eitaa logo
پاسخ شبهات و پرسش ها - متن
292 دنبال‌کننده
60 عکس
39 ویدیو
9 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔹این ها همان سگ و گربه های خانگی هستند که هر روز حمامشان میکنند و به قول خودشون خیلی تمیز هستن! 🔸و حالا واقعیت را ببینید! انگل هایی که با چشم‌ غیر مسلح دیده نمی شوند که بحثِشان جداست!
📌 شماره شایعه : ۴۰۶۷ 🔆 متن شایعه : آیت‌الله نوری همدانی : دلیل موج جدید کرونا، گناهان اهل سنت سیستان و بلوچستان است! 🔆 پاسخ شایعه: 1️⃣ دفتر آیت الله نوری همدانی در بیانیه ای شایعات بی اساس درباره موضع این مرجع تقلید پیرامون شیوع کرونا در استان سیستان و بلوچستان را تکذیب کرد. 2️⃣ در بیانیه دفتر ایشان آمده است: اساسا در چند هفته اخیر نه دروس خارج معظم له برقرار بوده و نه دیدار یا جلسه‌ای داشته اند. طبیعتاً دیدگاههای ایشان در سایت منعکس می‌شود و مردم به شایعات توجه نکنند. 3️⃣ با توجه به شیوع موج جدید کرونا از منطقه جنوب شرق کشور، خناسان فضای مجازی که از هر فرصتی برای اهداف پلید خود در جهت : ۱) ایجاد اختلاف مذهبی ۲) تخریب مرجعیت شیعه استفاده میکنند که در این راستا هوشیاری مخاطبان گرامی عامل اساسی در جهت خنثی سازی شایعه سازی عوامل بیگانه می باشد. 📌 بازنشرکلیه مطالب جهت اطلاع دیگران بدون ذکر منبع مجاز است. 👥💬🗣 رسانه باشید و این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید. 👈قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات👉 در تلگرام 👇 https://telegram.me/joinchat/A9RIwjvuaKGX3QS979_J_w در ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/2775384064Ccbdd7dd634
🔵 نظر علامه مصباح در زمینه طب اسلامی: آيا پيغمبر اكرم و ائمه اطهار(ع) در زمينه «طب»؛ مطلب جديدي آورده‌اند؟ يا آنچه نقل شده [مثلاً در کتاب‌های طب النبی و طب الرضا]، كم و بيش در كتاب‏هاي پيشينيان و هم دوره‏‌هاي آنان هست؟ 🔻 آيا آن‌ها [ روایات اهل بیت] همان دستوراتی است كه در طب‌‏های قديم باستانی نظير طب يونانی، طب ايرانی، هندی و چينی مطرح بوده است؟! به هر حال نخستين پرسش در اين باب اين است كه بين آنچه در روايات اهل بيت(ع) راجع به مسائل طبی آمده، با آنچه در كتب يونانی يا كتب ايرانی يا ساير تمدن‏‌های كهن وجود داشته، چه تفاوتی است؟ اگر قرار است به مسأله طب اسلامی بها دهيم، و آن را بكاويم و بررسی كنيم كه در اين ميراث دينی، چه چيزهايی وجود دارد كه می‌‏توان از آن استفاده كرد، بايد طرح تحقيقی عالمانه‌‏ای برای اين كار طراحی كنيم. صرف قرائت چند آيه و روايت و نقل یک داستان، مشكل ما را در تحقيق طب اسلامی يا طب نبوی حل نمی‌‏كند. روايات در دسترس است، كتاب‏‌هايی هم نوشته شده و شرح‏‌هايی نيز برای آن، نگاشته‌‏اند، اين‌‏ها اگر كارآيی داشت، تا به حال از آن استفاده می‌كردند. 🔻 آيا تعريف از طب بوعلی و محمدبن زكريا رازی، مفهوم طب النبی را شرح می‌‏كند؟ آيا طب النبی همان است كه آنها گفته‌‏اند؟! درحالی كه بيشتر مطالب آنان[طب بوعلی و رازی] از گرفته شده، و براساس نظر و روش آنها پيش رفته و تحقيق شده است. مبانی طب بوعلی همان اصول موضوع يونانيان است. مطالبی از قبيل: عناصر اربعه و اخلاط اربعه كه در بدن موجود است مثل: خون، صفرا، بلغم و سودا در طب يونانی و طب باستانی وجود دارد. پس نمی‌‏توان مطالب ذكر شده را ناميد؛ چرا كه در آن‏‌ها نه از اسلام اثری پيدا است، نه وحی در آن مطالب نازل شده و نه بر تحقيقاتی كه ديگران كرده‌اند مطلب خاصی اضافه شده است. گاهی مفاهيم براي ما خلط مي‌‏شود. 🔻اگر گفتيم طب اسلامی همان طب يونانی است ــ يا چيزي شبيه آن يا با يكي از طب‏‌های باستانی شباهت دارد ـ تحقيق درباره طب اسلامی (به عنوان اسلامی) ديگر جايگاهی نخواهد داشت، و اگر بخواهيم تحقيق كنيم بايد در همان تحقيق كنيم. 🔻وقتی می‌‏توانيم طب اسلامی را به عنوان یک موضوع ويژه تحقيق كنيم كه، بر اين باور باشيم اسلام موارد خاصی را در اين زمينه آورده است و اين می‌تواند پيش‌‏فرض تحقيق باشد، يعنی بدانيم كه اسلام مطلب جديدی را در اين زمينه آورده كه بايد آن را كشف كرد. برای مثال صرف اين كه روايتی را پيدا كنيم كه مسأله‌‏ای را مورد تأكيد قرار داده كه هم در قانون بوعلی، هم در كتاب جالينوس، هم در كتاب بقراط و... نشانه‌‏ای از اشاره به آن مسأله ديده می‌‏شود، نمی‌‏توان اظهار داشت كه آن را اسلام آورده است. مرتبه و شأن پيغمبر(ص) هيچ وقت بيان مطالب طبی يا مطالب فيزيكی نبوده، بلكه شأن او است. دليلي كه ما برای نبوت اقامه مي‌‏كنيم اين نيست كه نيازهاي مادی بشر را رفع كند. بشر با تحقيقات علمی خود و به همراه انگيزه‏‌های كه در نهان دارد، مي‏‌تواند راه زندگی دنيایی و راه تأمين سلامتی خود را كسب كند. اگر پيغمبر اكرم و ائمه اطهار مطالبی را در اين زمينه‌‏هایی فرموده‌‏اند، برای اين نبوده كه وظيفه و رسالت آنان اقتضاء می‏‌كرده است؛ بلكه آن مسائل مصالحی بوده از روی تفضل و كمک به مردم، عنايت می‌‏فرمودند، بيان و راهنمایی می‌‏كردند. ‏ی اسلام اين نيست كه مطالب طبی بيان كند. 🔻در حقيقت، ما اگر طبی به عنوان طب اسلامی نداشته باشيم، هيچ نقصی در دين اسلام يا در انجام وظيفه پيغمبر نيست. اگر در اين زمينه می‌خواهيم تحقيقی كنيم، برای دانستن اين مهم است كه بدانيم پيامبر و امامان علاوه بر وظيفه نبوت و رسالت چه كمک‌هایی به انسانيت كردند و چه مواريث علمی و گرانبهایی برای ما جهت بهره‏‌گيری برجا گذاشتند. پس اولين اصلی كه ما بايد به عنوان یک اصل و پيش‏‌فرض تحقيق درباره طب اسلامی يا طب النبی بپذيريم اين است كه پيغمبر مطالب جديدی آورده باشد. منبع: استاد محمد تقی مصباح یزدی، پيش‌فرض‌های طب اسلامی: ‌پرسش‌‌هايی برای پژوهش، همايش طب‌النبی(ص) _ سالن همايش‌های رازی دانشگاه علوم پزشكی تهران ٨۵/١٢/١٠ 👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0
پاسخ به یکی از مخالفان اسلام و پیامبر (ص) – بخش اول پرسش: اخیرا ویدیویی از یک خانم غیرمسلمان بر ضد تاریخ 1400 ساله اسلام منتشر شده که در آن مطالب زیر را به زبان انگلیسی بیان کرده و توقع اینست که درباره اش نظر بدهید: «محمد 12 سال در مکه به ترویج «وحی فرضی خود» پرداخت و «رفیق و مرید» جمع کرد ولی موفق نشد و فقط توانست فامیل و دوستان نزدیکش را به خودش جذب کند. بنابراین گفت اگر به مدینه که محل سکونت یهودیها و یک شهر تجاری است بروم دینم را قبول خواهند کرد. او کتاب «عهد عتیق»(تورات و ملحقات آن) را دستکاری کرد تا دینش شبیه یهودیت شود و یهودی‌ها آن را بپذیرند. مثلا یهودیان گوشت خوک نمیخورند و مسلمانها نیز چنین هستند. یهودیها روزی چند بار نماز میخوانند و مسلمانها نیز اینگونه اند. یهودیها و مسلمانها هر دو روزهای مشخصی برای روزه گرفتن دارند.» پاسخ: مطلب بالا آمیخته ای از راست و دروغ و مغالطه است زیرا : 1 - دوره ای که محمد (ص) در مکه به تبلیغ اسلام مشغول بودند 13 بود نه 12 سال. 2 - وحی قرآن به محمد (ص) یک «وحی فرضی» یا «دروغین» نبود زیرا تعالیم او در راستای تعالیم سایر پیامبران و مطابق با عقل و فطرت است و مردمانی که با او دیدار داشتند صداقت را در رفتار او به روشنی می دیدند. او برای خود کاخی نساخت، ثروتی نیندوخت و پیامش حمایت از طبقات محروم و فقرا و زنان و برده ها بود و به همین خاطر مورد خشمِ نزولخوارها و اشرافِ بیرحم عربستان قرار گرفت. به همان دلایلی که نوح (ع)، ابراهیم(ع)، موسی(ع) و عیسی (ع) را پیامبر می دانیم و وحی خدا به آنان را قبول می کنیم وحی بر محمد (ص) نیز با دلایل مشابهی اثبات می شود که در این باره کتاب های زیادی نوشته شده است. 3 - اینکه گفته شود محمد (ص) در مکه می خواست رفیق و مرید جمع کند صحت ندارد. ایشان دنبال رها کردن مردم از خرافات و بت پرستی و قتل نوزادهای دختر و ظلم به زنها و برده ها و بی عفتی و ناپاکی و ... بود. محمد (ص) نمی گفت مریدِ من باشید یا دستم را ببوسید بلکه میگفت پاک و درستکار باشید و از ظلم و تبهکاری دوری کنید. در قرآن بیش از 800 بار به تفکر ، حکمت و دانایی، علم و نگریستنِ همراه با دقت به کائنات، روابط اجتماعی، تاریخ و انسان و ... توصیه شده است. 4 - اینکه گفته شود محمد (ص) چون در مکه نتوانست مرید جمع کند به مدینه رفت صحت ندارد زیرا محمد (ص) در مکه توانسته بود حدود 300 نفر از مردم را به دین خود در بیاورد و این جمعیت در شهر کم جمعیتی مثل مکه، قابل توجه بود. هجرت پیامبر (ص) به مدینه به دستور خداوند بود و دلایل متعددی داشت از جمله اینکه یاران پیامبر (ص) در مکه تحت آزار و شکنجه بودند و نیز جمعیت قابل توجهی از مردم مدینه از پیامبر (ص) دعوت کرده بودند که به میان آنها برود و اختلافات سیاسی و دینی آنها را حل کند. 5 - اینکه گفته شود مدینه یک شهر تجاری و متعلق به یهود بود صحت ندارد زیرا هر کسی تاریخ مدینه را مطالعه کرده باشد می داند که اقتصاد این شهر بر پایه کشاورزی بوده است. اما شهر مکه یک شهر تجاری و زیارتگاه دینی بود. ضمنا شهر مدینه متعلق به یهود نبود بلکه در بین انبوه قبایل شهر مکه فقط سه یا چهار قبیله از یهود در مناطق بیرون از این شهر - نه در داخل شهر- سکونت داشتند. یک عده از تبلیغاتچی های مرتبط با صهیونیسم عادت دارند همه چیز و همه دستاوردهای بشری را متعلق به یهودیان معرفی کنند همانگونه که درباره مظلومیت این گروه، اغراق می کنند و از ظلمهای آنان چیزی نمی گویند. 6 - اینکه شباهتهایی بین اسلام و یهودیت وجود دارد دلیل بر این نیست که اسلام از این دین تقلید و رونویسی کرده بلکه این شباهت بخشی از شباهت بین همه ادیان آسمانی است که از سوی یک خدا نازل شده اند. خداوند نماز و روزه را در همه دین ها قرار داده است ولی مثلا در دین مسیحیت، عده ای ازِ کشیش ها واجب بودنِ نماز را حذف کردند تا کارشان آسانتر شود!! ولی چیزهای دیگری افزودند که بوی خرافات می دهد. اینکه خوردن گوشت خوک در دین یهودیت نیز حرام است به خاطر اینست که خدای اسلام و یهودیت و همه ادیان آسمانی، یکی است و همان خدا همه ناپاکی ها را حرام کرده است. البته شباهت بی ادیان منحصر به این چند مورد نیست بلکه شامل امور دیگری مثل حرام بودنِ شِرک، قتل، دروغ، دزدی، روابط جنسی نامشروع(زنا و همجنسبازی)، خیانت در امانت، ربا و ... نیز می شود. منبع: http://pasokhha57.blogfa.com/post/2 ادامه دارد
پاسخ به یکی از مخالفان اسلام و پیامبر (ص) – بخش دوم پرسش: اخیرا ویدیویی از یک سخنران غیرمسلمان بر ضد تاریخ 1400 ساله اسلام منتشر شده که در آن مطالب زیر را بیان کرده و توقع اینست که درباره صحت آن نظر بدهید: « محمد برای جذب یهودیها در اوایل کتاب قرآن از اهل کتاب به خوبی یاد می کند ولی وقتی یهودیها قرآن را نپذیرفتند به دشمنی و کشتار تبعید یهودیها دست زد. در واقع اسلام در 12 سال اول فقط یک جنبش معنوی بود ولی بعدا به یک نهضت سیاسی بعد از هجرت به مدینه تبدیل شد. محمد (ص) به یک جنگجوی نظامی تبدیل شد و به یهودیان اعلام جنگ کرد و به زور ، آنها را بیرون انداخت. » پاسخ: این مطلب صحت ندارد زیرا: 1 – انتقادهای قرآن از یهودیان هم در سوره های نخستین و هم در سوره های بعدی وجود دارد و همیشه همراه با انصاف است(1). خداوند در قرآن از برخی از یهودیان و مسیحیان و ... که دچار گناهان بزرگ همچون شِرک، تحریف دین و دشمنی با پیامبران، رباخواری و ظلم هستند انتقاد می‌کند(2) و از گروهی از پیروان این ادیان را که درستکار و منصف هستند تمجید می‌کند. حتی در سوره هایی که در مدینه و پس از تقابل بین مسلمانان و اقلیت یهودیانِ حومه این شهر پیش آمد قرآن درباره آنان منصفانه سخن می گوید و همه را به یک چوب نمی رانَد(3). 2 - دوره نخست تبلیغ پیامبر (ص) در مکه 13 سال بوده نه 12 سال. ضمنا اسلام از آغاز هم یک جنبش صرفا معنوی نبود بلکه یک مجموعه جامع برای اصلاح فرد، خانواده و روندهای حاکم بر جامعه بود. از محتوای سوره هایی که در سالهای نخست در مکه نازل شده اند فهمیده می شود که فقط به «معنویت فرد» توجه نداشته بلکه با نابسامانی‌های اجتماعی همچون تسلط یک گروه فاسد، رباخوار، خرافه پرست، و ظالم بر جامعه در تقابل بود(4) و دقیقا به همین خاطر بود که سران قبایل و اشرافِ مکه از همان سالهای نخست به ستیز با اسلام پرداختند و برده های مسلمانی همچون یاسر و سمیه را زیر شکنجه کشتند و بارها به جان پیامبر (ص) سوءقصد کردند. اگر اسلام در 13 سال نخست فقط بر معنویت تمرکز می کرد مخالفان اسلام با آن خشونت با پیامبر و اصحابش رویارویی نمی کردند. قرآن حتی در سوره های مکی به دو جریان متکبران و مستضعفان(اقشار تحت شکنجه) اشاره کرده(5)، مکررا از ماجرای قیام موسی (ع) در مقابل طغیانگری و ظلم فرعون یاد می کند(6) 3 – اینکه گفته می شود پیامبر اسلام به اقلیت یهودی مدینه ظلم کرده، حاکی از بی انصافی یا بی اطلاعی گوینده است. واقعیت اینست که پیامبر (ص) در اوایل اقامت در مدینه پیمان نامه ای بین قبایل مسلمان و غیرمسلمان مدینه و حومه این شهر نوشت که حقوق یکدیگر را رعایت کنند و اگر بت پرستان مکه بخواهند به مدینه حمله کنند هیچ قبیله ای حق ندارد با مهاجمان همدست شود. یهودیانِ حومه مدینه در این پیمان شرکت کردند و از حقوق شهروندی برخوردار شدند اما هر بار که بت پرستها به شهر حمله می کردند یکی از قبایل یهود پیمان می شکست و با دشمنان همدستی می کرد. پیامبر (ص) با اینکه می توانست بر ضد این قبایل اعلام جنگ کند، در بار اول و دوم به اخراج قبیله ی پیمان شکن(همانند بنی نضیر و ...) از منطقه اکتفا فرمود. سپس در سال پنجم هجرت وقتی سپاه سهمگین مشرکان در پشت خندق برای حمله به مدینه صف آرایی کرده بود، عده ای از یهودیان جنگجوی قبیله بنی قریظه برای چندمین بار پیمان شکستند و این بار از پشت به قلعه ای که محل پناه گرفتن زنان و کودکان مسلمانان بود سوءقصد کردند(7) که چنین کاری در شرایط دشوار جنگی یک خیانت بلکه جنایت به شمار می آمد. پیامبر (ص) برای اینکه به عهدشکنی های مکرر و خطرناک قبایل یهود پایان دهد دستور محاصره منطقه آنان را داد و مذاکراتی بین طرفین انجام شد. در نهایت هر دو طرف توافق کردند که داوری بر عهده فردی به نام سعد بن معاذ که مسلمان بود ولی روابط صمیمانه ای با یهودیان داشت و مورد اعتماد طرفین بود گذاشته شود. او حکم کرد که حدود 40 تن از مردان جنگی بنی قریظه که دست به سلاح برده، از پشت جبهه اقدام به حمله ناموفق به مسلمانان کرده بودند کشته شوند که همین عملی شد(8). بعدها برخی از روایان احتمالا تحت تاثیر دربار اموی و در شرایط فتوحات، ادعا کردند تعداد کشته ها بین 400 تا 900 نفر بوده است!! انگیزه آنان از این اغراق درباره آمار می تواند جنبه شرعی و مشروعیت دادن به کشتارهای خلفای بنی امیه در فتوحات(جنگهای کشورگشایانه) یا انگیزه های دیگر باشد اما امروزه یهودیان برای مظلوم نمایی به همین روایت مبالغه آمیز استناد می کنند. درباره ماجرای بنی قریظه به لینک زیر رجوع شود: http://arabi-maleki.blogfa.com/post/530 برای ارجاعات به لینک زیر رجوع فرمایید: http://pasokhha57.blogfa.com/post/3
هدایت شده از کانال حسین دارابی
عفاف و حجاب، با زور و فشار شدنی نیست 💠 گاهی نامه می نویسند که شما چرا ساکت هستید، درباره حرفی نمی زنید، درباره حرفی نمی زنید. درباره ؛ بر فرض با فشار انسان این روسری را یک قدری جلو بیاورد، این که عفاف و حجاب نیست! این، آن فساد را جلوگیری نمی کند!! (النکاح سنّتی) است که جلوگیری می کند، (من تزوّج فقد احرز نصف دینه) جلوگیری می‌کند. چرا همسر نمی گیرید؟ چرا طلاق می دهید؟! این شیوع طلاق، این افسردگی و پژمردگی طرفین؛ این خطر نیست؟! با بگیر و ببند ، حداکثر ممکن است ظاهر حفظ شود @hosein_darabi
پرسش: وقتی سگ های زنده یاب اینقدر برای ما مفید هستند چرا می گوییم: "سگ نجس است"؟ پاسخ: وقتی میگن سگ نجس است یعنی سگ را توی رختخوابتان نبرید و ظرف غذایش را از ظرف غذای خودتان جدا کنید و اگر ترشحاتش به دست و بدنتان برخورد کرد یا با دست خیس، بدنش را لمس کردید بعدا دستتان را بشویید. یعنی سگ را مثل بچه هایتان بغل نکنید و اگر بغل کردید بعدا دستتان را بشویید. اینها می تواند فلسفه های بهداشتی داشته باشد یا حتی با بهداشت روانی انسان مربوط باشد زیرا سگ به شدت اهل اُنس گرفتن با انسان است و گاهی ممکن است جای همسر یا فرزندِ انسان را به نحو کاذبی پر کند و موجب فردگرایی افراطی در انسان گردد. وانگهی سگ نگهبان ، سگ شکاری و سگ زنده یاب از نظر اسلامی بسیار ارزش دارند و اگر کسی به آنها آسیب بزند نه تنها گناه کرده بلکه باید غرامت هم بپردازد. قرآن در سوره مائده آیه 4 از سگ شکاری یاد کرده است. همچنین در سوره کهف ، آیه 18 و 22 از سگ اصحاب کهف که نگهبان بود یاد کرده است. از پیامبر ( ص) نقل شده است که خداوند فردی گناهکار را صرفا بخاطر « سیراب کردن یک سگ تشنه » ، بخشید و از جهنم نجات داد. همچنین در تعالیم اسلامی آمده که در هنگام غذا خوردن اگر سگی گرسنه به ما نگاه کند باید بخشی از غذایمان را به حیوان بدهیم. نجس نامیدن سگ به معنای «آزار رساندن به این حیوان» نیست بلکه به معنای آنست که ظرف غذا و محل خواب انسان نباید با ظرف غذا و محل خواب سگ مشترک باشد. بنابراین اگر کسی بخاطر نگهبانی از خانه یا گله یا مزرعه ی خود، نیازمند نگهداری سگ است، باید مکان جداگانه ای برای زندگی این حیوان در نظر بگیرد و اجازه ندهد سگ به محل خواب او رفت و آمد کند. در روایات اسلامی آمده که ظرفی که سگ از آن آب خورده، باید شست و خاکمال کرد. متأسفانه اخیرا بعضی از کانال های فضای مجازی به دنبال آن هستند که این آداب منطقی اسلامی را که در احادیث آمده، به تمسخر بگیرند بنابراین روایت ها و داستان هایی جعل می کنند که بگویند " پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) هم سگ را به خود می چسبانده اند و به خوابگاه خود راه می داده اند"!! این کانال ها با جعل داستان و روایت می خواهند شمار انبوه روایات و احادیث اسلامی درباره « ضرورت فاصله گذاری با سگ » را مردود قلمداد کنند، غافل از آنکه انسان مسلمان با عقل و استدلال محکم به این نتیجه رسیده که راه سعادت اینست که تسلیم دستور پیامبر (ص) باشیم و خوخواهی ها و نظرات و سلایق شخصی را بر تعالیم دینی ترجیح ندهیم. عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis
چرا در اسلام به سگ ظلم شده است؟ پاسخ: وقتی مسلمانها می گویند: «سگ نجس هست» یعنی سگ را توی رختخوابتون نبرید! یعنی سگ را مثل بچه ات بغل نکن! نمیگن به سگ ظلم کن! تازه سگ نگهبان و سگ شکاری و سگ زنده یاب که از نظر اسلامی خیلی هم ارزش دارند و اگر کسی به آنها آسیب بزند باید به صاحبشان غرامت بپردازد. ضمنا قرآن از سگهای شکاری یاد کرده همانگونه که از سگ اصحاب کهف که نگهبان بود به نیکی یاد کرده اما اینو هم گفته که سگ اصحاب کهف بر دروازه غار بود (نه در خوابگاه اصحاب کهف). پس فاصله گذاری بهداشتی با سگ در داستان اصحاب کهف هم هست. در روایتی از پیامبر ( ص) نقل شده که فردی گناه بزرگی کرده بود ولی بخاطر سیراب کردن یک سگ تشنه ، بخشوده شد و از جهنم نجات یافت. در روایات داریم که در هنگام غذا خوردن اگر سگی به ما نگاه کند باید بخشی از غذایمان را به حیوان زبان بسته بدهیم. نجس بودن سگ فقط به معنای آنست که ظرف غذا و محل خواب انسان نباید با ظرف غذا و محل خواب سگ مشترک باشد وگرنه آزار دادن سگ و بی غذایی و بیخوابی دادن به هیچ حیوانی جایز نیست. روایات صحیح از اهل بیت (ع) داریم که ظرفی که سگ از آن آب خورده باید شستشو و خاکمال شود وگرنه نجس است یعنی نمی توانیم از آن غذا بخوریم. همچنین حدیث داریم که اگر سگ را با دست خیس لمس کنید باید دستتان را بشویید. عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis
فاصله گذاری با سگ محدثان شیعه با سند معتبر نقل کرده اند: امام صادق (ع) در پاسخ این پرسش که «اگر سگ با بدن انسان برخورد کند چه حکمی دارد؟»، فرمود: «يَغْسِلُ الْمَكَانَ الَّذِي أَصَابَهُ» ترجمه: «(انسان باید) مکانی که با آن برخورد کرده را بشوید» منبع: کلینی، الکافی(چاپ الاسلامیه)، ج 3، ص: 60 شیخ طوسی، الاستبصار، ج 1، ص: 90 مجلسی، مرآة العقول، ج 13، ص: 69 مجلسی، ملاذ الأخیار، ج 2، ص: 369 توضیح: 1 - فقها با قرار دادن این حدیث در کنار احادیث متعدد دیگر نتیجه گرفته اند که این حکم مربوط به مواردی است که تماس بین انسان و سگ همراه با رطوبتِ سرایت کننده باشد. 2 - نجس دانستنِ سگ به معنای آزار حیوانات نیست بلکه به معنای رعایت فاصله با این حیوان است که تأثیرات مادی، معنوی و بهداشتی دارد. 3 - فتوای نجس دانستنِ سگ منحصر به علمای شیعه نیست بلکه عموم علمای اهل سنت نیز از قدیم با استناد به احادیث پیامبر (ص) همین فتوا را بیان کرده اند. عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis
💢 با خواندن این متن شاید شوید! ✅در دنیای مدرن، عده ای دارند را مخالف حقوق حیوانات قلمداد کنند، بدون اینکه از احکام نسبت به حفظ حقوق موجودات زنده آگاه باشند. ✅ بخشی از این را بخوانید در اسلام هرکس صاحب حیوانی باشد - چه حرام گوشت یا حلال گوشت - واجب است نفقه اش را بدهد. نیازهای زندگی اعم است از خوراک، آشامیدنی، مسکن، دارو و هر ماده ضروری که ادامه حیات حیوان به آن بستگی دارد. اگر مالک حیوان، مایحتاج آن را ندهد، حاکم شرع باید حیوان را از فشار زندگی نجات بدهد؛ مانند فروش حیوان یا ذبح آن (حلال گوشت باشد) ، یا رها کردن حیوان تا دیگران آن را به عهده گیرند . . فقیه عالقیدر؛ میگوید: اگر صاحب از اداره زندگی حیوان خودداری کند و هیچ راهی را برای رهایی جاندار ارائه نکند، حاکم به جهت ولایتی که دارد، اقدام به تأمین جاندار مینماید. 📚ج 31 ,ص 394 . در کتب فقه آمده که کندوداران باید مقداری از عسل را در کندو باقی بگذارند تا زنبورها گرسنه نمانند. همچنین در فصل زمستان مستحب است که بیش از قوتِ مورد نیازِ زنبورها را در باقی بگذارند. ✅اگر مقدار کمی آب و زیادی باشند که به ناچار آب به همه نمیرسد و تلف میشوند ، اگر همه حیوانات با هم مساوی‌اند به هر کدام خواست آب بدهد ، اما اگر مثلا یک گوسفند و یک سگ وجود داشت باید گوسفند را ذبح کند و به سگ آب دهد زیرا ذبح گوسفند شرعی است، اما تشنه گذاشتن و تلف کردنِ بی دلیلِ سگ، است. منبع: کانال مباهله قرن 21 در تلگرام https://t.me/joinchat/AAAAADvV7pY_b_pIaHwEmg