📌 گفتاری در تاریخچه علوم انسانی و موقعیت ( انسانِ مسلمانِ انقلابی) 💢 انقلاب اسلامی در گام های رشد و تحول خود، بدون حرکت به سوی تولید علم و تحول در علوم انسانی، موفقیت چندانی به دست نخواهد آورد. چراکه #علوم_انسانی نقش نرم‌افزاری دارد و این نرم‌افزار باید متناسب با بافت فکری و فرهنگی جامعه طراحی و تولید شود. #مدرنیته #عصر_روشنگری لینک کانال #علوم_انسانی_اسلامی ↙️↙️ https://eitaa.com/joinchat/2315124922C2faae9826b

📒نشست علمی چیستی رمان دینی با تکیه بر مفهوم توحید و قیامت در قرآن 🎙ارائه دهنده: جناب آقای ابراهیم اکبری دیزگاه ✍️دبیر علمی: دکتر محمد سوری 📅زمان: شنبه 19 فروردین ماه 1402 🗒مکان: قم- پردیسان- انتهای بلوار دانشگاه-پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی،طبقه دوم- تالار سردار شهید سلیمانی 🗒مجری: پژوهشکده فلسفه و کلام و مرکز همکاری های علمی و بین الملل https://eitaa.com/isca_seda/6319 ⬅️پژوهشگاه را در فضای مجازی دنبال کنید 🌐 https://takl.ink/Isca.ac.ir/

✅✅ از سوی پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامی منتشر شد: 🖌🖌🖌 کتاب برون گرایی در محتوا و لوازم معرفت شناختی آن به قلم دکتر محمود مروارید منتشر شد.

معرفی کتاب برون‌گرایی در محتوای حالات ذهنی به قلم دکتر محمود مروارید فلسفه ذهن شاخه‌ای از فلسفه است که به کاوش فلسفی درباره ذهن و حالات ذهنی می‌پردازد. یک دسته مهم از امور ذهنی حالت‌هایی هستند که محتوا دارند؛ به این معنا که درباره چیزی هستند و چیزی را بازمی‌نمایند . به این حالات ذهنی معمولا حالات التفاتی یا گرایش‌‌های گزاره‌ای گفته می‌شود، مانند باور داشتن، خواستن، امید داشتن، آرزو داشتن، تصمیم‌گرفتن و.... نشانه زبانی این حالت‌های ذهنی آن است که در گزارش آنها، جملات پیرو همراه با واژه «که» به کار می‌روند. برای مثال، می‌گوییم: «علی باور دارد که آب در صد درجه به جوش می‌آید». جمله پیرو که پس از «که» می‌آید بر محتوای حالت التفاتی گزارش شده دلالت دارد. در هر گرایش گزاره‌ای می‌توان میان دو جنبه تفکیک کرد: نوع گرایش گزاره‌ای و محتوای گرایش گزاره‌ای. برای مثال، وقتی علی باور دارد که آب در صد درجه به جوش می‌آید، نوع گرایشی که علی دارد باور است، و محتوای آن این است که زمستان امسال هوا کمتر آلوده است. یکی از مباحث مهمی که درباره محتوای حالات التفاتی مطرح شده است این است که آیا محتوای این حالات برون‌گرایانه است یا درون‌گرایانه؟ پرسش یاد شده، به شکل صریح آن، برای نخستین بار در دهه هفتاد میلادی از سوی هیلاری پاتنم و تایلر برج مطرح شد. این دو به استناد آزمایش‌های فکری‌ای که طراحی کردند، دیدگاه برون‌گرایی در محتوا را در بسیاری از موارد پذیرفتند. مطابق برون‌گرایی در محتوا، ممکن است دو نفر از جهت ویژگی‌های درونی دقیقا مانند هم باشند، ولی محتوای حالات التفاتی آن‌ها تفاوت داشته باشد. به دیگر سخن، برون‌گرایی می‌گوید تفرّد محتوایِ دست کم برخی از حالات ذهنی وابسته به محیط پیرامونی شخص است. پس از استدلال‌های پاتنم و برج، برون‌گرایی در محتوا به دیدگاهی غالب در فلسفه ذهن تبدیل شد، و تاثیرات جالب توجهی در دیگر مباحث، همانند مسئله رابطه نفس و بدن، مسئله علیت ذهنی، و ... به جای گذاشت. همچنین، ادعا شده است که برون‌گرایی در محتوا لوازم معرفت‌شناختی برجسته‌ای دارد. پژوهش حاضر به بررسی برخی از مهمترین نتایج معرفت‌شناختی‌ای می‌پردازد که ادعا شده‌است برون‌گرایی در پی دارد. یکی از مهمترین مسائلی که در همین راستا مطرح شده این است که آیا برون‌گرایی در محتوا با آموزه دسترسی ویژه ناسازگار است یا خیر. مطابق این آموزه، انسان‌ها در شرایط متداول می‌توانند معرفت پیشینی (مستقل از تجربه) به محتوای حالات ذهنی خود داشته باشند. سازگار بودن برون‌گرایی با آموزه دسترسی ویژه اهمیتی حیاتی برای برون‌گرایی دارد؛ چرا كه به نظر می‌رسد شهود بسیار نیرومندی به نفع آموزه دسترسی ویژه وجود دارد. از این رو، برخی از برون‌گرایان تصریح کرده‌اند که اگر برون‌گرایی با آموزه دسترسی ویژه ناسازگار باشد، آنچه باید كنار نهاده شود برون‌گرایی است، نه آموزه دسترسی ویژه. به همین دلیل بیشتر برون‌گرایان تلاش دارند از سازگاری این دو آموزه دفاع كنند، و اصطلاحاً سازگارگرا هستند. مسئله سازگاری یا ناسازگاری میان برون‌گرایی و آموزه دسترسی ویژه خود شامل دو مسئله کوچک‌تر است: مسئله دستیابی و مسئله پیامد . مسئله دستیابی ‌این است که اگر محتوای یک حالت ذهنی به واسطه امور خارجی متفرد شود، چگونه می‌توان به آن محتوا معرفت پیشینی داشت. در مسئله پیامد، پرسش‌ این است که صدق هر دو آموزه برون‌گرایی و دسترسی ویژه به محتوای حالات ذهنی، چه نتایجی می‌تواند دربرداشته باشد، و آیا‌ این نتایج پذیرفتنی هستند یا نه. از دیگر مسائل مرتبط این است که آیا برون‌گرایی در محتوا با درون‌گرایی در توجیه سازگار است یا خیر. به تقریب فراوان، درون‌گرایی در توجیه دیدگاهی است که بیان می‌دارد وضعیت توجیهی هر شخصی کاملا وابسته به «امور درونی» او است (البته انگاره «امور درونی» را می‌توان گونه‌های متفاوتی فهمید). به هر روی، کاوش پیرامون لوازم معرفت‌شناختی برون‌گرایی در محتوا حجم عظیمی از ادبیات فلسفه ذهن و معرفت‌شناسی معاصر را به خود اختصاص داده است که در طی آن، ارتباطات چند سویه میان مفاهیم اساسی در فلسفه ذهن و معرفت‌شناسی آشکار و تدقیق شده است.

فصل نخست نوشتار حاضر، به صورت‌بندیِ برون‌گرایی و درون‌گرایی در محتوا، و بیان مهمترین استدلال‌هایی که به نفع برون‌گرایی در محتوا ارائه شده است می‌پردازد. فصل‌های دوم تا چهارم این نوشتار در راستای مسئله دستیابی قرار دارند. فصل‌ دوم به گزارش و بررسی یکی از مهمترین استدلال‌هایی که (در قالب مسئله دستیابی) برای ناسازگاری میان برون‌گرایی و آموزه دسترسی ویژه طراحی شده است، یعنی برهان جابجایی آرام میان زمین و همزاد زمین، اختصاص دارد. در این فصل استدلال خواهد شد که برهان یادشده ناموفق است. فصل سوم روایت دیگری از برهان جابجایی آرام (یعنی جابجایی آرام میان زمین و زمین خشک) را مد نظر قرار می‌دهد. در این فصل به نفع این ادعا استدلال می‌شود که اولا شرط اعتمادپذیری موضعی برای معرفت باید گونه قوی‌تری صورت‌بندی شود، و ثانیا مطابق این صورت‌بندی قوی‌تر، دیدگاه توهمی با آموزه دسترسی ویژه ناسازگار است. موضوع فصل چهارم گزارش و بررسی برهان توهم است. این فصل در پی آن است که با ارائه صورت‌بندی قوی‌تری از شرط اعتمادپذیری عمومی ، ناسازگاری دیدگاه توهمی با آموزه دسترسی ویژه را نشان دهد. فصل‌های پنجم و ششم در راستای مسئله پیامد قرار دارند، و به ترتیب به برهان‌های مکنزی و بوگوسیان می‌پردازند. هدف هر دو برهان این است که نشان دهد ترکیب دو آموزه برون‌گرایی و دسترسی ویژه، این نتیجه ناپذیرفتنی را در پی دارد که می‌توان به برخی از واقعیت‌های محیطی معرفت پیشینی داشت؛ و از این رو، دو آموزه یادشده نمی‌توانند با هم درست باشند. در این دو فصل، انتقادهای گوناگونی که علیه این دو برهان مطرح شده، گزارش و بررسی می‌شود و در نهایت این نتیجه به دست می‌آید که برهان مکنزی ناموفق است، و برهان بوگوسیان نیز تنها می‌تواند ناسازگاری میان دیدگاه توهمی و آموزه دسترسی ویژه را نشان دهد. فصل هفتم به بررسی سازگاری یا ناسازگاری برون‌گرایی در محتوا با درون‌گرایی در توجیه می‌پردازد. در این فصل نخست دو استدلال برای ناسازگاری گزارش و بررسی می‌شوند، و سپس استدلالی جدید برای نشان دادن ناسازگاری (میان برون‌گرایی در محتوا و درون‌گرایی در توجیه) پیشنهاد خواهد شد.

✅✅ از سوی پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامی منتشر شد: 🖌🖌🖌 کتاب خدای داوکینز ؛ از ژن خودخواه تا توهم خدا اثر الیستر مک گراث با ترجمه دکتر میثم توکلی بینا منتشر شد.

معرفی کتاب خدای داوکینز به قلم آلیستر مک گراث ترجمة‌ میثم توکلی بینا چهرة نامدار خداناباوری در دنیای امروز فردی به نام ریچارد داوکینز است. وی شهرت خود را مدیون سه چیز است: یکم، بیان و قلم روان که آن را برای عمومی‌سازی علم به کار می‌گیرد؛ دوم، افراطی‌گری و تلقی علم‌زدة وی از جهان است و سوم، تندزبانی و ادبیات بی‌پروای اوست که باعث می‌شود به راحتی دیگران را با کلماتی سرکوبگرانه و سلطه‌جویانه تحقیر کند و خود را با نگاهی توأم با تکبر علمی بر کشد. چند سؤال اساسی مطرح است: اول آنکه تا چه حد گزارش داوکینز از دانش تجربی و علم زیست‌شناسی با واقعیت مطابقت دارد و تا چه حد با تفسیرهای افراطی او آمیخته است؟ استدلال‌های او تا چه حد منطقی و معقول هستند؛ به‌خصوص که می‌دانیم نویسندگان و خطیبان حوزۀ عمومی پیش فرض‌هایشان را در پس گفته‌هایشان زیرکانه پنهان می‌کنند تا کمتر مورد نقد و بررسی قرار گیرد. نیز این دغدغه وجود دارد که چه انتقاداتی به تفسیر‌ها و برداشت‌های وی وارد است؟ آلیستر مک‌گراث که نویسنده‌ای توانا و حداقل‌نویس است، در این کتاب بدون آنکه درگیر بی‌نزاکتی و رفتارهای ناپسند داوکینز قرار گیرد، به نقد و بررسی ایده‌های وی پرداخته است. مک‌گراث در فصل اول تصویر واضح و عاری از تفسیر از نظریه تکامل داروینی و نیز ژنتیک ارائه می‌دهد تا ارکان و قلمرو آن شناخته شود. اهمیت این فصل از این جهت است که بتوان فهمید گزارش داوکینز از نظریه تکامل تا چه حد منطبق با دانش آکادمیک و تا چه حد محصول انتزاعی و نظری اندیشة داوکینز است که به نام همان علم ترویج می‌شود. در فصل دوم به «ژن خودخواه» که اصطلاح مشهور داوکینز و نام کتاب وی است می‌پردازد. نگاه داوکینز نوعی انحصارطلبی و خلاصه‌کردن تمام سطوح انتخاب طبیعی در ژن است. همه چیز به ژن و جهش‌های تصادفی آن باز می‌گردد. مک گراث در این قسمت، نقدهای خود را متوجه عدم انطباق این نظر با سطوح دیگر انتخاب طبیعی و نیز ناکافی‌بودن آن در توضیح همۀ جوانب موضوع متمرکز می‌کند. علاوه بر این، او می‌کوشد نشان دهد که این نظر داوکینز تقریر خاص خود اوست و لزوما در زیست‌شناسی تکوینی این چنین انحصارطلبی وجود ندارد؛ ضمن آنکه با شواهد علمی نیز حمایت نمی‌شود. در فصل سوم شاهد نقد فلسفی و منطقی مک‌گراث بر نگاه ضد دینی داوکینز هستیم. او ابتدا معیار و ملاک عقلانیت و مقبولیت ایمان دینی را معرفی می‌کند و سد علم‌زدگی را از پیش رو بر می‌دارد. در ادامه، با معرفی سنت دینی و ایمانی به عنوان موضوعی که تمامی معیارهای عقلانیت را ارضا می‌کند، سخنان ضد دینی داوکینز را که دین را پدیده‌ای کورکورانه و فاقد اعتبار تلقی می‌کند رد می‌کند. یکی از مهم‌ترین نکات این بخش نقد بسندگی به علم در روزگار معاصر است که ما آن را با طبیعت‌گرایی یا علم‌زدگی می‌شناسیم. در فصل چهارم، کتاب ساعت‌ساز نابینای داوکینز نقد می‌شود. مک‌گراث در این فصل به‌خوبی نشان می‌دهد آنچه داوکینز بدان تاخته، اولاً گزارشی غیر‌دقیق از دین است و با شواهد روشن نشان می‌دهد که داوکینز گزارش خطا از مضامین دینی ارائه داده است. سپس ظرف زمانی و مکانی کلیسای ویکتوریایی دوران کهن را توضیح می‌دهد تا نشان دهد آنچه داوکینز مورد انتقاد و گاه هتاکی قرار می‌دهد، عقیده‌ای در یک دورۀ تاریخی خاص مسیحیت است که لزوماً نه مسیحیت بدان معتقد است و نه عموم مسیحیان را شامل می‌شود. به‌خصوص وی به تقریر ویلیام پیلی می‌پردازد و می‌کوشد تقریری ارائه دهد که مشکلات تقریر پیلی را برای علم مدرن نداشته باشد. سپس به این نکته می‌پردازد که اگر کسی مدعی است اعتقاد به خدا تبیین تام و تمامی برای همه چیز نیست، حتی بر این فرض، حق ندارد مدعی شود که داروینیسم تبیینی تام است و تمام ساحت‌های انسانی و جهانی را تبیین می‌کند؛ آن گونه که خود داوکینز بدان معتقد است! در فصل پنجم شاهد نقد یکی از نوآوری‌های فرهنگی داوکینز هستیم. او اصطلاح میمتیک و میم را در تناظر با ژنتیک و ژن به ادبیات علمی اضافه کرد تا بتواند نقیصه‌ای را بر طرف کند. ژنتیک خودخواهانۀ داوکینز از تبیین ساحت‌های فرهنگی و معنوی و اجتماعی و اخلاقی ... انسان عاجز است. وی با طرح موضوع میمتیک می‌کوشد این نقیصه را هم برطرف کند. مک‌گراث نشان می‌دهد هر چقدر ژن با شواهد علمی پشتیبانی می‌شود، میم فاقد شواهد علمی است و صرفاً تناظر و تمثیلی ذهنی برای حل مشکل است. این روش نمی‌تواند علمی به حساب آید. ضمن اینکه اگر کسی بخواهد از طریق میمتیک به مفاهیم خداباورانه بتازد، به طریق مشابه می‌توان از این ابزار برای تاختن به خود فرهنگ علمی و نیز اخلاق و موضوعاتی مشابه سود جست؛ به تعبیر دیگر استنباط نتایج همراه با قضاوت در مورد صحت و سقم، اشتباهی معرفت‌شناسانه است که نباید حتی در فرض پذیرش میمتیک بدان تن داد. این اشتباه دوم داوکینز است که از نظریۀ خود نتایج قضاوت‌آلوده بر می‌گیرد.

🔺سلسله نشست‌های علمی درآمدی به اخلاق قرآنی (انجمن علمی معارف دانشگاه شهید بهشتی) ✅عنوان: انگیزش زیست اخلاقی براساس چگونگی جاودانگی انسان در قرآن ✔️دکتر علیرضا آل‌بویه؛ استادیار فلسفه اخلاق پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی 📅زمان: دوشنبه ۲۱ فروردین؛ ساعت ۲۱ 👈لینک ورود: https://webinaronline.ir/Link/S2314189309

❇️از سوی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان منتشر شد: 📚کتاب «تاریخ برهان‌های اثبات وجود خدا در کلام امامیّه از مکتب بغداد تا مکتب اصفهان» نوشته‌ی حمید عطائی‌نظری 🖋این اثر نوشتاری است مبسوط در دو جلد که به گزارش و تبیین استدلال‌های مطرح در آثار کلامی امامیّه و معتزله و اشاعره برای اثبات وجود خداوند می‌پردازد و تاریخ و سیر تحوّلات این براهین را در قرون میانی اسلامی (قرون چهارم تا یازدهم هجری قمری) باز می‌نماید... . 📎این براهین عبارتند از: برهان حدوث و قِدَم، برهان حدوث صفات، برهان نظم، برهان امکان و وجوب، برهان امکان صفات (برهان تخصیص) و برهان صدّیقین. 🛍این کتاب هم‌اکنون در کتاب‌فروشی‌ها و هم‌چنین در فروشگاه‌های معتبر اینترنتی مانند فروشگاه بوستان کتاب، کتابسرای طه، و فروشگاه ایران‌کتاب موجود است. 🌐مؤسسه‌ی معارف اهل‌بیت علیهم‌السلام 🆔@Maaref_org #خبر #معرفی_کتاب

🔰حرف روز 📌معاویه زمانه‌ات را بشناس جنگ‌شناختی همیشه بوده و هست. جنگ‌شناختی یعنی همین که جوان غسانی در سپاه شام در جنگ صفین شمشیر به دست گرفته و دلاورانه می‌جنگید و علت جنگیدنش را نماز نخواندن اميرالمؤمنين علی (علیه‌السلام) می‌دانست. جنگ شناختی یعنی همین که در بحبوحه جنگ صفین، این قدر فضای ذهنی و ادراکی بر علیه امام علی (علیه‌السلام) تنگ شده بود که برخی مانند ربیع بن خثیم که جزو زُهّاد ثَمانیه یا هشت زاهد معروف قرن اول بود در حقانیت طرفین شک کرده بودند. اینهایی که در جنگ صفین و در نزاع معاویه و امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) آمدند و گفتند: «انّا قد شککنا فی هذا القتال» ما در جنگ شک کردیم اینها انسان‌های کمی نبودند، همگی قراء قرآن و از صحابی عبدالله بن مسعود بودند.  جنگ شناختی مانند آتش افتادن به جنگل است تر و خشک نمی‌کند؛ از ربیع بن خثیم تا آن جوانک غسانی را اسیر خود می‌کند. کسی که بر فرق علی (علیه‌السلام) ضربه می‌زند علی را می‌شناخت، مقامش را می‌شناخت و حتی در برخی روایات تاریخی تنها کسی بود که سه بار دستان امام را گرفته و با ایشان بیعت کرده بود. اما یکی از عواملی که باعث می‌شود اشقی الاشقیاء شود فریفته شدن در همین وسوسه‌های شناختی و ادراکی است. معاویه مُرد؛ اما داستان فریفتن‌ها و فریفته‌شدن‌ها باقی است. امروز معاویه‌ها تکثیر شده‌اند یکی از آنتن‌های ملکه و آل‌سعود بیرون می‌زند یکی از لابه‌لای توئیتر و اینستاگرام. فرق نمی‌کند ممکن است معمم باشد و چند روزی لُمعه دمشقیه و یا مکاسب خوانده باشد و یا مُکَلّایی از دل مکاتب فلسفی و سیاسی و یا شاید بازیکنی که به غیر از دریبل زدن چیزی در وجودش نمی‌توان یافت. امروز هم مانند هماورد صفین آنچه نیاز است اول شناخت عرصه است. اول باید شناخت که حق کجاست و باطل کیست؟ چرا که اولین توصیه حضرت امیر این بود که فرمود: «ان الحق و الباطل لا یعرفان باقدار الرجال، اعرف الحق تعرف اهله، و اعرف الباطل تعرف اهله»؛ حق با شخصیت‌‌ها شناخته نمی‌‌شود؛ حق را بشناس تا اهل آن‌ را بشناسی و باطل را بشناس تا اهل باطل را بشناسی. ◀️ گام دوم عمار شدن و جهاد تبیین است؛ آنچه شمشیر مالک را تیز می‌کرد زبان بُران عمار یاسر بود و شمشیرش آنگاه کُند شد که جنگ شناختی تاثیرش را گذاشت و علی (علیه‌السلام) دستور به برگشت داد. ✍️ #یعقوب_ربیعی 🇮🇷 کانال اساتید انقلابی و نخبگان علمی @asatid_enghelabi ایتا و سروش https://eitaa.com/asatid_enghelabi https://splus.ir/asatid_enghelabi

📒نشست علمی قرائت امام علی "ع" و قرائت عاصم ◾️بررسی نسبت این همانی و اشاره ای به ابعاد کلامی آن 🎙ارائه دهنده: دکتر محمد جاودان ✍️دبیرعلمی: دکتر ذوالفقار ناصری 📅زمان: یکشنبه 27 فروردین ماه 1402 ⏰ساعت 12:30 تا 14:30 ⬅️لینک ورود به جلسه 🌐 http://dte.bz/philconf 💠مجری: پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامی و مرکز همکاری های علمی و بین الملل ⬅️پژوهشگاه را در فضای مجازی دنبال کنید 🌐 https://takl.ink/Isca.ac.ir/

#قرائت_امام_علی|#قرائت_عاصم|#پژوهشکده_فلسفه_کلام_اسلامی 📒نشست علمی قرائت امام علی "ع" و قرائت عاصم ◾️بررسی نسبت این همانی و اشاره ای به ابعاد کلامی آن 🎙ارائه دهنده: دکتر محمد جاودان ✍️دبیرعلمی: دکتر ذوالفقار ناصری 📅زمان: یکشنبه 27 فروردین ماه 1402 🎧از رادیو پژوهش بشنوید 🌐http://dte.bz/qaarat01 💠مجری: پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامی و مرکز همکاری های علمی و بین الملل ⬅️پژوهشگاه را در فضای مجازی دنبال کنید 🌐 https://takl.ink/Isca.ac.ir

✅ نشست علمی «قرائت امام علی (ع) و قرائت عاصم: بررسی نسبت این‌همانی و اشاره‌ای به ابعاد کلامی آن» در پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامی برگزار شد. 🖌 در این نشست علمی که در ذیل سلسله نشست‌های قرآنی در ماه مبارک رمضان 2041در پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی برگزار می‌شود، آقای دکتر محمد جاودان، مدیر گروه کلام پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامی به ارائه بحث پرداختند.

نشست علمی «قرائت امام علی (ع) و قرائت عاصم: بررسی نسبت این‌همانی و اشاره‌ای به ابعاد کلامی آن» در پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامی برگزار شد. در این نشست علمی که در ذیل سلسله نشست‌های قرآنی در ماه مبارک رمضان 2041در پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی برگزار می‌شود، آقای دکتر محمد جاودان، مدیر گروه کلام پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامی به ارائه بحث پرداختند. دکتر جاودان در این ارائه گفتند: قرائت در جهان اسلام به معنای ادا و تلفظ کلمات و نصوص قرآنی بر اساس نقل از یک قاری مشهور است. اختلاف قرائات از کلمات قرآنی که به دلایل متعددی مانند نقطه و علامت نداشتن زبان عربی در عصر نزول و نیز اختلاف لهجه‌های مناطق مختلف بود، حتی در حیات نبی مکرم اسلام هم در پاره‌ای کلمات بوده است و روایاتی در این زمینه موجود است. در عصر خلیفه سوم مصحف امام علی نهایی شد و در چندین نسخه در بلاد اسلامی فرستاده شد. تعدد قرائات به مرور زمان بیشتر و بیشتر می‌شد که سرانجام ابن‌مجاهد در قرن چهارم بهترین قرائت‌ها را در هفت قرائت اصلی جمع کرد و چون این هفت قاری دو راوی مختلف داشتند، چهاره روایت در جهان اسلام رواج پیدا کرد. البته قرائات عشره و اربع عشر را هم برخی مانند ابن‌جنی گفته‌اند که رواج عمومی نیافت. این قرائات از طریق طبقات قرّاء به صورت استاد و شاگردی گسترش می یافته تا زمان حاضر که قرائت حفص از عصم رواج عمومی یافته است؛ هرچند در اعصار گذشته هر زمان قرائت خاصی و روایت خاصی رواج داشته است. در صدر اسلام قرائات مختلف و متعددی در مناطق گوناگون و گستردۀ جهان اسلام رواج یافت. با کوشش‌های ابن‌مجاهد (م. 324 ق.) از دانشمندان قرائت، در قرن چهارم هفت قرائت از رسمیت و اعتبار برتری نسبت به دیگر قرائات برخوردار گردیدند. این قرائات هر کدام در مراکز و بخش‌های مهمی از جهان اسلام رواج داشتند؛ از جملۀ این قرائات قرائت عاصم ابی النجود کوفی م. 127 ق. بود. او، ازجمله، قرائت را از ابوعبدالرحمن سلمی (م. 74 ق.) و از قراء بزرگ کوفه اخذ کرد و پس از او امام قرائت در این شهر شد که در آن عصر از مراکز مهم علمی و دینی جهان اسلام و دارای اهمیت زیادی بود. قرائت عاصم توسط دو شاگرد و دو راوی اصلی و مهم‌تر او یعنی ابوعمرو حفص بن سلیمان (م.180ق.) و ابوبکر شعبۀ بن عیاش (م. 193ق.) ثبت و روایت شد که در روایت آنها از قرائت استادشان اختلافاتی وجود دارد. در مقاطعی از تاریخ رواج این دو روایت از قرائت عاصم جابجا شده است و از حدود سه قرن اخیر روایت حفص است که رواج یافته است. عاصم بن ابن النجود کوفی یکی از قرّاء سبعه است که قرائت او از طریق دو راوی مشهور او شعبة‌ بن عیاش کوفی و ابوعمرو حفص بن سلیمان کوفی منتقل شده است. البته این هر دو نیز قرائت خود را از ابوعبدالرحمن سلمی و او از امام علی نقل کرده‌اند. پیش‌تر در جهان اسلام روایت شعبه از عاصم رواج داشت؛ ولی امروزه به دلایلی مانند نفوذ امپراطوری عثمانی که حنفی‌مذهب بودند و ابوحنیفه نیز شاگرد عاصم بوده است و با حفص نیز روابط مالی داشته است، این قرائت عمومیت یافت؛ همچنین با رواج صنعت چاپ در آلمان، اولین نسخه از قرآن به روایت حفص از عاصم چاپ شد و عثمانی‌ها آن را رواج دادند. از عاصم نقل شده است که قرائت او قرائت استادش ابوعبدالرحمن سلمی و قرائت ابوعبد الرحمن هم همان قرائت امام امیرالمؤمنین علی (ع) است. گفتنی است تاکنون سبک‌های متعددی در جهان اسلام از قرائت قرآن وجود داشته است؛ ولی امروزه سبک قرائت مصری در قرن بیستم به یمن رسانه‌های گروهی و زیبایی خاص قرائت قرّاء مصری مورد اقبال واقع شده است. در این نشست این موضوع بررسی شد که تا چه اندازه شواهد موجود در منابع مختلفی که به قرائات حضرت امیر (ع) از برخی آیات قرآن اشاره کرده‌اند، این‌همانی قرائت حفص عاصم را با قرائت آن حضرت نشان می‌دهند. تحقیقات نشان می‌دهد همان‌طور که ابن جنی در مواردی آورده است میان روایت حفص از عاصم و قرائت منسوب به امام علی (ع)، اختلافاتی هست که این اختلافات این‌همانی قرائت امام علی و عاصم را زیر سؤال می‌برد.

📌 سید جمال الدین اسد آبادی 💢 فقط حکمت و فلسفه است که درک را برای آدمی میسر می سازد ، شرافت انسان را تبیین می کند و راه راست و صحیح را به او نشان می دهد. ⭕️ نخستین خلل و نقصانی که در هر قوم و ملتی پدیدار می شود و به سوی انحطاط و نابودی اش می کشاند از ناحیه #روح_فلسفی آن است. لینک کانال #علوم_انسانی_اسلامی ↙️↙️ https://eitaa.com/joinchat/2315124922C2faae9826b

https://virasty.com/MJafari_ir 🆔@meshkatnoor

📢معرفی ویدئویی رشته مطالعات منطقه‌ای دانشگاه باقرالعلوم(ع) 🔹گروه مطالعات منطقه‎ای دانشگاه باقرالعلوم درگرایش «مطالعات غرب آسیا و شمال آفریقا» از بین برداران و خواهران طلبه دانشجو می پذیرد. ♦️مهلت ثبت نام: ۹ اردیبهشت 1402 🔸امتیازات: برگزاری اردوی علمی پایان دوره در یکی از کشورهای منطقه؛ برخورداری از اساتید مجرب؛ (تدریس اساتید بر اساس مهمترین منابع روزآمد و لیست‎های مطالعاتی می‎باشد)؛ فرصت مطالعاتی جهت نگارش پایان نامه در یکی از کشورهای منطقه؛ تسهیل ارتباط با نهادهای بین المللی فعال 🔸اولویت پذیرش با: فعالین حوزه بین الملل؛ طلاب مسلط به زبان‎های (عربی، ترکی استانبولی)؛ پژوهشگران حوزه بین‎الملل؛ طلاب ممتاز لینک ثبت نام گروه موقت متقاضیان ثبت نام @BouNews

رئيس پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامي پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در گفت‌وگو با شبستان: مهمترین ویژگی شیخ صدوق محکم کردن دل مردم به ایمان و زدودن شبهات بود . دکتری سوری، با اشاره به «کتابُ مَن لا يحضُرُه الفقيه» تالیف شیخ صدوق که به عنوان یکی از کتب اربعه شناخته می‌شود، به بررسی چرایی این مهم پرداخت و افزود: این اندیشمند همواره در آثار خود به دنبال محکم کردن دل مردم به ایمان و زدودن شبهات بود. به گزارش خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان: 15 اردیبهشت روز بزرگداشت «ابوجعفر محمد بن علي بن حسين بن موسي بن بابَوَيه قمي» معروف به «شیخ صدوق» و «ابن‌بابویه» است. دانشمند، فقیه و محدث شیعی که در نیمه دوم قرن چهارم هجری می‌زیست و در طول دوران حیات خود در علوم مختلف منشاء اثر بود تا جایی که بسیاری از تالیفات این اندیشمند عالی‌قدر به عنوان منبع و مرجعی برای سایر علما و بزرگان در طول تاریخ بوده و همچنان نیز هست. خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان، با هدف آشنایی هرچه بیشتر مخاطبان با ابعاد شخصیتی و علمی شیخ صدوق، گفت‌وگوی اختصاصی با دکتر «محمد سوری» رئيس پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامي پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی ترتیب داده است که در ادامه حاصل آن را می‌خوانید:

⬅️ششمین پیش نشست همایش بین المللی مطالعات تطبیقی اخلاق در اسلام و مسیحیت 🗒موضوع :رابطه اخلاقی انسان و حیوان در اسلام و مسیحیت 🎙حجت الاسلام دکتر یحیی جهانگیری ◾️دکترای مطالعات اسلامی 🗒 دکتری شیعه شناسی 🗒رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی قم ⬅️پروفسور دیو اسمیت 🔹فعال عدالت اجتماعی و مسائل بین ادیان 🗒نویسنده و نامزد جایزه سال استرالیایی در سالهای ۲۰۰۴ و ۲۰۰۹ 📅زمان :١٤٠٢/٠٢/١٨ ⏰ساعت ۱۵:۳۰ الی ۱۷:۰۰ 🗒مکان: قم پردیسان، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، طبقه دوم، تالار شهید سلیمانی ➖با ترجمه همزمان انگلیسی به فارسی ▶️نشست بصورت حضوری و مجازی برگزار می شود. 🔗 لینک ورود به جلسه 🌐dte.bz/philconf 📁مجری:پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامی

💠 مرکز آموزش‌های کاربردی دفتر تبلیغات اسلامی برگزار می‌کند: دوره #مجازی «نقد و بررسی الحاد معاصر» 🔻 اساتید: ▫️ حجةالإسلام شاکرین ▫️ حجةالإسلام اصغری ▫️ حجةالإسلام موسوی ▫️ حجةالإسلام جعفری ▫️ دکتر نیما نریمانی ▫️ دکتر میثم توکلی‌بینا 💵 هزینه ثبت‌نام: مبلغ ۱۲۰ هزار تومان واریز به شماره کارت زیر به‌نام «معاونت فرهنگی و تبلیغ دفتر تبلیغات اسلامی» و ارسال رسید به کاربری @admin_el در پیام رسان ایتا: 💳 6037997750008295 💢 ثبت‌نام نهایی مشروط به ارسال رسید واریزی می‌باشد. 🗓 مهلت ثبت‌نام از ۱۳ اردیبهشت لغایت ۱۳ خرداد 👈 ثبت‌نام و آشنایی بیشتر با سرفصل‌ها و اساتید در سایت مرکز آموزش‌های کاربردی: 🌐 El.balagh.ir 🆔@mjafari_ir

ششمین پیش نشست مطالعات تطبیقی اخلاق اسلام و مسیحیت با موضوع رابطه اخلاق انسان و حیوان در اسلام و مسیحیت برگزار شد.