eitaa logo
پویانویسی
219 دنبال‌کننده
311 عکس
77 ویدیو
15 فایل
اینجا مجال "رحیل" است برای نوشتن و راهِ نوشتن. و فرصتی برای فهم همزمان درون و برون. #علی_اسفندیار ارتباط: @rahil1357
مشاهده در ایتا
دانلود
لیست کتب رسانه،تبلیغات،عملیات رسانه‌ای و روانی، فقه رسانه،اقناع، سینما.pdf
700K
🔷🔸 معرفی کتاب در حوزه های مختلف مرتبط با رسانه: 🔰 لیست کتب و مقالات ، ، ، ، و پروپاگاندا، ، ، شیوه‌ها و مؤلفه‌های تأثیرگذاری و رسانه‌ای؛ به همراه معرفی اجمالی برخی منابع تهیه شده توسط دکتر محمد حسین فرج نژاد و کانال فقه رسانه @savad_rasaneh
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
لحظه تحویل لباس شهیدمدافع حرم علی عابدینی به خانواده اش یادمان باشد بی رسم شهدا نمیشه راه شون رو ادامه داد
💐 من می گویم خودتان را در دام و دامن جهان‌کتاب رها کنید. کتاب، دنیایی از آدم ها، فرهنگ ها، فرازها و فرودهاست. 😘امشب کتاب «ندبه های دلتنگی» را پیشنهاد می کنم از مرحوم رضا بابایی 🙏عزیزان اگر نخوانید تک تک واژه هایش را روزی شرمنده خواهید شد 👈به خصوص آنجایی که استاد می نویسد: چه بی آب چشمانی در سر کاشته ایم! چه بی رقص دست و پایی به خود آویخته ایم... فریاد از این روزهای بی فرهاد... » .................................. @pooyanevisi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
◼️اینجا شب است و پشت بام ◼️ از دور یک سلام ◼️من راضی ام به رضا ◼️ از دور یک سلام .................................. @pooyanevisi
یادداشت| رفتار رسانه‌های سکولار؛ نامه‌هایی که خوانده نشد! خبرگزاری حوزه| این روزها خبرِ نامه‌نگاری‌ آیت الله استادی و استاد خسروپناه در بین طلاب و گروه‌ها و کانال‌های حوزوی دست به دست می‌چرخد، این رویداد مبارک از چند منظر درخور بررسی و یادآوری است. نخست: این گفت‌وگوی کوتاه و گویا نشان داده است که در اوج کرونازدگی نظام آموزشی کشور می‌توان باب سخن آغازید و روابط چند سویه استاد و شاگرد، استاد و استاد، شاگرد و شاگرد، و مخالف و موافق علمی را در زمین وِب طراحی و اجرا کرد. می توان آموزش را ارتقا بخشید و مباحثات عالمانه و اخلاقی را به دنیای اندروید و شبکه‌های اجتماعی کشاند. می توان چرخه تربیت را تعطیل نکرد و در رویارویی با حوادث، پا پس نکشید. ترویج و تحکیم این نگاه و رفتار در گرو تعامل سامانه رسانه و علمِ حوزه علمیه است. دوم: پیشنهاد آیت الله استادی به تحریریه خبرگزاری حوزه جهت انتشار متن سپاسگزاری و انتخاب تیتر این نامه و تأکید به تحریریه مبنی بر عدم تغییر تیتر؛ جای خرسندی و مباهات است. اینجا مجال بررسی رسانه‌ای این رفتار نیست، بلاشک شایسته تشریح و تفصیل است؛ اما این را باید گفت که عصر اطلاعات و ارتباطات امروز و چیرگی عنصر سرعت بر فرایند تولید و مصرف پیام، مصرف‌کنندگان محتوای رسانه‌ها را در هر سطح و صنفی، به کاربرانی فعال و کنشگرانی تأثیرگذار و پیام‌ساز تبدیل کرده است. بی تردید اقدام آیت الله استادی در عیار رسانه‌های امروزین گامی به سوی تشکیل «تحریریه‌ی آزاد» است. نگارنده بر این باور است که چگونه مردمان عادی جامعه در نظرگاه خبرگزاری‌ها، «شهروند خبرنگار» نام می‌گیرند؟ در رسانه‌های تخصصی و صنفی همچون خبرگزاری های حوزوی هم جای طراحی سامانه «عالِم‌خبرنگار»، «اندیشمندخبرنگار» و یا هر نام دیگری خالی است. رفتار آیت الله استادی در حقیقت گشودن افقی جدید پیش روی تحریریه‌های حوزوی است تا نهاد حوزه و روحانیت در سرعت پیام‌های دیگر رسانه‌ها و جریان‌ها، هضم نشود و پرچم پویایی و نوآوری‌های گفتمانی را برافراشته نگاه دارد. سوم: سیره سلف حوزه علمیه بر مباحثه‌ی درون‌زا تأکید می‌کند، تا هم بتواند علوم خود را به درستی فهم کند و هم بتواند زمینه‌ساز مفاهمه با مخاطبان فردا باشد؛ اما افرادِ خارج از گود، هماره دست تحریف‌شان را رو می‌کنند تا نکند دلی به بیان و بنان حوزه متمایل شود. نقد علمی استاد خسروپناه به فرزند یک آیت الله و نامه‌نگاری‌های پس از آن، متأسفانه به مذاق برخی رسانه‌ها خوش نیامد و سکوتی عجزآمیز اختیار کرده‌اند، همان رسانه‌هایی که برای رصد حوزه و در جهت مطامع سیاسی و حزبی، پول و بودجه و امکانات می‌گیرند؛ اما در مواجهه با نامه‌نگاری‌های اخیر دو شخصیت برجسته حوزه، زبان تحلیل مهر کرده‌اند؛ چون بازنشر این گونه اخبار، نمی‌تواند بازارشان را داغ کند و نانی به کف آرند. آنچه سال‌هاست طلابِ حیاط و مَدرس فیضیه و دارالشفا می‌دیدند، رسانه‌های فرصت‌طلب ندیدند و نخواهند دید. همانانی که چشم‌شان از بدبینی پر نمی‌شود و از شنیدن صدای مباحثه‌ی صمیمانه استاد و شاگردی می‌رَمند، بر این باورند«تا آبرو نریزی این آسیا نگردد». بی‌تردید روحانیتِ امروز با جبهه سخت و سنگینی از رفتار غیرحرفه‌ای رقبا روبه‌روست که با نمایان‌سازی و آشکارگی سیره اصیل عالمان و فقها، بساط هر سوء استفاده‌ای جمع خواهد شد. چهارم: استاد خسروپناه می‌توانست در نقد فرزندِ آیت الله استادی، در دام ارزش‌های خبری بیفتد و از «شهرتِ»پدر در داغ کردن نقد علمی خود بهره بگیرد و همچون سیاست‌بازان رسانه‌ای، آبرو ببرد و توجه اغیار بخرد؛ اما استاد، رویکردی کاملاً آگاهانه در نقد خود اتخاذ کرده است. این شیوه‌ از بررسیِ دیدگاه دیگران، آن هم با پرهیز از فرصت‌طلبی و بدون بیان ملاکات خانوادگی، درسی معیار برای رسانه‌ها، گردانندگان کرسی‌های نظریه‌پردازی و