قالَ الاْمامُ عَلی‌بنُ‌الْحسَین، زَیْنُ‌الْعابدین عَلَیْهِ‌السَّلامُ:
سادَةُ النّاسِ فی الدُّنْیا الاَسْخِیاء، وَ سادَةُ الناسِ فی الاخِرَةِ الاتْقیاء.
در این دنیا سرور مردم، سخاوتمندان هستند و در قیامت سیّد و سرور مردم، پرهیزکاران خواهند بود.
بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۵۰
🏴 سالروز شهادت جانسوز حضرت امام سجاد علیه‌السلام تسلیت باد.
#تسلیت
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
💢 سعدی‌خوانی
🔸 جلسه شرح غزلیّات سعدی
🔹 استاد: دکتر حسن عزیزی
جلسۀ پنجم: یک‌شنبه۲۲ مرداد۱۴۰۲
ساعت۱۸
🔻مکان: قم، انتهای خیابان دورشهر، نبش میدان رسالت
موسسه آموزش عالی طلوع‌مهر
🔹حضور برای عموم علاقه‌مندان بلامانع است
#سعدی
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
💢فراگیری ویرایش در نود سالگی
ابوالفضل طریقه‌دار
در اتاق ویرایش نشسته بودم. تلفن زنگ خورد، برداشتم و سلام کردم. خودش را معرفی کرد و گفت: با آقای طریقه‌دار کار دارم. گفتم: خودم هستم. گفت: می‌خواهم پیش شما بیآیم. گفتم: شما آدرس بدهید تا خدمت برسم. نشانی موسسه ولی عصر را داد. همان روز به موسسه رفتم، به گرمی، پذیرایی کرد، روبه‌رویش نشستم. کتاب «انواع ویرایش» بنده، جلویش بود. گفت: از شما تشکر می‌کنم که این کتاب را نوشته‌اید، ویرایش برای آثار فرهنگی و دینی، فن مفید و لازمی است و کتاب‌ها باید به صورت پاکیزه به دست علاقه‌مندان برسد. من مشغول مطالعه این کتاب شما هستم، جاهایی را که نفهمیده‌ام یادداشت کرده‌ام تا از خودت بپرسم. می‌خواهم یک‌بار دیگر این کتاب را بخوانم و شما را خبر کنم تا از من امتحان ویرایش بگیرید. قصدم این نیست که ویراستار شوم، اما دوست دارم از موضوعات این فن، آگاه شوم و خودم هنگام نگارش، کمتر اشتباه کنم. وی جاهایی از کتاب را هم علامت زده بود و ابهام‌ها و سوال‌هایی داشت که پرسید.
❗️ایشان آیت‌الله شیخ ابوالقاسم خزعلی، عضو مجلس خبرگان و از فقهای شورای نگهبان بود. بنده هیچ‌گاه با مواضع سیاسی‌اش، همسویی نداشته و ندارم، اما از روحیه دانش‌‌پژوهی و فن‌آموزی‌اش، شگفت زده شدم که چگونه در نود سالگی و با وجود مشکلات جسمی، ازجمله کم‌شنوایی، به دنبال یادگیری ویرایش است. با خود گفتم: اگر به جای ایشان بودم به دنبال عبادت و استغفار و راز و نیاز بیشتر می‌رفتم، اکنون چه وقت یادگیری ویرایش است؟! در این افکار بودم که به یاد خاطره فقیه نامدار، ابوالحسن علی بن عیسی از ابوریحان بیرونی افتادم، که نوشته است: «لحظه‌هایی پایانی عمر ابوریحان بر بالینش حاضر شدم، در آن حال از من پرسشی علمی کرد، گفتم: اکنون چه جای این پرسش است؟ گفت: ای مرد! کدام‌یک از این دو کار بهتر است: این مسئله را بدانم و بمیرم یا نادانسته از دنیا بروم؟ من آن مسئله را باز گفتم و فراگرفت و از نزد وی بازگشتم. هنوز بخشی از راه را نپیموده بودم که شیون از خانه او برخاست».
