پرده نگار شورش 1401 مربوط به حوادث بعد از مرگ مهسا امینی می باشد. دو کلیپ تصویری زیر را به صفحه 22 این پاورپوینت ضمیمه کرده و در جلسات جهاد تبیین استفاده فرمایید
اهل اندیشه، این کلیپ کوتاه و الهام بخش را از دست ندهند
🔹اقراری جالب و در عین حال مهم از سوی غولهای رسانه ای غرب که پوچی ادعای «ظالمانه بودن احکام اسلامی نسبت به زنان» را روشن می کند:
🔸به رغم بمباران بی‌امان رسانه‌ای در جهت اسلام‌هراسی و اسلام‌ستیزی، در موج فزاینده اسلام‌گرایی در غرب، زنان چندین برابر مردان به اسلام گرایش دارند و مسلمان می‌شوند؛ آنها در حقیقت به اسلام پناه می‌آورند. 👇
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
اعتراف رسمی گروهک تروریستی مجاهدین خلق در شبکه‌های تلویزیونی دولت سعودی: این اعتراضات ابتدا با مرگ "مهسا امینی" آغاز شد اما اکنون نیروهای مجاهدین خلق هستند که آن را رهبری می‌کنند و پیش می‌برند!
⭕️ سران گروهک تروریستی منافقین با حضور در شبکه‌های دولتی عربستان سعودی مثل "العربیه"، "الحدث"، "قناه 24سعودی" و... ضمن اعتراف صریح به حضور عناصر تروریستی منافقین در اعتراضات و به آشوب کشاندن آن گفتند:
▪️"اساسا نیروهای سازمان مجاهدین برای چنین روزهایی دوره دیده و تشکیل شده‌اند؛ مثلا یکی از وظایفشان سوزاندن تصاویر قاسم سلیمانی می‌باشد!"
ژان بودریار (jean baudrillard) اندیشمند فرانسوی در سال ۱۹۲۹ به دنیا آمد.
او اساسا جهان پست مدرن را جهانی شبیه سازی (simulation) شده از جهان واقعی می‌دانست.
از دیدگاه ژان بودریار معانی در روند شبیه‌سازی - که در واقع یک نوع بازنمود (represent) است - دچار وضعیت فرا واقعی می‌شوند که او از این حالت فرا واقعی با واژه hyperreality یاد می‌کند.
بودریار برای درک جهان پست‌مدرن نظریه وانموده‌ها (simulacra) را ارائه کرد.
برخی از مفاهیم از دیدگاه بودریار:
شبیه‌سازی (simulation): فرآیندی است که بوسیله آن بازنمودهای (representations) چیزها؛ جایگزین چیزهایی میشود که بازمی‌نمایاند.
به عبارت دیگر ما فکر می‌کنیم که بازنمودها مهمتر از "امر واقعی" هستند.
علامت (sign): علامت وانموده (simulacra) است.
فراواقعی (hyperreal): "تولید مدل‌های یک امر واقعی بدون خاستگاه یا واقعیت." امری که دیگر نمی‌توان میان امر واقعی و بازآفرینی‌های امر واقعی تمیز داد.
بازتولید‌‌ها به گونه‌ای واقعی‌تر می‌شوندکه تجربه امر فرا واقعی؛ از تجربه امر واقعی؛ رضایت‌بخش‌تر میشود.
وانموده (simulacrum): مشابه شبیه‌سازی (simulation) است، اما وانموده‌ها به فراسوی قلمرو شبیه‌سازی می‌روند.
وانموده‌ها بازآفرینی‌های چیزهایی هستند که دیگر نسخه اصلی ندارند یا هرگز نداشته‌اند.
نظرات مربوط به وانموده‌ها؛ وجهی از برداشت‌های پست‌مدرن از "جهان‌های بدون منشا؛ بدون عمق و سطحی" است.
از دیدگاه بودریار ما وانموده‌ها را از طریق شبیه‌سازی‌های واقعیت بازنمودهای representations) ) که در طیف گسترده‌ای از رسانه‌های الکترونیک پخش شده‌اند، می‌شناسیم.
چهار هنجار:
بودریار در روند تبدیل ابژه (عین) به سوژه (ذهن) نیز چهار هنجار را شناسائی کرده است:
هنجار اول: بازتاب واقعیت پایه و اولیه
هنجار دوم: تحریف واقعیت پایه و اولیه
هنجار سوم: غیاب واقعیت پایه و اولیه (ایجاد احساسی از واقعیت)
هنجار چهارم: هیچ ربطی به واقعیت پایه و اولیه ندارد که این هنجار همان شبیه سازی مورد نظر بودریار است و به عبارتی می توان گفت جایگزینی سوژه به جای ابژه.
🔹 این جامعه شناس مشهور فرانسوی یک کتاب مهمی داره به نام "جنگ خلیج فارس اتفاق نیفتاده" که سرو صدایی بلند کرد. خلاصه حرفش این بود که آنچه ما از رسانه‌ها به عنوان جنگ دیدیم با چیزی که آن‌جا بود این‌قدر تفاوت داشت که میشود گفت اصلا رخ نداد. رابطه «#دریافت_ما_از_واقعیت» و «#واقعیت» قطع شده و حتی دو چیز متفاوت است. از مباحث فلسفی‌اش گذشته اگر این بنده خدا هنوز زنده بود احتمالا با دیدن "انقلاب ۱۴۰۱" ایران دوباره کتاب می‌نوشت. انقلابی که شاید بشه بهترین اسمش رو گذاشت "#انقلاب_مجازی".
🔸 اگر همین امروز به حجم توییت و پست و ... نگاه کنید فکر می‌کنید این رویداد حداقل یک‌ساله که در جریانه و ماه‌ها درگیری داشته. فکر می‌کنید کشور در اعتصاب و تعطیلی و غم فرو رفته اما بازار حتی برای نیم ساعت هم تعطیل نشد. فکر می‌کنید خون در خیابان‌ها جاری است اما مردم در حال زندگی و خرید و عروسی و عزا و روزمره هستند. فکر می‌کنید میلیون‌ها نفر مثل ۵۷ به خیابان‌ها ریختند اما کف میدون خبر خاصی نیست. چطور چنین فاصله‌ای ممکنه؟
🔹 در واقع میشه ادعا کرد امروز یک ایران مجازی ساخته شده. در این ایران مجازی مردم سیاه پوش و خونین مشغول سنگر بندی‌اند. سپاهی‌ها در حال فرارند، رهبر که یکبار هفته پیش فوت کرده بود دوباره فوت کرده، پول‌ها را به بانک سوییس برده‌اند، در خیابان‌هایش جنازه می‌برند، خلاصه کار تمام است. انقلاب در لبه پیروزی است و حتی در نقاطی پیروز شده است...
ایران برساخته" با ایران_واقعی" فاصله نجومی دارد . رابطه بین این دو کاملا قطع نیست اما دو چیز مجزا از هم هستند. فعالان صاحب این تصویر برساخته می‌خواهند با تهییج مردم آن را واقعی کنند. دست درازی تصویر به واقعیت. همان موضوعی که ژان بودریار در کتاب جنگ خلیج فارس اتفاق نیافتاده می گوید . در جنگ روانی ، فشار روانی روزهای اولیه به قدری است که با صرف گشت زدن در فضای مجازی آن قدر بالاست که آماده افسردگی و انفجار باشید. چنین فشاری در ۸۸ نبود. انگار کل سال 88 را در یک هفته بریزید. شاید به همین دلیل بود که قطع شدن اینترنت ضربه مهمی به جریان وقایع زد.
ارتباط بین واقعیت و برساخت به کلی قطع شد. اما این بار یک اتفاق بسیار جالب افتاد. زندگی در ایران مجازی کاملا مستقل ادامه پیدا کرد. و فاصله بیشتر و بیشتر شد. معترضین در ایران واقعی در خانه بودند اما در ایران مجازی به پایتخت رسیده بودند. و جالب‌تر اینکه این ایران مجازی تنها راه ارتباطی ایرانیان خارج از کشور شد. در غیاب واقعیت، تصویر کاملا جایش را گرفت. بخشی از مهاجرین به واقع تصور می‌کردند (و شاید بکنند) که انقلاب شده است. سرکوب گسترده‌ای در جریان است. سکوت ایران نه از سر آرامش بلکه بخاطر قطعی نت و خفقان است. پس اگر در ساعات پایانی نباشیم در دهه فجر که هستیم. شاهین نجفی امان‌نامه می‌دهد. فلانی تقسیم غنایم می‌کند. دیگری فرمان حمله ۲۴ ساعته به تهران می‌دهد. حیرت آور است.
🔸 از کارداشیان تا جی کی رولینگ هم از این انقلاب بزرگ حمایت می‌کنند. راجر واترز خواننده انگلیسی مورد جالبی است. در عین آگاهی و اشاره به برنامه سوریه سازی اصلا متوجه نیست دارد با رسانه سعودی صحبت می‌کند و عملا بخشی از همین تصویر میشود. در واقع وقتی #فرا_واقعیت جای واقعیت را می‌گیرد حتی #آگاهی هم کافی نیست. . وقتی داده‌ها دروغ آمیز باشد قدرت پردازنده تعیین کننده نیست. ورودی مهم است.
🔹 حالا سوال اینجاست: چرا رهبر چند ماه یکبار فوت می‌کند ولی باز هم مخاطب پای این تصویر می‌نشیند؟ چون دوست دارد در این تصویر زندگی کند. این "انقلاب مجازی" صرفا ساخته رسانه‌ها نیست. کاربران هم در آن مشارکت دارند. آنها در واقع رویای خودشان را در ایران مجازی می‌بینند. و شبکه اجتماعی به آنها این فرصت را می‌دهد که در این رویا زندگی کنند. با دوستان هم فکرشان انقلاب کنند. هشتگ زدن مثل فریاد زدن میشود. لایک کردن مثل باور کردن. ریتوییت مثل لبیک. ربات و آلبانی نشینان و سعودی هم می‌توانند جو دهند و دستکاری کنند. راه می‌افتند به آنلاین شاپ‌ها فشار می‌اورند که باید ببندی. انگار که بازار واقعی را ببندند. #سلبریتی‌ها و شاخ‌ها در این دنیا مثل روشنفکران و رهبران هستند. حتی یک فوتبالیست می‌تواند به قله انقلاب برود. استوری فلان بازیگر خارجی مثل بیانیه سیاسی یک کشور میشود. آنها در این تصویر زندگی می‌کنند.
🔸 اما واقعیت. واقعیت واقعی است. و مثل عصای موسی، اژدها را بی‌معنا می‌کند. و حاضران تازه می‌فهند چیزی که می‌دیدند تصویر بود. عده‌ای افسرده می‌شوند، عده‌ای بیدار و عده‌ای هم ترجیح می‌دهند لذت تصویر را ادامه دهند. اما به شرطی که عصا انداخته شود. تا وقتی پنجره باز نشود، هواشناسی مرجع است.
به همه دوستداران انقلاب اسلامی توصیه میکنم در یاد کردن از زن خودفروخته به نام مصی علی نژاد، تعبیر مسیح را به کار نبرند. مسیح نام مقدسی است. نام اصلی این جرثومه فساد ، معصومه بوده است ( البته لیاقت چنین نامی را ندارد) این نام در فرهنگ برخی شهر ها مثل تهران و شمال به شکل مخفف " مصی " گفته میشود. مانند فاطمه که " فاطی" گفته میشود. ابتدا به این زن خائن مصی میگفتند. جایگزین کردن نام مسیح به جای " مصی" وجاهتی ندارد.
اصلا بهتره بگیم فرچه دستشویی