• موضوع: #قضاوت_فراپند – بخش‌دوم خُب، واقعا جای پرسش است که چرا خداوند #تاکید_ویژه روی #الله و #پیامبرش می‌کند که باید مطیع آن‌دو بود!؟ الحمدالله که خداوند همیشه بوده، هست و خواهد بود. خُب خداراشکر، تا اینجا که هرگز مشکلی نیست و نخواهد بود. اما، چرا تاکید دومّش نسبت‌به #اولین_اولویت روی واژه‌ی #پیامبر است!؟ واقعا چرا!؟ اگر می‌دانید، با تفکر و اندیشیدن پاسخ‌دهید یا علنا بگوئید که علت چیست!؟ آیا این حضور پیامبر، #حضور_مستقیم است یا غیرمستقیم!؟ همه به‌نوشته‌ها و شنیده‌ها دانسته‌ایم که محمد(ص) خاتم‌الانبیاء است؛ یعنی درظاهر/باطن #آخرین_پیامبر. خُب، چرا خداوند اینگونه گفته که اولویت من در یک #نظام_اسلامی فرمان #خدا و #پیامبر است!؟ جواب ‌بدهید!؟ چرا!؟ این‌پیامبر عظیم‌شان و مکرم اسلام که شهید شدند یا به‌رحمت خداوند رفتند و اصلا دست‌شان از دنیا کوتاه است. چون، درمیان ما که در دنیا نیستند و اگر برفرض‌هم باشد، اثر جسم و مظهر روح‌مطهر ایشان است که استوار است و می‌توان کاملا به‌یقین مشاهده کرد. اما، این برای #یک_حکومت کفایت نمی‌کند و حضور #علنا_مستقیم به‌فرمان خدا تاکید، ضرورت و اشاره شده‌است. خُب، ماجرا چیست!؟ چرا #اطاعت_خداوند و #اطاعت_پیامبر در #اولین_جایگاه است!؟ • موضوع: #قضاوت_فراپند – بخش‌سوم جدا جای سوال است که آیا #یک_حکومت اسلامی فقط منتهی در دوران #نبوت_محمد است و تمام و دیگر هیچ!؟ خداوند نسبت‌به حضور علنی #یک_پیامبر سفارش‌کرده است! این پیامبر کجاست!؟ اگر جواب‌شما این باشد که (نه، منظور خدا هست و حالا هم همینطوری بنابر نوشته‌ها و احادیث انشاءالله کار پیش‌می‌رود و...) که بدانید، این‌حرف‌ها کاملا غلط و سرکاری است. چون، #کلام_خداوند صریح #دلیل_روشن دارد و آن حتما حضور خودش و پیامبرش است. باز سوال می‌شود، که این پیامبر کیست و آیا اصلا موضوع یک پیامبر است یا #پیامبری از #پیامبران!؟ خیلی‌عجیب است که چرا خداوند #دانای_نهان و #دانای_آشکار در آیات شریفه‌ی ۳۴و۳۵ سوره‌ی اعراف قرآن‌کریم می‌فرمایند: 《هر قومی، سرآمدی دارد》؛ یعنی هر اُمت یا هر #ملت حاوی #تاریخ_انقضا است؛ یعنی یک روز در #سیاره_زمین می‌رسد که پیش‌از #روز_قیامت یا دقیقا در #روز_قیامت، یک‌قوم از این‌سیاره پهناور به‌نام #زمین محو می‌شود. چون، قرار نیست که همه تا ابد زنده‌باشند. مرگ و میر هست. اما، موضوع در خصوص #مرگ_اقوام است. زیرا در ادامه، می‌فرمایند: 《هنگام سرآمد، نه‌تاخیر کند و نه‌پیشی گیرد》. پس، نمی‌توان گفت که مرگ #یک_قوم بتواند زود شود یا دیر شود که الله‌علیم‌بذات‌الصدور. • موضوع: #قضاوت_فراپند – بخش‌چهارم عجیب‌تر این است که می‌فرمایند: 《ای فرزندان آدم!...》عجب! #فرزندان_آدم؛ خُب، یعنی‌چی!؟ یعنی #ای_بشریت؛ یعنی ای انسان‌ها که در ادامه‌ی آن می‌فرمایند 《هرگاه پیامبرانی از خودتان...》؛ یعنی‌چی از خودمان!؟ خدایا تو بگو یعنی‌چی!؟ اول‌فرمودید که 《ای انسان‌ها...》خُب، ماهم که فهمیدیم، بعدش می‌گویید 《از خودتان》!؟ انسان از انسان!؟ این‌شد حرف!؟ اصلا این‌حرف معنی دارد!؟ یا نه، منظور این است که 《ای انسان‌ها، هرگاه پیامبرانی از جنس‌خودتان...》؛ یعنی باتوجه به (آداب، فرهنگ، تمدن و مخصوصا #زبان) تفکیک‌شده می‌باشد. • موضوع: #قضاوت_فراپند – بخش‌پنجم خُب، ممکن‌است که بگویند که نسبت‌به جمله‌ی بالا، (شما این را ازکجا تشخیص‌دادید)!؟ خیلی‌راحت مراجعه‌کنید به آیه‌ی شریفه‌ی ۴ سوره‌ی ابراهیم قرآن‌کریم که می‌فرمایند: 《ما هیچ‌پیامبری را نمی‌فرستیم، مگر به‌زبان قومش...》من می‌پرسم، که آیا اول شما آیه‌ی ۳۴و۳۵ سوره‌ی اعراف را خوانده‌اید که به آیه‌ی شریفه‌ی ۴ سوره‌ی ابراهیم می‌خواهید مراجعه‌کنید!؟ اگر کامل خوانده‌اید، باشد؛ سپس، رجوع‌کنید و حتما بخوانید تا شما را کم‌کم با #یک_علم آشنا کنم که اصلا به‌هیچ‌عنوان نمی‌دانستید و برشما پوشیده مانده است و هیچگونه علم و احاطه‌ای هم نسبت‌به آن ندارید و ندارند. فقط توصیه می‌کنم بخوانید و اصلا قضاوت‌نکنید. چون، بلد نیستید. قضاوت امری به‌شدت پیچیده و بسیار بسیار مشکل است و بدانید و بپذیرید که شما از #علم_آیات باخبر نیستید. پس، صبور باشید... • موضوع: #قضاوت_فراپند – بخش‌ششم پس، وقتی‌که در آیه‌ی شریفه‌ی ۳۵ سوره‌ی اعراف می‌فرمایند: 《ای فرزندان آدم، هرگاه پیامبرانی از خود شما به‌نزد شما بیایند که...》با ترکیب آیه‌ی شریفه‌ی ۴ سوره‌ی ابراهیم واضح می‌شود که؛ یعنی 《ای انسان‌ها، هرگاه پیامبرانی از جنس‌شما که هم‌تمدن/هم‌زبان هستند و به‌نزد شما بیایند که...》معنا پیدا می‌کند. چرا!؟ چون، ما قرار است که اولا کتاب کلام‌الله قرآن‌کریم را بخوانیم و نه‌فقط #یک_آیه. فراموش‌نکنید که همه‌ی آیات در قرآن‌کریم به‌هم کاملا و دقیقا و عینا به‌یقین، مرتبط است و باید همه‌ی ابعاد را سنجید. تقریبا مثل یک #کتاب_ریاضی با تفاوت‌های بسیار بسیار... به‌شدت بسیار بسیار...بسیاربسیارزیاد. چرا این هم