پروانه های وصال
#داستان_واقعی #روایت_انسان #قسمت_دویست_بیست_سوم 🎬: داستان ما به سمت سرزمینی می رود که ابلیس روی آن
#داستان_واقعی
#روایت_انسان
#قسمت_دویست_بیست_چهارم🎬:
سازه ها و مناسک در مصر دقیقا شبیه بابل است گویا یک خط واحد تمدنی و پرستشی از بابل تا مصر ادامه دارد که توسط یک نفر کارگردانی و مدیریت می شود.
یعنی همانگونه که نسبت به مومنین خداوند ولایت و سرپرستی می کند در طرف کفر نیز شیطان ولایت می کند.
این خط واحد هدایتی که ابلیس آن را دنبال می کند در هر منطقه ای رنگ و بوی بومی خودش را می گیرد اما
ذات همه آن ها یکی است و نقشه آن ها واحد است.
تمام این ساختمان ها و سازه های عظیم را فقط بردگان نساخته بودند. تا زمانی که یک اجماع همگانی حول
این مساله صورت نگیرد، جمع بردگان به تنهایی نمی توانند این سازه های عظیم را بنا کنند.
در تمام مصر درباره ساخت چنین بنایی، یک اجماع همگانی شکل گرفته بود.
انبارهای معابد مملو از آذوقه ها و زیور آلاتی بود که مردم مصر به آن ها هدیه داده بودند در حالی که در
همین زمان عده ای از مردم فریب خورده، از شدت گرسنگی در حال مرگ بودند؛ اما تا پای مرگ برای رفاه و
تامین عیش معبدیان و وسایل مورد نیاز آن ها تلاش می کردند.
عده ای از مردم متمّول خودشان را وقف آوردن سنگ های بزرگ برای ساخت هرم می کردند.
فاصله معبد خوفو تا نزدیک ترین کوهی که از آن سنگ گرانیت به دست می آید، حدود چند صد کیلومتر است.
این درحالی است که هنوز وسایل حمل و نقل پیشرفته ای برای حمل این حجم زیاد از سنگ های گرانیتی به وجود نیامده است و سازندگان معبد مجبور هستند سنگ ها را بر روی الوارهای بزرگی از چوب حمل کنند و
بدین وسیله آن ها را به محل مورد نظرشان انتقال دهند. احتمالا برای چنین نوع حمل و نقلی، مقادیر زیادی روغن استفاده می شده که بسیاری از بردگان را برای ساخت روغن قربانی می کرده اند تا از بدن او روغن مورد استفاده برای روان کردن الوار چوبی را به دست بیاورند.
این قبیل گزارش ها همگی حاکی از کارگردانی واحد و نقشه ی واحدی است که ابلیس آن را از بین النهرین تا مصر کشانده است.
یکی دیگر از مسائلی که خبر از نقشه واحد ابلیس و ایجاد یک اجماع همگانی در مصر می دهد آن است که
همانند بابل، در مصر نیز معابد به مردم القاء می کردند که خدایان به همخوابگی با دختران زیبا احتیاج دارند.
کاهنان مصری همچون کاهنان بین النهرین برای ارضای شهوت شان، توده های فریب خورده و استثمار شده را ترغیب می کردند که دختران خود را به خدایان هدیه کنند. این مساله تا بدان جا ادامه داشت که حتی زنان
شوهردار نیز خود را ملزم می داشتند که حداقل سالی یک بار در معبد با خدایان همبستر شوند.
این نوع مناسک شبیه مناسکی است که در برج بابل اتفاق می افتاد.
ادامه دارد...
📝به قلم: طاهره سادات حسینی
🌕✨🌕✨🌕✨🌕
پروانه های وصال
#داستان_واقعی #روایت_انسان #قسمت_دویست_بیست_چهارم🎬: سازه ها و مناسک در مصر دقیقا شبیه بابل است گو
#داستان_واقعی
#روایت_انسان
#قسمت_دویست_بیست_چهارم🎬:
سازه ها و مناسک در مصر دقیقا شبیه بابل است گویا یک خط واحد تمدنی و پرستشی از بابل تا مصر ادامه دارد که توسط یک نفر کارگردانی و مدیریت می شود.
یعنی همانگونه که نسبت به مومنین خداوند ولایت و سرپرستی می کند در طرف کفر نیز شیطان ولایت می کند.
این خط واحد هدایتی که ابلیس آن را دنبال می کند در هر منطقه ای رنگ و بوی بومی خودش را می گیرد اما
ذات همه آن ها یکی است و نقشه آن ها واحد است.
تمام این ساختمان ها و سازه های عظیم را فقط بردگان نساخته بودند. تا زمانی که یک اجماع همگانی حول
این مساله صورت نگیرد، جمع بردگان به تنهایی نمی توانند این سازه های عظیم را بنا کنند.
در تمام مصر درباره ساخت چنین بنایی، یک اجماع همگانی شکل گرفته بود.
انبارهای معابد مملو از آذوقه ها و زیور آلاتی بود که مردم مصر به آن ها هدیه داده بودند در حالی که در
همین زمان عده ای از مردم فریب خورده، از شدت گرسنگی در حال مرگ بودند؛ اما تا پای مرگ برای رفاه و
تامین عیش معبدیان و وسایل مورد نیاز آن ها تلاش می کردند.
عده ای از مردم متمّول خودشان را وقف آوردن سنگ های بزرگ برای ساخت هرم می کردند.
فاصله معبد خوفو تا نزدیک ترین کوهی که از آن سنگ گرانیت به دست می آید، حدود چند صد کیلومتر است.
این درحالی است که هنوز وسایل حمل و نقل پیشرفته ای برای حمل این حجم زیاد از سنگ های گرانیتی به وجود نیامده است و سازندگان معبد مجبور هستند سنگ ها را بر روی الوارهای بزرگی از چوب حمل کنند و
بدین وسیله آن ها را به محل مورد نظرشان انتقال دهند. احتمالا برای چنین نوع حمل و نقلی، مقادیر زیادی روغن استفاده می شده که بسیاری از بردگان را برای ساخت روغن قربانی می کرده اند تا از بدن او روغن مورد استفاده برای روان کردن الوار چوبی را به دست بیاورند.
این قبیل گزارش ها همگی حاکی از کارگردانی واحد و نقشه ی واحدی است که ابلیس آن را از بین النهرین تا مصر کشانده است.
یکی دیگر از مسائلی که خبر از نقشه واحد ابلیس و ایجاد یک اجماع همگانی در مصر می دهد آن است که
همانند بابل، در مصر نیز معابد به مردم القاء می کردند که خدایان به همخوابگی با دختران زیبا احتیاج دارند.
کاهنان مصری همچون کاهنان بین النهرین برای ارضای شهوت شان، توده های فریب خورده و استثمار شده را ترغیب می کردند که دختران خود را به خدایان هدیه کنند. این مساله تا بدان جا ادامه داشت که حتی زنان
شوهردار نیز خود را ملزم می داشتند که حداقل سالی یک بار در معبد با خدایان همبستر شوند.
این نوع مناسک شبیه مناسکی است که در برج بابل اتفاق می افتاد.
ادامه دارد...
📝به قلم: طاهره سادات حسینی
🌕✨🌕✨🌕✨🌕