«ما»
(یادداشت برادر فاضلم حجتالاسلام علی مهدیان)
❤️ این موشکها و پهپادها نقطه عطف تاریخ مقاومت شدند، اما صحنه را درست ببینیم. از این شمشیرِ صاحب خراشهای متعدد (ذوالفقار) عبور کنیم، پشت سرش آن دستی است که شلیک کرد، آن ارادهای است که تصمیم گرفت. نه، هوشمندی که کی و کجا را بزند، نه، نه، آن عقلی که میداند چه زمان باید ایران وارد صحنه شود، بلکه عمیقتر از اینها.
❤️ پشت سر این «حدید» قوی و بران و براق، داغهایی است که قلب صبور این مردم سالها است جمع کرده، سالها فشار اقتصادی، امنیتی، تحمل حمله بیامان زخمزبانها، تحقیرها، هجوم روایتهای سیاهِ انسداد و ناامیدی و «ما بیچارهایم» از زبان دوست نادان و دشمن دانا.
❤️ عمیقتر ببینیم، پشت سر همه این داغهای مردم صبورمان، آن امید سبز مهدوی راسخ در جانشان که دست خدا را بالاتر از همه دستها میدیدند و صبر میکردند، آن ایمان سرخ حسینی را که باید ایستاد و کم نیاورد. پشت سر این موشکها شبهای احیاء را ببینیم، ورزشگاه صدهزارنفری قرآنخوانها را، اشکهای حین قنوت فطر و «ان تدخلنی فی کل خیرٍ ادخلت فیه محمداً و آلَ محمد» را
❤️ پشت سر این شمشیرِ صاحب خراشهای متعدد، یعنی ذوالفقار، دست علی(ع) را ببینیم؛ یدالله را ببینیم که فوق ایدیهم است؛ «و ما رمیت اذ رمیت» را؛ اینجا ایران است. آری! صدای وِزوِز پهپادها و هوهوی موشکها زیبا بود، اما نه به اندازه صدای تپش قلبهای صبور و مؤمن این مردم هوشمند و عاشق.
❤️ دوستی بعد از یومالله عینالاسد از من پرسید، چرا ماجرای هواپیمای اوکراینی پیش آمد، بعد از آن اقتدار یداللهی؟ به او گفتم چون فراموش نکنیم پیروزیها باید همزمان با رشد و معرفت مردم حاصل شود و الا یومالله را هم نخواهیم فهمید و نمیتوانیم مظهر «صبار شکور» باشیم. وقتی نصرت الهی ظهور پیدا میکند، منتظر امتحانهای بعدی باشید چرا؟ چون «اذا جاء نصرالله و الفتح» که محقق شد نوبت «فسبح بحمد ربک و استغفره» است. باید دست او را دید و با این نعمت رشد کرد، ضعفهایمان را باید جبران کنیم یا با قدم معرفت پیش میرویم یا با مدد امتحان و بلا.
❤️ اینگونه است که تاریخ را میسازیم. اینگونه «ما» لشکر سید خراسانی را سامان میدهیم برای مهیاشدن و زمینهسازی ظهور، انشاءالله. یومالله است، دستافشانی کنیم با قلبی تسبیحگو و حمدگو و با عزم استغفار و جبران.
✍🏻 #علی_مهدیان
@ali_mahdiyan
با اندکی ویرایش
✍ #رحیم_آبفروش
@qoqnoos2