📌متن شبهه👇#4624
بيعت #امام_سجاد امام چهارم شیعیان با #يزيد
علی بن الحسين(امام سجاد) برای حفظ جانش با يزيد بيعت ميكند و ميگوید من برده و نوكر يزيد هستم اگر میخواهد من را نگه دارد یا مرا بفروشد.
#منبع: ﺍﻟﻜﺎﻓﻲ جلد ٨ صفحه ٢٣٥
علامه مجلسى در كتاب ﻣﺮﺁﺓ ﺍﻟﻌﻘﻮﻝ: جلد ٢٦ صفحه ١٧٨ اين روايت را صحيح اعلام كرده است
لينك روايت از كتاب كافى:
http://ar.lib.eshia.ir/11005/8/235/
☆ نگاره راست: اسکن از کتاب #کافی ج۸، ص۱۳۸ روایت۳۱۳ چاپ منشورات فجر در اثبات متن بالا
☆ نگاره چپ: اسکن از کتاب مرآه العقول ج۲۶ص۱۷۸
حدیث ۳۱۳ 《حسن》 است (حدیثی که امام سجاد برای حفظ جانش با یزید بیعت میکند و میگوید من برده و نوکر یزید هستم اگر میخواهد مرا نگه دارد یا بفروشد)
امام سجاد حتی حاضر نشد انتقام پدرش را بگیرد! #مختار که منتقم عاشورا و #امام_حسین بود توانست انتقام را بگیرد و #سجاد هم از #مختار حمایت کافی نکرده بود. فرزندان حسین آنقدر از جهت معکوس به فکر انتقام از خون پدرشان #حسین بودند، که #سکینه دختر حسین زن #مصعب میشود، معصب همان شخصی که گردن #مختار منتقم عاشورا و حسین را میزند!
آگاهی رمز پیروزیست...!
📌 پاسخ به شبهه👇
https://chat.whatsapp.com/LS11gwfPtQgLgmciKtwVnn
⭕مخالفینِ شیعه با استناد به حدیث 313 ( کتاب روضه کافی کلینی ) ، ادّعا می کنند که امام سجاد با یزید بیعت کرده و با تقطیعِ کلامِ علامه مجلسی ، مدّعی هستند که ایشان سند این حدیث را تأیید فرموده است .
⭕حال آنکه صحیح بودن سند روایت ، هرگز به معنای صحیح بودن متنِ آن روایت نمی باشد . کما اینکه علامه مجلسی در ( مرآة العقول ، ص 178) به متن حدیث ، اشکال جدّی وارد کرده و فرموده : همه ی مورخین اتفاق نظر دارند که یزید علیه العنه در طولِ خلافتش ، هرگز از شام خارج نگردید .
⭕( در نتیجه هیچگاه چنین ملاقاتی بین او و امام سجاد (ع) در مدینه ، واقع نگردیده است ) .
⭕اکنون به بررسی حدیثِ فوق و پاسخ تفصیلی به شبهه ی مذکور می پردازیم :
⭕دانشمند ارجمند و محدّث معاصر ، ( جنابِ شیخ علی آلِ محسن ) در کتاب ( لله و للحقیقه ، ج 1 ص 171-173) در مورد سند حدیث مزبور می فرماید :
⭕سند این روایت ضعیف است زیرا از جمله ی راویان آن ابو ایوب الخراز (ابراهیم بن زیاد ) است که مجهول بوده و در کتب رجال ، توثیق نشده ، فلذا قابل اعتماد نیست .
⭕محدّثِ و محقّقِ معاصر ( علی اکبر غفاری ) در ذیل حدیث مورد بحث ، این احتمال که داستان ، مربوط به مُسلم بن عُقبه بوده که مورخین اشتباهاً به یزید نسبت داده اند ، را صحیح نمی داند . زیرا در متن حدیث ، شخصی که قریشی است ، مخاطبِ خود را نیز قریشی می داند ، حال آنکه مُسلم بن عُقبه قریشی نمی باشد .
⭕احادیثی که در منابع اهل سنت آمده ، با حدیثِ روضه ی کافی ، مغایرت دارد . بعنوان نمونه :
الف : مسعودی نیز که از علمای بزرگ اهل سنت است در ( مروج الذّهب ج 3 ص 63- 64) تصریح کرده :
⭕( بایع الناس علی أنهم عبیدٌ لیزید ، غیر علی بن الحسین السجاد (ع) و علی بن عبدالله بن العباس )
⭕یعنی : در واقعه ی حرّه ، بجز امام سجاد و نوه ی ابن عباس ، از همه ی مردم بعنوان برده ی یزید ، به زورِ شمشیر ، بیعت گرفته شد .
ب : در تاریخ طبری ( ج 5 ص 484-485)که از منابع معتبر اهل سنت است ، روایت شده که یزید علیه العنه بخاطر عدم دخالت امام سجاد (ع) در قیام حرّه ، به مُسلِم بن عُقبه دستور احترام و تکریم نسبت به ایشان را از قبل داده بود ، در حالیکه امام سجاد (ع) از این توصیه ی یزید ، کاملاً بی خبر بود .
⭕اشکال دیگری که به متن حدیث وارد است این است که : مردی قریشی با شجاعت هرچه تمامتر از بیعت نمودن با یزید ، امتناع می ورزد و به یزید که دستور قتلش را صادر نموده می گوید : جانِ من که از امام حسین (ع) عزیزتر نیست .
⭕اما امام سجاد (ع) ( معاذ الله ) از بیم آنکه مبادا به سرنوشت مردِ قُریشی دچار شود ، به یزید می گوید : من با تو بعنوان برده ، بیعت می کنم ، اگر خواستی مرا نگه دار و اگر خواستی مرا بفروش.
⭕( پناه بر خدا از این نسبتِ ناروا به امام معصوم )
⭕چگونه ممکن است امام سجاد (ع) با یزید علیه العنه بیعت نماید ، آنهم نه بیعتی عادی که از امام حسین (ع) می خواست ، بلکه هزاران مرتبه ننگین تر از آن ، یعنی : بیعتِ بندگی و بردگی برای یزید و حال آنکه ایشان با دو اصلِ اصیلِ نهضتِ عاشورا ، یعنی : (هَیهَاتَ مِنَّا الذِّلَّة ) و ( مِثْلِي لاَ يُبَايِعُ لِمِثْلِهِ ) ، کاملاً آشنا می باشد .
⭕غالباً روایات مربوط به بیعت ائمه ی اطهار (ع) که نوعاً یا از لحاظ سند و یا از نظرِ متن با اشکال مواجه است را متأسفانه با ساده ترین گزینه ، یعنی تقیّه ، توجیه می کنند . اما علیرغم اینکه بیعت نمودن در حالِ تقیّه ، مذموم نبوده و تأییدی برای بیعت گیرنده نیز محسوب نمی گردد . ولی هیچکدام از حضراتِ معصومین (ع) به آن تمکین نه فرموده