گفت‌وگوی حوزوی_دانشگاهی است. از سویی دیگر چنین مباحثه‌ای نشان داده است «اخلاق» در شبکه مفهومی علوم حوزوی و دینی، نقطه مرکزی یادگیری و یاددهی محسوب می‌شود. با کاوش اندکی در سیره بزرگان حوزه به درستی مشهود می‌شود که بی‌اخلاق و سلوک معنوی، کُمیت دانش و دانایی، لنگِ لنگ است. نقد عالمانه‌ی استاد خسروپناه نشان از اخلاقی راست‌اندیش دارد و مصداق بارز این شعرِ نظامی است: «راستی آور که شوی رستگار/ راستی از تو، ظفر از کردگار». علی اسفندیار
📌رفتار رسانه‌های سکولار؛ نامه‌هایی که خوانده نشد! 🔴 نقد علمی استاد خسروپناه به فرزند یک آیت الله و نامه‌نگاری‌های پس از آن، متأسفانه به مذاق برخی رسانه‌ها خوش نیامد و سکوتی عجزآمیز اختیار کرده‌اند، همان رسانه‌هایی که برای رصد حوزه و در جهت مطامع سیاسی و حزبی، پول و بودجه و امکانات می‌گیرند؛ اما در مواجهه با نامه‌نگاری‌های اخیر دو شخصیت برجسته حوزه، زبان تحلیل مهر کرده‌اند. ✍️علی اسفندیار https://hawzahnews.com/x9RSt
‼️شعر اختصاصی شاعر قرن دهمی برای دولت یازدهم و دوازدهم 😊 💐دوستان! در حال خواندن دیوان هلالی جغتایی بودم که به این بیت رسیدم: ترحمي بکن، اي پادشاه کشور حسن که غير ظلم و ستم نيست در زمانه تو 📌 کشورِ حُسن را اینگونه بخوانید فقط؛ ترحمی بکن ای پادشاه کشور، حَسَن (و برادران😊) تفاسیر دیگر با خودتان 🤺حالا زبان حالتان را بخوانید👇👇😉 نميکشيم سر از آستان خانه تو کجا رويم؟ سر ما و آستانه تو ترا بهانه چه حاجت براي کشتن من؟ مکن، مکن، که مرا ميکشد بهانه تو ترحمي بکن، اي پادشاه کشور حسن که غير ظلم و ستم نيست در زمانه تو از آن سمند تو برميجهد گه جولان که رقص ميکند از ذوق تازيانه تو سفيد گشت مرا استخوان و خوشحالم بدان اميد که روزي شود نشانه تو شب از فسانه بروز آورند و اين عجبست که روز خود بشب آرم من از فسانه تو 👈 سمند رو خوب اومده شاعر قصه و غصه ما😭😭 یعنی بازار خودرو😁 https://eitaa.com/joinchat/3931373574Cca376c3815
🔴 سلام به ما «آدم‌های شهیدپرور» روزگاری شهیدپرور بودیم الان هم هستیم؛ آن کجا و این کجا؟! روزگاری بعثی ها بچه های مان را می زدند این روزها خودمان می زنیم؛ روزگاری فرانسه و آلمان و آمریکا کینه بچه ها به دل می گرفتند این روزها خودمان کینه می کنیم؛ روزگاری شاه و ساواک از دست این بچه ها دلهره می گرفتند این روزها خودمان دلهره آوریم؛ روزگاری انگلیسی ها از دست دلواری‌ها مثل نهنگ تیرخورده بودند این روزها خودمان به روی بچه ها قمه می کشیم. 🔻چه شده است ما را؟ روزگاری شهر شهید پرور بوده ایم؛ اما این روزها خودمان بچه های مان را در شهر می کشیم تا شهیدپرور بمانیم. از این درد باید به که پناه برد و این سر را کدام آستان یارای گریستن است! «ای شهید، ای آنکه بر کرانه های ازلی و ابدی وجود برنشسته ای، دستی بر آر و ما قبرستان نشینان عادات سخیف را نیز از این منجلاب بیرون بکش» آوینی! سید مرتضای هنرمند! کجایی که این کوچه ها را روایت زجر شایسته است، مبادا فرهنگ‌مان فتح شود و هیچ روایتی برای فجر و فتح نماند. سلام خدا بر آمران و ناهیان شهید، سلام بر شمایی که به دست خودمان شهید و مجروح شده اید و خودمان درِ باغ شهادت را به روی تان گشوده ایم تا شهیدپرور بمانیم. https://eitaa.com/joinchat/3931373574Cca376c3815
پادکست آغوش مناجات.mp3
4.11M
👆 خواندنت چه آسان است خدایا و به فرمان در آمدن، در پایت، چه دشوار زمزمه کردن نام هایت چه آسان است خدایا حک کردن آنها روی رفتارم، چه دشوار به یاد تو بودن چه آسان است خدایا در یاد تو غرق شدن، چه دشوار از تو در هنگامه سختی فریاد خواستن چه آسان است خدایا در لحظه های شادی دست در دست تو نهادن، چه دشوار من اما روزگارم را بی مرام تو، گام زده ام تو اما شب و روزم را گرم ترین آغوش بودی و برای گره گشایی کارم، همین آغوش کافی است من اما بی خیال ترین آدم جهانم تو اما با همه بزرگی ات، خودت را در خیالم گنجانده ای و برای آدم شدن من، همین یک قلم کافی است من اما بارها در لابه لای پلشتی ها گم شده ام تو اما همانجا خودت را بالای سرم رساندی و پیدایم کردی و برای به دست آوردنت، همین یک لحظه کافی است خدایا، غفلتم از یک سو، وجود پر خطایم از دیگر سو و غرور و ترک‌تازی ام از هزار سو همه در برابر بزرگی ات، شکیبایی ات، و مهربانی ات، هیچم و هیچ و این هوا زده ی بی پروا را ببخشا و در مسیر خودت قرار ده. آمین یا رب العالمین متن و صدا: علی اسفندیار تدوین پادکست: مهدیار اسفندیار https://eitaa.com/joinchat/3931373574Cca376c3815
🔶عوامل جذابیت یک متن مشخصات یک نویسنده متعّهد و راستین الف. از جهت توانایی ذهنی: روشنی و وسعت اندیشه، قدرت تخیّل ،لطافت، ذوق، نوآوری ،دقت و باریک بینی، تنوع و تناسب طبیعی زبان ، نظام فکری ، قدرت استدلال ، رعایت نظم مطالب ، گرایی بیان. ب: از حیث توجه به اصول زیبا شناختی پرهیز اطناب ملال آور و ایجازی که در گفتار خلل ایجاد کند، توجه به هماهنگی و برابری لفظ و معنی، رعایت همواری و خوش آهنگی واژه ها، به کار گرفتن آرایش های کلام در حدّ معقول. ج:از حیث تعّهد به اصول و حقایق: صراحت لهجه، شهامت ادبی، توجّه به نتایج اخلاقی و اجتماعی، مقدم داشتن مناف ملّی و مصالح میهنی بر اغراض و منافع شخصی، واقع بینی و حقیقت گرایی. https://eitaa.com/joinchat/3931373574Cca376c3815
لوح | خاتم‌الانبیا؛ روحی که در کالبد دنیای مرده دمیده شد.
