فصل نخست نوشتار حاضر، به صورت‌بندیِ برون‌گرایی و درون‌گرایی در محتوا، و بیان مهمترین استدلال‌هایی که به نفع برون‌گرایی در محتوا ارائه شده است می‌پردازد. فصل‌های دوم تا چهارم این نوشتار در راستای مسئله دستیابی قرار دارند. فصل‌ دوم به گزارش و بررسی یکی از مهمترین استدلال‌هایی که (در قالب مسئله دستیابی) برای ناسازگاری میان برون‌گرایی و آموزه دسترسی ویژه طراحی شده است، یعنی برهان جابجایی آرام میان زمین و همزاد زمین، اختصاص دارد. در این فصل استدلال خواهد شد که برهان یادشده ناموفق است. فصل سوم روایت دیگری از برهان جابجایی آرام (یعنی جابجایی آرام میان زمین و زمین خشک) را مد نظر قرار می‌دهد. در این فصل به نفع این ادعا استدلال می‌شود که اولا شرط اعتمادپذیری موضعی برای معرفت باید گونه قوی‌تری صورت‌بندی شود، و ثانیا مطابق این صورت‌بندی قوی‌تر، دیدگاه توهمی با آموزه دسترسی ویژه ناسازگار است. موضوع فصل چهارم گزارش و بررسی برهان توهم است. این فصل در پی آن است که با ارائه صورت‌بندی قوی‌تری از شرط اعتمادپذیری عمومی ، ناسازگاری دیدگاه توهمی با آموزه دسترسی ویژه را نشان دهد. فصل‌های پنجم و ششم در راستای مسئله پیامد قرار دارند، و به ترتیب به برهان‌های مکنزی و بوگوسیان می‌پردازند. هدف هر دو برهان این است که نشان دهد ترکیب دو آموزه برون‌گرایی و دسترسی ویژه، این نتیجه ناپذیرفتنی را در پی دارد که می‌توان به برخی از واقعیت‌های محیطی معرفت پیشینی داشت؛ و از این رو، دو آموزه یادشده نمی‌توانند با هم درست باشند. در این دو فصل، انتقادهای گوناگونی که علیه این دو برهان مطرح شده، گزارش و بررسی می‌شود و در نهایت این نتیجه به دست می‌آید که برهان مکنزی ناموفق است، و برهان بوگوسیان نیز تنها می‌تواند ناسازگاری میان دیدگاه توهمی و آموزه دسترسی ویژه را نشان دهد. فصل هفتم به بررسی سازگاری یا ناسازگاری برون‌گرایی در محتوا با درون‌گرایی در توجیه می‌پردازد. در این فصل نخست دو استدلال برای ناسازگاری گزارش و بررسی می‌شوند، و سپس استدلالی جدید برای نشان دادن ناسازگاری (میان برون‌گرایی در محتوا و درون‌گرایی در توجیه) پیشنهاد خواهد شد.

✅✅ از سوی پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامی منتشر شد: 🖌🖌🖌 کتاب خدای داوکینز ؛ از ژن خودخواه تا توهم خدا اثر الیستر مک گراث با ترجمه دکتر میثم توکلی بینا منتشر شد.

معرفی کتاب خدای داوکینز به قلم آلیستر مک گراث ترجمة‌ میثم توکلی بینا چهرة نامدار خداناباوری در دنیای امروز فردی به نام ریچارد داوکینز است. وی شهرت خود را مدیون سه چیز است: یکم، بیان و قلم روان که آن را برای عمومی‌سازی علم به کار می‌گیرد؛ دوم، افراطی‌گری و تلقی علم‌زدة وی از جهان است و سوم، تندزبانی و ادبیات بی‌پروای اوست که باعث می‌شود به راحتی دیگران را با کلماتی سرکوبگرانه و سلطه‌جویانه تحقیر کند و خود را با نگاهی توأم با تکبر علمی بر کشد. چند سؤال اساسی مطرح است: اول آنکه تا چه حد گزارش داوکینز از دانش تجربی و علم زیست‌شناسی با واقعیت مطابقت دارد و تا چه حد با تفسیرهای افراطی او آمیخته است؟ استدلال‌های او تا چه حد منطقی و معقول هستند؛ به‌خصوص که می‌دانیم نویسندگان و خطیبان حوزۀ عمومی پیش فرض‌هایشان را در پس گفته‌هایشان زیرکانه پنهان می‌کنند تا کمتر مورد نقد و بررسی قرار گیرد. نیز این دغدغه وجود دارد که چه انتقاداتی به تفسیر‌ها و برداشت‌های وی وارد است؟ آلیستر مک‌گراث که نویسنده‌ای توانا و حداقل‌نویس است، در این کتاب بدون آنکه درگیر بی‌نزاکتی و رفتارهای ناپسند داوکینز قرار گیرد، به نقد و بررسی ایده‌های وی پرداخته است. مک‌گراث در فصل اول تصویر واضح و عاری از تفسیر از نظریه تکامل داروینی و نیز ژنتیک ارائه می‌دهد تا ارکان و قلمرو آن شناخته شود. اهمیت این فصل از این جهت است که بتوان فهمید گزارش داوکینز از نظریه تکامل تا چه حد منطبق با دانش آکادمیک و تا چه حد محصول انتزاعی و نظری اندیشة داوکینز است که به نام همان علم ترویج می‌شود. در فصل دوم به «ژن خودخواه» که اصطلاح مشهور داوکینز و نام کتاب وی است می‌پردازد. نگاه داوکینز نوعی انحصارطلبی و خلاصه‌کردن تمام سطوح انتخاب طبیعی در ژن است. همه چیز به ژن و جهش‌های تصادفی آن باز می‌گردد. مک گراث در این قسمت، نقدهای خود را متوجه عدم انطباق این نظر با سطوح دیگر انتخاب طبیعی و نیز ناکافی‌بودن آن در توضیح همۀ جوانب موضوع متمرکز می‌کند. علاوه بر این، او می‌کوشد نشان دهد که این نظر داوکینز تقریر خاص خود اوست و لزوما در زیست‌شناسی تکوینی این چنین انحصارطلبی وجود ندارد؛ ضمن آنکه با شواهد علمی نیز حمایت نمی‌شود. در فصل سوم شاهد نقد فلسفی و منطقی مک‌گراث بر نگاه ضد دینی داوکینز هستیم. او ابتدا معیار و ملاک عقلانیت و مقبولیت ایمان دینی را معرفی می‌کند و سد علم‌زدگی را از پیش رو بر می‌دارد. در ادامه، با معرفی سنت دینی و ایمانی به عنوان موضوعی که تمامی معیارهای عقلانیت را ارضا می‌کند، سخنان ضد دینی داوکینز را که دین را پدیده‌ای کورکورانه و فاقد اعتبار تلقی می‌کند رد می‌کند. یکی از مهم‌ترین نکات این بخش نقد بسندگی به علم در روزگار معاصر است که ما آن را با طبیعت‌گرایی یا علم‌زدگی می‌شناسیم. در فصل چهارم، کتاب ساعت‌ساز نابینای داوکینز نقد می‌شود. مک‌گراث در این فصل به‌خوبی نشان می‌دهد آنچه داوکینز بدان تاخته، اولاً گزارشی غیر‌دقیق از دین است و با شواهد روشن نشان می‌دهد که داوکینز گزارش خطا از مضامین دینی ارائه داده است. سپس ظرف زمانی و مکانی کلیسای ویکتوریایی دوران کهن را توضیح می‌دهد تا نشان دهد آنچه داوکینز مورد انتقاد و گاه هتاکی قرار می‌دهد، عقیده‌ای در یک دورۀ تاریخی خاص مسیحیت است که لزوماً نه مسیحیت بدان معتقد است و نه عموم مسیحیان را شامل می‌شود. به‌خصوص وی به تقریر ویلیام پیلی می‌پردازد و می‌کوشد تقریری ارائه دهد که مشکلات تقریر پیلی را برای علم مدرن نداشته باشد. سپس به این نکته می‌پردازد که اگر کسی مدعی است اعتقاد به خدا تبیین تام و تمامی برای همه چیز نیست، حتی بر این فرض، حق ندارد مدعی شود که داروینیسم تبیینی تام است و تمام ساحت‌های انسانی و جهانی را تبیین می‌کند؛ آن گونه که خود داوکینز بدان معتقد است! در فصل پنجم شاهد نقد یکی از نوآوری‌های فرهنگی داوکینز هستیم. او اصطلاح میمتیک و میم را در تناظر با ژنتیک و ژن به ادبیات علمی اضافه کرد تا بتواند نقیصه‌ای را بر طرف کند. ژنتیک خودخواهانۀ داوکینز از تبیین ساحت‌های فرهنگی و معنوی و اجتماعی و اخلاقی ... انسان عاجز است. وی با طرح موضوع میمتیک می‌کوشد این نقیصه را هم برطرف کند. مک‌گراث نشان می‌دهد هر چقدر ژن با شواهد علمی پشتیبانی می‌شود، میم فاقد شواهد علمی است و صرفاً تناظر و تمثیلی ذهنی برای حل مشکل است. این روش نمی‌تواند علمی به حساب آید. ضمن اینکه اگر کسی بخواهد از طریق میمتیک به مفاهیم خداباورانه بتازد، به طریق مشابه می‌توان از این ابزار برای تاختن به خود فرهنگ علمی و نیز اخلاق و موضوعاتی مشابه سود جست؛ به تعبیر دیگر استنباط نتایج همراه با قضاوت در مورد صحت و سقم، اشتباهی معرفت‌شناسانه است که نباید حتی در فرض پذیرش میمتیک بدان تن داد. این اشتباه دوم داوکینز است که از نظریۀ خود نتایج قضاوت‌آلوده بر می‌گیرد.

🔺سلسله نشست‌های علمی درآمدی به اخلاق قرآنی (انجمن علمی معارف دانشگاه شهید بهشتی) ✅عنوان: انگیزش زیست اخلاقی براساس چگونگی جاودانگی انسان در قرآن ✔️دکتر علیرضا آل‌بویه؛ استادیار فلسفه اخلاق پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی 📅زمان: دوشنبه ۲۱ فروردین؛ ساعت ۲۱ 👈لینک ورود: https://webinaronline.ir/Link/S2314189309

❇️از سوی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان منتشر شد: 📚کتاب «تاریخ برهان‌های اثبات وجود خدا در کلام امامیّه از مکتب بغداد تا مکتب اصفهان» نوشته‌ی حمید عطائی‌نظری 🖋این اثر نوشتاری است مبسوط در دو جلد که به گزارش و تبیین استدلال‌های مطرح در آثار کلامی امامیّه و معتزله و اشاعره برای اثبات وجود خداوند می‌پردازد و تاریخ و سیر تحوّلات این براهین را در قرون میانی اسلامی (قرون چهارم تا یازدهم هجری قمری) باز می‌نماید... . 📎این براهین عبارتند از: برهان حدوث و قِدَم، برهان حدوث صفات، برهان نظم، برهان امکان و وجوب، برهان امکان صفات (برهان تخصیص) و برهان صدّیقین. 🛍این کتاب هم‌اکنون در کتاب‌فروشی‌ها و هم‌چنین در فروشگاه‌های معتبر اینترنتی مانند فروشگاه بوستان کتاب، کتابسرای طه، و فروشگاه ایران‌کتاب موجود است. 🌐مؤسسه‌ی معارف اهل‌بیت علیهم‌السلام 🆔@Maaref_org #خبر #معرفی_کتاب

🔰حرف روز 📌معاویه زمانه‌ات را بشناس جنگ‌شناختی همیشه بوده و هست. جنگ‌شناختی یعنی همین که جوان غسانی در سپاه شام در جنگ صفین شمشیر به دست گرفته و دلاورانه می‌جنگید و علت جنگیدنش را نماز نخواندن اميرالمؤمنين علی (علیه‌السلام) می‌دانست. جنگ شناختی یعنی همین که در بحبوحه جنگ صفین، این قدر فضای ذهنی و ادراکی بر علیه امام علی (علیه‌السلام) تنگ شده بود که برخی مانند ربیع بن خثیم که جزو زُهّاد ثَمانیه یا هشت زاهد معروف قرن اول بود در حقانیت طرفین شک کرده بودند. اینهایی که در جنگ صفین و در نزاع معاویه و امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) آمدند و گفتند: «انّا قد شککنا فی هذا القتال» ما در جنگ شک کردیم اینها انسان‌های کمی نبودند، همگی قراء قرآن و از صحابی عبدالله بن مسعود بودند.  جنگ شناختی مانند آتش افتادن به جنگل است تر و خشک نمی‌کند؛ از ربیع بن خثیم تا آن جوانک غسانی را اسیر خود می‌کند. کسی که بر فرق علی (علیه‌السلام) ضربه می‌زند علی را می‌شناخت، مقامش را می‌شناخت و حتی در برخی روایات تاریخی تنها کسی بود که سه بار دستان امام را گرفته و با ایشان بیعت کرده بود. اما یکی از عواملی که باعث می‌شود اشقی الاشقیاء شود فریفته شدن در همین وسوسه‌های شناختی و ادراکی است. معاویه مُرد؛ اما داستان فریفتن‌ها و فریفته‌شدن‌ها باقی است. امروز معاویه‌ها تکثیر شده‌اند یکی از آنتن‌های ملکه و آل‌سعود بیرون می‌زند یکی از لابه‌لای توئیتر و اینستاگرام. فرق نمی‌کند ممکن است معمم باشد و چند روزی لُمعه دمشقیه و یا مکاسب خوانده باشد و یا مُکَلّایی از دل مکاتب فلسفی و سیاسی و یا شاید بازیکنی که به غیر از دریبل زدن چیزی در وجودش نمی‌توان یافت. امروز هم مانند هماورد صفین آنچه نیاز است اول شناخت عرصه است. اول باید شناخت که حق کجاست و باطل کیست؟ چرا که اولین توصیه حضرت امیر این بود که فرمود: «ان الحق و الباطل لا یعرفان باقدار الرجال، اعرف الحق تعرف اهله، و اعرف الباطل تعرف اهله»؛ حق با شخصیت‌‌ها شناخته نمی‌‌شود؛ حق را بشناس تا اهل آن‌ را بشناسی و باطل را بشناس تا اهل باطل را بشناسی. ◀️ گام دوم عمار شدن و جهاد تبیین است؛ آنچه شمشیر مالک را تیز می‌کرد زبان بُران عمار یاسر بود و شمشیرش آنگاه کُند شد که جنگ شناختی تاثیرش را گذاشت و علی (علیه‌السلام) دستور به برگشت داد. ✍️ #یعقوب_ربیعی 🇮🇷 کانال اساتید انقلابی و نخبگان علمی @asatid_enghelabi ایتا و سروش https://eitaa.com/asatid_enghelabi https://splus.ir/asatid_enghelabi

📒نشست علمی قرائت امام علی "ع" و قرائت عاصم ◾️بررسی نسبت این همانی و اشاره ای به ابعاد کلامی آن 🎙ارائه دهنده: دکتر محمد جاودان ✍️دبیرعلمی: دکتر ذوالفقار ناصری 📅زمان: یکشنبه 27 فروردین ماه 1402 ⏰ساعت 12:30 تا 14:30 ⬅️لینک ورود به جلسه 🌐 http://dte.bz/philconf 💠مجری: پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامی و مرکز همکاری های علمی و بین الملل ⬅️پژوهشگاه را در فضای مجازی دنبال کنید 🌐 https://takl.ink/Isca.ac.ir/

#قرائت_امام_علی|#قرائت_عاصم|#پژوهشکده_فلسفه_کلام_اسلامی 📒نشست علمی قرائت امام علی "ع" و قرائت عاصم ◾️بررسی نسبت این همانی و اشاره ای به ابعاد کلامی آن 🎙ارائه دهنده: دکتر محمد جاودان ✍️دبیرعلمی: دکتر ذوالفقار ناصری 📅زمان: یکشنبه 27 فروردین ماه 1402 🎧از رادیو پژوهش بشنوید 🌐http://dte.bz/qaarat01 💠مجری: پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامی و مرکز همکاری های علمی و بین الملل ⬅️پژوهشگاه را در فضای مجازی دنبال کنید 🌐 https://takl.ink/Isca.ac.ir