☘️☘️☘️ #پرسش_پاسخ ⁉️مكان بهشت و جهنم در كجا است؟ ✅ بهشت و دوزخ در باطن و درون اين جهانند. ما اين آسمان و زمين و كرات مختلف را با چشم خود مي‎بينيم امّا عوالمي كه در درون اين جهان قرار دارند نمي‎بينيم و اگر ديد و درك ديگري داشتيم هم اكنون مي‎توانستيم آنها را ببينيم چنانچه در اين عالم موجودات بسياري هستند كه امواج آنها با چشم ما قابل درك نيستند، همچنين ملکوت و باطن عالم دنيا براي ما قابل درک نيست چنانچه قرآن مي فرمايد: «كَلاَّ لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ» اگر علم اليقين داشتيد، دوزخ را مشاهد مي‎كرديد... . از پاره‎اي از احاديث استفاده مي‎شود كه بعضي از مردان خدا درك و ديدي در اين جهان داشتند كه بهشت و دوزخ را نيز با چشم حقيقت مي‎ديدند. براي اين موضوع مي‎توان مثالي ذكر كرد: فرض كنيد فرستندة نيرومندي در يك نقطه زمين وجود داشته باشد كه به كمك ماهواره‎هاي فضائي امواج آن به سراسر زمين پخش شود و به وسيلة آن نغمة دل انگيز تلاوت قرآن با صدائي فوق العاده دلنشين و روح‎پرور در همه جا پخش گردد، و در نقطه ديگري از زمين فرستنده ديگري با همان قدرت وجود داشته باشد كه صدائي فوق العاده گوش خراش و ناراحت كننده روي امواج ديگري در همه جا پراكنده شود. هنگامي كه ما در يك مجلس عادي نشسته‎ايم صداي گفتگوي اطرافيان خود را مي‎شنويم امّا از آن دو دسته امواج «روح‎پرور» و «آزار دهنده» كه در درون محيط ما است و همه جا را پر كرده است هيچ خبري نداريم، ولي اگر دستگاه گيرنده‎اي مي‎داشتيم كه موج آن با يكي از اين دو فرستنده تطبيق مي‎كرد فوراً در برابر ما آشكار مي‎شدند امّا دستگاه شنوائي ما در حال عادي ازدرك آنها عاجز است. عالم آخرت و بهشت و دوزخ، محيط بر اين عالم هستند، و به اصطلاح اين جهان در شكم و درون آن جهان قرار گرفته، درست همانند عالم جنين كه در درون عالم دنيا است، زيرا مي‎دانيم عالم جنين براي خود عالم مستقلي است، امّا جداي از اين عالمي كه در آن هستيم نيست، بلكه در درون آن واقع شده است، عالم دنيا نيز نسبت به عالم آخرت، همين حال را دارد، يعني در درون آن قرار گرفته است. اگر مي‎بينيم قرآن مي‎گويد وسعت بهشت به اندازة وسعت آسمانها و زمين است به خاطر آن است كه انسان چيزي وسيعتر از آسمان و زمين نمي‎شناسد تا مقياس سنجش قرار داده شود، لذا قرآن براي اين كه وسعت و عظمت بهشت را ترسيم كند آن را به پهنه آسمان‎ها و زمين تشبيه كرده است، و چاره‎اي غير از اين نبوده، همانطور كه اگر كودكي كه در شكم مادر قرار دارد عقل مي‎داشت و مي‎خواستيم با او سخن بگوئيم بايد با منطقي صحبت كنيم كه براي او در آن محيط قابل درك باشد. از آنچه گفتيم پاسخ اين سؤال نيز روشن شد كه اگر وسعت بهشت به اندازه زمين و آسمان‎ها است پس دوزخ كجاست؟ زيرا طبق نظر اوّل دوزخ نيز در درون همين جهان قرار گرفته و وجود آن در درون اين جهان منافاتي با وجود بهشت در درون آن ندارد (همان‎طور كه در مثال امواج فرستندة صوتي ذكر شد) و امّا طبق پاسخ دوّم كه بهشت و دوزخ محيط بر اين جهان باشند جواب باز هم روشنتر است زيرا دوزخ مي‎تواند محيط بر اين جهان باشد و بهشت محيط بر آن، و از آن هم وسيع‎تر. ◀️ادامه مطلب... 👇🏻👇🏻👇🏻 yun.ir/34bqnb 🆔 @porseman_andisheh

☘️☘️☘️ #پرسش_پاسخ ⁉️آیا توسل به غیر خدا جایز است؟ ✔️ کمیته فتوای مجمع تحقیقات اسلامی الازهر در فتوایی تاریخی درباره حکم توسل به پیامبر(ص) برای برطرف شدن بیماری کرونا اعلام کرده است توسل به پیامبر (ص) پس از وفات ایشان بنا بر قول جمهور فقهای مالکی و شافعی و متاخران حنفی و نزد حنبلی‌ها جایز است. 🔹 الازهر در ادامه پاسخ خود به قول النووی اشاره کرده که می‌گوید: شخص می‌تواند برای حاجات خود به پیامبر متوسل شود و او را نزد خدای متعال، شفیع گرداند و ابن الحاج نیز می‌گوید: جایز است، زیرا پیامبر شفیعی است که شفاعت او رد نمی‌شود و کسی را که درِ خانه اش آمده و از او کمک خواسته، نا امید نمی‌سازد و پس کسی که به او متوسل شود و از او حاجتی بخواهد، درخواست او را رد نمی‌کند. ادامه مطلب... 👇🏻👇🏻👇🏻 https://b2n.ir/762154 🆔 @porseman_andisheh

☘️☘️☘️ #شبهه 🔴 در هیچ جای قرآن، برای کسی که حجاب را رعایت نمی‌کند، مجازات تعیین نشده است همان طور که برای غیبت کردن تعیین نشده، چون اینها اصل اخلاقی اند و در اصول اخلاقی اجبار نمیشود.... اینکه مدام تاکید می‌شود موی زن، پای زن، بدن زن پیدا نشود، این باعث میشود تا به زن نه نگاه انسانی بلکه نگاه جنسیتی شود، باید با عدم تاکید بر این امور اجازه دهیم به زن نگاه انسانی شود نه جنسیتی. ✅ پاسخ شبهه : 1️⃣ اولا این منطق که فقط چیزهایی که در قرآن آمده قبول داریم، منطق کسانی است که برای غصب خلافت گفتند نیاز به اهل بیت علیهم السلام نیست و هرچه بخواهیم در قرآن هست (حسبنا کتاب الله) درحالیکه اگر شیعه باشیم که اساس اعتقاد ما این است که آنها مفسران قرآن هستند و برای فهم دین، در کنار ثقل اکبر یعنی قرآن، باید به ثقل اصغر یعنی روایات اهل بیت مراجعه نمود. اگر هم شیعه نباشیم این خود قرآن است که می‌فرماید؛ وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ (نحل ۴۴) یعنی پیامبر وظیفه دارد که قرآن را برای مردم تبیین کند و نمی‌توان بدون تبیین ایشان به فهم خودمان از قرآن اکتفا کنیم. 2️⃣ ثانیاً اینکه ... میگوید اصول اخلاقی قابل اجبار نیست، نشانه بی اطلاعی ایشان از علم حقوق است. زیرا اصول اخلاقی وقتی نمود اجتماعی پیدا کند، در همه‌ی نظام های حقوقی دنیا مورد قانونگذاری قرار میگیرند. مثلاً عفت کلام هم از اصول اخلاقی است؛ آیا می‌توان به این بهانه از جرم انگاری توهین و ناسزاگویی به دیگران خودداری کرد؟ هرگز. چون این اصل اخلاقی نمود اجتماعی دارد. قانون گذاری در مورد لزوم حجاب هم به دلیل نمود اجتماعی آن، صلاحیت دارد تا مورد قانونگذاری قرار گیرد. اما ببینید، نماز نخواندن چون نمود اجتماعی ندارد، اجبار و مجازاتی هم در موردش نیست، اما در مقابل روزه علی رغم اینکه عبادتی فردی است و هیچ گونه نمودی حتی فردی هم ندارد، اما مقابل آن یعنی روزه خواری در ملأ عام، رفتار اجتماعی محسوب می‌شود، جرم انگاری شده است. 3️⃣ اما اینکه اگر بر حفظ حجاب تاکید نشود، نگاه به زن انسانی میشود، عجیب و ادعای کاملا خلاف واقع است. چون اتفاقا یکی از دلایل حجاب همین است که زن از وسیله لذت جویی خارج شود و به دیده یک انسان به او نگاه شود. 4️⃣ آیا واقعاً میتوان از واقعیت چشم پوشید و غریزه نیرومندی به نام غریزه جنسی را انکار کرد و گفت اگر بر حجاب تاکید و قانونگذاری نشود، کسی نگاه جنسی و شهوت آلود به زن نگاه نمی‌کند؟ ✍️ حجت‌الاسلام دکتر قربانی مقدم 🆔 @porseman_andisheh

☘️☘️☘️ #پرسش_پاسخ ⁉️منظور از پل «صراط» چيست؟ آيا واقعاً چيزي است كه انسان از روي آن رد مي‏شود يا چيز ديگري است؟ ✅ابتدا چند واژة مربوط به هم‏ديگر - كه اين مفهوم جزء آن‏ها مي‏باشد - را با توجه به ديدگاه قرآن‏كريم و تفسير روايات شريف ترسيم نموده و سپس به پاسخ پرسش خواهيم پرداخت: 1- «سبيل» دو قسم است: يكي: «سبيل‏مؤمنين»[1] يا «سبيل‏الله»[2] و ديگري: «غير سبيل‏المؤمنين»[3]. 2- «صراط» نيز دو قسم است: «صراط‏مستقيم»[4] و «صراط‏جحيم»[5]. «سبيل» و «صراط» از لحاظ لغوي هردو به معناي راه‏اند كه واژة «طريق» نيز در اين معنا شريك است.[6] در اصطلاح قرآني هر سه واژه به كار برده شده‏اند كه از مجموع آيات در‏مي‏يابيم كه واژة «طريق» عمومي‏ترين آن‏هاست و به‏معناي مطلق راه است[7] . واژة «سبيل» مقداري محدود‏تر از آن است و به‏معناي راهي است كه امكان سرپيچي در آن وجود دارد و راه برگشت در آن قابل تصوّر باشد كه اين راه مي‏تواند راه مستقيم - به سوي جادة منتهي به رضوان‏الهي - باشد و مي‏تواند چنين نباشد : وَمَن يَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالإِيمَانِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِيلِ (و هر كس كفر را با ايمان عوض كند مسلما از راه درست گمراه شده است) [8]. امّا واژة «صراط» - در اصطلاح قرآن - محدود‏تر از «سبيل» است و به‏معناي راهي است كه امكان سرپيچي در آن نيست و راه برگشتي در آن نيز قابل تصوّر نباشد[9]. به همين علّت، «سبيل» - چون به معناي راه فرعي است مي‏تواند متعدّد باشد - در قرآن با صيغة جمع آمده[10] و «صراط» - چون به معناي راه اصلي است نمي‏تواند متعدّد باشد - در قرآن، يك بار هم با صيغة جمع نيامده است.[11] به هر حال هم راه فرعي (سبيل) و هم راه اصلي (صراط) يا به رضوان الهي[12] منتهي مي‏شود يا نمي‏شود كه از ديدگاه قرآن در حالت‏اوّل راه خدا[13] و راه انبيا، صالحان، صديقين و شهدا[14] و راه مؤمنان، يعني: راه ايمني ، هدايت[15] و خلاصه راه «سويّ»[16] و «مستقيم»[17] است و در حالت‏دوّم راه طاغوت[18] و راه گمراهان و کساني که مورد غضب الهي واقع شده اند[19] (يعني: راه كساني كه با تمرّد از جادّة حق سرپيچي كرده‏اند و كساني كه از روي جهل و تقصير گمراه گشته‏اند)[20] و راه مجرمان و مفسدان و نادانان[21]و خلاصه راه «جهنّم»[22] است. طبق آيات قرآن و روايات معصومين هاديان به صراط مستقيم پيامبر و امامان معصوم ـ عليهم السلام ـ مي باشند لذا در اين باره قرآن از زبان پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و اله و سلم ـ مي فرمايد: وَأَنَّ هَذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ وَلاَ تَتَّبِعُواْ السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَن سَبِيلِهِ (و (بدانيد) اين است راه راست من پس از آن پيروي كنيد و از راه‏ها(ي ديگر) كه شما را از راه وي پراكنده مي‏سازد پيروي مكنيد)[23] و در مقابل، امامان کفر کساني هستند که ديگران را به ضلالت مي کشانند: أَئِمَّةَ الْكُفْر (پيشوايان كفر)[24]، أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَي النَّارِ (پيشواياني كه به سوي آتش مي‏خوانند)[25] پس در دنيا هر کسي از هر امامي پيروي کرده است در قيامت نيز همراه او خواهد بود واز صراطي كه آن امام دعوت به‏پيمودن آن كرده است عبور خواهد كرد: خداوند در اين باره مي فرمايد: ((يادكن) روزي را كه هر گروهي را با پيشوايشان فرا مي‏خوانيم پس هر كس كارنامه‏اش را به دست راستش دهند آنان كارنامه خود را مي‏خوانند و به قدر نخك هسته خرمايي به آنها ستم نمي‏شود و هر كه در اين (دنيا) كور(دل) باشد در آخرت (هم) كور(دل) و گمراهتر خواهد بود).[26] پس از بيان مقدمه به اصل سؤال مي‏پردازيم: «صراط» از امور مسلّم اعتقادات‏اسلامي است (ضروريات‏دين) كه در بودن آن هيچ‏گونه اختلافي در ميان نيست و آيات و روايات صحيح بسياري در اين باره وجود دارد.[27] جايگاه بحث از اين مفهوم - در مجموعة علم‏كلام (اصول‏اعتقادي) - مربوط به مباحث معاد است. در آن‏جا گفته مي‏شود: پس از طي مراحلي حكم قاطع الهي در بارة هر انساني صادر مي‏گردد كه در اين مرحله، همة اهل‏محشر از پلي كه از آن به «صراط» تعبير شده است عبور داده مي‏شوند كه بهشتيان از اين پل، به سلامت، مي‏گذرند و دوزخيان در گذركردن از آن ناكام مانده، به درون دوزخ سقوط مي‏كنند[28]. در بيان چيستي اين «صراط» در روايات اهل‏بيت (ع) آمده است: صراط، راه معرفت خداوند است و دو صراط وجود دارد: صراطي در دنيا و صراطي در آخرت. اما صراط دنيا امامي است كه اطاعتش واجب است، هركس او را در دنيا بشناسد و از هدايت او پيروي كند، از صراطي كه پل دوزخ است، در آخرت، عبور كند و هر كس او را در دنيا نشناسد، قدم او بر صراط‏آخرت مي‏لغزد و در آتش دوزخ مي‏غلطد.[29] ادامه مطلب... 👇🏻👇🏻👇🏻 yun.ir/fl7aw 🆔 @porseman_andisheh

☘️☘️☘️ #پرسش_پاسخ ⁉️آیا آرزوي مرگ كردن گناه است؟ ✅اين مسأله چند صورت دارد، گاهي انسان‌ها آرزو مي‌كنند در راه خدا كشته شوند و همانطور كه شهداي كربلا در شب عاشورا چنين آرزويي داشتند و حتي در دعاهاي خود آن را با گريه و زاري از خداوند طلب مي‌كردند، و همان‌طور كه شهداي دفاع مقدس نيز آرزو داشتند، خوب، اين هم خود نوعي مرگ است. پس چرا اين آرزو، آرزوي انسان‌هاي بزرگ بوده است. گاهي هم برخي انسان‌ها آرزو مي‌كنند بميرند تا از مشكلات و سختي‌هايي كه در زندگي با آن مواجه هستند راحت شوند و اصلاً آرزو مي‌كنند كاش متولد نشده بودند. اين هم نوعي ديگر؛ مردن براي رهايي از مشكلات. و ممكن است افرادي هم باشند كه با جهت‌هاي ديگر آرزوي مرگ داشته باشند. به هر حال قبل از بررسي اين جهات مثبت و منفي خوب است ابتدا به اين مطلب توجه داشته باشيم كه: مرگ و زندگي دو نعمت بزرگ الهي هستند. قانون مرگ از عمومي‌ترين و گسترده‌ترين قوانين اين عالم است. همانطور كه قانون حيات و زندگي اين طور است. انبياء الهي، صالحين و حتّي فرشتگان مقربين هم مي‌ميرند و جز ذات پاك خداوند در اين جهان باقي نمي‌ماند. كلُّ مَنْ عَلَيها فانٍ و يَبقي وجهُ رَبّكَ ذوالجلالِ و الاكرام،[1] همة كساني كه روي زمين هستند (منظور در عالَم) فاني مي‌شوند و تنها ذات ذوالجلال و گرامي پروردگارت باقي مي‌ماند. و آنچه كه مقدم بر مرگ ـ يعني انتقال انسان از سراي دنيا به سراي جاويدان آخرت ـ مي‌باشد، نعمت حيات و زندگي است. نعمتي كه خداوند در قرآن كريم با منت از آنها ياد كرده است و بر بشر تمام نموده‌ است؛ و هو الّذي اَحياكُم ثم يُميتُكُم ثم يُحييكُم اِنّ الانسانَ لكفور؛[2] و او كسي است كه شما را زنده كرد، سپس مي‌ميراند، بار ديگر زنده مي‌كند (در قيامت) امّا انسان بسيار ناسپاس است. همين كه در آخر آيه مي‌فرمايد: «انسان بسيار ناسپاس است» اشاره به اين دارد كه اوّلاً مرگ و زندگي هر دو نعمت هستند كه مورد كفران نعمت قرار مي گيرند[3]و البته زندگي اولين نعمتي است كه خداوند به انسان لطف كرده و ثانياً انسانها نسبت به اين نعمتها ناسپاس‌اند، از عمر خويش استفاده كافي را نمي برند، اوقات خويش را به بطالت مي گذرانند و گاه و بيگاه اين نعمت را در كارهاي آلوده به گناه صرف مي‌كنند و در آخر، همين كارها موجبات رنج و سختي را برايش فراهم مي‌سازد و اينجاست كه انسان دوست دارد و آرزو مي كند كاش اصلاً به دنيا نيامده بود و البته اين آرزو كه بوي نااميدي از رحمت خدا و شکايت از تقديرات او را مي‌دهد خودش گناهي ديگر است. آرزوي مرگ و دو رويِ آن: روي اوّل: بدون شك تقاضاي مرگ از خدا يا آرزوي مرگ كار درستي نيست ولي گاه در زندگي انسان حوادث سختي روي مي‌دهد كه طعم حيات كاملاً تلخ و ناگوار مي‌شود؛ مخصوصاً درآن جا كه انسان هدف‌هاي مقدس يا شرف و حيثيت خود را در خطر مي‌بيند و توانايي دفاع در برابر آن را ندارد. در اين گونه موارد گاهي براي رهايي از شكنجه‌هاي روحي تقاضاي مرگ مي‌كند.[4] هنگامي كه انسان خيال مي‌كند تمامي درها به رويش بسته شده و براي حل مسائل هيچ راهي ندارد كه بدون شك نمي‌توان گفت انسان در اين صورت به بن بست رسيده است. ادامه مطلب... 👇🏻👇🏻👇🏻 yun.ir/0a7zy4 🆔 @porseman_andisheh

☘☘☘ #پرسش_پاسخ ⁉️آیا حکم فقهی تکرار شرب خمر اعدام است؟ ✔️ اساتید: مقتدایی و فاضل لنکرانی تصریح کردند🔻 🔹 در روزهای اخیر، اعدام فردی در زندان مرکزی مشهد به جرم نوشیدن چندباره مشروبات الکلی، واکنش‌های زیادی در فضای مجازی به دنبال داشت. 🔹 استاد مرتضی مقتدایی، رئیس سابق شورای عالی حوزه‌های علمیه قم و عضو جامعه مدرسین در پاسخ به این سوال که “در چه صورت حد فقهی شرب خمر اعدام است؟” گفت: اعدام در اثر تکرار است؛ نه اینکه حد شرب خمر اعدام باشد. حد شرب خمر ۸۰ ضربه شلاق است. اما اگر کسی حد خورد و مجدد همان گناه را مرتکب شد، تکرار آن اعدام دارد. 🔹 استاد محمدجواد فاضل لنکرانی، رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) در پاسخ به سوالی در مورد حدّ تکرار شرب خمر، گفت: از نظر فقهاء حکم این است که اگر کسی برای بار سوم گناه کبیره مرتکب شد و در این سه بار استحقاق حد پیدا کرد و حد هم بر او جاری شد، بار چهارم باید اعدام شود. در مورد همه گناهان کبیره همین طور است. ادامه مطلب... 👇👇👇 https://b2n.ir/123245 🆔 @porseman_andisheh

☘️☘️☘️ #پرسش_پاسخ ✅ نظر مراجع تقلید درباره سبد گردانی در بورس ✔️ شماری از مراجع تقلید در استفتائات جداگانه‌ای نظر خود را در رابطه با حکم سبد گردانی در بازار سرمایه و جزییات آن را بیان کرده‌اند. 🔹 در سه سؤالی که از مراجع تقلید درباره حکم سبد گردانی در بورس شده آمده است: 1️⃣ «بعضی افراد پیشنهاد می‌دهند که پول و سرمایه بدهید تا ما در بورس با آن کار می‌کنیم و سود حاصل از آن نصف باشد آیا اشکال دارد؟» 2️⃣ «اگر عامل یا همان وکیل شرط کند ضرر به عهده خود وکیل باشد و از پول شخصی ضرر را جبران می‌کند آیا اشکال دارد؟» 3️⃣ «اگر وکیل یا عامل پیشنهاد بدهد که من با این مقدار مبلغ شما در بورس کار کرده و ماهانه یک‌میلیون به شما می‌دهم و در مورد ضرر و سود هم مصالحه می‌کنیم و دو طرف آن را ببخشد آیا صحیح است؟» پاسخ مراجع عظام... 👇🏻👇🏻👇🏻 https://b2n.ir/278378 🆔 @porseman_andisheh

📛 بايسته شناسی خرافه زدایی کلیپ اول : خرافه زدا و مصلح دینی باید متخصص و محیط بر آنچه نقد می‌کند باشد. 🔹 فایل صوتی تصویری سخنان آیت الله علیدوست #نقد_سروش 🆔 @porseman_andisheh

📛 بايسته شناسی خرافه زدایی کلیپ دوم : مواظبت بر اصالت بنیان ها و حفظ سنت های قابل دفاع 🔹 فایل صوتی تصویری سخنان آیت الله علیدوست #نقد_سروش 🆔 @porseman_andisheh

📛 بايسته شناسی خرافه زدایی کلیپ سوم : نقل کامل، عدم گزینش در مسائل چند ساحتی و ملاحظه تمام ادله 🔹 فایل صوتی تصویری سخنان آیت الله علیدوست #نقد_سروش 🆔 @porseman_andisheh

📛 بايسته شناسی خرافه زدایی کلیپ چهارم : نامعیار ها را معیار قرار ندادن، عدم مبالغه، بحث ها را در فضای تخصصی مطرح کردن و... 🔹 فایل صوتی تصویری سخنان آیت الله علیدوست #نقد_سروش 🆔 @porseman_andisheh

📛 بايسته شناسی خرافه زدایی کلیپ پنجم : رسالت روحانیت، عالمان و فرهیختگان در فهم، پردازش و تبلیغ دین 🔹 فایل صوتی تصویری سخنان آیت الله علیدوست #نقد_سروش 🆔 @porseman_andisheh

☘☘☘ #پرسش_پاسخ ⁉️دلايل کمبود اطلاعات حديثي و تاريخي از امام جواد(ع) 🖊احمدحسين شريفي 🔸دوران امامت امام‌جواد 17 سال طول کشيد. اما هم اطلاعات تاريخي ما از سبک زندگي آن حضرت در حوزه‌هاي مختلف عبادي، فردي، خانوادگي، اجتماعي، سياسي، اقتصادي و ...؛ و هم احاديث رسيده از ايشان بسيار اندک است. 🔸طبق بررسي جناب آقاي عطاردي در کتاب مسند الامام الجواد عليه‌السلام در مجموع حدود 220 روايت از آن حضرت در حوزه‌ها و بخش‌هاي مختلف آموزه‌هاي ديني به دست ما رسيده است. 🔸اين در حالي است که شيخ طوسي 113 و جناب آقاي قريشي در کتاب حياة الامام الجواد 132 نفر از شاگردان و راويان حديث از امام جواد را نام برده‌اند. 🔸دو دليل اصلي براي کمبود اطلاعات از امام جواد عبارتند از: 1️⃣کنترل‌هاي شديد بر رفت‌ و آمدهاي آن حضرت موجب شد که امام نتواند روابط خود را با جامعة شيعيان بسط دهد. 2️⃣از بين رفتن بسياري از اسناد تاريخي مربوط؛ در برخي نقل‌ها ـ در کتاب الانوار البهيه، ص406- آمده است که بعد از شهادت امام‌رضا(ع) عده‌اي از شيعيان به محضر امام‌جواد(ع) رسيدند در حاليکه آن حضرت فقط نه سال داشت، در طول چند روز که در محضر آن حضرت بودند 30 هزار سؤال از وي پرسيدند و امام همه را پاسخ دادند. بنابراين، حتي اگر امام جواد بعد از اين گفتگوها، ديگر هيچ فعاليت علمي و تبليغي و تربيتي‌اي نمي‌داشت، دست کم بايد 30 هزار حديث از امام جواد عليه السلام مي‌داشتيم. اما متأسفانه آن سؤالات و آن پاسخ‌ها به دست ما نرسيده است. ✅نکته‌اي مهم: با توجه به اين حجم عظيم از اطلاعاتي که از ميان رفته‌ است؛ بدون اتکا به «قرآن کريم» و «بنيان‌ها»‌ و «مقاصد» فکر اسلامي و بدون استمداد از «روش‌شناسيِ» اسلام‌پسند، (کثرت‌گرايي روشي و منبعی: عقل، کتاب، سنت، شهود، تجربه، تاريخ و طبيعت) و به صرف اتکا به احاديث و روايات باقيمانده از امامان معصوم عليهم السلام، نمي‌توان به صورتي اطمينان‌بخش احکام، ارزش‌ها و آموزه‌هاي اسلامي را استنباط و استخراج کرد. #امام_جواد #منابع_اجتهاد #تاريخ_حديث 🆔 @porseman_andisheh

☘☘☘ #شبهه_عدم_حرمت_شراب در بین دین‌های الهی فقط اسلام است که با شراب مخالف است، در حالی که هیچکدام از ادیان دیگر چنین نظری ندارند! ✅ پاسخ شراب در تمام ادیان الهی ممنوع و نسبت به آن نهی وجود دارد و این بیان که شراب تنها در اسلام حرام است باور غلط و نادرستی است. در یهودیت، نوشیدن مشروبات مست‌کننده و شراب و حتی انگور تازه یا خشک، به علت تأثیرات مخرب و زیان‌بار نهی شده ‌است. (ر.ک: سفر پیدایش ۹:۲۰؛ پیدایش ۱۹:۳۱) بعنوان مثال در عهد عتیق، سفر لاویان، فصل دهم، فقره 8 و 9، چنین آمده است: «8- و خداوند هارون‌ را خطاب‌ کرده‌، گفت‌: 9- «تو و پسرانت‌ با تو، چون‌ به‌ خیمه‌ اجتماع‌ داخل‌ شوید، شراب‌ و مُسْکِری‌ منوشید مبادا بمیرید. این‌ است‌ فریضۀ ابدی‌ در نسل‌های‌ شما.» و یا در جای دیگری از عهد قدیم، سفر داوران، فصل13، فقره ی 4، چنین می‌گوید: «و الان‌ باحذر باش‌ و هیچ‌ شراب‌ و مسکری‌ منوش‌ و هیچ‌ چیز نجس‌ مخور.» در شریعت یهود، با توجه به همین نکته ای که در سفر لاویان آمده و ما نیز به آن اشاره کردیم، حکم مجازات کاهنینی که شراب و دیگر مسکرات را می‌نوشیدند، مرگ عنوان شده است. در مسیحیت هم وضع به همین گونه است. چرا که اولا، عهد عتیق که کتاب مورد قبول مسیحیان است شراب را حرام اعلام نموده و حکم به تحریم آن کرده است. علاوه بر عهد عتیق، در عهد جدید و انجیل هم چنین اعتقادی، یعنی حرمت شراب، پا برجاست! به عنوان مثال، در عهد جدید رساله پولس رسول به افسسیان، فصل5، فقره ی 18، چنین آمده است: «مست شراب مشوید که در آن فجور است، بلکه از روح پر شوید.» در آیین زرتشت هم ظاهرا وضع به همین منوال است. در ضمن پاسخ یکی از موبدان زرتشتی به پرسش یکی از مخاطبین چنین آمده است: «سوال: آیا در گاتها و كتب دینی زرتشتیان ، نوشیدن مشروبات الكلی منع شده است؟ پاسخ: استفاده از هر گونه خوراك، نوشیدنی یا موادی كه موجب آسیب رساندن به جسم، جان و خردمندی انسان شود از دیدگاه اشوزرتشت ناشایست می‌باشد. در بینش اشوزرتشت تشخیص اثرات هر كدام از این‌ها بر وجود انسان، بستگی به خرد همگانی و دانش زمان دارد.» با توجه به مطالب فوق می‌توان صریحا ادعا نمود که شراب در تمام ادیان الهی ممنوع و حرام بوده و هست. اسلام هم از این قاعده مستثنا نیست. مرکز پاسخگویی به شبهات 🆔 @porseman_andisheh

☘️☘️☘️ 📣اطلاعیه 💠 در پاسخ به درخواست طلاب، دانشجویان، اساتید معزز حوزه و دانشگاه و کادر درمانی محترم و ایثارگر 🇮🇷کشور🇮🇷 عزیزمان؛ 🏷 و در راستای رسالت اجتماعی حوزه علمیه مبنی بر: ارتقاء سطح بینش و دانش اقشار مختلف جامعه و مواجهه رفتاری ونگرشی مناسب نسبت به پدیده کووید19 🦠 👈شرکت در وبینار بین‌المللی #کروناـ‌وـ‌معنویت، رایگان اعلام می‌شود👉 🌺 پذیرای حضور گرم همه عزیزان در این رویداد فاخر علمی هستیم🌺 👨‍💻آیدی ثبت‌نام و پاسخ‌گویی در پیام‌رسان ایتا، واتساپ، تلگرام: @corona_webinar1 📱شماره تماس: ۰۹۱۵۴۲۲۰۰۴۵ 🌐لینک کانال معاونت پژوهش حوزه علمیه البرز در ایتا: https://eitaa.com/pazhoohesh_alborz/88

☘☘☘ #پرسش_پاسخ ⁉️ چگونه ممکن است یک کودک مانند امام جواد ع در سن هفت سالگی امام شود و هدایت جامعه را بر عهده بگیرد؟؟ ✅ پاسخ ✅ دوران شکوفایى عقل وجسم انسان معمولًا حد و مرز خاصى دارد که با رسیدن آن زمان، جسم و روان به حد کمال مى رسند، ولى چه مانعى دارد که خداوند قادر و حکیم، براى مصالحى، این دوران را براى بعضى از بندگان خاص خود کوتاه ساخته، در سال هاى کمترى خلاصه کند؟ ✔️در جامعه بشر یت از آغاز تاکنون افرادى بوده اند که از این قاعده عادى مستثنى بوده اند و در پرتو لطف و عنایت خاصى که از طرف خالق جهان به آنان شده است، در سنین کودکى به مقام پیشوایى و رهبرى امتى نائل شده اند. 🔹براى درک بهتر موضوع، مواردى از این استثناها را یاد آورى مى کنیم: 1⃣قرآن مجید درباره حضرت یحیى و رسالت او و اینکه در دوران کودکى به نبوت برگزیده شده است، مى فرماید: «اى یحیى کتاب را با تمام قدرت بگیر، ما فرمان نبوت را درکودکى به او دادیم» 📓مریم12 2⃣ براى آغاز تکلم و سخن گفتن کودک معمولًا زمانى حدود دوازده ماه لازم است، ولى چنان که مى دانیم، حضرت عیسى در همان روزهاى نخستین تولد زبان به سخن گشود و از مادر خود که به قدرت الهى بدون ازدواج باردار شده و نوزادى به دنیا آورده و به این جهت مورد تهمت و اهانت قرار گرفته بود بشدت دفاع کرد و یاوه هاى معاندین را با منطق و دلیل رد کرد، در صورتى که این گونه سخن گفتن و با این محتوا، در شأن انسان هاى بزرگسال است. قرآن مجید گفتار او را چنین نقل مى کند: «(ناگهان عیسى زبان به سخن گشود و] گفت: «من بنده خدایم او کتاب [آسمانى] به من داده و مرا پیامبر قرار داده استو مرا- هر جا که باشم- وجودى پربرکت قرار داده و تا زمانى که زنده ام مرا به نماز و زکات توصیه کرده است و مرا نسبت به مادرم نیکوکار قرار داده و جبّار و شقى قرار نداده است)» 📓مریم30-32 ☑️با توجه به آنچه گفته شد به این نتیجه مى رسیم که قبل از امامان نیز مردان الهى دیگرى از این موهبت و نعمت الهى برخوردار بوده اند و این امر اختصاص به امامان ما نداشته است. همچنین از بررسى تاریخ زندگانى امامان استفاده مى شود که این مسئله در زمان خود آنان، به ویژه عصر امام جواد نیز مطرح بوده و آنان هم با همین استدلال پاسخ داده اند. به عنوان نمونه: 1. على بن اسباط، یکى از یاران امام رضا و امام جواد مى گوید: روزى به محضر امام جواد رسیدم، در ضمن دیدار، به سیماى حضرت خیره شدم تا قیافه او را به ذهن خود سپرده، پس از بازگشت به مصر براى ارادتمندان آن حضرت بیان کنم. ✔️ درست در همین لحظه امام جواد که گویى تمام افکار مرا خوانده بود، در برابر من نشست و به من توجه کرد و فرمود ❇️ اى على بن اسباط کارى که خداوند در مسئله امامت انجام داده، مانند کارى است که در مورد نبوت انجام داده است. خداوند درباره حضرت یحیى مى فرماید: ✔️ما به یحیى درکودکى فرمان نبوت دادیم و درباره حضرت یوسف مى فرماید: «هنگامى که او به حد رشد رسید، به او حکم (نبوت) و علم دادیم». 📓یوسف22 ✅بنابر این همان گونه که ممکن است خداوند، علم وحکمت را در سن چهل سالگى به شخصى عنایت کند، ممکن است همان حکمت را در دوران کودکى نیز عطا کند. 📚الکافی ج1 ص384 ✔️ یکى از یاران امام رضا مى گوید: در خراسان در محضر امام رضا بودیم. یکى از حاضران به امام عرض کرد: سرور من، اگر [خداى نخواسته] پیش آمدى رخ دهد، به چه کسى مراجعه کنیم؟ امام فرمود: به فرزندم ابو جعفر.در این هنگام آن شخص سن حضرت جواد را کم شمرد، امام رضا فرمود: «خداوند عیسى بن مریم را در سنى کمتر از سن ابو جعفر، رسول و پیامبر و صاحب شریعت تازه قرار داد.» 📚همان مدرک ص322 ❗️از این نمونه های تاریخی چنین استفاده می شود که یک کودک می تواند با عنایت خداوند صاحب علوم الهی شود و امام باشد. 🆔 @porseman_andisheh

☘☘☘ #پرسش_پاسخ ⁉️معنای این جمله شریفه امیرالمومنین علیه السلام [اللهم اجعل نفسی اول کریمه تنتزعها من کرائمی] چیست؟ ✅پاسخ 🔹مرحوم فیض الاسلام یکی از دقیق‌ترین ترجمه‌های نهج‌البلاغه را انجام داده‌اند، اگر نگویم دقیق‌ترین ترجمه، اما یکی از دقیق‌ترین ترجمه‌ها به ایشان تعلق دارد. اما ایشان ترجمه‌ها را خیلی دقیق رعایت کرده و در پرانتزها سخنان علی (ع) را توضیح می‌دهد. مثلاً حضرت در یک دعایی که مربوط به احوال آدمی است و اینکه روح آدمی می‌تواند چه استعلاهایی پیدا کند، دعایی دارند که من آن را همیشه در قنوت می‌خوانم: اللهم اجعل نفسی اول کریمه تنتزعها من کرائمی(خطبه215): خدایا کاری کن که از چیزهای ارزشمند زندگی، جانم اولین چیزی باشد، که از من می‌گیری؛ نکند قبل از این که جانم را می‌گیری، انصافم گرفته شده باشد، شرفم، عدالتم و ... گرفته شده باشد و تفاله‌ای شده باشم که تو جانم را می‌گیری. 🔹خدایا در چیزهای شریف، اولین چیزی را که می‌گیری، جانم باشد و وقتی می‌میریم شرفم، صداقتم، عدالتم، شفقت و عشق ورزی به انسان‌ها در من سر جایش است. تواضعم، انسان دوستی‌ام سر جایش باشد. نه این‌که تا جانم به لبم برسد و بمیرم ؛عدالتم، انصافم و مروت و جوانمردی و صداقت و تواضعم را از دست داده باشم. این یکی از تکان دهنده‌ترین جملاتی است که در فرهنگ بشری گفته شده است. یعنی کریمه‌های وجود من زیاد است اما جان من اولین کریمه‌ای باشد که از من می‌گیری. این جمله، شبیه به جمله حضرت عیسی است که می‌فرمایند نمی‌ ارزد جهان را بگیری و در مقابلش روح خودت را بفروشی، ولو جهان را در مقابل روحت به تو بدهند. 🔹 مرحوم فیض الاسلام در تفسیر این جمله در نهج‌البلاغه فرموده‌اند، خدایا وقتی جانم را می‌گیری چنان کن که من قبل از آن، فلج و زمین‌گیر نشده باشم و قبل از این‌که این اتفاق‌ها برایم بیفتد، بمیرم! ایشان توجه نکرده است، که علی‌ابن‌ابیطالب این حرف را در بخشی بیان می‌کند که از تعالی روح سخن می‌گوید؛ و دوم آن‌که باز توجه نکرده است، حضرت علی‌ابن‌ابیطالب با آن عظمت روحی کسی نیست که این‌گونه دعا کند که اگر قرار است فلج و زمین‌گیر بشوم، زودتر بمیرم، بهتر است. این خیلی مهم است. در قرآن هم جملات عمیقی وجود دارد که باز درست فهم نشده‌اند فرقی هم نمی‌کند، مفسرین شیعی باشند یا اشعری و معتزلی و ... باشند. 🆔 @porseman_andisheh

☘☘☘ #پرسش_پاسخ ❓رزق چیست و مواسات در رزق چه معنایی دارد؟ ✍️ رزق در لغت به معنی بخشش مستمر و متداوم است، اعم از مادّی یا معنوی؛ بنابراین، هرگونه بهره‌ای را که خداوند نصیب بندگان می‌کند، از مواد غذایی، مسکن، پوشاک، علم، عقل، فهم، ایمان و اخلاص، به همه این‌ها «رزق» گفته می‌شود. وقتی که معنای رزق در این حد گسترده باشد پس مواسات به معنی همراهی کردن و کمک کردن به برادر مؤمن در همه امور است از کمک فکری تا کمک مالی. ✅ اگر هر مؤمنی مواسات را وظیفه خود بداند هیچ خانواده‌ای از خانواده‌های مسلمان و هم‌میهن و محروم را با دردها و محرومیت‌ها و مشکلات خود تنها نمی‌گذارد و دست یاری خود را از آن‌ها دریغ نمی‌کند. اگرچه رزق معنای عامی دارد اما جنبۀ مادی آن بسیار اهمیت دارد و در آموزه‌های دینی وظایف مالی نقش برجسته‌ای در کمالات معنوی دارد. 🌷 امام سجاد(ع) در فرازی از صلوات شعبانیه می فرمایند: «وَارْزُقْنِی مُواساةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَیْهِ مِنْ رِزْقِکَ، بِما وَسَّعْتَ عَلَیَّ مِنْ فَضْلِکَ، وَنَشَرْتَ عَلَیَّ مِنْ عَدْلِکَ، وَأَحْیَیْتَنِی تَحْتَ ظِلِّکَ؛ (۱) و همیاری با آن‌ که رزقت را بر او تنگ گرفتی؛ به مدد آنچه از فضلت بر من وسعت دادی و از عدلت بر من گستردی و مرا در سایه رحمتت زنده داشتی روزی من فرما؛ ✅ در این درخواست بر چند نکته مهم تأکید شده است: نخست این که برخی از بندگان خداوند دچار «تنگی رزق» هستند و دیگر این که انسان باید گشایش رزق خود را از فضل الهی بداند «وَسَّعْتَ عَلَیَّ مِنْ فَضْلِکَ وَنَشَرْتَ عَلَیَّ مِنْ عَدْلِکَ، وَأَحْیَیْتَنِی تَحْتَ ظِلِّکَ»، ✅ در اینجا داعی از خداوند یاری می‌خواهد تا با کسانی که دچار تنگی روزی هستند مواسات کند. مواسات برای همه انسانهایی که دارای وجدان و اخلاق و عاطفه انسانی هستند وظیفه‌ای همگانی و جهانی، اما برای مسلمانان، غیر از وظیفه‌ای اخلاقی و عاطفی یک وظیفه دینی است. (1) مصباح المتهجد ،شیخ طوسی، ص828 ؛/ اقبال الاعمال، سیدبن طاووس، ص688؛/ مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی صلوات شعبانیه؛ 💠 مراتب و درجات کمک کردن به دیگران ✍ در تحلیلی از کاربرد مواسات در احادیث اهل بیت علیهم السلام این چنین به دست می‌آید که کمک کردن به دیگران، سه مرتبه و درجه دارد: 1⃣ مرتبه اول؛ کمک کردن به نیازمندان از اضافه بر نیاز خود؛ این نوع از کمک کردن، با توجّه به چگونگى آن به «انفاق»، «اهدا»، «صدقه» و «سخا» و امثال آن تعبیر شده است؛ 2⃣ مرتبه دوم؛ ناظر به وضعی است که وُسع و توانایی ما فقط کفاف نیازهای خود‌مان را می دهد. مع الوصف با نیازمندان در مشکلاتشان شریک می شویم؛ به این بخشش و همدلی و غمخواری «مواسات» گفته می‌شود. 3⃣ مرتبه سوم؛ واگذار کردن همه ‌ی آنچه خودمان به آن نیازمندیم و بدان محتاجیم به دیگران؛ این بالاترین مرتبه‌ی کمک کردن به دیگران و از بالاترین ارزش‌هاى اخلاقى است که به آن «ایثار» می‌گویند. ✅ ارزش اخلاقی تمام این مراتب و درجات، ریشه در اعتقادات دينى و اصالت و شرافت خانوادگى دارد. بدون اعتقاد به دين، روح خودخواهى و منفعت طلبى انسان، مانع از مواسات و بالاتر از آن، مانع از ايثار مى گردد. 🆔 @porseman_andisheh

🍀🍀🍀 #پرسش_پاسخ ⁉️اگر روح منشا تفکرات و تعقل انسان است و به واسطه این روح در پی کسب تعالی و کمال می‌رود، پس چگونه آسیب مغزی یا آلزایمر، حافظه یا قدرت استدلال را از بین می‌برد؟ پاسخ 👇👇👇 (نشانی لینک): http://www.x-shobhe.com/shobhe/10470.html @xshobhe 🆔 @porseman_andisheh

🍀🍀🍀 #پرسش_پاسخ ❓عرفات به چه معناست و وجه نامگذاری آن سرزمین مقدس به عرفات چیست؟ ✍ عَرَفاتْ، از ریشه عَرَفَ گرفته شده و به گفته راغب: بیانگر شناخت آثار اشیاء همراه با تفکر و تدبر است.(1) ♻️ در این که چرا عرفات را بدین اسم خوانده‌اند، اختلاف نظرهایی وجود دارد که ما در این مختصر به سه مورد آن اشاره می کنیم: 1⃣ برخی گفته‌اند: آدم و حوا پس از رانده‌شدن از بهشت و فرودآمدن بر زمین، در این سرزمین یکدیگر را ملاقات نموده، همدیگر را شناختند؛ از این رو آنجا را عرفات نامیده‌اند.(2) 2⃣ گروهی دیگر عقیده دارند: از آن رو این سرزمین را عرفات گویند که مردم در آن به گناهان خود اعتراف می‌کنند.(3) 3⃣ امام صادق علیه‌السلام (در روایتی طولانی) پس از بیان ماجرای فرود آمدن حضرت آدم (ع) در عرفات و همراهی نمودن جبرئیل با ایشان، فرمودند: «جبرئیل به آدم گفت: هنگامی که خورشید غروب کرد، هفت مرتبه به گناه خود اعتراف کن و هفت مرتبه نیز توبه و طلب آمرزش نما و آدم چنین کرد، پس آنجا عرفات نامیده شد؛ زیرا آدم در آن، به گناه خود اعتراف نمود و برای فرزندان او نیز سنت شد که (در این سرزمین) به گناهان خود اعتراف کرده، از خداوند آمرزش بخواهند، همان گونه که آدم چنان کرد...».(4) ✅ اعتراف به گناه که در وجه تسمیه دوم و سوم آمده و امام صادق(ع) نیز مهر تأیید بر آن نهاده‌اند، بهترین دلیل نامگذاری این سرزمین مقدس به «عرفات» است. ---------------------------------------- (1) تاج العروس، ج 24، ص 133 (2) معجم البلدان، ج 4، ص 117 (3) همان. (4) مستدرک، ج 10، 🆔 @porseman_andisheh

🍀🍀🍀 #پرسش_پاسخ ⁉️ آیا امام حسین حج تمتع رو رها کرد و حج رو ترک کرد و روانه عراق شد ایا این گناه نیست؟ ✅ پاسخ این سخن كه امام حسین (ع)حجّ خود را نیمه تمام گذاشت، سخن نادرستی است؛ زیرا امام در روز هشتم ذی حجه «یوم الترویه» از مكّه خارج شد. 📚الکافی ج4 ص535 📚لهوف ص124 ♦️در حالی‏كه اعمال حجّ كه با احرام در مكّه و وقوف در عرفات شروع می‏شود از شب نهم ذی حجه آغاز می‏شود. ♦️ بنابراین، امام اصولاً وارد اعمال حج نشده بود، تا آن را نیمه تمام گذارد.آنچه لازم است اینکه هر کس وارد حرم می شود باید مُحرِم شود و بعد به شرط انجام اعمال عمره می تواند از احرام خارج شود. و قطعا امام در مدت حضور چند ماهه خود در مکه عمره را انجام داده بودند. و حتی شاید بارها و بارها از احرام خارج شده و مجددا محرم شده و عمره دیگری انجام داده باشند.و این مطلب در منابع روایی به صورت مکرر بیان شده است . ♦️امام صادق فرمود: " شخصى كه عمره بجا میاورد هر گاه از عمره فراغت حاصل كند هر جا كه بخواهد میتواند برود. زیرا امام حسین علیه السلام در ماه ذى حجة عمره بجاى آورد و در روز ترویه متوجه عراق شد در صورتى كه مردم متوجه منا شده بودند. عمره در ماه ذى حجه براى كسى كه قصد حج را ندارد مانعى نخواهد داشت." 📚الکافی ج4 ص535 📚وسایل الشیعه ج14 ص311 ♦️از این رو، امام با انجام عمره، می توانستند از احرام خارج شوند و ایشان اصلا حج تمتع را شروع نکرده بودند، تا آن را نیمه کاره رها کنند.آنچه صحیح است و باید بیان نمود، این است که امام برای حفظ حرمت حرم، و جلوگیری از ترور ایشان در مکه، به تمتع نپرداختند. و حفظ حرمت حرم، مهم تر از انجام تمتع بود. 📚لهوف ص82 📚کامل فی التاریخ ج2ص565 ♦️از نظر فقهی نیز تبدیل احرام حج به عمره صحیح نیست و کسی که محرم به احرام حج است اگر نتواند حجش را به اتمام برساند تنها با قربانی کردن از احرام خارج میشود 📚تهذیب الاحکام ج12 ص349 ♦️آیه الله سید محسن حکیم می آورد: "این که در برخی از کتابهای مقتل امده است که امام حسین عمره اش را به عمره مفرده تبدیل کرد که نشان می دهد ایشان عمره تمتع به جا اورده و از عمره مفرده عدول کرده است در برابر احادیث وارده از اهل بیت قابل اعتماد نیست" 📚مستمسک العروه الوثقی ج11 ص192 ♦️بدیهی است که اگر دلیل قابل اعتمادی وجود داشت که امام حسین احرام حج را به عمره تبدیل کرده است فقها بر خلاف ان فتوا نمی دادند اما چنان که آمد نه تنها دلیلی بر این نکته وجود ندارد بلکه دلایلی بر خلاف ان نیز در دست است 📚دانشنامه امام حسین ج5 ص111 🆔 @porseman_andisheh