#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_2 ❇️#به_پا_داشتن_نماز 💠الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ3/بقره 🌱 همانان كه به غيب [=حقايق پنهان] ايمان مي‌آورند و نماز [=رويكرد به خدا را] به پا مي‌دارند و از آنچه روزيشان داديم انفاق مي‌كنند. 🔷✨معناي صلات «رويکرد» است، يعني روي آوردن و توجه کردن به چيزي يا به کسي که به آن علاقه و عقيده پيدا کرده‌ايم. واژة مخالف آن «تولّي» است [قيامه 31 (75:31) ] که معناي رويگرداندن، پشت کردن و بي‌اعتنايي دارد. 🔷✨با اين توجيه، «صلاتِ» همة موجودات، همان خودآگاهي آنان در پيروي از قوانين حاکم بر هستي و هدايت غريزيشان به سوي کاري است که براي آن آفريده شده‌اند، «تسبيح» آنان نيز کار مفيدي است که در مدار سازنده و مثبت خود انجام مي‌دهند. 🔷✨اما صلاتِ [نماز] آگاهانه و با اختيار و علاقة آدمي، اقبال و روي آوردني است به آفريدگار جهان، با پشت کردن به هواي نفس و تحريکات شيطاني و جاذبه‌هاي فريبندة دنيايي، براي ايفاي نقشي که در اين جهان به عهدة هر كس گذاشته شده است. 🔷✨ ما [فارسي زبان‌ها] مي‌پنداريم نماز خواندني است! مي‌پرسيم آيا نمازت را خوانده‌اي؟! اما «صلات» خواندني نيست و هرگز، حتي يکبار هم، در قرآن گفته نشده است: «نماز بخوانيد»!... بلکه «نماز را بپا داريد»، بپاداشتن، يعني جدّي گرفتن و اهميّت دادن ، شما اگر چيز با ارزشي را روي زمين افتاده ببينيد، آن را برمي‌داريد و در بلندي قرار مي‌دهيد تا ضايع و خراب نشود. 🔷✨ ارتباط با آفريدگار را نيز بايد بلند کرد و بپاداشت. اگر به اين ارتباط اهميّت مي‌دهيم چگونه مي‌توانيم آنرا سَرسَري بگيريم و سهل‌انگاري کنيم؟ 🔷✨بپاداشتن نماز، در اصطلاح قرآني «اقامه صلوه» است که 47 بار اين ترکيب تکرار شده است. بپاداشتن [اقامه] فقط براي نماز نيست، اين اصطلاح براي امور ديگري نيز به کار رفته است، مثل: «اقامة قسط» [عدالت اقتصادي]، «اقامة شهادت» [گواهي دادن به نفع صاحبان حق]، «اقامة وزن» [ميزان و انصاف را در معاملات رعايت کردن] و «اقامة وجوه» [جدّي گرفتن توجه به آرمان‌هاي بزرگ] و... به طور خلاصه، بها قائل شدن، جدي تلقي کردن و تلاش مسئولانه در هر کار را «اقامة» آن مي‌گويند. [ر ك به مقالة نماز و نياز از ج 2 كتاب پژوهشي در قرآن] 📚تفسیر آقاے بازرگان ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan