eitaa logo
تکامل فیزیکی
216 دنبال‌کننده
260 عکس
34 ویدیو
30 فایل
انسان همیشه در پی تکامل است... چه تکاملی بهتر از تکامل علمی، تکاملی منجر به تمدن نوین علمی. روابط عمومی گروه تکامل فیزیکی: @physical_evolution_PubRelat 🔴 حق نشر مطالب تولیدی، برای صاحب و تولید کننده اثر، محفوظ می باشد.
مشاهده در ایتا
دانلود
فهرست جامع کانال تکامل فیزیکی : این فهرست با توجه به درخواست دانشجویان و علاقه مندان، برای دسترسی منظم و هدفمند به محتوای تولیدی کانال و هم چنین صرفه جویی در زمان، تدوین شده است و به مرور زمان به روز رسانی خواهد شد. با تشکر از توجه و همراهی شما 🙏💐 📚 دیباچه: 📚 فلسفه فیزیک : 📚 فیزیک نظری : 📚 فیزیک تجربی : 📚 نجوم و اختر فیزیک: 📚 نانو: 📚 نسبیت : 📚 کوانتوم: 📚 کیهان شناسی و گرانش: 📚 ریاضی فیزیک: 📚 فیزیک پایه : 📚 ویدیو تدریس فیزیک: 📚 ترجمه و زبان تخصصی: 📚 وبینارها: 📚 علمی: 📚 دانشمندان: ⚛ کانال تکامل فیزیکی @physical_evolution
📄 ترجمه مقاله 🟠 ‏ یک اسپین جدید در مغز کوانتومی ‌‌‎ 🟢 قسمت ۱: تئوری جدیدی بررسی می کند که چگونه حالت های کوانتومی شکننده ممکن است بتواند برای ساعت ها یا حتی ‏روز ها در مغز خشک و مرطوبمان ایجاد شود.این ایده باید به زودی مورد آزمایش قرار گیرد.‏ بیان صرف "آگاهی کوانتومی" ‏بیشتر فیزیکدانان را شرمسار می کند چنان که به نظر می رسد آن ‏عبارت، تداعی کننده تفکرات مبهم و خام نسل جدید است. اما اگر فرضیه جدیدی درستی ‏اش را ثابت کند، اثرات کوانتومی در واقع ممکن است نقشی در شناخت انسان ایفا کند. متیو فیشر ‏فیزیکدان ‏دانشگاه سانتاباربارا ‏ در کالیفرنیا، با آن فرضیه موافقت نکرد. زمانی که در اواخر سال‎2015 ‎ مقاله ای در ‏سالنامه فیزیک منتشر کرد که در آن مقاله مطرح می کند که چرخش های هسته ای اتم های فسفر می توانست ‏به عنوان کیوبیت ‏های اولیه در مغز خدمت کند که اساسا مغز را قادر به عمل کردن شبیه به یک کامپیوتر ‏کوانتومی می نماید.‏ همین ده سال پیش، فرضیه فیشر توسط بسیاری به عنوان یک فرضیه مهمل و غیر منطقی ممکن بود رد شود. فیزیکدانانی با فرضیه هایی از این دست که قبلا به ویژه در سال ‌‎1989‎،نقض شده بودند، از جمله وقتی که راجر ‏پنروز، این فرضیه را مطرح کرد که ساختار های پروتئینی مرموزی که "ریز لوله "‏ ‏نام دارند، با بهره ‏برداری از اثرات کوانتومی نقشی در آگاهی انسان ایفا کرده اند. محققان اندکی چنین فرضیه ای را قابل قبول می ‏دانند. پاتریشیا چرچلند، یک متخصص نورو فلسفه در دانشگاه سانتیاگو در کالیفرنیا، اعتقاد داشت که می توان برای توضیح آگاهی انسان از "غبار پیکسی داست در سیناپس ها "‏ استفاده کرد.‏ 🖋 مترجم: محمدسپهر بخشایش ⚛️ کانال تکامل فیزیکی @physical_evolution