۱۴۰۲/۰۵/۲۲
#ویرایش
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💢بخشی از نشست شرح مثنوی
(جلسه بیست‌و نهم)
استاد علی حیدری یساولی
#مثنوی
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
💢جای پای راوی
زهره دربانی
در داستان‌نویسی، منظر راوی در روایت داستان مهم‌ترین بخش را برعهده می‌گیرد.
زاویه دید، شیوه‌ای است که نویسنده با آن مواد داستان خود را به خواننده ارائه می‌کند. انتخاب این زاویه دید بر اساس شخصیت‌پردازی، گسترش پیرنگ، سبک نگارش، صحنه‌پردازی و ... اهمیت فراوانی دارد.
زاویه دید یا درونی است یا بیرونی.
در زاویه دید درونی، گوینده یکی از شخصیت‌های اصلی یا فرعی داستان است و داستان از زاویه دید اول شخص گفته می‌شود؛ مثلا:
"آقای عزیز تعجب نکنید. من در منتهای لذت، باز مزه تلخ زهر زندگی را ته زبانم می‌چشم."
زاویه دید بیرونی به همان شیوه اول شخص نگارش می‌شود اما این بار گوینده داستان، شخصیت اصلی داستان نیست. شخصی است که ماجرایی را برای ما تعریف می‌کند و داستان از زبان این شخصیت فرعی بازگو و ویژگی شخصیت از بیرون داستان تشریح می‌شود؛ یعنی فردی که در داستان هیچ نقشی ندارد. در واقع نویسنده راوی داستان است و داستان از زاویه دید سوم شخص نقل می‌شود؛ مثلا:
"دو ساعت به ظهر بیدار شدم. برای خداحافظی از میزبانم، آهسته دم دالان رفتم و با احتیاط در زدم. پاورچین وارد اتاق شدم. چراغ روی میز می‌سوخت. دیدم میزبان با همان پیژامای گل‌گلی، دست‌ها را جلوی صورتش گرفته و پاهایش را توی دلش جمع کرده است."
در زاویه دید اول شخص، تجربیات و احساسات هیجان‌انگیز از صمیم قلب نقل می‌شود و اغلب داستان صمیمانه‌تر و موثرتر از آب درمی‌آید.
۱۴۰۲/۰۵/۲۴
#داستان
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💢بخشی از نشست حافظخوانی
جلسه شرح غزلیّات حافظ
استاد: دکتر احمدعزّتی‌پرور
#حافظ
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💢 بخشی از نشست سعدی‌خوانی
جلسه شرح غزلیّات سعدی
استاد: دکتر حسن عزیزی
#سعدی
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
💢 مثنوی‌خوانی
🔸 جلسه هفتگی شرح مثنوی مولانا
🔹 استاد: علی حیدری یساولی
🔹 جلسه سی‌ام: شنبه۲۸ مرداد ۱۴۰۲
ساعت ۱۸
برنامۀ یکشنبه‌های هرماه:
سعدی‌خوانی. شاهنامه‌خوانی. حافظخوانی
شنبۀ هر هفته: جلسه شرح مثنوی
🔻مکان: قم، انتهای خیابان دورشهر، نبش میدان رسالت
موسسه آموزش عالی طلوع‌مهر
🔹حضور برای عموم علاقه‌مندان بلامانع است
#مثنوی
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
💢 سعدی‌خوانی
🔸 جلسه شرح غزلیّات سعدی
🔹 استاد: دکتر حسن عزیزی
جلسۀ ششم: یک‌شنبه۲۹ مرداد۱۴۰۲
ساعت۱۸
🔻مکان: قم، انتهای خیابان دورشهر، نبش میدان رسالت
موسسه آموزش عالی طلوع‌مهر
🔹حضور برای عموم علاقه‌مندان بلامانع است
#سعدی
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
💢بهتر بنویسیم
رضا بابایی
پیش از ویرایش:
مقصود ادبیات داستانی، این است که بدون پیش‌داوری و توصیه، از جهان درونی و بیرونی ما تصویرسازی کند.
پس از ویرایش:
ادبیات داستانی، جهان درون و بیرون ما را به تصویر می‌کشد؛ بدون پیش‌داوری و بدون رهنمود.
پیش از ویرایش:
مصحف امیر المؤمنین، ترتیب سوره‌هایش بر اساس زمان نزول از آغاز تا انجام بوده است که طبعا آیات مکی در آن مقدم بر آیات مدنی بوده است و همچنین آیات ناسخ، مؤخر از آیات منسوخ در آن قرار گرفته بوده است.
پس از ویرایش:
در مصحف امیرالمؤمنین، ترتیب سوره‌ها بر اساس زمان نزول بوده است. بنابراین، آیات مکی پیش از آیات مدنی، و آیات ناسخ پس از آیات منسوخ جای داشته است.
یا
ترتیب سوره‌ها در مصحف امیرالمؤمنین به ترتیب نزول بوده است. بنابراین آیات مکی، پیش از آیات مدنی و آیات ناسخ، پس از آیات منسوخ آمده است.
پیش از ویرایش
کتاب درسی، ترتیب فصل‌هایش باید بر اساس پیش‌نیاز باشد.
پس از ویرایش:
در کتاب‌های درسی، ترتیب فصل‌ها باید بر اساس پیش‌نیاز باشد.
یا
ترتیب فصل‌ها در کتاب‌های درسی، باید بر اساس پیش‌نیاز باشد.
پیش از ویرایش:
وی روش فلاسفه در اثبات علم خدا به اشیا را اشتباه می‌داند.
پس از ویرایش
وی روش فلاسفه را در اثبات علم خدا به اشیا، نادرست می‌داند.
پیش از ویرایش:
مقایسه این آیه و برهان ارائه شده در آن با برهان تمانع، قیاس مع الفارغ است.
پس از ویرایش:
مقایسۀ برهان موجود در این آیه با برهان تمانع، قیاس مع الفارق است.
پیش از ویرایش:
نماز، برای آن واجب شده است که انسان‌ها بتوانند به خداوند تقرب یابند.
پس از ویرایش:
نماز، برای آن است که نمازگزار به خدا نزدیک شود.
۱۴۰۲/۰۵/۲۹
#نویسندگی
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
💢ویراستاران تازه‌کار
ابوالفضل طریقه‌دار
مولف، عصبانی و خشمگین وارد اتاق شد. دفتری حدود چهار صد صفحه را روی میزم گذاشت و گفت: این، شاهکار یک ویراستار است، من با این همه خرابکاری چه کنم؟ کتاب درباره امام حسین(ع) بود. گفتم: من که این ویراستار را معرفی نکرده بودم. گفت: می‌دانم، آمده‌ام تا شما داوری کنید. این جمله را گفت و رفت و مرا با کتاب، تنها گذاشت.
مولف که رفت، کتاب را مطالعه کردم. آن زمان، تایپ رایانه‌ای رواج نداشت و همه مولفان، دست‌نوشت خود را به ویراستار می‌دادند. خط مولف، زیبا بود و نثر روان و خوش‌خوانی داشت و میان سطرها هم فاصله بود. ویراستار، ویرایش صوری غلیظی را با قلم قرمز در سه زمینه انجام داده بود: املا، سجاوندی و پاورقی. ولی باور کنید که مصیبتی به باور آورده بود. من خون جوشان مولف را در میان صفحات این دفتر می‌دیدم که در لابه‌لای کلمه‌ها پاشیده شده بود؛ برای نمونه، ویراستار شنیده بود که «ب/به» را باید جدا کرد، ولی استثناهای آن را نمی‌دانست، لذا بای زینت یا بای التزام را هم جدا کرده بود و مثلا فعل «بروم» را « به روم» و «بخوان» را « به خوان» کرده بود. از این قبیل کارها در آن کتاب، فراوان دیده می‌شد. کلمه‌هایی مثل این‌ها و آنها را هم که به‌درستی، جدا کرده بود، مولف نمی‌پسندید و می‌گفت: من جدانویسی را نمی‌پسندم. از املا که بگذریم در نشانه‌های نقطه‌گذاری (سجاوندی‌ها) هم خطاهای فاحشی داشت.
قسمت جالب این داستان را بشنوید که مولف، روز بعد آمد و نظرم را پرسید. گفتم: کتاب باید دوباره ویرایش شود و با این که من در معرفی ویراستار هیچ نقشی نداشته‌ام، حاضرم، رایگان آن را ویرایش کنم. پیرمرد و معلول بود و موقع راه رفتن پایش به زمین کشیده می‌شد. اما ذهنی پویا داشت و تحلیل‌های جالبی از قیام امام حسین کرده بود. قبول نکرد، کتاب را برداشت و رفت.
حدود یک ماه دیگر برگشت، با صحنه عجیبی، رو‌به‌رو شدم: بیشتر کارهای ویراستار را با تیغ، حذف کرده بود! او می‌توانست با خودکار، آنها را خط بزند، ولی چون به دست‌نوشت زیبای خود، علاقه داشت، با دقت و ظرافت، دست به دامن تیغ ژیلت زده بود. یک لحظه تصور کنید که این کار، چه وقت و حوصله‌ای می‌خواهد!
ویراستاران تازه‌کار باید بدانند که:
۱. آموزش فن ویراستاری را جدی بگیرند و پیوسته به مطالعات خود در این زمینه بیفزایند. ویراستاری فقط به یک یا دو دوره آموزش نیست، بلکه باید ابزارهای لازم را به دست آورد و همزمان با کار، تجربه اندوخت.
۲. کارهای سنگین و پرحجم را قبول نکنند.
۳. حدود بیست صفحه را که کار کردند به همکار قدیمی‌تر از خود نشان دهند و مشورت کنند.
۴. همان بیست صفحه را به مولف نشان دهند، اگر پسندید به همان سبک، ادامه دهند. شیوه‌نامه ویرایش صوری را به اطلاع مولف برسانند.
۵. توقع قیمت بالا نداشته باشند. برخی ویراستاران در همان کتاب اول و دوم، همان دست‌مزدی را می‌خواهند که ویراستاران باتجربه‌تر می‌گیرند. ویراستاری مثل هر شغل و حرفه دیگر، درجات دارد.
۱۴۰۲/۰۵/۳۱
#ویرایش
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
🏴سالروز شهادت مظلومانه حضرت رقیه (سلام‌الله‌‌علیها) تسلیت باد.
#تسلیت
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
💢عوامل فنی و مهارت‌های قلمی برای ساده‌نویسی(۱)
رضا بابایی
شیوه‌‌های درست در جمله‌سازی و رعایت برخی نكات زبانی، در ساده‌نویسی بسیار مؤثرند. زبان، دستگاه پیچیده‌ای است كه بهره‌وری از آن به آگاهی و تجربه نیاز دارد. در پی، شماری از عادت‌های درست قلمی و بایسته‌های نوشتن می‌آید كه برآیند آنها ساده‌نویسی است؛ با تجدید این یادآوری كه ساده‌نویسی همان اندازه كه هنر است، مهارت است و مانند هر مهارت دیگری به تمرین، اهتمام، باورمندی و دلیری نیاز دارد:
۱. معیارنویسی
هر زبانی دو گونه نظم و نثر دارد: معیار و غیر معیار.
نثر معیار، زبان نوشتاری دانش‌آموختگان، رسانه‌های گروهی و متون درسی در آموزشگاه‌های رسمی كشور است. زبان معیار در هر دورۀ زمانی، دگرگون می‌شود و بر پایۀ نیازها و عناصر اجتماعی و فرهنگی همان دوره شكل می‌گیرد. بنابراین سیال و شناور است؛ زیرا عواملی همچون اوضاع سیاسی-اجتماعی و تحولات فكری-فرهنگی، توسعۀ دانش و تغییر ماهوی نیازها، زبان معیار را زیر نفوذ خود دارد.
