♨️پافشاری هند و امارات بر اجرای کریدور اقتصادی «آیمک» علیرغم بحران‌های خاورمیانه 🔺در حالی که تنش‌های غرب آسیا چشم‌انداز پروژه‌های فراملی را با ابهام مواجه کرده، هند و امارات متحده عربی در شانزدهمین نشست کمیسیون مشترک در ابوظبی، بار دیگر بر تعهد قاطع خود برای اجرای کریدور اقتصادی هند-خاورمیانه-اروپا (IMEC) تأکید کردند. در این نشست که هفته گذشته، هم‌زمان با پنجمین دور گفت‌وگوی راهبردی دو کشور به ریاست اس. جایشانکار، وزیر خارجه هند، و عبدالله بن زاید آل نهیان، معاون نخست‌وزیر و وزیر خارجه امارات برگزار شد، طرفین با مرور جامع همکاری‌ها در حوزه‌های دفاعی، انرژی، فناوری و سلامت، بر لزوم تقویت پیوندهای استراتژیک تأکید ورزیدند. 🔺تحلیل‌ها نشان می‌دهد که اصرار دهلی‌نو و ابوظبی بر این مسیر ترانزیتی که هند را از طریق خلیج فارس، عربستان و اراضی اشغالی به اروپا متصل می‌کند، پیامی روشن مبنی بر اولویتِ منافع ژئواکونومیک بر بی‌ثباتی‌های امنیتیِ منطقه‌ای است. با این حال، تداوم تنش‌های نظامی در منطقه و ابهام و بن‌بست در روند عادی‌سازی روابط میان عربستان و رژیم صهیونیستی، که به عنوان «پل ارتباطی» کلیدی در بخش زمینی این کریدور شناخته می‌شوند، از اصلی‌ترین موانع ژئوپلتیک این پروژه به شمار می‌رود. #امارات 🔹کانال مطالعات خلیج فارس @PGulfStudies

♨️ جنگ سرد برادران؛ آیا شکاف سعودی-اماراتی نقشه اتحادهای خلیج فارس را تغییر می‌دهد؟ 🔺 وب‌سایت تحلیلی «The Cradle» در مقاله‌ای به بررسی عمیق شکاف رو به رشد میان دو متحد سنتی، عربستان سعودی و امارات متحده عربی پرداخته است. این گزارش با تیتر «آیا شکاف سعودی-اماراتی اتحادها را در خلیج فارس بازترسیم می‌کند؟»، استدلال می‌کند که آنچه زمانی به عنوان «محور ریاض-ابوظبی» شناخته می‌شد و موتور محرکه تحولات خاورمیانه در دهه گذشته بود، اکنون به صحنه رقابت‌های نفس‌گیر «ژئواکونومیک» و واگرایی‌های استراتژیک تبدیل شده است. 🔺 ریشه اصلی این تنش فزاینده در اقتصاد و چشم‌اندازهای متناقض دو کشور برای دوران پس از نفت نهفته است. محمد بن سلمان با اجرای تهاجمی «چشم‌انداز ۲۰۳۰»، عملاً مدل اقتصادی امارات را هدف قرار داده است. سیاست‌هایی مانند اولتیماتوم به شرکت‌های چندملیتی برای انتقال دفاتر مرکزی به ریاض، توسعه بنادر رقیب و تأسیس ایرلاین‌های جدید (ریاض ایر)، تهدیدی مستقیم برای جایگاه دبی به عنوان هاب تجاری و گردشگری منطقه محسوب می‌شود. ریاض دیگر نمی‌خواهد «برادر بزرگتر اما فقیرتر» باشد و مصمم است سهم خود را از کیک اقتصاد منطقه بازپس گیرد. 🔺 در سطح ژئوپلیتیک، این واگرایی‌ها در پرونده‌های یمن و سودان آشکارتر شده است. گزارش اشاره می‌کند که در یمن، در حالی که عربستان به دنبال خروج از جنگ و امنیت مرزهای جنوبی است، امارات بر تثبیت نفوذ خود در بنادر استراتژیک جنوب و جزیره سقطرا از طریق نیروهای نیابتی متمرکز شده است. همچنین اختلافات در درون اوپک پلاس بر سر سهمیه تولید نفت، بارها اتحاد دو کشور را تا آستانه شکست پیش برده است، چرا که ابوظبی خواهان تولید بیشتر برای تأمین مالی پروژه‌های خود است، در حالی که ریاض بر کنترل قیمت‌ها اصرار دارد. 🔺 نویسنده نتیجه می‌گیرد که این شکاف در حال تغییر دادن هندسه اتحادهای منطقه‌ای است. عربستان برای موازنه قدرت در برابر جاه‌طلبی‌های امارات، به بهبود روابط با قطر و حتی مدیریت تنش با ایران و ترکیه روی آورده است. اگرچه هنوز تا یک «گسست کامل» فاصله وجود دارد، اما عصر «همسویی استراتژیک» به پایان رسیده است. خلیج فارس اکنون شاهد رقابتی است که در آن منافع ملی بر برادری ایدئولوژیک پیشی گرفته و هر پایتخت به دنبال یارگیری‌های جدید در واشنگتن، پکن و منطقه است. #عربستان #امارات https://thecradle.co/articles/will-the-saudi-emirati-rift-redraw-alliances-in-the-persian-gulf 🔹کانال مطالعات خلیج فارس @PGulfStudies

♨️ از «کال آو دیوتی» تا «دیپلماسی دیجیتال»؛ قمار ۴۰ میلیارد دلاری بن‌سلمان بر سر تاج‌وتخت بازی‌های ویدیویی 🔺 روزنامه «واشنگتن پست» در گزارشی تفصیلی به بررسی استراتژی جاه‌طلبانه محمد بن سلمان برای تبدیل عربستان سعودی به «پایتخت جهانی ورزش‌های الکترونیک» پرداخته است. این گزارش تحلیلی نشان می‌دهد که چگونه ولیعهد سعودی، که خود را یک «گیمر» معرفی می‌کند، علاقه شخصی‌اش را به یک ستون اصلی در «چشم‌انداز ۲۰۳۰» تبدیل کرده است. هدف نهایی این طرح، فراتر از سرگرمی است: تسخیر یکی از پولسازترین و تأثیرگذارترین صنایع فرهنگی قرن بیست و یکم. 🔺 طبق این گزارش، صندوق سرمایه‌گذاری عمومی (PIF) از طریق بازوی تخصصی خود، «گروه بازی‌های ساوی» (Savvy Games Group)، بودجه‌ای بالغ بر ۳۸ میلیارد دلار را برای بلعیدن استودیوهای بزرگ و خرید سهام غول‌هایی مانند نینتندو، EA و اکتیویژن بلیزارد اختصاص داده است. واشنگتن پست استدلال می‌کند که این سرمایه‌گذاری عظیم، تلاشی برای تنوع‌بخشی به اقتصاد نفتی و ایجاد شغل برای جمعیت جوانی است که حدود ۷۰ درصد آن‌ها زیر ۳۵ سال سن دارند و بخش عمده‌ای از آن‌ها گیمرهای فعال هستند. 🔺 اما لایه پنهان این پروژه، «قدرت نرم» است. تحلیلگر واشنگتن پست معتقد است که ریاض از بازی‌های ویدیویی به عنوان ابزاری برای «بازسازی برند ملی» استفاده می‌کند. منتقدان این رویکرد را «شستشوی ورزشی» یا در این مورد خاص «شستشوی با بازی» می‌نامند؛ تلاشی برای پوشاندن کارنامه حقوق بشری پادشاهی با زرق‌وتقرق مسابقات جهانی و کاراکترهای محبوب دیجیتال. با میزبانی «جام جهانی ورزش‌های الکترونیک» در ریاض، عربستان می‌خواهد خود را به عنوان مرکزی مدرن، باز و متصل به فرهنگ جهانی جوانان معرفی کند. 🔺 این گزارش همچنین به جنبه سیاسی داخلی اشاره می‌کند. محمد بن سلمان با تمرکز بر گیمینگ، مستقیماً با زبانِ نسل جدید عربستان صحبت می‌کند و پایگاه اجتماعی خود را در میان جوانان تحکیم می‌بخشد. برای این نسل، گیمینگ نه یک سرگرمی حاشیه‌ای، بلکه بخشی از هویت است و حمایت حاکمیت از آن، نوعی مشروعیت مدرن برای ولیعهد ایجاد می‌کند. 🔺 در نهایت، واشنگتن پست نتیجه می‌گیرد که عربستان در حال برهم زدن نظم سنتی صنعت بازی است که دهه‌ها در اختیار آمریکا، ژاپن و چین بود. ریاض با تزریق دلارهای نفتی، در حال تغییر جغرافیای این صنعت است و می‌خواهد در آینده‌ای نزدیک، نه تنها مصرف‌کننده، بلکه تولیدکننده و تنظیم‌گرِ قوانینِ دنیای مجازی باشد. #عربستان https://www.washingtonpost.com/world/2025/12/19/saudi-arabia-video-games-esports-mbs/ 🔹کانال مطالعات خلیج فارس @PGulfStudies

♨️سفر الهام علی‌اف به امارات؛ گسترش همکاری‌های راهبردی از انرژی تا فناوری 🔺 الهام علی‌اف، رئیس‌جمهوری آذربایجان، به دعوت محمد بن زاید آل نهیان اواخر هفته گذشته در سفری رسمی به ابوظبی، با همتای اماراتی خود درباره گسترش روابط دوجانبه گفت‌وگو کرد. طبق اعلام رسمی، محور مذاکرات بر تقویت همکاری‌های سیاسی، اقتصادی، سرمایه‌گذاری، امنیت غذایی، انرژی‌های تجدیدپذیر و توسعه پایدار متمرکز بود. دو طرف همچنین درباره تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی تبادل نظر کردند. امضای توافق‌نامه مشارکت اقتصادی جامع در ژوئیه ۲۰۲۵ به‌عنوان نقطه عطفی در روابط اقتصادی دو کشور مورد تأکید قرار گرفت. 🔺علی‌اف و بن زاید در مراسم افتتاحیه «بازی‌های آینده ۲۰۲۵» نیز حضور یافتند؛ رویدادی که تلفیقی از ورزش‌های سنتی و فناوری‌های دیجیتال است و نمادی از تلاش دو کشور برای عبور تدریجی از اقتصاد متکی به سوخت‌های فسیلی به‌سوی نوآوری و اقتصاد دیجیتال به شمار می‌رود. 🔺در عین حال، ابعاد پنهان و مبهم همگرایی فزاینده و پرشتاب باکو و ابوظبی، در سایه روابط نزدیک هر دو کشور با رژیم صهیونیستی، حامل پیامدهایی امنیتی و ژئوپولیتیک است؛ به ویژه که این روند در همسایگی مستقیم جمهوری اسلامی ایران جریان دارد. #امارات 🔹کانال مطالعات خلیج فارس @PGulfStudies

♨️ثروت پنهان «غزه مارین»؛ مأموریت جدید ابوظبی در طرح‌های پساجنگ ترامپ 🔺بنابه گزارش‌ها، آمریکا، امارات متحده عربی و رژیم صهیونیستی در حال رایزنی‌های مقدماتی برای استفاده از درآمدهای حاصل از میادین گاز فراساحلی غزه جهت تأمین بخشی از هزینه‌های بازسازی این منطقه هستند. منابع آگاه فاش کرده‌اند که یکی از سناریوهای اصلی، واگذاری سهمی از میدان گاز توسعه‌نیافته «غزه مارین» به شرکت ملی نفت ابوظبی (ادنوک) است تا سود حاصل از آن به بازسازی ویرانی‌های ناشی از جنگ اختصاص یابد. 🔺طبق برآوردها، توسعه این میدان که حق بهره‌برداری از آن متعلق به صندوق سرمایه‌گذاری فلسطین است، حدود ۷۵۰ میلیون دلار هزینه دارد و می‌تواند در مجموع ۴ میلیارد دلار درآمدزایی داشته باشد. این در حالی است که سازمان ملل هزینه بازسازی کامل غزه را ۷۰ میلیارد دلار برآورد کرده است؛ رقمی که شکاف عمیق میان درآمدهای احتمالی گاز و نیاز واقعی منطقه را نشان می‌دهد. 🔺امارات در حالی به عنوان شریک اصلی واشنگتن و تل‌آویو در طرح‌های اقتصادی پساجنگ (مطرح شده از سوی جرد کوشنر)، موسوم به «پروژه طلوع» ظاهر شده، که دو قدرت اقتصادی دیگر خلیج فارس، یعنی قطر و عربستان سعودی از تأمین مالی ویرانی‌هایی که رژیم صهیونیستی مسبب آن بوده خودداری می‌کنند. نخست‌وزیر قطر صراحتاً اعلام کرده است که دوحه هزینه‌ ویرانی‌هایی را که اسرائیل مسبب آن بوده پرداخت نخواهد کرد و ریاض نیز تاکنون تعهد مالی مشخصی به دولت ترامپ نداده است. #امارات 🔹کانال مطالعات خلیج فارس @PGulfStudies

♨️ پاداش صلح یا تهدید پنهان؟ هشدار جروزالم پست درباره عادی‌سازی با عربستان سعودی 🔺 روزنامه صهیونیستی «جروزالم پست» در سرمقاله‌ای انتقادی و هشدارآمیز، به بررسی چالش‌های پرشمار عادی‌سازی روابط با عربستان سعودی پرداخته است. این تحلیل با اشاره به خطبه‌ای جنجالی که اخیراً در مسجدالحرام ایراد شده و در آن به طور ضمنی به رژیم صهیونیستی انتقاد شده است، استدلال می‌کند که عادی‌سازی نباید صرفاً یک «ابرتوافق سیاسی» باشد، بلکه باید با تغییرات بنیادین در گفتمان مذهبی و فرهنگی عربستان همراه شود. نویسنده تأکید می‌کند که ریاض نمی‌تواند از یک سو شریک صلح باشد و از سوی دیگر از مقدس‌ترین تریبون جهان اسلام، مقاومت علیه رژیم صهیونیستی را تأیید کند. 🔺 این یادداشت به سخنان محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی، اشاره می‌کند که از یک طرف دم از «اسلام میانه» می‌زند و از طرف دیگر، نهادهای مذهبی تحت کنترل دولت همچنان ادبیات ضدصهیونیستی را ترویج می‌کنند. جروزالم پست استدلال می‌کند که از آنجا که خطبای مکه و مدینه تحت نظارت مستقیم حکومت هستند، هر سخنی که از این تریبون‌ها گفته می‌شود، به نوعی پیام رسمی دولت تلقی می‌شود. بنابراین، نمی‌توان ادعای اصلاحات را پذیرفت مگر اینکه این تغییرات در متون درسی و تریبون‌های مذهبی نیز منعکس شود. 🔺 تحلیلگر این روزنامه هشدار می‌دهد که اشتیاق واشنگتن و تل‌آویو برای دستیابی به یک دستاورد دیپلماتیک بزرگ در سال ۲۰۲۵/۲۰۲۶، نباید باعث نادیده گرفتن «معیارهای اخلاقی» شود. اگر معامله شامل تضمین‌های امنیتی آمریکا و همکاری هسته‌ای است، رژیم صهیونیستی نیز باید خطوط قرمز خود را مشخص کند: توقف کامل نفرت‌پراکنی رسمی. نویسنده معتقد است صلحی که در آن دیپلمات‌ها دست بدهند اما روحانیون نفرین کنند، «سراب» است و امنیتی به ارمغان نمی‌آورد. 🔺 در نهایت، این مقاله نتیجه می‌گیرد که عادی‌سازی با ریاض همچنان یک هدف استراتژیک برای مهار ایران و ادغام منطقه‌ای رژیم صهیونیستی است، اما نباید به «هر قیمتی» انجام شود. رژیم صهیونیستی باید اطمینان حاصل کند که عربستان سعودیِ فردا، واقعاً متفاوت از گذشته است و این تغییر تنها در پروژه‌های اقتصادی نیست، بلکه در «قلب‌ها و ذهن‌ها» نیز رخ داده است. 🔹ملاحظه: با خواندن خواسته‌هایی که نویسنده جروزالم پست مفت و مجانی و با طلبکاری از سعودی می‌خواهد، آدم یاد آیه شریفه «وَلَنْ تَرْضَىٰ عَنْكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ» می‌افتد. #عربستان https://www.jpost.com/opinion/article-880721 🔹کانال مطالعات خلیج فارس @PGulfStudies

