#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_154 ❇️#تكذيب و #افترای بر خدا و بدعت‌گذاری، بزرگ‌ترين ستم است 💠‏فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَری‌ عَلَی اللَّهِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِآياتِهِ أُولئِكَ يَنالُهُمْ نَصِيبُهُمْ مِنَ الْكِتابِ حَتَّی إِذا جاءَتْهُمْ رُسُلُنا يَتَوَفَّوْنَهُمْ قالُوا أَيْنَ ما كُنْتُمْ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ قالُوا ضَلُّوا عَنَّا وَ شَهِدُوا عَلی‌ أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كانُوا كافِرِينَ (۳۷/اعراف) 🌱‏پس كيست ستمكارتر از كسی كه بر خداوند دروغ بندد، يا آيات او را تكذيب كند؟ آنان بهره‌ی خود را از (دنيا به مقداری كه در) كتاب (الهی كه برای آنان نوشته شده) خواهند برد، تا آنكه چون فرستادگان ما برای گرفتن جانشان به سراغ آنان آيند، گويند: كجاست آنچه (و آنكه) به جای خداوند می‌خوانديد؟ گويند: همه از ديد ما ناپديد ونابود شدند. و آنان عليه خود شهادت می‌دهند كه كافر بوده‌اند. 🔷✨‏مراد از افترا بر خداوند در آيات قرآن، معمولًا شرك به خداوند است. البتّه حلال و حرام كردن چيزی بدون دليل هم بدعت و افترای بر خداست، چنانكه تكذيب پيامبران نيز نوعی نسبت دروغ به خدا دادن است. ‏در قرآن، ۱۵ مرتبه افرادی به عنوان ظالم‌ترين مردم معرّفی شده‌اند، يعنی كسانی كه هم به خود و شخصيّت خود ظلم كرده‌اند و هم به اجتماع، و ريشه‌ی همه‌ی آنها شرك، كفر و عناد بوده است. ‏🔹تكذيب و افترای بر خدا و بدعت‌گذاری، بزرگ‌ترين ستم است. «فَمَنْ أَظْلَمُ» ‏🔹هر انسانی دارای نصيب و بهره‌ای ثبت شده و حتمی در دنياست. «يَنالُهُمْ نَصِيبُهُمْ مِنَ الْكِتابِ» ‏🔹فرشتگانی مأمور قبض روح هستند. «رُسُلُنا يَتَوَفَّوْنَهُمْ» ‏🔹روح، تمام حقيقت انسان است. «يَتَوَفَّوْنَهُمْ» و نفرمود: «يتوفّون انفسهم» ‏🔹انسان، با ديدن نشانه‌های مرگ، از خواب غفلت بيدار می‌شود و با مأموران قبض روح گفتگو دارد، ولی چه سود؟ يَتَوَفَّوْنَهُمْ قالُوا ... قالُوا 🔹نخستين مرحله‌ی بازپرسی انسان، از لحظه‌ی مرگ آغاز می‌شود. «أَيْنَ ما كُنْتُمْ» ‏🔹از نخستين سؤالها در قيامت، سؤال از معبود است. «أَيْنَ ما كُنْتُمْ تَدْعُونَ» 🔹غير خدا، سرابی بيش نيست و مشركان هنگام مرگ، به پوچی تمامی معبودها اقرار می‌كنند. «قالُوا ضَلُّوا عَنَّا» ‏🔹اوّلين قاضی در قيامت، وجدان انسان است. «شَهِدُوا عَلی‌ أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كانُوا كافِرِينَ» 📚‏تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan