♨️ پاداش صلح یا تهدید پنهان؟ هشدار جروزالم پست درباره عادیسازی با عربستان سعودی
🔺 روزنامه صهیونیستی «جروزالم پست» در سرمقالهای انتقادی و هشدارآمیز، به بررسی چالشهای پرشمار عادیسازی روابط با عربستان سعودی پرداخته است. این تحلیل با اشاره به خطبهای جنجالی که اخیراً در مسجدالحرام ایراد شده و در آن به طور ضمنی به رژیم صهیونیستی انتقاد شده است، استدلال میکند که عادیسازی نباید صرفاً یک «ابرتوافق سیاسی» باشد، بلکه باید با تغییرات بنیادین در گفتمان مذهبی و فرهنگی عربستان همراه شود. نویسنده تأکید میکند که ریاض نمیتواند از یک سو شریک صلح باشد و از سوی دیگر از مقدسترین تریبون جهان اسلام، مقاومت علیه رژیم صهیونیستی را تأیید کند.
🔺 این یادداشت به سخنان محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی، اشاره میکند که از یک طرف دم از «اسلام میانه» میزند و از طرف دیگر، نهادهای مذهبی تحت کنترل دولت همچنان ادبیات ضدصهیونیستی را ترویج میکنند. جروزالم پست استدلال میکند که از آنجا که خطبای مکه و مدینه تحت نظارت مستقیم حکومت هستند، هر سخنی که از این تریبونها گفته میشود، به نوعی پیام رسمی دولت تلقی میشود. بنابراین، نمیتوان ادعای اصلاحات را پذیرفت مگر اینکه این تغییرات در متون درسی و تریبونهای مذهبی نیز منعکس شود.
🔺 تحلیلگر این روزنامه هشدار میدهد که اشتیاق واشنگتن و تلآویو برای دستیابی به یک دستاورد دیپلماتیک بزرگ در سال ۲۰۲۵/۲۰۲۶، نباید باعث نادیده گرفتن «معیارهای اخلاقی» شود. اگر معامله شامل تضمینهای امنیتی آمریکا و همکاری هستهای است، رژیم صهیونیستی نیز باید خطوط قرمز خود را مشخص کند: توقف کامل نفرتپراکنی رسمی. نویسنده معتقد است صلحی که در آن دیپلماتها دست بدهند اما روحانیون نفرین کنند، «سراب» است و امنیتی به ارمغان نمیآورد.
🔺 در نهایت، این مقاله نتیجه میگیرد که عادیسازی با ریاض همچنان یک هدف استراتژیک برای مهار ایران و ادغام منطقهای رژیم صهیونیستی است، اما نباید به «هر قیمتی» انجام شود. رژیم صهیونیستی باید اطمینان حاصل کند که عربستان سعودیِ فردا، واقعاً متفاوت از گذشته است و این تغییر تنها در پروژههای اقتصادی نیست، بلکه در «قلبها و ذهنها» نیز رخ داده است.
🔹ملاحظه: با خواندن خواستههایی که نویسنده جروزالم پست مفت و مجانی و با طلبکاری از سعودی میخواهد، آدم یاد آیه شریفه «وَلَنْ تَرْضَىٰ عَنْكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ» میافتد.
#عربستان
https://www.jpost.com/opinion/article-880721
🔹کانال مطالعات خلیج فارس
@PGulfStudies
♨️ رابطه بدون برگشت با واشنگتن؛ چرا «خیانت» خلیج فارس به آمریکا محال است؟
🔺 نشریه معتبر «نشنال اینترست» در تحلیلی راهبردی به کالبدشکافی یکی از مهمترین پرسشهای سیاست بینالملل معاصر پرداخته است: در حالی که چین به بزرگترین شریک تجاری خلیج فارس تبدیل شده و رهبران عرب علناً از جهان چندقطبی سخن میگویند، چرا ساختار امنیتی منطقه همچنان به طور انحصاری در گروگان ایالات متحده باقی مانده است؟ این مقاله با رد تئوری «افول آمریکا» در خاورمیانه، استدلال میکند که رابطه واشنگتن و پایتختهای خلیج فارس، نه یک انتخاب سیاسی گذرا، بلکه یک «ضرورت ساختاری» غیرقابل جایگزین است.
🔺 نویسنده مقاله، دلیل نخست و بنیادین این وفاداری را در «معماری امنیت» جستجو میکند. اگرچه چین بنادر میسازد و کالا میفروشد، اما تنها ایالات متحده است که اراده و توانایی استقرار هزاران نیرو، ناوگروههای هواپیمابر و سامانههای پدافندی یکپارچه را در منطقه دارد. نشنال اینترست تأکید میکند که رهبران خلیج فارس واقعبینتر از آن هستند که امنیت بقای خود را به پکن بسپارند؛ کشوری که نه توان نظامی برونمرزی قابل مقایسهای با سنتکام دارد و نه تمایلی به درگیر شدن در باتلاقهای امنیتی خاورمیانه از خود نشان میدهد.
🔺 نکته ظریفتری که این تحلیل به آن میپردازد، پدیده «قفلشدگی تکنولوژیک» است. ارتشهای عربستان، امارات و قطر برای دههها بر مبنای دکترین، آموزش و سختافزارهای آمریکایی بنا شدهاند. تغییر این زیرساخت به سمت تسلیحات روسی یا چینی، نیازمند دهها سال زمان و میلیاردها دلار هزینه است و در این دوره گذار، این کشورها عملاً بیدفاع خواهند ماند. ادغام سیستمهای راداری و جنگندههای اف-۱۵ و اف-۳۵ با اکوسیستم نظامی آمریکا، چسبندگی ایجاد کرده است که با هیچ قرارداد تجاری قابل گسستن نیست.
🔺 تحلیلگر نشنال اینترست معتقد است که آنچه ناظران غربی به عنوان «چرخش به شرق» میبینند، در واقع یک استراتژی هوشمندانه «پوشش ریسک» است، نه جایگزینی متحد. ریاض و ابوظبی از کارت چین استفاده میکنند تا واشنگتن را تحت فشار بگذارند و امتیازات امنیتی بیشتری (مانند پیمانهای دفاعی رسمی یا تکنولوژی هستهای) دریافت کنند. آنها میدانند که چین به دلیل روابط نزدیکش با ایران و خرید نفت از تهران، هرگز نمیتواند ضامن امنیتی مطمئنی برای اعراب در برابر جمهوری اسلامی باشد.
🔺 در نهایت، این گزارش نتیجه میگیرد که رابطه خلیج فارس و آمریکا از حالت «قیمومیت» به «شراکت تراکنشمحور» تغییر شکل داده، اما ماهیت آن حفظ شده است. تا زمانی که تهدیدات امنیتی در منطقه وجود دارد و تا زمانی که دلار ارز ذخیره جهانی است، وفاداری به واشنگتن یک «اجبار ژئوپلیتیک» برای شیوخ خلیج فارس باقی خواهد ماند. آنها ممکن است با پکن تجارت کنند، اما در مواقع بحران، همچنان به واشنگتن زنگ میزنند.
#عربستان #امارات #قطر #کویت #بحرین #عمان
https://nationalinterest.org/blog/middle-east-watch/why-the-gulf-states-stay-loyal-to-the-us
🔹کانال مطالعات خلیج فارس
@PGulfStudies
♨️ نگاهی خُرد و کلان به تحولات شرق یمن و رویکرد ما
👤 نویسنده: ایمان محمدی
🔸 اوایل دسامبر بود که تنش میان شورای انتقالی جنوب مورد حمایت امارات و حلف قبایل حضرموت مورد حمایت ریاض پس از یک دوره لفاظی بر علیه یکدیگر، شدت گرفت. ائتلاف قبایل به ریاست عمرو بن حبریش به منطقه نفتی المسیله حضرموت به عنوان مهمترین تاسیسات نفتی یمن نیروکشی کرد و کنترل آن را به دست گرفت. این مسئله، بهانه را برای نیروکشی انتقالی به وادی حضرموت را ایجاد کرد و این شورا با گسیل نیروهای خود به سمت شرق، ابتدا بر مناطق گستردهای از حضرموت و سپس بر المهره در مرز مشترک عمان و یمن مسلط شد.
🔸 در مور داین تحرکات، مطالب و نوشتههای متعددی منتشر شده است، اما به طور کلی، تحولات شرق یمن در دو هفته گذشته که باعث دگرگونی سریع جغرافیایی نیروهای ضدانصارالله و بازچینش قدرت در جنوب یمن شده است را میتوان به دو صورت مورد ارزیابی قرار داد.
🔸 رویکرد اول، تحلیل این تحولات به صورت خُرد و با توجه به تنشهای صورت گرفته میان نیروهای مورد حمایت عربستان و امارات در جنوب یمن، بدون گره زدن آن با تحولات کلان منطقهای است که میتوان آن را به صورت خلاصه به عنوان «جنگ قدرت ریاض-ابوظبی در جنوب یمن» نامگذاری کرد.
🔸 رویکرد دوم اما فراتر از تنش در جنوب یمن است و با تحولات پسا 7 اکتبر و پروندههای کلان منطقهای مرتبط خواهد بود که در این صورت، امارات و عربستان هر دو به عنوان بازوان غرب در منطقه تفسیر خواهند شد و هر گونه اقدام آنها در راستای تامین برنامههای غرب میباشد. در این رویکرد، تحولات شرق یمن مقدمه حرکت برای تضعیف انصارالله است.
🔸 سعی میشود در این نوشتار، هر دو رویکرد مورد ارزیابی قرار گرفته و راهبرد مناسب برای مواجهه با این تحولات استخراج شود.
🔗 متن کامل يادداشت را از اینجا مطالعه کنید.
©️@mersadcss🔷🔷🔷
♨️زرقوبرق دبی و هزینه پنهان آن در سودان
🔺کمپین تبلیغاتی گستردهای در قلب لندن با نصب بیلبوردهای هوشمند، پرده از تضاد میان تصویر لوکس دبی و نقش پنهان امارات در جنگ سودان برداشته است. این بیلبوردها با نمایش تصاویر تقابلی، گردشگران را با این واقعیت روبهرو میکنند که پشتِ زرقوبرق هتلهای مجلل امارات - کشوری که سالانه ۷۰ میلیارد دلار از گردشگری درآمد دارد - حمایت تسلیحاتی از نیروهای شبهنظامی (RSF) نهفته است. شواهد متعددی از جمله دادههای پروازی و شماره سریال سلاحها نشان میدهد که ابوظبی از طریق شبکهای در چاد و لیبی، سوختِ جنگی را تأمین میکند که تاکنون به آوارگی ۱۴ میلیون سودانی منجر شده است؛ موضوعی که اکنون ۵۵ درصد از مردم بریتانیا را به لزوم بازنگری در روابط با این کشور واداشته است.
🔺تجربه نشان داده امارات معمولاً هنگام تشدید فشارهای فزاینده بینالمللی از این دست، و تهدید اعتبار اقتصادیاش، به عقبنشینیهای تاکتیکی تن میدهد؛ چنانکه عبدالله بن زاید وزیر خارجه این کشور روز جمعه در چرخشی دیپلماتیک، از درخواست صریح آمریکا برای آتشبس در آستانه سال ۲۰۲۶, استقبال و بر اولویت راهکار دیپلماتیک جهت پایان بحران تأکید کرد. با این حال، استقبال فعلی را باید با تردید نگریست؛ چرا که در عرصه عمل، هنوز مشخص نیست آیا ابوظبی گامی واقعی برای قطع شریانهای حیاتی RSF برمیدارد یا این موضعگیری صرفاً مانوری برای تلطیف فضای رسانهای و حفظ پرستیژ دبی در بازارهای جهانی است.
