#مطهرات و #نجاسات 💠مروري بر دلايل و فتاواي متمايز آيت الله صادقي تهراني 🛑قسمت سوم: #نجس و #رجس در قران، لزوما به معناي ناپاكي ظاهري نيست. ⭕️اصولًا « #نجس» در اصطلاح شرعى چيزى است كه پرهيز از آن واجب است، كه گاه اين پرهيز در تمامى ابعادِ برخوردِ با نجاسات است مانند نجاست‏هاى باطنى و روحى، چه عقيدتى و چه اخلاقى، كه در هر صورت پرهيز از آن‏ها واجب است، و گاهى هم #نجاستى عملى است هم‏چون شرابخوارى و قماربازى و بت‏ پرستى، كه خود اين‏گونه اعمال موضوع نجاست و مورد وجوب پرهيز مى‏باشند 👈و با پاكى ظاهرى شراب و آلات قمار و بت هم هيچ‏گونه منافات ندارد. مثلًا درباره #عرق_جنب از حرام گرچه دليلى بر وجوب پرهيز از آن را در نماز داريم لكن اين دليل نجاست كلى آن را ثابت نمى‏كند كه نتيجه بگيريم اگر خوردنى يا آشاميدنيى با آن برخوردى مؤثر كند خوردن و يا آشاميدن آن به ‏دليل اين ممنوعيت ويژه حرام باشد. 👈و بالاخره هر حرامى #نجس مى‏باشد باين معناست كه #پرهيز از آن واجب است، چه حرام فكرى و عقيده ‏اى و اخلاقى باشد، يا هرگونه حرامى كه برخورد عملى با آن ممنوع اعلام شده باشد.(اما دليل بر ناپاكي ظاهري انها نيست) ↩️و هم‏چنين مى‏ بينيم كه قرآن واژه رِجْس، نَجَس، رُجز و مانند اين‏ها را در موارد گوناگون ممنوعيت آورده، كه هر يك از اين‏ها به ‏حسب حدود دلالت خودش ممنوعيت خصوصى و يا عموميش را مى‏ فهماند. 👈مثلًا مشاهده مى‏كنيم در آيه‏ شريفه‌‏ «إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلا يَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرامَ بَعْدَ عامِهِمْ هذا» (سوره‏ توبه، آيه‏ى 28) تنها #شرك موضوع نجاست قرار گرفته است، 👈👈يعنى #نجاست_معنوى و نه #جسمانى، زيرا روح است كه مشرك مى‏ شود و نه جسم چون جسم هرگز شرك‏ بردار نيست. ↩️يا در آياتى كه با واژه « #رجس» ممنوعيتى را اعلام مى‏ دارد مى‏ بينيم كه هر كدام ممنوعيت خاصى را در نظر دارند مانند : «رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ» (سوره‏ مائده، آيه‏ 90) كه درباره‏ «خمر، مسير، أنصاب و أزلام» آمده كه‏ «مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ» هرگونه عملى ناروا را نسبت به ‏اين‏ها رجس و شيطانى خوانده، و مانند آشاميدن خمر و هرگونه كارى كه به ‏آشاميدن انجامد همان خوردن و آشاميدن را و مانندشان را دربردارد، ⭕⭕ و اين دليل بر آن نيست كه اگر «خمر» با چيز پاكى برخورد كند، نماز خواندن با آن باطل باشد ، چنان‏كه «مَيْسِر»: قمار، عملى است #نجس 👈و نه آن‏كه #آلات_قمار نيز #نجس باشند، ↩️و نيز مى‏ بينيم كه «رجس» درباره‏ منافقينى هم كه قطعاً از نظر جسم پاكند- در عين حالى‏كه از مشركان هم پليدترند- مورد تصريح قرآن است كه‏ «فَأَعْرِضُوا عَنْهُمْ إِنَّهُمْ رِجْسٌ ...» (سوره‏ توبه، آيه 95) «از منافقان روى‏گردان شويد كه اينان «رجس» هستند ↩️و نيز به‏ همين معناى پرهيز معنوى است‏ «فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثانِ وَ اجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ» (سوره‏ حج، آيه‏ 30) «بپرهيزيد از «رجس» پليدى- از بت‏ها، و بپرهيزيد از گفته‏ ى پليد» كه پرهيز از بت‏ها پرهيز عقيدتى و عملى در پرستش آن‏ها است ( نه نجاست ظاهري بتها) ، و پرهيز از گفته ‏ى پليد تركِ گفتن و شنيدن و عمل كردن به‏ آن است. 📚رساله توضيح المسائل نوين، ص: 51 کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━