💢گزارش تصویری (نشست ۴۹۸) بنیاد قم پژوهی 👆 موضوع: بازدید از کاروانسرای پاسنگان، قلعۀ زنبورک و سد کبار #بازدید #عکس #بنیاد_قم_پژوهی تلگرام | ایتا | سایت

💢 خانه‌های اجاره‌ای امام خمینی در قم؛ پیش از انقلاب محمد رجائی‌نژاد ۱۴۰۲/۱۱/۱۸ #عکس #بنیاد_قم_پژوهی تلگرام | ایتا | سایت

💢 امام در قم (۲) خانه‌های اجاره‌ای امام خمینی در قم؛ پیش از انقلاب بر اساس اسناد و مدارک و خاطرات موجود ـ امام خمینی که پیش از ازدواج ساکن یکی از حجره‌های مدرسۀ دارالشفاء بود ـ پس از ازدواج (۱۳۰۸ش) و سکونت دو ماهه (اجاره‌ای) در محلۀ پامنار تهران، به شهر قم بازگشته و در محله‌های مختلف اجاره‌نشین شدند. نزدیک به شانزده سال، از ۱۳۰۹ تا ۱۳۲۵ش، در هفت خانۀ اجاره‌ای زندگی کردند. در برخی چند ماه، و در شماری نزدیک به هشت سال مستأجر بودند. مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: ۱. منزل الوندیه امام خمینی برای نخستین بار در محلۀ الوندیه خانه‌ای از آقای وحیدی رضوی اجاره می‌کند که چهار اتاق داشته است. همسرشان در این باره می‌گوید: خانه با صفا و بزرگی بود. با این‌که غریب بودم و کم‌ سن و سال، اما رفته‌رفته با خانم صاحب‌خانه دوست شدم و ساعت‌های خوشی با هم داشتیم. حضرت امام نزدیک به دو سال در این خانه بودند و اولین فرزندشان، مصطفی سال ۱۳۰۹ش، در همین خانه به دنیا آمد. ۲. منزل اجاره‌ای کوچۀ ارک این خانه دارای سه اتاق بود که سال ۱۳۱۰ش، به مبلغ ماهانه شش تومان اجاره می‌کنند. اما چون اجارۀ آن بالا و گران بوده، بیشتر از سه ماه در آنجا نمانده و مجبور به تخلیه منزل می‌شوند. ۳. سومین منزل اجاره‌ای امام خمینی در همین محلۀ ارک خانۀ دیگری با قیمت کم‌تر اجاره کرده و مجدداً اسباب‌کشی می‌کنند. اما ظاهراً در این خانه نیز راحت نبودند. برای همین پس از چند ماه سکونت مجبور به تغییر مکان می‌شوند. ۴. تکیه ملامحمود چهارمین خانۀ اجاره‌ای امام خمینی در محلۀ تکیه ملامحمود بوده است. جابه‌جایی پیاپی منزل و سختی اسباب‌کشی در چند سال اول زندگی باعث گردید که در این منزل هشت سال ساکن باشند. در این باره همسر حضرت امام نقل کرده است: منزل اجاره‌ای ما در تکیه ملامحمود، مساحتی نزدیک به دویست متر داشت. صاحب‌خانه از دوستان آقای سید احمد لواسانی بود. آقا بابت اجارۀ آن ماهی سه تومان می‌پرداخت. هشت سال در این منزل بودیم. علی (دومین فرزند پسر امام که در کودکی درگذشت) در آن خانه به دنیا آمد. در همین خانه بودیم که آقا از درآمد املاک موروثیش حج بر او واجب و از طریق عراق و سوریه و لبنان عازم عربستان شد. در همین سفر توسط مسافری که عازم قم بود برای من نامه‌ای فرستاد و از زیبایی لبنان تعریف کرد و نوشت: «تصدقت شوم؛ الهى قربانت بروم، در اين مدت كه مبتلاى به جدايى از آن نور چشم عزيز و قوّت قلبم گرديدم متذكر شما هستم و صورت زيبايت در آئينه قلبم منقوش است. عزيزم اميدوارم خداوند شما را به‌سلامت و خوش در پناه خودش حفظ كند. [حالِ‏] من با هر شدتى باشد، می‌گذرد؛ ولى بحمداللَّه تا كنون هرچه پيش آمد خوش بوده و الآن در شهر زيباى بيروت هستم.» (صحیفه امام، ج ۱، ص ۲) ۵. گذر جَدّا پنجمین منزل اجاره‌ای امام خمینی در محلۀ گذر جَدّا بوده، خانه‌ای با چهار اتاق در دو طبقه با اجاره ماهانۀ پنج تومان که مدت سکونت در این منزل سه سال بوده است. ۶. پارک اتابکی در خیابان حجتیه این خانه، خیلی بزرگ بوده با شش اتاق و حیاط بسیار بزرگ که مالک آن با اجارۀ ناچیزی در اختیار حضرت امام قرار می‌دهد. همسر حضرت امام در باره این منزل می‌گوید: احمدآقا در روز ۲۴ اسفند ۱۳۲۴ش، در همین منزل متولد شد و چهار ماهه بود که به منزل جدید خود در یخچال قاضی رفتیم و آن را اول اجاره و بعد خریدیم. 7. محلۀ یخچال قاضی هفتمین خانۀ اجاره‌ای امام خمینی در محلۀ یخچال قاضی بود. ایشان بهار ۱۳۲۵ش، به این منزل که بعداً آن را خریداری کرد، اسباب‌کشی می‌کند. این خانه که الآن به بيت حضرت امام معروف است نزدیک به يكصد سال قدمت دارد و مهندسی آن بسيار ساده و عاری از هرگونه تزئينات امروزی است. این منزل بعدها كانون مبارزات واقع شد و امام خمینی معروف‌ترین و تأثیرگذارترین سخنرانی‌های خود را در همین خانه انجام داد و از همین‌جا هم دستگیر و زندانی و تبعید شد. اکنون سازمان میراث فرهنگی این منزل را در شمار آثار ملی به ثبت رسانده است. خانم حضرت امام درباره اجاره و سپس خرید این منزل می‌گوید: خانۀ محلۀ یخچال قاضی را ما اول اجاره کردیم. آقا آن را از آقای طاهری سالانه به مبلغ ۱۵۰۰ تومان اجاره کرد. بعد مدتی یک روز آقا آمد و گفت: باید خانه را تخلیه کنیم. من ناراحت شده و بی‌اختیار از ته‌دل آهی کشیدم. ظهر که آقا برگشت با خون‌سردی و آرامش پرسیدم: چرا باید خانه را خالی کنیم؟ آیا نمی‌توانی فکری بکنی که مجبور به تخلیه نشویم؟ آقا گفتند: نه، صاحب‌خانه می‌خواهد بفروشد. حال ما بخریم یا کسی دیگر فرقی نمی‌کند. تازه اگر ما بخریم به صورت قسطی هم می‌دهد، ولی من قسط اولش را هم ندارم. گفتم: نمی‌توانی از خمین تهیه کنی؟ گفتند: نه! البته بعدها قضایایی پیش آمد و خدا خواست و آن را خریدیم. محمد رجائی‌نژاد ۱۴۰۲/۱۱/۱۸ #یادداشت #بنیاد_قم_پژوهی تلگرام | ایتا | سایت

بازدید از نمایشگاه عکس "تقابل سنت و مدرنیته در معماری قم" اعضای بنیاد قم‌پژوهی از مجموعه عکس‌های سرکار خانم سمیرا سرایانی با موضوع "از تقابل سنت و مدرنیته در کالبد ظاهری معماری شهر قم" بازدید کردند. این نمایشگاه زیبایی مواجهه ساختار و بافت قدیم در مقابل ساختمان‌سازی و توسعه شهری به شیوه امروزی را به نمایش گذاشته است. در ادامه این برنامه قم‌پژوهان در نشست تخصصی "سیر تحول هنرهای تجسمی در استان قم" شرکت کردند. این نشست با ارائه استاد حسن عزیزی به بررسی تاریخچه هنر در قم پرداخت. ارائه ایشان همراه با ذکر اسامی هنرمندان قمی، از جمله محمد زمان قمی، نقاش قمی دوران صفویه، برای بسیاری از حضار تازگی داشت. همچنین، در این نشست کاستی‌ها و موانعی که در راستای ارائه هنرهای هنرمندان در طول دوران در قم وجود داشته مورد بحث و گفتگو قرار گرفت. همچنین استاد ابراهیم سلیمانی به برخی چالش‌های موجود هنری در قم پرداخت و از تلاش‌های خود در راستای اطلاع‌رسانی آثار هنری از طریق نگارخانه فرهنگ سخن گفت. مهیار موسوی ۱۴۰۲/۱۱/۱۸ #گزارش 🌐 www.hamyaar.ir/iranology/qom 🌐 instagram.com/qomshenasi 🌐 aparat.com/qomshenasi 🆔 @qomshenasi

💢 بازار کهنه فاطمه خانعلی ۱۴۰۲/۱۱/۱۸ #کلیپ #بنیاد_قم_پژوهی تلگرام | ایتا | سایت اینستاگرام: @fatemeh__khanali

💢 نیکوکاران پیشاهنگ منبر چوبی تکیه کوچه‌نو بانی حاج محمدجعفر کرباسی پدرم می‌گوید مرحوم حاج جعفر کرباسی حدود دهه سی، چندین منبر به مساجد و تکایای مختلف اهدا کرد. به کوچه‌نُوُ و باغ‌پنبه و تَکیه یزّیا (یزد‌ی‌ها) و آلوچو و میدون مچّد (میدان مسجد) منبر داد. به هفت هشت جا منبر داد. با من آشنا بود. حسین اَباد (بازار) بزازی داشت. با حاج حسن رنجبر با جناق بود. اولاد نداشت. آدم خوبی بود. این یادداشت به منظور یادآوری از این مرد نیکوکار و شناسایی وی نگاشته شد. روحش شاد. سیدمحسن محسنی ۱۴۰۲/۱۱/۱۸ #بنیاد_قم_پژوهی تلگرام | ایتا | سایت

اقدامات اداره کل راه و شهرسازی استان در بافت تاریخی قم از ایجاد محور تاریخی - فرهنگی در بافت تاریخی و هسته مرکزی شهر تا تملک مغازه‌های مجاور قبرستان نو با هدف بهبود سیما و منظر شهر و ساماندهی محدوده پیرامون حرم مطهر حضرت معصومه‌س به کارگیری ظرفیت اراضی ۴۸ هکتاری پردیسان برای بازآفرینی محلات هدف از جمله فاز ۵ عماریاسر، محله دروازه ری، محله چهل اختران و ... 🌐 ایتا https://eitaa.com/rahshahrkarimehqom 🌐بله ble.ir/rahshahrkarimeh 🌐تلگرام t.me/rahshahrkarimeh

💢 کهنه‌مانده‌ها فاطمه خانعلی ۱۴۰۲/۱۱/۲۱ #عکس #بنیاد_قم_پژوهی تلگرام | ایتا | سایت اینستاگرام: @fatemeh__khanali

💢 مدرسه حجتیه و انقلاب با اینکه کودک یا نوجوان بودم از روز ۱۷ دی ۱۳۵۶ که آن مقاله مشهور در روزنامه اطلاعات چاپ شد تا ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ در سیر حوادث کم و بیش بودم. امام خمینی را هم از همان کودکی می‌شناختم؛ چون عموی بزرگ من که به او حاج عمو می‌گفتیم در جریان ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ به طرفداری از ایشان از ناحیه سر هدف تیر قرار گرفته و چیزی نمانده بود که جان به جانان بسپرد. از همین رو در بسیاری از تظاهرات از جمله تظاهرات تاسوعا و عاشورای تهران از میدان فوزیه تا شهیاد آن زمان شرکت می‌کردم. حتی تصمیم گرفتم خاطرات روزانه‌ام را در همان زمان‌ها بنویسم، ولی چون بسیاری دیگر از کارهایی که باید می‌کردم و نکردم، غفلت کردم و ننوشتم. غرض اینکه سیر امور و حوادث را به طور مستمر دنبال می‌کردم. یکی از جاهایی که تقریبا روزانه یا بیشتر روزها بدانجا می‌رفتم مدرسه حجتیه بود. مسیرم از طرف کوچه حرم و از در پشتی مدرسه بود که در انتهای کوچه‌ای بن‌بست قرار داشت. این طور یادم هست که در آن قسمت مدرسه ایوان یا سکوی بزرگی بود که کتابفروشان دست‌فروش بساط خود را پهن می‌کردند و کتاب‌هایشان را که بیشتر کتاب‌های روزپسند آن زمان از جمله کتاب‌های دکتر علی شریعتی و مخالفان دیگر شاه که بیشتر به صورت به اصطلاح جلد سفید چاپ شده بود، می‌فروختند. در همان جا هم اعلامیه‌های سیاسی از جمله اعلامیه‌های امام خمینی (که ما به صورت آقاخمینی از او یاد می‌کردیم) و دیگر مراجع تقلید پخش می‌شد. تمام این اعلامیه‌ها را که برخی شاید هم اکنون منحصر به فرد باشد، جمع‌آوری می‌کردم. اگر خطا نکنم در دهه هفتاد تمام آن‌ها را به مرکز اسناد انقلاب اسلامی که آن روزها در یکی از کوچه‌های خیابان دور شهر بود، اهدا کردم. همان مکان مدرسه، محلی هم برای مبادله اخبار بود و مردم در همان جا از سیر حوادث و محل تظاهرات بعدی خبردار می‌شدند. غرض از این یادداشت، نقش مدرسه حجتیه در سیر انقلاب به شکلی است که در خاطرات من مانده است. سیدمحسن محسنی ۱۴۰۲/۱۱/۲۱ #بنیاد_قم_پژوهی تلگرام | ایتا | سایت

جلسه این هفته بنیاد قم‌پژوهی (نشست ۵۰۲) موضوع: بایدها و نبایدهای قم‌پژوهی با حضور: استاد محمد اسفندیاری، پژوهشگر و مولف ↙️ زمان: سه‌شنبه ۱۴۰۲/۱۱/۲۴، ساعت ۱۹ ↙️ مکان: میدان رسالت - دانشگاه طلوع مهر شرکت برای عموم علاقه‌مندان آزاد است. #نشست #بنیاد_قم_پژوهی تلگرام | ایتا | سایت

اقامتگاه‌های امام خمینی پس از پیروزی انقلاب و بازگشت ایشان به قم #بنیاد_قم_پژوهی تلگرام | ایتا | سایت

💢 امام خمینی و قم (۲) اقامتگاه‌های امام خمینی پس از پیروزی انقلاب و بازگشت ایشان به قم امام خمینی پس از نزدیک به پانزده سال تبعید و دوری، در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ به کشورش ایران بازگشت. ۲۸ روز در تهران اقامت گزید. از همان روزهای نخست، به عشق حضور در قم لحظه‌شماری می‌کرد. تا این‌که دهم اسفند به سوی قم حرکت کرد. قم ۳۲۸ روز میزبان حضرت امام بود که اوج عزت این شهر به حساب می‌آید. اسم و رسم قم در این مدت جهانی شد و بسیاری از تصمیماتِ سرنوشت‌ساز و مهم نظام جمهوری اسلامی در همین روزها رقم خورد. امام خمینی و خانوادۀ ایشان با این‌ که خانۀ قدیمی خود در محلۀ یخچال قاضی را دوست می‌داشتند و علاقه‌مند بودند که بعد از بازگشت از تبعید نیز در آنجا ساکن شوند، اما به دلیل حجم دیدارهای ایشان، موقعیت جغرافیایی محل در آن زمان که دارای کوچه‌های تنگ و باریک بود و دسترسی به آن آسان نبود، از طرفی به لحاظ امنیتی و حفاظتی نیز مشکل داشت، اطرافیان و مسئولان انقلاب مصلحت دیدند که در مکان مناسبی اقامت کنند. از چند روز قبل ستاد استقبال پیگیر خانۀ مناسبی بود تا به محل دیدارهای امام خمینی که مدرسه فیضیه تعیین شده بود، نزدیک باشد تا هم خود امام و هم مردم در آسايش باشند. منزل بزرگى در خيابان ساحلى (بهار کنونی) نزدیک خيابان اصلی و دارای چندین اتاق و محوطۀ باز انتخاب می‌شود. منزل متعلق يكى از بازاریان مبارز و انقلابی، تاجر و فرش‌فروش معروف شهر بود. ۱. منزل مرحوم حاج قاسم دخیلی کمیتۀ استقبال با حاج قاسم دخیلی صحبت کرده و ایشان نیز با رضایت کامل، خانه را مفروش شده و آماده تحویل می‌دهد. حضرت امام سه روز در این منزل بودند که از همان روز نخست، اظهار ناراحتی کرده و می‌گوید: «من در این خانه نمى‏مانم؛ چون خيلى اعيانى است و تزئيناتش زياد است و براى من طلبه مناسب نيست. يا جاى ديگرى براى من تهيه كنيد يا به منزل خودم در يخچال قاضى مى‏روم.» برخی از یاران امام با تلاش و راهنمایی سید احمدآقا خمینی به‌دنبال منزل مناسب دیگری می‌گردند. تااین‌که در راستای خيابان بهار، خانۀ دیگری پيدا می‌كنند. صاحب منزل اعلام آمادگی می‌کند؛ اما حاج احمدآقا می‌گوید: «اينجا براى امام مناسب نيست. ولى براى مادرم خوب است. اگر آنها از امام جدا باشند، بهتر است.» صاحب منزل از خداخواسته فوری منزل را تخلیه و در اختیار خانوادۀ امام قرار می‌دهد. آیت‌الله محمد یزدی در باره انتخاب اقامتگاه خود حضرت امام می‌گوید: خانه‏اى كه باب ميل حاج احمد آقا باشد که از جانب امام وکیل بود، پيدا نكرديم. تا اين‌که ایشان گفت: «اگر موافقيد برويم منزل خود شما را هم ببينيم.» گفتم: «منزل ما فوق العاده كوچك است و بعيد است به درد شما بخورد.» گفت: «ديدنش ضرر ندارد.» ۲. منزل آیت‌الله محمد یزدی، خیابان بهار آیت‌الله یزدی در خاطرات خود آورده‌اند: احمد آقا منزل ما را ديد و به حضرت امام مطلع و توصیف کرد و ایشان هم فرمودند: «به منزل آقاى يزدى مى‏رويم». با شنيدن اين خبر بسيار خوشحال شدم و خدا را شكر كردم كه اين افتخار نصيب من شده است. گفتم: «بسيار خوب! پس من اينجا را ظرف چند ساعت تخليه مى‏كنم.» بعد، حاج احمد آقا گفت: آقای اشراقی خانه‌ای دارند در دورشهر که الان در آن کسی نیست. شما می‌توانید آنجا مستقر بشوید که ما هم رفتیم آنجا. این منزل ۳۲۵ روز اقامتگاه حضرت امام، و محل دیدارهای خصوصی و عمومی و داخلی و خارجی، و سخنرانی‌ها و تصمیمات مهم کشوری ایشان بود. پایه‌های نظام جمهوی اسلامی در همین خانه پی‌ریزی شد. امام خمینی پس از یازده ماه حضور در این منزل، به‌دلیل بیماری مجبور به ترک قم شد و سرانجام این خانه نیز ختم بخیر گردید. چون آیت‌الله محمد یزدی خودخواسته به این منزل باز نگشتند و بعداز سال‌ها (۱۳۸۳) با مساعدت ریاست جمهور وقت جناب حجت الاسلام و المسلمین سید محمد خاتمی، توسط مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی خریداری شد و در حال حاضر به مدرسه تخصصی فقه امام خمینی تبدیل شده است. ۳. منزل آیت‌الله اشراقی محلۀ دورشهر مرحوم شیخ شهاب‌الدین اشراقی، داماد بزرگ حضرت امام در خیابان دورشهر (شهید فاطمی) قم، منزلی داشتند که در سال ۵۸، گاهی محل استراحت حضرت امام بود. محل اقامت امام، منزل آقای یزدی، هم بسیار کوچک و همیشه شلوغ و پر رفت و آمد بود، و روزانه چندین ملاقات و دیدار عمومی و خصوصی انجام می‌گرفت. لذا محل مناسبی جهت استراحت نبود. به همین دلیل برخی روزها منزل آقای اشراقی مکان مناسبی برای استراحت بود، به‌ویژه در دوران کسالت و بیماری قلبی حضرت امام. ۴. باغچۀ محل استراحت امام، بلوار امین حضرت امام در مدت یازده ماه حضور در قم گاهی برای استراحت روزانه به باغچه کوچک دامادشان حاج آقا اشراقی می‌رفتند. این باغچه در آن زمان کمی بیرون از شهر بود؛ یعنی در کوچۀ ۱۸ بلوار امین. محمد رجائی‌نژاد ۱۴۰۲/۱۱/۲۳ #یادداشت #بنیاد_قم_پژوهی تلگرام | ایتا | سایت

💢 تاریخچه محله کوچه‌نو رسم اذان‌گویی در کوچه و خانه خانه ما در دو طرف شمالی و جنوبی اتاق و زیرزمین و سرداب و آب‌انبار داشت. حوض آب نسبتا بزرگی در وسط حیاط بود که در چهار طرفش باغچه‌های کوچکی به حالت قرینه قرار داشت. در هرکدام از این باغچه‌ها درخت کاج بلندی بود که پرندگان خسته بر روی آن ها می‌نشستند. به جز آن‌ها در قسمت شمالی دو باغچه بزرگ‌تر بود که در هر کدام درخت اناری وجود داشت. آسمان آبی صاف با لکه‌های پراکنده ابر سفید که بازی کبوتران محل در دل آن زیبایی‌اش را دو چندان می‌کرد از فراز این درختان چشم‌ها را نوازش می‌داد. محله پر از کبوتربازانی بود که برخی در شهر اسمی بودند. حتی یکی از آن‌ها شهرت جهانی هم پیدا کرد. کم‌تر خانه‌ای بود که کبوتر و قناری نداشته باشد. محله آرام آرام بود. تنها صدای بال پرندگان و جیک جیک گنجشکان در آسمان می‌پیچید. هیچ صدای ماشین و موتوری شنیده نمی‌شد. آخر ماشینی و موتوری نبود که صدایشان گوش‌ها را آزار بدهد. بین خانه ما و خانه مجاور که متعلق به دختر عموی پدرم بود، دیوار موج‌داری بود که این دو را از هم جدا می‌کرد. دیوار صاف نبود. فراز و فرود داشت. نمی‌دانم چرا این‌طوری ساخته بودند. در این حال و هوا هنگامی که به ظهر شرعی می‌رسیدیم، صدای پیش‌خوانی از خانه مجاور بلند می‌شد و به دنبال آن صدای اذان شوهر دختر عموی پدرم مرحوم شاطر آق ممد (شاطر آقامحمد) گوش‌ها را نوازش می‌داد. آسمان آبی و صاف و توده‌های ابر سفید و صدای بال کبوتران و سبزی برگ درختان و موج ملایمِ آبِ حوض و ستون‌های سنگی ایوان شمالی و نمای آجری اتاق.ها و آرامش محله و صدای اذان که نگاه را متوجه دیوار موجی شکل می‌کرد، همه با هم‌ حالت خاصی در بیننده و شنونده ایجاد می‌کرد که شاید نتوانم از عهده وصفش برآیم.‌ شاطر آقا محمد مانند مردمان قدیم لباس می‌پوشید. اجبار حکومت پهلوی نتوانسته بود که از پوشیدن لباس به سبک قدیم دست بردارد. شال سیاهی به رسم سادات بر سر می‌بست. همیشه شالی هم به کمر داشت و لباده‌ای بر روی آن می‌پوشید. فکر کنم گیوه هم می‌پوشید. بسیار حاضر جواب بود و جواب هر کسی را بِالفور به شعر می‌گفت. می‌گفت دوران پنج پادشاه را به یاد می‌آورد. صدای او و شمایل او و محیط و آسمان محل در ذهنم طوری ماندگار شد که باعث شد یادش را در این نوشته بیاورم. تنها او بیرون از مسجد اذان نمی‌گفت. مرحوم آق‌عباس بقال هم که نابینا بود در وقت اذان با گذاشتن دو دستش در دو طرف صورت و بیرون کردن سرش از پیشخوان مغازه‌اش اذان می‌گفت. او دکانی با درهای چوبی داشت که پیشخوانی چوبی در جلوی آن بود. مرحوم آق‌عباس بعد از اینکه دکان قدیمی‌اش تخریب شد این رسم را در دکان جدیدش هم ظهر و هم‌ مغرب تا هنگام فوت ترک نکرد.‌ به‌جز این دو نفر مرحوم حاج محمد حسن قصاب که دو چرخه‌ای با خورجینی نخی و کلاهی از پوست بره بر سر داشت اگر وقت نماز می‌رسید، صبر نمی‌کرد تا به خانه برسد. از دوچرخه پیاده می‌شد و در حالی که فرمان دوچرخه را در دست داشت، اذان می‌گفت. حالا که به آن دوران فکر می‌کنم، به نظرم می‌رسد که این طرز اذان گفتن یعنی خارج از مسجد و در خانه و دکان و کوچه باید ناشی از رسم کهنی باشد که نمونه‌های ِآخرش به دوران کودکی ما رسیده بود. به هر حال خاطره‌ای جذاب از آن زمان‌ها بود که حیفم آمد نگویم. یادش به خیر که دوران خوشی بود که دیگر تکرار نشد. سیدمحسن محسنی ۱۴۰۲/۱۱/۲۳ #یادداشت #بنیاد_قم_پژوهی تلگرام | ایتا | سایت

💢 تاریخچه بنای آستانه مبارکه قم، ابوالقاسم مشیری، معارف اسلامی، شماره ۲۴ - ۲۵ (فروردین ۱۳۵۵)، ص ۹۶ - ۱۰۲. ۱۴۰۲/۱۱/۲۳ #مقاله #بنیاد_قم_پژوهی تلگرام | ایتا | سایت

💢 مسجد حضرت امام سجاد(ع) در محله باجک یک قم و در بلوار عمار یاسر محله باغ پنبه واقع شده است. گفته می‌شود قدمت این مسجد بالای دویست سال است. فاطمه خانعلی ۱۴۰۲/۱۱/۲۳ #عکس #بنیاد_قم_پژوهی تلگرام | ایتا | سایت اینستاگرام: @fatemeh__khanali