🌔 تیک تاک، تا تو صبح ها به چای دم کرده اش، ظهرها به تمام رخ بودن آفتابش، عصرها به کوفتگی بعد از هر کارش، شب ها به روشنی حلقه های خانوادگی اش؛ معنا می یابد؛ اما... اما سحرگاه، به سربه زیری خودم، که هجوم تبادل همزبانی است، که بی تکلف ترین دیدار دنیاست، که تویی و من، یکی، بی چارگی ساز می کند و آن یکی، چاره را می زند ساز. دریاب مرا در ساعات بی سحر، ای دم ساز تنها! تیک تاک، تیک تاک، تیک تاک... تا تو. ✍ رحیل @Pooyanevisi
📚 خود را برای مطالعه شرطی کنید. پشت میز بشنید و یک چراغ مطالعه مخصوص روشن کنید. می‌توانید از یک موسیقی یا عطر خاص هم استفاده کنید. وقتی نیم ساعت اول مطالعه تمام شد، چراغ مطالعه را خاموش کنید و از پشت میز بلند شوید. بعد از مدتی بازگشت به پشت میز مغز شما را به‌صورت خودکار آماده مطالعه می‌کند. https://eitaa.com/joinchat/3931373574Cca376c3815
خاطرات پاییز به کنار که همه‌اش غروب است و افول همه اش غم‌ریزان است اما رنگ و بویش را چه کنم... @pooyanevisi
⏰ عجب از ما که گم شده‌ایم ✓ و تو چه می‌دانی گم‌شدن برّه‌ای که از چراگاه می‌آید، ✓ گم شدن در گرگ و میش غروب، ✓ و ترس از آغاز دالان شب. ✓ عجب عصرِ بی‌صاحبی ست؟! ✓ عصر گم‌شدن ما... ✓ عجب از ما که گم شده‌ایم، ✓ و عجب‌تر از شنیدن‌های بی‌دیدن. https://eitaa.com/joinchat/3931373574Cca376c3815
هدایت شده از نویسندگان حوزوی
بدهکارترین‌ آدم روی زمین.m4a
2.81M
🎧 پادکستِ «بدهکارترین آدم روی زمین» 🔖 متن: کانال روزنوشت 🎙 خوانش: علی اسفندیار ✔️ همراه نویسندگان_حوزوی می‌مانیم 📢 فرصتی برای نشر یادداشت‌ها و دیدگاه نخبگان حوزه
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سپیده، دمیده‌تر می‌شود و من و تو بر طلوع‌مان چشم می‌پوشیم سپیده دمیده‌تر می‌شود و من و تو نقطه کور حادثه را نمی‌بینیم سپیده، سپیده‌تر می‌شود و ما در گیر و دار طرفداری این و آن و نمی‌دانیم بی‌حمایت خورشید غایب، دمیده نخواهیم شد و شهید هرگز... https://eitaa.com/joinchat/3931373574Cca376c3815
👈 ما هم لیست دانشمندان‌مان را می‌خواهیم : این متن را جدی نگیرید صرفا برای تلنگر برخی دولتمردان است، شاید رستگار شوند 👇👇👇👇👇👇👇 ❓چرا دشمنان از لیست دانشمندان مون خبر دارند؟ اما این لیست در دست مردم که دانشمندان مال اونهاست نیست؟! ⁉️ چرا این لیست در دست برخی مدیران بی لیاقت و سودجوست که هر لحظه با اون معامله می‌کنند. ‼️ بهتر نیست این لیست را مردم هم داشته باشند و خودشون حفاظت شخصیت هاشون رو به دست بگیرند و با غیرت محلی و بومی و خانوادگی و ملی از اونها حراست کنند‌. ❓چرا دشمنان و معامله گران سیاسی لیست داشته باشند و ما نداشته باشیم؟ یعنی صهیونیست‌ها از ما مردم مَحرم‌ترند؟؟؟ 😔 به خدا قسم، ما مردم لیست‌فروش نیستیم، خودمان پیش مرگ فخری‌زاده ها می‌شویم. ما دیگر به هیچ لیست انتخاباتی، نداریم، وقتی لیست واقعی‌مون دست دشمن میفته. https://eitaa.com/joinchat/3931373574Cca376c3815
💠 حوزه علمیه از علامه طباطبایی بیاموزد ✍ علی اسفندیار سرویس دین و اندیشه جوان آنلاین: «همی گویم و گفته‌ام بارها»؛ این مصرع سروده شخصیتی حوزوی است، نوشته علامه طباطبایی رحمت الله علیه. از این شعر پُرشور و شعور، و آن موسیقی فاخری که جناب شهرام ناظری خوانده‌اند، می‌توان بسیار گفت، از ساخت نت‌ها، صدا، اوج و فرود‌ها گرفته تا کلمه کلمه شعر علامه و این که نه آن شعر کهنه می‌شود و نه آن اثر موسیقیایی به ورطه فراموشی سپرده خواهد شد. بی‌گمان شعر معروف علامه طباطبایی(ره) نمونه‌ای از تأثیرگذاری ادبیات در حوزه هنر است، به گونه‌ای سروده شده است که اگر روی آن موسیقی ساخته نمی‌شد، این شعر در گستره چشم‌گیری تکثیر نمی‌شد. کاری که علامه کرد همان کاری است که امروزه شعر حافظ و مولانا در موسیقی می‌کنند. این که در ساحت پژوهش و تولید علم و اثرگذاری بر دانش غرب چه مقدار موفق بوده‌ایم، استادان فن باید به داوری بنشینند؛ اما در حوزه ادبیات و هنر بی‌تردید کم‌کاری‌های جبران‌ناپذیری داشته‌ایم؛ چرا که به اندازه تأسیس مراکز علمی و دانشگاهی، نتوانسته‌ایم برای مخاطبان فارسی زبان هشتادمیلیونی مرکز و مؤسسه راه بیاندازیم و ادبیات تولید کنیم. حالا آنچه در دست های ماست میراث پربرگ و باری است و بیشتر خاک خورده؛ ازین رو باید گفت: حوزه‌ی علمیه امروز، باید در ادبیات به ویژه شعر به بلوغ برسد تا در موسیقی و مداحی درآید و در لحن‌ها و آواز‌ها بگنجد، باید آنقدر در این وادی نوشت و سرود تا به گوش همگان رسد. حوزه‌ی علمیه امروز، باید در داستان و رمان حرف نخست را بزند تا به فیلم‌نامه و سریال و سینما درآید، باید آنقدر نوشت تا به خط تولیدات هنری امروزین رسید، تا آثار حوزویان به دیده همگان بنشیند. حوزه‌ی علمیه امروز، باید طنزنویس داشته باشد، تا در قالب‌های هنری و چند رسانه‌ای جا خوش کند و لبخند حلال بر لب آدم‌ها بنشاند. حوزه‌ی علمیه امروز، باید برای کودکان آنقدر بنویسد تا محصول آن در برنامه‌های فاخر تلویزیونی و سرگرمی‌های مدبرانه حضور یابد، تا کودک دینی تربیت شود. حوزه‌ی علمیه امروز، باید در زبان فارسی، همزبان مخاطبانش بشود مخاطبانی که در دل آن‌ها زندگی می‌کند؛ اما در معیار‌های همزبانی لکنت دارد. حوزه‌ی علمیه امروز، باید برای زنان و دختران آنقدر بنویسد و درباره سبک زندگی این جامعه‌ی پُراحساس تولید اثر کند تا فمینیسم مجال میدان‌داری نکند. این که مدیران و برنامه‌ریزان حوزه، با چند کتاب نگارش و ادبیات فارسی در سطح یک حوزه و یا دو _ سه مؤسسه و مرکز خودجوش، بر توسعه زبان و ادبیات ایرانی، مهر و موم زده‌اند، نشان می‌دهد به دنبال مفرّی برای ادای دِین به مخاطبان فارسی هستند، این راهبرد‌های ناشیانه، یا از سر کامل دانستن اقدامات ناقص است یا از سر بدفهمی در برابر ادبیات فارسی و انرژی نهفته در دنیای کلماتش. گمان می‌رود، حوزه امروز به اندازه‌ی ترجمه متون عربی، از ادبیات فارسی ارتزاق می‌کند؛ یعنی گفت‌و‌گوی یک‌طرفه با مخاطب امروزینِ هشتادمیلیونی. حوزه علمیه‌ی امروز، در حوزه فرهنگ دینی و در رویارویی با مخاطبان فارس زبانش به شدت با کمبود متن فاخر روبه رو است؛ وقتی زبان هم را نفهمیم چگونه باور هم را می‌توانیم راست و درست کنیم؛ زین روست که زاری ما بر تهاجم فرهنگیِ فرنگ برای مخاطب ایرانی باورپذیر نیست‌. از علامه بیاموزیم؛ «همی گویم و گفته‌ام بارها/بود کیش من مهر دلدارها/ پرستش به مستی است در کیش مهر/ برون‌اند زین جرگه هشیارها» و به هنر درآییم. پایان جوان آنلاین https://eitaa.com/joinchat/3931373574Cca376c3815
🔵 دولت و شاطر ما باید به شاطر محله‌ی ما سپاس گفت، دستش بابرکت باد، «نان سبزیجات» پیشنهاد خوبی بود، اگر دولت و مجلس هم به اندازه این شاطر دغدغه داشتند، امروز مردمی سالم‌تر بودیم. فقط هراس دارم! حالا که این نانوایی به فکر سلامتی مردم است، نکند جناب جهانگیری حکم پلمپ بدهد و محله‌ی آرام ما را با «مردم یادتان می‌آید...» به جنجال بکشد. بله، سلامتی فقط دکتر، فقط مطب، فقط داروهای خارجی، فقط تن دادن به مافیای داروسازان جهانی! همه ما می‌توانیم طبیب سنتی باشیم، طبیب سنتی کارش تجویز غذای سالم به مردم است، یک بقال سر کوچه هم می‌تواند به فکر سلامتی مردم باشد و تغییر ذائقه ایجاد کند تا کار مردم به دوا و دارو نکشد‌. به امید سلامتی و پیروزی همه خدمتگزاران به نظام به ویژه آقاشاطر محله‌ی ما. و به امید نابودی هر چه تدبیر منافقانه و مردم‌کُش. مهم: این متن قرار نیست، تلاش کادر درمانی عزیزتر از جان‌مان را نادیده بگیرد؛ ما با مافیا کار داریم با سیاستِ بدسگالان! جهان از بدسگالانش تهی کن چنان کز شیخک بی‌شرم طرار. (فرخی) ✍ علی اسفندیار 👇 این هشتگ‌ها حاوی معانی‌ست😊 https://eitaa.com/joinchat/3931373574Cca376c3815
چرا گاهی «کم می‌آوریم»؟ چون کم هستیم. چرا همیشه احساس «کم‌آوردن» نداریم؟ چون همیشه امتحان نمی‌شویم. ما همیشه در حضور آموزگار روزگار هستیم؛ اما همیشه پای تخته نیستیم! کمبودمان دقیقا نشانه کم‌بودن‌مان است. از نقطه‌ای شروع می‌کنیم؛ اما حرکت نمی‌کنیم. از همانجا به دیگران سرک می‌کشیم و حسرت می‌خوریم. واقعا چرا کم می‌آوریم؟ چون ذخیره‌ی‌مان کم است و در جمع‌آوری خودمان، خسیس بوده‌ایم. و اِن شَکَرتُم لَاَزیدَنَّکُم.... اگر سپاس‌گو باشیم، خودمان زیاد می‌شویم، ظرف‌مان بزرگ‌تر می‌شود، بیشتر پذیرا می‌شویم؛ آن‌گاه بی‌تردید کم نمی‌آوریم. ✍ علی اسفندیار https://eitaa.com/joinchat/3931373574Cca376c3815
پادکست؛شناخت نفاق.mp3
2.71M
🔴 منافق شناسی 🔹با جریان نفاق چگونه برخورد کنیم؟ 💠 حجت الاسلام علیرضا پناهیان 🎧 تدوین: مهدیار اسفندیار https://eitaa.com/joinchat/3931373574Cca376c3815
هدایت شده از بهتر بنویسیم
نیم‌فاصله، به معنای ایجاد فاصله بین کلمات دو بخشی، بدون ایجاد فضای خالی در میان آن‌ها است. برای مثال با ایجاد نیم فاصله کلمه دو بخشی «می گذاریم» را شکل درست «می‌گذاریم» می‌نویسیم. 🆔 @benevisim ✍️بهتر بنویسیم