🏴تامل🏴 امام حسين(ع)؛ هركس حق معبوديت خدا را به جا آورد، خداوند بيش از حدّ انتظار و كفايتش به او عطا مى كند؛

برگزاری وبینار ترجمان دانش روز چهارشنبه مورخه 99/06/05 ساعت 12-10 شرکت در این وبینار بدون انجام ثبت نام و به صورت رایگان توسط دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز برگزار می شود و گواهی صادر می شود. لینک ورود به وبینار Http:\\dln-vc.tbzmed.ac.ir\Js

#کتاب_صوتی " ادبیات ایران" اثر زنده یاد مهدی اخوان ثالث با صدای #بهروز_رضوی #مهدی_اخوان_ثالث #ادبیات_ایران

📗#معرفی_کتاب📗 ادبیات ایران مجموعه ای از نوشته های زنده یاد مهدی اخوان ثالث است که درباره حواشی برخی آثار ادبی و زندگینامه ادیبان پارسی نظیر حافظ ، فردوسی ، انوری، عرفی شیرازی ، پوریای ولی و... نوشته شده است. این نوشته ها ابتدا در دهه ۱۳۴۰ برای برنامه ای در رادیو به نام ادبیات ایران نوشته شد و در سال ۱۳۸۸ در کتابی با همین عنوان به چاپ رسید.

قسمت اول (قصه ای چند درباره #حافظ) با صدای #بهروز_رضوی

قسمت دوم #هایکو_و_اشعار_کوتاه_فارسی #باباطاهر با صدای #بهروز_رضوی

قسمت سوم #جوانمرد_قصاب #پوریای_ولی با صدای #بهروز_رضوی

قسمت چهارم #انوری با صدای #بهروز_رضوی

قسمت پنجم #عرفی_شیرازی با صدای #بهروز_رضوی

قسمت ششم #فردوسی پایان با صدای #بهروز_رضوی

#کتاب_صوتی: گنجینه الاسرار مثنوی «گنجینه الاسرار» درباره برداشت‌های ناب عرفانی از عاشورای حسینی، حر، حضرت عباس، قاسم، حضرت علی‌اكبر و دیگر وقایع عاشوراست. از بین شعرهایی كه پیرامون عاشورا سروده شده، «گنجینه الاسرار» از تاثیرگذارترین هاست.

معرفی نویسنده کتاب: «میرزا نورالله عُمان سامانی» ملقب به «تاج‌الشعراء» از شعرای بنام نیمه دوم سده ۱۳ و اوایل سده ۱۴ هجری به شمار می‌رود. درباره آثاری که از او باقی مانده، باید به «معراج‌نامه»، «گنجینة الاسرار»، «مخزن الدرر» و «دیوان» او اشاره کرد. عُمان سامانی گنجینه را به سبک و شیوه و وزن زبدة الاسرار صفی ساخته و پرداخته و به‌یقین از شاهکارهای ادب شیعی به شمار می‌رود. «گنجینه الاسرار » عُمان سامانی به خاطر شیوه ی بیانی بیدلانه ای که دارد، مقوله های دور از دسترس عرفانی را به عینیت جامعه منتقل می کند و مفاهیم مجرد ذهنی را با ابزارهای بیانی عاشقانه، کاملاً ملموس و محسوس به تصویر می کشد و با استفاده از جاذبه‌های سبک وقوع، به واقعه عاشورا رنگی بیدلانه می بخشد. عُمان سامانی را باید یک شاعر تمام‌عیار ولایی قلمداد کرد که عطش دیرپای خود را با زلال گوارای فرهنگ ارزشی آل الله فرومی‌نشاند و با سلوک بی وقفه خود در طریق معرفت، مشاهدات روحانی خود را در خلوت کشف و شهود هنرمندانه به تصویر می کشد و هنگامی که اتصال باطنی او برای لحظاتی با عوالم ماورایی قطع می گردد، با پریشان گویی‌های خود از قبض موقتی که به سراغ او آمده، خبر می دهد و پس از برقراری ارتباط درونی، بی درنگ از حاشیه به متن می رود و دنباله ی مطلب را پی می گیرد، و این همان تفاوت اساسی شعر جوششی با نوع کوششی آن است. گنجینه ی عُمان درحقیقت یک سفرنامه است؛ سفرنامه ای عارفانه و روحانی که حرکت قافله عشق را در مسیر شهادت، مرحله به مرحله، گزارش می کند.

فصل دوم

فصل سوم

فصل چهارم

فصل پنجم

فصل ششم

فصل هفتم

فصل هشتم