eitaa logo
قران پویان
444 دنبال‌کننده
5.8هزار عکس
680 ویدیو
611 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن
مشاهده در ایتا
دانلود
28.5M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🍁سخنان مرحومه سرکار خانم زهرا حمیدی منفرد؛ همسر مرحوم استاد فیرحی در برنامه مزامیرِ نامیرا(هفتمین روز درگذشت استاد) 🔹️پنجشنبه ۲۹ آبان ۱۳۹۹، خانه اندیشمندان علوم انسانی. @quranpuyan
ما تَسبِقُ مِن أُمَّةٍ أَجَلَها وَما يَستَأخِرونَ ‍ هیچ امتی بر اجل و سر رسید حتمی خود پیشی نمی‌گیرد، و از آن تأخیر نیز نمی‌کند. مؤمنون/ ۴۳ @quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
 💠 یــڪ صفحـہ قرآטּ بـہ همراـہ ترجمـہ 📖 آیات 39 تا 45 📄 ༻🍃‌🌸🍃༺         🆔@quranpuyan
🕊 مربوط بہ 🔻 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️تكيه گاههای سست همچون لانه ! 💠مَثَلُ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّـهِ أَوْلِياءَ كَمَثَلِ الْعَنْكَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَيْتاً وَ إِنَّ أَوْهَنَ الْبُيُوتِ لَبَيْتُ الْعَنْكَبُوتِ لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ (۴۱/عنکبوت) 🌱‏مَثَلِ كسانی كه غير خدا را سرپرست خود برگزيدند، همانند مَثَل عنكبوت است كه (برای خود) خانه‌ای ساخته؛ و البتّه سست‌ترين خانه‌ها خانه‌ی عنكبوت است اگر می‌دانستند. 🔹چه مثال رسا و جالبی و چه تشبيه گويا و دقيقی؟! درست دقت كنيد: هر حيوان و حشره‌ای برای خود خانه و لانه‌ای دارد، اما هيچيك از اين خانه‌ها به سستی خانه عنكبوت نيست. ‏اصولا خانه بايد ديوار و سقف و دری داشته باشد، و صاحب آن را از حوادث حفظ كند طعمه و غذا و نيازهای او را در خود نگاه دارد. بعضی از خانه‌ها سقف ندارند اما لا اقل ديواری دارند يا اگر ديوار ندارند سقفی دارند. ‏اما لانه عنكبوت كه از تعدادی تارهای بسيار نازك ساخته شده نه ديواری دارد، نه سقفی، نه حياطی و نه دری، اينها همه از يك سو. 🔹‏از سوی ديگر مصالح آن بقدری سست و بی دوام است كه در برابر هيچ حادثه‌ای مقاومت نمی‌كند. ‏اگر نسيم ملايمی بوزد تار و پودش را درهم می‌ريزد! اگر چند قطره باران بر آن ببارد آن را متلاشی می‌كند! كمترين شعله آتشی به آن برسد نابودش می‌سازد. ‏حتی اگر گرد و غبار بر آن بنشيند پاره پاره می‌شود و از سقف خانه آويزان می‌گردد. ‏معبودهای دروغين اين گروه نيز نه سودی دارند و نه زيانی، نه مشكلی را حل می‌كنند، و نه در روز بيچارگی پناهگاه كسی هستند. ‏درست است كه اين خانه برای عنكبوت با آن پاهای بلند و طولانيش هم مركز استراحت است و هم در و دكان و دامی برای صيد حشرات و تحصيل غذا. 🔹‏ولی در مقايسه با خانه‌های حيوانات و حشرات ديگر بی نهايت سست و بی دوام است. ‏كسانی كه غير خدا را تكيه‌گاه خود قرار دهند تكيه آنها بر تار عنكبوت است. ‏آنها كه غير از خدا را معبود خويش برگزينند تكيه آنها بر تار عنكبوت است تخت و تاج فرعونها، اموال بی حساب قارونها، قصرها و گنج‌های شاهان، همه مانند تارهای عنكبوت است. ‏بی دوام، سست، غير قابل اعتماد و ناپايدار در برابر طوفان حوادث. 👈‏تاريخ نيز نشان می‌دهد كه به راستی هيچ يك از اين امور نمی‌تواند تكيه گاه انسان گردد. ‏ولی آنها كه بر ايمان و توكل بر خدا تكيه می‌كنند تكيه بر سد پولادين دارند. 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️آثار 💠إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى‌ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ لَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ «45/عکبوت» 🌱 كه همانا نماز (انسان را) از فحشا و منكر باز مى‌دارد و البتّه ياد خدا بزرگ‌تر است و خداوند آنچه را انجام مى‌دهيد مى‌داند 🔹در فراز پایانی آیه  45 از سوره ی عنکبوت امده است:  ذکر خدا از آن هم(نماز انسان را از فحشا و منکر باز می دارد) برتر و بالاتر است  (وَ لَذِکْرُ اللّهِ أَکْبَرُ). ظاهر جمله فوق این است که: بیان فلسفه مهمترى براى نماز مى باشد، یعنى یکى دیگر از آثار و برکات مهم نماز، که حتى از نهى از فحشاء و منکر مهمتر است، آنست که انسان را به یاد خدا مى اندازد، که ریشه و مایه اصلى هر خیر و  سعادت است، و حتى عامل اصلى نهى از فحشاء و منکر نیز، همین  ذکر اللّه  مى باشد، در واقع برترى آن، به خاطر آنست که علت و ریشه محسوب مى شود. 🔹اصولاً، یاد خدا، مایه حیات قلوب و آرامش دل ها است، و هیچ چیز، به پایه آن نمى رسد: أَلا بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ:  آگاه باشید یاد خدا مایه اطمینان دلها است . 🔹اصولاً، روح همه عبادات ـ چه نماز و چه غیر آن ـ ذکر خدا است، اقوال نماز، افعال نماز، مقدمات نماز، تعقیبات نماز، همه و همه، در واقع، یاد خدا را در دل انسان زنده مى کند. 👈قابل توجه این که: در آیه ۱۴ سوره  طه  اشاره به این فلسفه اساسى نماز شده و خطاب به موسى مى گوید: أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْرِی:  نماز را بر پا دار، تا به یاد من باشى . 📚ڪانال نڪات تفسیرے ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
بخشی از نظرات قرآن اموزان دوره هاي 1401.pdf
1.23M
🔹تعلموا القرآن فانه احسن الحديث، و تفقهوا فيه فانه ربيع القلوب، و استشفوا بنوره فانه شفاء الصدور ✅ را بياموزيد كه بهترين گفته هاست و در آن كنيد كه آن بهار (و نشاط بخش) قلب هاست، از روشنايى آن شفا بجوييد كه شفابخش بيمارى سينه هاست. حضرت علي ع نهج البلاغه 🌹🌹🌹 اظهار رضايت حدود 40 نفر از اساتيد و دانش‌پژوهان دوره هاي كه در دوره روش ساده قران حضور يافتند ✅✅جهت اطلاعات بيشتر در خصوص جزئیات دوره‌ و دوره جديد به لينك https://b2n.ir/a02388 يا كانال زير در ايتا و تلگرام @tadabbor_quranpuyan مراجعه نماييد. 🔹لينك ثبت نام https://idpay.ir/quranpuyan/shop/33892
♻️♻️♻️ : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول 1⃣6⃣ تدبر در سوره 🔹نکات سوره کهف از تفسیر عبدالعلی بازرگان کهف : ۸۳ وَيَسْأَلُونَكَ عَن ذِي الْقَرْنَيْنِ قُلْ سَأَتْلُو عَلَيْكُم مِّنْهُ ذِكْرًا  از تو دربارة ذوالقرنین مي‌پرسند، ۹۶ بگو: برای شما یادی از او تلاوت خواهم کرد.  __ ۹۶- ذوالقرنین یعنی صاحب دو قرن، ما فارسی زبان‌ها قرن را یک صد سال مي‌دانيم، اما در فرهنگ قرآن، قرن به مردمان معاصر گفته مي‌شود، همان مفهومی که ما امروز از کلمة «نسل» مي‌فهميم. مثل: نسل قبل از انقلاب که کمیت زمانی اصلا در آن مطرح نیست. اصولا معنای قرن، جمع شدن و نزدیکی دو یا چند چیز با هم است و در مشتقات آن، مثل: اقتران، قرین و مقارن نیز همین مفهوم وجود دارد. در ۷ موردی که کلمه قرن [و قرناً] در قرآن آمده، تماماً مردمی مورد نظر است که در یک دوره زمانی معین در مکانی مشخص زندگی مي‌کردند [مثل اقوام عاد، ثمود، فرعون و...]. جای شگفتی است که از ۴۰ موردی که مشتقات واژه قرن در قرآن به كار رفته، حتی یک بار هم به معنای شاخ نیامده است، در حالی كه بیشتر مترجمین و مفسرین، «ذوالقرنین» را بر اساس مدارک دینی یهود [اسرائیلیاتی که وارد تفاسیر و فرهنگ اسلامی شده] و نشانه‌هائی که در رویای دانیال آمده، دارای دوشاخ قوچ مانند در سر [یا تاج و کلاهخود] تصور کرده و نیز به مجسمه‌ای با این مشخصات، که در نزديکي‌هاي استخر پایتخت قدیم هخامنشی یافت شده، استناد کرده‌اند. اگر نشانه‌هائی که قرآن از ذوالقرنین داده است با کوروش کبیر منطبق باشد، که با شواهد موجود چنین مي‌نمايد، مي‌دانيم کورش موفق شد دو قرن، یعنی دو ملت ماد و پارس را با هم متحد کند و پادشاه دو ملت [ذوالقرنین] شود! ناصرالدین شاه قاجار را هم «سلطانِ صاحبقران» گفته‌اند. قِران از نظر لغوی پیوند و اتصال است. در گذشته به كسی كه سی سال از عمرش گذشته بود مي‌گفتند یك قران [نسل] را گذرانده است، زیرا دارای فرزند شده و نسل دیگری را پایه گذاشته است [سی سال نماد یك نسل بود]. ناصرالدین شاه نیز در سال ۱۲۹۳ هجری شمسی به مناسبت سي‌امين سالگرد سلطنت خود سكه‌ای ضرب كرد كه بر آن نوشته بود: «ناصرالدین شاه صاحبقران» و از آن تاریخ این لقب را در كلیة مكاتبات اداری و خصوصی خود به كار مي‌برد. او پنجاه سال سلطنت و بر دو نسل حکمرانی كرد. گرچه در فرهنگ قرآن، کلمه قرن مطلقاً به معنای شاخ نیامده، اما اگر در زبان عربی استثناً شاخ را هم قرن گفته باشند، قرن [شاخ] وسیله دفاعی حیوان است و ذوالقرنین مي‌تواند به کسی که دو شاخ دفاعی [قوم ماد و قوم پارس] داشته، اطلاق گردد. تأویل دو شاخ قوچ در رؤیای دانیال، همان اتحاد دو قدرت برجسته زمان، یعنی کشورهای پارس و ماد مي‌باشد. در مورد «ذوالقرنین» سخنان زیادی گفته شده است؛ برخی او را با اسکندر مقدونی، و برخی با یکی از پادشاهان یمن تطبیق داده‌اند که هیچکدام با ویژگیهائی که قرآن از او سراغ داده هماهنگی ندارد. جامع‌ترین و در ضمن قابل قبول‌ترین نظریه را «مولانا ابوالکلام آزاد» [دانشمند و سیاستمدار و اولین وزیر فرهنگ هندوستان پس از استقلال] در فصلی از تفسیر بزرگ خود- ترجمان القرآن- مطرح کرد که توسط «محمد ابراهیم باستانی پاریزی» تحت عنوان: کوروش کبیر یا ذوالقرنین در سال ۱۳۴۲ ش منتشر شده است. مرحوم صدر بلاغی نیز در کتاب «قصص قرآن» خود آن را آورده و مفسرینی همچون علامه طباطبائی نیز این انطباق را مناسب‌ترین احتمال دانسته‌اند. اگر زندگی کوروش کبیر و خصلت‌های بي‌نظير او، در مقایسه با پادشاهان، را با آنچه در این سوره در وصف ذوالقرنین گفته شده مقایسه کنیم، به شباهت‌های قابل توجهی مي‌رسيم. در مدارک دینی یهود از کوروش به عنوان نجات دهنده یهودیانِ اسیر شده در بابل یاد شده است [اسفار: دانیال، اشعیاء و ارمیا]. کوروش با حُسن سیاست خود توانست [در نیمه قرن ششم قبل از میلاد] میان دو کشور پارس و ماد اتحاد برقرار کند و به نیروی چنین اتحادی بر همسایگان متجاوز سلطه یافته و نظام صلح‌آمیز گسترده‌ای بر بخش عظیمی از دنیای روزگار خود مستقر سازد. https://b2n.ir/g94617 کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠مروري بر ع به امام ع 🛑قسمت پنجاه ویکم: 💢همه ، نيستند. 🔶 لَيْسَ كُلُّ طَالِبٍ يُصِيبُ وَ لَا كُلُّ غَائِبٍ يَئُوبُ، وَ مِنَ الْفَسَادِ إِضَاعَةُ الزَّادِ وَ مَفْسَدَةُ الْمَعَادِ، وَ لِكُلِّ أَمْرٍ عَاقِبَةٌ سَوْفَ يَأْتِيكَ مَا قُدِّرَ لَكَ، التَّاجِرُ مُخَاطِرٌ اين طور نيست كه هر خواهنده اى به مقصد رسد، و هر غائب شونده اى باز گردد. از زمينه هاى فساد ضايع كردن زاد و توشه و تباه كردن معاد است. براى هر كارى عاقبتى است آنچه برايت رقم خورده زود است به تو برسد. تاجر در خطر است. 🖋ترجمه انصاریان ↩سپس در هجدهمين توصيه مى فرمايد: «نه هرکس طالب چيزى باشد به خواسته اش مى رسد و نه هرکس که از نظر پنهان شد باز مى گردد»; اين دو جمله مى تواند به منزله علتى براى توصيه مبادرت به فرصت ها باشد که در جمله قبل گذشت، زيرا انسان تنها در صورتى به مقصود مى رسد که در زمينه فراهم بودن شرايط برخيزد و تلاش کند در غير اين صورت تلاش او بيهوده است. واژه «غائب» مى تواند اشاره به فرصت از دست رفته باشد که اى بسا دوباره باز نگردد. در عين حال مى تواند توصيه مستقلى باشد اشاره به اينکه انسان هميشه نبايد انتظار داشته باشد که از کوشش هايش نتيجه بگيرد. به بيان ديگر، از شکست ها نبايد نااميد گردد. ✅ در نوزدهمين توصيه مى فرمايد: «تباه کردن زاد و توشه نوعى فساد است و سبب فاسد شدن »; (وَمِنَ الْفَسَادِ إِضَاعَةُ الزَّادِ وَمَفْسَدَةُ الْمَعَادِ). منظور از زاد و توشه در اينجا همان زاد و توشه تقوا براى سفر آخرت است که اگر انسان آن را از دست دهد آخرت او تباه خواهد شد. ✅ در بيستمين توصيه مى فرمايد: «هر کارى سرانجامى دارد (بايد مراقب سرانجام آن بود)»اشاره به اينکه انسان هنگامى که دست به کارى مى زند بايد در عاقبت آن بينديشد و بى حساب و کتاب اقدام نکند; اگر عاقبت آن نيک است در انجام آن بکوشد وگرنه بپرهيزد. در غررالحکم از امام امير مؤمنان على(ع) همين جمله با اضافه اى نقل شده: «وَلِکُلِّ أمْر عاقِبَةٌ حُلْوَةٌ اَوْ مُرَّةٌ; هر کار عاقبتى شيرين يا تلخ دارد (که بايد به آن انديشيد)». ✅ نزن. انچه برايت مقدر ميشده، ميرسد. در بيست و يکمين توصيه مى فرمايد: «آنچه برايت مقدر شده به زودى به تو خواهد رسيد»; مقصود اينکه نبايد بيهوده زد; نه بدين معنا که انسان تلاش براى معاش را رها سازد و کوشش براى بهبود زندگى را فراموش کند، بلکه هدف اين است که از تلاش هاى بيهوده و حريصانه بپرهيزد. همه رواياتى که به مقدر بودن روزى اشاره مى کند نيز ناظر به همين معناست. ✅ در بيست و دومين توصيه مى افزايد: «هر بازرگانى خود را به مخاطره مى اندازد»; (التَّاجِرُ مُخَاطِرٌ(26)). بازرگان هميشه از تجارت خود سود نمى برد و به اصطلاح امروز، تجارت نوعى است; بنابراين انسان بايد شجاع باشد و بر خدا توکل کند و از زيان هاى احتمالى نهراسد و از زيان ها نااميد و مأيوس نشود. البتّه تاجر بايد تلاش و کوشش و تدبير را از دست ندهد; ولى اگر با زيانى مواجه شد نيز ناراحت نگردد. اين احتمال نيز داده شده که اين جمله اشاره به جنبه هاى معنوى تجارت باشد، زيرا تاجر گاه آلوده اموال حرام مى شود و سعادت خود را به خطر مى افکند، بنابراين بايد همواره مراقب اين خطرات باشد مخصوصاً در عصر و زمان ما که اموال حرام و تجارت هاى نامشروع فزونى گرفته و گاه پرسود بودن آن چشم عقل را مى بندد و تاجر را گرفتار گناه مى سازد 🖋شرح آیت آلله مکارم شیرازی @quranpuyan
☆ خدای من! مرا این ارجمندی بس که بنده ی تو باشم و این سرافرازی بس که پروردگار من تو باشی تو همانگونه هستی که من دوست دارم پس مرا آنگونه ساز که تو دوست می داری از نیایش های امام علی (ع) بحارالانوار ج ۷۴ ص ۴۰۰ 🆔 @quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
 💠 یــڪ صفحـہ قرآטּ بـہ همراـہ ترجمـہ 📖 آیات 46 تا 52 📄 ༻🍃‌🌸🍃༺         🆔@quranpuyan
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🕊 مربوط بہ 🔻 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan