🏴 🚩 🚩 🚩 🚩 🚩 #عاشورا ۱۰ ماه محرم سال ۶۱ هجری قمری طبق محاسبه؛ مرحوم #دکتر_احمد_بیرشک در « #گاهشماری ایرانی »، #واقعه_کربلا، به حساب #گاهشماری_هجری_شمسی؛میشود ۲۱ مهر ماه سال ۵۹ شمسی تاریخ #شمسی هم مثل #قمری نیست که تغییر کند. چون موقعیت زمین نسبت به خورشید ثابت است و میشود با در آوردن اوقات شرعی شهر #کربلا در این تاریخ حرفهای #مقتل نویسان را به ساعت و دقیقه برگرداند. در این تحقیق علمی، اوقات شرعی روز ۲۱ مهر به #افق_کربلا (که در طول قرون حداکثر ۳ - + دقیق اختلاف می تواند داشته باشد) را استخراج نموده ایم و روایاتی از مقتل نگارها را با این ساعتها تنظیم کرده ایم. ساعت ۴۷ : ۰۵ اذان صبح امام(ع) بعد از نماز صبح برای اصحابش سخنرانی کرد. آنها را به #صبر و #جهاد دعوت کرد. و بعد #دعا خواند: اللهم انت ثقتی فی کل کرب... خدایا تو پشتیبان من هستی در هر پیشامد ناگواری طرف مقابل نيز نماز را به امامت عمر سعد خواند و بعد از نماز صبح به آرایش سپاه و استقرار نیرو مشغول شدند. حدود ساعت ۶ امام حسین(ع) دستور داد تا اطراف خیمه ها خندق بکنند و آن را با خاربوته ها پر کنند تا بعد آن را آتش بزنند و مانع از حمله سپاه از پشت سر بشوند. ساعت ۰۶ : ۰۷ طلوع آفتاب کمی بعد از طلوع آفتاب، امام سوار بر شتری شد تا بهتر دیده شود. روبه روی سپاه کوفه رفت و با صدای بلند برای آنها خطبه ای خواند. صفات و فضایل خودش و پدر و برادرش را یادآوری کرد و اینکه کوفیان به امام (ع) نامه نوشته اند. حتی چند نفر از سران سپاه کوفه را مخاطب قرار داد و از حجّار بن ابجر و شبث ربعی پرسید که مگر آنها او را دعوت نکرده اند؟ آنها انکار کردند. امام نامه هایشان را به طرف آنها پرتاب و خدا را شکر کرد که حجت را بر آنها تمام کرده است. یکی از سران جبهه مقابل از امام (ع) پرسید چرا حکم ابن زیاد را نمی پذیرد و آنها را از ننگ مقابله با پسر پیامبر نمی رهاند؟ اینجا امام(ع) آن جمله معروفشان را فرمودند: أَلَا وَإنَّ الدَّعِيَّ ابْنَ الدَّعِيِّ قَدْ رَكَزَ بَيْنَ اثْنَتَيْنِ: بَيْنَ السِّلَّه وَالذِّلَّه؛ وَهَيْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّه ... فرد پستی که پسر فرد پست دیگری است. من را بین کشته شدن و قبول شدن و قبول ذلت مجبور کرده. ذلت از ما دور است. سخنرانی امام (ع) حدوداً نیم ساعت طول کشیده است. حدود ساعت ۸ بعد از سخنرانی امام(ع) چند نفر از اصحاب آن حضرت، به روایتی بُرَیر که « سید القرآء » ( آقای قرآن خوانهای ) کوفه بود ( الفتوح ) و به روایتی زهیر (تاریخ یعقوبی و طبری) خطاب به کوفیان سخنان مشابهی گفتند. بعد از سخنان زهیر و بریر، امام فریاد معروف 《 #هل_من_ناصر_ینصرنی 》 را سر داد. چند نفری دچار تردید شدند؛ از جمله #حُر. فرد دیگری به نام ابوالشعثا و دو برادر که در گذشته عضو خوارج بودند. بعید نیست که کسانی دیگری هم با دیدن ‌شدت گرفتن احتمال جنگ، از سپاه کوفه فرار کرده باشند. ۱ از ۵ ص

به نام الله معنی‌کلمات #عاشورا و #تاسوعا اکثر قریب به اتفاق اهل لغت این تصور را داشته‌اند که، چون #عشر و #عاشر از یک ریشه‌اند، و #واقعه_کربلا هم در #دهم_ماه_محرم اتفاق افتاده است پس، عاشورا یعنی دهم #محرم و بر همین قیاس تاسوعا را نیز که با #تسع و #تاسع شباهت ظاهری دارند روز #نهم_ماه_محرم گفته‌اند اما این معنا به دلایل زیر اشتباه است آیا واژه عاشورا برای دهم ماه‌های دیگر نیز به کار می‌رود؟ مثلاً، آیا شنیده شده است که کسی به دهم ماه رجب هم عاشورا گفته باشد؟ یا این مفهوم مختص دهم #ماه_محرم است؟ آیا اگر #امام_حسین علیه السلام مثلاً، در یازدهم محرم شهید می‌شدند، آنگاه، تاسوعا با عاشورا عوض می‌شد و عاشورا واژه دیگری داشت؟ در ریاضی، اعداد قاعده خود را دارند و هر قاعده‌ای که بر شمارش اعداد حکم کند بر سلسله اعداد هم حاکم خواهد بود اعداد بر‌خلاف کلمات استثناپذیر نیستند به طور مثال، در کلام عرب اعداد این گونه شمارش می‌شوند: اول – ثانی - ثالث - رابع ... و یا؛ اولاً – ثانیاً - ثالثاً - رابعاً و ... چنان‌چه تاسوعا و عاشورا در زمره اعداد باشند باید قاعده‌پذیر باشند؛ یعنی باید بتوان بقیه اعداد را هم به همان سیاق تلفظ کرد؛ مثل تاسوعا – عاشورا – ثامونا – سابوعا .... اما می‌بینیم که بقیه اعداد از این قاعده پیروی نمی‌کنند؛ لذا، نمی‌توانیم دلیلی داشته باشیم که، تاسوعا و عاشورا عدد هستند تا از قاعده شمارش پیروی کنند و این دو روز هیچ ربطی به اعداد ندارد بلکه معنای دیگری دارند #عاشورا #روز_معاشرت با امام علیه السلام عشر به کسر عین و عشرت، به معنای معاشرت و مصاحبت است معاشر به ضم میم، یعنی مصاحب و عاشر، اسم فاعل عشر است که خودش ثلاثی مجرد اسم مصدر عشرت است خداوند می‌فرماید: وَ عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ #سوره_نساء - آیه ۱۹ با زنان آن گونه که شایسته آنان است معاشرت کنید عشیر یعنی همدم و رفیق وَ لَبِئْسَ الْعَشِیرُ #سوره_حج - آیه ۱۳ چه بد دوستی انتخاب کرده‌اند و چه بد معاشر و رفیقی است العاشور از ریشه عشر به کسی گفته می‌شود که، معاشرت خصلت او باشد پس العاشوراء؛ جائی که میل به معاشرت و رفاقت و مصاحبت نمایان می‌شود و افراد میل معاشرت خود را با کسی که مورد نظر است عرضه می‌کنند، و عاشورا مبالغه است [ از میل به معاشرت ] یعنی روزی که میل معاشرت و رفاقت با امام علیه السلام به شدت بالا می‌رود #تاسوعا روزی برای وسعت ظرفیت با خارج شدن عاشورا از سلسله اعداد، عدد بودن تاسوعا نیز مورد تردید قرار می‌گیرد و معنی #نهم را از دست می‌دهد اتسع به فتح الف یعنی، گروه‌های ۹ نفره شدند اما اتسع به کسر الف، یعنی، وسعت پیدا کرد(گشاد شد) و فراخ گردید اتساع، یعنی گسترده شدن و گشاد شدن وبالا رفتن ظرفیت اتساع شرائین یعنی، رگ‌ها گشاد شدند و ظرفیت شان برای عبور خون زیاد باشد التاسوع یعنی، چیزی که فراخی و گستردگی و ظرفیت اش زیاد باشد؛ و بالاخره، #التاسوعا یعنی جائی که بتوان ظرفیت را بالا برد و فراخی ایجاد کرد؛ و #تاسوعا این معنی را پیدا می‌کند #روزی_که_ظرفیت_بالا_می‌رود و در سینه‌ها فراخی ایجاد می‌شود و به جای تنگی، وسعت می‌یابد این دو نام از ابداعات؛ #امام_سجاد علیه‌السلام است و اگر در بعضی از روایات از #پیامبراکرم صلوات الله علیه، از عاشورا گفته شده است، اکثراً #جعلیات_بنی‌امیه، برای کم کردن اثرات #عاشورای_امام_حسین علیه السلام است اما، در مورد تاسوعا تقریباً نداریم که قبلاً از امام سجاد علیه السلام لغت تاسوعا به کار برده شده باشد این معنا از عاشورا و تاسوعا خیلی عاشقانه است برگرفته از کتاب؛ سفری از عاشورا تا اربعین تألیف : عبدالله مستحسن