♨️ رابطه بدون برگشت با واشنگتن؛ چرا «خیانت» خلیج فارس به آمریکا محال است؟ 🔺 نشریه معتبر «نشنال اینترست» در تحلیلی راهبردی به کالبدشکافی یکی از مهم‌ترین پرسش‌های سیاست بین‌الملل معاصر پرداخته است: در حالی که چین به بزرگترین شریک تجاری خلیج فارس تبدیل شده و رهبران عرب علناً از جهان چندقطبی سخن می‌گویند، چرا ساختار امنیتی منطقه همچنان به طور انحصاری در گروگان ایالات متحده باقی مانده است؟ این مقاله با رد تئوری «افول آمریکا» در خاورمیانه، استدلال می‌کند که رابطه واشنگتن و پایتخت‌های خلیج فارس، نه یک انتخاب سیاسی گذرا، بلکه یک «ضرورت ساختاری» غیرقابل جایگزین است. 🔺 نویسنده مقاله، دلیل نخست و بنیادین این وفاداری را در «معماری امنیت» جستجو می‌کند. اگرچه چین بنادر می‌سازد و کالا می‌فروشد، اما تنها ایالات متحده است که اراده و توانایی استقرار هزاران نیرو، ناوگروه‌های هواپیمابر و سامانه‌های پدافندی یکپارچه را در منطقه دارد. نشنال اینترست تأکید می‌کند که رهبران خلیج فارس واقع‌بین‌تر از آن هستند که امنیت بقای خود را به پکن بسپارند؛ کشوری که نه توان نظامی برون‌مرزی قابل مقایسه‌ای با سنتکام دارد و نه تمایلی به درگیر شدن در باتلاق‌های امنیتی خاورمیانه از خود نشان می‌دهد. 🔺 نکته ظریف‌تری که این تحلیل به آن می‌پردازد، پدیده «قفل‌شدگی تکنولوژیک» است. ارتش‌های عربستان، امارات و قطر برای دهه‌ها بر مبنای دکترین، آموزش و سخت‌افزارهای آمریکایی بنا شده‌اند. تغییر این زیرساخت به سمت تسلیحات روسی یا چینی، نیازمند ده‌ها سال زمان و میلیاردها دلار هزینه است و در این دوره گذار، این کشورها عملاً بی‌دفاع خواهند ماند. ادغام سیستم‌های راداری و جنگنده‌های اف-۱۵ و اف-۳۵ با اکوسیستم نظامی آمریکا، چسبندگی ایجاد کرده است که با هیچ قرارداد تجاری قابل گسستن نیست. 🔺 تحلیلگر نشنال اینترست معتقد است که آنچه ناظران غربی به عنوان «چرخش به شرق» می‌بینند، در واقع یک استراتژی هوشمندانه «پوشش ریسک» است، نه جایگزینی متحد. ریاض و ابوظبی از کارت چین استفاده می‌کنند تا واشنگتن را تحت فشار بگذارند و امتیازات امنیتی بیشتری (مانند پیمان‌های دفاعی رسمی یا تکنولوژی هسته‌ای) دریافت کنند. آن‌ها می‌دانند که چین به دلیل روابط نزدیکش با ایران و خرید نفت از تهران، هرگز نمی‌تواند ضامن امنیتی مطمئنی برای اعراب در برابر جمهوری اسلامی باشد. 🔺 در نهایت، این گزارش نتیجه می‌گیرد که رابطه خلیج فارس و آمریکا از حالت «قیمومیت» به «شراکت تراکنش‌محور» تغییر شکل داده، اما ماهیت آن حفظ شده است. تا زمانی که تهدیدات امنیتی در منطقه وجود دارد و تا زمانی که دلار ارز ذخیره جهانی است، وفاداری به واشنگتن یک «اجبار ژئوپلیتیک» برای شیوخ خلیج فارس باقی خواهد ماند. آن‌ها ممکن است با پکن تجارت کنند، اما در مواقع بحران، همچنان به واشنگتن زنگ می‌زنند. #عربستان #امارات #قطر #کویت #بحرین #عمان https://nationalinterest.org/blog/middle-east-watch/why-the-gulf-states-stay-loyal-to-the-us 🔹کانال مطالعات خلیج فارس @PGulfStudies

♨️ نگاهی خُرد و کلان به تحولات شرق یمن و رویکرد ما 👤 نویسنده: ایمان محمدی 🔸 اوایل دسامبر بود که تنش میان شورای انتقالی جنوب مورد حمایت امارات و حلف قبایل حضرموت مورد حمایت ریاض پس از یک دوره لفاظی بر علیه یکدیگر، شدت گرفت. ائتلاف قبایل به ریاست عمرو بن حبریش به منطقه نفتی المسیله حضرموت به عنوان مهمترین تاسیسات نفتی یمن نیروکشی کرد و کنترل آن را به دست گرفت. این مسئله، بهانه را برای نیروکشی انتقالی به وادی حضرموت را ایجاد کرد و این شورا با گسیل نیروهای خود به سمت شرق، ابتدا بر مناطق گسترده‌ای از حضرموت و سپس بر المهره در مرز مشترک عمان و یمن مسلط شد. 🔸 در مور داین تحرکات، مطالب و نوشته‌های متعددی منتشر شده است، اما به طور کلی، تحولات شرق یمن در دو هفته گذشته که باعث دگرگونی سریع جغرافیایی نیروهای ضدانصارالله و بازچینش قدرت در جنوب یمن شده است را می‌توان به دو صورت مورد ارزیابی قرار داد. 🔸 رویکرد اول، تحلیل این تحولات به صورت خُرد و با توجه به تنش‌های صورت گرفته میان نیروهای مورد حمایت عربستان و امارات در جنوب یمن، بدون گره زدن آن با تحولات کلان منطقه‌ای است که می‌توان آن را به صورت خلاصه به عنوان «جنگ قدرت ریاض-ابوظبی در جنوب یمن» نام‌گذاری کرد. 🔸 رویکرد دوم اما فراتر از تنش در جنوب یمن است و با تحولات پسا 7 اکتبر و پرونده‌های کلان منطقه‌ای مرتبط خواهد بود که در این صورت، امارات و عربستان هر دو به عنوان بازوان غرب در منطقه تفسیر خواهند شد و هر گونه اقدام آن‌ها در راستای تامین برنامه‌های غرب می‌باشد. در این رویکرد، تحولات شرق یمن مقدمه حرکت برای تضعیف انصارالله است. 🔸 سعی می‌شود در این نوشتار، هر دو رویکرد مورد ارزیابی قرار گرفته و راهبرد مناسب برای مواجهه با این تحولات استخراج شود. 🔗 متن کامل يادداشت را از اینجا مطالعه کنید. ©️@mersadcss🔷🔷🔷

♨️زرق‌وبرق دبی و هزینه پنهان آن در سودان 🔺کمپین تبلیغاتی گسترده‌ای در قلب لندن با نصب بیلبوردهای هوشمند، پرده از تضاد میان تصویر لوکس دبی و نقش پنهان امارات در جنگ سودان برداشته است. این بیلبوردها با نمایش تصاویر تقابلی، گردشگران را با این واقعیت روبه‌رو می‌کنند که پشتِ زرق‌وبرق هتل‌های مجلل امارات - کشوری که سالانه ۷۰ میلیارد دلار از گردشگری درآمد دارد - حمایت تسلیحاتی از نیروهای شبه‌نظامی (RSF) نهفته است. شواهد متعددی از جمله داده‌های پروازی و شماره سریال سلاح‌ها نشان می‌دهد که ابوظبی از طریق شبکه‌ای در چاد و لیبی، سوختِ جنگی را تأمین می‌کند که تاکنون به آوارگی ۱۴ میلیون سودانی منجر شده است؛ موضوعی که اکنون ۵۵ درصد از مردم بریتانیا را به لزوم بازنگری در روابط با این کشور واداشته است. 🔺تجربه نشان داده امارات معمولاً هنگام تشدید فشارهای فزاینده بین‌المللی از این دست، و تهدید اعتبار اقتصادی‌اش، به عقب‌نشینی‌های تاکتیکی تن می‌دهد؛ چنان‌که عبدالله بن زاید وزیر خارجه این کشور روز جمعه در چرخشی دیپلماتیک، از درخواست صریح آمریکا برای آتش‌بس در آستانه سال ۲۰۲۶, استقبال و بر اولویت راه‌کار دیپلماتیک جهت پایان بحران تأکید کرد. با این حال، استقبال فعلی را باید با تردید نگریست؛ چرا که در عرصه عمل، هنوز مشخص نیست آیا ابوظبی گامی واقعی برای قطع شریان‌های حیاتی RSF برمی‌دارد یا این موضع‌گیری صرفاً مانوری برای تلطیف فضای رسانه‌ای و حفظ پرستیژ دبی در بازارهای جهانی است. #امارات 🔹کانال مطالعات خلیج فارس @PGulfStudies

♨️از واشنگتن تا ابوظبی؛ خیز بلند برای تروریستی اعلام کردن اخوان‌المسلمین در خاورمیانه 🔺عبدالخالق عبدالله، استاد برجسته علوم سیاسی و کنش‌گر اماراتی نزدیک به دولت ابوظبی، در پستی جنجالی در شبکه اجتماعی ایکس، خواستار تشکیل ائتلافی جهانی شامل ۱۹۲ کشور به رهبری آمریکا برای مقابله با اخوان‌المسلمین شد. او با بازنشر تصویری قدیمی از روزنامه سعودی «عکاظ» که مدعی پیوند اخوان و اسرائیل بود، تأکید کرد که جنگ با این گروه باید هم‌تراز با مبارزه جهانی علیه تروریسم باشد. 🔺این اظهارات با واکنش تند و کنایه‌آمیز احمد الشیبه النعیمی، فعال سیاسی اماراتی و از چهره‌های سرشناس جنبش معارض «الاصلاح»، مواجه شد. النعیمی با اشاره به پارادوکس موجود در مواضع ابوظبی نسبت به تل‌آویو، و روابط گرم امارات با رژیم صهیونیستی، خطاب به عبدالله نوشت: «عجیب است! اگر اخوان از نظر شما اسرائیلی هستند، پس چرا با آن‌ها می‌جنگید؟ قاعدتاً باید اکنون از آن‌ها محافظت و استقبال کرده، آن‌ها را گرامی بدارید و در آغوش بگیرید.» 🔺این تنش‌های کلامی همزمان با صدور فرمانی اجرایی دونالد ترامپ است که به مارکو روبیو و اسکات بیسنت، وزرای خارجه و خزانه‌داری، ۴۵ روز فرصت داده تا گزارش نهایی برای تروریستی اعلام کردن شاخه‌های اخوان در کشورهایی نظیر مصر، اردن و لبنان را تهیه کنند؛ اقدامی که می‌تواند به تحریم‌های گسترده علیه یکی از ریشه‌دارترین جریان‌های سیاسی جهان عرب منجر شود. #امارات 🔹کانال مطالعات خلیج فارس @PGulfStudies

♨️تعهد واشنگتن به ارتقاء زیرساخت‌های پایگاه العدید 🔺هفتمین دور گفت‌وگوی راهبردی قطر و ایالات متحده در واشنگتن، به ریاست محمد بن عبدالرحمن آل ثانی، نخست‌وزیر و وزیر خارجه قطر، و مارکو روبیو، وزیر خارجه آمریکا، بر گستره‌ای از پرونده‌های سیاسی، امنیتی و اقتصادی تمرکز داشت. دو طرف بر اولویت‌های مشترک از جمله غزه، ایران، سوریه، لبنان، افغانستان و برخی بحران‌های آفریقایی تأکید کردند 🔺در این نشست، واشنگتن ضمن تجلیل از نقش میانجی‌گرانه قطر در بحران غزه، بر تعهد خود به امنیت این کشور از طریق ارتقا و نوسازی گسترده زیرساخت‌های پایگاه هوایی «العدید» و ایجاد نخستین مرکز فرماندهی مشترک پدافند هوایی تأکید کرد. ابعاد نظامی این همکاری همچنین با قراردادهای ۳ میلیارد دلاری، شامل خرید پهپادهای پیشرفته از «جنرال اتمیکس» و سامانه‌های ضدپهپاد از «ریتون» وارد فاز جدیدی شد. 🔺در بعد اقتصادی نیز، دو کشور از شراکتی با ارزش بیش از ۲۴۰ میلیارد دلار سخن گفتند که شامل قرارداد ۹۶ میلیارد دلاری خرید تا ۲۱۰ هواپیما از بوئینگ، قرارداد ۹۷ میلیارد دلاری با شرکت پارسونز، قرارداد ۸.۵ میلیارد دلاری در حوزه انرژی و سرمایه‌گذاری یک میلیارد دلاری در فناوری‌های کوانتومی است. حجم تجارت دوجانبه طی پنج سال گذشته ۲۹.۶ میلیارد دلار اعلام شد و طرفین بر تداوم همکاری در فناوری‌های پیشرفته، انرژی و نوآوری تأکید کردند. #قطر 🔹کانال مطالعات خلیج فارس @PGulfStudies

در همین زمینه ببینید: