پرسش:
آیا با استناد به آیه زیر می توان گفت «همه حوادث طبیعی بخاطر گناهانِ آسیب دیدگان است»؟
«وَ مَا أَصابَكُم مِّن مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكمُْ وَ يَعْفُواْ عَن كَثِيرٍ» (شوری:30)
ترجمه: «آنچه ناگواری که به شما می رسد نتیجه عملکردِ خودتان است حال آنکه (خدا) بسیاری (از عملکردها) را نیز عفو می فرماید»
پاسخ:
این آیه اساسا درباره « خودِ حوادث » سخن نمی گوید بلکه درباره «آسیب دیدن انسان از حوادث» سخن می گوید. این آیه نمی گوید که گناهان ، علت زلزله و حوادث طبیعی هستند بلکه می گوید : «آسیب دیدنِ شما بخاطر عملکرد خودتان است». در واقع اگر انسان ها عملکرد خود را اصلاح کنند از آسیب بسیاری از حوادث در امان خواهند ماند.
بی شک هر حادثه طبیعی دارای علل و عوامل طبیعی خاص خود است اما اینکه انسان از آن «آسیب ببیند» یا «مصون بماند» غالبا به عملکرد بشر بستگی دارد. گاهی آسیب دیدن گروهی از انسان ها در یک حادثه ناشی از عملکرد بد خودشان یا حتی ناشی از کوتاهی دیگران در زمینه رعایت جنبه های ایمنی است. گاهی کوتاهی یک مهندس یا معمار به آسیب دیدنِ دیگران می انجامد زیرا در این دنیا – بر خلاف آخرت – ناگواری ها تنها به گناهکاران آسیب نمی زند بلکه احیانا دامن بی گناهان را نیز می گیرد و « تر و خشک با هم می سوزند». گاهی نیز گناهان دیگری کرده ایم که قضای الهی بر آسیب دیدنِ ما قرار گرفته است. گاه نیز آسیب دیدن انسان ناشی از گناه نیست بلکه یک امتحان الهی است. وانگهی آیه 30 سوره شوری در مقام بیان «عموم موارد» یا «اکثر موارد» است و استثنائات را نفی نمی کند. همچنین خطاب این آیه به عموم بشر است نه صرفا به مومنان.
برای فهم نظر اسلام درباره درباره مصیبت ها و بلاها نمی توان تنها به یک آیه استناد کرد بلکه باید همه آیات قرآن را در نظر گرفت. آیه دیگری که درباره حوادث باید به آن توجه کنیم اینست:
« وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ » (بقره : 155)
« قطعاً شما را با چيزى از ترس، گرسنگى، كاهش در مالها و جانها و محصولات ، امتحان مىكنيم و بشارت ده به صبوری كنندگان! »
#گناه #حوادث_طبیعی #امتحان #بلایای_طبیعی
عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال:👇
https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0
پرسش :
آیا می توان زلزله و حوادث طبیعی امروز را با "عذاب هایی که خداوند بر قوم عاد و ثمود و ... نازل فرموده» مقایسه کرد و یکسان دانست؟
پاسخ:
در اینگونه موارد نباید قاطعانه نظر بدهیم زیرا «علم غیب» نداریم ولی به نظر می رسد اینگونه حوادث «آزمون برای خوبان و مومنان» و «کفاره گناه یا عذاب برای گناهکاران» و «بهانه ورود به بهشت برای مومنان» باشد.
حوادث طبیعی زمان ما که گروهی از مردم را از تر و خشک می سوزاند و گروه دیگری آسیب نمی بینند با عذاب هایی که در زمان پیامبران(ع) در گذشته رخ می داد تفاوت دارد. آن عذاب ها بعد از آن بود که مثلا یک پیامبر دهها سال در یک یا چند روستا وابادی تبلیغ میکرد ولی مردم او را به شدت تکذیب می کردند و آزار می دادند و به صورت علنی بر گناهان کبیره اصرار می ورزیدند (مثل قوم لوط علیه السلام که در مقابل چشم همه به رهگذران و میهمانان تجاوز می کردند و بر این کار اصرار داشتند)
در زمان پیامبران(ع) ، برخی از مردم با اینکه معجزات و دلایل روشن دیده بودند و پیامبران به بهترین شیوه حقایق را برای آنان بیان کرده بود کفر می ورزیدند و لجوجانه به گناه ادامه می دادند. سرانجام وقتی خدای متعال از ایمان آوردن بقیه مایوس می شد دستور می داد که پیامبران و یاران اندکشان از آبادی بیرون بروند و آنگاه بلایی سهمگین فرود می آمد که همه کفار را در آن روستا ریشه کن می کرد به گونه ای که همه در یک لحظه به کام مرگ فرو می رفتند و کسی نمی توانست دیگری را دفن کند.
طبعا آن عذاب ها با حوادث زمان ما تفاوت هایی دارد. در حوادث طبیعی زمانِ ما گاهی در یک استان چند ملیون نفری حادثه ای رخ می دهد و چند هزار نفر از دنیا می روند که در میان آنان بسیاری از مومنان و درستکاران و کودکان نیز هستند. بنابراین نمی توان گفت این حوادث حتما «عذاب برای همه مردمِ آسیب دیده» است گرچه شاید برای بعضیها « عذاب » باشد و برای بعضی از مومنان فقط « فرارسیدن مرگ » و « بهانه ورود به بهشت » باشد و برای بازماندگان ، « آزمون الهی ».
#بلایای_طبیعی #عذاب #سیل
عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال:👇
https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0
پرسش:
آیا با استناد به آیه زیر می توان گفت «همه حوادث طبیعی بخاطر گناهانِ آسیب دیدگان است»؟
«وَ مَا أَصابَكُم مِّن مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكمُْ وَ يَعْفُواْ عَن كَثِيرٍ» (شوری:30)
ترجمه: «آنچه ناگواری که به شما می رسد نتیجه عملکردِ خودتان است حال آنکه (خدا) بسیاری (از عملکردها) را نیز عفو می فرماید»
پاسخ:
این آیه اساسا درباره « خودِ حوادث » سخن نمی گوید بلکه درباره «آسیب دیدن انسان از حوادث» سخن می گوید. این آیه نمی گوید که گناهان ، علت زلزله و حوادث طبیعی هستند بلکه می گوید : «آسیب دیدنِ شما بخاطر عملکرد خودتان است». در واقع اگر انسان ها عملکرد خود را اصلاح کنند از آسیب بسیاری از حوادث در امان خواهند ماند.
بی شک هر حادثه طبیعی دارای علل و عوامل طبیعی خاص خود است اما اینکه انسان از آن «آسیب ببیند» یا «مصون بماند» غالبا به عملکرد بشر بستگی دارد. گاهی آسیب دیدن گروهی از انسان ها در یک حادثه ناشی از عملکرد بد خودشان یا حتی ناشی از کوتاهی دیگران در زمینه رعایت جنبه های ایمنی است. گاهی کوتاهی یک مهندس یا معمار به آسیب دیدنِ دیگران می انجامد زیرا در این دنیا – بر خلاف آخرت – ناگواری ها تنها به گناهکاران آسیب نمی زند بلکه احیانا دامن بی گناهان را نیز می گیرد و « تر و خشک با هم می سوزند». گاهی نیز گناهان دیگری کرده ایم که قضای الهی بر آسیب دیدنِ ما قرار گرفته است. گاه نیز آسیب دیدن انسان ناشی از گناه نیست بلکه یک امتحان الهی است.
ضمناً آیه 30 سوره شوری در مقام بیان «عموم موارد» یا «اکثر موارد» است و استثنائات را نفی نمی کند. همچنین خطاب این آیه به عموم بشر است نه صرفا به مومنان.
برای فهم نظر اسلام درباره درباره مصیبت ها و بلاها نمی توان تنها به یک آیه استناد کرد بلکه باید همه آیات قرآن را در نظر گرفت. آیه دیگری که درباره حوادث باید به آن توجه کنیم اینست:
« وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ » (بقره : 155)
« قطعاً شما را با چيزى از ترس، گرسنگى، كاهش در مالها و جانها و محصولات ، امتحان مىكنيم و بشارت ده به صبوری كنندگان! »
#گناه #امتحان #بلایای_طبیعی
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis