#ويروس_ترديد وقتى #يقين دچار #شك شود، يا كسى ما را در روشن‏ترين باورهايمان دچار ترديد سازد و ما را بی‌انگيزه و دلسرد كند، جز اين است كه ويروسى مهلک را وارد اندام فكر و شريان‌هاى روح ما كرده است؟ به يكى از بزرگان عرفان گفتند: از كجا به اين مرحله و پايه رسيدى؟ گفت: دربان دلم بودم كيست كه به صفاى باطن خويش علاقه داشته باشد، امّا نسبت به #واردات_قلبى بی‌توجه باشد؟ كافى است كه خوره شک به شاخ و برگ عقايد كسى بيفتد و شبهه‌ه‏ایى در باورهاى دینی‌اش پيدا كند و نتواند با آن مقابله كند كافى است كه زمين‌گير و فلج شود و بناى اميدش در زندگى در هم فرو ريزد و از رفتن، باز بماند #يقين، درخت طيّب و طاهرى است كه از آن، ميوه شيرين #عمل‌صالح می‌رويد كسى كه جانش از حرارت يقين گرم نشود، گرفتار سردىِ يأس و ترديد می‌شود. پس بايد #باور را پاس داشت و همچون گوهرى از آن مواظبت كرد برخى دوست دارند پيش از آنكه روحمان از #زمزم_يقين سيراب شود، ما را سراغ #سراب_شك بفرستند چرا ما دنباله‌‏رو بی‌هدف آنان باشيم؟ دمخور بودن و انس گرفتن با #اهل‌يقين، ما را در برابر اين ويروس‌ها مقاوم‌‏تر می‌سازد و رفاقت و همنشينى با آنان - كه به مرام خدا و مكتب وحى و انسان‌هاى پاك، دلبسته و وابسته‌‏اند -، ما را نسبت به اين موريانه‏‌ها مصونيت می‌بخشند #گوارا_باد_زندگى_با_صفا_و_يقين، بر صاحبانش! بگذار مثالى ديگر بياوريم: سيلاب، از كمترين شكاف، نفوذ می‌كند و خانه‌‏اى را ويران می‌سازد غبار و دود و هواى آلوده هم از منفذهاى كوچك عبور می‌‏كنند و فضا و ديوار را تيره و آلوده می‌‏سازند بارانى كه بر سقف خانه‌‏اى می‌بارد، وجود كمترين شكاف و تَرَك در پشت بام، موجب چكّه كردن آب و گاهى فروريختن سقف می‌شود ورود آلودگی‌هاى فكرى و روحى به دل‌هايى كه عايق‌‏بندى نشده‌‏اند، طبيعى است! در بستن منافذ و شكاف‌ها و رخنه‏‌هايى كه از آنها انگيزه‌‏هاى گناه به خانه دل راه می‌‏يابد، هرچه دقّت و محكم‏‌كارى شود، خوب است و جا دارد #ارتباط، در ساختار فكرى و فرهنگى انسان اثر می‌‏گذارد، تا با چه كسى مرتبط شويم و ظرف دل را در اختيار كدام منبع #تغذيه فكرى و روحى بگذاريم ص ۴ از ۶