در مقابل زبان معیار، «سبك» است. هر نویسنده‌ای، اجازه دارد كه از زبان رسمی و معیار، بگریزد و طرحی نو دراندازد؛ مشروط به آنكه «تك‌روی» او، اصول كلی زبان را به هم نریزد و از چارچوب‌های كلان بیرون نزند. همچنین دانستنی است كه نوشتن به سبك ویژه، دشوار و نیازمند توانایی‌های ویژه است.
معیارنویسی در حوزه‌های زبانی، به یك معنا نیست. معیار در زبان ادبی، غیر از معیار در زبان محاوره است و زبان معیار نوشتاری، غیر از زبان معیار گفتاری است. آنچه نیز در پی می‌آید، برخی از مهم‌ترین شاخصه‌های زبان و نثر معیار در نوشته‌های علمی، در روزگار ما است:
سادهگرایی: اگر در روزگارهای پیشین، پیچیدگی‌های واژگانی و معنایی، نشانۀ فضل و هنرمندی نویسنده بود، امروزه سادگی، روانی و آسان‌یابی است كه متنی را برجسته و پذیرفته می‌كند. سادهگرایی در نظم و نثر را نباید با بی‌محتوایی و ابتذال یكسان دانست. بسا متن‌های بی‌محتوا كه ساده نیستند و بسا نوشته‌های نغز و پربار كه فاصلۀ میان چشم خواننده تا مغز او را به سرعت برق و باد می‌پیمایند.
اعتدال در وام‌گیری از زبان‌های بیگانه: زبان معیار امروز، برخلاف قرن‌های پیشین، به عربی نمی‌گراید، اما همچون دهه‌های نخست این سده با واژگان عربی سر جنگ و ستیز هم ندارد؛ زیرا این زبان اكنون با فرهنگ و متون دینی-عربی چنان آمیخته است كه قادر به استقلال كامل واژگانی از زبان عربی نیست. زبان فارسی امروز، فرنگی‌گرا هم نیست، بلكه با تكیه بر سرمایه‌های خود و نیز با بهره‌وری از تجربه‌های نو، می‌كوشد بر توان و كارآمدی خویش در ساحت واژه‌سازی و جمله‌بندی‌های مدرن بیفزاید. با وجود این، گرایش افراطی به سره‌نویسی هم ندارد.
برگرفته از کتاب «آئین قلم»
۱۴۰۲/۰۶/۲
#نویسندگی
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
🏴 هفتم صفر، سالروز شهادت جانسوز کریم اهل بیت، حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السلام را تسلیت می‌گوییم.
امام حسن علیه‌السلام می‌فرمایند:
علَیکم بِالفِکرِ، فَإنَّهُ حَیاةُ قَلبِ البَصیرِ و مَفاتیحُ أبوابِ الحِکمَة.
بر شما باد به تفکّر، که تفکّر مایه حیات قلب شخص بصیر و کلید درِ حکمت است.
إعلام الدین، ص۲۹۷
#تسلیت
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💢بخشی از نشست شرح مثنوی
(جلسه سی‌ام)
استاد علی حیدری یساولی
#مثنوی
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
💢 مثنوی‌خوانی
🔸 جلسه هفتگی شرح مثنوی مولانا
🔹 استاد: علی حیدری یساولی
🔹 جلسه سی‌و‌‌یکم: شنبه۴شهریور۱۴۰۲
ساعت ۱۸
برنامۀ یکشنبه‌های هرماه:
سعدی‌خوانی. شاهنامه‌خوانی. حافظخوانی
شنبۀ هر هفته: جلسه شرح مثنوی
🔻مکان: قم، نبش میدان رسالت،
دانشگاه طلوع‌مهر
🔹حضور برای عموم علاقه‌مندان بلامانع است
#مثنوی
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
💢 حافظخوانی
🔸 جلسه شرح غزلیّات حافظ
🔹 استاد: دکتر احمدعزّتی‌پرور
🔹جلسه چهارم: یک‌شنبه۵ شهریور ۱۴۰۲
ساعت۱۸
🔻مکان: قم، نبش میدان رسالت
دانشگاه طلوع‌مهر
🔹حضور برای عموم علاقه‌مندان بلامانع است
#حافظ
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
💢عوامل فنی و مهارت‌های قلمی برای ساده‌نویسی(۲)
رضا بابایی
محتواگرایی: وظیفۀ اصلی زبان‌ها ارائۀ پیام و محتوا به رساترین و سرراست‌ترین شكل ممكن است. فرم‌گرایی و صورت‌‌آرایی، از پیوست‌های ادبیات و آفرینش‌های ادبی است؛ اما زبان معیار فارسی می‌كوشد از كناره‌ها بكاهد و به اصل مطلب بپردازد. در این نثر، زبان دیده نمی‌شود؛ ذهن خواننده با كلمات و جملات درگیری ندارد؛ هر كلمه و جمله‌ای به اندازۀ توان تاریخی و ساختاری‌اش در شكل‌گیری معنا سهم دارد. زبان معیار، همچون شیشه، وسیله‌ای است برای حفظ محتوا. ظرف شیشه‌ای، برای آن است كه محتوای آن دیده شود؛ پس نباید چشم‌ها را به خود خیره كند.
ادبیات‌گریزی: ادبیات را «هنر تعبیر» دانسته‌اند؛ اما هنر زبان معیار، «تبیین» است. در این زبان، حتی اگر از تنوع تعبیر، استفاده شود، برای دست‌یابی به «بیان برتر» است؛ نه برای فرار از مواجهۀ مستقیم با موضوع. بر این پایه، زبان معیار، گرد عناصری همچون آشنایی‌زدایی، اغراق، خلق تصویرهای بدیع و آرایه‌پردازی نمی‌گردد. متنی كه پیام خود را سریع و مستقیم به مخاطب منتقل می‌كند، از جنس «زبان» است؛ اما انتقال غیر مستقیم پیام، به‌ویژه اگر خیال‌انگیز باشد، از كاركردهای ادبیات است.
اجتناب از كهن‌گرایی: آركاییسم یا باستان‌گرایی، جایی در زبان معیار ندارد. نویسندگان حرفهای همواره یك‌چشم به سنت‌های پیشین زبانی دارند و یك‌چشم به زبان روز. آنان سنت‌های زبانی را می‌آموزند، اما نه برای آنكه به كارشان گیرند، بلكه برای آنكه بتوانند بر پایۀ آن، زبان امروز را غنا و اصالت بخشند. یك نمودِ باستان‌گرایی، در كاربرد واژه‌هایی مانند سرشك(اشك)، نیارستن(نتوانستن) و بدین رو(به این رو) است. اما كهنگی نحوی زبان، مهم‌تر از كهنگی واژگانی است. جمله‌های «بایدش گفت»، «نخواهند گفت پاسخ»، «تابم نبود دیدنش این‌چنین زار»، «گفته آمد»، «شادی روح شهیدان را صلوات»، «آزمون را» و مانند آنها، اگرچه هیچ واژۀ نامتعارفی ندارند، به دلیل نوع رابطۀ كلمات با یك‌دیگر در آنها، امروزی به شمار نمی‌آیند.
گرایش به زبان گفتاری: نثر معیار امروز ایران، برخلاف سده‌های پیشین، گرایش آشكاری به زبان گفتاری مردم دارد. داستان‌نویسان، نخستین نویسندگانی بودند كه ذخایر طبیعی و توانایی‌های روزآمد زبان گفتاری را مغتنم شمردند.
مركزگرایی: در نثر معیار، نمی‌توان از واژگان یا اصطلاحات یا ساختارهای بومی منطقۀ خاصی از كشور، بدون توضیحات لازم، استفاده كرد؛ بلكه همۀ توجه این زبان به پایتخت فرهنگی كشور است. بنابراین نویسندۀ ایرانی، اگرچه شمالی یا جنوبی باشد، باید واژگان و نوعی از جمله‌سازی را در آثار خود به كار گیرد كه برای شهروندان تهرانی غریب نباشد.
تساوی لفظ و معنا: در نثر معیار، كفۀ الفاظ سنگین‌تر از كفۀ معانی نیست؛ یعنی «كلمات و عبارات كم‌سود یا بی‌فایده و مقدمه‌های طولانی» در آن، كم است. همچنین كفۀ معانی، سنگین‌تر از كفۀ الفاظ نیست؛ یعنی گرفتار «حذف‌های مخل و افتادگی‌های آزاردهنده» نیست.
صراحت: نثر معیار، الفاظ را به‌گونه‌ای به كار می‌برد كه از آنها بیش از یك معنا برداشت نشود، و آن معنا نیز، معمولا معنای حقیقی كلمه است. الفاظ در نثر معیار، نمی‌توانند فقط كاركرد تزیینی یا عاطفی داشته باشند؛ اما اگر در كنار معنای روشن، واجد زیبایی هم باشند، مانعی نیست.
پاكیزگی: در نثر معیار، جایی برای كلمات ركیك، الفاظ عامیانه و كلیشه‌های فرسوده نیست.
برگرفته از کتاب «آیین قلم»
۱۴۰۲/۰۶/۰۸
#نویسندگی
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
💢 مثنوی‌خوانی
🔸 جلسه هفتگی شرح مثنوی مولانا
🔹 استاد: علی حیدری یساولی
🔹 جلسه سی‌و دوم: شنبه۱۸شهریور۱۴۰۲
ساعت ۱۸
برنامۀ یکشنبه‌های هرماه:
سعدی‌خوانی. شاهنامه‌خوانی. حافظخوانی
شنبۀ هر هفته: جلسه شرح مثنوی
🔻مکان: قم، نبش میدان رسالت،
دانشگاه طلوع‌مهر
🔹حضور برای عموم علاقه‌مندان بلامانع است
#مثنوی
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
💢 سعدی‌خوانی
🔸 جلسه شرح غزلیّات سعدی
🔹 استاد: دکتر حسن عزیزی
جلسۀ هفتم: یک‌شنبه۱۹شهریور۱۴۰۲
ساعت۱۷:۳۰
🔻مکان: قم، نبش میدان رسالت
دانشگاه طلوع‌مهر
🔹حضور برای عموم علاقه‌مندان بلامانع است
#سعدی
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
💢چگونه ننویسیم
رضا بابایی
توانایی و دانایی قلم در سبک‌باری آن است. قلم راه خود را می‌داند، کافی است که ما بارهای اضافی را از دوش او برداریم و دست و پای او را از قیدها و بندها آزاد بگذاریم. ما نباید به او بیاموزیم که چگونه بنویسد؛ بلکه ما باید نوشتن را از مهارت‌های بالقوۀ قلم بیاموزیم. همین قدر که بدانیم چگونه نباید بنویسیم و قلم را گرانبار از چه قیدهای بیهوده و کلیشه‌ها و عادت‌ها نکنیم، کافی است. قلم، کلمات را بر روی کاغذ می‌آورد کلمات همدیگر را احضار می‌کنند و اندیشه می‌آفرینند و پیش می‌روند.
خطا است اگر گمان کنیم که نویسنده در ذهن می‌اندیشد و با قلم می‌نویسد؛ بلکه او در ذهن می‌نویسد و با قلم می‌اندیشد. یعنی آنگاه که شروع می‌کند به نوشتن، کلمات و جمله‌ها و روابط پنهان و پیدای الفاظ، نویسنده را به جهان هزارتوی معانی می‌برند؛ جهانی که پیشتر در ذهن او نبود و اندک اندک بر روی کاغذ شکل می‌گیرد. هر کلمه تا آنگاه که نوشته نشده است، چند حرف به‌هم‌پیوسته است؛ ولی وقتی به روی کاغذ می‌آید، از طریق پیوندها و خویشاوند‌ها و تداعی‌ها، کلمات دیگر را فرامی‌خواند و همراه آنها معانی نو خلق می‌شود. از این رو است که متن‌ها و داستان‌ها و شعرها تا پا به دنیای کاغذ نگذاشته‌اند، به بلوغ نمی‌رسند. به‌واقع اندیشه محصول پیوند و دیدار قلم با کاغذ است.
نویسندگان نباید قلم را مجبور به راه و روشی کنند که پیشتر اندیشیده‌اند. رهایی و آزادی قلم بر روی کاغذ، پیش‌اندیشیده‌های پراکنده را به اندیشه‌های بارور و پروار و همگرا تبدیل می‌کند. ما باید یاد بگیریم که قلم را چگونه آزاد بگذاریم نه اینکه او را چگونه در بند عادت‌های فردی و کلیشه‌های جمعی بکشیم. ما باید بیاموزیم که چگونه ننویسیم و قلم را چگونه به بند نکشیم؛ چگونه نوشتن را او خود می‌داند. قلم به مثابۀ موجودی زنده و اندیشنده نه ابزاری برای تبدیل تصدیقات ذهنی به گزاره‌های لفظی، جهانی نامکشوف است که تنها نویسندگان حرفهای به آن راهی دارند. در این جهان، قلم ذهن بیرونی نویسنده است؛ چنانکه ذهن، قلم درونی او است.
بخشی از«نشست شبی با اهل قلم»
۱۴۰۲/۰۶/۱۹
#نویسندگی
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
🏴 ۲۸ صفر، سالروز رحلت نبی مکرم اسلام صلّی الله علیه و آله وسلّم و شهادت حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام و ۳۰ صفر، سالروز شهادت حضرت امام رضا علیه السلام را تسلیت می‌گوییم.
🔹پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم می‌فرمایند:
🔹 اطْلُبُوا الْعِلْمَ، فَإنّهُ السَّبَبُ بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ.
🔸 پس علم را فرا گیرید چون علم وسیله قرب و نزدیکی شما به خداوند است.
بحارالأنوار، ج ۱، ص ۱۷۲، ح ۲۵
#تسلیت
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
💢 ۲۷ شهریورماه؛ روز شعر و ادب فارسی و بزرگداشت استاد شهریار را گرامی می‌داریم.
#مناسبت
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
💢پاراگراف‌بندی درست
رضا بابایی
پاراگراف‌بندی درست، سهم بسیاری در فهم آسان و روان مطالب دارد؛ بلکه از بایسته‌های ساده‌نویسی است. هم زیاده‌روی و هم کوتاهی در ایجاد پاراگراف جدید، روند مطالعه را دچار دست‌انداز می‌کند.
برای پاراگراف‌بندی، مانند اکثر مباحث ادبی و زبانی، معیار خط‌کش گونه‌ای وجود ندارد تا بر پایۀ آن همۀ نویسندگان یکسان و یک نواخت عمل کنند. همین قدر باید بدانیم که هر پاراگراف، طرح یکی از جزئیات ریزبحث را بر عهده می‌گیرد و برای طرح بحث جزئی دیگر، پاراگراف نیز تجدید می‌شود. ارتباط بندها با یکدیگر از راه جمله‌های نخستین و پایانی است؛ یعنی جملۀ آخر هر بند، بهتر است زمینه و مقدمه‌ای باشد برای بند پسین.
پاراگراف‌ها بدنۀ نوشتار را می‌سازند. اگر بدنۀ هر نوشتار ی را به صفحۀ شطرنج تشبیه کنیم، هر یک از خانه‌های سفید و سیاه صفحه، در حکم یک پاراگراف است. بنابراین هر پاراگراف، باید از نوعی استقلال برخوردار باشد. استقلال هر مطلبی نیز وابسته به استقلال هستۀ مرکزی آن است. پس هر پاراگراف توضیحاتی محدود و با جملاتی معدود دربارۀ نکته‌ای است که اگرچه با نکات دیگر ارتباط زنجیروار دارد، از استقلال نسبی نیز برخوردار است. این نکات به هم پیوسته مطلب واحدی را تشکیل می‌دهند که ذیل یک سرفصل (تیتر) قرار می‌گیرند. بنابراین دور از واقع نیست اگر بگوییم: هر پاراگراف یک یادداشت کوتاه و مستقل، یا یک سکانس از یک فیلم بلند است.
برگرفته از کتاب «بهتر بنویسیم»
۱۴۰۲/۰۶/۲۷
#نویسندگی
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت