eitaa logo
قران پویان
444 دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
647 ویدیو
599 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن
مشاهده در ایتا
دانلود
🌐♦مجازات : 🛑قسمت دوازدهم: 4⃣ و مذهبي : 💢👈در كتاب: (احكام السجون) چنين مي گويد: روايات و گزارشهاي تاريخي كه خوانندگان مي توانند آنها را در كتابهاي تاريخ، ادبيات، سيره و كتب فقهي، ملاحظه كنند، مجموعا بر اين دلالت دارند كه: عبادتهاي ديني، آداب و تهذيب نفس و آموزشهاي قرآن و نيز مطالعه و تحقيق، در زندانهاي (نافع و مخيس) مورد رعايت و معمول بوده است. ... امير المومنين كساني را كه در انجام وظايف ديني سستي و اهمال به خرج مي دادند، حزير مي نمود. با اين حال آنان را مشمول رأفت خود قرار مي دادند. در پرتو اين اقدامات آن حضرت است كه فقها تجويز كرده اند كه زنداني را به خاطر تشيع جنازه نزديكانش از زندان بيرون آورند و يا در نماز عيدين (اعياد فطر و قربان) و نماز جمعه حاضر نمايند. و چنانچه زنداني بيمار شد و پرستاري در زندان براي او پيدا نشد و مرخصي خطرناك باشد،او را در خانه اش معالجه نمايند. ♦️📖صاحب كتاب: احكام السجون ص 276 به نقل از دكتر عطيه مصطفي مشرفة مي گويد: 🔻نخستين كسي كه از خلفا راشدين در مورد خوراك و پوشاك تابستاني و زمستاني زندانيان مقرراتي وضع كرد و اهتمام به خرج داد، امام علي (ع) بوده است.چنانچه زنداني صاحب مال و ثروت بود احتياجات او را از مال خودش تامين مي كرد و در غير اين صورت از بيت المال براي او خرج مي نمود تا شر او را از سر مردم كم و كوتاه كند. سپس ايشان به نقل از كتاب ديگري چنين ادامه مي دهد: در حديث ديدم علي مرتب از زندانها بازديد مي كرد و از احوال زندانيان، جستجو مي نمود و اين سيره و روش علي (ع) در مورد زندانيان پايه اي شد كه ايمه (ع) و فقها طبق آن پايه گذاري كردند و لذا مرحوم شيخ حر عاملي در كتاب وسايل الشيعه (يكي از منابع معتبر و مهم حديثي و فقهي شيعه) ج 5 ص 36 با سند خودش از امام صادق (ع) نقل مي كند: بر امام واجب است كه زندانيان را ذزر روزهاي جمعه و عيد از زندان بيرون آورد و به نماز بفرستد و بعد از پايان نماز دوباره به زندان بازگرداند. سپس ايشان در ادامه چنين آورده است كه: 💢👈واجب است رفتار با پسنديده باشد و نيز از آنان نهي شده است (مگر اينكه بيم فرار در بين باشد) همچنين نبايد آنان را مورد ضرب قرار داد (مگر اينكه اجراي حد در مورد آنان مقرر شده باشد) در صورتي كه باشد بايد اجازه داد كه از زندان بيرون بيايد و با طرف دعوا مخامصه نمايد (تكليف خود را روشن كند) و اصولا كسي كه بين زنداني و حايل شود، گناهكار است. خصوصا با توجه به اين امر كه اسلام زندان را جز در حالات تفريز نمي پذيرد. در پايان صاحب كتاب مورد اشاره در ص 279 همان كتاب به نقل از لبن عابدين چنين مي نويسد: به زندانيان اجازه داده شود كه در خارج زندان، به كسب و كار مشغول شوند. يا بتوانند در تشيع جنازه خويشان دور و نزديك شركت كند. با توجه به مطالب ياد شده بايد در نظر داشت كه زندان از ديدگاه شريعت و_اسلام موضوعي است كه بايد در مورد آن دقت و عنايت بيشتري شود و در توجيح زندانيان و حال آنان و ريشه يابي انحرافاتشان كه موجب ارتكاب جرم و بزه گرديده، سعي و تلاش كارشناسانه به عمل آيد، تا زنداني دوباره با جرم و بزه جديد به زندان باز نگردد. 🔏از مقاله زندان در اسلام و سير تحول آن 🖋سیداحمد دلفروز 💫ادامه دارد کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
♦كسي كه در اثر و و و امثال آن مشکل مالي پيدا کرد؛ بايد او را بپردازد،نه اينكه ببرد 👈 هر مسلماني به هر حال نبايد در کنار او گرسنه‌اي بماند. شما يک کتاب قرض را در باب فقه ملاحظه بفرماييد! ما يک دَيْن داريم و يک ؛ دَيْن کتاب فقهي ندارد، براي اينکه عقد نيست، بلکه اين قرض است که ايجابي دارد، قبولي دارد، حساب و کتابي دارد. 👈دَيْن مطلق است؛ گاهي انسان چيزي را مي‌گيرد، در اثر قرض گرفتن مديون مي‌شود، گاهي نسيه خريده يا سلف فروخته يا مال مردم را ضايع کرده يا عصياناً يا نسياناً براساس «من اتلف مال الغير فهو له ضامن»، «عَلَي الْيَدِ مَا أَخَذَتْ حَتَّي تُؤَدِّيَ»، 🔻 اينها دَيْن است نه قرض؛ عقد است و فقه است و ايجاب است و قبول و کتاب علمي خاص خود را دارد؛ لذا شما سرتاسر فقه را بگرديد «کتاب الدَيْن» نمي‌بينيد «کتاب القرض» مي‌بينيد. ♦️🔶در مسئله قرض روايات حساب شده‌اي است که اگر کسي آبرومند بود و بود، بايد قرض او را بپردازد، نه اينکه او را به ببرد؛ اين مي‌شود دين. يک وقت است کسي مال مردم را اتلاف مي‌کند، آن حدّ دارد؛ حساب خاص خود را دارد؛ اما کسي در اثر تورّم، و کوتاه آورده هيچ تقصيري هم ندارد، نبايد او را به زندان بُرد و حکومت اسلامي فرمود: «و علي الإمام ان يؤدّي قرضه». اين در روايات است. چرا؟ 🔻🔻استدلال حضرت اين است که يکي از هم غارمين است. اين کسي که است، اين را که نمي‌برند و دستبند نمي‌زنند. يک وقت است که حرام‌خواري کرده، مال مردم را گرفته، سرقت کرده، عمداً مال مردم را تلف کرده، بله اصلاً زندان را براي همين جاها ساختند؛ اما يک وقت در اثر تحريم و رکود و تورّم و امثال آن مشکل مالي پيدا کرد؛ فرمود امام مسلمين بايد دَيْن او را بپردازد، براي اينکه يکي از مصارف هشت‌گانه زکات، غارمين است؛ 👈👈يعني بدهکارها. حالا اگر کسي بگويد آن سهم زکات را به ما نمي‌دهند که ما حق اينها را بپردازيم، لااقل اينها زندان نروند؛ دستبند زدن و زندان بردن و برای کسي است که عمداً مال مردم را خورده؛ اما اگر در اثر و و و علل و عوامل ديگر کسي کارگرهاي او نتوانستند آن کار را انجام بدهند و زير مجموعه‌ آن نتوانستند، امام مسلمين موظف است که دَيْن او را بپردازد. اگر امام گفت من ندارم، لااقل اين به . 🎙ايت الله جوادي املي کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