#امارات
🔹کانال مطالعات خلیج فارس
@PGulfStudies
♨️از واشنگتن تا ابوظبی؛ خیز بلند برای تروریستی اعلام کردن اخوانالمسلمین در خاورمیانه
🔺عبدالخالق عبدالله، استاد برجسته علوم سیاسی و کنشگر اماراتی نزدیک به دولت ابوظبی، در پستی جنجالی در شبکه اجتماعی ایکس، خواستار تشکیل ائتلافی جهانی شامل ۱۹۲ کشور به رهبری آمریکا برای مقابله با اخوانالمسلمین شد. او با بازنشر تصویری قدیمی از روزنامه سعودی «عکاظ» که مدعی پیوند اخوان و اسرائیل بود، تأکید کرد که جنگ با این گروه باید همتراز با مبارزه جهانی علیه تروریسم باشد.
🔺این اظهارات با واکنش تند و کنایهآمیز احمد الشیبه النعیمی، فعال سیاسی اماراتی و از چهرههای سرشناس جنبش معارض «الاصلاح»، مواجه شد. النعیمی با اشاره به پارادوکس موجود در مواضع ابوظبی نسبت به تلآویو، و روابط گرم امارات با رژیم صهیونیستی، خطاب به عبدالله نوشت: «عجیب است! اگر اخوان از نظر شما اسرائیلی هستند، پس چرا با آنها میجنگید؟ قاعدتاً باید اکنون از آنها محافظت و استقبال کرده، آنها را گرامی بدارید و در آغوش بگیرید.»
🔺این تنشهای کلامی همزمان با صدور فرمانی اجرایی دونالد ترامپ است که به مارکو روبیو و اسکات بیسنت، وزرای خارجه و خزانهداری، ۴۵ روز فرصت داده تا گزارش نهایی برای تروریستی اعلام کردن شاخههای اخوان در کشورهایی نظیر مصر، اردن و لبنان را تهیه کنند؛ اقدامی که میتواند به تحریمهای گسترده علیه یکی از ریشهدارترین جریانهای سیاسی جهان عرب منجر شود.
#امارات
🔹کانال مطالعات خلیج فارس
@PGulfStudies
♨️تعهد واشنگتن به ارتقاء زیرساختهای پایگاه العدید
🔺هفتمین دور گفتوگوی راهبردی قطر و ایالات متحده در واشنگتن، به ریاست محمد بن عبدالرحمن آل ثانی، نخستوزیر و وزیر خارجه قطر، و مارکو روبیو، وزیر خارجه آمریکا، بر گسترهای از پروندههای سیاسی، امنیتی و اقتصادی تمرکز داشت. دو طرف بر اولویتهای مشترک از جمله غزه، ایران، سوریه، لبنان، افغانستان و برخی بحرانهای آفریقایی تأکید کردند
🔺در این نشست، واشنگتن ضمن تجلیل از نقش میانجیگرانه قطر در بحران غزه، بر تعهد خود به امنیت این کشور از طریق ارتقا و نوسازی گسترده زیرساختهای پایگاه هوایی «العدید» و ایجاد نخستین مرکز فرماندهی مشترک پدافند هوایی تأکید کرد. ابعاد نظامی این همکاری همچنین با قراردادهای ۳ میلیارد دلاری، شامل خرید پهپادهای پیشرفته از «جنرال اتمیکس» و سامانههای ضدپهپاد از «ریتون» وارد فاز جدیدی شد.
🔺در بعد اقتصادی نیز، دو کشور از شراکتی با ارزش بیش از ۲۴۰ میلیارد دلار سخن گفتند که شامل قرارداد ۹۶ میلیارد دلاری خرید تا ۲۱۰ هواپیما از بوئینگ، قرارداد ۹۷ میلیارد دلاری با شرکت پارسونز، قرارداد ۸.۵ میلیارد دلاری در حوزه انرژی و سرمایهگذاری یک میلیارد دلاری در فناوریهای کوانتومی است. حجم تجارت دوجانبه طی پنج سال گذشته ۲۹.۶ میلیارد دلار اعلام شد و طرفین بر تداوم همکاری در فناوریهای پیشرفته، انرژی و نوآوری تأکید کردند.
#قطر
🔹کانال مطالعات خلیج فارس
@PGulfStudies
♨️ اظهارات ضد اخوانی مشاور بن زاید پس از بازنشر تصویر جنجالی روزنامه عکاظ
✍🏻 محمد امین قاضینژاد
در پی بازنشر یک تصویر جنجالی از سوی روزنامه سعودی عکاظ، بار دیگر نقش پررنگ امارات در شکلدهی و پیشبرد رویکردهای منطقهای علیه جریان اخوانالمسلمین آشکار شد.
روزنامه عکاظ در تاریخ ۲۸ اوت ۲۰۲۰ مقالهای به قلم یاسر عبدالفتاح منتشر کرده بود که در آن ادعای همکاری اخوانالمسلمین با اسرائیل مطرح شد؛ ادعایی که از سوی منتقدان، «بیاساس و تبلیغاتی» توصیف شد. این روزنامه همچنین تصویری تلفیقی از حسنالبنا، بنیانگذار اخوانالمسلمین، و یک شخصیت یهودی( احتمالا تئودور هرتزل) را منتشر کرد؛ تصویری که در همان زمان واکنشهای گستردهای را برانگیخت.
در همین راستا، عبدالخالق عبدالله، استاد علوم سیاسی اماراتی و مشاور محمد بن زاید، رئیس امارات، اخیراً با بازنشر همین تصویر در شبکه اجتماعی «ایکس» نوشت:
«جنگ با اخوان همانند جنگ با تروریسم، نیازمند یک ائتلاف جهانی متشکل از ۱۹۲ کشور جهان به رهبری آمریکا است.»
این اظهار نظر با واکنشهای گستردهای در فضای مجازی روبهرو شد. هرچند شماری از کاربران اماراتی و جریانهای نزدیک به سیاستهای ابوظبی از این موضع حمایت کردند، اما در مقابل، فعالان و چهرههای اسلامگرا و منتقد نیز بهشدت به آن اعتراض کردند.
یحیی غنیم، فعال سیاسی مصری، در واکنش به این توییت نوشت:
«اگر اخوان تا این اندازه قدرتمند هستند که مستحق ائتلاف جهانی ۱۹۲ کشور برای جنگ با آنها باشند، پس چرا عبدالخالق عبدالله و نظامی که نمایندگیاش را میکند همچنان بر یک کشور عربی حکومت میکنند؟ و اگر اخوان، آنگونه که رسانههای وابسته به حاکمیت مصر ادعا میکنند، از میان رفتهاند، این ترس امارات از چیست؟ حقیقت آن است که دشمنی این افراد نه با اخوان، بلکه با خود اسلام است و اخوان تنها پوششی برای پنهانکردن این خصومت به شمار میرود.»
در همین راستا، دکتر رفیق عبدالسلام، وزیر خارجه پیشین تونس، نیز در واکنشی جداگانه تأکید کرد:
«آنها خواهان جنگی جهانی علیه اخوان هستند، نه از ترس این گروه، بلکه از هراس سرایت آزادی، تغییر و مطالبه نظارت بر حاکمانی که با ثروتها و سرنوشت ملتها بازی میکنند؛ همان الگویی که در انقلابهای بهار عربی دیده شد. اما نخستین کسانی که در آتش این فتنهها خواهند سوخت، خود آنان هستند. اخوان عملاً وجود خارجی ندارد؛ اعضایش یا در زنداناند یا آواره. آنچه واقعاً وجود دارد، ملتهایی تشنه آزادی و کرامت انسانی است.»
🔻🔻🔻
@melatedin/ کانال ملت دین
♨️ جروزالم پست سعودی را به اتخاذ رویکرد براندازانه در ایران تشویق میکند
🔺 روزنامه «جروزالم پست» در یادداشتی با عنوان «در حالی که ایران تضعیف میشود، عربستان با یک انتخاب تاریخی روبروست»، به تحلیل موقعیت حساس پادشاهی سعودی در قبال تحولات داخلی ایران پرداخته است. نویسندگان این مقاله استدلال میکنند که استراتژی سنتی ریاض مبنی بر «مهار و مدارا» با تهران دیگر کارآمد نیست. با توجه به نشانههای ادعایی تضعیف اقتصادی و ریزش مشروعیت داخلی در ایران، ریاض باید از رویکرد واکنشی خارج شده و برای دوران «پسا-جمهوری اسلامی» برنامهریزی کند.
🔺 این تحلیل اشاره میکند که عادیسازی روابط دیپلماتیک اخیر میان تهران و ریاض، تنها یک تاکتیک کوتاهمدت برای خرید زمان و کاهش تنشهای مستقیم (مانند جنگ یمن) بوده است، اما تهدید وجودی ایران علیه پادشاهی را برطرف نکرده است. نویسندگان معتقدند که ریاض اکنون باید کانالهای ارتباطی محرمانهای را با اپوزیسیون سکولار و ملیگرای ایران، به ویژه رضا پهلوی، برقرار کند. این ارتباط نه به معنای مداخله آشکار، بلکه به معنای سرمایهگذاری سیاسی روی آیندهای است که در آن ایران نه صادرکننده انقلاب، بلکه شریکی برای ثبات و توسعه اقتصادی باشد.
🔺 مقاله با برجسته کردن فرصتهای اقتصادی عظیم در سناریوی تغییر رژیم، استدلال میکند که بازسازی زیرساختهای انرژی و مخابراتی ایران، بازاری ۸۰۰ میلیارد دلاری ایجاد خواهد کرد که شرکتهای سعودی میتوانند سهم بزرگی از آن داشته باشند. حذف جمهوری اسلامی به عنوان حامی اصلی گروههای مقاومت، ریسک سرمایهگذاری در منطقه را از دید صهیونیستها به شدت کاهش میدهد که این امر دقیقاً با اهداف «چشمانداز ۲۰۳۰» محمد بن سلمان همسو است.
🔺 در نهایت، جروزالم پست هشدار میدهد که بیعملی یا امید بستن به اصلاحات در تهران، خطایی استراتژیک خواهد بود. اگر ریاض اکنون وارد بازی نشود، ممکن است در فردای تحولات ایران، جایگاه و نفوذ خود را به نفع دیگر بازیگران از دست بدهد. پیام مقاله روشن است: زمان آن رسیده که عربستان سعودی نه با حاکمان فعلی تهران، بلکه با کسانی که احتمالاً جایگزین آنها خواهند شد، وارد گفتگو شود.
🔹ملاحظه: گویا صهیونیست ها از تأمین مالی رضا پهلوی خسته شده اند و میخواهند این تحفه نچسب را به دامن سعودی روان کنند. جالب است که بزرگترین ایجاد کننده ریسک امنیتی در منطقه که حتی ابایی از حمله به قطر نیز ندارد، نگران ریسک امنیتی برای چشم انداز ۲۰۳۰ شده است.
#عربستان
https://www.jpost.com/opinion/article-880549](https://www.jpost.com/opinion/article-880549)
🔹کانال مطالعات خلیج فارس
@PGulfStudies
♨️کنسرسیوم سهجانبه با حضور امارات مالک جدید «تیکتاک یواس» میشود
🔺تیکتاک پس از سالها کشمکش سیاسی، سرانجام با واگذاری بخش آمریکایی خود به یک کنسرسیوم بینالمللی با مشارکت راهبردی امارات متحده عربی موافقت کرد. این معامله که ارزش آن حدود ۱۴ میلیارد دلار برآورد شده، قرار است در ۲۲ ژانویه ۲۰۲۶ نهایی شود. بر اساس توافق، یک شرکت سرمایهگذاری مشترک جدید شکل میگیرد که ۴۵ درصد از سهام آن به طور مساوی (هر کدام ۱۵ درصد) میان غولهای آمریکایی «اوراکل»، «سیلور لِیک» و شرکت اماراتی «امجیاکس» (MGX) تقسیم میشود.
🔺حضور امجیاکس که توسط صندوق حاکمیتی مبادله و شرکت هوش مصنوعی G42 ابوظبی تأسیس شده، نشاندهنده تلاش گسترده امارات برای نفوذ در زیرساختهای فناوری جهانی است. بایتدنس، مالک چینی تیکتاک، حدود ۲۰ درصد از سهام را حفظ کرده و مابقی در اختیار سرمایهگذاران فعلی قرار میگیرد. در این ساختار جدید، کنسرسیوم مذکور مسئولیت امنیت دادهها و بازآموزی الگوریتم در خاک آمریکا را بر عهده خواهد داشت، اما بخشهای کلیدی تجاری مانند تبلیغات و تجارت الکترونیک همچنان تحت نفوذ بایتدنس باقی میماند. این توافق که جایگاه ابوظبی را در مدیریت یکی از تأثیرگذارترین پلتفرمهای دیجیتال تثبیت میکند، همچنان نیازمند تأیید نهایی واشنگتن و پکن است.
#امارات
🔹کانال مطالعات خلیج فارس
@PGulfStudies
♨️معمای رشد اقتصادی در خلیج فارس؛ چرا با ورود سرمایه خارجی، سفره طبقه متوسط کوچکتر شد؟
🔗 العربي الجديد
🔺گزارشهای اقتصادی اخیر از کشورهای حوزه خلیج فارس نشان میدهد که حجم سرمایهگذاری مستقیم خارجی در این منطقه تا پایان سال ۲۰۲۳ به رقم خیرهکننده ۵۲۳ میلیارد دلار رسیده است؛ آماری که از موفقیت راهبرد تنوعبخشی به اقتصاد حکایت دارد، اما در لایههای زیرین خود، چالشهای معیشتی جدی برای شهروندان به همراه آورده است.
🔺برپایه دادههای مرکز آمار شورای همکاری خلیج فارس، ۳۰ تا ۶۰ درصد از این جریان سرمایه، بهویژه در امارات و عربستان، جذب بخش املاک و مستغلات شده است. این تمرکز سرمایه، اگرچه رشد اقتصادی غیرنفتی را به ۳.۸ درصد در سال ۲۰۲۵ میرساند، اما با ایجاد فشار تورمی، قیمت مسکن را ۴ تا ۵ درصد و اجارهبها را در کلانشهرهایی مانند ریاض تا ۴۸ درصد افزایش داده که تأمین هزینههای زندگی را برای طبقه متوسط دشوار کرده است.
🔺در مقابل، بخش تولید و صنعت که موتور محرک اشتغال پایدار محسوب میشود، تنها ۱۰ تا ۲۰ درصد از سهم سرمایهگذاریها را به خود اختصاص داده است. اگرچه صندوق بینالمللی پول پیشبینی کرده رشد اقتصادی منطقه در سال ۲۰۲۵ به ۳.۵ درصد برسد و سهم تولید ناخالص داخلی غیرنفتی تا ۷۱ درصد افزایش یابد، اما کارشناسان هشدار میدهند که تمرکز سرمایهها بر املاک لوکس، خطر ایجاد «حباب املاک» و شکاف طبقاتی را افزایش داده است.
🔺هرچند پروژههایی نظیر کارخانه ۲.۶ میلیارد دلاری خودروهای الکتریکی در عربستان نویدبخش ایجاد مشاغل تخصصی است، اکنون دولتهای منطقه با یک آزمون کلیدی در زمینه «عدالت اجتماعی» روبرو هستند؛ آنها باید میان جذب سرمایههای جهانی و کنترل هزینههای سرسامآور زندگی برای لایههای متوسط جامعه تعادل برقرار کنند تا رشد اقتصادی به رفاه عمومی ملموس تبدیل شود؛ و اطمینان حاصل گردد که میوههای این رشد اقتصادی، فراتر از توسعه شهریِ ویترینی و پروژههای عمرانی، مستقیماً به بهبود کیفیت زندگی و قدرت خرید شهروندان منجر میشود.
#عربستان #امارات #قطر #عمان #کویت #بحرین
🔹کانال مطالعات خلیج فارس
@PGulfStudies
♨️ سراب صلح در استپهای آسیای مرکزی؛ پشتپرده تلاش امارات برای کشاندن قزاقستان به پیمان ابراهیم
🔺 وبسایت تحلیلی «DAWN» در گزارشی انتقادی با عنوان «سراب صلح»، به افشای لایههای پنهان تلاشهای دیپلماتیک امارات متحده عربی برای الحاق قزاقستان به پیمان ابراهیم پرداخته است. این گزارش استدلال میکند که آنچه ابوظبی به عنوان «توسعه صلح و همزیستی» تبلیغ میکند، در واقعیت تلاشی برای گسترش «ائتلافهای امنیتی توتالیتر» و صادرات مدل حکمرانی سرکوبگرانه به آسیای مرکزی است.
🔺 طبق این تحلیل، محرک اصلی این توافق احتمالی، نه حل مناقشات خاورمیانه، بلکه اشتهای سیریناپذیر نخبگان حاکم در آستانه برای دستیابی به فناوریهای نظارتی و جاسوسی رژیم صهیونیستی است. امارات که خود پیشگام استفاده از این ابزارها (مانند جاسوسافزار پگاسوس) برای کنترل مخالفان بوده، اکنون نقش دلال محبت را بازی میکند تا قزاقستان را متقاعد سازد که عادیسازی با تلآویو، کوتاهترین مسیر برای تضمین بقای رژیم و جلب حمایت واشنگتن است.
🔺 نویسنده گزارش تأکید میکند که امارات با این اقدام، دو هدف استراتژیک را دنبال میکند: نخست، تثبیت جایگاه خود به عنوان «قدرت دیپلماتیک» که توانایی مدیریت پروندههای حساس در حیاط خلوت روسیه و چین را دارد؛ و دوم، ایجاد یک کمربند امنیتی جدید در اطراف ایران. با وارد کردن قزاقستان به مدار رژیم صهیونیستی، ابوظبی عملاً نفوذ استراتژیک تلآویو را تا مرزهای شمالی جمهوری اسلامی گسترش میدهد.
🔺 این مقاله با لحنی هشدارآمیز نتیجه میگیرد که این نوع از «صلحسازی» که حقوق بشر و مسئله فلسطین را کاملاً نادیده میگیرد، تنها به تقویت دیکتاتوریها و نظامیسازی منطقه میانجامد. پیمان ابراهیم در این قرائت، نه یک توافق صلح بین ملتها، بلکه یک «قرارداد بیمه عمر» بین رژیمهای اقتدارگرا و رژیم صهیونیستی است که با وساطت فعال امارات منعقد میشود.
#امارات
https://dawnmena.org/a-mirage-of-peace-the-uaes-role-in-kazakhstan-joining-the-abraham-accords/
🔹کانال مطالعات خلیج فارس
@PGulfStudies