🔻 چرا شعرخوانی؟ 1️⃣ دایره واژگانی شما گسترده‌تر می‌شود؛ آن وقت در نوشتن مطالب شخصی‌تان یا در صحبت‌کردن و سخنرانی با کمبود واژه مواجه نمی‌شوید. 2️⃣ موزون بودن شعر سبب می‌شود، ذهن شما به صورت ناخودآگاه وارد مرحله جدیدی از یادگیری بشود که بعدها نوشته شخصی‌تان با کلماتی مناسب و روان ساخته می‌شوند. 3️⃣ زمان خواندن یک شعر نسبت به قالب‌های دیگر ادبی، کمتر است؛ در کمترین زمان بیشترین بهره را می‌برید. 4️⃣ شعر هم خواندنش لذت دارد و هم شنیدنش و هم زودتر با درون ما رابطه برقرار می‌کند؛ بنابراین یادگیری از سه طریق اتفاق می‌افتد. 5️⃣ شعرها معمولا یک خط داستانی را دنبال می‌کنند، آغاز و پایان دارند، گاهی صغری و کبری و نتیجه دارند؛ ذهن شما ناخواسته نظم منطقی یک نوشته را تمرین می‌کند و به ابعاد یک مسأله واقف می‌شود. 6️⃣ شعر را برای یادگیری نخوانیم؛ برای طراوت روح و تممد اعصاب بخوانیم؛ یاد دادن را بسپاریم به دست خود شعر. و نکته آخر این که #شعر_آیینی چیز دیگری است، بویی از خودخواهی در او نیست، عشق‌ها زلال‌تر خودشان را نشان می‌دهند، انرژی مضاعف می‌بخشد و روح خواننده و نویسنده را از صافی عشق‌های حقیقی عبور می‌دهد. ✍️ علی اسفندیار #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN