکات و حکمت‌های استخراجی خود در طی سالها انس با قرآن را در قالب غزل به مخاطب هدیه می‌دهد. 🎶 امیرحسن‌اوصالی @paragraph_osali
صبح‌دم از عرش می‌آمد خروشی، عقل گفت قدسیان گویی که شعر حافظ ازبر می‌کنند
ساعت ۲۲ امشب یادداشت را بخوانید.
هوالمستور [خطای شناختی در مسئله‌ی حجاب] معضلات و ناهنجاری‌های جامعه یک‌روزه شکل نگرفته‌‌‌اند که با "حجاب‌بان" و "تذکر لسانی" حل‌وفصل بشوند. آنچه در کف میدان مشاهده می‌کنیم جدال با معلولِ آسیب است نه "علت‌های" آن‌. زلف‌های پریشانی که در خیابان‌ها، مترو، پاساژها و... می‌بینید معلولِ علّت‌های مغفول است! و این بی‌برنامگی و تناقض در رفتار‌های سلیقه‌ای آنچنان طعام انقلاب را بر خودی و غیرخودی تلخ کرده است که همه را علیه‌تان شورانده و در جوابتان قلم‌فرسایی می‌کنند‌. یقینا برای دولتی که با شعار "گشت‌ارشاد برای مفسدین اقتصادی" روی کار آمده، چنین فعل و انفعالاتی پاسخگوی نیاز و ذهنِ پرسشگر مردم نخواهد بود. یک خطای شناختی در بدترین شکل و اوج کج‌سلیقه‌گی دارد اتفاق می‌افتد که نشان می‌دهد مسئولین مربوطه نه‌تنها محل نزاع را نشناخته‌اند، بلکه با گم‌کردن سوراخ دعا، ورد استنشاق را به‌وقت استنجا قرائت می‌کنند!!! مسئله‌ی اصلی مخاطب در مواجهه با این قاب‌ها و تونل‌های مهربانی این است که آیا مسئله‌ی حجاب صرفا در این گذرگاه‌ها خلاصه می‌شود؟ چرا این تونل مهربانی در اندرزگو احداث نشده است؟ چرا گاهی تذکرات به شکل سلیقه‌ای‌ست؟ مگر نه این‌که شخصی می‌تواند ضعیف‌الحجاب باشد، اما با آغوش کشیدن پرچم فلسطین از این پل صراط با سرعت برق‌وباد عبور بکند؟ غیر از این است؟ احکام الهی را فدای ایدئولوژی خودتان می‌کنید؟! آیا این برنامه‌ها سلیقه‌ای کردن احکام الهی در جامعه و فراری دادن مردم از دین خدا نبست؟ این‌که ناموسِ این خاک در اتاق‌های عمل ذیل رفت‌وآمد عناصر مذکر و با دو تکّه لباس نایلونی و بی‌حجابی کامل بهترین روز عمرش به بدترین خاطره‌ی زندگی‌اش تبدیل می‌شود و ۳۰سال حیای جمع‌کرده‌اش را در اتاق زایمان از دست می‌دهد برایتان مهم نیست؟ احساس نمی‌کنید اتاقهای زایمان‌مان ببشتر از ایستگاه تئاتر‌شهر نیاز به گشت‌ارشاد دارد؟ آنچه در روبنای مسئله‌ی حجاب به‌دنبال آن هستید زیربنای ویران شده‌ای دارد که ۴۰سال است که از ِآن غافل هستید. اگر سینما، صداوسیما، نمایش خانگی، تئاتر، مدارس، دانشگاه‌ها، حوزه‌ها و‌... در راستای زیربنای مسئله‌ی حجاب قدمی برداشتند، بدانید امید به اصلاح وجود خواهد داشت، ولی اگر تمامی فعالیت‌ها را خلاصه در چند تذکر لسانی کرده و امید حجاب از مخاطب را داشته باشید، خود را مضحکه‌ی عام و خاص کرده‌ و خط بطلان بر تمامی فعالیت‌هایتان کشیده‌اید. امری که از ابتدا مسئله‌اش مشخص نیست، محکوم به‌شکست بوده و هر بودجه‌ای که به‌خود اختصاص می‌دهد اسراف محض است. امیرحسن‌اوصالی @paragraph_osali
بخوانید ....
هوالفتّاح من از خلق واژه‌ها بی‌زارم. واژه‌های قلّابی‌ای که تصورشان جز در ذهن مؤلف‌شان تصدیق نمی‌شوند‌. وقتی زیربنای "متن" آشکار نباشد، روبنایش را هرچقدر هم آذین ببندی باز پای استدلالت چوبین شده و تا ابد خواهد لنگید! از یک دیدار اقشار مختلف بانوان چه انتظاری دارید؟ انتظار دارید در دوساعت تمامی موانع و مشکلات حل‌وبررسی بشوند؟ و در این‌صورت تکرار چند مبنا را که منظر اسلام است "انسداد" می‌نامید؟ چرا زاویه‌ی نقدتان را به‌سمت آن مادر تحصیل‌کرده که سطح دغدغه را تا آلودگی هوا و ماندن درخانه و رسیدگی به درس فرزندان تنزل می‌دهد، نمی‌‌گیرید؟ دغدغه‌ی چنددرصد از بانوان ایران نه، تهران چنین مسئله‌ایست؟ وقتی جامعه‌ی نخبگانی بانوان چنین دغدغه‌ای دارند و تهی از معنای مطالبه‌گری صواب بوده و چنین تریبونی را صرفا نمایش قدرت و تحصیل‌شان می‌دانند، از یک فقیهِ اسلام‌شناس که در دیدار عمومی بیش‌ از این نمی‌تواند از ساختارها گله کند، انتظار موهومی نداشته باشید؛ پس مقداری تستوسترون تفت بدهید تا متوجه شوید خلقِ واژه و متهم کردن این‌وآن گره‌ای از کار باز نمی‌کند! باید دانست آنچه انتظار می‌رود بیش‌تر وجهه‌ی ساختاری دارد که گره‌اش در دیدار عمومی یقینا وا نمی‌شود. اگر پیش‌فرض‌های ناصواب‌مان را کنار بگذاریم، مسیر را باز می‌بینیم نه منسد! این‌که عادت داشته باشیم برای حرف نو زدن، مارا بیش‌تر در انسداد قرار می‌دهد تا تکرار مبانی! مسئله را نباید پیچیده کرد. مسئله‌ی زنانِ کشور در "گفتمان" و "میدان" منسد نبست، بلکه در ساختار و عدم مطالبه‌گری خود زنان دچار کم‌سرعتی‌ست. مگر می‌شود مادر شهیدی را که چند اسماعیل فدایی این انقلاب و آرمانش کرده، و خم به‌ابرو نمی‌آورد را برخواسته از فرهنگ اعتباری و متوهم مدرنیته بدانیم؟ اینجا منطور از "مدرنیته" چیست؟ مادر شهید یا آن زن روستاییِ کارآفرینِ کنش‌گر در کدام فضای مدرنیستی تنفس کرده‌اند که اینک هویت‌شان را برخواسته از مدرنیته می‌دانیم؟ آنچه در میدان دیده می‌شود، کم‌سرعتی‌ایست که برخواسته از شیطنت ساختار، عدم فهم عناصر مذکر حزب‌اللهی از زن، عدم مطالبه‌گری درست، خلق واژه‌های قلابی و پیچیده کردن مسائل آسان است. این گره‌ها با گفت‌وگو حل می‌شوند، نه با متهم کردن این و آن. گاهی تازگی در کهنگی‌ست! گره‌ها با حرفهای تازه وا نمی‌شوند! بازکردن گره بازگشت به مبانی اسلام است. امیرحسن‌اوصالی @paragraph_osali
هوالمتین برای ق ا س م س ل ی م ا ن ی او می‌دانست که درسِ‌عشق را نمی‌توان در دفتر یافت، پس اوراق بِشُست و دل به‌دریا زد و کوی‌به‌کوی به‌دنبال مرگِ‌خونین خود به‌راه افتاد. او با خطِّ‌خون جوهر شهادت را بر آخرین برگ از دفترِ عمر خویش کشید و با گوهرِ زلال خویش پای آن‌را امضاء کرد‌. مگر می‌توان اورا مثل خمینی دوست نداشت؟ او که با تیغِ‌ابرویش تیرِآتش بر جان‌مان می‌‌انداخت و ابهت خمینی را یادآور می‌شد؛ و من چقدر دلتنگ نگاه پدرانه‌ی او هستم. چطور دلتنگ او نباشم؟ وقتی ظلم، ازل تا به ابدمان را غرق در خود کرده بود، او از کران تا به‌کران فرصت درویشی می‌جست و در دلها بذر محبت می‌کاشت و عشق درو می‌کرد. مگر می‌شود دلتنگ او نشد؟ او که دامن‌کشان رفت و مارا یتیم کرد، و فقط تکه‌های بدنش به خیمه بازگشت. من اورا دوست می‌دارم، البته نه فقط من؛ همه اورا دوست داشتند و دارند. چب‌وراست، سیاه‌و‌سفید، بچه‌‌ی‌بالای شهر و پایین‌شهر، مذهبی‌وغیرمذهبی، همه و همه. او نیز همه‌‌را دوست داشت، حتی دشمنش! و اینجا دقیقا نقطه‌ی آغاز ترس من است که مبادا عزیزمان از قاتل خویش، آن قمارباز احمق هم شفاعت بکند، بعید هم نیست! او آسایش دوگیتی را در مروت با دوست و دشمن می‌دید. اصلا دوست و دشمن را من می‌گویم، او زلالی دل را با این دوگانه‌های فریبنده آلوده نمی‌کرد و همه‌ی را بنده‌ی حق می‌دانست و با فطرتشان به‌آنها محبت می‌کرد. و خوشا به‌حال او و خاک برسر ما که چه آسان اورا از دست دادیم‌. ما نه یک تن را، بلکه تمامیت‌مان را از دست دادیم، ما قلبمان را از دست دادیم. مایی که هروقت نا‌امید می‌شدیم اورا می‌دیدیم و آرام می‌شدیم، هروقت دلمان می‌گرفت با لبخند او شاد می‌شدیم، و هروقت می‌ترسیدیم به گرمی آغوش او پناه می‌بردیم و طعم شیرین امنیت را می‌چشیدیم. چه ضمیر زلالی داشت. انگار آسمان سالها می‌شد که منتظر آغوشش بود، آغوشی که تمامی زمین را در دل خود جای داده بود، و انگار این دلتنگی او بود که اورا راهی آسمانش کرد. آسمانی که چهل‌واندی سال در جست‌و‌جوی آن با سلاح اشک روبه‌روی خصم ایستاد و خم به‌ابرو نیاورد. آری سلاح او اشک بود و اشک بود و اشک. من از اعماق وجودم قدردان پیکر اربن‌اربای او هستم و با آرزوی شفاعتش در روز محشر، غم عمر باقی‌مانده‌ی بی‌او را تحمل می‌کنم‌. من به امید آغوش او دل به‌خاک خواهم سپرد، و من به‌امید بوسه از دستان علمداری‌اش بوسه بر کفن خواهم زد. امیرحسن‌اوصالی سالگرد شهادت سردار @paragraph_osali
پر شد ز عطر تو به‌سحر آشیانه‌ام مست تو شد تمامی شعرم ترانه‌ام در جست‌وجوی مهر تو آری روانه‌ام مدهوش باده‌ی ازل مادرانه‌ام زیباترین اسامی خلقت برای توست سرمنشأ طلیعه‌ی عصمت برای توست امشب خدا برای نبی گوهر آفرید در آسمان هفتم خود کوثر آفرید بر نفس مطمئنّه‌ی خود مادر آفرید آری خدا برای علی حیدر آفرید از این به بعد ز نور تو دنیا منوّر است جنت ز عطر سیب تو مادر، معطّر است مشمول ربّنای توام، جان‌ فدای تو آواره و گدای توام، جان فدای تو پروانه‌ی عزای توام، جان فدای تو مجنون کربلای توام، جان فدای تو حجت تانیتترپدی بیزه انبیاء سیزی "عالم تانیر معلم کرب‌وبلا سیزی" سرمنشأ تمامی خلقتدی فاطمه'س' "بنیانگذار مکتب غیرتدی فاطمه"'س' تفسیر هل اتی‌ و مروّتدی فاطمه'س' الحق محبتّین بیزه ثروتدی فاطمه'س' ما بی‌خیال نهضت مادر نمی‌شویم ما بی‌خیال غربت حیدر نمی‌شویم روح عبادتی و علی مست جام تو ذکر علی عبادت تو التیام تو در بین آن مصیبت عظمی پیام تو تو حامی علی'ع' و علی'ع' هم امام تو بیداری تمامی امت شعار توست تا جان بود فدای ولایت شعار توست امیرحسن‌اوصالی در پاراگراف عضو شوید.❤️ https://eitaa.com/joinchat/2729640001Cb1d34d8ce8
🔻 اگه علاقه‌داری یرای خبرگزاری و نشریه‌‌ها بنویسی این فرصت‌ رو از دست نده. [نوشتن _ خلق روایت _ مبانی داستان‌کوتاه _ کلیات رمان‌نویسی _ مقدمات خوب نوشتن و... ] 🔻 برای اطلاع از شرایط و هزینه پیام بدید: @a_h_osali 🤗عضو پاراگراف بشوید. ⚘️👇 ▣⃢🪴 https://eitaa.com/joinchat/2729640001Cb1d34d8ce8
🔻 امام‌زاده‌ها باید قطب فرهنگی شهر باشند و این وضعیت امامزاده‌ی زنجان اصلا مطلوب نیست. با آمدن آقای قنبری امیدواریم شاهد اتفاقات خوب باشیم البته اگر پیر پاتال‌های متحجر بگذارند. 🤗عضو پاراگراف بشوید. ⚘️👇 ▣⃢🪴 https://eitaa.com/joinchat/2729640001Cb1d34d8ce8
🔻 ان‌شاءالله امروز درخدمت دوستان اهوازی هستم و درباب "نوشتن" گفت‌وگو خواهیم کرد. 🤗عضو پاراگراف بشوید. ⚘️👇 ▣⃢🪴 https://eitaa.com/joinchat/2729640001Cb1d34d8ce8
🔻 در کیهان یادداشتی بر کتاب "به‌اضافه مردم" به قلم روح‌الله رشیدی نوشته‌ام، مبنی بر این‌که ما باید در امر فرهنگی رجوع به میانی تربیتیِ اصیل اسلامی کرده و از روش تبلیغی انبیاء در جامعه استفاده کنیم؛ و الا درگیر مفاهیم انتزاعی خواهیم شد. 🔻 لینک یادداشت: https://kayhan.ir/fa/issue/2909/6 🤗عضو پاراگراف بشوید. ⚘️👇 ▣⃢🪴 https://eitaa.com/joinchat/2729640001Cb1d34d8ce8
🔻 جنگ در موضع روایت یک تجربه و زیست شخصی است و از زبان شخصی لاجرم بر دل می‌نشیند که خود خاک‌خورده‌ی جبهه باشد و آنچه می‌گوید از دل برآمده باشد. 🔻 این‌که در سفر راهیان نور از راوی‌های جوان برای روایت جنگ استفاده می‌شود، امری ناصواب است. جوان ۳۳-۳۴ ساله‌ای که خود از جنگ چیزی ندیده است، چگونه می‌تواند روایتی باورپذیر و منطقی که مضمون‌زده نیز نباشد به‌مخاطب ارائه دهد؟ 🔻یقینا در مسئله‌ی روایت پیشرفت ما نیازمند راویان جوان و باسواد که اطلاعات کافی از پیشرفت‌های حاصل شده در کشور داشته باشند، هستیم؛ اما این امر در روایت جبهه و جنگ اثری معکوس بر مخاطب دارد. امیرحسن‌اوصالی 🤗عضو پاراگراف بشوید. ⚘️👇 ▣⃢🪴 https://eitaa.com/joinchat/2729640001Cb1d34d8ce8
🔻 آتش زندگی هرکس متفاوت است جوانی نزد پیر دیده‌وری از فقر روزگار زبان به شکیت گشود. ▪️ پیر گفت: برخیز! با من بیا و کسی که آرزوی زندگی او را می‌کنی به من نشان بده. جوان نشانِ همسایه خویش داد که تاجر خرما بود و در حجره خود سکه‌های طلا را می‌شمرد. ▪️پیر آن جوان را نزد او برد و به تاجر گفت: حاجتی در دنیا داری که آزارت دهد؟ تاجر گفت: آری! مدت‌هاست درد معده مرا از خوردن آنچه می‌بینم و هوس می‌کنم، بازداشته است. کاش کاسه‌ای خرما داشتم ولی معده سالم این جوان را. ▪️پیر دوباره جوان را خطاب کرد و از او پرسید: باز چه کسی را در این شهر خوشبخت می‌بینی؟ جوان حاکم شهر را نشان داد و هر دو نزد او رفتند. ▪️پیر از حاکم پرسید: حاجتی داری که زندگی را بر تو تلخ کرده باشد؟ حاکم گفت: آری، شب‌ و روز در این اندیشه‌ام مبادا کسی از دربار بر من خیانت کند و خون من برای تصاحب تاج‌ و تختم بریزد. ای کاش مثل این جوان بودم. دو گوسفند می‌گرفتم و برای خود به صحرا می‌بردم که آن مرا کفایت می‌کرد، چون آرامش داشتم. در سیر برگشت پیر پارسا پرسید: ای جوان آتش چند رنگ است؟ جوان گفت: دو رنگ، سرخ و نارنجی. ▪️پیر گفت: آتش چون رنگین‌کمان هفت‌رنگ است. آتش تاجر رنگش آبی بود و آتشی که به‌رنگ آبی بسوزد نوری ندارد که دیده شود، پس تو آتش او را نمی‌دیدی. آتشی که سبز باشد نورش برای بیننده زیبا است ولی کسی که در نزد آن است را می‌سوزاند و دیگران از آن بی‌خبرند. آتش زندگی حاکم در چشم تو سبز و زیبا بود. پس هرکس را آتشی در زندگی می‌سوزاند که فقط رنگش با دیگری متفاوت است ولی وجود دارد. دیدی در زندگی تو هم آتشی بود که تاجر و حاکم از آن بی‌خبر بوده و در آرزوی داشتنِ زندگی تو بودند. 🤗عضو پاراگراف بشوید. ⚘️👇 ▣⃢🪴 https://eitaa.com/joinchat/2729640001Cb1d34d8ce8
🔻 در "خبر آنلاین" درباب نحوه‌ی مواجهه‌ی ناصواب‌مان با امام سجاد'ع' و صحیفه‌ی سجادیه نوشته‌ام. 🤗عضو پاراگراف بشوید. ⚘️👇 ▣⃢🪴 https://eitaa.com/joinchat/2729640001Cb1d34d8ce8
... زیرا نوشتن همانا سازماندهی جهان است؛ همانا "اندیشیدن" است. (آموختن یک زبان همان آموختن چگونه اندیشیدن در آن زبان است). بنابراین بیهوده است از کسی که خیال ندارد در اندیشیدن خود بازنگری کند، بخواهیم در نوشتن خود چنین کند. 📚 نقد و حقیقت _ ص۴۴ ✏️ رولان بارت @paragraph_osali
نویسنده نه با مؤلفه‌هایی چون "نقش" یا "ارزش"، بلکه تنها به کمک گونه‌ای "آگاهی‌ در گفتار" مشخص می‌شود. نویسنده کسی است که مسئله‌ی او زبان باشد و در زبان در جست‌وجوی ژرفا برآید و نه ابزارگرایی یا زیبایی. 📚 نقد و حقیقت _ ص۵۶ ✏️ رولان بارت @paragraph_osali
🔻 در فصلنامه‌ی علوم اجتماعی خردورزی یادداشتی درباب بازنمایی ناصواب زنان در سینمای ایران نوشته‌ام، و اینکه چگونه غرب و سینمای هالیوودی و شرق به‌وسیله‌ی هنر چگونه از زنان خود قهرمان ساخته‌اند. 🤗عضو پاراگراف بشوید. ⚘️👇 ▣⃢🪴 https://eitaa.com/joinchat/2729640001Cb1d34d8ce8
یادداشت زیر را بخوانید 👇
بسمه‌‌تعالی ما همان انتخاب‌هایمان هستیم! مشکلاتِ جامعه یک‌شبِ به‌وجود نیامده است که قهرکردنِ یک روزه با صندوقِ رأی حل‌وفصل‌ش کند. آنچه امروز مشاهده می‌کنید حاصلِ "انتخابِ" دیروز است که رشد کرده و به‌ بخشی از هویّت‌مان تبدیل شده است. هویّتی که شاید خیلی‌هامان به رسمیت نَشِناسیم‌َش. مگر در صورت فرهنگ‌مان جای سیلیِ "مهاجرانی" و "خاتمی" را نمی‌بینید؟! خیال نکنیم یک انگشتی جوهری می‌کنیم و تکّه کاغذی را درون صندوق می‌اندازیم و تمام! نه، تنها این نیست. ما با انتخاب‌‌هایمان یک "تیر" داریم و هزاران نشان، که وَسَطِ این سیبل قلب دشمنی‌ست که هرچقدر "تیرهای جوهری‌مان" کم‌رنگ و کم‌فروغ باشد، آواز دهل‌ش بیش‌تر از قبل خواهد شد؛ و یقینا اگر انتخاب‌هایمان اثری بر رشد خاک و میهن‌مان نداشت، اِنقدر تا فیها خالدون‌شان را پاره نمی‌کردند که به نشانه‌ی اعتراض با صندوق‌های رأی قهر کنید!!! زمین مشخص است و بازی شروع شده است. مراقب باشیم گولِ طبل‌های توخالی، تعداد تماشاچی‌ و جوّ رسانه را نخوریم؛ که اگر گل به‌خودی بزنیم، انگشت‌های شصت‌شان را حواله‌مان کرده و به‌پشیمانی‌مان قهقهه خواهند زد. ما حق انتخاب داریم. ما رأی می‌دهیم، و رأی ما یعنی نمی‌گذاریم احدی حق انتخاب و آزادی مارا سلب کند. ما رأی می‌دهیم تا صیانت‌چی‌های کودن من بعد نفس‌کشیدن‌مان‌ را نیز فیلتر نکنند! ما رأی می‌دهیم تا پشت‌ِمان دوباره در ۲۰‌دقیقه خاکِ برجام نشود. ما رأی می‌دهیم تا مردکی بعد از اتفاقات با خنده نگوید که من روز جمعه فهمیدم! ما رأی می‌دهیم تا مصداق بارز "مردم‌سالاری دینی" را که خمینی'ره' و انقلاب‌ش برای ما به‌ارمغان آورد، به‌دنیا نشان بدهیم. "ما" در زمان پهلوی "مایی" نداشتیم و همه "شاه" بود. بی‌تاریخ و بی‌هویت. این روحِ خمینی'ره' بود که بر جان‌مان دمید و از مردم، "ما" ساخت. انقلاب ساخت. ایران ساخت. همت و باکری ساخت. زین‌الدین و باقری ساخت. عشق ساخت. حماسه ساخت. میهن ساخت. غیرت ساخت، و از روحِ غرق در مدرنیته، انسان منتطر، مبارز و مجاهد ساخت. ما رأی می‌دهیم، چرا که مدیون خمینی'ره' و انقلاب او هستیم‌. ما رأی می‌دهیم چرا که مدیون خاک شلمچه‌ایم. ما امروز رأی می‌دهیم تا فردا مدیون فرزندان‌مان نشویم.... . اگر رأی ندهیم، همه ضرر خواهیم کرد. و اگر رأی ندهیم مجلس حتی با ۱۰‌درصد نیز تشکیل می‌شود! و این‌جا اقلیّتی برای ما، برای فرزندان ما و همه‌ی شئونات فردی و اجتماعی ما تصمیم خواهند گرفت. بیایید نگذاریم که دیگران برای ما تصمیم بگیرند. ما تصمیم می‌گیریم پس هستیم. ما رأی می‌دهیم پس هستیم. ما انتخاب می‌کنیم پس هستیم‌. و ما و هویّتِ فردای ما همان انتخاب‌هایی‌ست که امروز انجام می‌دهیم. من، به‌نیابت از خمینی کبیر و بخاطر دِینی که به‌او و انقلاب‌ش دارم، با افتخار رأی خواهم داد. امیرحسن‌اوصالی 👇 @paragraph_osali