eitaa logo
پیشکسوتان شهرستان مبارکه
151 دنبال‌کننده
3.1هزار عکس
699 ویدیو
30 فایل
این کانال جهت روشنکری ،اطلاع رسانی و گردهمایی ها به اعضا ایجاد شده
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 ما در سوریه و عراق چه کردیم و چرا باید باشیم؟ ⭕️ ۸ سال پیش در چنین روزی فروش زنان ایزدی در موصل توسط داعش!
حرکتی خداپسندانه در نصف جهان 🔹سپاه حضرت صاحب‌الزمان(عج) استان اصفهان و خانواده سردار شهید زاهدی به مناسبت شهادت سردار سرلشکر حاج محمدرضا زاهدی برای کمک به آزادی زندانیان جرائم مالی غیرعمد پویش «حرکتی خداپسندانه در نصف جهان» را راه‌اندازی کرده‌اند وهمگان را به شرکت در این پویش دعوت کردند. 🔹در این پویش افراد و ارگان‌ها به جای خرید تاج گل و چاپ بنر تسلیت برای مراسم بزرگداشت سردار مجاهد حاج محمدرضا زاهدی که فردا دوشنبه از ساعت ۸:۳۰ تا ۱۱ در گلستان شهدای اصفهان برگزار می‌شود به نیابت از شهید سرلشکر زاهدی یاری‌رسان زندانیان آبرومند خواهند شد. 🔹شخصیت‌ها، مدیران و مسؤولان ،هیئات مذهبی و مردم می‌توانند هزینه خرید تاج گل و چاپ بنر تسلیت را به شماره کارت 6037991899854321 به نام ستاد دیه استان اصفهان برای کمک به آزادی زندانیان جرائم مالی غیرعمد واریز کنند.
♦️از تله جمعیتی ایران در سال ۱۴۰۵ چیزی شنیدی؟!♦️ تله جمعیتی یعنی: ۱۳۰ سال طول میکشه کشور پیر ما دوباره جوان بشه سال ۱۴۸۰ کشوری با ۳۱ میلیون (تقریبا یک سوم الان) داریم با ۶۵٪ بالای ۷۰ سال یعنی جوانی نیست که کاری برای پیران انجام بده اونقدر این قضیه مهمه که رهبر انقلاب چنتا جمله عجیب گفتن 🔹تن انسان می‌لرزد 🔸من هم مقصر بودم 🔹خبر پیری کشور دهشتناک است🔸بابت این موضوع شب خوابم نمی‌برد🔹هرکس قدمی بردارد در نماز دعایش می‌کنم🔸تلاش برای جوانی خانواده یکی از ضروری‌ترین فرائض مسئولان و آحاد مردم است🔹برای جوانی جمعیت این‌‌همه تأکید کردیم، در عین حال نتایج، خیلی نتایجِ دلگرم‌کننده‌ای نیست مشاور امنیت ملی نتانیاهو در کنگره اسرائیل میگه ایران ادعا می‌کنه اسرائیل ۲۵ سال آینده را نخواهد دید، اما من با آمار و ارقام اثبات می‌کنم ایران خودش ۲۵ سال آینده را نخواهد دید مشاور جرج بوش سال‌ها پیش گفته بود لازم نیست به ایران حمله کنید چون ایران خودش در بحران جمعیت نابود میشه، اگر خواستید به عراق حمله کنید فاجعه اینه که نرخ رشد ما الان زیر ۱٪ و نزدیک صفره. اون هم مربوط به اهل سنت در استان سیستان و بلوچستان و استان آذربایجان غربی میشه چند عامل موثر در تشدید این بحران: افزایش سن ازدواج کاهش تمایل به ازدواج افزایش نرخ طلاق افزایش نرخ ناباروری جلوگیری وکاهش تمایل به فرزندآوری قطعا اغلب اطرافیان شما، خواسته یا ناخواسته، حداقل درگیر یکی از موارد بالا هستند لازمه یادآوری کنم که از فرزند چهارم به بعد روی رشد جمعیت تاثیر داره، دوتا اولی که نرخ رشد روی صفره یک نگاه اجمالی به روند پیری کشور سال ۹۶ جزو ۷۷ کشور جوان بودیم سال ۱۴۰۱ جزو ۱۱۱ کشور میانسال شدیم سال ۱۴۰۵ میفتیم داخل تله جمعیتی و جزو ۱۱ کشور پیر میشیم سال ۱۴۲۰ بدبخت میشیم، سومین کشور پیر دنیا 🤯 ❌سال ۱۴۸۰ جمعیت ایران ۳۱ میلیون❌ . همین الان هم اوضاع خیلی افتضاحی داریم الان ما ۴۱ میلیون زن داریم ۶۳٪ سن بالا دارند نمی‌توانند بچه بیاورند از ۳۷٪ یک پنجم نابارور قطعی و یک پنجم هم نابارور ثانویه هستند یعنی فقط ۲۲٪ از زنان ما توانایی باروری دارند 😢 اونا هم خیلیاشون به دلایل مختلف بچه نمیارن اشتغال بی حوصلگی سختی زایمان فرار از مسئولیت مشکلات اقتصادی مشکلات خانوادگی بیاین ببینیم چطور دشمن با برنامه‌ریزی، خودمون رو توسط خودمون نابود کرد صهیونیست‌های انگلستان ۱۰۰ سال پیش روی کاهش جمعیت کشورهای اسلامی مطالعه و برنامه‌ریزی کردند سال ۱۲۹۷ با آوردن سربازی و دارالفنون جوان‌ها را مشغول درس و سربازی کردند که سن ازدواج بالا بره سال ۴۰ یک زن از سازمان بهداشت جهانی مامور پیاده‌سازی سیاست‌های کاهش جمعیت شد دهه ۷۰ وقتی دولت رفسنجانی از بانک جهانی استقراض کرد، شرط کردند باید جمعیت ایران کاهش پیدا کنه. کنترل جمعیت با بزرگترین بسیج اجرایی و تبلیغی انجام شد. حتی روستاهایی که امکانات اولیه آب و برق و گاز نداشتند دفتر بهداشت داشتند که وسایل پیشگیری از بارداری را توزیع کنند. شعار «فرزند کمتر زندگی بهتر» به صورت گسترده تبلیغ شد. کاری که قرار بود در ۲۰ سال با یک شیب ملایم اتفاق بیفته با نفوذ جاسوسان و مزدوران با سرعت عجیبی اتفاق افتاد سال ۷۸ ایران رتبه اول جهان در کنترل جمعیت شد و اسرائیل رتبه آخر را پیدا کرد. آن سال دکتر مرندی وزیر بهداشت دولت هاشمی (مجری برنامه کنترل جمعیت) و بیل گیتس که سالی یک میلیارد دلار کمک سازمان ملل می‌کرد، گزینه‌های جایزه کنترل جمعیت شدند. دکتر مرندی با ۹ رای برنده جایزه جهانی کنترل جمعیت میشه و جالبه بیل گیتس فقط ۱ رای میاره ۱۰ سال بعد، اواخر دهه ۸۰ کارشناسا متوجه شدن چه کلاه گشادی سرمون رفته رهبر انقلاب از همان سالها بارها درباره این بحران صحبت کردند اما هرچه جلوتر رفتیم فهمیدیم اوضاع وخیم‌تر و راه جبران سخت‌تر شده ❤️دکتر مرندی سال ۹۳ میگه من احساس عذاب وجدان می‌کنم چون کار ما باعث بحران بزرگی شد❤️ البته این وضعیت برای همه کشورهای اسلامی اتفاق افتاده. کشور بحرین و لبنان که وضعیت بدتری نسبت به ایران دارند. بعد از آن هم عراق و... ای داد، ای وای، خیلی کارمون سخت شد! ➖➖➖ 🥇حالا بگو راهکار چیه؟؟؟ کارشناسان میگن تا سال ۱۴۰۵ اگر ۱۴ میلیون زایمان موفق داشته باشیم در تله نمی‌افتیم یعنی از ۴۱ میلیون زن ایرانی که فقط ۹ میلیون توانایی باروری دارن، اگر هر زنی که نابارور و یائسه نشده باشه،در این۳ سال باقی مانده ۲فرزند بیاوره، ما در تله گیرنمی‌کنیم این وسط یک عده باید جور یک عده دیگر را هم بکشن،جهاد بکنن، پشت سر هم بچه بیارن خب معلومه سخته، اما شدنیه ما ایرانی هستیم، کارهای سخت رو انجام میدیم ما ۸ سال با دست خالی در مقابل حدود ۴۰ کشور با محوریت حزب بعث عراق مقاومت کردیم و پیروز شدیم منتها عمق فاجعه رو درک نمی کنیم! شهدای شهرستان مبارکه
قسمت ۴۱ خاطرات رزمنده جانباز قدرت اله مؤمنی به قلم اقدس نصوحی یک روز بعدازظهر رفتم داخل سنگر آقای فاطمی که فرمانده گروهان ما بود. من نشسته بودم و آقای فاطمی روی تخت دراز کشیده بود. یک‌مرتبه خوابش برد. چشمم به زیر تختش افتاد. یک چیزهای لوله مانند زیر تختش افتاده بود. تا آن‌وقت مشابه آن را جایی ندیده بودم. با خودم گفتم: «اینها هرچه هست باید کاربرد نظامی داشته باشد.» یواشکی چند تا از آنها را برداشتم و از سنگر بیرون رفتم. در سنگر خودمان باحوصله به آنها ور رفتم. دو تا از آنها قرمز و دوتای دیگر به رنگ سفید بودند. درپوش یکی از آنها را برداشتم. دیدم یک سوزن ته آن است. ته لوله هم یک چاشنی بود. حدس زدم که اینها باید نوعی منوّر باشند. برای شلیک باید درپوش آن را برداریم و ته آن بگذاریم تا با ضربه‌زدن به ته درپوش، سوزن به چاشنی بخورد و منوّر شلیک شود. درست مثل کلت منوّر زن؛ ولی کمی بزرگ‌تر از آن بود. با کنجکاوی و شیطنتی که داشتم، فهمیدم که آنها باید منوّرهای چتردار باشند؛ ولی اینکه رنگ قرمز یا سفید آن برای چیست را نفهمیدم. بعد متوجّه شدم که رنگ قرمز نشانه خطر حمله دشمن و رنگ سفید نشانه آرام بودن و رفع خطر است. با خودم گفتم: «هرطورشده، باید یکی از آنها را شلیک کنم.» چند شب بعد، دور از چشم دیگران، روی سر تپّه ای که در آنجا مستقر بودیم، رفتم و یکی از منوّرهای قرمزرنگ را شلیک کردم. فکر کنم سه یا چهار چتر با نور قرمزرنگ روشن شد و برای چند لحظه آسمان را روشن کرد. یک‌مرتبه دیدم از تپه های اطراف منوّرهای قرمزرنگ شلیک میشود. فوری به نزدیک سنگر آقای فاطمی رفتم. با بیسیم حرف میزد، دستور آماده‌باش به نیروها دادند. به فاطمی میگفتند: «چرا منوّر قرمز زدی؟ مگه چه اتّفاقی افتاده؟» فاطمی دست‌وپایش را گم کرده بود و بیخبر از همه‌جا میگفت: «بابا من خواب بودم. منوّر کجا بوده که من بزنم.» بچّه های بیچاره خوابناز را رها کردند و آماده باش به پشت خاکریز رفتند. کسی هم نفهمید که کار چه کسی بود. * از روزی که بهرام طاهری با انداختن قبضه آر.پی.جی سرم را شکست، به فکر بودم که حالش را بگیرم. یک‌بار هم نامه ای که از خانه برایم فرستاده بودند را باز کرد و خواند؛ البته بچّه ها برای شوخی از این کارها زیاد میکردند. یک روز دیدم، بهرام تک‌وتنها در جادة هزار قلّه آواز میخواند و بالا میآید. یک نارنجک برداشتم و پشت یک تخته‌سنگ قایم شدم تا نزدیک شد. پریدم جلو و همینطور که اهرم نارنجک را در دستم فشار داده بودم، ضامن آن را کشیدم و گفتم: «بهرام، خوب تنها گیرت آوردم. امروز تلافی نو و کهنه را تو دلت در میارم. امروز دیگه باید غزل خداحافظی را بخوانی.» از ترس اینکه مبادا من نارنجک را پرتاب کنم، فرار کرد، من هم به دنبالش میرفتم. من شوخی میکردم، ولی او جدّی گرفته بود. کارم خیلی خطرناک بود. یک‌مرتبه دیدم بهرام به سمت میدان مین میرود. داد زدم: «بهرام نرو، جلوتر میدان مینه.» بهرام بی‌حال زیر یک درخت افتاد. گفتم: «بابا من دارم شوخی میکنم.» گفت: «قبض روحم کردی. این ضامن نارنجک را بزن سر جاش.» بغلش کردم، بوسیدمش، نشستم کنارش و سعی کردم، دلش را به دست بیاورم. * داخل سنگر نگهبانیام نشسته بودم. سنگر سقف نداشت. یک درخت بلوط بزرگ کنار سنگر بود. صدای سوت خمپارهای به گوشم رسید. خودم را کف سنگر انداختم. خبری از انفجار نشد. درخت بلوط تکان شدیدی خورد و هرچه برگ داشت روی سر من ریخت. بلند شدم و با کنجکاوی اطرافم را گشتم. باید این خمپاره نزدیک سنگر من به زمین می‌خورد؛ ولی خبری از آن نبود. بالای درخت را نگاه کردم. سر خمپاره از لای شاخه ای رد شده بود و پره‌های آن به شاخه گیر کرده بود. صحنة دیدنی و عجیبی بود. خمپاره ای که با سرعت، به‌سوی سنگر من روان بود را شاخة درختی گرفتار کرده بود و بین زمین و هوا مانده بود. حکمت آن را هم نفهمیدم. ادامه دارد... @shohadamobareke کانال شهدای شهرستان مبارکه 👆 https://eitaa.com/joinchat/3729195051Cf4b67228b8 مسجدی ها 👆👆 @mobsetad کانال ستاد امر به معروف و نهی از منکر شهرستان مبارکه 👆 @setad_mobarakeh👈 کانال ستاد برگزاری نماز جمعه مبارکه کانون بسیج پیشکسوتان مبارکه👇👇👇 @pishkesvatanemobarakeh شهید و امورایثارگران شهرستان مبارکه # دفتر ثبت خاطرات دفاع مقدس شهرستان مبارکه
قسمت ۴۳ خاطرات رزمنده جانباز قدرت اله مؤمنی به قلم اقدس نصوحی یک عقرب بزرگ افتاد. سیف الله گفت: «پاشو بریم بهداری.» گفتم: «بهداری لازم نیست. یک چاقو به من بده.» با چاقو یک بریدگی روی محل نیش عقرب زدم، چند بار مکیدم و زهر عقرب را از دستم خارج کردم. از بس خسته بودم تا صبح راحت خوابیدم. با طلوع خورشید از بچّه ها خداحافظی کردم و عازم گردان انبیا شدم. محل استقرار گردان انتهای پادگان و نزدیک رودخانه بود. نیروهای گردان را در تعدادی چادر جا داده بودند. سراغ ساکم را گرفتم. چادری را به من نشان دادند. رمضان ایرانپور، مهدی صابری و پیرمردی به نام منتظری که پدر شهید بود، به گرمی از من استقبال کردند و گفتند: «مؤمنی، خوش آمدی. دیروز تا حالا منتظرت بودیم.» من آنها را نمیشناختم و از برخوردشان تعجّب کردم. رفتم داخل چادر و پرسیدم: «ببخشید، شما مرا از کجا میشناسید؟» یکی از آنها گفت: «ساک شما را آقای نیلفروشان و خرمیان به ما دادند و شما را به‌عنوان فرماندة دسته معرّفی کردند.» نیلفروشان معاون گردان انبیا و خرمیان فرمانده گروهان بود. نیلفروشان که من را از قبل میشناخت، نرسیده مسئولیت آن دسته را به عهدة من گذاشته بود. خرمیان شب به چادر ما آمد و رسماً من را به‌عنوان فرمانده دسته معرفی کرد. من با اکراه قبول کردم، چون میخواستم برای شیطنت آزاد باشم. حدود یک ماه با نیروهای دسته ام کار رزمی کردم. مدّتی بعد حبیب‌الله صالحی آمد و با اصرار من فرماندهی را به او دادند. دو گروهان از گردان انبیا آموزش غوّاصی دیده بودند. گروهان ما به‌عنوان گروهان آبی - خاکی، وظیفة پشتیبانی از آنها در عملیات آینده را بر عهده داشت. تعدادی از بچّه های مبارکه هم در میان غوّاصها بودند. با بچّه های غوّاص گاهی والیبال بازی میکردیم و گاهی به دل کوه و تپّه های اطراف میزدیم. یک نفر کاشانی به نام احمد بهفرد، به دستة ما آمد. اعزام اوّلی بود و از من کوچک‌تر؛ ولی خیلی زود به هم علاقه مند شدیم. با هم به کوه میرفتیم و در دل تپه ها به دنبال کندوی زنبورعسل میگشتم. یک پارچ پلاستیکی و یک سینی با خودمان میبردیم. با دیدن کندو، مقداری خار و خاشاک نزدیک آن آتش میزدم و زنبورها را فراری میدادم. کندوی عسل را برمیداشتم و داخل سینی میگذاشتم، سینی را در آفتاب به‌صورت کج قرار میدادم، عسلها شل میشد و داخل پارچ میریخت. پارچ عسل را به چادر میآوردیم و بچّه ها برای صبحانه از آن استفاده میکردند برای این کار از نیش زنبورها در امان نبودم و گاهی تا چند روز دستها و انگشتانم ورم داشت. *** گاهی وقتها هم برای سرگرمی، بچّه ها را سرکار میگذاشتم. یک شیشة خالی آب‌لیمو را برمیداشتم و جلوی چشم بچّه ها، محکم به قوزک پایم میزدم. شیشه به‌راحتی میشکست. میگفتم: «حالا شما امتحان کنید.» هر چه تلاش میکردند، شیشه نمیشکست. قوزک پایشان هم ضربه میخورد و درد میگرفت. من دور از چشم آنها یک سنگ را ماهرانه داخل پوتین و جورابم، جاسازی کرده بودم. بعد از چند روز گردان ما را از پادگان انبیا به منطقة اروندکنار که روبه‌روی شهر فاو بود، بردند. ادامه را در کانال شهدای شهرستان مبارکه دنبال کنید👇 @shohadamobareke کانال شهدای شهرستان مبارکه 👆 https://eitaa.com/joinchat/3729195051Cf4b67228b8 مسجدی ها 👆👆 @mobsetad کانال ستاد امر به معروف و نهی از منکر شهرستان مبارکه 👆 @setad_mobarakeh👈 کانال ستاد برگزاری نماز جمعه مبارکه کانون بسیج پیشکسوتان مبارکه👇👇👇 @pishkesvatanemobarakeh شهید و امورایثارگران شهرستان مبارکه # دفتر ثبت خاطرات دفاع مقدس شهرستان مبارکه
وداع نامه ✅ باتو ای مراد عاشقان! و ای معشوق دلدادگان! با قلبی خسته از رنج فراغت و دلی سرشار از محبت ومهرت وداع می کنيم. همچون وداع عاشقی با معشوق خود،که از رفتنت رنجور است و از فراقت غمگین،نه مانند وداع کسی که از همراهی ات ملول است و خسته و دلگیر. ماه رمضان!چه خوش آمدی و اکنون چه غمبار می‌روی. آمدی و محفل انس بندگان صالح حق را شور دیگر دادی و ما سر گشتگان وادی جهل و هوی را همچون ابر رحمت در بر گرفتی و با رمض و ابلت ،(باران تند )زنگار را از قلب‌ها یمان شستی و آينه ی دل‌های بندگان سالک کوی حق را صفا دادی و صفحه ی دل ها را آمادی تابش انوار جمال و جلال و حق کردی و ما را تا مرز وادی نور (لعلکم تتقون) به‌ پیش راندی.اکنون ای عزیز و ای مهربان! بگو چرا ما را رها کردی و با دشمنی بی رحم و عنود تنهایمان گذاردی؟ ای محبوب دلهای عارفان! تو می روی،اما هزاران دل شیفته ی خویش را از پی خود می کشی. با تو پيمان می بندیم که همواره پی جوی تو باشيم و از آنچه به ما دادی و از تو گرفتیم،با تمام وجود پاس نهیم و لحظه ای از آن غفلت نکنیم،تا این که ما محتاجان فیوض بی شمارت را به‌ اصل مقصود واصل کنی. ماه صبر!صبر بر بودنت نیست که وجودت نعمت است‌ و موجب شکر، بلکه صبر بر جدایی و فراق توست،زیرا رفتنت مصبیت است و بر آن صبر لازم. ماه ضيافت الله خوشا به حال آن کسانی که‌ در کنارت نشستند و دست طلب به سوی خوان پر نعمتت گشودند و بالاترین بهره ها بردند. و ای غبطه بر حال آن مردان و زنانی که شمه ای از جلوه های نورانیت را بر آنان‌ نمایاندی و از شراب های طهورت سیرابشان ساختی. و وای بر آن نگون بختان تیره روزی که قدر تو را نشناختند و دست خويش را از دست مهربانت گرفتند و خود را از تو جدا ومحروم کردند. ماه صیام!به پیشگاهت عذر تقصیر می آوریم و بر کوتاهی ها و قصور و تقصیر های خود متأسفیم و از این که نتوانستيم آن گونه که حق توست،حرمتت را پاس بداريم و به وظایفی که نسبت به تو داشته‌ایم قیام کنیم،پوزش می طلبیم و از آن سخت پشیمانیم. ماه رمضان! تو را به حق سوگند از ما نا سپاسان قهر مکن،باز هم بیا و ما راهيان خسته و سر گشته را یار و یاور باش. ماه حق!شهر ضیافت!و ای گنجینه ی اسرار خداوند!ماه رمضان! خدا نگهدار! ✅ بر گرفته از کتاب صهبای رمضان نوشته سید مهدی موسوی امام جمعه مبارکه @shohadamobareke کانال شهدای شهرستان مبارکه 👆 https://eitaa.com/joinchat/3729195051Cf4b67228b8 مسجدی ها 👆👆 @mobsetad کانال ستاد امر به معروف و نهی از منکر شهرستان مبارکه 👆 @setad_mobarakeh👈 کانال ستاد برگزاری نماز جمعه مبارکه کانون بسیج پیشکسوتان مبارکه👇👇👇 @pishkesvatanemobarakeh شهید و امورایثارگران شهرستان مبارکه # دفتر ثبت خاطرات دفاع مقدس شهرستان مبارکه
خطر هم‌نشینی‌های بعد از روضه! 🔰 اوقاتی که انسان مقداری سبک‌بارتر شده و از زمین فاصله گرفته، شیطان به خاطر کینه‌ای که دارد، برای او خط و نشان می‌کشد که او را سقوط دهد. ✍🏻 بزرگی می‌گفت: از همنشینی‌های بعد از روضه باید ترسید. چون شیطان کمین کرده است تا آن قطره اشک و صفا و نشاطی که بعد از آن پیدا کردی را از تو بگیرد. ✍🏻 چرا که با هر قطره اشک به او شلاق زدی، و او منتظر فرصتی است تا به‌راحتی و حتی با یک حرف، اثر آن را از تو بگیرد. ⬅️ لذا بعد از باید بیشتر مراقب بود، تا شیطان سرمایه‌هایی که به دست آورده‌ایم را از ما نگیرد. 📌 برگرفته از جلسات «مراقبتهای بعداز جلسات‌ یا توفیق حضور با معرفت https://eitaa.com/joinchat/3729195051Cf4b67228b8 مسجدی های شهرستان مبارکه
