#ويروس_ترديد وقتى #يقين دچار #شك شود، يا كسى ما را در روشن‏ترين باورهايمان دچار ترديد سازد و ما را بی‌انگيزه و دلسرد كند، جز اين است كه ويروسى مهلک را وارد اندام فكر و شريان‌هاى روح ما كرده است؟ به يكى از بزرگان عرفان گفتند: از كجا به اين مرحله و پايه رسيدى؟ گفت: دربان دلم بودم كيست كه به صفاى باطن خويش علاقه داشته باشد، امّا نسبت به #واردات_قلبى بی‌توجه باشد؟ كافى است كه خوره شک به شاخ و برگ عقايد كسى بيفتد و شبهه‌ه‏ایى در باورهاى دینی‌اش پيدا كند و نتواند با آن مقابله كند كافى است كه زمين‌گير و فلج شود و بناى اميدش در زندگى در هم فرو ريزد و از رفتن، باز بماند #يقين، درخت طيّب و طاهرى است كه از آن، ميوه شيرين #عمل‌صالح می‌رويد كسى كه جانش از حرارت يقين گرم نشود، گرفتار سردىِ يأس و ترديد می‌شود. پس بايد #باور را پاس داشت و همچون گوهرى از آن مواظبت كرد برخى دوست دارند پيش از آنكه روحمان از #زمزم_يقين سيراب شود، ما را سراغ #سراب_شك بفرستند چرا ما دنباله‌‏رو بی‌هدف آنان باشيم؟ دمخور بودن و انس گرفتن با #اهل‌يقين، ما را در برابر اين ويروس‌ها مقاوم‌‏تر می‌سازد و رفاقت و همنشينى با آنان - كه به مرام خدا و مكتب وحى و انسان‌هاى پاك، دلبسته و وابسته‌‏اند -، ما را نسبت به اين موريانه‏‌ها مصونيت می‌بخشند #گوارا_باد_زندگى_با_صفا_و_يقين، بر صاحبانش! بگذار مثالى ديگر بياوريم: سيلاب، از كمترين شكاف، نفوذ می‌كند و خانه‌‏اى را ويران می‌سازد غبار و دود و هواى آلوده هم از منفذهاى كوچك عبور می‌‏كنند و فضا و ديوار را تيره و آلوده می‌‏سازند بارانى كه بر سقف خانه‌‏اى می‌بارد، وجود كمترين شكاف و تَرَك در پشت بام، موجب چكّه كردن آب و گاهى فروريختن سقف می‌شود ورود آلودگی‌هاى فكرى و روحى به دل‌هايى كه عايق‌‏بندى نشده‌‏اند، طبيعى است! در بستن منافذ و شكاف‌ها و رخنه‏‌هايى كه از آنها انگيزه‌‏هاى گناه به خانه دل راه می‌‏يابد، هرچه دقّت و محكم‏‌كارى شود، خوب است و جا دارد #ارتباط، در ساختار فكرى و فرهنگى انسان اثر می‌‏گذارد، تا با چه كسى مرتبط شويم و ظرف دل را در اختيار كدام منبع #تغذيه فكرى و روحى بگذاريم ص ۴ از ۶

#پيشگيرى آثار #گناه، بر چهره روح و جان، باقى می‌ماند، مثل آثارى كه بر چهره و اندام يك مصدوم در تصادف يا سوختگى، ماندگار می‌‏شود و گاهى تا پايان عمر، گريبان‌گير اوست هر چند از حادثه، جان سالم به در برده باشد و حيات خويش را باز يابد، ولى با آثارش چه می‌‏كند؟ #اثر، يادگارى از بروز يك سانحه است #آيا_رعايت_احتياط_و_پيشگيرى، از بروز آتش‌‏سوزى يا حادثه و تصادف، بهتر نيست؟ مواظبت بر نيفتادن در #باتلاق_رذايل و #ورطه_گناه نيز، نوعى پيشگيرى است كه هم #شرط_عقل است، هم نشانه مآل‏‌انديشى و عاقبت‌‏نگرى، و هم مصونيت از آثار وضعى برخى دوست دارند پيش از آنكه روحمان از #زمزم_يقين سيراب شود، ما را سراغ #سراب_شك بفرستند چرا ما دنباله‌‏رو بی‌هدف آنان باشيم؟ بهتر است اوراق #پرونده_دل را با حوصله و متانت، ورق بزنيم و صفحه به صفحه در جستجوى آفت‌ها باشيم و بی‌درنگ، آن #اوراق_سياه را پاكسازى كنيم وگرنه به جا ماندن اين رذايل در پرونده ما، روزى كار به دستمان می‌دهد و رسوايمان می‌‏سازد اين كار، تمرين می‌خواهد و رياضت می‌طلبد به كار بستن آنچه در آيين ما به عنوان #آداب و #سنن مطرح شده است و همه ابعاد زندگى و روابط گوناگون ما را پوشانده، تأمين كننده #بهداشت_روان است اگر در پى #جام_جم هستيم، آن را در درون فرهنگ خويش بجوييم سالها دل طلب جام جم از ما می‌‏كرد آنچه خود داشت، ز بيگانه تمنّا می‌كرد گوهرى كز صدف كون و مكان بيرون بود طلب از گمشدگان لب دريا می‌كرد #جواد_محدّثى ص ۶ از ۶