#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_129 ❇️معنای #قاهر بودن خدای سبحان و فرق آن با #قهر و #غلبه_موجودات بر يكديگر 💠وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ 🌱اوست که بر بندگانش چیره و مسلط است و اوست که حکیم و آگاه است. أنعام - ۱۸ 🔷✨لفظ" قاهر" از اسمايی است كه هم بر خدای متعال اطلاق می‌شود، و هم بر سلسله اسباب، صادق است، الا اينكه بين قهر او و قهر اسباب فرق است، زيرا اگر غير او بعضی بر بعضی ديگر قهر و غلبه دارند در عين حال قاهر و مقهور از جهت مرتبه وجودی، و درجه هستی، با هم برابرند، باين معنا كه اگر آتش مثلا بر هيزم قهر می‌كند و آن را مشتعل می‌سازد خودش با آن هيزم، هر دو موجودی هستند طبيعی. چيزی كه هست، اقتضای طبع يكی، مخالف اقتضای طبع ديگری است، و اقتضای طبع آتش در تحميل اثر خود بر هيزم، قوی‌تر است از اقتضای هيزم در تحميل اثر خود بر آتش، و از اين جهت است كه آتش بر هيزم غلبه و ظهور كرده و آن را از تاثير خود متاثر می‌سازد. 🔷✨‏و ليكن خدای سبحان، قهرش مانند قهر آتش بر هيزم نيست، بلكه او قاهر است به تفوق و احاطه مطلق، نه به قوی‌تر بودن در اقتضای طبيعی به اين معنا كه اگر ما آتش زدن و شعله‌ور ساختن چيزی از قبيل هيزم و امثال آن را به خدای سبحان نسبت دهيم معنای اين نسبت ما اين است كه خدای سبحان هم به وجود مخصوص و محدودی كه با آن وجود هيزم را ايجاد كرده و هم به خواص و كيفياتی كه به آن داده و آن را با دست قدرت خود مجهز به آن خواص نموده و هم به ايجاد آتشی كه آن را طعمه خود سازد و آن آتش نيز ذات و آثارش ملك او است، و هم به اينكه نيروی مقاومت در برابر آتش را از آن سلب نموده بر آن قاهر است. 🔷✨‏آری، قهر خدای تعالی بر هيزم به اين معنا است، نه به معنای قهر موجودات بر يكديگر. ‏چون او است كه هر چيزی را در جای خود وضع كرده و از آن جمله احتراق و اشتعال را هم در هيزم قرار داده، به طوری كه در برابر اراده و مشيت او قدرت سرپيچی از اين امر و از ساير امور و آثاری كه در آن نهاده، ندارد. برای اراده و مشيت او افقی است ما فوق هستی هيزم. ‏پس اگر می‌گوييم خداوند بر بندگان قاهر است قهر او نظير قهر بعضی از بندگان بر بعضی ديگر (كه همه در عرض هم هستند) نيست، قرآن كريم اين بحث ما را و هم چنين‌ نتيجه‌ای را كه از آن گرفتيم تصديق دارد، برای اينكه در دو جای اين سوره يعنی در اين آيه و در آيه" ۶۱" قهر را به عنوان اسمی از اسمای خدا ذكر كرده، در حالی كه اگر قهر او مانند قهر بندگان بود بايد به عنوان وصف ذكر می‌فرمود. 📚تفسیر المیزان ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan

#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_129 ❇️معنای #قاهر بودن خدای سبحان و فرق آن با #قهر و #غلبه_موجودات بر يكديگر 💠وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ 🌱اوست که بر بندگانش چیره و مسلط است و اوست که حکیم و آگاه است. أنعام - ۱۸ 🔷✨لفظ" قاهر" از اسمايی است كه هم بر خدای متعال اطلاق می‌شود، و هم بر سلسله اسباب، صادق است، الا اينكه بين قهر او و قهر اسباب فرق است، زيرا اگر غير او بعضی بر بعضی ديگر قهر و غلبه دارند در عين حال قاهر و مقهور از جهت مرتبه وجودی، و درجه هستی، با هم برابرند، باين معنا كه اگر آتش مثلا بر هيزم قهر می‌كند و آن را مشتعل می‌سازد خودش با آن هيزم، هر دو موجودی هستند طبيعی. چيزی كه هست، اقتضای طبع يكی، مخالف اقتضای طبع ديگری است، و اقتضای طبع آتش در تحميل اثر خود بر هيزم، قوی‌تر است از اقتضای هيزم در تحميل اثر خود بر آتش، و از اين جهت است كه آتش بر هيزم غلبه و ظهور كرده و آن را از تاثير خود متاثر می‌سازد. 🔷✨‏و ليكن خدای سبحان، قهرش مانند قهر آتش بر هيزم نيست، بلكه او قاهر است به تفوق و احاطه مطلق، نه به قوی‌تر بودن در اقتضای طبيعی به اين معنا كه اگر ما آتش زدن و شعله‌ور ساختن چيزی از قبيل هيزم و امثال آن را به خدای سبحان نسبت دهيم معنای اين نسبت ما اين است كه خدای سبحان هم به وجود مخصوص و محدودی كه با آن وجود هيزم را ايجاد كرده و هم به خواص و كيفياتی كه به آن داده و آن را با دست قدرت خود مجهز به آن خواص نموده و هم به ايجاد آتشی كه آن را طعمه خود سازد و آن آتش نيز ذات و آثارش ملك او است، و هم به اينكه نيروی مقاومت در برابر آتش را از آن سلب نموده بر آن قاهر است. 🔷✨‏آری، قهر خدای تعالی بر هيزم به اين معنا است، نه به معنای قهر موجودات بر يكديگر. ‏چون او است كه هر چيزی را در جای خود وضع كرده و از آن جمله احتراق و اشتعال را هم در هيزم قرار داده، به طوری كه در برابر اراده و مشيت او قدرت سرپيچی از اين امر و از ساير امور و آثاری كه در آن نهاده، ندارد. برای اراده و مشيت او افقی است ما فوق هستی هيزم. ‏پس اگر می‌گوييم خداوند بر بندگان قاهر است قهر او نظير قهر بعضی از بندگان بر بعضی ديگر (كه همه در عرض هم هستند) نيست، قرآن كريم اين بحث ما را و هم چنين‌ نتيجه‌ای را كه از آن گرفتيم تصديق دارد، برای اينكه در دو جای اين سوره يعنی در اين آيه و در آيه" ۶۱" قهر را به عنوان اسمی از اسمای خدا ذكر كرده، در حالی كه اگر قهر او مانند قهر بندگان بود بايد به عنوان وصف ذكر می‌فرمود. 📚تفسیر المیزان ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan