🔰 #رهبرانقلاب در سخنرانی تلویزیونی به مناسبت #روز_قدس 🔺 ضعف و تفرقه در امّت اسلامی، زمینه‌ساز غصب #فلسطین یک نکته‌ی قابل توجّه این است که اگر چه دولت غاصب در سال ۱۹۴۸ تأسیس شد ولی مقدّمات دست‌اندازی به این نقطه‌ی حسّاس از منطقه‌ی اسلامی، سالها پیش از آن آغاز شده بود. این سالها مقارن است با دخالت فعّال #غرب در #کشورهای_اسلامی برای حاکم کردن #سکولاریسم، و #ناسیونالیسم افراطی و کور، و به قدرت رساندن دولتهای مستبد، و شیفته یا دست‌نشانده‌ی غرب. مطالعه‌ی حوادث آن سالها در #ایران و #ترکیه و کشورهای عربی غرب آسیا تا شمال آفریقا، این حقیقت تلخ را آشکار میکند که ضعف و تفرقه در #امّت_اسلامی، زمینه‌ساز فاجعه‌ی غصب #فلسطین شد و این ضربه از سوی جهان استکبار بر امّت اسلامی وارد آمد. #القدس_أقرب #تغییر_موازنه_فلسطین 💻 @Khamenei_ir

به‌نام الله دعوت به خروج از خطّ امام ۱- چندی پیش آقای #مرتضی_جوادی در مصاحبه با پایگاه اطلاع‌رسانی #جماران، نکته‌هایی را دربارۀ وضع حاکمیّت مطرح کرد ایشان در همان ابتدا، نظام را به «استبداد در رأی» و «لجاجت» و «عدم‌عقلانیّت» متهم نمود، امّا مشخص نکرد که این حکم را از چه رفتار یا رفتارهایی استنباط کرده است از بندهای دیگر سخن‌ایشان این‌طور فهمیده‌می‌شود که همگان در قدرت حضور ندارند و حرف‌های دیگران شنیده نمی‌شود و نیروهای‌اصیل به حاشیه رفته‌اند و وحدت، مخدوش شده‌است ازاین‌جهت، وی تصریح می‌کند که نظام از تفکّر امام خمینی، فاصله گرفته است تلخ و تأسّف‌بار این‌که اشارۀ ایشان به وجود «استبداد» در نظام، تکرار ادّعاهای اغتشاش‌گرانِ خیابانی است که شعار #مرگ‌بردیکتاتور سرمی‌دهند ۲- مطلب نخست، این است که چنین کلّی‌گویی‌هایی، هیچ دردی را دوا نمی‌کند و هیچ گرهی را نمی‌گشاید بیان نسبت‌های کلّی در عین گریز از ارائۀ شواهد عینی و مصادیق مشخص، نه‌فقط مخاطب را متقاعد و همراه نمی‎‌سازد، بلکه حاکی از مواجهۀ عالمانه و منطقی با مسائل نیز نیست مخاطبی که این سخن را می‌خواند، بر اساس کدام دلایل باید این سخنان را بپذیرد یا نپذیرد؟ البتّه مطرح‌کردن ادّعاهای بدون دلیل، کارکرد تبلیغی و رسانه‌ای دارد و می‌تواند آنان را که سواد رسانه‌ای ندارند، به چاله بیفکند ۳- رهبرانقلاب از اوایل سال نودودو تصریح کرد که نسبت به مذاکرۀ با آمریکا، خوشبین نیست، امّا با وجود این، مجال مذاکره داد و در این راستا، دولت اعتدال‌گرا، هشت‌سال ایران را در مرداب برجام اسیر کرد این‌که رهبرانقلاب در عین بدبینی به مذاکره، با آن مخالفت نکرد، حاکی از استبداد در رأی و لجاجت است؟! شبکۀ ملّی اطلاعات نیز با وجود آن همه تأکید ایشان، سال‌ها در دولت اعتدال‌گرا پیش نرفت «سند تحوّل بنیادین در نظام آموزشی» نیز به همین سرنوشت دچار شد و دولت اعتدال‌گرا از عملیاتی‌کردن آن شانه خالی کرد این وضع، خاص دهۀ اخیر نبوده‌است، بلکه حتّی در دهۀ شصت و در زمان حضور #امام‌خمینی نیز کسانی می‌کوشیدند انقلاب را از مدار اصلی‌اش خارج سازند شخص #هاشمی‌رفسنجانی و حلقه‌های اقماری‌اش همچون مجمع عقلا - که حسن روحانی در آن حضور داشت - همواره نقش نیروی گریز از مرکز را نسبت به انقلاب و نظرات شخص امام‌خمینی ایفا کردند؛ چنان‌که هم‌اینان در دورۀ پس از امام خمینی و در نسبت با رهبر‌انقلاب نیز به نیروی تقابلِ پنهان تبدیل شدند با این ‌همه، رهبرانقلاب با سعۀ صدر اعجاب‌آور خویش، آنها را برتافت و طرد نکرد واقعیّت‌های تاریخی‌ای از این قبیل، به‌روشنی نشان می‌دهند که چه نیروها و جریان‌هایی، گرفتار #استبداد_در_رأی و #لجاجت بودند ۴- نظام جمهوری‌اسلامی، بر طرد و نفی تأکید ندارد، امّا از آن سو، نمی‌خواهد به بهای عبور از ارزش‌هایش، دیگری‌ها را در خویش بگنجاند این منطق مکتوب و بیّنِ امام‌خمینی است - که آقای مرتضی جوادی برخلاف آن توصیه می‌کند - آنجا که امام می‌نویسد: باید از تجربۀ تلخِ روی‌کارآمدنِ به‌ظاهر، عقلای قوم که هرگز با اصول و اهدافِ اسلام، آشتی نکرده‌اند عبرت گرفت که مبادا دلسوزی‌های بی‌مورد و ساده‌اندیشی‌ها، سبب مراجعت آنان به پست‌های کلیدی و سرنوشت‌ساز نظام شود بعضی از تصمیمات اوّل انقلاب در سپردن پست‌ها و امور مهم به گروهی که عقیدۀ خالص و واقعی به اسلام ناب محمّدی نداشته‌اند، اشتباهی بوده است که تلخی آثارِ آن، به‌راحتی از میان نمی‌رود آنان به چیزی کمتر از انحراف انقلاب از تمام اصولش و حرکت به‌سوی امریکا قناعت نمی‌کنند ما هنوز هم چوب اعتمادهای فراوانِ خود را به #لیبرال‌ها می‌خوریم آغوش انقلاب، همیشه برای پذیرفتنِ کسانی‌که قصد خدمت دارند، گشوده است، ولی نه به قیمتِ «طلبکاری آنان از اصول»؛ که چرا شعار نه‌شرقی و نه‌غربی دادید؟! چرا لانۀ جاسوسی» را اشغال کردید؟! چرا «مرگ بر امریکا گفتید؟! چرا جنگ کردید؟! چرا نسبت به منافقین و ضدّانقلاب، حکمِ خدا را جاری کردید؟! تا من هستم نخواهم گذاشت حکومت به ‌دست لیبرال‌ها بیفتد صحیفۀ امام، ج۲۱، صص۲۸۶-۲۸۷ ۵- لیبرالیسمِ ایرانی، گاه از سوی بازرگان و نهضت آزادی به‌صورت ضدّانقلابی‌گری و آمریکامداری و #سازش جلوه‌گر می‌شود؛ و گاه از طرف هاشمی‌رفسنجانی و کارگزاران سازندگی در هندسۀ عمل‌گرایی و فن‌سالاری و توسعه‌گرایی نمایان می‌گردد؛ و زمانی از سوی #خاتمی و جبهۀ اصلاحات، جامۀ #سکولاریسم و روشنفکری شبه‌دینی و دموکراسیِ لیبرال به تن می‌کند اینان، دیگری‌های ایدئولوژیکِ نظام هستند که از قضا، همگی در قدرت رسمی بوده‌اند و سیاست‌های غلط خویش را یکی پس از دیگری به اجرا نهاده‌اند اینک، زمانۀ «جوان مؤمنِ انقلابی» و «دولت انقلابی» است آری، لیبرالیسمِ ایرانی، تمام شده است @sedgh_mahdijamshidi