📄 ترجمه مقاله 🟠 ‏ یک اسپین جدید در مغز کوانتومی ‌‌‎ 🟢 قسمت ۲: فرضیه فیشر با همان مانع دلهره آوری روبه‌رو است که ریز لوله ها با آن درگیر شده اند. پدیده ای به نام "عدم ‏انسجام" کوآنتمی. برای ساختن یک کامپیوتر کوانتومی کاربردی، شما نیاز به وصل شدن به کیوبیت ها -بیت ‏های کوانتمی- در فرایندی با نام درهم تنیدگی دارید. اما کیوبیت های درهم تنیده در حالت شکننده هستند. آنها باید به ‏طور دقیق از هر گونه اختلال در محیط پیرامون محافظت شوند. تنها یک فوتون برخورد کننده به کیوبیت شما ‏کافی خواهد بود که وادوسی را ایجاد کند که آن از بین برنده درهم تنیدگی و محو کننده ویژگی ‏های کوانتومی آن سیستم می شود. پردازش کوانتومی در محیط های ‏آزمایشگاهی به دقت کنترل شده به اندازه کافی چالش برانگیز است. بنابراین در محیطی مانند بافت گرم، مرطوب و پیچیده ای که بیولوژی انسان است، ‏حفظ انسجام برای دوره‌ی زمانی بسیار طولانی تقریبا غیرممکن است.‏ در طول دهه گذشته، شواهد فزاینده ای نشان می دهد که برخی سیستم های بیولوژیکی ممکن است ‏مکانیک کوانتوم را به کار گیرند.برای مثال، در فوتوسنتز، اثرات کوانتومی به گیاهان کمک میکند تا نور خورشید ‏را به سوخت تبدیل کنند. دانشمندان همچنین مطرح کرده اند که پرندگان مهاجر یک "قطب نمای کوانتومی" دارند که ‏آنها را قادر به ‏بهره برداری از میدان مغناطیسی زمین برای جهت یابی می کند؛ یا حس بویایی انسان می تواند در مکانیک ‏کوانتومی ریشه داشته باشد.‏ ایده فیشر در پردازش کوانتومی ذهن به طور گسترده ای در زمینه «بیولوژی کوانتومی» قرار می گیرد که ‏به آن عصب شناسی کوانتومی می گویند. او یک فرضیه پیچیده را توسعه داده است که ترکیبی از فیزیک هسته ‏ای و کوانتومی، شیمی ارگانیک، عصب شناسی و زیست شناسی است. در حالی که ایده های او با شک و تردید های ‏قابل ‏توجهی مواجه شده اند که بعضی محققان توجه به آن ایده ها را آغاز کرده اند.آنهایی که مقاله او را ‏خواندند -چنان که امیدوارم افراد زیادی آن را بخوانند- ملزم به این نتیجه گیری هستند که که این پیرمرد آنقدرها هم ‏دیوانه نیست. جان پرسکیل فیزیکدان موسسه تکنولوژی در کالیفرنیا نوشت، حداقل او سوالات جالبی مطرح می کند. ‏ سنتیل تودادری‏ فیزیکدان مؤسسه فناوری ماساچوست و دوست و همکار قدیمی فیشر، بدبین است، اما فکر می‌کند که فیشر سؤال ‏اصلی را دوباره بیان کرده است - آیا پردازش کوانتومی در مغز اتفاق می‌افتد؟ - به گونه‌ای که نقشه راه را برای آزمایش دقیق ‏فرضیه ترسیم می‌کند. تودادری گفت: «فرض کلی این بود که پردازش اطلاعات کوانتومی که در مغز امکان پذیر باشد، ‏وجود ندارد». در واقع، فیشر شروع به گرد هم آوردن یک تیم برای انجام آزمایش‌هایی برای پاسخ به این سوال یک بار و ‏برای همیشه نمود.‏ 🖋 مترجم: محمدسپهر بخشایش ⚛️ کانال تکامل فیزیکی @physical_evolution
📄 ترجمه مقاله 🟠 ‏ یک اسپین جدید در مغز کوانتومی ‌‌‎ 🟢 قسمت ۳ ‏ (یافتن اسپین): فیشر متعلق به یک خانواده فیزیک‌دان است: پدرش، مایکل.ای.فیشر، ‏ یک فیزیکدان برجسته در کالج پارک دانشگاه مریلند است ‏که کار او در فیزیک آماری افتخارات و جوایز متعددی را در طول زندگی حرفه ای اش در پی داشته است. برادرش، دنیل ‏فیشر، ‏یک فیزیکدان تجربی در دانشگاه استنفورد است که در دینامیک تکاملی تخصص دارد. متیو فیشر ‏راه آنها را دنبال ‏کرده و یک حرفه فیزیک بسیار موفق را ایجاد کرده است. او جایزه معتبرالیور ای باکلی‏ را در سال ‌‎2015‌‏ برای تحقیقات ‏خود در مورد انتقال فاز کوانتومی به اشتراک گذاشت.‏ بنابراین چه چیزی او را وادار کرد که از جریان اصلی فیزیک دور شود و به سمت رابطه بحث برانگیز و درهم ریخته ‏زیست‌شناسی، شیمی، علوم اعصاب و فیزیک کوانتومی برود؟ تقلا و مبارزه او با افسردگی بالینی اش. ‏ فیشر به خوبی آن روز فوریه ‌‎1986‌‏ را به یاد می آورد که از خواب بیدار شد و احساس بی حسی داشت، گویی یک ‏هفته است که نخوابیده است. او گفت: «احساس میکردم که مواد مخدر خورده‌ام. » خواب اضافی کمکی نکرد. تنظیم رژیم غذایی ‏و رژیم ورزشی بیهوده بود و آزمایش خون هیچ چیز اشتباهی را نشان نداد. اما وضعیت او دو سال ادامه داشت. او گفت: ‌‏«در هر دقیقه احساس سردرد میگرنی در تمام بدنم داشتم. » خیلی بد شد که به خودکشی فکر کرد، اگرچه تولد اولین دخترش به ‏او دلیلی داد تا در مه افسردگی به مبارزه ادامه دهد.‏ سرانجام روانپزشکی پیدا کرد که یک داروی ضد افسردگی سه حلقه ای تجویز کرد و در عرض سه هفته وضعیت روانی ‏او شروع به بهبود کرد. فیشر گفت: «مه چنان مرا دربرگرفته بود که حتی نمیتوانستم خورشید را ببینم - آن ابر کمی ‏چگالی اش کمتر بود و من دیدم که نوری در پشت آن وجود دارد.» علیرغم برخی عوارض جانبی مهم آن دارو از ‏جمله افزایش فشار خون، طی نه ماه او احساس کرد که دوباره متولد شده است. او سپس به پروزاک ‏روی آورد و از آن زمان ‏تاکنون به طور مداوم رژیم دارویی خاص خود را تحت نظر گرفته و بهینه سازی کرده است.‏ تجربه اش او را متقاعد کرد که داروها موثر هستند. اما فیشر از این که متوجه شد دانشمندان علوم اعصاب اطلاعات کمی در ‏مورد مکانیسم های دقیقی که در پس عملکرد آن داروها وجود دارد، شگفت زده شد. این کنجکاوی او را برانگیخت و با توجه به ‏تخصصش در مکانیک کوانتومی، او متوجه شد که در مورد امکان پردازش کوانتومی در مغز می اندیشد. پنج سال پیش او خود را ‏به ورطه یادگیری بیشتر در مورد این موضوع انداخت و از تجربیات خود در مورد داروهای ضد افسردگی به عنوان نقطه شروع ‏استفاده کرد.‏ 🖋 مترجم: محمدسپهر بخشایش ⚛️ کانال تکامل فیزیکی @physical_evolution
📄 ترجمه مقاله 🟠 ‏ چرخش جدید در ذهن کوانتومی ‌‌‎ 🟢 قسمت ۴ ‏ (یافتن اسپین): از آنجایی که همه داروهای روانپزشکی مولکولهای پیچیدهای هستند، او روی یکی از ساده‌ترین آنها، لیتیوم، که فقط ‏یک اتم است، تمرکز کرد. فیشر گفت ‏که این تشبیه به ویژه مناسب است زیرا اتم لیتیوم کره ای از الکترون های اطراف هسته است. او به این واقعیت اشاره کرد که ‏لیتیومی که با نسخه از داروخانه محلی شما در دسترس است، عمدتا یک ایزوتوپ رایج به نام لیتیوم-‌‎7‌‏ است. آیا یک ایزوتوپ ‏متفاوت، مانند لیتیوم-‌‎6‌‏ بسیار کمیاب تر، نتایج یکسانی را ایجاد می کند؟ از نظر تئوری باید این دو ایزوتوپ از نظر ‏شیمیایی یکسان هستند. آنها فقط در تعداد نوترون های هسته با هم تفاوت دارند.‏ هنگامی که فیشر، پیشینه پژوهش را جستجو کرد، دریافت که آزمایشی با مقایسه اثرات لیتیوم-‌‎6‌‏ و لیتیوم-‌‎7‌‏ انجام شده است. در ‏سال ‌‎1986‎، دانشمندان دانشگاه کرنل ‏اثرات دو ایزوتوپ را در مورد رفتار موش ها بررسی کردند. موش های باردار به سه ‏گروه تقسیم شدند: به یک گروه لیتیوم-‌‎7‎ و به یک گروه ایزوتوپ لیتیوم-‌‎6‌‏ داده شد، و گروه سوم به عنوان گروه کنترل خدمت کردند. ‏هنگامی که توله ها متولد شدند، موش های مادری که لیتیوم-‌‎6‌‏ دریافت کرده بودند، رفتارهای مادری بسیار قویتری مانند نظافت، ‏شیردهی و لانه‌سازی نسبت به موشهای گروه لیتیوم-‌‎7‌‏ یا گروه کنترل نشان دادند.‏ این فیشر را تحت تاثیر قرار داد. نه تنها باید شیمی دو ایزوتوپ یکسان باشد، بلکه تفاوت جزئی جرم اتمی تا حد زیادی در محیط ‏آبکی بدن از بین می‌رود. بنابراین چه چیزی می تواند تفاوت های رفتاری را که محققان مشاهده کرده اند توضیح دهد؟ فیشر معتقد است که این راز ممکن است در اسپین هسته‌ا‌ی نهفته باشد، که یک ویژگی کوانتومی است که بر این موضوع تأثیر ‏می‌گذارد که هر اتم تا چه زمانی میتواند منسجم بماند. هرچه اسپین کمتر باشد، هسته با میدان های ‏الکتریکی و مغناطیسی کمتر برهمکنش می‌کند و سریعتر از هم جدا میشوند. از آنجایی که لیتیوم-‌‎7‌‏ و لیتیوم-‌‎6‌‏ تعداد نوترون های متفاوتی دارند، اسپین های متفاوتی نیز دارند. در نتیجه، لیتیوم-‌‎7‌‏ برای ‏اهداف شناخت کوانتومی خیلی سریع تجزیه می شود، در حالی که لیتیوم-‌‎6‌‏ می تواند مدت بیشتری در هم تنیده بماند.‌‏ فیشر دو ماده پیدا کرده بود که از همه جهات مهم یکسان بودند، به جز اسپین کوانتومی، و متوجه شد که آنها می توانند تأثیرات ‏بسیار متفاوتی بر رفتار داشته باشند. برای فیشر، این یک اشاره وسوسه انگیز بود که فرآیندهای کوانتومی ممکن است در واقع ‏نقشی کاربردی در پردازش شناختی ایفا کنند.‏ 🖋 مترجم: محمدسپهر بخشایش ⚛️ کانال تکامل فیزیکی @physical_evolution
📄 ترجمه مقاله 🟠 ‏ چرخش جدید در ذهن کوانتومی ‌‌‎ 🟢 قسمت ۵ (مغز های کوانتومی): اگر بخواهید یک کامپیوتر کوانتومی بسازید، شما باید روشی برای نگه داشتن بیت‌های اطلاعات کوانتومی -کیوبیت ها-‏ متصل شده به یکدیگر یا درهم تنیده برای دوره های زمانی طولانی پیدا کنید. انجام آن کار درآزمایشگاه سخت ‏ است. چنین تصور می‌شود که در محیط گرم و مرطوب بدن، چنین چیزی،‌ غیرممکن است. اما پیشنهاد جدیدی بررسی می‌کند که چطور مغز ‏ممکن است ارتباطات کوانتومی را اگر نه برای ساعت ها و روزها بلکه برای ثانیه‌ها حفظ کند.‏ ۱. مولکول زیستی ‏ATP‏ میتواند پیروفسفات را که از دو مولکول فسفات ساخته شده است، منتشر کند. ۲. هر فسفات یک اسپین کوانتومی حمل می کند و دو فسفات می توانند با یکدیگر در هم تنیده شوند. ‏ ۳. بدون محافظت، درهم تنیدگی فسفات در مدت کوتاهی پوسیده یا جدا خواهد شد. ۴. اما اگر فسفات‌ها با یکدیگر در خوشه‌های حفاظت شده‌ای به نام خوشه‌های پوسنر -که ساخته شده از یون های فسفات و ‏کلسیم هستند- گروه بندی شوند، درهم تنیدگی می تواند برای زمان طولانی تر باقی بماند. ‏ ۵. اگر یک جفت از فسفات های در هم تنیده شده به خوشه های مختلف پوسنر تقسیم شود، آنها در هم تنیده باقی خواهند ماند، حتی ‏زمانی که خوشه ها آنها را دور از یکدیگر انتقال دهند. به این ترتیب، در هم تنیدگی می تواند در فواصل نسبتا طولانی در مغز ‏توزیع شود. این امکان وجود یک پایه‌ی کوانتومی برای عملکرد مغز را فراهم می کند. ‏ 🖋 مترجم: محمدسپهر بخشایش ⚛️ کانال تکامل فیزیکی @physical_evolution
📄 ترجمه مقاله 🟠 ‏ چرخش جدید در ذهن کوانتومی ‌‌‎ 🟢 قسمت ۷ (طرح حفاظت کوانتومی): این فرآیند در ‏سلول با یک ترکیب شیمیایی به نام پیروفسفات شروع می شود. این فسفات از دو فسفات به هم پیوسته تشکیل شده است - هر کدام ‏از یک اتم فسفر تشکیل شده است که توسط اتم های اکسیژن متعدد با اسپین صفر احاطه شده است. برهمکنش بین اسپین های فسفات ‏ها باعث درهم تنیده شدن آنها می شود. آنها میتوانند به چهار روش مختلف جفت شوند: سه مورد از پیکربندی‌ها به یک اسپین کل ‏اضافه میشوند) حالت "سه‌گانه" که تنها به طورضعیف در هم تنیده می شود، اما چهارمین احتمال یک اسپین صفر یا حالت منفرد ‏از حداکثر درهم تنیدگی ایجاد می‌کند - که برای محاسبات کوانتمی بسیار مهم است.‏ سپس، آنزیم‌ها فسفات‌های درهمتنیده را به دو یون فسفات آزاد جدا می‌کنند. مهمتر از همه، اینها حتی زمانی که از هم دور می شوند ‏درهم تنیده می مانند. فیشر استدلال می کند که این فرآیند با حالت منفرد بسیار سریعتر اتفاق می افتد. سپس این یون ها می توانند به ‏نوبه خود با یون های کلسیم و اتم های اکسیژن ترکیب شوند تا به مولکول های پوسنر تبدیل شوند. نه اتم‌های کلسیم و نه اتم‌های ‏اکسیژن دارای اسپین هسته‌ای نیستند و نیمی از کل اسپین را حفظ میکنند که برای طولانی‌شدن زمان‌های همدوسی حیاتی است. ‏بنابراین آن خوشه‌ها از جفت‌های درهمتنیده در برابر تداخل خارجی محافظت میکنند تا بتوانند انسجام را برای مدت زمان طولانی‌تری ‏حفظ کنند - فیشر تخمین میزند که ممکن است برای ساعت‌ها، روزها یا حتی هفته‌ها دوام داشته باشد.‏ به این ترتیب، درهم تنیدگی را میتوان در فواصل نسبتا طولانی در مغز توزیع کرد و بر آزاد شدن انتقال‌دهنده‌های عصبی و ‏عملکرد سیناپس‌ها بین نورونها تأثیر گذاشت – عملی مرموز در کارکرد مغز.‏ 🖋 مترجم: محمدسپهر بخشایش ⚛️ کانال تکامل فیزیکی @physical_evolution
📄 ترجمه مقاله 🟠 ‏ چرخش جدید در ذهن کوانتومی ‌‌‎ 🟢 قسمت ۸ (آزمایش تئوری): محققانی که در زیست شناسی کوانتومی کار میکنند با احتیاط پیشنهاد فیشر را قبول می‌کنند. الکساندرا اولایا - کاسترو ‏- فیزیکدان ‏دانشگاه کالج لندن که روی فتوسنتز کوانتومی کار کرده است - آن را "فرضیه ای خوب می نامد. آن فرضیه پاسخی نمی دهد ‏بلکه سوال هایی را باز می کند که ممکن است منجر به این شود که چگونه می توانیم مراحل خاصی را در فرضیه آزمایش ‏کنیم". ‏ پیتر هور، شیمیدان دانشگاه آکسفورد ، که بررسی می کند که آیا سیستم های جهت یابی پرندگان مهاجر از اثرات کوانتومی استفاده ‏می کنند، با فرضیه مذکور موافق است. او گفت": در اینجا یک فیزیکدان نظری است که با استفاده از مولکول های خاص، مکانیک خاصی را ‏پیشنهاد می کند تا اینکه از این طریق بتواند راهی بیابد که بر فعالیت مغز تاثیر بگذارد". این فرضیه امکان آزمایش تجربی را فراهم می کند. ‏ آزمایش تجربی دقیق همان کاری است که فیشر در حال حاضر سعی در انجام آن دارد. او به تازگی یک دوره فرصت مطالعاتی ‏را در دانشگاه استنفورد گذراند تا با محققان آنجا کار کند تا مطالعه ‌‎1986‌‏ را روی موشهای باردار تکرار کند. او تایید کرد که نتایج ‏اولیه ناامید کننده بودند - زیرا داده ها اطلاعات زیادی را ارائه نکردند - اما فکر می کند اگر با پروتکلی نزدیک تر به آزمایش ‏اولیه ‌‎1986‌‏ تکرار شود، نتایج ممکن است قطعی تر باشد.‏ ‏ فیشر برای انجام آزمایشهای شیمی کوانتومی عمیقتر درخواست کمک مالی کرده است. او گروه کوچکی از دانشمندان رشته های ‏مختلف در دانشگاه های سانتا باربارا و سانفرانسیسکوی کالیفرنیا را به عنوان همکاران گرد هم آورده است. اول از همه، او میخواهد ‏بررسی کند که آیا فسفات کلسیم واقعا مولکول‌های پوسنر پایدار را تشکیل میدهد؟ آیا چرخش هسته‌های فسفر این مولکولها ‏می تواند برای مدت زمان های طولانی کارآمد درهم تنیده شود؟ 🖋 مترجم: محمدسپهر بخشایش ⚛️ کانال تکامل فیزیکی @physical_evolution
📄 ترجمه مقاله 🟠 ‏ چرخش جدید در ذهن کوانتومی ‌‌‎ 🟢 قسمت ۹- پایانی (آزمایش تئوری): حتی هور و اولایا کاسترو نیز نسبت به دومین مورد مشکوک هستند، به ویژه تخمین تقریبی فیشر مبنی بر اینکه انسجام ممکن ‏است یک روز یا بیشتر ادامه داشته باشد. اولایا کاسترو گفت::به نظر من، صادقانه بگویم، خیلی بعید است". "طولانی ترین ‏مقیاس زمانی مربوط به فعالیت بیوشیمیایی که در اینجا اتفاق می افتد، در مقیاس ثانیه است، و این بسیار طولانی است ".) نورون‌ها ‏میتوانند اطلاعات را برای میکروثانیه‌ها ذخیره کنند. (هور فرضیه را دور دست میخواند و محدوده زمانی را در بهترین حالت، ‏یک ثانیه تعیین میکند. او گفت: "این کل ایده را بی اعتبار نمی‌کند، اما من فکر میکنم که برای بدست آوردن ‏زمان‌های انسجام طولانی به یک مولکول متفاوت نیاز دارد"."فکر نمیکنم مولکول پوسنر باشد. اما من مشتاقانه منتظرم تا بشنوم که ‏چگونه پیش می رود."‏ دیگران نیازی به استناد به پردازش کوانتومی برای توضیح عملکرد مغز نمی بینند. پل تاگاردی نوروفیلسوف در دانشگاه ‏ واترلو در انتاریو، کانادا، به دانشمند جدیدی گفت": شواهد نشان میدهد که ما میتوانیم هر چیز جالبی را در مورد ذهن از نظر ‏تعاملات نورونها توضیح دهیم. (تاگارد درخواست ما برای اظهار نظر بیشتر را رد کرد).‏ بسیاری از جنبه‌های دیگر فرضیه فیشر نیز نیازمند به بررسی عمیقتر دارند و او امیدوار است که بتواند آزمایش‌هایی را برای این ‏کار انجام دهد. آیا ساختار مولکول پوسنر متقارن است؟ و اینکه اسپین های هسته ای چقدر جدا شده اند؟ مهمتر از همه، اگر تمام آن آزمایش‌ها در نهایت فرضیه او را نادرست ثابت کنند، چه؟ شاید زمان آن رسیده باشد که به طور کلی از ‏مفهوم شناخت کوانتومی دست برداریم. فیشر گفت: "من معتقدم که اگر از اسپین هسته‌ای فسفر برای پردازش کوانتومی ‏استفاده نشود، مکانیک کوانتومی در تشخیص مقیاس طولانی مدت کارایی ندارد. انکار آن از نظر علمی مهم است. دانستن آن برای علم مفید است."‏ 🖋 مترجم: محمدسپهر بخشایش ⚛️ کانال تکامل فیزیکی @physical_evolution
فهرست جامع کانال تکامل فیزیکی : این فهرست با توجه به درخواست دانشجویان و علاقه مندان، برای دسترسی منظم و هدفمند به محتوای تولیدی کانال و هم چنین صرفه جویی در زمان، تدوین شده است و به مرور زمان به روز رسانی خواهد شد. با تشکر از توجه و همراهی شما 🙏💐 📚 دیباچه: 📚 فلسفه فیزیک : 📚 فیزیک نظری : 📚 فیزیک تجربی : 📚 نجوم و اختر فیزیک: 📚 نانو: 📚 نسبیت : 📚 کوانتوم: 📚 کیهان شناسی و گرانش: 📚 ریاضی فیزیک: 📚 فیزیک پایه : 📚 ویدیو تدریس فیزیک: 📚 ترجمه و زبان تخصصی: 📚 وبینارها: 📚 علمی: 📚 دانشمندان: ⚛ کانال تکامل فیزیکی @physical_evolution