پیام تبریک کانون بسیج پیشکسوتان جهادوشهادت به مناسبت فرارسیدن عید سعید فطر بسم الله الرحمن الرحیم اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ خَیْرَ مَا سَأَلَکَ بِهِ عِبَادُکَ الصَّالِحُونَ وَ أَعُوذُ بِکَ مِمَّا اسْتَعَاذَ مِنْهُ عِبَادُکَ الْمُخْلِصُونَ‌ سپاس بیکران ذات مقدس یگانه خالق هستی راکه روح وجان بندگان خویش رادرزلال جاری ماه مبارک رمضان ولیالی قدرومناجات ،صفایی دوباره بخشیدتادرتقارن بهارطبیعت وبهارقرآن،توشه یکساله خویش رابرگیرند وسال جدیدرابانشاط معنوی وعنایات خداوندکریم آغاز نمایند اینجانب با آرزوی قبولی طاعات و عبادات در ماه مبارک رمضان، فرا رسیدن عید بزرگ سعید فطر وحلول ماه شوال را به پیشگاه امام عصر(عج)، رهبر معظم انقلاب اسلامی (مدظله العالی) و همه مسلمانان جهان و مردم شریف شهرستان مبارکه بویژه پیشکسوتان جهادوشهادت تبریک گفته واز خداوند متعال، رستگاری، عزت و کرامت شماعزیزان رامسئلت می نمایم و امیدوارم خداوند منان با کرم بی منتهای خود ما را در زمره ی بندگان خالص قرار دهد. ۲۱فروردین ماه ۱۴۰۳ کانون بسیج پیشکسوتان،وابستگان ناحیه شهرستان مبارکه ارادتمندم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
مراقب کلاهبرداری با ترفند جمع آوری و یا باشید. مجرمان سایبری با ارسال پیام های جعلی با مضمون جمع آوری فطریه و کفاره به دنبال کلاهبرداری از شهروندان هستند. هشدار ❗️❗️❗️ از واریز فطریه و کفاره به حساب‌های شخصی و نامعتبر که در شبکه‌های اجتماعی تبلیغ می‌شوند، خودداری کنید! به منظور واریز فطریه و سایر نذورات صرفاً از طریق روش‌های رسمی که از سوی رسانه ملی و خبرگزاری‌های معتبر اطلاع رسانی می‌شود، اقدام نمایید. 📞 096380 شماره اضطراری پلیس فتا بصورت ۲۴ ساعته!
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌙 دولتهای غربی در حوادث امسال ذات شریر تمدن غربی را علناً نشان دادند # نماز عید سعید فطر ۱۴۴۵ هجری قمری توسط حضرت آیت‌الله خامنه‌ای کانون بسیج پیشکسوتان مبارکه👇👇👇 @pishkesvatanemobarakeh
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
♦️ رهبر انقلاب: جمهوری اسلامی قطعا نمی‌خواهد کسی را اجبار به دین‌داری کند، اما قطعا جلوی هنجارشکنی خواهد ایستاد @mobsetad کانال ستاد امر به معروف و نهی از منکر شهرستان مبارکه ایتا 👆
قسمت ۴۴ خاطرات رزمنده جانباز قدرت اله مؤمنی به قلم اقدس نصوحی آذرماه سال 1365 بود. بچّه های غوّاص در آب سرد اروند آموزش می‌دیدند. شب‌ها وارد آب سرد نهرها می‌شدند تا از آن طریق خودشان را به اروند برسانند. برای به‌دست‌آوردن استقامت لازم در عرض رودخانه چندین بار شنا میکردند. از زیر سیمهای خاردار و خورشیدی به‌جامانده از عملیّات والفجر 8 میگذشتند. با تمرینهای سخت و طاقت‌فرسا خودشان را برای عملیات کربلای 4 آماده میکردند. اطراف اروند را گل‌ولای گرفته بود. فینهای غوّاصی بچّه ها گاهی در گل میماند. روز بعد با قایق، در آب نهرها و در بین گل‌ولای ساحل دنبال آن میگشتند. بعضی شبها در کنار نهر آتش روشن میکردیم تا بچّه های غوّاص به‌محض بیرون آمدن از آب خودشان را گرم کنند. محمّدعلی نوریان، فرمانده یکی از گروهانهای غوّاص بود. عبدالحسین عبداللّهی معاون او بود. عبدالحسین خیلی شوخ بود. برای اینکه به بچّه ها روحیه بدهد، مسخره‌بازی در میآورد. یک روز کنار یکی از نهرهای آب به‌جای بیسیم، یک‌تکّه یونولیت به کمرش بسته بود و یک چوب خرما به‌جای آنتن بیسیم داخل آن فروکرده بود. نمایش میداد و بچّه ها را میخنداند. آقای نوریان از راه رسید و گفت: «عبدالحسین، تو یعنی معاون گروهانی، این کارها برای تو زشته.» عبدالحسین با لهجة خنده داری گفت: «آقای نوریان اینجا کسی غریبه نیست.» دستش را گذاشت پشت کمر آقای نوریان و انداختش داخل نهر آب و گفت: «آقای نوریان، زشت نیست فرماندة گروهان با لباس بیفته تو آب.» *** در عملیات کربلای 4، گرفتن جزایر بوارین، امالرّصاص و ام البابی از اهداف ما بود. مشغول آموزش بودیم تا آمادگی لازم برای عملیات را داشته باشیم. میدان تیر داشتیم و بچّه ها به‌نوبت به یک ساختمان دو طبقة خرابه تیراندازی میکردند. ساختمان از بس تیر و موشک خورده بود، سوراخ‌سوراخ شده بود. من نفر آخر بودم. نوار فشنگ تیربار تمام شد. من یک موشک آر.پی.جی زدم. با شلیک من کل ساختمان فروریخت. فریاد الله‌اکبر همه بلند شد. سنگرها و ساختمانهای منطقة دشمن در اروندکنار را هم برای ما شبیه‌سازی کردند و انداختن نارنجک در سنگر دشمن، نحوة گذر از نی زارها، پیاده‌روی در گل‌ولای کنار ساحل با سلاح و تجهیزات کامل را هم به ما آموزش‌ دادند. ما را شبانه به سمت خرمشهر حرکت دادند. هواپیمای دشمن پل شناور خرمشهر را زده بود. مجبور شدیم به آبادان برویم تا پل شناور درست شود. به ساختمان یک مدرسه رفتیم و هر دسته در یک کلاس جا گرفت. چند نفر دژبان دم در مدرسه نگهبانی میدادند تا رفت‌وآمد را کنترل کنند و ستون پنجم فعّال در آبادان از موقعیت گردان باخبر نشوند. من و احمد بهفرد، دور از چشم دیگران، از شکافی که در یکی از کلاسها بر اثر اصابت ترکش ایجاد شده بود، بیرون میرفتیم و داخل خانه‌های خراب و خالی از سکنة آبادان پرسه میزدیم. دو سه روزی آنجا بودیم. در کانال شهدای شهرستان مبارکه @shohadamobareke کانال شهدای شهرستان مبارکه 👆 https://eitaa.com/joinchat/3729195051Cf4b67228b8 مسجدی ها 👆👆 @mobsetad کانال ستاد امر به معروف و نهی از منکر شهرستان مبارکه 👆 @setad_mobarakeh👈 کانال ستاد برگزاری نماز جمعه مبارکه کانون بسیج پیشکسوتان مبارکه👇👇👇 @pishkesvatanemobarakeh شهید و امورایثارگران شهرستان مبارکه # دفتر ثبت خاطرات دفاع مقدس شهرستان مبارکه
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
حرف عجیب مامور یگان ویژه به یک خانم چادری مقابل شوهرش! ارواح مطهر شهدای امنیت صلوات شهدای شهرستان مبارکه
🔹 تلاوت نور به روح مطهر شهدای هشت سال دفاع مقدس، شهدای گمنام، شهدای مدافع حرم، شهدای امنیت، شهدای مظلوم غزه فلسطین، و شهدای سومین و چهارمین هفته فروردین ۱۴۰۳دفاع مقدس شهرستان مبارکه شهيدان: احمد ریزی علی نادری حسین علی عباسی محمد رضا صریریان ناصر حیدری رضا ابراهیمی احمد جوادی ابراهیم بهرامی بهرام سلیمانی قنبر علی اکبری مصیب غلامی احمد عبدیان مهدی رحیمی سید عبداله موسوی عیسی واحدی محمد علی دانشمند 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🔹 قاری قرآن جناب آقای ابوالفضل باقری 🔹 صفحه‌ ۳۷،ادامه‌ سوره مبارکه بقره 🔹 زمان جمعه ۲۴ فروردین ۱۴۰۳،سی دقیقه قبل شروع خطبه های عبادی سياسی نماز جمعه 🔹 مکان‌ مصلای نماز جمعه مسجد جامع مبارکه @shohadamobareke کانال شهدای شهرستان مبارکه 👆 https://eitaa.com/joinchat/3729195051Cf4b67228b8 مسجدی ها 👆👆 @mobsetad کانال ستاد امر به معروف و نهی از منکر شهرستان مبارکه 👆 @setad_mobarakeh👈 کانال ستاد برگزاری نماز جمعه مبارکه کانون بسیج پیشکسوتان مبارکه👇👇👇 @pishkesvatanemobarakeh شهید و امورایثارگران شهرستان مبارکه ثبت خاطرات دفاع مقدس شهرستان مبارکه
قسمت ۴۶ خاطرات رزمنده جانباز قدرت اله مؤمنی به قلم اقدس نصوحی یکی از پنجره ها درست روبه‌روی جزیرة امالرّصاص عراق بود. از 3 خردادماه سال 1361 که خرمشهر از اشغال عراقیها آزاد شده بود، این ساختمان در تیررس دشمن بود. تیربارچی عراقی چنان دقیق تیراندازی کرده بود که مرمی ها به شکل منظم روی کل قاب پنجره جامانده بود و یک قاب طلائی درست کرده بود. روز قبل از عملیّات نیروهای گردان را به یک ساختمان بزرگ بردند. هدف این بود که همه را برای یک جلسة توجیهی یکجا جمع کنند و امنیت آنها هم حفظ شود. ساختمان متروکه ای در نزدیک آن ساختمان، توجّه ام را جلب کرد. دور از چشم دیگران به آن ساختمان رفتم و خودم را به طبقة سوم رساندم. دیوار خرابه ای داشت. آن را با پا هل دادم. دیوار آوار شد پائین و گردوخاک آن به هوا رفت. عراقیها شروع به ریختن خمپاره 60 اطراف ساختمان کردند. بدون اینکه کسی متوجّه شود، برگشتم به ساختمانی که نیروها در آن مستقر بودند و خودم را به بچّه ها رساندم. جلسه تشکیل نشد و سریع نیروها را به مدرسه برگرداندند. *** هر کس باتوجه‌به سلاحی که داشت، مهمّات دریافت کرد. کل گردان مسلّح شدند. نزدیک غروب آفتاب، نیروهای گردان را با ستون یک به سالن بزرگی بردند. گردان مسلّح و آمادة رزم، روی زمین نشست. حاج احمد کاظمی، فرمانده لشکر نجف، وارد سالن شد و به تشریح عملیاتی که در پیش داشتیم، پرداخت. فرماندهان گردانها و گروهانها هم به توجیه نیروها پرداختند. هوا تاریک شد. گروهان به گروهان، نیروها را با ستون یک و بافاصله به سمت اسکلة خرمشهر بردند. آنجا یک خاکریز بود و تعدادی سنگر کوچک در امتداد آن قرار داشت. در هر سنگر یک دسته یا نیمی از یک دسته جا گرفت. روی خاکریز رفتم تا به خط عراقیها نگاهی بیندازم. هوا خیلی تاریک نشده بود و چیزهایی قابل دیدن بود. در طول ساحل دشمن، دیواری به ارتفاع دو متر با استفاده از تنه درختان خرما و گل ساخته شده بود و پشت آن مواضع و سنگرهای عراقي‌ها قرار داشت. یک نفر آمد و به من گفت: «اخوی شام خوردی؟» گفتم: «نه.» یک نایلون به من داد، یک‌تکّه نان با مقداری گوشت به شکل ساندویچ در آن بود. شروع به گاززدن کردم. مهران و حبیب از راه رسیدند و گفتند: «تو چرا بالاسر نیروهات نیستی؟» ناراحت شدم. غذایم را داخل آب انداختم و به داخل سنگر رفتم. حدود ساعت 8:15 دقیقة شب، مد کامل شد. غوّاص ها وارد آب شدند. آنها باید خط مقدّم دشمن را می شکستند و بعد ما وارد عمل میشدیم. نمازمان را در سنگر خواندیم. برای نیروهای غوّاص دست به دعا شدیم تا بتوانند در سکوت شب، خط دشمن را بشکنند. بچّه های گروهان ما، دسته‌دسته از داخل سنگرها بیرون آمدند و بااحتیاط و در سکوت کامل از روی اسکله به زیر آن رفتیم و روی پل‌های شناور زیر اسکله قرار گرفتیم. سقف بتونی اسکله، پناهگاه خوبی برای ما بود. یک کشتی به‌گل‌نشسته، جلوی اسکله قرار داشت. تیربارم را به زیر اسکله بردم. حبیب‌الله صالحی به من گفت: «برگرد روی اسکله و همة سنگرها را بازرسی کن. اگر نیرویی جامانده، به زیر اسکله هدایتش کن.» تیربارم را همان جا گذاشتم و به روی اسکله برگشتم. شروع به بازرسی سنگرها کردم. در یکی از سنگرها، جوانی روی یک گونی نشسته بود؛ اسلحه میان دو پایش بود و بدنش از ترس می‌لرزید. اعزام اوّلی بود. گفتم: «چرا نشستی؟ همه رفتند زیر اسکله.» گفت: «من همین‌جا نشسته ام، از سنگر بیرون نمیام.» گفتم: «هنوز که جنگ و درگیری شروع نشده. مگه نیامدی بجنگی؟» هر کار کردم با من نیامد. به حبیب جریان را گفتم. حبیب گفت: «ولش کن، ترسیده، به درد عملیات نمی خورد.» هنوز غوّاص ها به ساحل دشمن نرسیده بودند و درگیری شروع نشده بود که سروکلّة هواپیماهای دشمن پیدا شد. روی رودخانه منوّر ریختند، همه‌جا را مثل روز روشن کردند و بعد هم شروع به بمباران کردند. بمب‌های خوشه‌ای و ناپالم روی سر بچّه ها فرود میآمد. عملیات از قبل لو رفته بود و عراقی‌ها منتظر ما بودند. تعداد زیادی از نیروهای غوّاص شهید و مجروح شدند. مجروحینی که توان داشتند، خودشان را به کشتی به‌گل‌نشسته میرساندند؛ قایق ها به‌زحمت آنها را سوار میکردند و به عقب میآوردند. زخمی ها با چه عذابی خودشان را به داخل قایق ها می کشاندند. سر قایق رانها داد میزدم و میگفتم: «اینقدر قایق را عقب و جلو نکنید. ثابت بایستید تا مجروحین لبة قایق را بگیرند و خودشان را بالا بکشند.» ادامه دارد @shohadamobareke کانال شهدای شهرستان مبارکه 👆 https://eitaa.com/joinchat/3729195051Cf4b67228b8 مسجدی ها 👆👆 @mobsetad کانال ستاد امر به معروف و نهی از منکر شهرستان مبارکه 👆 @setad_mobarakeh👈 کانال ستاد برگزاری نماز جمعه مبارکه کانون بسیج پیشکسوتان مبارکه👇👇👇 @pishkesvatanemobarakeh شهید و امورایثارگران # دفتر ثبت خاطرات دفاع مقدس شهرستان
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💎فریب دنیا هم این مدلیه... برای آدمی خیلی دام و دانه ها می پاشه @shohadamobareke کانال شهدای شهرستان مبارکه 👆 https://eitaa.com/joinchat/3729195051Cf4b67228b8 مسجدی ها 👆👆 @mobsetad کانال ستاد امر به معروف و نهی از منکر شهرستان مبارکه 👆 @setad_mobarakeh👈 کانال ستاد برگزاری نماز جمعه مبارکه کانون بسیج پیشکسوتان مبارکه👇👇👇 @pishkesvatanemobarakeh شهید و امورایثارگران شهرستان مبارکه # دفتر ثبت خاطرات دفاع مقدس شهرستان مبارکه
درگیری لفظی یه خانم بی حجاب با حاج آقا راجی در ورودی حرم امام رضا علیه السلام شهدای شهرستان مبارکه
قسمت ۴۷ خاطرات جانباز قدرت اله مؤمنی به قلم اقدس نصوحی با دو نفر نیروی کمکی، سوار یک قایق شدم. تیربارم را جلوی قایق آماده کردم، یکنوار فشنگ پانصدتائی روی تیربار گذاشتم و یک نوار هم به خودم بستم. کمکیهای من هم نوار فشنگ با خودشان آوردند و پشت سر من در قایق نشستند. یک نفر بسیجی به نام روح‌الله غیور را کنار خودم نشاندم. ادامة نوار فشنگ را که روی تیربارم بود، داخل آب انداختم. به غیور گفتم: «وقتی من شروع به تیر اندازی کردم، تو فقط نوار فشنگ را از لبة قایق رد کن تا گیر نکند.» یک تیربارچی به نام آقای کوچکی، داخل قایق دیگری بود. به او گفتم: «تا وسط آب نرفتیم، تیراندازی نکن؛ دشمن از آتش دهنة تیربارت، جایمان را میفهمد و ما را زیر آتش میگیرد.» هر دو قایق با هم حرکت کردیم و در پناه کشتی به‌گل‌نشسته جلو رفتیم تا به دماغه کشتی رسیدیم. از آنجا به بعد در تیررس عراقیها بودیم. سر قایق به‌طرف جزیرة امالرّصاص بود. با سرعت حرکت کردیم. آقای کوچکی شروع به تیراندازی به سمت عراقیها کرد. تیربارهای عراقی به سمتش شلیک کردند. یک تیر به سرش اصابت کرد، کف قایق افتاد و به شهادت رسید. قایق ما به سمت ساحل جزیره و مواضع عراقیها پیش میرفت. من هنوز شروع به تیراندازی نکرده بودم. سکّان‌دار قایق گفت: «پس چرا شلیک نمیکنی؟» گفتم: «همه کف قایق دراز بکشید و کاری با من نداشته باشید.» وسط رودخانه رسیدیم. عراقیها در دیواری که سرتاسر ساحل کشیده بودند، سوراخ‌هایی درست کرده بودند و از داخل سوراخها تیراندازی میکردند. گلوله‌هایی که از کنارم میگذشت را به‌وضوح میدیدم. سر تیربار را روی همان دریچه ها تنظیم کردم و بی‌وقفه شروع به تیراندازی کردم. قایق به ساحل جزیره و سیمهای خاردار و خورشیدی رسید و ایستاد. عراقیها از پشت دیوار به سمت ما نارنجک پرتاب میکردند. خواستم از قایق پیاده شوم، پایم سر خورد و روی یکی از سیمهای خاردار خورشیدی افتادم. یکی از پرههای خورشیدی داخل لباس و جلیقة نجاتم گیر کرده بود و اجازة حرکت به من نمیداد. تیربارم هم داخل آب لب ساحل افتاد. افتادن لولة داغ تیربار داخل آب سرد، باعث شد که بخار بلند شود و چنان سروصدایی ایجاد شود که فکر کردم، فشنگ عراقیها کنار من فرود آمد. با کمک بچّه ها خودم را از خورشیدهای جدا کردم. تیربارم را برداشتم و به داخل خشکی آمدم. هنوز از پشت همان دیوار به سمت بچّه‌ها تیراندازی میشد. به هر زحمتی بود، به آن طرف دیوار ساحلی رفتم. سروصورت حبیب‌الله صالحی با خورشیدی ها مجروح شده بود و امدادگر مشغول بستن زخم‌هایش بود. نوار فشنگی که به خودم بسته بودم را باز کردم تا روی تیربار بگذارم؛ چون تیربار داغ داخل آب سرد افتاده بود، گلنگدن حرکت نمیکرد. تیربار را کناری گذاشتم و بی‌سلاح ماندم. حبیب به من گفت: «کمی جلوتر یک در چوبیه. کنارش یک قبضه آر.پی.جی افتاده. برو پیداش کن و سنگر تیرباری را که از بین نخلها بچّه‌ها را میزند، خاموش‌کن.» بدون معطّلی به همان سمتی که حبیب گفته بود، رفتم. چیزی پیدا نکردم. برگشتم پیش حبیب و گفتم: «یک اسلحه به من بده تا برم.» شخصی به نام محمّد معین کنار حبیب نشسته بود. اسلحة کلاش خودش را با یک خشاب پر به من داد. رفتم تا تیربار را خاموش کنم. بین راه، یک سلاح جدید به نام پلامین دیدم. کالیبر گلوله هایش 40 میلیمتری بود، مثل نارنجک عمل می‌کرد و پس از برخورد به هدف منفجر میشد. نشستم پشت سلاح تا با آن کار کنم. ماشه نداشت. اکبر صابری همراه من بود. گفت: «بگذار تا من راهش بیندازم.» گفتم: «نمیشه، منم با آن همه تجربه بلد نیستم باهاش کار کنم.» با پایم آن سلاح را از بالای سنگر پائین انداختم و گفتم: «برویم سراغ سنگر تیربار دشمن.» اکبر صابری و غیور، یک قبضه خمپارة 60 عراقی پیدا کردند. قبضه را برایشان در یک محیط بازتر قرار دادم و طرز کار با آن را به آنها یاد دادم. برای امتحان، یک خمپاره شلیک کردم و گفتم: «با همین گرا هرچه میتوانید، شلیک کنید.» از آنها جدا شدم و رفتم. ادامه دارد... @shohadamobareke کانال شهدای شهرستان مبارکه 👆 https://eitaa.com/joinchat/3729195051Cf4b67228b8 مسجدی ها 👆👆 @mobsetad کانال ستاد امر به معروف و نهی از منکر شهرستان مبارکه 👆 @setad_mobarakeh👈 کانال ستاد برگزاری نماز جمعه مبارکه کانون بسیج پیشکسوتان مبارکه👇👇👇 @pishkesvatanemobarakeh شهید و امورایثارگران شهرستان مبارکه # دفتر ثبت خاطرات دفاع مقدس شهرستان مبارکه
❤️اميرالمومنين علی علیه السلام: (ارزش) جوانى را جز پيران نمى شناسند؛ (ارزش) آرامش را جز گرفتاران نمى شناسند؛ (ارزش) سلامت را جز بيماران نمى شناسند، (ارزش) زندگى را جز مُردگان نمى دانند. 📚 مواعظ العددیّة ص ۲۱۸ @shohadamobareke کانال شهدای شهرستان مبارکه 👆 https://eitaa.com/joinchat/3729195051Cf4b67228b8 مسجدی ها 👆👆 @mobsetad کانال ستاد امر به معروف و نهی از منکر شهرستان مبارکه 👆 @setad_mobarakeh👈 کانال ستاد برگزاری نماز جمعه مبارکه کانون بسیج پیشکسوتان مبارکه👇👇👇 @pishkesvatanemobarakeh شهید و امورایثارگران شهرستان مبارکه # دفتر ثبت خاطرات دفاع مقدس شهرستان مبارکه
ای شهید دعا کن که گام‌های روزمرگی‌مان بر حُرمت نام شما پا نگذارند دعا کن میراث پاکباختگی‌تان را به فراموشی نسپریم ... دعا کن برای عاقبت‌ بخیری ما؛ تویی که ختم بخیر شد عاقبتت ... شب و روز تان همراه با دعای شهیدان        ‌‌‍‌ شهدای شهرستان مبارکه
قسمت ۴۸ خاطرات رزمنده جانباز قدرت اله مؤمنی 🔹 به قلم اقدس نصوحی جزیرة امالرّصاص پر از درختهای نخل بود. بین درختها پراز آب و گل بود. تردّد میان آن‌همه نخل بسیار مشکل بود. عراقیها در عرض جزیره کانالهائی را درست کرده بودند که یک سر آنها به همان دیوار و سنگرهای لب ساحلشان می خورد و سر دیگرش به عقب جزیره می‌رسید. رفت‌وآمد و بردن مهمّات و تدارکات عراقیها از طریق این کانالها انجام میشد. عمق این کانالها حدود دو متر و عرضشان حدود یک متر بود. برای درامان‌ماندن از گلوله‌ها و ترکشهای دشمن، باید از این کانالها استفاده میکردیم. یک تیربار عراقی کانال را زیر رگبار گرفته بود و کسی نمیتوانست وارد آن شود. یک کلاش و چند نارنجک بیشتر نداشتم. تصمیم گرفتم از بین نخلها بگذرم و خودم را به پشت سنگر تیربار برسانم. یکی از بچّه ها به نام محسن عطائی را دیدم و گفتم: «همراه من بیا.» درخت به درخت جلو میرفتیم. تیربار عراقی شروع کرد به تک‌تک تیراندازی کردن. به شوخی به آقای عطائی گفتم: «نترس، بیا، تیربارچی عراقی اسهال گرفته.» میخندید و بااحتیاط می‌آمد. به‌سختی خودم را به پشت سنگر تیربار رساندم. با انداختن یک نارنجک و خالی‌کردن یک خشاب کلاش داخل سنگر، سه نفر خدمة تیربار عراقی را کشتم. تیرباری که بچّه ها را اذیت میکرد، خاموش شد. همراه نیروها وارد کانال شدیم. بچّه ها مشغول پاک‌سازی کانال و جلو رفتن بودند. کمی جلوتر بچّه ها جمع شده بودند و جلو نمیرفتند. قسمت جلوتر کانال پیچ میخورد. یک نفر عراقی در همان پیچ کمین کرده بود، نارنجک می‌انداخت، رگبار را به سمت بچّه ها میگرفت و اجازه حرکت نمیداد. باید کانال را پاکسازی میکردیم. یک تکّه چوب نخل و چند تا گونی خاک را نزدیک پیچ روی هم ریختم تا کمی بالا بیاید و یک جان پناه درست شود. بچّه ها پشت جان‌پناه قرار گرفتند و در مسیر پیچ نارنجک انداختند. محمود قادری یکی از عراقی‌ها را کشت و خودش هم به ضرب گلوله دشمن به شهادت رسید. در تاریکی شب و اوج درگیری، یکی از نیروهای گروهان به من گفت که آقای خرمیان و معاونش محمدرضا اسدی از یک جادّة مال‌رو به وسط جزیره رفتند. من هم بدون سلاح از آن راه باریک رفتم تا به آنها رسیدم. خرمیان به من گفت: «مؤمنی، راه برگشت تا ساحل را بلدی؟» گفتم: «بله.» گفت: «سریع برگرد ساحل و هرچه میتونی، نیرو با خودت بیار اینجا.» همان راه را برگشتم تا به لب ساحل رسیدم. اکبر رفیعی، بیسیمچی و چند نفر از فرماندهان دسته اش تازه از قایق پیاده شده بودند. گفتم: «اکبر، خرمیان من را فرستاده تا نیرو ببرم جلو.» گفت: «راه را بلدی؟» گفتم: «بله.» من از جلو رفتم و حدود بیست سی نفر پشت سرم به راه افتادند. احمد بهفرد درست پشت سرم می‌آمد. تمام حواسم به جلو بود که در تاریکی شب راه را گم نکنم. کمی جلو رفتیم. برگشتم و پشت سرم را نگاه کردم. فقط احمد با من بود. گفتم: «بقیّه کجا رفتند؟» گفت: «مگر متوجّه نشدی، اکبر رفیعی بردشان.» گفتم: «اینقدر صدای انفجار تو گوشم پیچیده که دیگه چیزی نمی شنوم.» رفیعی فکر کرده بود که من راه را اشتباه میروم، نیروها را به داخل یکی از کانالها برده بود تا در امان باشند. متوجّه صدای چند عراقی شدم. کنار جادة مال رو و در بین نیزارها خودمان را مخفی کردیم. پنج نفر سرباز عراقی از پشت سر ما می‌آمدند. از کنار ما گذشتند و رفتند. پوتین های نفر آخر قرمز بود. به احمد گفتم: «بیا این آخری را با تیر بزنیم و پوتین هاش را برداریم.» احمد گفت: «مگه میشه؟» گفتم: «نه، شوخی کردم. اگر کوچک‌ترین حرکتی بکنیم با پرتاب یک نارنجک کارمان را میسازند.». بعد از رفتن عراقیها، بافاصله از همان راه مالرو رفتیم تا رسیدیم به جاییکه با خرمیان قرار داشتیم. اثری از او و نیروهایش نبود. جلوتر رفتیم تا به جادهای شنی در آخر جزیره رسیدیم. از سمت راستمان صدای عراقیها می‌آمد. سریع به سمت چپ رفتیم. به احمد گفتم: «بدون اجازة من شلیک نکن.» بعد از کمی پیشروی، صدای نیروهای خودی را از لابه لای نخلها شنیدم. به احمد گفتم: «بخواب پشت یکی از این درختها، ممکنه به‌جای عراقیها ما را بزنند.» در بین صداها، صدای یکی از بچّه های دستة خودمان به نام موسی اکبری را شناختم. موسی اهل یکی از روستاهای فلاورجان بود. گفتم: «موسی، منم مؤمنی، تیراندازی نکنید.» جلو رفتم. هفت هشت نفری مجروح روی زمین افتاده بودند و یکی دو تا تیر به دست و پایشان خورده بود. گفتم: «کجا بودید که همه زخمی شدید؟» گفت: «با عراقیها درگیر شدیم، خرمیان و اسدی شهید شدند و زیر آتش ماندند. اگر راه را بلدی، کمک بده تا به جایی برسیم و زخمهایمان را پانسمان کنیم.» سه تا تیر به پاهای آقای خضائلی خورده بود و قدرت راه‌رفتن نداشت. یک پتو پیدا کردم و خضائلی را داخل آن خواباندم. جلوی پتو را گرفتم. ادامه را در کانال شهدای شهرستان مبارکه دنبال کنید @shohadamobareke کانال شهدای شهرستان مبارکه 👆
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سلام علیکم بیانیه هیئت رزمندگان اسلام وپیشکسوتان جهادوشهادت شهرستان مبارکه بادرود وسلام برمنجی عالم بشریت امام زمان(عج)ومقام معظم رهبری (مدظله العالی) و درودوسلام بردلاورمردان سپاه پاسداران وارتش جمهوری اسلامی ایران که باحمله ترکیبی خودبارمزیارسول الله،معادلات خاورمیانه بلکه معادلات نظامی جهان راتغییردادوتمامی پدافندهای اسرائیل وآمریکادررویارویی بااین حمله خیبرشکن وگنبدآهنین توسط دلاورمردان ورزمندگان سپاه وارتش شکست خوردند، اینجانبان باتوکل به خداوتکیه برشهیدان سرافرازجبهه های نبردومقاومت حمایت همه جانبه خودرااعلام نموده واززحمات دلاورمردان سپاه وارتش کشورجمهوری اسلامی ایران تشکروقدردانی نموده وآمادگی خودراجهت هرگونه اقدام اعلام میداریم (سرلشکر باقری: علت عملیات شب گذشته، به علت عبور رژیم صهیونیستی از خطوط قرمز ایران بودما این عملیات را منتج به نتیجه کامل می‌بینیم و قصدی بر ادامه عملیات وجود ندارد‌.) ۲۶فروردی ماه ۱۴۰۳ هیئت رزمندگان اسلام شهرستان مبارکه کانون وابستگان وبسیج پیشکسوتان جهادوشهادت ناحیه مقاومت بسیج شهرستان مبارکه
قسمت ۵۰ خاطرات رزمنده جانباز قدرت اله مؤمنی 🔹 به قلم اقدس نصوحی تا ساعت 9 صبح، رادیو مارش عملیات میزد، بعد قطع شد. حدس زدم که لشکرهای دیگر نتوانسته اند خط دشمن را بشکنند و عملیات شکست‌خورده است. بیشتر بچّه های گردان ما در جزیرة ام‌الرّصاص شهید یا مجروح شده بودند. به لب ساحل آمدم. به یکی از قایق‌ها که برای بردن مجروحین آمده بود، اشاره کردم و خواستم تا سلاح پلامین را که کنار ساحل انداخته بودم، به آن طرف ببرد. سلاح را داخل قایق گذاشتیم و به آن طرف آب فرستادیم. بچّه هایی که سالم بودیم، در کانالهای عراقی موضع گرفتیم. در یک گوشة کانال مغز سر یک نفر عراقی به طور کامل از جا درآمده و روی زمین افتاده بود. با یک‌تکّه چوب زیر و رویش کردم. یک نفر رسید و گفت: «این کار را نکن. گناه دارد.» به شوخی گفتم: «دارم بررسی میکنم تا اگر پزشکی قبول شدم، اطّلاعاتی در مورد مغز انسان داشته باشم.» مغز را داخل رودخانه انداختم. نزدیک ظهر بود. نه آب داشتیم و نه غذا. داخل کانالها بی‌حال و خسته نشسته بودیم. بیشتر جزیره دست عراقیها بود. ما فقط در قسمتی از کانال موضع گرفته بودیم. فکر میکردم لشکرهای دیگر اطراف ما هستند؛ امّا واقعیت چیز دیگری بود. به علت لورفتن و شکست عملیات، لشکرها نیروهایشان را به عقب برده بودند. از روی شیطنت و یا سادگی، بدون اینکه به خطرات کارم فکر کنم، یک کلاش برداشتم و داخل کانال جلو رفتم و سنگرها را یکی‌یکی گشتم. یک صندوق چوبی بزرگ دم یک سنگر بود و با یک قفل زرد درش را بسته بودند. قفل را با یک تیر شکستم. داخل صندوق یک کلاه کج قرمز رنگ با آرم عقاب، یک سرنیزه، یک چفیه، مقداری لباس نو و یک کلت تمیز پر از فشنگ بود. کلاه عراقی را سرم گذاشتم، کلت را به کمرم بستم، چفیه را پهن کردم و بقیه لباسها را داخلش ریختم و به سمت نیروهای خودمان آمدم. نیروهای خودی به سمتم تیراندازی کردند. جلوتر آمدم. غلامحسین ضیایی به حالت خمیده، به سمتم می‌آمد. نزدیکم شد و گفت: «بردار، این کلاه مسخره را از سرت بردار، فکر کردیم عراقیها آمدند، فرمانده گردان مرا فرستاده تا برایش خبر ببرم. چه جوابی به او بدهم.» گفتم: «خودم جواب حاج مصطفی را میدهم.» من که تازه به اشتباهم پی برده بودم، کلاه را کناری انداختم، پیش فرمانده گردان رفتم و گفتم: «یک سرباز عراقی آنجا بود، باهاش درگیر شدم.» یک جوری قضیه را ختمش کردم وگرنه توبیخ می‌شدم. کلتی را که به کمرم بسته بودم، به فرمانده گردان دادم. فکر میکردم از دیدن آن ذوق‌زده و خوشحال میشود. آقای نصر نگاهی به من کرد و گفت: «این‌همه شهید و مجروح تو جزیره ریخته، تو برای من کلت به غنیمت آوردی.» او به چیز دیگری فکر میکرد و در حال و هوای دیگری بود و من انتظار دیگری داشتم. با عصبانیت کلت غنیمتی را به داخل رودخانه پرت کردم. یک توپ ضدهوایی دولول عراقی در جزیره ام‌الرّصاص بود. کاملاً مسلّط بر اروندرود بود و هر جنبنده ای را هدف میگرفت. ضدهوایی بود ولی با آن نفرات را میزدند. از شب عملیات تا شب بعد، مرتّب آتش میریخت و اجازه نمیداد قایق‌ها برای حمل مجروح یا آوردن آب و غذا و مهمّات، در رودخانه اروند تردّد کنند. بچّه ها هرچه تلاش کردند، نتوانستند منهدمش کنند. حتّی خواستند با شلیک مستقیم گلولة تانک از داخل خرمشهر آن را بزنند، نشد. این موضوع برای همه بچّه ها معضل شده بود. ادامه دارد.. @shohadamobareke کانال شهدای شهرستان مبارکه 👆 https://eitaa.com/joinchat/3729195051Cf4b67228b8 مسجدی ها 👆👆 @mobsetad کانال ستاد امر به معروف و نهی از منکر شهرستان مبارکه 👆 @setad_mobarakeh👈 کانال ستاد برگزاری نماز جمعه مبارکه کانون بسیج پیشکسوتان مبارکه👇👇👇 @pishkesvatanemobarakeh شهید و امورایثارگران شهرستان مبارکه # دفتر ثبت خاطرات دفاع مقدس شهرستان مبارکه
هدایت شده از غلامرضا قنبری
کاری کنیم که شرمنده شهدا نباشیم «دوسـت دارم کـسـانی که بعد از من می‌آیند، با انگیزه دوچندان و خیلی قـوی‌تـر از مـا [کار کنند]، ما که چیزی نیستیم، کسانی بیایند که برای نفرات بعد از خود الـگو باشند. بـچـه‌هـای زیـادی از گـران‌بـهـاتـریـن چـیـزی کـه زنـدگی‌شان بوده و از آن باارزش‌تر نـداشتـند، گذشتند، کـاری بـکـنــیـم کـه فـردا شـرمـنـده ایـن شـهـدا نباشـیم و هر طـور شـده از ایـن تشکیلات و از این راهی که باز شده دفاع کنیم.» 🌷فرازی از وصیت‌نامه شهید مدافع حرم فاطمیون، رضا بخشی (فاتح) ۲۶فروردین۱۴۰۳ کانون وابستگان وبسبج پیشکسوتان ناحیه شهرستان مبارکه
هدایت شده از غلامرضا قنبری
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سلام حضوربرادرجانباروپیشکسوت ارجمند وشاعرقدرت الله غلامی( عارف )شهر دیزیچه ازتوابع شهرستان مبارکه به اتفاق پیشکسوتان آن شهردرنماز عیدسعید فطر وقرائت اشعار چهارشنبه عید فطر ۱۴۰۳٫۱٫۲۲ کانون وابستگان وبسیج پیشکسوتان ناحیه شهرستان مبارکه