eitaa logo
قران پویان
443 دنبال‌کننده
5.8هزار عکس
681 ویدیو
611 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن
مشاهده در ایتا
دانلود
، نمونه‌ها، ریشه ها و واکنشها. 🛑قسمت سی ویکم بخش 2 👈از مرحوم آیت الله بروجردی نقل شده است:« اصل اولیه در اغلب اخبار و روایاتی که در مدح و ذم بلدان، و افراد وجود دارد، عدم حجیت است؛ برای اینکه طرفین شیعه و سنی آنها را به نفع خود ساخته اند.» ↩حضرت امام خمینی رحمه الله بسیاری از احادیث مستدرک الوسائل را ضعیف دانسته و بسیاری از احادیث این کتاب را به نزدیکتر دانسته اند تا واقعیت. 👈آیت الله خویی معتقد است: در کتاب کافی، به ویژه روضه کافی، احادیثی آمده که نمی توان آنها را تصدیق کرد... به سخن دیگر، ادعای قطع نسبت به عدم صدور برخی روایات کافی از معصوم علیه السلام به واقع نزدیک است. تمامی روایات کتب اربعه صحیح نیست، تا چه رسد که قطعی الصدور باشد. ↩شهید صدر در بحث حجّیت ظواهر قرآن، در ذیل حدیثی می گوید: این حدیث و مانند آن نشان می دهد که تمامی روایات صحیح نیست و نویسندگان این کتب نیز چنین عقیده ای نداشتند، بلکه آنان می خواستند حدیث را مدون سازند. از این رو، احادیث متناقض را هم نقل کرده اند. پس باید قاعده سندشناسی را نسبت به این روایات اعمال کرد. 👈وی همچنین یکی از اسباب و علل تعارض در روایات را جعل و وضع می داند. صبحی صالح می نویسد: زنادقه به تنهایی( چنان که حمّاد بن زید گفته است) چهارده هزار حدیث جعل کردند.(25) در زمان مهدی عباسی آن گاه که خواستند عبدالکریم بن ابی العوجاء را گردن بزنند، فریاد برآورد:« من در دین شما، چهار هزار حدیث اختراع کردم که در آن حلال را حرام و حرام را حلال می کند.😢 💢⭕ , 🍂🍁جعل و وضعی که در حدیث رخ داده است، در اغلب موارد مربوط به متن حدیث و گاهی مربوط به سند و در مواردی هم مربوط به سند و متن هر دو می شود. بنابراین، حدیث موضوع بر سه قسمِ موضوعِ سندی، موضوعِ متنی و موضوع سندی- متنی تقسیم می شود. جاعل حدیث، گاهی از نزد خود متن و را ساخته و بافته و چونان حدیث مطرح می نماید؛ گاهی کلمات بزرگان و اسرائیلیات را در مقام حدیث با سندی ساخته شده به معصوم علیه السلام نسبت می دهد و گاهی حدیثی را که از نظر سند ضعیف است، با سندی دیگر بازسازی می کند و حدیث صحیح را به معصوم علیه السلام نسبت می دهد. 💫ادامه دارد 🖋📖برگرفته از شناسایی مقوله ی وضع در حدیث تاليف حجة الاسلام دکترسیدعلی دلبری https://b2n.ir/y52246 کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين @quranpuyan
❇️ دین یا ؟ 🛑قسمت چهارم : ⁉آيا دين ، قران و روايات مشوق عزا و بي توجه يا منع كننده از شادي است؟ 🔻" اولین کتاب حدیثی که ما بعد از قرآن و نهج البلاغه داریم، کتاب کافی از مرحوم کلینی است، در جلد دوم کتاب کافی، بابی در حزن و اندوه و گریه نداریم؛ بلکه عنوان بابی که کلینی انتخاب کرده، و است. 🔸امام صادق (ع) فرمود که «هیچ مومنی نیست مگر اینکه در او مزاح و وجود دارد» یعنی این لازمه مومن بودن است و اگر غیر از این بود، شخص مومن نیست. 🔻 روایت دیگری از امام صادق (ع) درباره تأکید ایشان به شاگردانش برای بانشاط بودن و وجود دارد كه: نشاط و مزاح از است. 🔻روایتی دیگر از امام هفتم وجود دارد که حضرت یحیی (ع) بسیار بود و نمی خندید. برعکس وی، حضرت عیسی (ع) هم و هم گریه می کرد. 👈👈امام (ع) فرمودند که روش عیسی بن مریم (ع) بهتر از حضرت یحیی بود. ♦خاطره ای از شهید بهشتی درباره خنده و شادی و آیه ای از قرآن مبنی بر اینکه «باید کم بخندند و باید زیاد بگریند فَلْيَضْحَكُوا قَلِيلًا وَلْيَبْكُوا كَثِيرًا » بگويم : 👈مرحوم در خاطره خود به این آیه اشاره می کند و می گوید که این آیه وجود دارد اما معنای آن درست در مقابل آن چیزی است که برخی افراد فهمیده اند. این آیه درباره کسانی است که از فرمان خدا و پیغمبر تخلف کرده و به دلیل تعلقات دنیایی در جهاد شرکت نکرده اند و این آیه به عنوان یک نفرین و کیفر تخلف از فرمان خدا و رسول می گوید که این گروه نافرمان از این پس کم بخندند و زیاد بگریند و در حقیقت نفرین بر این گروه نافرمان نازل می شود که از این پس خنده در زندگی آنها کم و گریه فراوان باد😔. ❓ آیا از این آیه چنین فهم نمی شود که از دید اسلام، و رحمت خداست و زندگی همراه با ناله و گریه و زاری خلاف رحمت و نعمت اوست؟ 🔻کل این آیات را باید دید. ⁉معناي لاتفرح ان الله لا یحب الفرحین چيست؟ ايا خدا افراد شاد را دوست ندارد؟!! ♦یا آیه ی ۷۶ سوره قصص، هم از قوم حضرت موسی بود اما علیه همین قوم طغیان کرد. ثروت بسیاری داشت، مردم به این فرد ثروتمند و مغرور که شده بود گفتند که «این خوشحالی و سرمستی برای چیست؟» گفتند که لاتفرح؟ ان الله لا یحب الفرحین، که در این بحث مطرح است از موضوع ما که شادی است کاملا متفاوت است و نباید در این بحث به سراغ این آیه رفت. در واژه های متفاوتی دارد که معنای کاملا متفاوتی نیز دارند. علامه طباطبایی فرح را تفسیر می کند یعنی کسی که در شادی، غرور او را می گیرد، اعتنایی به دیگران نمی کند، خود را برتر از دیگران می بیند و اقدامات تحقیرآمیز نسبت به دیگران انجام می دهد. البته که با این تعریف، ان الله لا یحب الفرحین، زیرا این کاری غیراخلاقی است که حقیقت و آخرت را از انسان مورد غفلت قرار می دهد. این موارد را باید از هم تفکیک کرد. 🎙بخشي از سخنان استاد سروش محلاتي در همايش دين وشادي ادامه دارد کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━