معلم توی کلاس میگه:«شما تلاش کنید برا امتحانای آخر سال، منم کمکتون میکنم». این «منم کمکتون میکنم» به قدری دل دانش آموزا رو گرم میکنه که با آرامش بیشتر و امید زیادتری سر درسشون میشینن. آدما گاهی به ضعف و پستی و حقارت خودشون توجه میکنن و در همون حال، حواسشون هست که یه خدای بزرگ دارن؛ اما گاهی هم بدون توجه به بزرگی خدا به ضعف خودشون نگاه میکنن. آدمای دسته دوم ناامید میشن و افسردگی میگیرن؛ اما آدمای دسته اول از خودشون میبرن و به خدا متصل میشن. دقت کنید. حرف، این نیست که به تلاش خودمون اعتماد کنیم یا نه. بحث، اینه که اگه عظمت خدا رو درک کنیم، وقتی قول کمک میده، بیشتر از اونی که به جنبه منفی خودمون نگاه کنیم، به جنبه مثبت اون وعده توجه میکنیم و امیدوار پیش می ریم. قاعدۂ خیلی مهمیه: ما به اندازه درکی که از بزرگی خدا داریم، به وعده هاش اعتماد میکنیم. خیلی از ماها وقتی با وعده های خدا رو به رو می شیم و اونا رو جدی نمی گیریم، سریع همین توجیه رو میاریم که:«من به وعده خدا شک ندارم. به خودم شک دارم که به طرف این قصه هستم»، در حالیکه اگه به اون عظمته توجه کنیم، امید میاد، انگیزه میآد و دیگه اون وعده رو دست کم نمیگیریم. بعضی وقتا اگه نمیتونیم این رابطه ها رو متوجه بشیم، برا اینه که اصلا اون عظمت و بزرگی رو تا حالا نچشیدیم و هیچی ازش درک نکردیم. خدا قولش قوله! مثلا وقتی گفته اگر با من باشی موفق می‌شی، نگیم خب این همه آدم که اصلا با خدا نیستن ولی موفقن، من مجبورم همرنگ دوستام، همرنگ همکلاسیام، همرنگ فامیل‌هام بشم.. وگرنه زشته! نه.. تا موفقیت رو در چی ببینی..موفقیت منهای خدا؟! @saharshahriary

🍃 بنده دردانه خدا خیلی دوست دارم بدانم که در جمع تو و ملازمانت چه می‌گذرد. دور هم که می‌نشینید، خیلی خوش می‌گذرد. درست می‌گویم؟ حرف‌هایتان همه بوی آسمان دارد، چه آنهایی که تو می‌گویی و چه حرف‌هایی که آنها می‌زنند. حضور خدا در هیچ جمعی، بیشتر از جمع تو و ملازمانت احساس نمی‌شود. من می‌دانم گاهی همه ساکت می‌شوید و خدا با شما حرف می‌زندو تردید ندارم که همه صدای خدا را می‌شنوید. چه حال و هوای دل‌انگیزی دارد جمع شما. لبخندهایتان حتی اگر چشم بر هم زدنی طول بکشد، به اندازۀ همۀ قهقهه‌های طولانی ما نشاط‌انگیز است. نوش جانتان! گوارای وجودتان! شما در حلقۀ آسمانی خویش خوش باشید و ما هم در جمع‌های زمینی خودمان دست و پنجه نرم می‌کنیم با رشته‌ای که از مرگ تدریجی به دور گردنمان پیچیده. فقط یک سؤال. ما وقتی در جمعی قرار می‌گیریم که خیلی از آن خوشمان می‌آید، همه چیز و همه کس، خارج از آن جمع را فراموش می‌کنیم. آقا! تو هم وقتی در جمع ملازمانت هستی، ما را فراموش می‌کنی؟ گمان نمی‌کنم. اگر باور کنم که ما را فراموش می‌کنی، می‌میرم. خدا را شکر که تو مثل ما نیستی. شبت بخیر بندۀ دردانۀ خدا! #شب_بخیر #بهانه_بودن #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

🎥#کلیپ #امام_حسن_مجتبی علیه السلام

🎥#کلیپ #پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم

🍃راز زندگی ما از هم می‌ترسیم؛ چون زنده نیستیم. مرده‌ها ترسناک‌اند. ما از کودکی تا بزرگی، از مرده‌ها می‌ترسیم. ما از هم می‌ترسیم؛ چون عاشق نیستیم. آدم‌هایی که عاشق نیستند، هر جرم و جنایتی از آنها بر می‌آید. ما از کودکی تا بزرگی، از مجرم‌ها می‌ترسیم. زندگی به عشق بند است. وقتی که عاشق نباشیم، مرده‌های جنایتکاریم. می‌بینی چه قدر ترسناکیم! ما حتّی از خودمان هم می‌ترسیم. برای همین هم از خلوت‌کردن با خویش فرار می‌کنیم. تا کمی به خودمان می‌آییم، وحشت همۀ وجودمان را می‌گیرد. خدا نکند کسی بخواهد خودمان را نشانمان بدهد. دماری از روزگارش در می‌آوریم که راه خانه‌اش را گم کند. ما هزار نقاب می‌زنیم بر صورتمان تا هر کدام که افتاد، باز هم نقابی باشد که نگذارد خودمان را ببینیم. چه قدر بی‌ تو نفس کشیدن، ترسناک است. برای فرار از این ترس در چه دام‌هایی که گرفتار نشدیم! آقا! باقی این ترس را بر ما ببخش و با عشقت ما را زنده کن. شبت بخیر راز زندگی! #شب_بخیر #بهانه_بودن #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

#امام_حسن چه بگویم نگفته هم پیداست غم این دل مگر یکی و دوتاست...💔 🎤 #سید_رضا_نریمانی #هوالشهـــــــیداینجاست 👇🌱 @saharshahriary

حرمت را، نه چراغ و نه رواق و نه در است💔 زائر قبر تو، ماه است و نسیم سحر است🥀 #استوری #امام_حسن_ع #کانون_مطالعات_زنان_عفاف_حجاب #پردیس_حضرت_معصومه_س @Kanonefafvahejab

#کلیپ 🎬 #استاد_شجاعی 🗯 من می‌خوام؛ از لحظه‌ی ورودم به برزخ ؛ تا وقتی که خدا خدایی می‌کنه؛ توی بهشتِ امام رضا علیه‌السلام، و با ایشون، همراه و هم‌خونه باشم 💫.... ✖️ چکار باید بکنم ؟ #همه_خادم_الرضاییم 🆔 @Clad_girls

اومدم از تھ دݪ صداٺ ڪنم🖤⃟😓 #استوری #شهادت_امام_رضا 🆔@Clad_Girls