۷۸۶ همه اتفاق‌ها دير يا زود افتادني‌اند! مانند دانه‌هاي تسبيح... يکي بعد از ديگري: تولد، کودکي، نوجواني، جواني، عشق... و مرگ! آه که چه نظم تکراري و کسالت آوري! کاش مي‌شد زمان را مثل نخ تسبيح، از بين همه اين اتفاقات بيرون بکشيم آنگاه در اوج جواني، در يک روز بلند تابستاني، عاشق مي‌شديم... آروزهاي بلند پروازانه نوجواني را ارزاني عاشقي‌هامان مي‌کرديم 👈منبع پست در پارسی یار #نگارستان_خیال #پارسی_بلاگ #پارسی_یار