#رمان_جانم_میرود
#به_قلم_فاطمه_امیری_زاده
#قسمت_سی
ـــ این همه نرجس دختر عمه مریم
ـــ خوشبختم گلم
ـــ چند سالته مهیا ؟چی می خونی؟؟
ـــ من ۲۲سالمه گرافیڪ میخونم
سارا با ذوق گفت
ــــ وای مریم بدو بیا
مریم جعبه کیکو کنار گذاشت
ـــ چی شده دختر
ـــ یکی پیدا کردم طرح های مراسم محرم و برامون بزنه
مریم ذوق زده گفت
ـــ واقعا کی هست؟
ـــ مهیا خانم گل .گرافیک میخونه
ـــ جدی مهیا
ــــ آره
ــــ حاج آقا
با صدای مریم حاج آقایی که کنار شهاب ایستاده بود سنش تقریبا سی و خورده ای بودسرش را بلند
کرد
ـــ بله خانم مهدوی
ـــ من یکی رو پیدا کردم که طرح های پوستر و بنرارو برامون بزنه
ـــ جدی ڪی
ـــ مهیا خانم
به مهیا اشاره کرد
مهیا شوڪه بود همه به او نگاه می کردند مخالفتی نکرد
#از_لاک_جیغ_تا_خدا
@banomahtab
به مابپیوندین👆(درایتا)
عشـ∞ـق یـعـنے یـه پـلاڪ
♥️هوالمحبوب♥️ 💌#رمان_هدیهی_اجباری 🕗#قسمت_بیست_نهم به چهره ي آروم آقاي صالحي نگاه كردم. خصوصيت ها
♥️هوالمحبوب♥️
💌#رمان_هدیهی_اجباری
🕗#قسمت_سی
دستم رو پس زد و گفت:
- صحبت نباشه! من خودم كارم رو بلدم.
كرم پودر رو روي صورتم پخش كرد و ريملش رو روي مژههام حركت داد.
خطچشم مشكيرنگي پشت چشمهام كشيد و دستش رو بهسمت رژ قرمز برد كه
گفتم:
- تأكيد ميكنم كه قرار نيست عروس تحويل بدي!
- اگه اين آدمي كه روبهروي من نشسته عروس نيست، پس كيه؟! بابا واسه شوهرت
هم نميخواي خوشگل كني؟!
- ما تازه نامزد شديم. هنوز عقد نكرديم كه به هم محرم بشيم.
- اي بابا! سخت نگير دنيا دو روزه.
- عجبا! شما اون رژ قرمز رو بذار كنار، ما باهم به تفاهم ميرسيم.
رژ قرمز رو كنار گذاشت و رژ كالباسي مليحش رو از روي ميز برداشت و روي
لبهام كشيد.
كمي عقب رفت و با خندهاي كشاومده بهم نگاه كرد.
- واي خداي من! دختر! چقدر چهرهت آرايشيه. خيلي خوشگل شدي.
- ممنون. خيلي زحمت كشيدي.
من اگه جاي تو بودم روزي صدبار آرايش ميكردم ميومدم بيمارستان تا دل مريضا
شاد بشه.
- ديوونهاي تو!
وسايل ريختهشده روي ميز رو داخل كيف آرايشش گذاشتم. كيف رو بهسمتش
گرفتم و تشكر ديگهاي كردم!
- ببينم. ميخواي با همين مقنعه بري خونه نامزدت؟!
- نه هميشه توي كيفم يه روسري اضافه براي مواقع ضروري ميذارم، اون رو سرم
ميكنم.
روپوش سفيدرنگم رو درآوردم و به رختآويز زدم و داخل كمدم گذاشتم. مانتوي
مشكيرنگم رو بهتن كردم. روسري سادهي صدفيرنگم رو از داخل كيف بيرون
آوردم. سه گوش كردم و روي سرم انداختم. گيرهاي زير چونهم زدم تا سر نخورده
و سمت ديگهش رو با گيره، كنار گوشم لبناني بستم.
چادر مدل دانشجوييم رو سر كردم و بعد از بازديد كلي از توي آينهي جيبي داخل
كيفم، رو بهسمت فاطمه گفتم:
- چطوره؟
من يكي كه فشارم افتاد. خدا به داد اون بيچاره برسه!
لبخندي زدم و روي صندلي نشستم كه صداي گوشيم بلند شد. بهدنبال گوشيم، تمام
جيبهاي كيفم رو وارسي كردم تا اينكه بالاخره پيداش كردم. تماس رو وصل كردم.
- بله؟
- سلام!
صداش برام ناشناس بود. دوباره گفتم:
- بفرماييد.
- احسانم!
- سلام آقااحسان! ببخشيد نشناختم.
- شمارهت رو از هستي گرفتم. من بايد كدوم بيمارستان بيام؟
- بيمارستان[...]
تقريباً نزديكم. تا نيم ساعت ديگه ميام دنبالت.
- زحمت ميكشين. ممنونم.
- خداحافظ!
- خدانگهدارتون!
گوشي رو قطع كردم و شمارهش رو توي گوشيم به اسم «احسان» ذخيره كردم.
دوباره به تقدير فكر كردم كه چطور ما رو مقابل هم قرار داد.
- كي بود؟
- نامزدم.
- با نامزدت اينقدر رسمي حرف ميزني؟!
- هنوز باهم اونقدر صميمي نشديم.
- يعني ميخواي بگي از قبل نميشناختيش؟!
فقط از دور.
- اي بابا! اين روزا ديگه همه قبل از ازدواج حداقل يكي-دو سالي باهم در ارتباطن كه
همديگه رو بهتر بشناسن. فكر نميكني ازدواجتون خيلي سنتيه؟!
- قبلاً از اينجور ارتباطاتِ به قول شما «آشنايي قبل از ازدواج» خيري نديدم! ترجيحم
بر اين بوده.
- موفق باشي.
- ممنون عزيزم. همچنين.
- كاري با من نداري؟
- خيلي زحمت كشيدي. انشاءالله واسه عروسيت جبران ميكنم.
چشمكي زد و گفت:
- انشاءاالله!
باهاش دست دادم و به رفتنش نگاه كردم. نسخهي پي.دي.اف رمان غروروتعصب رو
از داخل گوشيم باز كردم و مشغول خوندنش شدم. متوجه گذر زمان نبودم كه با
صداي گوشيم بهخودم اومدم. اسم احسان روي گوشيم خودنمايي ميكرد.
گوشي رو جواب دادم.
- سلام.
- سلام. من روبهروي در ورودي بيمارستان منتظرتم.
- چشم، الان ميام.
گوشي رو قطع كردم و توي كيفم انداختم. كيفم رو برداشتم و بهسمت در خروجي
بيمارستان بهراه افتادم. با عجله از پلهها پايين ميرفتم كه شونهم با شونهي آقايي
برخورد كرد. اونقدر شديد بود كه شونهم درد گرفت. به عقب برگشتم كه ديدم
آقاي جووني با پرستيژ نسبتاً خوب بهسمتم برگشت.
- خانم حواستون كجاست؟
- ببخشيد. عمدي نبود!
سري به نشونهي تأسف تكون داد. كيف افتاده از دستش روي زمين رو برداشت.
دستمالي از داخل جيب كتش، بيرون آورد و روي كيف كشيد و بهسمت در ورودي
بيمارستان قدم برداشت. شونهاي بالا انداختم و به پايين پله ها رسيدم. من كه
✍نویسنده: مهسا عبدالله زاده
#ادامه_دارد
#پاسـڊارانبۍپلاڪ
°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•
ʝσɨŋ»http://eitaa.com/joinchat/4128309256Ceb3eab9e2f
❀#انتشاربادرج_لینک_مجازاست.👆