مروري بر #وصيتنامه_امام_علي ع به امام #حسن ع 🛑قسمت سی و دوم. 💢 #حاجاتت را از خدا بخواه. خدا بين تو و خودش، #واسطه‌اي قرار نداده است. 🔶وَ اعْلَمْ أَنَّ الَّذِي بِيَدِهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ قَدْ أَذِنَ لَكَ فِي الدُّعَاءِ وَ تَكَفَّلَ لَكَ بِالْإِجَابَةِ، وَ أَمَرَكَ أَنْ تَسْأَلَهُ لِيُعْطِيَكَ وَ تَسْتَرْحِمَهُ لِيَرْحَمَكَ؛ وَ لَمْ يَجْعَلْ [بَيْنَهُ وَ بَيْنَكَ] بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ مَنْ يَحْجُبُكَ عَنْهُ، وَ لَمْ يُلْجِئْكَ إِلَى مَنْ يَشْفَعُ لَكَ إِلَيْهِ، آگاه باش آن كه خزائن آسمانها و زمين در اختيار اوست به تو اجازه دعا داده، و اجابت آن را ضمانت نموده، و دستور داده از او بخواهى تا ببخشد، و رحمتش را بطلبى تا رحمت آرد، و بين خودش و تو كسى را حاجب قرار نداده و تو را مجبور به توسل به واسطه ننموده، 🖋ترجمه انصاریان 🌴امام(عليه السلام) در اين بخش از وصيّت نامه پر نورش به چند موضوع مهم اشاره مى فرمايد: ↩️نخست به سراغ مسأله دعا مى رود مى فرمايد: «(فرزندم) بدان آن کس که گنج هاى آسمان ها و زمين در دست اوست، به تو اجازه دعا و درخواست را داده و اجابتِ آن را تضمين نموده است، به تو امر کرده که از او بخواهى تا عطايت کند و از او درخواست رحمت کنى تا رحمتش را شامل حال تو گرداند»; در اين چند جمله، امام(عليه السلام) براى تشويق به #دعا کردن به نکاتى اشاره فرموده است: نخست مى گويد: از کسى تقاضا مى کنى که همه چيز در اختيار اوست زمين و آسمان و مواهب و نعمت ها و روزى ها و در يک جمله تمام گنجينه هاى آسمان ها و زمين، بنابراين درخواست از او به يقين به اجابت بسيار نزديک است. ↩️در جمله دوم مى فرمايد: به تو اجازه داده و در واقع دعوت کرده تا به درگاهش روى و دعا کنى و اين نهايت لطف و مرحمت است که کسى نيازمندان را به سوى خود فرا خواند و بگويد: بياييد و درخواست کنيد. ↩️در جمله سوم مى فرمايد: او تضمين کرده که دعاى شما را مستجاب کند که اشاره به آياتى مانند (ادْعُونِى أَسْتَجِبْ لَکُم) و امثال آن است. ↩️در جمله چهارم مطلب را از اذن و اجازه فراتر مى برد و مى گويد: به شما امر کرده است که از او درخواست کنيد و طلب رحمت نماييد تا خواسته شما را عطا کند و اين به آياتى نظير: (وَسْئَلُوا اللهَ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّ اللهَ کانَ بِکُلِّ شَىْء عَليماً) اشاره دارد. ↩️در جمله پنجم مى فرمايد: «خداوند ميان تو و خودش کسى را قرار نداده که در برابر او حجاب تو شود و تو را مجبور نساخته که به #شفيعى پناه برى»; ✅ اشاره به اينکه اساس اسلام بر اين است که انسان ها مى توانند #رابطه‌مستقيم با پروردگار خود پيدا کنند، اين افتخار بزرگى است براى اسلام و مسلمانان که اسلام راه ارتباط مستقيم با خدا را بر همه گشوده و جاى جاىِ قرآن مجيد، شاهد و گواه بر آن است به ويژه آياتى که خداوند را با تعبير «رَبّنا» ياد مى کند. بر خلاف بعضى از مذاهب باطله که پير و #مرشد و شيخ خود را واسطه مى دانند و گاه ارتباط مستقيم با خدا را روا نمى پندارند. ❓ در اينجا اين سؤال پيش مى آيد که آيا #شفاعت با برقرارى ارتباط مستقيم منافات ندارد؟ پاسخ اين سؤال با توجّه به دو نکته روشن مى شود: اولاً: دليلى بر نفى ارتباط مستقيم نيست، بلکه ارتباط مستقيم با خدا در جاى خود محفوظ است و مسلمانان شب و روز از آن استفاده مى کنند و شفاعت هم در جاى خود ثابت است و به تعبير ديگر هر دو در کنار هم قرار دارند و دو راه به سوى رحمت خداوندند. ثانياً: در آيات قرآن مکرر به اين نکته اشاره شده که شفاعت نيز به اذن خدا است، بنابراين کسى که دست به دامان پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) و امامان معصوم(عليهم السلام) براى شفاعت مى زند بايد در کنار آن از خدا بخواهد که اذن شفاعت به آنها بدهد، پس مکمل آن نيز ارتباط مستقيم با خداست. به بيان ديگر من آنقدر آلوده و گنه کارم که احساس مى کنم 👈به تنهايى توفيق رسيدن به خواسته خود را ندارم. در اينجاست که دست به دامان شخص بزرگ و آبرومندى مى شوم که به اذن الله در پيشگاه خدا براى من شفاعت کند; مثلا برادران يوسف بعد از آن همه جنايت درباره برادر خود احساس کردند گناهشان به قدرى عظيم است که نمى توانند مستقيما عفو خود را بخواهند، لذا دست به دامن پدر شدند و گفتند: (يا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا إِنّا کُنّا خاطِئين). 🖋شرح آیت الله مکارم شیرازی. @quranpuyan