♻️♻️♻️ #قرآن‌فهمی‌برای‌همه : 1⃣4⃣ تدبر در سوره #صافات آیا آیات سوره صافات در داستان مقدمات ذبح اسماعیل توسط حضرت ابراهیم، درتاییدکار ابراهیم است یا نکوهش او؟ آیاابراهیم به کشتن اسماعیل مامورشده بود؟ یکی از اشتباهات مفسرین،آیه های۱۰۲ تا ۱۰۷ سوره صافات است که خطای پیامبرانه حضرت ابراهیم ع و «عتاب محترمانه» او یک نوع افتخار برای آنحضرت قلمداد شده است. و گفت من بسوي پروردگارم ميروم و او البته بزودي هدايتم خواهد کرد (99) پروردگارا (فرزندي) از صالحان بمن بده (100) پس مژده پسري موقر را به او داديم (101) و هنگامي که (آن فرزند) بالغ شد و در سعي همراهش بود ، به او گفت : پسرکم ! در خواب می بینم که تو را ذبح ميکنم . نظرت چيست؟ گفت: پدر جان ! آنچه را که مأمور هستي انجام ده . انشاء الله مرا صابر خواهي يافت (102) پس چون تسليم شدند و پيشاني او را بر زمين گذاشت (103) ندايش داديم که اي ابراهيم! (104) تو موضوع رويايت را تصدیق کردی و نيکوکاران را چنين پاداش ميدهيم (105) البته اين يک آزمايش آشکار بود (106) و با قرباني عظيمي جايگزينش داديم (107) و درميان بازماندگان برايش بجا گذاشتيم : (108) سلامي بر ابراهيم (109) و نيکوکاران را چنين پاداش ميدهيم (110) که او البته از بندگان مومن ما بود (111) آیات ۱۰۲ تا ۱۰۷ «پرانتزی» است و روح کلی این پاراگراف (که آیات ۷۴ تا ۱۴۸ را در بر میگیرد) این است که «آن پیامبر به فلان مشکلات دچارشد وما نجاتش دادیم وطرف مقابلش را هلاک کردیم و برای اونام نیکی در تاریخ بشر قرار دادیم و نیکوکاران را چنین پاداش میدهیم» ودر پاراگراف مذکور این فرمول رابرای حضرت های نوح (ع) و ابراهیم (ع) و موسی (ع) و الیاس (ع) و لوط (ع) و یونس (ع) بکار گرفته و البته حجم مطلبِ مربوط به حضرت ابراهیم (ع) از همه مفصل تر است ، بطوریکه مثلا آنچه راجع به حضرت موسی (ع) فرموده ۷ آیه و راجع به حضرت ابراهیم (ع) ۳۰ آیه است . اما آیات مورد بحث (یعنی آیات ۱۰۲ تا ۱۰۷) که در فضای کلیِ «به ابراهیم هم چنین لطفی کردیم» است، نسبت به کل داستان ابراهیم (ع) «سکته دار» است، زیرا کل داستان متضمن تحسین اوست، اما آیات مورد بحث متضمن «عتاب»ی است که به او نموده، و خطای او را مانند مورد حضرت ایوب (ع) جمع و جور فرموده، و مانند حضرت یونس (ع) لطف خویش را مجددا نسبت به او برقرار نموده است . اینک که متوجه این موضوع شده ایم، اگر روی همان قطعه «پرانتزی» تمرکز کنیم دلایل زیادی پیدا میکنیم که تاییدگر «عتاب»ی بودن قطعه مذکور است : ۱- اینکه آن حضرت به پسرش گفت «در خواب می بینم» (اری فی المنام) این معنی را میدهد که خود آن حضرت هم اعتقاد نداشت که خواب او وحی است زیرا گفته «می بینم» و نگفته «دیده ام» و معلوم میشود چندین بار دیده بوده ولی باور نکرده بوده، و البته اینکه با آن پسر مشورت کرده و او گفته «پدر جان آنچه را مامورش هستی انجام ده»، دلیلی بر چیزی نمیشود زیرا او پسر بچه ای بوده و به پدرش به عنوان پیامبر بزرگ الهی کوچکترین شکی نداشته و تصورات او را عین حقیقت تلقی کرده و آنقدر تسلیم حق بوده که بدون کوچکترین تردیدی تسلیم کشته شدن در راه چیزی که آن را حقیقت محض می پنداشته شده است، و این داستان اگر برای پدرش یک خطا بود برای او یک افتخار است. ۲- قسمت اصلی عتاب در جمله «قد صدّقت الرویا» است، که به این معنی است که ای ابراهیم! تو که به وحی دسترسی داشتی، چرا در باره خوابت که خودت هم راجع به آن شک داشتی، از ما استعلام نکردی؟ مگر همین خودت نبودی که در باره چگونگی زنده کردن مردگان از ما خواستی که موضوع را به تو نشان دهیم و در پاسخ سئوالِ «مگر راجع به آن ایمان نداریِ؟» ما، گفتی «چرا، ولی میخواهم دلم مطمئن شود» چطور در آنجا دنبال اطمینان قلبی بودی اما در اینجا که پای جان انسانها در میان است دنبال اطمینان نبودی و به خواب اطمینان کردی؟ ۳- جمله «و نیکوکاران را چنین پاداش میدهیم» یعنی اینکه با وجود این خطائی که از او سر زد ، سوابق درخشانش مانع شد که ما تنبیهش کنیم بلکه با جایگزینی قربانی خطایش را رفع و رجوع کردیم. توجه دارید که جمله مذکور تکراری است و هم در اینجا آمده و هم در آیه ۱۱۰ و در اینجا به معنیی است که نیازِ جمله «عتابی» را بر آوَرَد و در آیه ۱۱۰ به همان معنیی است که راجع به حضرت های نوح و موسی و الیاس و لوط و یونس (علیهم السلام) و بالاخره راجع به خود آنحضرت نیز آمده، و لذا دو آیه ء کاملا مشابهِ ۱۰۵ و ۱۱۰ به یک معنی نیست و اگر به یک معنی میبود ، قبیح بود (التکرار عند العقلاء قبیح) و معاذالله که فکر کنیم که ممکن است از خداوند قبیح سر بزند. دلیل وقوع چنین خطای بزرگی در تشخیص معنی که در طول قرن های طولانی از این کتاب به آن کتاب و از این مفسر به آن مفسر منتقل شد، چیزی نیست جز اینکه آن قسمت پرانتزی اصلی فرض شد آقای جمال گنجه ای https://bit.ly/2CeDdxI 🆔 @quranpuyan

#تلاوت_ترتیل_روزانه #صفحه_271 #سوره_مبارکه_نحل 🆔https://eitaa.com/quranpuyan

✅✅اگر مایلید #انس روزانه خود با قرآن را حفظ کنید، شما را به گروه عمومي #تقرب دعوت می کنیم تا هر روز #یک_صفحه از قرآن را با #ترجمه و گزيده نكات #تفسيري و تبادل نظر در انها مطالعه کنیم. 💐💐✅✅بلطف خداوند از فردا یکشنبه، مطالعه و تلاوت سوره #نور را آغاز میکنیم.🙏 🔰✳️لطفا به ساير علاقه مندان اطلاع رساني نماييد. https://t.me/taqarrob99 ✅✅خلاصه نکات تفسیری سوره هاي قبلی گروه را می توانید در کانال زیر مطالعه نمایید https://t.me/tagharrob1399

✴️ #پرسش‌وپاسخ‌قرآني: ❓ايا #روح همان نفس است؟ تفاوت #نفس و روح از منظر قرآن چيست؟ 🛑قسمت اول: ⁧نفس همان روح انسانی است و روح چیزی بالا تر از آن است مانند جرئیل وچیزی که خداوند فرموده نفخنامن روحنا و . . 👌برای تحقیق ، مشتقات (ن ف س) و (ر و ح) را در المعجم سرچ کنید و نتیجه را جمع بندی بفرمایید 👈ببینید ، کلیه کلماتی که از اشتقاقات روح است مطلقا و بدون یک استثناء به آن معنای قدسی است ، لذا میماند کلمه نفس و اشتقاقات آن که چند معنی است و یکی از معانی آن همان چیزی است که ما آن را روح یا جان یا روان میدانیم و حکما آمده اند در این حوزه نامگذاریهایی کرده اند 🔸یعنی #روح شامل آنچه ما «روح انسانی» مینامیم ، نمیشود کلمه #نفس کلمه ای است مانند #شیطان که چند معنیی است 🔸شبطان در یکجا به معنی آن پرسوناژ داستان آفرینش آمده ، یکجا به معنی مزاحم و شرور آمده ، یکجا به معنی وسوسه گر آمده ، نفس هم چند معنی است و باید معنی آن را در جمله و آیه و پاراگراف تشخیص داد 👈که البته معنیِ غالب آن همان است که عرض کردم 💫اقاي جمال گنجه اي ادامه دارد👇 http://www.quranpuyan.com/yaf_postst1576_tfwt-nfs-w-rwH-z-mnZr-qrn.aspx @quranpuyan

#دعاهای_روزانه 💠 وَ خِرْلى فى قَضآئِکَ وَبارِکْ لى فى قَدَرِکَ حَتّى لا اءُحِبَّ تَعْجيلَ ما اَخَّرْتَ وَلا تَاْخيرَ ما عَجَّلْتَ ⚜و خیر در قضایت را برایم اختیار کن، و به من در تقدیرت برکت ده، تا تعجیل آنچه را تو به تأخیر انداختى نخواهم، و تأخیر آنچه را تو پیش انداختى میل نکنم. بخشی از دعای عرفه امام حسین (ع) 🆔 @quranpuyan

📖 #قرآن‌چه‌می‌گوید؟ 🔥#عذاب بزرگ الهی برای #تمسخر مومنان و صدقه دهندگان 👈در آیه ۷۹ سوره #توبه عاقبت دردناکی برای مسخره کنندگان بیان شده است. الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ فولادوند :ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﺆﻣﻨﺎﻧﻰ ﻛﻪ [ﺍﻓﺰﻭﻥ ﺑﺮ ﺻﺪﻗﻪ ﻭﺍﺟﺐ] ﺍﺯ ﺭﻭﻯﻣﻴﻞ ﺻﺪﻗﺎﺕ [ﻣﺴﺘﺤﺐ ﻧﻴﺰ] ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ ﻋﻴﺐ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﻭ[ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ] ﺍﺯ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ [ﺩﺭ ﺍﻧﻔﺎﻕ] ﺟﺰ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺗﻮﺍﻧﺸﺎﻥ ﻧﻤﻰﻳﺎﺑﻨﺪ [ﻋﻴﺒﺠﻮﻳﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ] ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻳﺸﺨﻨﺪ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﻧﺪ[ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﻛﻪ] ﺧﺪﺍ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻳﺸﺨﻨﺪ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻋﺬﺍﺑﻰ ﭘﺮ ﺩﺭﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. https://goo.gl/qzSu6s کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔 @quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛

♻️♻️♻️ #قرآن‌فهمی‌برای‌همه : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول 2⃣4⃣ تدبر در سوره #صافات در داستان #ذبح_اسماعيل توسط حضرت ابراهيم، آيا حضرت ابراهيم توسط خدا مامور به قتل فرزندش شد؟ برادر فاضل ما جناب آقای دکتر بهروز مرادی تفسیری از قصه ذبح اسماعیل به این قرار به دست داده است که: ▪️الف. این رؤیای حضرت اسماعیل مطابقی نبوده؛ بلکه نمادین بوده و مراد از ذبح اسماعیل قربانی کردن جسم او نبوده؛ بلکه قربانی کردن علاقه به غیر و تسلیم محض الله شدن بودن است. ▪️ب. او با استناد به شواهدی از قرآن که حاکی است، انبیاء علم غیب نمی دانستند، افزوده است که سبب این که حضرت ابراهیم آهنگ ذبح اسماعیل کرده بود، این بوده است که او علم تعبیر خواب نمی دانسته و خواب خود را اشتباه تعبیر کرده است. ▪️ج. همچنین اضافه کرده است که حمل قصه بر رؤیای مطابقی متخذ از تورات و انجیل است که محرف است و قابل استناد نیست. این بیان علیرغم این است که خود تأکید دارد، مسلمانان باید تفسیر خود را از آیات قرآن از خود قرآن اخذ کنند. ▪️د. همین طور بیان داشته است که در قرآن فرزندکشی مورد مذمت واقع شده و لذا هرگز مفاد قصه ذبح اسماعیل در قرآن نمی تواند عبارت از فرمان کشتن اسماعیل از سوی خدا باشد. 👈اما چنین بیانی و تفسیری به دلایلی که در ذیل می آید، مخدوش است: 🔸اولاً، اگر بناست که فهم ما از آیات قرآن، از خود قرآن اخذ شود، خود قرآن هرگز تورات و انجیل را محرف نشمرده؛ بلکه در خود قرآن، تورات و انجیل تصدیق شده و آنها را حامل احکام و مواعظه الهی شمرده و افزوده است که اگر اهل کتاب تورات و انجیل را برپا ندارند، رستگار نیستند؛ چنان که آمده است: قُلْ يا أَهْلَ الْکتابِ لَسْتُمْ عَلى شَيْ‏ءٍ حَتَّى تُقيمُوا التَّوْراةَ وَ اْلإِنْجيلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْکمْ مِنْ رَبِّکمْ (مائده، 68) تردیدی نیست که در قرآن ناظر به همین تورات و انجیلی که به دست ما رسیده است، سخن گفته است؛ نه تورات و انجیلی که مسلمانان مدعی هستند، پوسیده و از بین رفته است. 🔸ثانیاً، در قرآن کشتن فرزندان برای بتان و یا از روی فقر مورد مذمت قرار گرفته است و آیات مربوط هرگز نافی جواز قربانی فرزند برای خدا نیست. 🔸ثالثاً، قریش بر ملت و آیین پدرشان حضرت ابراهیم بودند و لذا آنان را حنفا می شمردند و عبدالمطلب به پیروی از آیین آباء و اجدادی اش یعنی آیین حضرت ابرهیم نذر کرد که فرزندش را قربانی کند که البته بعد با قید قرعه به قربانی صد شتر تبدیل شد. 🔸رابعاً خود قرآن تصدیق کرده که حضرت ابراهیم رؤیایش را مبنی برذبح پسرش درست تعبیر کرده است: قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيا (صافات، 105)؛ لذا این منافی این معناست که حضرت ابراهیم علم تعبیر رؤیا نداشته و او رؤیایش را درست تعبیر نکرده است. بنابراین به اصطلاح رؤیای حضرت ابراهیم صادقه بوده است؛ نه نمادین که نیازمند تعبیر باشد. رؤیای حضرت ابراهیم از قبیل رؤیای حضرت محمد در زمینه ورود به مسجد الحرام بدون جنگ است؛ چنان که آمده است: لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرامَ إِنْ شاءَ اللَّهُ آمِنينَ مُحَلِّقينَ رُؤُسَکمْ وَ مُقَصِّرينَ لا تَخافُونَ فَعَلِمَ ما لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِنْ دُونِ ذلِک فَتْحاً قَريباً (فتح، 27) 🔸خامساً، اساساً نبی در گفتمان سامی عبارت از کسی است که از طریق رؤیا آگاهی کسب می کند و لذا به تعبیر رؤیاها واقف اند؛ از این رو، سایر مردم وقتی که رؤیایی می دیدند، برای یافتن تعبیر آن نزد نبی می آمدند؛ حال چگونه می توان ادعا کرد که حضرت ابراهیم واقف به مفاد رؤیای خود نبوده است؟ 🔸سادساً، با استناد به آیاتی که انبیاء را بشری مثل سایر افراد بشر خوانده است که علم غیب نداشتند و فقط از طریق وحی علم غیب می یافتند، اظهار فرموده اید که حضرت ابراهیم علم تعبیر رؤیا نداشته است. این در حالی است که رؤیا یکی از طرق وحی بوده است و شما اگر برخورداری انبیاء را از وحی پذیرفته اید، باید بپذیرید که انبیاء به مفاد رؤیایی که خود می دیدند، واقف بودند و علم تعبیر رؤیا داشتند. 🔸سابعاً، قرآن به زبان عرب حجاز عصر حضرت محمد(ص) و برای هدایت آنان نازل شده است و لذا باید فهم آنان از آیات قرآن ملاک و مبنا قرار بگیرد؛ نه فهم هایی که مردمان معاصر با تکیه بر پیش فرض های امروزی به فهم آیات قرآن می پردازند و آن مردم هرگز قصه ذبح اسماعیل را نمادین تلقی نکرده بودند؛ بلکه بر همان معنای ذبح واقعی و جسمانی حمل می کردند. کافی است، به تفسیر صحابه و تابعان از آیات مربوط مراجعه شود. 🖌آقای دكتر جعفر نكونام https://bit.ly/2CeDdxI کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔 @quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