eitaa logo
ولیعصر(ع) خواهران آذرشهر
132 دنبال‌کننده
3.4هزار عکس
1.7هزار ویدیو
162 فایل
کانال پ ولیعصر(عج) خواهران جهت بصیرت افزایی واطلاع رسانی برنامه های فرهنگی وهنری حلقه های صالحین پایگاه ولیعصر @pvaliasr. آدرس کانال👈
مشاهده در ایتا
دانلود
این دو شلوار را دشمن پاره کرده، یکی در جنگ نرم(فرهنگی) و دیگری در جنگ سخت(نظامی). یکی قهرمان عزت و جوانمردی و دیگری قربانی ضعف و خودباختگی! 🏴 @Clad_girls
✨آنها در باغ های بهشتند، و سؤال می‌کنند از مجرمان : چه چیز شما را به دوزخ وارد ساخت ؟! می‌گویند: «ما از نمازگزاران نبودیم😔 (سوره ی مدثر۴۰تا۴۳) 🔻اون دنیا وقتی تکلیف همه مشخص شد میبینی دختر خالت و هم کلاسی هات تو جهنم دارن میسوزن… ازشون میپرسی چیشد رفتی جهنم؟؟ میگه نماز نخوندم💔… ✖️بچه ها… خدا دروغ نمیگه… قران عصمت داره… این کتاب جاویده… شوخی نیست ! 👈🏻جالبه…تو آیه بعدی همین سوره جهنمی ها میگن: مارو به اینجا کشوند که نماز نخونیم😖… مثل همینایی که همین الان دورو برتن و مدام میگن : بهشت و جهنمی نیست و همه چی همین دنیاست و این روحانی ها پول میگیرن روضه میخونن و از این حرفا… هه… 🔸بعد که میمیرن میگن : عههههههههههه واقعا راست بود ؟ عهههههه یعنی برزخ و قیامت راست بود ؟🙁 بعد چشاش چهار تا میشه… اما دیگه خیلی دیر شده☄.... 😎خودسازی❣+دینداریِ لذت بخش✌️ ➥𝒅𝒂𝒓_𝒔𝒂𝒎𝒕𝒆_𝒕𝒐𝒐◕͟◕
معلم توی کلاس میگه:«شما تلاش کنید برا امتحانای آخر سال، منم کمکتون میکنم». این «منم کمکتون میکنم» به قدری دل دانش آموزا رو گرم میکنه که با آرامش بیشتر و امید زیادتری سر درسشون میشینن. آدما گاهی به ضعف و پستی و حقارت خودشون توجه میکنن و در همون حال، حواسشون هست که یه خدای بزرگ دارن؛ اما گاهی هم بدون توجه به بزرگی خدا به ضعف خودشون نگاه میکنن. آدمای دسته دوم ناامید میشن و افسردگی میگیرن؛ اما آدمای دسته اول از خودشون میبرن و به خدا متصل میشن. دقت کنید. حرف، این نیست که به تلاش خودمون اعتماد کنیم یا نه. بحث، اینه که اگه عظمت خدا رو درک کنیم، وقتی قول کمک میده، بیشتر از اونی که به جنبه منفی خودمون نگاه کنیم، به جنبه مثبت اون وعده توجه میکنیم و امیدوار پیش می ریم. قاعدۂ خیلی مهمیه: ما به اندازه درکی که از بزرگی خدا داریم، به وعده هاش اعتماد میکنیم. خیلی از ماها وقتی با وعده های خدا رو به رو می شیم و اونا رو جدی نمی گیریم، سریع همین توجیه رو میاریم که:«من به وعده خدا شک ندارم. به خودم شک دارم که به طرف این قصه هستم»، در حالیکه اگه به اون عظمته توجه کنیم، امید میاد، انگیزه میآد و دیگه اون وعده رو دست کم نمیگیریم. بعضی وقتا اگه نمیتونیم این رابطه ها رو متوجه بشیم، برا اینه که اصلا اون عظمت و بزرگی رو تا حالا نچشیدیم و هیچی ازش درک نکردیم. خدا قولش قوله! مثلا وقتی گفته اگر با من باشی موفق می‌شی، نگیم خب این همه آدم که اصلا با خدا نیستن ولی موفقن، من مجبورم همرنگ دوستام، همرنگ همکلاسیام، همرنگ فامیل‌هام بشم.. وگرنه زشته! نه.. تا موفقیت رو در چی ببینی..موفقیت منهای خدا؟! @saharshahriary
🍃 بنده دردانه خدا خیلی دوست دارم بدانم که در جمع تو و ملازمانت چه می‌گذرد. دور هم که می‌نشینید، خیلی خوش می‌گذرد. درست می‌گویم؟ حرف‌هایتان همه بوی آسمان دارد، چه آنهایی که تو می‌گویی و چه حرف‌هایی که آنها می‌زنند. حضور خدا در هیچ جمعی، بیشتر از جمع تو و ملازمانت احساس نمی‌شود. من می‌دانم گاهی همه ساکت می‌شوید و خدا با شما حرف می‌زندو تردید ندارم که همه صدای خدا را می‌شنوید. چه حال و هوای دل‌انگیزی دارد جمع شما. لبخندهایتان حتی اگر چشم بر هم زدنی طول بکشد، به اندازۀ همۀ قهقهه‌های طولانی ما نشاط‌انگیز است. نوش جانتان! گوارای وجودتان! شما در حلقۀ آسمانی خویش خوش باشید و ما هم در جمع‌های زمینی خودمان دست و پنجه نرم می‌کنیم با رشته‌ای که از مرگ تدریجی به دور گردنمان پیچیده. فقط یک سؤال. ما وقتی در جمعی قرار می‌گیریم که خیلی از آن خوشمان می‌آید، همه چیز و همه کس، خارج از آن جمع را فراموش می‌کنیم. آقا! تو هم وقتی در جمع ملازمانت هستی، ما را فراموش می‌کنی؟ گمان نمی‌کنم. اگر باور کنم که ما را فراموش می‌کنی، می‌میرم. خدا را شکر که تو مثل ما نیستی. شبت بخیر بندۀ دردانۀ خدا! @abbasivaladi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🍃راز زندگی ما از هم می‌ترسیم؛ چون زنده نیستیم. مرده‌ها ترسناک‌اند. ما از کودکی تا بزرگی، از مرده‌ها می‌ترسیم. ما از هم می‌ترسیم؛ چون عاشق نیستیم. آدم‌هایی که عاشق نیستند، هر جرم و جنایتی از آنها بر می‌آید. ما از کودکی تا بزرگی، از مجرم‌ها می‌ترسیم. زندگی به عشق بند است. وقتی که عاشق نباشیم، مرده‌های جنایتکاریم. می‌بینی چه قدر ترسناکیم! ما حتّی از خودمان هم می‌ترسیم. برای همین هم از خلوت‌کردن با خویش فرار می‌کنیم. تا کمی به خودمان می‌آییم، وحشت همۀ وجودمان را می‌گیرد. خدا نکند کسی بخواهد خودمان را نشانمان بدهد. دماری از روزگارش در می‌آوریم که راه خانه‌اش را گم کند. ما هزار نقاب می‌زنیم بر صورتمان تا هر کدام که افتاد، باز هم نقابی باشد که نگذارد خودمان را ببینیم. چه قدر بی‌ تو نفس کشیدن، ترسناک است. برای فرار از این ترس در چه دام‌هایی که گرفتار نشدیم! آقا! باقی این ترس را بر ما ببخش و با عشقت ما را زنده کن. شبت بخیر راز زندگی! @abbasivaladi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا